Η ανούσια «αντιδεξιά» ρητορεία και η επίκληση στον «κομματικό πατριωτισμό» κυριάρχησαν στη χτεσινή - υποτονική - συνεδρίαση
Σε κατάσταση προεκλογικής διάταξης ενόψει των δημοτικών εκλογών θέλησε να θέσει το κόμμα του ο πρωθυπουργός κατά τη χτεσινή του ομιλία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ενώ την ίδια ώρα φανερό ήταν το στίγμα της πολιτικής τακτικής εκ μέρους της κυβέρνησης για το επόμενο διάστημα. Τακτική που θα έχει τα χαρακτηριστικά της ενίσχυσης του κλίματος δικομματικής «αντιπαράθεσης» ενώ, όπως προκύπτει, όλο και συχνότερα από δω και πέρα ο πρωθυπουργικός λόγος θα διανθίζεται με επικλήσεις του «κομματικού πατριωτισμού» των βουλευτών και των στελεχών του ΠΑΣΟΚ καθώς και με διαρκείς αναφορές στην «ενότητα» του κόμματος, ως προϋπόθεση για τη νίκη στις εκλογές του 2004...
Κατά την τοποθέτησή του στη συνεδρίαση - που θα πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν κάτι παραπάνω από υποτονική - ο πρωθυπουργός αφού επιδόθηκε στις γνωστές αναφορές στα «επιτεύγματα» της ΟΝΕ, του Ευρώ, της συμφωνίας του Ελσίνκι κ.λπ., θέλησε να περάσει μια εικόνα «κοινωνικής στροφής» της κυβέρνησης.
Η αλήθεια βέβαια είναι εντελώς διαφορετική. Αρκεί να σημειωθεί ότι στην πρωτολογία του ο Κ. Σημίτης δεν έκανε καμία νύξη στο αγροτικό πρόβλημα που ταλανίζει τη χώρα, ενώ όταν αναφέρθηκε στους αγρότες το έκανε μόνο κατά τη διάρκεια της δευτερολογίας του, και τούτο για να πει ότι οι αγρότες θα πρέπει να ξεπεράσουν «νοοτροπίες» όπως αυτή της επιδότησης, καλώντας τους να συναισθανθούν ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα χωρίς αυτήν...
Ακρως υποκριτική ήταν επίσης η αναφορά του στο Ασφαλιστικό, όπου και μίλησε για ένα «νέο κοινωνικό συμβόλαιο εμπιστοσύνης» και για «λύση του Ασφαλιστικού σε συμμαχία και με τη συμβολή των δυνάμεων της εργασίας». «ΠΑΣΟΚ και εργαζόμενοι μαζί, διασφαλίζουμε το μέλλον», ήταν η... κορόνα που κράτησε για το τέλος.
Από εκεί και πέρα ο πρωθυπουργός κήρυξε «ετοιμότητα» για τις εκλογές στην ΤΑ, καλώντας τους βουλευτές του «να ηγηθούν στις πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ στις περιφέρειες». Ζήτησε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα να αντιληφθεί πως οι δημοτικές «δεν είναι απλώς μια "σφυγμομέτρηση" ανάμεσα σε δυο εθνικές εκλογές», λέγοντας ότι από αυτές τις εκλογές πρέπει να αναδειχτεί «ένα ισχυρό και δυνατό ΠΑΣΟΚ στους δήμους και τις νομαρχίες...». Αυτό, όπως ισχυρίστηκε, θα έχει σαν αποτέλεσμα «την ανάπτυξη των πόλεων και της υπαίθρου» και θα γίνει μέσα από τη «συσπείρωση των προοδευτικών δυνάμεων γύρω από νέα πρόσωπα».
