«Η ΛΑΡΚΟ είναι η πιο προβληματική επιχείρηση στην Ελλάδα», επαναλαμβάνει τις τελευταίες μέρες στις δημόσιες εμφανίσεις του ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Χατζηδάκης, κάνοντας σαφή σε δηλώσεις του που μοιράζει στα ΜΜΕ «την αποφασιστικότητά του να δρομολογήσει άμεσα τη διαδικασία εξυγίανσης της ΛΑΡΚΟ», όπως ονομάζει η κυβέρνηση τον αντεργατικό - αντιλαϊκό σχεδιασμό της.

Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση δρομολογεί την εκκαθάριση της επιχείρησης εν λειτουργία και στη συνέχεια την πώληση στοιχείων σε δύο «πακέτα», το ένα εκ των οποίων θα αφορά το εργοστάσιο και το άλλο το ορυχείο, με τη διαδικασία να εκκινεί τις επόμενες μέρες. Ο υποψήφιος επενδυτής θα έχει τη δυνατότητα «να αναλάβει την επιχείρηση ελεύθερη βαρών, σε μια ενδιαφέρουσα περίοδο για την εκμετάλλευση του νικελίου και του κοβαλτίου», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός - όπου το... «ενδιαφέρον» αφορά τις δυνατότητες κερδοφορίας του «επενδυτή», σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων και του λαού.

Οσο για τους εργαζόμενους, ο Κ. Χατζηδάκης επιβεβαίωσε πως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματά τους. Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα αρκέστηκε να... εκτιμήσει ότι η πλειοψηφία των εργαζομένων, χάρη στην εξειδίκευση που διαθέτουν, θα βρουν δουλειά στον επόμενο επενδυτή με «όρους αγοράς»...

Στο μεταξύ, οι εκβιασμοί της κυβέρνησης προς τους εργαζόμενους να αποδεχτούν την εκποίηση ενισχύονται από τη - διορισμένη από την ίδια - διοίκηση της ΔΕΗ, που με εξώδικο απειλεί να κατεβάσει το διακόπτη και να αφήσει τη ΛΑΡΚΟ χωρίς ρεύμα από 1η Φλεβάρη.

Σε σχόλιό του για τις δηλώσεις του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Παραμονή του μεγάλου συλλαλητηρίου που οργανώνουν τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κ. Χατζηδάκης, ανακοίνωσε την πρόθεσή του για εκκαθάριση της επιχείρησης εν λειτουργία.

Το ΚΚΕ καλεί σε αλληλεγγύη όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους και των μισθολογικών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.

Μια τέτοια μεγάλη και ιστορική επιχείρηση, με τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες, θα μπορούσε να διασφαλίσει τη λειτουργία της και την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας. Αυτό είναι απόλυτα δυνατό στο πλαίσιο ενός δρόμου ανάπτυξης που με κοινωνική ιδιοκτησία και κεντρικό σχεδιασμό θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες».