Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προτείνει να αποκτήσει μόνιμα και «θεσμικά» χαρακτηριστικά το λεγόμενο «Ταμείο Ανάκαμψης», επεκτείνοντας τη λειτουργία του και μετά την κρίση. Το ...χαρμόσυνο νέο παρουσιάζεται από τα αστικά επιτελεία περίπου σαν «το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει χρήμα». Μόνο που το «αφεντικό» τα έχει τετρακόσια. Πρώτα απ' όλα, η συζήτηση επιβεβαιώνει την ανησυχία ότι το σύστημα δεν πρόκειται να ξεμπερδέψει με τις κρίσεις και επομένως χρειάζεται πιο μόνιμους μηχανισμούς και εργαλεία για τη διαχείρισή τους. Σε κάθε περίπτωση, βασικό χαρακτηριστικό αυτού του ταμείου, που προέκυψε μέσα από παζάρια και συμβιβασμούς, δεν είναι τα χρήματα που δίνει, αλλά οι όροι που το κάνει, λειτουργώντας ως ένας ακόμα μηχανισμός εποπτείας και μνημονίων διαρκείας σε βάρος των λαών. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τα 32 δισ. που θα πάρει η ελληνική κυβέρνηση, για να επιχορηγήσει τους ομίλους, θα εκπονήσει ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, που υπόκειται στα «Ευρωπαϊκά Εξάμηνα» και στους άλλους μηχανισμούς εποπτείας της ΕΕ, σφίγγοντας τη θηλιά στο λαιμό του λαού, ο οποίος θα πληρώσει και το χρέος από τα κονδύλια που καταλήγουν στις τσέπες των μονοπωλίων. Η εξέλιξη αυτή είναι διδακτική και για έναν ακόμη λόγο: Το συγκεκριμένο ταμείο διαφημίστηκε ως ένα αποφασιστικό βήμα για την «αμοιβαιοποίηση του χρέους» των κρατών - μελών της ΕΕ και για την «ενίσχυση της αλληλεγγύης», από τα οποία έχουν τάχα κάτι να περιμένουν οι λαοί. Επιβεβαιώνεται όμως ότι και τα δυο έχουν στόχο τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ ο λαός θα πληρώσει ξανά το λογαριασμό.