Πλατύ κάλεσμα προς τους εργαζόμενους και τη νεολαία να χειραφετηθούν, να κρατήσουν την αυτοτέλειά τους, να απαγκιστρωθούν από όποια επιρροή ασκεί το δίδυμο ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, να απεγκλωβιστούν από την παγίδα της δικομματικής εναλλαγής και του δικομματικού καυγά, απεύθυνε χτες από την Πάτρα, όπου περιόδευσε, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Σε συνέντευξη Τύπου, αλλά και σε εκδήλωση της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Πάτρας της ΚΝΕ, με θέμα «Οι θέσεις του ΚΚΕ για την Παιδεία και την κοινωνία», η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε ότι το φοιτητικό κίνημα πρέπει να είναι πολιτικοποιημένο και οργανωμένο, ενώ σημείωσε ότι στις φοιτητικές εκλογές πρέπει να αποτυπωθούν οι αγώνες των φοιτητών για το πανεπιστήμιο των λαϊκών αναγκών.

Την Αλ. Παπαρήγα συνόδευσε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, αποτελούμενη από τον Θ. Τζιαντζή, μέλος του ΠΓ και τα μέλη της ΚΕ: Ε. Μηλιαρονικολάκη, υπεύθυνη του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ, Κ. Μπάτσικα, γραμματέα της ΕΠ Πελοποννήσου και Ιονίων Νήσων και τον Διον. Αρβανιτάκη, γραμματέα της ΝΕ Αχαΐας του ΚΚΕ.

Το αμφιθέατρο του Μαθηματικού του Πανεπιστημίου Πατρών ασφυκτικά γεμάτο. Στην οθόνη το βίντεο - χρονικό των συνεδρίων της ΚΝΕ ξεσηκώνει ενθουσιασμό. Το λόγο παίρνει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα και ξεδιπλώνει τις θέσεις του Κόμματος για την Παιδεία και την Κοινωνία, πυροδοτώντας μια πλούσια και γόνιμη συζήτηση με φοιτητές και καθηγητές, παρουσία και του πρύτανη του Πανεπιστημίου, Στ. Κουμπιά, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Πάτρας της ΚΝΕ. Μια συζήτηση που δεν έβαλε τελεία, που ανέδειξε ό,τι απασχολεί φοιτητές και πανεπιστημιακούς: την επιλογή ανάμεσα στη σύγκρουση και την ενσωμάτωση, τη στάση ζωής, το φοιτητικό κίνημα, τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα των φοιτητών, το πανεπιστήμιο που έχει ανάγκη ο λαός και η νεολαία και σε ποια κοινωνία μπορεί να το αποκτήσει.

Στην ομιλία της η Αλ. Παπαρήγα εξήγησε ότι ως ΚΚΕ, «όχι απλά είμαστε αντίθετοι», αλλά «είμαστε εχθροί, είμαστε πολέμιοι», της αντιλαϊκής πολιτικής ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Και προσθέτει ότι «πολύ καλά κάνετε που χρησιμοποιείτε αυτόν τον όρο: Δυναμώνουμε τη σύγκρουση. Εμείς δεν αγαπάμε τις κούφιες επαναστατικές φράσεις. Αλλά πραγματικά δεν μπορεί με κανέναν άλλο τρόπο να τοποθετηθεί κανείς σήμερα απέναντι στις επιλογές της ΕΕ και άλλων διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών και απέναντι στις κυβερνητικές επιλογές, δίχως να ξεκινάει από τη βάση ότι πρέπει να έρθει σε ρήξη και να συγκρουστεί».

Αναφερόμενη στην αντιδραστική μεταρρύθμιση στην Παιδεία, σημείωσε ότι «αν δεν παρεμποδιστεί η εφαρμογή της, αν δεν προλάβουμε όλοι να ματαιώσουμε τα επόμενα μέτρα, τότε θα υπάρξει μια δραματική αλλαγή στο σύστημα Παιδείας, που ξέρουμε πως και η ανατροπή του θα θέλει πολύ περισσότερο αίμα και θυσίες».

Σημειώνοντας τη σημασία, με ποιους όρους κανείς θα αντιπαλέψει την αντιδραστική μεταρρύθμιση, η Αλ. Παπαρήγα εξήγησε ότι «εμείς δεν παραπέμπουμε την επίλυση των προβλημάτων της Παιδείας στο αύριο, στο σοσιαλισμό. Βεβαίως εκεί θα επέλθει λύση γιατί η Παιδεία έχει σχέση με την οικονομία, με όλη την οργάνωση της κοινωνίας. Αλλά διεκδικούμε σήμερα στόχους - αιτήματα πάλης πίσω από τα οποία δεν έχεις ελπίδα να αποσπάσεις παραχωρήσεις. Γι' αυτό και δεν παίρνουμε ένα αίτημα να το κάνουμε κυριότερο από κάποια άλλα, έχουμε ένα πρόγραμμα κατευθύνσεων και στόχων πάλης, το οποίο προκειμένου να υιοθετηθεί δεν είναι απαραίτητο να είσαι κομμουνιστής. Πρόγραμμα που πατάει σε αντικειμενικές ανάγκες και σε επιστημονική ανάλυση και ταυτόχρονα στόχους πάλης που δεν μπορεί να τους αξιοποιήσει ο αντίπαλος».

