Στην κατάμεστη αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ, στον Περισσό, πραγματοποιήθηκε χτες το απόγευμα η εκδήλωση της ΚΟ Αττικής για την προσφορά του Κόμματος στην πάλη για την απελευθέρωση της γυναίκας από κάθε κοινωνική ανισότητα. Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στις «100 εκδηλώσεις σε 100 πόλεις» για τα 100χρονα του Κόμματος και τόσο μέσα από την κεντρική ομιλία, όσο και μέσα από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα και την μπροσούρα που διακινήθηκε, ανέδειξε την πρωτοπόρα, μαχητική δράση του ΚΚΕ για τη γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση.

Στην εκδήλωση, που παρακολούθησαν εκατοντάδες εργαζόμενες και εργαζόμενοι, μίλησε η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Την εκδήλωση παρακολούθησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

«Είμαστε περήφανες και περήφανοι για τα 100 χρόνια του Κόμματός μας», τόνισε η Ελένη Μπέλλου και εξήγησε ότι η περηφάνια αυτή σχετίζεται με την κομμουνιστική ιδεολογία, από την οποία «πηγάζουν οι πρωτοπόρες ιδέες και ανατρεπτικές πολιτικές θέσεις και πράξεις μας εδώ και έναν αιώνα».

«Η κομμουνιστική ιδεολογία, το ΚΚΕ στην Ελλάδα, έκαναν την ανατροπή σε ιδέες και πρακτικές για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνική εργασία, στις σχέσεις των δύο φύλων. Εδώ και έναν αιώνα αναδείξαμε ότι βάση για την κατάργηση των ανισότιμων σχέσεων μεταξύ άνδρα και γυναίκας είναι η συμμετοχή της γυναίκας στην κοινωνική εργασία και προϋπόθεση κατάργησης κάθε κοινωνικής ανισότητας σε βάρος της γυναίκας είναι η κατάργηση των εκμεταλλευτικών σχέσεων στην παραγωγή, στο εμπόριο, στον τουρισμό, σε όλων των ειδών τις εργασίες», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα. Υπογράμμισε ακόμα ότι το πόσο νέο και επαναστατικό είναι το ΚΚΕ μπορεί κανείς να το διαπιστώσει εξετάζοντας «τι ανέδειξε, τι διεκδίκησε, τι οργάνωσε, τι πραγματοποίησε για τα δικαιώματα της γυναίκας στην εργασία, στην οικογένεια, για την ισονομία που θα προωθούσε την ισοτιμία της γυναίκας σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις, αλλά και πρόσθετες ευνοϊκές ρυθμίσεις για τη γυναίκα».

Η Ελ. Μπέλλου τόνισε ότι «την ιστορία της ισοτιμίας, και μέσα στο Κόμμα και στην κοινωνία, για λογαριασμό των γυναικών του λαού κι όχι της αστικής τάξης», την έγραψαν χιλιάδες γυναίκες, με τα ονόματα πολλών απ' αυτές να μην είναι καταγεγραμμένα ή και με τις υπάρχουσες καταγραφές να μην αποτυπώνουν όλο το μεγαλείο της ιστορίας τους. Αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά παραδείγματα, αποτυπώνοντας τα «νέα ήθη» και τους «νέους δρόμους στις σχέσεις των δυο φύλων» που χάραξαν.

Υπογράμμισε επίσης ότι σε συνθήκες όπως οι σημερινές, που επικρατεί ο συμβιβασμός και η προσαρμογή στις συνθήκες επιδείνωσης των συνθηκών εργασίας και ζωής, «οι καθημερινές συνειδητές ηρωίδες και ήρωες, όπως είναι οι κομμουνίστριες, αλλά και οι πρωτοπόρες εργαζόμενες που μάχονται στο σωματείο, στον σύλλογο γυναικών, στον σύλλογο γονέων, στον φοιτητικό - σπουδαστικό σύλλογο» είναι «οι γυναίκες που χτίζουν το αύριο», που «ανοίγουν δρόμους στην κοινωνική πρόοδο, στον πολιτισμό, και πρέπει να το συνειδητοποιήσουν, να νιώσουν περήφανες και δυνατές, να το μεταδώσουν στα παιδιά και στα εγγόνια τους, σε νέες και νέους που βρίσκονται δίπλα τους στη δουλειά, στο σωματείο, στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους».

