Ενενήντα τρεις άνθρωποι ολοκλήρωσαν τα «στεγνά» προγράμματα του ΚΕΘΕΑ το 2011, μετρώντας ήδη χρόνια μακριά από όλα τα ναρκωτικά. Την Κυριακή έγινε η τελετή αποφοίτησής τους σε κεντρικό θέατρο και 93 άνθρωποι που «κοίταξαν την άβυσσο και η άβυσσος κοίταξε μέσα τους» με τη δύναμη της θέλησής τους κέρδισαν τη μάχη της ζωής, δίνοντας την πιο ηχηρή απάντηση στο αποκορύφωμα της βάρβαρης πολιτικής. Αυτή η βάρβαρη πολιτική που έχει μια και μοναδική αξία, το κέρδος (είτε οικονομικό, είτε ιδεολογικό) βάζει θηλιά στο ΚΕΘΕΑ περικόπτοντας τον προϋπολογισμό του και τους μισθούς εκατοντάδων εργαζομένων. Προωθεί την αποποινικοποίηση όλων των ναρκωτικών, πριμοδοτεί τη χορήγηση υποκαταστάτων εντός ή εκτός νοσοκομείων, βαφτίζει τους τοξικοεξαρτημένους ως «χρόνιους ασθενείς» που δεν παίρνουν θεραπεία. Η προχτεσινή μέρα ήρθε να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά την αποτελεσματικότητα των «στεγνών» προγραμμάτων, την τεράστια σημασία της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, «έναν πλούτο που μόνο οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να δημιουργήσουν και κανένα υποκατάστατο δε μπορεί να τις φτιάξει».

Με «την καρδιά μου να χτυπάει πολύ δυνατά» και καταλαβαίνοντας στο έπακρο την ιερότητα της ζωής, έφηβοι, νέοι, μεσήλικες παραλαμβάνουν την αποφοίτησή τους: «Η ζωή μου στη χρήση ήταν ταλαιπώρια. Ελάχιστες καλές στιγμές και αμέτρητες εξευτελισμού». «Με κρατάει καθαρό η εμπιστοσύνη που απέκτησα στον εαυτό μου και στους ανθρώπους, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου». «Στάθηκαν δίπλα μου άνθρωποι που πίστεψαν σε μένα και ο λόγος που είμαι απόψε εδώ είναι ότι τους πίστεψα. Γιατί αξίζει να ονειρεύομαι, να ελπίζω και πάνω απ' όλα να ζω». «Είναι η πρώτη φορά που ολοκληρώνω κάτι. Πάντα, όλα τα άφηνα στη μέση. Στο ΚΕΘΕΑ έμαθα ότι δεν είχα το δικαίωμα να ξευτιλίσω τη ζωή».

Μαζί τους αποφοίτησαν και παιδιά, κυριολεκτικά παιδιά, που πριν προλάβουν να συνειδητοποιήσουν πού έχουν μπλέξει, οι γονείς τους παρενέβησαν άμεσα. «Ευχαριστώ τους γονείς μου και τους φίλους μου που κατάλαβαν γρήγορα τι συμβαίνει και με έφεραν εδώ». Ακόμα, άνθρωποι που πήραν την απόφαση να απεξαρτηθούν μέσα στις φυλακές: «Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Πιο δυνατός».

Μαζί όμως, με τη ικανοποίηση που νιώθουν για τη δύσκολη μάχη που κέρδισαν εκφράζουν την οργή τους: «Ντροπή σε εκείνους που αποφασίζουν περικοπή στη χρηματοδότηση του ΚΕΘΕΑ και στους μισθούς του προσωπικού. Μπράβο στους εργαζόμενους, σε αυτούς και τον εαυτό μας χρωστάμε ό,τι κερδίσαμε τη ζωή μας πίσω». «Απεξάρτηση είναι αυτό που είμαι τώρα. Δύναμη, ευθύνη και απόφαση».

«Αυτά τα φωτισμένα πρόσωπα είναι μια αμοιβή που δε χωράει σε ενιαία μισθολόγια», απαντούν οι εργαζόμενοι.

Ο χώρος του θεάτρου έχει πλημμυρίσει από την περηφάνια των συγγενών, θεραπευτών και φίλων. «Αυτή τη μέρα την αφιερώνω στη μάνα μου που πέρασε πολλά. Μάνα στο υπόσχομαι, από 'δω και πέρα μόνο όμορφες στιγμές θα 'χεις μαζί μου». «Την αφιερώνω στην ξαδέλφη μου τη Σοφία. Πριν 4 χρόνια στη δική σου αποφοίτηση μου είπες ότι με περιμένεις. Εδώ είμαι». «Στην πέντε μηνών κόρη μου»...

Την ίδια στιγμή αποτυπώνεται η αγωνία για το αύριο, η ανάγκη για δουλειά, με αξιοπρεπείς μισθούς. «Οταν 100 άνθρωποι μπαίνουν κάθε εξάμηνο "καθαροί" στην κοινωνία και αποφασισμένοι να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, αυτή η κοινωνία, δε γίνεται, θα αλλάξει, προς το καλύτερο». «Ποια κρίση να φοβηθώ; Εδώ εγώ έκοψα τα ναρκωτικά...»

Στην τελετή αποφοίτησης παραβρέθηκε η Λούλα Καρατζά, υπεύθυνη του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ κατά των Ναρκωτικών.