Πίσω από τις διακηρύξεις της κυβέρνησης για οικονομική «αυτοτέλεια» των ΑΕΙ κρύβεται ο περιορισμός της κρατικής χρηματοδότησης προς τα ΑΕΙ, η οποία θα τα σπρώξει στην αναζήτηση «ιδίων πόρων». Οταν τα τμήματα δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες σε διδάσκοντες, υποδομές, αναλώσιμα, δομές φοιτητικής μέριμνας, τότε θα έχουμε μεταξύ άλλων επέκταση των διδάκτρων πέρα από τα μεταπτυχιακά και σε προπτυχιακά προγράμματα σπουδών, επέκταση των εργολαβιών σε λέσχες, Εστίες, καθαριότητα, «αξιοποίηση» - ιδιωτικοποίηση της περιουσίας των ιδρυμάτων. Βαθύτερος και στρατηγικός στόχος είναι η ενίσχυση του επιχειρηματικού προσανατολισμού των ιδρυμάτων, η περαιτέρω σύνδεση των πανεπιστημίων με τις ιεραρχήσεις του κεφαλαίου που εδώ και 20 χρόνια προωθείται στα πλαίσια των συμφωνηθέντων της Διαδικασίας της Μπολόνια και του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης. Εξ ου και η κουβέντα για την κατάργηση του ασύλου. Και εδώ η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκει στρωμένο έδαφος. Φρόντισε ο ΣΥΡΙΖΑ, που επί διακυβέρνησης του συνεχίστηκε η υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων και την ίδια ώρα τα αποθεματικά τους «αξιοποιήθηκαν» για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και ως εχέγγυο για τη χρηματοδότηση του δανεισμού της χώρας από την ΕΕ.