«Υπάρχει ανάγκη ιδιαίτερα η νέα γενιά να μετατρέψει την πάλη για τα επίκαιρα και μεγάλα ζητήματά της σε πάλη συνολικά κατά του συστήματος», υπογράμμισε και πρόσθεσε ότι το κυριότερο σήμερα «είναι να ανοίξει η συζήτηση για το γενικό πολιτικό ζήτημα της χώρας. Και το φοιτητικό κίνημα σ' αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πολιτικοποιηθεί. Δε λέμε να κομματικοποιηθεί. Πρέπει να είναι ένα κίνημα πολιτικοποιημένο και οργανωμένο γιατί έχει να αντιμετωπίσει έναν πολύ σκληρό εχθρό. Οχι γραφειοκρατικά οργανωμένο, όχι πλαδαρό και ανοργάνωτο, τάχα αυτόνομο - κανένας δεν είναι αυτόνομος», σημείωσε. «Πολιτικοποιημένο - εξήγησε - ως εκεί που θα αποφασίζουν οι ίδιοι οι φοιτητές. Ούτε εμείς μπορούμε να επιβάλλουμε το φοιτητικό κίνημα να ταυτιστεί με το Κόμμα, κανένας δεν μπορεί να το επιβάλλει. Αλλά οπωσδήποτε πρέπει να είναι πολιτικοποιημένο, να έχει θέση για όλα τα κόμματα χωρίς να ταυτίζεται με κανένα είτε υπέρ είτε κατά. Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να ταυτιστεί στην πορεία με το τι πολιτική αλλαγή χρειάζεται στην Ελλάδα», και πρόσθεσε πως «το οργανωμένο κίνημα πρέπει να έχει και διαδοχικότητα πείρας, δεν ξαναρχίζει από την αρχή».

Ακόμα επισήμανε ότι «το φοιτητικό κίνημα έχει καθήκον όχι μόνο να αποκρούσει, όχι μόνο να ματαιώσει, αλλά και να συμβάλει στο άνοιγμα του άλλου δρόμου που πρέπει να ακολουθήσει το λαϊκό κίνημα, στο άνοιγμα του δρόμου για ριζική ανατροπή της σημερινής κατάστασης. Εμείς δε θα σας κολακέψουμε ότι το φοιτητικό κίνημα είναι η πρωτοπορία, αυτά που κάνουν άλλοι. Δεν μπορεί να είναι η πρωτοπορία με την έννοια ότι είναι μια μεταβατική κατάσταση ηλικιακή, όχι για κανέναν άλλο λόγο. Αλλά το φοιτητικό κίνημα μπορεί να γίνει δύναμη πρωτοποριακή. Με τον εξής όρο: Συμβαδίζει με το εργατικό κίνημα, με τις ταξικές του δυνάμεις, με το λαϊκό κίνημα, με το κίνημα χειραφέτησης και απεγκλωβισμού από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ».

«Χρειάζεται μια άλλη εξουσία. Και αυτή η άλλη εξουσία δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς το ΚΚΕ», υπογράμμισε η Αλ. Παπαρήγα και ξεκαθάρισε: «Αντέχουμε να παλεύουμε γι' αυτήν όσο χρειάζεται. Αλλά δεν πρόκειται να την κλοτσήσουμε για να πάει 100 χρόνια αργότερα μόνο και μόνο για να γίνουμε αρεστοί σήμερα. Και νομίζω ότι αυτό μπορούμε να το αποδείξουμε και στην Παιδεία και σε όλα τα κινήματα. Εχει πολύ μεγάλη σημασία το φοιτητικό κίνημα από τη δική του πείρα να βγάλει συμπεράσματα ποια πρέπει να είναι αυτή η γραμμή ρήξης και σύγκρουσης, τι πανεπιστήμια θέλουμε, σε ποια οικονομία και σε ποια κοινωνία».

