Παρασκευή 30 Οχτώβρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (ΤΕΤΡΑΣΕΛΙΔΟ)
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ
Στη δίνη των ανταγωνισμών, στον «αέρα» οι εργαζόμενοι

Σε πλήρη εξέλιξη είναι τα «πάρε - δώσε» και οι ανταγωνισμοί μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων για το ποιος θα βάλει στο χέρι και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, μετά από αυτά της Ελευσίνας, με τους περίπου 1.200 εργαζόμενους να βρίσκονται στον «αέρα» και τον λαό, που καλείται κάθε τόσο να χρυσοπληρώνει για τους «σωτήρες» επενδυτές, να αντιμετωπίζει τεράστιους κινδύνους, αφού οι «στρατηγικές» αυτές υποδομές μπαίνουν στο στόχαστρο σκληρών ανταγωνισμών επιχειρηματικών ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Ο πλειοδοτικός διαγωνισμός για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα οποία βρίσκονται σε διαδικασία ειδικής εκκαθάρισης, ήδη «τρέχει», με καταληκτική ημερομηνία για το άνοιγμα των προσφορών να έχει οριστεί η 27η Νοέμβρη.

«Φαβορί» εμφανίζεται η αμερικανική ΟΝΕΧ, η οποία μετά τα Ναυπηγεία Σύρου και Ελευσίνας ετοιμάζεται τώρα να βάλει στο χέρι και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, προκειμένου οι ναυπηγοεπισκευαστικές υποδομές της χώρας να αποτελέσουν την υποστηρικτική βάση του 6ου Στόλου των ΗΠΑ και άλλων ΝΑΤΟικών δυνάμεων, αλλά και «βάση» για τους υπόλοιπους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, όπως είναι η διευκόλυνση (επισκευή και συντήρηση πλοίων) για τη διείσδυση του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στην ευρωπαϊκή αγορά.

Ηταν χαρακτηριστικές οι φράσεις που έγραψε ο πρόεδρος της ΟΝΕΧ Π. Ξενοκώστας σε λογαριασμό του στο διαδίκτυο μετά τη συνάντηση που είχε με τον Αντ. Μπόιλερ, διευθύνοντα σύμβουλο της DFC (Διεθνής Επιχείρηση Οικονομικής Ανάπτυξης, υπηρεσία που έστησε η Ουάσιγκτον για την ανάσχεση της οικονομικής επιρροής της Κίνας ανά τον κόσμο): «Ηταν μια σπουδαία συνάντηση. Συζητήθηκαν τα επόμενα βήματα για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, παράλληλα με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με στόχο να δημιουργηθεί ένα βιώσιμο, ηγετικό κέντρο hub ναυπηγικής και Ενέργειας για την Ανατολική Μεσόγειο».

Ταυτόχρονα τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ετοιμάζεται να «χτυπήσει» ο όμιλος «North Star» του εφοπλιστή Θ. Πριόβολου, ο οποίος όμως έχει συνάψει συμφωνίες με το μονοπωλιακό μεγαθήριο MSC («Mediterranean Shipping Company») ιταλικών συμφερόντων, που αποτελεί τη δεύτερη σε μέγεθος εταιρεία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων στον κόσμο μετά τη «Maersk» και τον γερμανικό όμιλο «Bloohm & Voss» (Β&V) που ειδικεύεται στη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων.

Ενδιαφέρον φέρεται να έχουν εκφράσει, χωρίς μέχρι τώρα να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, η γερμανική «Lurssen» και η ολλανδική «Damen Group», ενώ πρόσφατα τις εγκαταστάσεις του ναυπηγείου επισκέφτηκαν εκπρόσωποι της γαλλικής εταιρείας «Naval Group».

Είναι προφανές ότι την... όρεξη έχουν ανοίξει, οξύνοντας και τους σχετικούς ανταγωνισμούς, το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης και η εκτίναξη των κονδυλίων για τις πολεμικές δαπάνες στον κρατικό προϋπολογισμό από τα 530 εκατ. στα περίπου 2,5 δισ. ευρώ.

