Αποφεύγοντας επιμελώς την οποιαδήποτε αναφορά στα ευρωατλαντικά σχέδια στην περιοχή, σχέδια που υπηρετεί και η κυβέρνηση της ΝΔ για την αναβάθμιση της αστικής τάξης, βαδίζοντας στα χνάρια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει «ανήσυχος» «σχετικά με το ενδεχόμενο η διπλωματική ήττα των Βρυξελλών την προηγούμενη εβδομάδα να μετατραπεί το '21 και σε εθνική ήττα», αλλά και για το γεγονός, όπως λέει, «ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα ξέφρενη κούρσα εξοπλισμών με δικαιολογία τις ήττες που δεχόμαστε σε διπλωματικό επίπεδο», καταγγέλλοντας τους κυβερνητικούς χειρισμούς, αλλά όχι και τους στόχους της «εθνικής» στρατηγικής του κεφαλαίου.

Εξάλλου σε ό,τι αφορά και τα Ελληνοτουρκικά φανερή είναι η αγωνία να «τρέξουν» οι επικίνδυνες «διευθετήσεις», και μέσα από αυτό το πρίσμα προσάπτει στον πρωθυπουργό αποτυχία να «δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ενός έντιμου και ειλικρινούς διαλόγου με την άλλη πλευρά και τη δυνατότητα σύναψης συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αποτροπή αυτής της κλιμάκωσης», συμμαχίες για τις οποίες κυνικά παραδέχεται πως είναι με το ...αζημίωτο.

Ετσι, στη συνέντευξή του ισχυρίζεται πως ο ίδιος ήταν έτοιμος για σύναψη αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία με αντάλλαγμα την προμήθεια στο Πολεμικό Ναυτικό φρεγατών «Belharra», ο Κυρ. Μητσοτάκης όμως «ενώ ήταν σε εντατικές διαπραγματεύσεις με τη γαλλική πλευρά για τις φρεγάτες και για την αμυντική συμφωνία, ξαφνικά εκεί που περιμέναμε φρεγάτες, οι φρεγάτες έβγαλαν φτερά κι έγιναν "Rafale" και η αμυντική συμφωνία πέταξε, πριν πετάξουν τα "Rafale"». Ενώ συνδέει την εξέλιξη αυτή με τη στάση της Γαλλίας στο πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διερωτώμενος «γιατί η Γαλλία δεν έπαιξε έναν ενεργητικό ρόλο στο προηγούμενο Συμβούλιο Κορυφής ώστε να κερδίσουμε τις κυρώσεις, λοιπόν;».

Παράλληλα, «διερωτάται» αν η προμήθεια φρεγατών χωρίς δυνατότητες για επιχειρήσεις σε ανοιχτή θάλασσα σημαίνει ότι «υιοθετούμε ένα άλλο δόγμα και δεν μας το έχει εξηγήσει ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση. Οτι η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου δεν είναι μία περιοχή όπου η χώρα αυτόνομα μπορεί να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα», με φανερή βέβαια την αγωνία και εδώ όχι για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων που έχουν προ πολλού μπει στο ιμπεριαλιστικό παζάρι με σφραγίδα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, αλλά το πώς θα υπηρετηθούν οι ΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί.