Ισως δεν αποτελεί σύμπτωση ότι αμέσως μετά την επιστροφή του πρωθυπουργού από την Ουάσιγκτον η κυβέρνηση εμφάνισε τα θέματα ενέργειας ως βασική προτεραιότητα της ατζέντας της προεδρίας στην ΕΕ που ξεκινά το Γενάρη του 2003.

Ετσι, λοιπόν, ο ενεργειακός τομέας, μετά από τις παροτρύνσεις της Ουάσιγκτον, κατά τα φαινόμενα, αναμένεται να αποτελέσει πεδίο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χτες το πρωί, στο υπουργείο Εξωτερικών, με τη συμμετοχή του Γιώργου Παπανδρέου και των υπουργών Εθνικής Οικονομίας Νίκου Χριστοδουλάκη και Ανάπτυξης Ακη Τσοχατζόπουλου, έγινε μια πρώτη συζήτηση για τους στόχους που θα θέσει η Αθήνα, ενόψει της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ στον ενεργειακό τομέα.

Μετά τη σύσκεψη, ο υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και έγινε μια πρώτη επισκόπηση της κατάστασης που επικρατεί στους τομείς του πετρελαίου, του ηλεκτρισμού και του φυσικού αερίου. Από την πλευρά του, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας επισήμανε ότι στην εποχή του ευρώ είναι απαραίτητη μια άλλη στρατηγική, ενώ υπογράμμισε ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις πρέπει να παίζουν το ρόλο που τους αναλογεί σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα.

Οπως σημειώνουν διπλωματικοί κύκλοι, η πρόθεση της κυβέρνησης να θέσει το Ενεργειακό στις προτεραιότητες της προεδρίας της στην ΕΕ είναι επιβεβλημένη, καθώς η Βαλκανική Χερσόνησος εμφανίζεται ως σημαντικό σταυροδρόμι στη διαδικασία μεταφοράς των ενεργειακών πόρων της Κεντρικής Ασίας προς τις αγορές της Νότιας και Κεντρικής Ευρώπης. Μάλιστα οι ίδιοι κύκλοι εκτιμούν πως από το 2003 θα ξεκινήσει ουσιαστικά η υλοποίηση κάποιων από τα πολλά προγράμματα για την κατασκευή αγωγών που έχουν εκπονηθεί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Αθήνα ήδη διεκδικεί τη συμμετοχή της στο δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου από την Κασπία προς τις χώρες της ΕΕ, έχοντας υπογράψει συμφωνίες για την κατασκευή αγωγών με την Τουρκία και την Ιταλία. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά την ελληνοτουρκική συμφωνία είναι γνωστό ότι πραγματοποιήθηκε με την αρωγή της Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο της πολιτικής της «προσέγγισης» που ακολουθεί ο Γ. Παπανδρέου. Γνωστή, επίσης, είναι η μακρόχρονη ελληνική προσπάθεια για την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου, από το Μπουργκάς της Βουλγαρίας στην Αλεξανδρούπολη.

Το σκηνικό στο οποίο καθοδηγείται να εμφανιστεί η χώρα γίνεται αντιληπτό στο πλήρες του μέγεθος, αν - ανάμεσα σε όλα τα άλλα - υπολογίσει κανείς: Πρώτον, το ενδιαφέρον της Μόσχας, όπως αυτό εκδηλώθηκε κατά την επίσκεψη του Προέδρου Πούτιν στην Αθήνα, για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα από ρωσικές εταιρίες. Δεύτερον, το πάγιο ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον και των κολοσσιαίων αμερικανικών εταιριών στον τομέα της ενέργειας.