ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 13 Ιούλη 2001
Σελ. /32
Ομολογίες Γιαννίτση

Σε όσους πιστεύουν ακόμη ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πήρε τα μηνύματα των μεγάλων εργατικών κινητοποιήσεων για το ασφαλιστικό και «έβαλε μυαλό», τους παραπέμπουμε στην ομιλία, που έκανε τις προάλλες, ο υπουργός Εργασίας, με θέμα «Το μέλλον της Ευρώπης και η Ελλάδα», στην ημερίδα του ΕΚΕΜ.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Τ. Γιαννίτσης πρότεινε να διατηρήσει το κράτος το ρόλο του ρυθμιστή στην κοινωνική πολιτική, να αναπτυχθεί ο τομέας της ιδιωτικής παροχής υπηρεσιών, χωρίς να υποκαθιστά το Δημόσιο, ενώ σημείωσε, πως το δημόσιο σύστημα πρέπει να κατευθύνει τη δράση του στις πιο αδύναμες ομάδες.

Ανοιχτά και ωμά, δηλαδή, ο άνθρωπος υποστηρίζει, ότι δικαίωμα στην ασφάλιση - και όχι μόνον σ' αυτή - θα έχει μόνον όποιος έχει να πληρώσει στις ιδιωτικές εταιρίες, ενώ το κράτος θα ενισχύει, με τα γνωστά ψίχουλα τύπου ΕΚΑΣ, τους πλέον εξαθλιωμένους, στα πλαίσια του ρυθμιστικού και εποπτικού ρόλου του...

Αυτό το μέλλον επιφυλάσσει ο Τ. Γιαννίτσης στους Ελληνες εργαζόμενους, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Επιβεβαίωση

Το σημείωνε και ο «Ριζοσπάστης» χτες το γεγονός, αλλά μια και η πληροφορία επιβεβαιώνεται και από άλλες εφημερίδες, το ξαναγράφουμε, επιλέγοντας τα όσα σχετικά έγραφε χτες η «Αυριανή»: «Το Χρηματιστήριο, η πορεία της Οικονομίας και οι ιδιωτικοποιήσεις ήταν το αντικείμενο της συνάντησης που είχε χτες ο πρωθυπουργός με τον κορυφαίο επιχειρηματικό παράγοντα της χώρας Βαρδή Βαρδινογιάννη. Σύμφωνα με πληροφορίες της ΑΥΡΙΑΝΗΣ, ο κ. Βαρδινογιάννης φέρεται αποφασισμένος μαζί με άλλους επιχειρηματίες να στηρίξει το χρηματιστήριο. Ενδιαφέρεται επίσης για την πορεία των ιδιωτικοποιήσεων και ιδιαίτερα για την εξαγορά των ελληνικών πετρελαίων».

Θυμίζουμε, ακόμη, ότι χτες ο υπουργός Ανάπτυξης ανακοίνωσε την, με επείγουσες διαδικασίες, παραπέρα προώθηση του ξεπουλήματος της δημόσιας επιχείρησης «Ελληνικά Πετρέλαια»...

Θέλει δυνατή κυβέρνηση

Αποκαλυπτικός ήταν και πάλι χτες ο αρθρογράφος του «Βήματος», Γ. Πρετεντέρης. Και θα συμπληρώναμε, αποκαλυπτικός δυο φορές, μια και οι αντιλήψεις που εκπέμπει έχουν κατά τεκμήριο τη σφραγίδα του Μαξίμου. Διαβάστε για να καταλάβετε: «Ενας αναγνώστης έθεσε χθες ένα ενδιαφέρον ερώτημα. Οπως είναι γνωστό, αυτές τις ημέρες απεργούν (μεταξύ άλλων) οι εργαζόμενοι στο Αττικό Μετρό. Οπως είναι επίσης γνωστό, το μετρό έχει ηλικία δεκαοκτώ μήνες, άρα τόσους μήνες (πάνω - κάτω) θα υπάρχουν και οι εργαζόμενοι σε αυτό.