Στην πραγματικότητα εκείνο που ενδιαφέρει τον πρωθυπουργό -και δεν το έκρυψε άλλωστε- είναι η «θεμελίωση της πολιτικής ηγεμονίας του ΠΑΣΟΚ», η οποία προφανώς θεωρείται επισφαλής μετά από μια αποτυχία στις δημοτικές... Γι' αυτό θύμισε στους βουλευτές του, ότι καθώς θα... πρωτοστατούν στις περιφέρειές τους για τις δημοτικές, να μην ξεχνούν να πολιτεύονται, κάνοντας αναφορές τόσο στα κονδύλια του Γ` ΚΠΣ όσο και στα «ωφελήματα» των Ολυμπιακών Αγώνων, ώστε να διαμορφωθεί μια ψευδαίσθηση «παχιών αγελάδων» στους ψηφοφόρους...
Η «γραμμή» του κόμματος, το επόμενο διάστημα και στο φόντο των δημοτικών εκλογών, θα διανθίζεται, όπως φάνηκε και χτες, από την επιστροφή σε λογύδρια σχετικά με την «ενεργό συσπείρωση της προοδευτικής πλειοψηφίας», που όμως θα πρέπει να ενταχθεί «στην πολιτική πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ». Παράλληλα, ο πρωθυπουργός δεν παράλειψε αναφορές σχετικά με τον «διάλογο» και τη «συναίνεση» που επιδιώκει το ΠΑΣΟΚ με τις άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις και όλα αυτά βεβαίως ενταγμένα στο σχήμα «φως - σκότος», όπου ως δύναμη του «φωτός και της προόδρου» ορίζεται - από το ΠΑΣΟΚ - το ΠΑΣΟΚ...
Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός μίλησε για τη «Δεξιά που μένει στο παρελθόν και προτείνει το παρελθόν», επιτέθηκε στη ΝΔ επανερχόμενος στην περίοδο 1990-93, την κατηγόρησε ότι δεν έχει πρόγραμμα και αξιοπιστία, ενώ δεν έλειψαν και φράσεις όπως «καιροσκοπισμός», «λαϊκισμός», «ανευθυνότητα», «προχειρότητα» και «παρωχημένη πολιτική», που συνιστούν τη φυσιογνωμία της ΝΔ. Φυσικά, το ΠΑΣΟΚ είναι ακριβώς τα αντίθετα...
Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο πρωθυπουργός σχολίασε και την κατάθεση από τη ΝΔ πρότασης συγκρότησης προανακριτικής επιτροπής για τη χρηματιστηριακή ΔΕΚΑ, λέγοντας ότι η αξιωματική αντιπολίτευση προχωρά σε «αντιπερισπασμό», επιλέγει τη «σκανδαλολογία» και δεν έχει σταθμίσει τις «επιπτώσεις» στην οικονομία ούτε «το ατεκμηρίωτο της υπόθεσης».
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι από αρκετούς ο χτεσινός «αντιδεξιός» πρωθυπουργικός λόγος εκτιμήθηκε ως «μετριοπαθέστερος» του Κ. Λαλιώτη, και τούτο γιατί σύμφωνα με πληροφορίες στο προχτεσινό ΕΓ στελέχη όπως οι Ε. Βενιζέλος, Β. Παπανδρέου, Κ. Σκανδαλίδης, Μ. Νεονάκης, φέρονται να κράτησαν αποστάσεις από τη «γραμμή Λαλιώτη»...
Σημαντικό μέρος της τοποθέτησης του Κ. Σημίτη στράφηκε στο εσωτερικό του κόμματος, αφού για μια ακόμα φορά δήλωσε ότι «σήμερα δε χωρούν προσωπικές στρατηγικές», επανέλαβε την υπόμνηση ότι «η ενότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας του καθένα», τάχθηκε κατά της «πολυφωνίας της σύγχυσης» και ζήτησε, παρά τα προβλήματα και τις αντιθέσεις, όλοι να στοιχίζονται πίσω από μια «κεντρική σκέψη». Φρόντισε, δε, αναφερόμενος στις εκλογές του 2004, να υπενθυμίσει ότι «μέχρι τότε όλοι κρινόμαστε αυστηρά»...