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, σχετικά με τη δυνατότητα μιας ευρύτερης συνεργασίας, η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: «Πρέπει να πούμε ότι στη φάση που είμαστε, όπως βλέπουμε εμείς τη λαϊκή συμμαχία, δεν είναι δυνατή. Γιατί πριν απ' όλα, ένα μεγάλο μέρος λαϊκών στρωμάτων που σκέφτονται προοδευτικά και ριζοσπαστικά είναι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εγκλωβισμένες στο δικομματισμό. Εμείς δεν επιμένουμε στην αποδυνάμωση των δύο κομμάτων για την εκλογική πίτα. Αυτοί μιλάνε για την αποδυνάμωση των άλλων κομμάτων για την εκλογική πίτα. Δεν είναι μόνο αυτό. Εμείς θέλουμε την αποδυνάμωσή τους γιατί ακριβώς η αποδυνάμωση και ο απεγκλωβισμός δεν είναι μόνο ότι θα ανεβάσει τη δύναμη του ΚΚΕ. Θα γίνει και αυτό και το θέλουμε. Ταυτόχρονα, θα δημιουργήσει έδαφος - ενδεχομένως - και για νέους θετικούς πολιτικούς συσχετισμούς. Ενα μέρος θα έρθει μαζί μας, άλλο δε θα έρθει. Εμάς, λοιπόν, τι μας ενδιαφέρει; Βεβαίως, υπάρχουν δυνάμεις που έχουμε συνεργαστεί στις τοπικές εκλογές, συνεργαζόμαστε στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, σε άλλα κινήματα. Με αυτές τις δυνάμεις θέλουμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία. Δεν τις υποτιμούμε. Αλλά για να κάνεις μία κοινωνικοπολιτική συμμαχία, πρέπει να επιλέξεις και την κατάλληλη στιγμή, ώστε να είναι ανοιχτή σε περισσότερους. Εμείς δε θέλουμε να κάνουμε κάτι τύπου ΣΥΡΙΖΑ, να μαζευτεί το ΚΚΕ με κάποιες δυνάμεις που είχαμε συνεργαστεί στις εκλογές, όπως το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, και να πάρουμε και 10 προσωπικότητες και να πούμε ότι αυτό είναι το λαϊκό μέτωπο που θέλουμε. Οχι. Γιατί η διαδικασία του λαϊκού μετώπου είναι μια διαδικασία που συνδέεται με ανακατατάξεις σε επίπεδο μαζών. Και σε αυτό το σχηματισμό του Μετώπου πρέπει να πάρουν μέρος πολύ περισσότερες μάζες και όχι απλώς να αθροίσουμε αυτό που υπάρχει σήμερα, να το κλείσουμε σε μια συμμαχία, η οποία μπορεί να εκληφθεί ότι έχει και κάποιους περιορισμένους στόχους».

Και εξήγησε ότι «η υπόθεση για τη συγκρότηση της συμμαχίας είναι υπόθεση βεβαίως και πολιτικής πρωτοβουλίας όλων όσοι τη θέλουνε, αλλά σε συνδυασμό με τον απεγκλωβισμό λαϊκών μαζών. Σε ένα πολιτικό μέτωπο το βάρος είναι από τα κάτω. Η κεντρική δράση να κατευθύνεται από τα κάτω, ακριβώς για τον απεγκλωβισμό δυνάμεων. Τότε το μέτωπο θα εκφράσει πιο ουσιαστικά τα λαϊκά συμφέροντα.

Μπορεί σε κάποια στιγμή να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να γίνει αυτό που λέμε μέτωπο μέσα σε ένα βράδυ. Μπορεί και να θέλει περισσότερο χρόνο, ακριβώς επειδή πρόκειται για μια ζωντανή λαϊκή διαδικασία, με στρατηγικούς στόχους και όχι με ευκαιριακούς σκοπούς».

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, η Αλ. Παπαρήγα επισήμανε ότι κάθε εκλογική μάχη «πρέπει να καταγράφει την αγωνιστική εμπειρία των λαϊκών μαζών, πολύ περισσότερο στους χώρους που έχουν προϋπάρξει αγώνες. Θεωρούμε ότι πρέπει το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών να αντιστοιχήσει σε αυτό που συντελέστηκε τα προηγούμενα χρόνια. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, η νεολαία της ΝΔ να είναι πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Αυτό δεν αντιστοιχεί με την αντίδραση και την αντίσταση που έδειξαν οι φοιτητές απέναντι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και το νόμο πλαίσιο. Πρέπει να εκφραστεί αυτή η αντίδραση. Το εκλογικό αποτέλεσμα να είναι αντίστοιχο με τις διαθέσεις των φοιτητών. Από την άποψη αυτή, για το ποιος ήταν ο ρόλος των νέων κομμουνιστών και κομμουνιστριών, των φίλων της ΚΝΕ ή άλλων ανθρώπων που μπορεί να διαφωνούν μαζί μας αλλά μέσα στα πανεπιστήμια να συμβαδίζουμε, εγώ δε χρειάζεται να κάνω διαφήμιση, ήταν γνωστός».