Πεπερασμένης και περιορισμένης θεματικής επικαιρότητας και το αμερικάνικο ντοκιμαντέρ «Υogananda: Το Ταξίδι της Αφύπνισης» - «Awake: The Life of Yogananda» (2014) των Πάολα ντι Φλόριο και Λάιζα Λίμαν για τον Παραμαχάνσα Γιογκανάντα που μύησε τον δυτικό κόσμο στη γιόγκα. Αξιόλογες, καθεμιά για τους δικούς της λόγους οι δύο γαλλικές παραγωγές. «Ερωτας με την πρώτη μπουνιά» - «Les Combattants» (2014) του Τομά Κεγιέ ο τίτλος της πρώτης, «Μια υπόσχεση» της δεύτερης...
Η «New Star», τιμά την 9η Μάη με ένα κυριολεκτικά τεράστιο κινηματογραφικό αφιέρωμα με σπουδαίες ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και κινουμένων σχεδίων σε «Αλκυονίδα» και «Στούντιο». Ενας σταθερός κορμός δέκα ταινιών: «Ελα να δεις» (1985), «Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν» (1962), «Ο αληθινός φασισμός» (1968), «Νύχτα και καταχνιά» (1955), «Ρώμη ανοχύρωτη πόλη» (1945) κ.ά. θα προβάλλεται και στις δυο αίθουσες, σε διαφορετικές ώρες, ενώ στο «Στούντιο» ο ίδιος κορμός διανθίζεται καθημερινά με ατέλειωτη σειρά άλλων αντιφασιστικών ταινιών. Δυστυχώς, η στενότητα του χώρου δεν επιτρέπει την παράθεση του πλήρους και λεπτομερούς προγράμματος των δύο αιθουσών. Ετσι θα αναφερθούμε επιλεκτικά και επιγραμματικά στην πασίγνωστη ταινία του Ροσελίνι που πρέπει να βλέπει κανείς μέχρις ότου να την παίζει στα δάκτυλα...
«Το ταξίδι του Ναζίμ στην Κούβα» δομείται με αυθεντικό και δυσεύρετο κινηματογραφημένο υλικό τεκμηρίωσης από διαφορετικές στιγμές και πτυχές της επανάστασης, με περίσσιο φωτογραφικό υλικό και με χαρακτηριστικούς ζωγραφικούς πίνακες του Χικμέτ με μοτίβα από τη φυλακή. Διάσπαρτες μαρτυρίες σύγχρονων Κουβανών, ποιητών και διανοουμένων, φωτίζουν την ουσία της συνάντησής τους με τον Τούρκο ποιητή και την ποίησή του. Αποκαλύπτεται σταδιακά πώς η Κουβανική Επανάσταση επηρέασε τον Χικμέτ και πώς ο Χικμέτ επηρέασε τους Κουβανούς διανοούμενους.
Το φιλμ σκιαγραφεί την ανθρώπινη, δημιουργική και ιδεολογική διάσταση του Χικμέτ, ποιητή με πάθος για τη ζωή, που συνέβαλε στην αλλαγή της ποιητικής όψης του 20ού αιώνα, αξιώνοντας ως «ορθόδοξος κομμουνιστής σπάνιου είδους» αλλαγές, όχι απλά στη λογοτεχνία αλλά και στην κοινωνία. Η αφήγηση κυρίως σε πρώτο πρόσωπο με voice off και έρχεται σαν αποκάλυψη μια άγνωστη, προγενέστερη εγγραφή του ποιήματος του Χικμέτ «Συνέντευξη της Αβάνας», που η ταινία χρησιμοποιεί ως επαναλαμβανόμενο μοτίβο, με τη φωνή του ποιητή... («Αλκυονίς»).
Η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας και στο σενάριό της φιλοξενούνται όλα τα δραματικά στοιχεία από την περίοδο της ναζιστικής κατοχής που χαράχθηκαν στη μνήμη. Ακόμα και σήμερα, παγώνει το θεατή η τόσο αστραπιαία και ωμή σκηνή του θανάτου της Πίνα - Αννα Μανιάνι (μπήκε στην ιστορία του ιταλικού κινηματογράφου) που πέφτει νεκρή στην άσφαλτο από την ομοβροντία των χιτλερικών πολυβόλων («Αλκυονίς» και «Στούντιο»).
