Ο Δ. Κουτσούμπας ξεκίνησε την ομιλία του απευθύνοντας κάλεσμα στους εργαζόμενους, στους ανέργους, σε όλους τους ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων, να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους, να συμπορευτούν με το ΚΚΕ, να γυρίσουν την πλάτη στη μιζέρια, στις μειωμένες προσδοκίες και απαιτήσεις που επιβάλλουν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και η ΝΔ μέσα από την κάλπικη αντιπαράθεσή τους.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην κυβερνητική προπαγάνδα, που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα που ζουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, αλλά αντίθετα έχει ως στόχο να αποδεχτεί ο λαός ότι δεν μπορεί να ζήσει καλύτερα αυτός και τα παιδιά του, με βάση τον πλούτο που παράγει, να θεωρήσει όλα όσα του έκλεψαν στα χρόνια της κρίσης περασμένα - ξεχασμένα.

«Οταν ο κ. Τσίπρας επιμένει ότι "η Ελλάδα πιάνει τους δημοσιονομικούς στόχους", ότι "η οικονομία αναπτύσσεται ξανά", "το επενδυτικό ενδιαφέρον αυξάνεται", ότι "οι βαθιές θεσμικές μεταρρυθμίσεις αρχίζουν πλέον να αποδίδουν", απευθύνεται και στο μεγάλο κεφάλαιο, λέγοντάς του ότι κάνει καλά τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του.

Απευθύνεται όμως και στους εργαζόμενους, καλώντας τους να βάλουν πλάτη στην ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, προκειμένου να μείνει κανένα ψίχουλο για τους υπόλοιπους.

Ομως, τα γεγονότα είναι πεισματάρικα.

Πρώτα - πρώτα, η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν προχωρά τόσο "ρόδινα" όσο θέλει να την εμφανίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Η πρόσφατη αναταραχή στο χρηματιστήριο αποδεικνύει πως το κλίμα εφησυχασμού και "κανονικότητας" που προσπαθεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση είναι τελείως επίπλαστο.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη στην Ελλάδα είναι εύθραυστη και αρκεί ένα ελαφρύ σοκ για να την εκτροχιάσει», σημείωσε χαρακτηριστικά, αναφερόμενος αναλυτικά στις εξελίξεις στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία, οι οποίες - υπογράμμισε - αποκαλύπτουν «πως μια νέα εκδήλωση διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης με έντονες επιπτώσεις στην εγχώρια οικονομία βρίσκεται προ των πυλών. Και πως το ενδεχόμενο μιας ανέφελης πορείας μακροπρόθεσμης καπιταλιστικής ανάπτυξης, που ονειρεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, είναι πρακτικά απίθανο, βρίσκεται μάλλον στη σφαίρα της φαντασίας!».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στην προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει κάλπικες προσδοκίες ότι τάχα μετά την τυπική λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο η ζωή του λαού αλλάζει, ότι έρχεται το «τέλος της επιτροπείας», ότι η Ελλάδα επανέρχεται στην «ευρωπαϊκή κανονικότητα», αξιοποιώντας στην προσπάθεια αυτή και την κατάθεση του προϋπολογισμού. «Οσο δε για τις δύο αντιλαϊκές εκδοχές του προϋπολογισμού», σημείωσε, «η πρώτη με, και η δεύτερη χωρίς τις επιπρόσθετες περικοπές των συντάξεων, ήταν τουλάχιστον για γέλια.

Η συζήτηση επικεντρώνεται στο αν θα μειωθούν ή όχι οι συντάξεις, γιατί θέλουν να συζητάμε τι δεν θα χάσουμε και όχι τι πρέπει να πάρουμε πίσω, τι πρέπει να κερδίσουμε.

Η ουσία όμως είναι ότι συνολικά το προσχέδιο του προϋπολογισμού αποδεικνύει περίτρανα πως ο λαός θα συνεχίζει να πληρώνει για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.

