Επτά στους δέκα νέους απόφοιτους κολεγίων και πανεπιστημίων στις ΗΠΑ βγαίνουν στο στίβο της βιοπάλης κουβαλώντας στις πλάτες τους ένα βαρύ χρέος από το φοιτητικό δάνειο που αναγκάστηκαν να πάρουν για να εξασφαλίσουν ένα πτυχίο και λίγες πιθανότητες παραπάνω για καλύτερα αμειβόμενη εργασία στο μέλλον. Αρκετοί, ωστόσο, δεν τα καταφέρνουν. Οχι απαραίτητα γιατί δεν βρίσκουν εργασία στον επιθυμητό τομέα, αλλά γιατί έχει απαξιωθεί σημαντικά η εργατική τους δύναμη (ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην Ευρώπη και την καπιταλιστική κρίση του 2008). Στη «μητρόπολη» του καπιταλισμού η Παιδεία - όπως και η Υγεία και άλλες βασικές ανάγκες - είναι ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, για την εξασφάλιση του οποίου ματώνουν οδυνηρά τα λαϊκά νοικοκυριά.

Για το λόγο αυτό, σήμερα, τουλάχιστον 44,2 εκατομμύρια Αμερικανοί χρωστούν συνολικά για φοιτητικά δάνεια σε κρατικούς φορείς και ιδιωτικούς κερδοσκοπικούς οργανισμούς 1,52 τρισεκατομμύρια δολάρια (πάνω από το 7,7% του ΑΕΠ). Το ποσό είναι μεγαλύτερο κατά 620 δισ. δολάρια από όσα χρωστάνε σήμερα οι Αμερικανοί στις τράπεζες από τη χρήση πιστωτικών καρτών. Αντιλαμβάνεται κανείς, έτσι, το «χρυσωρυχείο» που έχουν στήσει επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου και τα χρηματοπιστωτικά μονοπώλια γύρω από την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Υπό αυτές τις συνθήκες, καθένας από τους 44,2 εκατ. Αμερικανούς που χρωστούν μέχρι σήμερα τα φοιτητικά τους δάνεια οφείλει κατά μέσο όρο περίπου 37.000 - 39.000 δολάρια. Ποσό που ισοδυναμεί με το 20% της προκαταβολής για την αγορά κατοικίας αξίας 180.000 δολαρίων. Ισως αυτό εξηγεί γιατί μέσα στην τελευταία δεκαετία έχει μειωθεί ο αριθμός των Αμερικανών που δεν καταφέρνουν να εξασφαλίσουν τη δική τους στέγη. Εξηγεί επίσης γιατί παράλληλα έχει αυξηθεί ο μέσος όρος ηλικίας των Αμερικανών που χρωστούν τα φοιτητικά τους δάνεια μέχρι την ηλικία των 60 έως 69 ετών!

Το ομοσπονδιακό υπουργείο Οικονομικών στις ΗΠΑ υπολογίζει ότι κατά μέσο όρο η δόση ενός φοιτητικού δανείου το μήνα αυξήθηκε κατά 166 δολάρια μέσα στα τελευταία 13 χρόνια. Ετσι, από 227 δολάρια που ήταν το 2005, σήμερα υπολογίζεται πως η μέση δόση ανέρχεται σε 393 δολάρια. Αρκετά «τσουχτερή» για να καταφέρει κανείς να εξασφαλίσει παράλληλα ενοίκιο κατοικίας ή επαγγελματικής στέγης.

Πρόσφατα στοιχεία που δημοσιοποίησε το αμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων «Associated Press» αναφέρουν πως το ποσοστό των Αμερικανών ηλικίας 30 - 39 ετών που δεν είχε εξοφλήσει τα φοιτητικά δάνεια έως το πρώτο εξάμηνο του 2018 αυξήθηκε κατά περίπου 30% σε σχέση με πέρυσι. Σε συνθήκες εργασιακών σχέσεων - λάστιχο και συνεχούς απαξίωσης της εργατικής δύναμης, τα χρέη πολλαπλασιάζονται και αποδεικνύονται θηλιά στο λαιμό των νέων εργαζομένων, που αναγκάζονται να ζουν με τους γονείς τους.

Αναλυτές προβλέπουν επίσης ότι τα καθυστερημένα χρέη παρατείνουν αναγκαστικά τον εργασιακό βίο και τα όρια συνταξιοδότησης, καθώς για παράδειγμα οι απόφοιτοι ΑΕΙ του 2015 θα καταφέρουν (στην καλύτερη περίπτωση...) να συνταξιοδοτηθούν γύρω στα 75 τους (αντί στα 62, που γινόταν έως πριν 15 με 20 χρόνια...), λόγω καθυστέρησης στην αποπληρωμή φοιτητικών δανείων. Με το μέσο προσδόκιμο ζωής να προβλέπεται γύρω στα 82 χρόνια, οι σημερινοί 30άρηδες θα «απολαύσουν» (αν σταθούν τυχεροί) σύνταξη μετά τα 75 τους χρόνια, για 9 χρόνια το πολύ.