Στην εισήγηση για τα ΤΕΙ ειπώθηκε μεταξύ άλλων:

«Δεν θα κάτσουμε στα αυγά μας μπροστά στις νέες εξελίξεις που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μαζί με τις διοικήσεις. Τα σχέδια που ετοιμάζουν οδηγούν είτε στη δημιουργία νέων ιδρυμάτων είτε σε συγχωνεύσεις πανεπιστημίων με ΤΕΙ είτε στο κλείσιμο σχολών και τμημάτων. Κριτήριό τους είναι "να εξοικονομήσουν πόρους", όπως λένε, δηλαδή να πετσοκόψουν και άλλο την πενιχρή χρηματοδότηση στην Παιδεία, να "συνδεθούν καλύτερα τα ιδρύματα με τις ανάγκες της αγοράς", δηλαδή να μας ετοιμάσουν να είμαστε πιο φτηνοί, ευέλικτοι, χωρίς δικαιώματα εργαζόμενοι και σήμερα πελάτες να πληρώνουμε πανάκριβα τη μόρφωσή μας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσιάζει τα σχέδιά της για τα ΤΕΙ ως "καινοτομία" που θα φέρει στην Ανώτατη Εκπαίδευση, "τελειώνει, λέει, με τις παθογένειες του παρελθόντος". Πουλάει παραμύθια για να μη δούμε πως όχι μόνο συνεχίζει την πολιτική παλιότερων κυβερνήσεων που τσάκισε το δικαίωμά μας στη μόρφωση και τη δουλειά, αλλά εντείνει ακόμα περισσότερο την επίθεση στα δικαιώματά μας.

Οι αλλαγές που θέλει να επιφέρει στη λειτουργία των ΤΕΙ έχουν άμεση σχέση με το πώς θα εξασφαλίσει τους διαχρονικούς πόθους των μεγαλοεπιχειρηματιών για φθηνό εργαζόμενο δυναμικό, πώς τα ιδρύματα θα λειτουργούν καλύτερα ως επιχειρήσεις μετατρέποντας την Παιδεία ακόμα περισσότερο σε πανάκριβο εμπόρευμα και τους σπουδαστές σε πελάτες. Τα σχέδια άλλωστε για τη διαμόρφωση του "Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και Ερευνας" της ΕΕ που προωθεί, είναι στα χαρτιά εδώ και χρόνια. Ολες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, είτε με το σχέδιο "Αθηνά" είτε με την "ανωτατοποίηση των ΤΕΙ", προσπαθούσαν να πετύχουν τους ίδιους στόχους της ΕΕ. Επιβεβαιώνεται και με αυτήν την εξέλιξη πως η όποια ανάπτυξη των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών πατά πάνω στα δικά μας τσακισμένα δικαιώματα, δεν υπάρχει τίποτα δίκαιο σε αυτήν την ανάπτυξη, όπως προσπαθεί να μας πείσει η κυβέρνηση.

Τι σημαίνουν και τι επιβάλλουν αυτές οι στοχεύσεις;

• Να ενισχυθούν οι κατηγοριοποιήσεις μεταξύ φοιτητών, αποφοίτων, πτυχίων και ιδρυμάτων. Κάτω από την ομπρέλα "ανώτατα ιδρύματα" θα δημιουργηθούν διάφοροι τίτλοι σπουδών, ακόμα και στο ίδιο αντικείμενο και κλάδο, γι' αυτό και εισάγονται οι διετείς και μονοετείς σπουδές. Δηλαδή, θα ενταθεί αυτό που επικρατεί σήμερα, για παράδειγμα στις σχολές νοσηλευτικής, όπου απόφοιτοι υπάρχουν από πανεπιστήμιο, ΤΕΙ, ΙΕΚ και ΟΑΕΔ.

Λένε πως η κατάσταση αυτή "συμβάλλει στον ανταγωνισμό, άρα θα γίνουμε καλύτεροι". Αλήθεια, σήμερα πώς βοήθησε αυτός ο ανταγωνισμός τους νοσηλευτές για να βρουν δουλειά; Δεν αξιοποιείται τελικά για να πέσουν τα δικαιώματα όλων προς τα κάτω στη λογική "ο πιο φθηνός συμφέρει τον εργοδότη"; (...)

• Ενισχύονται οι φραγμοί και τα εμπόδια για να καταφέρουμε να μορφωθούμε. Από τη μία, οι νέοι λαϊκών οικογενειών για να πάρουν ένα πτυχίο και αφού έχουν περάσει από το σχολείο - εξεταστικό κέντρο, που εντείνεται, θα πρέπει να ανεβαίνουν συνέχεια "σκαλοπάτια" για να καταφέρουν να μάθουν κάτι ολοκληρωμένα. Και, από την άλλη, όσοι καταφέρουν να περάσουν σε πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ και δεν μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους, να επιλέγουν τις διετείς σπουδές.