Γιατί, τελικά, λίγη σημασία έχει από ποια τσέπη του λαού θα έρθουν οι νέες περικοπές.

Οσο κι αν ψάξει κανείς, θα δυσκολευτεί να βρει διαφορές ουσιαστικής ανακούφισης των εργαζομένων ανάμεσα στο προσχέδιο του προϋπολογισμού και σε όλους τους προηγούμενους.

Μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες και συνταξιούχοι επωμίζονται τα βάρη:

-- Με εξαντλητικούς έμμεσους και άμεσους φόρους

-- Με διατήρηση των κουτσουρεμένων συντάξεων και μισθών

-- Με διαιώνιση των ελλείψεων σε σχολεία, νοσοκομεία, δήμους.

Αποτελεί πρόκληση για το λαό, που συνεχίζει να ματώνει, η κυβέρνηση να προβάλλει ως μεγάλη της επιτυχία το πρωτογενές πλεόνασμα και το υπερπλεόνασμα, για να συγκαλύπτει ποιος τελικά το πληρώνει».

Αναφερόμενος στα πενιχρά μέτρα που υπόσχονται τα κυβερνητικά στελέχη στο λαό, σημείωσε ότι «αυτά εξαρτώνται από το αν η ανάπτυξη πάει καλά τα επόμενα χρόνια και δεν προκύψει νέα οικονομική κρίση, αν οι θεσμοί πειστούν, αν τα δημόσια οικονομικά ευημερούν, και πολλά ακόμα "αν"...

Κυρίως, όμως, τα μέτρα αυτά δεν αποκαθιστούν τις αδικίες. Και είναι τουλάχιστον πρόκληση να παρουσιάζονται ως τέτοια.

Τα μέτρα της κυβέρνησης το πολύ - πολύ είναι ελάχιστα ψίχουλα σε λίγους, την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι έχουν χάσει ήδη σχεδόν το 50% του εισοδήματός τους και αναμένεται και νέα επίθεση.

Ο κατώτατος μισθός, ακόμα κι αν αυξηθεί κατά 30 ευρώ, έχει ήδη υποχωρήσει κατά 150. Την ίδια στιγμή, οι εργοδότες παίρνουν δωράκι τις ασφαλιστικές εισφορές, οπότε η αύξηση του μισθού γίνεται από την τσέπη του λαού, όχι της εργοδοσίας... Για μια ακόμα φορά, αναδιανομή της φτώχειας.

Οι περιβόητες μειώσεις των ασφαλίστρων συγκαλύπτουν πως οδηγούν σε κατάρρευση της σύνταξης, δηλαδή πως πρόκειται απλά για μετάθεση του πότε θα πληρώσεις.

Επίσης, συγκαλύπτουν πως πρόκειται για μικρές αλλαγές στον νόμο - λαιμητόμο Κατρούγκαλου - ΣΥΡΙΖΑ, που εκτόξευσε τις ασφαλιστικές εισφορές.

Ουσιαστικά είναι μια εξαιρετική εφαρμογή του γνωστού γνωμικού του Χότζα, ότι μια μικρή βελτίωση μπορεί να σβήσει από τη μνήμη την προηγούμενη μεγάλη δραστική επιδείνωση.

Εξάλλου, η όποια μείωση στις εισφορές θα έχει αρνητική επίδραση στο ύψος των συντάξεων. Γι' αυτό και οι διακηρύξεις του πρωθυπουργού περί ανάκτησης της εργασίας είναι ένα αδειανό πουκάμισο».

Σε ό,τι αφορά τις πολιτικές εξελίξεις και τους καβγάδες ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε τέσσερα χρόνια «κατάφερε να υλοποιήσει όλα όσα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - ο καθένας μόνος του ή από κοινού - δεν τόλμησαν ή δεν μπόρεσαν να υλοποιήσουν σε δεκαετίες.

