«Θα ήταν αδιανόητο να αλλάξουν οι σταθερές πάνω στις οποίες κινείται η κυβερνητική πολιτική», δήλωσε την Κυριακή στο ραδιόφωνο του «902» ο υπουργός Παιδείας, Πέτρος Ευθυμίου, ερωτηθείς για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και απαντώντας αν υπάρχει περίπτωση να τεθεί στο πλαίσιο της εν λόγω κομματικής διαδικασίας θέμα για «αλλαγή» της κυβερνητικής πολιτικής.

«Αδιανόητη» είναι μια τέτοια σκέψη για τον υπουργό, ο οποίος φέρει και μια άλλη... σημαντική ιδιότητα. Είναι ένας εκ των τριών με τους οποίους ο πρωθυπουργός συνέπραξε εκείνη την πολυθρύλητη συνάντηση στα Δολιανά. Συνεπώς ο κ. Ευθυμίου κάτι παραπάνω γνωρίζει από όσους μπορεί να έχουν - αν έχουν ακόμα - αυταπάτες για το πού «θα το πάει» το κυβερνών κόμμα με το συνέδριό του...

Μπορεί, οι υπουργοί και τα διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να είναι προσεκτικοί στις δημόσιες δηλώσεις τους, αλλά η εσωκομματική πραγματικότητα του κυβερνώντος κόμματος - όπως καταλαβαίνετε - κάθε άλλο παρά είναι αυτή. Μια αμυδρή εικόνα της πραγματικής κατάστασης μάς δίνουν τα πρωτοσέλιδα ορισμένων εφημερίδων, που εκφράζουν - στον ένα ή άλλο βαθμό - τις διάφορες τάσεις και ομάδες.

«Ο κόσμος αγωνιά - πού το πάνε το ΠΑΣΟΚ; - Ανοίγουν χαρακώματα» έλεγε ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας «Καρφί», ενώ η «Νίκη» αναρωτιόνταν «Το μεγάλο δίλημμα μπροστά στο συνέδριο - Σύνθεση ή σύγκρουση - Ο Σημίτης επέλεξε τη ρήξη για να σωθεί. Ο Ακης επιδιώκει τη σύνθεση για να σωθεί το ΠΑΣΟΚ» και η «Αυριανή» έβλεπε τη διέξοδο σε «Ενωτικό σχέδιο Λαλιώτη για τη σωτηρία του ΠΑΣΟΚ».

Ο πλέον εκφραστικός τίτλος, όμως, για το κλίμα μέσα στο κυβερνών κόμμα, μάλλον ήταν αυτός, που βρισκόταν στις εσωτερικές σελίδες του «Καρφιού» και ο οποίος σημείωνε με νόημα: «Τούτον τον Οκτώβρη άμα τον πηδήσουμε...».

Ο Σ. Μπα. της «Ελευθεροτυπίας» είναι προφανώς θερμός οπαδός της πολιτικής της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης», όπως αυτή εφαρμόζεται από την κυβέρνηση και τον υπουργό Εξωτερικών συγκεκριμένα. Ολοφάνερο είναι, επίσης, ότι θεωρεί την πολιτική αυτή υποστηριζόμενη από τη συντριπτική - τουλάχιστον - πλειοψηφία του ελληνικού λαού και γι' αυτό μιλά απαξιωτικά για όσους διαφωνούν μαζί της. «Ε, και τι έγινε, θα αναρωτιέστε. Σωστά... "Για Λακεδαιμονίους θα μιλάμε τώρα";» γράφει στην «Ελευθεροτυπία» χτες, αναφερόμενος στον μητροπολίτη Σάμου, που δεν πήρε μέρος στο εκεί διήμερο συνέδριο των Οικονομικών Επιμελητηρίων και τις εκδηλώσεις «ελληνοτουρκικής προσέγγισης», όπου παραβρέθηκαν και οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας.

Δε γνωρίζουμε, βέβαια, για ποιο λόγο δεν πήρε μέρος ο μητροπολίτης. Σημειώνουμε, όμως, τα προαναφερόμενα σχόλια, γιατί και το ΚΚΕ διαφωνεί με την πολιτική αυτή κι έχει κάνει γνωστές τις θέσεις του από καιρό τώρα. Κι αν θέλει ο Σ. Μπα., μπορούμε να του απαριθμήσουμε πάμπολλα παραδείγματα, από το απώτερο ή το πρόσφατο παρελθόν, που δικαιώθηκαν οι εκτιμήσεις και οι θέσεις των κομμουνιστών. Είτε αυτές υποστηρίζονταν από λίγους στην αρχή, είτε από πολλούς.

Μη νομίζετε, όμως, ότι είναι και οι μοναδικές εφημερίδες, οι οποίες όχι μόνο ασχολούνται με όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ τον καιρό αυτό, αλλά και προσπαθούν να παρέμβουν και να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Χαρακτηριστικό είναι το κεντρικό άρθρο της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας», που ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Οφείλει, όμως, η εσωκομματική αντιπολίτευση να μη ζητεί αορίστως αλλαγή της πολιτικής, αλλά να καταθέσει στο συνέδριο συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής, που μπορούν να εφαρμοστούν και να αποδώσουν, ώστε να αναστραφεί το κλίμα της λαϊκής δυσαρέσκειας και δυσφορίας...

Ευθέως, επίσης, ο Κ. Σημίτης προκαλεί και θέτει στο συνέδριο το δίλημμα: "Η θα πάτε με εμένα στις εκλογές ή αν έχετε καλύτερο, να τον υποδείξετε". Αυτή είναι η "ξεκάθαρη λύση" για να αρθεί η αμφισβήτησή του.

Ακούγονται, όμως, περίεργα πράγματα από την πλευρά της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, για την αντιμετώπιση της πρόκλησης. Θα αμφισβητηθεί ο Κ. Σημίτης με "λευκό" κατά την ψηφοφορία της νομιμοποίησής του, χωρίς να προταθεί "άλλος καλύτερος". Θα ψηφίσουν, δηλαδή "όχι" στον κ. Κώστα Σημίτη, αλλά "όχι" και όποιον άλλον!

Αυτή η στάση σημαίνει φυγομαχία και ανευθυνότητα... Το "λευκό" υπέρ "ανύπαρκτου άλλου" θα είναι υπέρ του υπαρκτού Κώστα Καραμανλή».

Οχι, τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά να μη μας λένε, πως μόνον εμείς ισχυριζόμαστε, ότι η «εσωκομματική αντιπολίτευση» του ΠΑΣΟΚ δεν έχει διαφορετική πολιτική απ' αυτή της κυβέρνησης.