Το ανάλαφρο κατηγορητήριο του Τζορτζ Μπέρναρ Σο στην κοινωνική συμπεριφορά της βρετανικής ανώτερης τάξης της εποχής του χρησιμοποιεί ως ορμητήριο τη γλώσσα και τη χρήση της, στοιχεία που επιπλέον συνιστούν τη βάση της σάτιράς του περί κοινωνικής κινητικότητας. Μέσα από το κλασικό μοτίβο του Πυγμαλίωνα αναδύεται πληθώρα θεμάτων: Δομή της κοινωνίας, των κοινωνικών τάξεων, της κοινωνικής ανισότητας, των κοινωνικών σημασιών της γλώσσας, της κοινωνικής μεταμόρφωσης κλπ., ενώ ο «Πυγμαλίων» ως έργο λειτουργεί αφηγηματικά σαν γέφυρα στο χρόνο. Η σχέση «Πυγμαλίωνα και "κατασκευάσματός" του» έχει εμφανιστεί με πολλές μορφές, έχουν μάλιστα υπάρξει και διαφορετικές εκδοχές τέλους, όχι και τόσο χάπι εντ...
Ο γοητευτικά εκκεντρικός καθηγητής φωνητικής Χίγκινς στοιχηματίζει ότι μπορεί να μετατρέψει το φλύαρο χαμίνι Ελάιζα Ντουλίτλ σε «κυρία». Η Ελάιζα όντως μεταμορφώνεται. Η όλη όμως διαδικασία έχει συνέπειες και στον καθηγητή, μια που τον υποχρεώνει να αποδεχτεί ότι ο κόσμος των συναισθημάτων είναι εξίσου σημαντικός με εκείνον του μυαλού. («Αλκυονίς»).
Με τους: Λέσλι Χάουαρντ, Γουέντι Χίλερ κ.ά.
Παραγωγή: «Pygmalion», Μ. Βρετανία (1938).
Τίποτα δε χρειάζεται αποκωδικοποίηση στο κομψό μελό του Λεκόντ για μια παθιασμένη και αναχρονιστική ιστορία ενός έρωτα που γίνεται αθεράπευτα αδύνατος, όσο έντονος κι εντυπωσιακός κι αν ήταν αρχικά. Πρόκειται για μεταφορά του μυθιστορήματος του Αυστριακού Στέφαν Τσβάιχ «Ταξίδι στο παρελθόν» στον κινηματογράφο - η πένα του ίδιου συγγραφέα έχει αναδείξει και καλές ταινίες, όπως το «Γράμματα σε μια άγνωστη» ή το «Ξενοδοχείο Grand Budapest»... Ο φακός του Λεκόντ, με βάση τη δραματουργία δωματίου, πλανάται στα βαριά αστικά ντεκόρ και τα πρόσωπα των ηρώων του και χρησιμοποιεί το ερωτικό συναίσθημα, που μόνο υποδηλώνει χωρίς ν' αποκαλύπτει, ως πρώτη ύλη του σινεμά του. Ταινία εποχής, η ιστορία ξετυλίγεται στη Γερμανία του 1912 που δεν έχει ακόμα πνιγεί στον ήχο των ταμπούρλων του πολέμου. Ταινία λαλίστατη σε σιωπές που συλλαμβάνουν τις διακυμάνσεις της ψυχής και τις συσπάσεις των προσώπων, θέτοντας το ερώτημα «πόσο μπορεί να αντισταθεί στο χρόνο η ερωτική επιθυμία;». Ο Λεκόντ δίνει μια σύγχρονη νότα σε ένα φιλμικό κείμενο που γλιστρά προς τον ακαδημαϊσμό, μέσα από μια περίεργη συνάντηση ταλέντων: Ο σκηνοθέτης Γάλλος, οι πρωταγωνιστές Αγγλοι, η ιστορία στη Γερμανία... Την ταινία αποφάσισε - άγνωστο γιατί - να συμπεριλάβει στο εκτός συναγωνισμού πρόγραμμα, την τελευταία στιγμή, ο διευθυντής του κινηματογραφικού φεστιβάλ Βενετίας...
Mε τους: Ρεμπέκα Χολ, Ρίτσαρντ Μάντεν, Αλαν Ρίκμαν κ.ά.
Παραγωγή: «Une promesse» - Γαλλία, Βέλγιο (2013).