Παιδιά και γονείς συναντιούνταν όλο όρεξη, ρωτώντας πότε θα αρχίσουν οι δραστηριότητες του χώρου, που δομούνταν όπως και τα προηγούμενα χρόνια σε τέσσερις γωνιές. Το χαρακτηριστικό είναι ότι αρκετά από τα παιδιά δεν συναντιούνται για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ, αλλά ξανανταμώνουν μετά την παιδική κατασκήνωση του 27ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ και το δηλώνουν με αγκαλιές και φιλιά ή και φορώντας τις μπλούζες που τους χάρισε η ΚΝΕ στο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο. Ακόμα πιο χαρακτηριστικό ήταν το ότι δεν ήταν μόνο παιδιά από την Αττική, αλλά και από την επαρχία που έδωσαν ραντεβού στο Φεστιβάλ, μετά το Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο!
Οι πρώτες γωνιές που άρχισαν τη δραστηριότητά τους ήταν αυτές της επιστήμης και της τέχνης, ενώ η γωνιά του αθλητισμού ήταν πέρασμα για μεγάλα αλλά και μικρότερα παιδιά που έκαναν τραμπολίνο, έπαιξαν με άλλα όργανα, ή σε ζευγάρια διασκέδασαν με μια επιδαπέδια τρίλιζα.
Στη γωνιά της επιστήμης οι μικροί επισκέπτες ασχολήθηκαν με τη «γέννηση» των ρομπότ και κατασκεύασαν τα δικά τους ρομπότ με τουβλάκια, με οδηγό το αντίστοιχο θέμα που υπάρχει στο νέο τεύχος του περιοδικού «Κόκκινο Αερόστατο» (που επιμελείται η Διατμηματική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ για τη δουλειά στις μικρότερες ηλικίες νεολαίας), το οποίο και διακινείται στον ομώνυμο χώρο.
Από την ξενάγηση των παιδιών του «Κόκκινου Αερόστατου» στην κεντρική έκθεση |
Επόμενη γωνιά: Ο «πύργος των ιδεών»! Εκεί, τα παιδιά χωρίζονταν σε δυο ομάδες, έκλειναν τα μάτια και μόνο ο μπροστινός της ομάδας τα είχε ανοιχτά για να οδηγεί τους υπόλοιπους σε έναν σχοινένιο μικρό «λαβύρινθο». «Είστε έτοιμοι να γίνετε μικροί φιλόσοφοι για να εξερευνήσετε τον απομακρυσμένο πύργο των ιδεών;»... τότε το μυστήριο ξεκινά... Οι κοπέλες της ΚΝΕ, τους έδιναν τα παραγγέλματα για το πού να κάνουν στάση και με βοήθεια τα ταμπλό αυτής της γωνιάς έκαναν μια περιπλάνηση στον κόσμο των ιδεών. «Τι μπορείς να κάνεις με μια ιδέα;», «τι είναι αυτό που καθορίζει τι είναι παλιό και τι καινούριο;», «τι σημαίνει επανάσταση;», «τι είναι ελευθερία;»... Σε κάθε στάση, σε κάθε ερώτημα, η κάθε ομάδα έκανε συμβούλιο και έγραφε τις σκέψεις της. Με φαντασία και έμπνευση οι μικροί φίλοι της ΚΝΕ κέρδισαν επάξια τον τίτλο των «μικρών φιλοσόφων»...!