Κλείνοντας, η Ελ. Μπέλλου υπενθύμισε το σύνθημα που χρησιμοποίησε ο Λένιν: «Η απελευθέρωση της γυναίκας εργάτριας πρέπει να γίνει από τις ίδιες τις γυναίκες εργάτριες». Σχολίασε πως σήμερα παραμένει επίκαιρο και πρόσθεσε τα εξής: «Μπορούμε να αναπτύξουμε το σύνθημα: Η απελευθέρωση της γυναίκας, μισθωτής και αυτοαπασχολούμενης, πρέπει να γίνει από τις ίδιες τις γυναίκες της εργατικής τάξης, σε συμμαχία με τις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες, συμμετέχοντας στο επαναστατικό εργατικό κίνημα. Παραμένει λοιπόν κρίσιμο ζήτημα, επιτακτικό το καθήκον της οργάνωσης πρωτοπόρων γυναικών πρώτα απ' όλα από την εργατική τάξη, τις εργαζόμενες, με σχέση μισθωτής εργασίας - κεφαλαίου. Ας μετρήσουμε τα αποτελέσματα της δουλειάς μας για την οργάνωση γυναικών στο τέλος της χρονιάς, με το πέρασμα του Κόμματός μας στη δεύτερη εκατοντάδα της ζωής του».

• Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία της Ελένης Μπέλλου θα δημοσιευθούν στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου».

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε καλλιτεχνικό πρόγραμμα, βασισμένο στο έργο «Γυναίκες» της Γαλάτειας Καζαντζάκη. Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα, γραμμένο το 1933, πρωταγωνιστούν επτά αδερφές, μέσα από τις επιστολές που απευθύνουν η μια στην άλλη και τις σελίδες των ημερολογίων τους. Στην παράσταση παρουσιάστηκαν μέρη του έργου που αφορούν τα γράμματα και τα ημερολόγια της διανοούμενης Αίμης και της κομμουνίστριας Νίνας. Μέσα από αυτά ξεδιπλώνονται η αντιπαράθεση των αντιλήψεων ανάμεσα στις επτά γυναίκες, η σύγκρουση των διαφορετικών αξιών και τρόπου ζωής που επιλέγουν και ακολουθούν.

Τις δύο αδερφές ερμήνευσαν η Βιβή Τάγαρη και η Δώρα Χάγιου, ενώ την παράσταση πλαισίωσε ο Φίλιππος Παχνιστής στο πιάνο.

Ενα λεύκωμα αφιερωμένο στη συμβολή του ΚΚΕ στην πάλη για την απελευθέρωση της γυναίκας από κάθε κοινωνική ανισοτιμία και καταπίεση ετοίμασε η Επιτροπή Περιοχής της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής. Στις σελίδες της έκδοσης που διακινήθηκε στην εκδήλωση, παρουσιάζεται υλικό από το Αρχείο του Κόμματος, που αναδεικνύει πλευρές αυτής της πρωτοπόρας δράσης του Κόμματος.

Στον πρόλογο της Επιτροπής για τη δουλειά του Κόμματος στις γυναίκες της ΕΠ της ΚΟ Αττικής σημειώνονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ολη η Ιστορία του 20ού αιώνα καθώς και της 15ετίας του 21ου αιώνα επιβεβαιώνει την ανάγκη της εξειδικευμένης ιδεολογικής, πολιτικής και μαζικής δράσης των κομμουνιστών, πρώτα από όλα των κομμουνιστριών, στις γυναίκες της εργατικής τάξης, του λαού, ιδιαίτερα των νέων ηλικιών. Αναδεικνύει ακόμα την ευθύνη των γυναικείων στελεχών του ΚΚΕ στον αγώνα για ισοτιμία και χειραφέτηση, ανεξάρτητα από την προσωπική χρέωση, όπως φανερώνει το παράδειγμα των πρώτων κομμουνιστριών τη δεκαετία '20 - '30, των πρώτων γυναικείων στελεχών την περίοδο του 1940 - 1944, του 1946 - 1949, είτε δουλεύανε σε συνθήκες παρανομίας είτε βρίσκονταν στις φυλακές και τις εξορίες είτε συμμετείχαν στα ένοπλα τμήματα του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, στα μετόπισθεν. Οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές, μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, απευθύνονται στις γυναίκες της εργατικής τάξης, του λαού, κρατώντας άσβεστη, εδώ και 100 χρόνια, την ελπίδα, την προοπτική του αγώνα για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Με αφετηρία τις αρχές του 20ού αιώνα, τη φλόγα που άναψε η Οκτωβριανή Επανάσταση και την ίδρυση του ΣΕΚΕ, η έκδοση αναδεικνύει παραδείγματα από τη δράση των πρώτων κομμουνιστριών, ενώ στέκεται σε πλευρές της δράσης των εργατριών το Μάη του '36. Το κεφάλαιο που είναι αφιερωμένο στη στάση των γυναικών στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο περιλαμβάνει στιγμιότυπα, μέσα από φωτογραφίες, προκηρύξεις, έντυπα, από τη συμμετοχή των γυναικών στην ΕΠΟΝ, στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ καθώς και στον ΔΣΕ. Η έκδοση συνοψίζει και ορισμένες πιο σύγχρονες στιγμές από τη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό κίνημα και στο γυναικείο κίνημα, ενώ καταλήγει στο απόσπασμα της Πολιτικής Απόφασης του 20ού Συνεδρίου, που αναφέρεται στην αναγκαιότητα και το περιεχόμενο της εξειδικευμένης δουλειάς του Κόμματος στις γυναίκες.