Το κεφάλαιο όμως δεν θα είχε πρόβλημα και με μια κυβέρνηση της ΝΔ, άλλωστε "πριν πεινάσει μαγειρεύει". Κι όταν ο ένας χρεοκοπεί, ετοιμάζει τον επόμενο να πάρει τη θέση του, για να κάνει τα ίδια και χειρότερα στο λαό».

Ξεχωριστή αναφορά έκανε στο γεγονός ότι «ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αποδέχονται επίσης να αναλαμβάνει η χώρα τον επικίνδυνο ρόλο του σημαιοφόρου των σχεδίων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για την περιβόητη "γεωστρατηγική αναβάθμιση" της αστικής τάξης της χώρας. Διακινδυνεύουν τη συμμετοχή της Ελλάδας σε ενδεχόμενη μεγάλη πολεμική αναμέτρηση για τα συμφέροντα εγχώριων και ξένων μονοπωλιακών ομίλων».

«Αλλωστε», επισήμανε, «η συμμετοχή της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, η παρουσία των ΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα, όχι μόνο δεν απέτρεψαν, αλλά αντίθετα όξυναν την τουρκική επιθετικότητα.

Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, το θεωρεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο. Παίζει το ρόλο του "Πόντιου Πιλάτου" στις ελληνοτουρκικές διαφορές.

Ακριβώς όλα αυτά προσπαθούν να κρύψουν με την ανάδειξη και συντήρηση της κόντρας Καμμένου - Κοτζιά, την επιλογή προς το παρόν του Καμμένου από τον Τσίπρα, για να γαντζωθεί για κάνα δυο μήνες ακόμα στην κυβερνητική καρέκλα, επειδή έτσι επιτάσσουν η αμερικάνικη πρεσβεία, η γερμανική πρεσβεία και οι "εταίροι" της στο προετοιμαζόμενο μακελειό, έτσι ώστε να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά με τη συμφωνία των Πρεσπών, με τον νέο αντιλαϊκό προϋπολογισμό του κουαρτέτου, που μας επισκέπτεται συνεχώς για ελέγχους και άλλα σχετικά, αλλά άκρως επικίνδυνα για τα λαϊκά συμφέροντα. Γι' αυτό και χρειάζεται να σημάνει ξεσηκωμός από το λαό και τη νεολαία».

«Το κάλεσμα του ΚΚΕ αφορά τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία», υπογράμμισε στη συνέχεια ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, απευθύνοντας ειδικό κάλεσμα σε όσους νιώθουν προοδευτικοί, δημοκράτες, αριστεροί, σε όσους τα προηγούμενα χρόνια συμπορεύτηκαν με το ΚΚΕ και ίσως μετά βρέθηκαν σε άλλα μονοπάτια και μετερίζια, αλλά δεν πήγαν - και δεν θέλουν να πάνε - «σπίτι τους».

Που δεν ακολούθησαν, ούτε δέχονται να ακολουθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στη θλιβερή αυτή - οριστική και ανεπίστρεπτη - μετάλλαξή του.

«Απευθυνόμαστε σε όλους εκείνους που, παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους, κατανοούν ότι η μαχητική στάση του ΚΚΕ ήταν πραγματική ασπίδα προστασίας.

Οτι τα πράγματα θα ήταν χειρότερα χωρίς το ΚΚΕ.

Και ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα όταν αδυνατίζει το ΚΚΕ.

Η στάση του ΚΚΕ, πάνω απ' όλα, συνέβαλε στο να μην επικρατήσει πλήρως η λογική της ηττοπάθειας.

Στο να μην επικρατήσει οριστικά η λογική της "αναγκαίας προσαρμογής", όπως πονηρά την ονοματίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να σπείρει έναν σύγχρονο ραγιαδισμό, για να φορτώσει προκλητικά στον ίδιο το λαό τη μετάλλαξή του, λέγοντάς μας πως ό,τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το έκανε γιατί τάχα ο λαός δεν ήθελε και δεν επέλεξε τη ρήξη. Ολα αυτά τα λέει κυρίως για να καθηλώσει δυνάμεις που νιώθουν απογοητευμένες.