Μας λένε ότι αυτό ανοίγει δυνατότητες για να έχουμε όλοι ένα πτυχίο. Ας μας απαντήσουν, για ποιο λόγο σήμερα οι νέοι δεν μπορούν να τελειώσουν τις σπουδές τους; Επειδή είναι τεμπέληδες, χαζοί, δεν παίρνουν τα γράμματα; Στο ΤΕΙ πάνω από το 50% των σπουδαστών αναγκάζεται να δουλέψει για να σπουδάσει, φοιτητικές εστίες δεν υπάρχουν, οι λίστες αναμονής μπορεί να οδηγήσουν να χάνονται εξάμηνα, οι ελλείψεις σε καθηγητές οδηγούν να καθυστερούν τα μαθήματά μας, όπως έγινε φέτος στο ΤΕΙ Αθήνας όπου κινδυνέψαμε να χάσουμε το εξάμηνο ή και να μην μπορούμε να κάνουμε διπλωματική επειδή δεν υπάρχουν καθηγητές. Αυτοί είναι οι λόγοι που δυσκολευόμαστε να πάρουμε πτυχίο, λόγοι που οφείλονται στη δική τους πολιτική, που εφαρμόζουν χρόνια.

Η ουσία είναι ότι θέλουν να πετύχουν όσων αντέχουν οι τσέπες να σπουδάζουν και όσοι δεν μπορούν να οδηγούνται στη μαθητεία και την κατάρτιση.

• Ενισχύεται η λειτουργία των ιδρυμάτων ως μαγαζιών. Τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, που ήδη έχουν γενικευτεί και στα ΤΕΙ, τα πάρε - δώσε που ανοίγουν οι διοικήσεις με εφοπλιστές, βιομηχάνους και μας βάζουν να δουλεύουμε πρακτικές χωρίς δικαιώματα και απλήρωτοι, τα λεφτά από τις τσέπες μας που αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε για να σπουδάσουμε επιβεβαιώνουν ότι στόχος τους είναι σήμερα να μας έχουν πελάτες και αύριο φθηνούς εργαζόμενους.

Λένε ότι είναι φυσιολογικό να μαθαίνουμε, να σκεφτόμαστε και να δρούμε με κριτήριο τις ανάγκες της αγοράς.

Ρωτάμε:

Τα κριτήρια της αγοράς δεν ήταν που οδήγησαν να φτιαχτούν ΤΕΙ σε κάθε χωριό για να ενισχυθεί, όπως έλεγαν, η ανάπτυξη στις περιφέρειες και να στηριχτούν οι τοπικές κοινωνίες; Με τα ίδια κριτήρια δεν μιλούν σήμερα για την ανάγκη συμμαζέματος της Ανώτατης Εκπαίδευσης; Ποιο το αποτέλεσμα τελικά για τους φοιτητές; Σχολές να ανοιγοκλείνουν, σε άλλη σχολή να μπαίνεις και από άλλη να βγαίνεις, το πτυχίο που κατάφερες να πάρεις να μην αναγνωρίζεται.

Τα κριτήρια της αγοράς δεν επιβάλλουν να εξοικονομούνται πόροι και δυναμικό; Δηλαδή, να πετσοκόβονται οι ανάγκες των σπουδαστών επειδή κοστίζουν!

Πώς συνέβαλε η συνεργασία του ΤΕΙ Πειραιά με το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά; Μήπως αντιμετωπίστηκε η ανεργία των αποφοίτων που ξεπερνά το 20%; Οι απόφοιτοι που δουλεύουν στον κλάδο βρήκαν δουλειά με καλύτερους όρους, με δικαιώματα;

Τα ίδια κριτήρια, αυτά της αγοράς, είναι που έχουν οδηγήσει το 2017 να υπάρχουν 24 νεκροί από πλημμύρες, να ρυπαίνεται ο Σαρωνικός από σαπιοκάραβα, να γκρεμίζονται πόλεις από σεισμό. Γιατί τα μέτρα πρόληψης, προστασίας είναι κόστος και δεν ευνοούν τις επενδύσεις.

Επιβεβαιώνεται πως η επιχειρηματική λειτουργία στις σχολές μας δεν μπορεί να εξασφαλίσει την κάλυψη των αναγκών μας για μόρφωση και δουλειά, ενισχύει και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα που έχουμε».

Ειδικότερη αναφορά έκανε η εισήγηση στο σχέδιο της κυβέρνησης για τη δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και στην πείρα από τη δράση του ΜΑΣ στα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά με αφορμή αυτές τις εξαγγελίες. Μεταξύ άλλων επισήμανε:

«Οι δυνάμεις του ΜΑΣ στο ΤΕΙ δεν μείναμε με σταυρωμένα χέρια κόντρα στην αναμονή - εφησυχασμό και τις αυταπάτες που κυβέρνηση, διοικήσεις και πολιτικές δυνάμεις καλλιεργούσαν στο όνομα ότι "αναβαθμιζόμαστε". Μπήκαμε μπροστά στην οργάνωση του αγώνα διεκδικώντας ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας.