Ο αναγνώστης ερωτά: Γιατί αυτοί οι εργαζόμενοι δέχτηκαν πριν από ενάμιση - δυο χρόνια να προσληφθούν σε μια εταιρεία με τόσο άθλιες συνθήκες εργασίας, ώστε να χρειάζεται να απεργήσουν για να τις βελτιώσουν; Και αν οι συνθήκες ήταν αρχικά καλές, πότε πρόλαβαν να επιδεινωθούν τόσο εντυπωσιακά μέσα σε δεκαοκτώ μήνες;

Ειλικρινά, δεν έχω απάντηση. Υποψιάζομαι απλώς ότι οι διάφορες απεργίες των ημερών έχουν μία, μοναδική κοινή αιτία: την αίσθηση αδυναμίας της κυβέρνησης. "Πάρτε τώρα που γυρίζει"...».

Μετά από τα παραπάνω, μπορεί ο καθένας να καταλάβει πολύ καλύτερα τι σημαίνει το βασικό σύνθημα του κυβερνώντος κόμματος, για το επικείμενο συνέδριό του: Ισχυρή κυβέρνηση - Δυνατό ΠΑΣΟΚ.

Το υπόγειο «γκέτο»

Μια και δε... γνωρίζει, όμως, ο αρθρογράφος του «Βήματος» τι συμβαίνει στα υπόγεια του λουστραρισμένου «γκέτο», που λέγεται Μετρό, ας τον πληροφορήσουμε εμείς.

Οι προσλήψεις στο Μετρό έγιναν την άνοιξη του 1999. Εκατοντάδες εργαζόμενοι τότε, προκειμένου να πιάσουν μια δουλιά και να ξεφύγουν από τον βραχνά της ανεργίας, υποχρεώθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας - τρόπος του λέγειν. Υποχρεώθηκαν, στην πραγματικότητα, να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις δουλείας, οι οποίες «τσακίζουν» δικαιώματα και κατακτήσεις. Το τι περιλαμβάνουν ή τι δεν περιλαμβάνουν οι συμβάσεις αυτές και ποια είναι η τακτική της εργοδότριας εταιρίας γίνεται φανερό από τη σημερινή πραγματικότητα. Δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση εργασίας. Το σταθερό ωράριο, οι ειδικότητες και η αναγνώρισή τους είναι άγνωστα πράγματα στο υπόγειο του Μετρό. Δεν υπάρχει μισθολόγιο, ούτε δίνονται αναλυτικές καταστάσεις μισθοδοσίας. Οι όποιες αυξήσεις είναι επιλεκτικές. Δεν καταβάλλονται βασικά επιδόματα (π.χ. οικογενειακό και παιδιών). Δεν τηρούνται, δηλαδή, ούτε καν όσα προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τους ανειδίκευτους εργάτες. Και δε μιλάμε για το ύψος των μισθών ή άλλα προβλήματα, όπως οι συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής ή το ασφαλιστικό.

Τώρα που τα έμαθε, λοιπόν, ο κ. Πρετεντέρης, μπορεί να μας απαντήσει με ποιο δικαίωμα μια - δημόσια, μάλιστα - εταιρία εφαρμόζει τέτοιες παράνομες, απαράδεκτες και αντεργατικές τακτικές; Αν δε γνωρίζει, ας ρωτήσει στου Μαξίμου...


Τα προβλέψιμα...

ΑΣ ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ και τόσο ο Γιάννος Παπαντωνίου να συνιστά ψυχραιμία για την κατρακύλα της Σοφοκλέους. Ψύχραιμοι πλέον είναι μόνον όσοι (ακόμα) παρακολουθούν τις εκεί εξελίξεις.

Ούτως ή άλλως, τα λεφτά χαθήκανε, οπότε μόνον από περιέργεια για το μέχρι πού θα φτάσει η πτώση, παρακολουθεί ο κόσμος τα τεκταινόμενα. Αλλωστε, είναι ενδεικτικό το γεγονός πως ουδείς δηλώνει σήμερα «εγκλωβισμένος», όλοι «κατεστραμμένοι» δηλώνουν.

ΒΕΒΑΙΩΣ υπάρχει το ενδεχόμενο, τόσο οι απώλειες στη Σοφοκλέους, όσο και οι χαμηλοί μισθοί να είναι απλά μια ...οφθαλμαπάτη και να ζούμε όλοι σε έναν κακό εφιάλτη. Θα ξυπνήσουμε και πάει - έφυγε.

Αυτά, βέβαια, αν πιστέψουμε τον πρωθυπουργό, που είπε χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι «οι ισχυρισμοί περί κρίσης στην οικονομία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα»! Η οικονομία - λέει - «βαδίζει σύμφωνα με τις προβλέψεις»!

Πάντως, αν παραδεχτούμε πως η σημερινή κατάσταση είχε «προβλεφθεί», τότε μάλλον για την προεκλογική περίοδο κάποιας άλλης - σε μάς άγνωστης - χώρας αναφέρεται ο Κ. Σημίτης. Εμείς θυμόμαστε ότι τα ακριβώς αντίθετα προέβλεπε η κυβέρνηση προεκλογικά...

Πάντως, μετά απ' αυτές τις δηλώσεις, διαλέγετε και παίρνετε: `Η εσείς δε ζείτε στην πραγματικότητα ή ο πρωθυπουργός. Τι από τα δυο νομίζετε ότι ισχύει;


ΝΑΙ, ΕΝΤΑΞΕΙ κ. Ανωμερίτη, είναι «αδικαιολόγητος» ο πανικός του κόσμου για τη σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια. Πλην, όμως, πόσες φορές στο παρελθόν η κυβέρνηση ανακάλυψε εκ των υστέρων στοιχεία, που συνηγορούσαν για προβλήματα στη δημόσια υγεία;

Τι να πρωτοθυμηθούμε, δηλαδή; Τα ακατάλληλα τρόφιμα, που ουδείς είχε ελέγξει και βρίσκονταν στο εμπόριο ή την υπόθεση του απεμπλουτισμένου ουρανίου στη Γιουγκοσλαβία, που ακόμη ...δεν έχει ανακαλυφθεί;

Σας βεβαιώνουμε ότι ο κόσμος την περίοδο αυτή θέλει να κάνει τις διακοπές του και όχι να αγχώνεται για το τι θα φάει. Οταν ανησυχεί, λοιπόν, έχει τους λόγους του.


Κοσμοπολίτικος ραγιαδισμός

Μετά την ομιλία του Κ. Σημίτη στο Ζάππειο, όπου και ανέλυσε το «όραμά του» για το «μέλλον της Ευρώπης και της Ελλάδας», μπροστά του οι Σρέντερ και Φίσερ μοιάζουν... αγαθοί πρόσκοποι της «ομοσπονδιοποίησης»! Πράγματι. Το πάθος και η πρωτόγνωρη σαφήνεια με τα οποία τοποθετήθηκε ο Ελληνας πρωθυπουργός υπέρ μιας ΕΕ που, ενώπιον του «υπερεθνικού» της «μεγαλείου», τα κράτη - μέλη δεν έχουν να παίξουν παρά ρόλο... επαρχίας των πολυεθνικών, είναι «αρετές» που δεν τις έχει επιδείξει ούτε ο Γερμανός καγκελάριος!

Ο Κ. Σημίτης, με όσα ομολόγησε, έδωσε εξετάσεις. Οχι βέβαια στον ελληνικό λαό, αλλά σε εκείνους που φιλοδοξούν να κερδίσουν από τον ανελέητο ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, καθιστώντας την ΕΕ ισχυρό «αντίπαλο δέος» έναντι των ΗΠΑ. Αλλά περί του «αντίπαλου δέους» θα επανέλθουμε. Αρχικά, αξίζει να θυμίσουμε ότι ο πρωθυπουργός τάχθηκε, χωρίς υπεκφυγές, υπέρ της «παραχώρησης μεγαλύτερων ποσοστών κυριαρχικών δικαιωμάτων» των κρατών - μελών στις Βρυξέλλες! Εμφανίστηκε διαπρύσιος κήρυκας της μετατροπής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε «κυβερνητικό όργανο», που εκτός από την εκτελεστική θα διατηρήσει και τη νομοθετική εξουσία! Με άλλα λόγια, μπροστά στο «ιδεώδες» της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», πετιούνται στο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας ακόμα και τα ιερά και όσια των αστών, όπως η «διάκριση των εξουσιών», που άφησε ως παρακαταθήκη η Γαλλική Επανάσταση. Μαζί τους πετιέται στα αζήτητα ακόμα και η έννοια του «εθνικού κράτους», το οποίο - κατά τον πρωθυπουργό - δεν αποτελεί παρά έναν ιστορικό αναχρονισμό, εντελώς αταίριαστο με το περιβάλλον της «παγκοσμιοποίησης»! Κατόπιν αυτού του οίστρου, οι επόμενες αναφορές του Κ. Σημίτη προέκυψαν... φυσιολογικά: Τάχθηκε υπέρ ενός «ενιαίου αστυνομικού και δικαστικού χώρου» στην ΕΕ, δήλωσε οπαδός της «φορολογικής εναρμόνισης», ζήτησε την απόλυτη θεσμοποίηση των «πολλαπλών ταχυτήτων», δεδομένου ότι, όπως είπε, οι πρώτοι δεν μπορούν να ακολουθούν τους τελευταίους... Φυσικά, δεν παρέλειψε να διατρανώσει την προσήλωσή του στην πολιτική της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας, αφού πλευρά του πρωθυπουργικού «οράματος» είναι να δει την ΕΕ να παίζει και ρόλο «συμπληρωματικό» του ΝΑΤΟ...

Αυτή η ξεκάθαρη νοημάτων και στόχων ομιλία του Κ. Σημίτη είναι ευτύχημα ότι υπήρξε! Και τούτο, διότι έχουμε για πρώτη φορά μια πεντακάθαρη «ακτινογραφία» της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου της χώρας μας, διατυπωμένη στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο, από το διαχειριστή των συμφερόντων της ολιγαρχίας στην Ελλάδα.

Από την ομιλία Σημίτη προκύπτει η διπλή φύση του εγχώριου κεφαλαίου, που θα μπορούσε να περιγραφεί με τον όρο «κοσμοπολίτικος ραγιαδισμός». Το κεφάλαιο της χώρας αποδεικνύει, ταυτόχρονα, τόσο την απόλυτη, μέχρι δουλικότητας, πρόσδεσή του με τα διεθνικά μονοπώλια, όσο και την αυξανόμενη επιθετικότητά του, αφού μέσω αυτής της σύμφυσης «διεκδικεί» μεγαλύτερο μερίδιο από τη λεία του πολυεθνικού κεφαλαίου.

Η πολιτική που αποκρυπτογράφησε ο πρωθυπουργός είναι διπλά επικίνδυνη. Αφ' ενός καθιστά την Ελλάδα θύμα του ιμπεριαλισμού, μετατρέποντάς τη σε... παράρτημα των Βρυξελλών, σε άθυρμα του μεγάλου κεφαλαίου, που δε γνωρίζει και δεν αναγνωρίζει ούτε σύνορα, ούτε κυριαρχία, ούτε ανεξαρτησία. Αφ' ετέρου επικυρώνει το ρόλο της Ελλάδας σε ρόλο θύτη, καθώς το εγχώριο κεφάλαιο, στο όνομα της κερδοφορίας του, συμμετέχει ενεργά στα πιο επιθετικά σχέδια του ιμπεριαλισμού.

Από δω και πέρα, οι καπιταλιστές και ο εκπρόσωπός τους, ο κ. Σημίτης, επιχειρούν να βαφτίσουν το δικό τους συμφέρον σε «συμφέρον» του λαού. Υποκρίνονται ότι η υπαγωγή της χώρας σε... επίνειο των Βρυξελλών συνιστά «αναβάθμιση» της Ελλάδας! Διατείνονται ότι τα προσδοκώμενα κέρδη των πολυεθνικών της ΕΕ στον ανελέητο πόλεμό τους με τις πολυεθνικές των ΗΠΑ θα καταλήξουν στα... λαϊκά ταμεία! Γι' αυτό θέλουν τον ελληνικό λαό «πειθαρχημένο στρατιώτη» στη σταυροφορία μετατροπής της ΕΕ σε «αντίπαλο δέος» έναντι των ΗΠΑ. Μόνο που το «έπαθλο» αυτής της σταυροφορίας θα είναι αμέτρητοι... σταυροί μαρτυρίου για τους εργαζόμενους.


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