Ομως σήμερα πρέπει να δράσουν, να βγουν στο προσκήνιο μαζί με το ΚΚΕ, για να αλλάξει πραγματικά ο συσχετισμός δυνάμεων.

Σήμερα, χρειάζεται ένα ακόμη πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, γιατί τα δύσκολα δεν πέρασαν, όπως λένε. Είναι μπροστά μας.

Και το Κόμμα μας μπορεί να είναι δύναμη αντίστασης, διεκδίκησης, συσπείρωσης για να ξεκινήσει μια αντίστροφη πορεία».

«Οι αλλαγές που έχει ανάγκη η εργατική τάξη, η μικρομεσαία αγροτιά, οι αυτοαπασχολούμενοι και επιστήμονες, θα προέλθουν από τα κάτω», τόνισε ο Δ. Κουτσούμπας. «Με γερή οργάνωση και αγώνα παντού. Με την οικοδόμηση της συμμαχίας τους. Με τη συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ισχυροποίησή του παντού. Στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές και στις ευρωεκλογές. Στα πρωτοβάθμια σωματεία, στις Ομοσπονδίες, στα Εργατικά Κέντρα, σε όλες τις λαϊκές οργανώσεις. Την ισχυροποίηση στους δήμους και στην Περιφέρεια. Με τη νικηφόρα επανεκλογή, εδώ στην Πάτρα, του Κώστα Πελετίδη, της "Λαϊκής Συσπείρωσης", που σήμερα, μετά από μια σχεδόν πενταετή πορεία, εκφράζει και μπορεί να εκφράσει ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις στην Πάτρα:

• Που εμφορούνται από το ιδανικό να κάνουν καλύτερη τη ζωή των πολιτών της Πάτρας.
• Που διεκδικούν φιλολαϊκά μέτρα που μας πηγαίνουν μπροστά.
• Που παίρνουν μέτρα συνεχούς ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων.
• Που αναβαθμίζουν την πόλη, την ποιότητα της ζωής των κατοίκων, για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου όλων.
• Που δεν γίνονται παρατρεχάμενοι της εκάστοτε αντιλαϊκής εξουσίας, αλλά είναι στην αντιπολίτευση των κυβερνητικών επιλογών που ματώνουν το λαό της Πάτρας, της Αχαΐας.
• Που κινητοποιούν σε καθημερινή βάση, απαιτώντας ό,τι ανήκει στο λαό και στους Πατρινούς.

Γι' αυτό κι έχουν λυσσάξει οι κανίβαλοι και οι νεκρόφιλοι του αντικομμουνισμού, που θέλουν να μας γυρίσουν πίσω. Οι προβοκάτσιες και η χυδαία πολιτική που καλλιεργούν οι μονίμως γονυπετείς τζογαδόροι, τα κάθε είδους απολειφάδια, χρησιμοποιώντας χρηματιζόμενους αυλοκόλακες της εξουσίας και των μέσων παραπληροφόρησης, θα πάρουν την απάντησή τους.

Γιατί ο λαός πραγματικά ούτε ξεχνά, μόνο οργανώνεται και τελικά νικά.

Μέσα από το δρόμο της συνεχούς σύγκρουσης και ρήξης, της προετοιμασίας δυνάμεων, μέσα από την αληθινή ενημέρωση και διαφώτιση, μέσα από τη συνεχή οργάνωση και συλλογική κινητοποίηση δυνάμεων, τη συνεχή αλλαγή συσχετισμών, θα δημιουργούνται οι συνθήκες για τις ριζικές αλλαγές και ανατροπές προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων.

Μέσα από αυτόν το δρόμο θα μπορέσει η Κοινωνική Συμμαχία να κατακτήσει τη δική της εξουσία, την εργατική εξουσία, με τον λαό στο τιμόνι της χώρας, για την καθολική ευημερία και ανάπτυξη».