• Αναδείξαμε ότι για εμάς ουσιαστική αναβάθμιση σημαίνει να έχουμε επαρκή χρηματοδότηση, καθηγητές, μόνιμο και σταθερό προσωπικό, ώστε να μην κινδυνεύουμε κάθε χρόνο να χάσουμε το εξάμηνό μας, να μη δίνουμε ένα σκασμό λεφτά σε αναλώσιμα, να έχουμε εστίες, να είναι όλη μας η γνώση στο πτυχίο. Οτι για εμάς επαγγελματικό δικαίωμα σημαίνει να βρίσκουμε δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενό μας. Το πτυχίο μας να είναι η μόνη προϋπόθεση για να δουλέψουμε, χωρίς να χρειάζεται να κυνηγάμε πιστοποιητικά και μεταπτυχιακά, να πληρώνουμε βεβαιώσεις και παράβολα για να έχουμε πρόσβαση στο επάγγελμά μας. Οτι αυτό που σήμερα έχουμε ανάγκη είναι να υπάρχει ένα πτυχίο ανά επιστημονικό αντικείμενο, οι σχολές με συναφές αντικείμενο να έχουν ενιαίο πρόγραμμα σπουδών, να καταργηθούν οι κατηγοριοποιήσεις φοιτητών που σήμερα ενισχύονται με τη δημιουργία μονοετών και διετών σπουδών.

Στην προσπάθεια αυτή ήρθαμε αντιμέτωποι με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τις διοικήσεις των σχολών μας, μερίδα καθηγητών που καλλιεργούσαν τον εφησυχασμό και μας έλεγαν να δεχτούμε το Πανεπιστήμιο με τους όρους τους ή αλλιώς εκβιαστικά μας έλεγαν ότι θα μείνουμε ΤΕΙ μέχρι να μας κλείσουν.

Αντιμετωπίσαμε αυτούς τους εκβιασμούς και τις δυνάμεις που τους αναπαρήγαγαν μέσα στις σχολές και τους συλλόγους είτε λέγοντάς μας να μην κινητοποιούμαστε γιατί θα γίνουμε ΙΕΚ είτε να μείνουμε όπως είμαστε στο όνομα ότι θα γίνουμε χειρότερα (...)

Ηρθαμε κόντρα με τη λογική που μας ήθελε "να κοιτάξουμε το μαγαζί μας" και να "παλέψουμε μόνοι μας", όπως προσπαθούσαν ορισμένοι να μας καλλιεργήσουν, λογική επικίνδυνη που αποδυναμώνει τον αγώνα μας. Δεν στοιχηθήκαμε πίσω από συντεχνιακά αιτήματα είτε των διοικήσεων επαγγελματικών συλλόγων είτε διοικήσεων και μερίδας καθηγητών μας, που δεν έχουν καμιά σχέση στην πραγματικότητα με τις ανάγκες των σπουδαστών, των εργαζομένων. Κόντρα στη λογική που μας ήθελε να βλέπουμε ανταγωνιστικά τους αποφοίτους των πανεπιστημίων, λες και δεν "βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι" της εργασιακής περιπλάνησης και των τσακισμένων εργασιακών δικαιωμάτων! Αναδείξαμε ότι χρειάζεται να οργανώσουμε τον αγώνα και τις διεκδικήσεις μας από κοινού φοιτητές και σπουδαστές που δεχόμαστε κοινή επίθεση στο δικαίωμά μας στη μόρφωση, στη δουλειά και τη ζωή! Και αποδεικνύεται ότι έχουμε τη δύναμη και πρέπει μέσα από τον οργανωμένο αγώνα και τους συλλόγους μας να δώσουμε συνέχεια στον αγώνα αυτό, μαζί με το εργατικό κίνημα και τα σωματεία.

Επιβεβαιώθηκε πως το διεκδικητικό πλαίσιο του ΜΑΣ είναι αυτό που μπορεί να ενοποιήσει, να συντονίσει και να ενώσει όλους τους σπουδαστές και φοιτητές σε έναν κοινό αγώνα για ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας (...)

Το γεγονός ότι κάθε μέρα μπαίνουν νέες δυνάμεις στον αγώνα, στις Γενικές Συνελεύσεις, στην οργάνωση των κινητοποιήσεων, τμηματικών συνελεύσεων και ετών είναι μήνυμα ενθαρρυντικό.

Γιατί αποδεικνύει πως υπάρχει διέξοδος! Οι σπουδαστές επιλέγουν το δρόμο του αγώνα, κόντρα στο συμβιβασμό και την αναμονή, διεκδικούν μόρφωση και σπουδές.

Οι δυνάμεις του ΜΑΣ έχουμε ευθύνη να συμβάλουμε ώστε αυτά τα βήματα να πολλαπλασιαστούν σε κάθε τμήμα, έτος και σχολή, να πολλαπλασιαστούν εστίες αντίστασης και διεκδίκησης παντού».