Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά τους. Στην τελευταία συνεδρίασή του, το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) αποφάσισε με οριακή πλειοψηφία (πέντε προς τέσσερα) πως δε συντρέχει λόγος να παρθούν μέτρα και να μην υποβληθούν κυρώσεις για την εκπομπή του «Big Brother». Πρωτοφανής, πραγματικά, απόφαση για το ΕΣΡ με αυτήν του τη σύνθεση, που τουλάχιστον για ανάλογα ζητήματα στο παρελθόν είχε αποφασίσει σχεδόν ομόφωνα στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Τι έγινε τώρα; Τα συμπεράσματα στον αναγνώστη...

***

Από τα πρώτα που λέγονται, είναι πως «πιθανή παρέμβαση θα έθιγε τις ελευθερίες τις σχετικές με το επιχειρείν, ή τις όποιες άλλες ελευθερίες...». Κοινότοπη επιχειρηματολογία, που χρησιμοποιούν, είτε όσοι δεν έχουν γνώση του αντικειμένου, είτε εκείνοι που χωρίς λογική με μόνο το συναίσθημα «πατούν όπου γυαλίζει», είτε οι επιτήδειοι που τα ξέρουν όλα και επιθυμούν να σπρώξουν το λαό ακριβώς να «πατάει όπου γυαλίζει...».

Ακόμα και αυτό το Σύνταγμα έχει προβλέψει με άρθρα του την κατάρριψη μιας τέτοιας επιχειρηματολογίας. Στο Αρθρο 2 παρ. 1, διαβάζουμε πως «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας». Παρακάτω, στο άρθρο 7 παρ. 2, διαβάζουμε πως «τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως ο νόμος ορίζει». Στο άρθρο 15 παρ. 2, διαβάζουμε: «Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους... Ο άμεσος έλεγχος του Κράτους... έχει ως σκοπό... την εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων, που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης και η πολιτιστική ανάπτυξη της Χώρας, καθώς και το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου...». Στο άρθρο 15 παρ. 2, επίσης, διαβάζουμε: «...Ο άμεσος έλεγχος του Κράτους... έχει σκοπό... την προστασία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας».

Τα άρθρα αυτά του Συντάγματος, καθώς και πολλή άλλη σχετική νομολογία ήταν στη διάθεση κάθε μέλους του ΕΣΡ, έτσι που η περίπτωση να μοιάζει «τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια». Με την επιχειρηματολογία, όμως, που θα απαριθμηθεί και παρακάτω, θα μπορέσουν οι αναγνώστες να συμπεράνουν τι έγινε και, τελικά, η απάντηση ήταν πως «νιάου νιάου τελικά ...κάνει ο σκύλος ή ο γάιδαρος...»! Τώρα, για το αν θίγεται η προσωπικότητα και η αξία του ανθρώπου από τη συγκεκριμένη εκπομπή, είναι μια επιχειρηματολογία μάλλον περιττή για τους αναγνώστες του «Ριζοσπάστη» και δεν την επαναλαμβάνουμε, απλά για να εξοικονομήσουμε και χώρο.

Πρώτον, η συναίνεση κάποιου στο διασυρμό της προσωπικότητάς του είναι άκυρη και να μην κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν όσοι επιχειρηματολογούν με τέτοιο τρόπο. Στην απόφαση 92\2001 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα διαβάζουμε: «Η αξία του ανθρώπου και η προστασία της υλικής και ηθικής του υπόστασης είναι υπέρτατη δημόσιας τάξης αρχή, από την οποία δεν είναι δυνατή η παραίτηση. Συμπεριφορά αντίθετη προς τις αρχές αυτές, δεν είναι ανεκτή από το Δίκαιο και ως εκ τούτου σχετική δήλωση βούλησης δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, η δε πάνω σε αυτή συμφωνία των μερών είναι άκυρη και θεωρείται ότι δεν έγινε ποτέ». Δηλαδή, στα πιο απλά ελληνικά, αν εγώ δίνω δικαίωμα σε κάποιον να με κάνει νούμερο και αυτός με κάνει, διώκεται αυτός και είναι άκυρη η δική μου συμφωνία. Οσον αφορά τη «διασημότητα», μέχρι τώρα τουλάχιστον, έχουμε μόνο μία «διασημότητα» με γυμνές φωτογραφήσεις και πληρωμένες συμμετοχές σαν πρωτότυπος κράχτης στα ξενυχτάδικα. Μάλλον, θα έπρεπε να έλειπε σαν παράδειγμα «διασημότητας» από την ελληνική κοινωνία και, μάλλον, εκτίθενται ανεπανόρθωτα, όταν το επικαλούνται μορφωμένοι άνθρωποι, που μπορεί, κατά τα άλλα, να σχίζουν τα ιμάτιά τους για τα «σημερινά πρότυπα της νεολαίας»!

