Πάνω σ' αυτά τα στοιχεία στήνεται το «αφήγημα» από μερίδα του Τύπου ότι είναι παρωχημένο πλέον να εναντιώνεται κανείς στην ιδιωτικοποίηση της Υγείας, αφού αυτή έχει ήδη συντελεστεί σε μεγάλο βαθμό και ότι η «λύση» βρίσκεται στην «έξυπνη ενίσχυση του δημόσιου συστήματος, για να μπορεί να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών». Σε τι μεταφράζεται αυτό; Πρώτα απ' όλα, στην εξασφάλιση ενός «μίνιμουμ» δωρεάν παροχών για όλους από το κράτος, κι από εκεί και πέρα, όποιος έχει να πληρώσει σώζεται! Και δεύτερον, επιπλέον μέτρα επέκτασης των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με το πρόσχημα ότι έτσι θα βελτιώνονται τάχα οι υπηρεσίες του πρώτου, αφού ούτως ή άλλως η ιδιωτικοποίηση είναι εδώ! Ετσι εξηγείται άλλωστε και η πρεμούρα του ΣΕΒ να διαφημίσει και να προβάλει την έρευνα του ΟΟΣΑ.