Την ίδια ώρα, σε όλους τους τόνους οι Αμερικανοί έχουν δηλώσει ότι οι υποδομές αυτές δεν πρέπει να βρεθούν σε χέρια κινεζικών ή ρωσικών ομίλων, ενώ αντίστοιχες αποφάσεις για την «ανθεκτικότητα» των «στρατηγικών υποδομών» έχουν πάρει ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αλλωστε, σε ό,τι αφορά τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, η συμφωνία που έχει υπογραφεί το 2010 μεταξύ της τότε συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αφορά τις προϋποθέσεις για να γλιτώσει η Ελλάδα το πρόστιμο των 600 εκατ. ευρώ που της επιβλήθηκε υποτίθεται για κρατικές ενισχύσεις που είχαν δοθεί το 1996 στο ναυπηγείο, σε ό,τι αφορά το στρατιωτικό του τμήμα, προβλέπει ότι αυτό απαγορεύεται να παραχωρηθεί σε χώρα που δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Οι «χρυσές συμφωνίες» με την εγχώρια αστική τάξη

Ολα αυτά με μπούσουλα και το μερτικό που προσδοκούν τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου από την προώθηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού.

Οι Ελληνες εφοπλιστές είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, με τα «ντιλ» για τη μεταφορά και διείσδυση του αμερικανικού LNG στην ευρωπαϊκή αγορά να κλείνονται το ένα πίσω από το άλλο.

Το πρώτο εξάμηνο του 2020, από τα 127 πλοία LNG που ναυπηγούνταν, τα 57 ήταν ελληνικών συμφερόντων, ενώ στον ναυτιλιακό Τύπο γράφονται αναλύσεις όπως αυτή:

«Οι Ελληνες εφοπλιστές κυριαρχούν στον τομέα της μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου. Εχουν τον μεγαλύτερο και πιο ακριβό στόλο, αξίας 19,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με την Ιαπωνία να βρίσκεται στη δεύτερη θέση με στόλο αξίας 14,2 δισεκατομμυρίων.

Ο στόλος αυτός είναι που θα διακινήσει και όλο σχεδόν το Φυσικό Σχιστολιθικό Αέριο από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη και την Τουρκία. Ο στόλος αυτός είναι τόσο ισχυρός που ήδη μεταφέρει LNG στην Κίνα από τις ΗΠΑ.

Η ισχυροποίησή του τα επόμενα χρόνια θα διακινήσει ακόμα περισσότερο LNG και από άλλες περιοχές όπως τον Περσικό Κόλπο και τη Βόρεια Αφρική».

Επιπλέον, πολύ χαρακτηριστικά ήταν και όσα δήλωσε σχετικά με τις εξελίξεις στα ναυπηγεία ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά Βασίλης Κορκίδης: «Η αναζωογόνηση των Ναυπηγείων είναι σημαντική, αφού μπορούν να διαδραματίσουν σημαίνοντα υποστηρικτικό ρόλο στη ναυτιλία, αλλά και στη βελτίωση των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας, αποτελεί μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη για τη διαμόρφωση κλίματος με θετικό πρόσημο για το ναυτιλιακό επιχειρείν. Η αναζωογόνηση γενικότερα των ναυπηγικών επιχειρήσεων και της ναυπηγοεπισκευής θα προσδώσει δυναμική στην ελληνική οικονομία, αλλά και θα επανατοποθετήσει την Ελλάδα στο χάρτη των χωρών της Μεσογείου που διαθέτουν ισχυρές ναυπηγικές βάσεις, για τον δεξαμενισμό και επισκευή κάθε τύπου πλοίου».

Ακόμα, για το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά το ενδιαφέρον της ΟΝΕΧ «αντικατοπτρίζει και τη δέσμευση των ΗΠΑ να είναι ένας δυνατός συνεργάτης της Ελλάδας στο να βοηθήσει να αναπτυχθεί η οικονομία πηγαίνοντας μπροστά, αλλά και να συνεχίσει να αναπτύσσει το ρόλο της Ελλάδας ως έναν πυλώνα σταθερότητας σε μία στρατηγικά περίπλοκη περιοχή»...

Στον «αέρα» οι εργαζόμενοι

Οσον αφορά τους εργαζόμενους, αυτοί, όπως και συνολικά ο λαός, θα είναι που θα πληρώσουν πανάκριβα τη νύφη όλων αυτών των «χρυσών» ντιλ και ανταγωνισμών που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Χαρακτηριστικό είναι πως στον πλειοδοτικό διαγωνισμό που αφορά τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους των Ναυπηγείων Ελευσίνας. Υπενθυμίζεται δε ότι ο μεγάλος «σωτήρας» επενδυτής της ΟΝΕΧ, με το που ανέλαβε το Ναυπηγείο Νεωρίου Σύρου, το πρώτο που έκανε ήταν να ξεμπερδεύει με τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, μετατρέποντάς τους σε εργολαβικούς.

Τίποτα σχετικό με την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας μετά την ολοκλήρωση των προγραμμάτων - προφανώς για να μη δεσμεύσουν τους νέους επίδοξους «σωτήρες» αγοραστές των ναυπηγείων - δεν αναφέρεται και στις απανωτές τροπολογίες, με τις οποίες διαδοχικά οι κυβερνήσεις, με το πρόσχημα των απλήρωτων εργαζομένων, «μπουκώνουν» με χρήμα τους «επενδυτές».

Τελευταία τέτοια περίπτωση ήταν τροπολογία του υπουργείου Αμυνας, που κατατέθηκε και ψηφίστηκε στη Βουλή στις 6 Οκτώβρη, όπου προβλέπεται η προσφορά του ποσού των 13,725 εκατ. ευρώ στους νυν επιχειρηματικούς ομίλους που εκμεταλλεύονται τα Ναυπηγεία Ελευσίνας και Σκαραμαγκά (όμιλος Ταβουλάρη και Σαφά - «Thyssen Krupp» αντίστοιχα), με πρόσχημα την ολοκλήρωση του προγράμματος του Πολεμικού Ναυτικού που εκτελείται στα δύο ναυπηγεία και την καταβολή της μισθοδοσίας των εργαζομένων.

Η τροπολογία προβλέπει ότι παρατείνεται για τρεις ακόμα μήνες, δηλαδή μέχρι τον Δεκέμβρη του 2020, το έργο ολοκλήρωσης των 4 υποβρυχίων στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και των δύο τορπιλακάτων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, για το σκοπό αυτόν, που συμπεριλαμβάνει και τους μισθούς των εργαζομένων, θα δοθούν 3,575 εκατ. και στα Ναυπηγεία Ελευσίνας 10,150 εκατ. ευρώ.

Να σημειωθεί ότι τον Μάη η κυβέρνηση της ΝΔ είχε περάσει αντίστοιχη τροπολογία που προέβλεπε την καταβολή 23,475 εκατ. ευρώ για τα δύο ναυπηγεία, ενώ τον Ιούλη του 2019 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε προσφέρει στους ομίλους 17,875 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια, συνολικά αυτό το διάστημα δόθηκαν στους επιχειρηματικούς ομίλους των ναυπηγείων 55.075.000 ευρώ.

Το πρόγραμμα του ΠΝ στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά ξεκίνησε το 2009, με αρχικό προϋπολογισμό 240 εκατ. ευρώ, και προέβλεπε την ολοκλήρωση των υποβρυχίων το 2016. Μετά τις διάφορες παρατάσεις έχει στοιχίσει συνολικά πάνω από 400 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο, τα προγράμματα εξακολουθούν να μην ολοκληρώνονται, οι εργαζόμενοι παραμένουν όμηροι και απλήρωτοι, ενώ η σημερινή κατάσταση θα αξιοποιηθεί με μαθηματική ακρίβεια ως «πάτημα» για να χτυπηθούν παραπέρα τα εργασιακά δικαιώματα από τον επόμενο «σωτήρα» επενδυτή.


Α. Ζ.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Οι εξελίξεις στα ναυπηγεία καταρρίπτουν τον μύθο της «ανάπτυξης για όλους»(2023-05-04 00:00:00.0)
Κορβέτες και κολιγιές στο μενού(2023-03-22 00:00:00.0)
Δεν έχουν τέλος οι διευκολύνσεις προς τους επιχειρηματικούς ομίλους(2020-05-26 00:00:00.0)
Υποθέσεις(2018-10-13 00:00:00.0)
Εργαζόμενοι και υποδομές «θυσία» στα επιχειρηματικά συμφέροντα(2018-07-04 00:00:00.0)
Προχωράει κανονικά η «αξιοποίηση» της ναυπηγικής βιομηχανίας(2018-03-15 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