***

«Είναι μια ιδιαίτερα δημοφιλής εκπομπή. Με μεγάλη συμμετοχή του κόσμου. Δε βλέπετε τον αριθμό των τηλεφωνημάτων;..», είναι κάποια άλλα επιχειρήματα. Μα, εδώ βρίσκεται και ο «κόμπος», που θα έκανε τα μέτρα απαραίτητα. Η εκπομπή, απ' όταν βγαίνει στον αέρα, διαμορφώνει πλέον πραγματικότητα. Σκοπός είναι να μη διαμορφώνεται μια τέτοια πραγματικότητα, που εθίζει ένα κοινό στην ιδέα πως είναι δυνατόν να μπαίνει κάμερα στη ζωή του, πως είναι δυνατόν να «διασκεδάζει» με τη χρησιμοποίηση της προσωπικότητας των άλλων ανθρώπων, πως είναι δυνατόν τα παιδιά του να μαθαίνουν την αρχή «ο θάνατός σου η ζωή μου» και να χρησιμοποιούν γι' αυτόν το σκοπό κάθε μέσον. Από το κάρφωμα συντρόφων μέχρι την υιοθέτηση ιδιαίτερων κοινωνικών ρόλων - «παγίδων» προς τους συντρόφους!

***

«Δεν είναι η πραγματικότητα. Είναι εικονική πραγματικότητα. οι συμμετέχοντες πληρώνονται σαν ερασιτέχνες ηθοποιοί», είναι ένα επιχείρημα που χρησιμοποίησε στην υπερασπιστική της γραμμή και η διεύθυνση του καναλιού. Πρώτα απ' όλα, το διαφημιστικό τρέιλερ της εκπομπής είναι «Η ζωή κλέβει την παράσταση» και εμείς δεν ισχυριζόμαστε πως είναι απατηλή διαφήμιση. Αρα, αυτό που πουλάει δεν είναι η «εικονικότητα», αλλά η πραγματικότητα που διαμορφώνει. Βέβαια, υπάρχει δόση εικονικότητας, αφού οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δε βρίσκονται στο φυσιολογικό τους περιβάλλον, αλλά καλούνται σε δημόσια θέα να υιοθετήσουν συγκεκριμένους κοινωνικούς ρόλους, που απορρέουν, τόσο από το στρίμωγμα σε συγκεκριμένο περιβάλλον, όσο και από το μεταξύ τους ανταγωνισμό για το ποιος θα επιβιώσει. Αν αυτό δεν είναι δημόσιος πειραματισμός της ανθρώπινης συμπεριφοράς κάτω από ιδιαίτερα διαμορφωμένες συνθήκες, τότε τι είναι; Δε φτάνει, δηλαδή, που άνθρωποι καλούνται να πουλήσουν τη συμπεριφορά τους σε ιδιαίτερες συνθήκες, όπως ο ναρκομανής πουλάει το αίμα του, αλλά αυτοί καλούνται να το κάνουν και σε δημόσια θέα...

***

«Είναι μια ασήμαντη ανιαρή βαρετή εκπομπή, που θα ξεφουσκώσει αργά ή γρήγορα από μόνη της...», είναι άλλο ένα επιχείρημα. Ακόμα και στην περίπτωση που «ξεφουσκώσει», θα έχει στο μεταξύ μετακινήσει την κοινωνική ανεκτικότητα σε τέτοια φαινόμενα. Εύστοχα, κάποιο μέλος του ΕΣΡ την αποκάλεσε «Ανώτατο στάδιο των ριάλιτι σόου...»! «Ξεσέρνει» η ανεκτικότητα, όπως η άγκυρα του καραβιού στην κακοκαιρία και «τα ερωτοδικεία» φέρνουν τα «ριάλιτι σόου» και αυτά με τη σειρά τους έφεραν τον «Big Brother»! Το επόμενο βήμα μπορεί να είναι τα ειδικά σόου, που γίνονται, για παράδειγμα, στην Τουρκία, όπου βάζουν κάτω από τις κάμερες φτωχούς συνταξιούχους να διαγωνιστούν στο ποιος μπορεί να πεινάει περισσότερο. Δηλαδή, ποιος μπορεί να αντέξει να περνά με τα λιγότερα πιθανά εισοδήματα...

Οι κομμουνιστές δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη πως είναι δυνατόν οι νόμοι, τα Συντάγματα και οι θεσμοί που φτιάχνει η αστική τάξη για να προστατεύει την κυριαρχία της, να λειτουργήσουν για να κλονίσουν έστω και στο ελάχιστο τα συμφέροντά της. Ούτε παραπονούμαστε για την απόφαση του ΕΣΡ. Εξακριβώνουμε και ενημερώνουμε, για άλλη μια φορά, μόνο...