Νέες πτήσεις προς στρατιωτικές υποδομές των ΗΠΑ στο Πουέρτο Ρίκο έκαναν στις αρχές της βδομάδας τουλάχιστον δέκα μεταγωγικά αεροσκάφη τύπου CV-22 Osprey, τα οποία χρησιμοποιούν δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων, σύμφωνα με όσα μετέδωσαν αμερικανικά ΜΜΕ όπως η «Wall Street Journal», σε μία ακόμα εξέλιξη χαρακτηριστική για τη μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Καραϊβική.

Αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης έκαναν λόγο για «μετακινήσεις ρουτίνας», προσθέτοντας βέβαια ότι «λόγω ανησυχιών για την επιχειρησιακή ασφάλεια, δεν αποκαλύπτουμε λεπτομέρειες, ούτε σχολιάζουμε τα περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ ή τις επιχειρησιακές κινήσεις και δραστηριότητες του προσωπικού, ούτε αποκαλύπτουμε λεπτομέρειες για συγκεκριμένες επιχειρήσεις ή διαδρομές».

Την ίδια στιγμή, εκπρόσωπος του στρατιωτικού επιτελείου της Ουάσιγκτον σημείωνε ότι απέναντι στην κυβέρνηση της Βενεζουέλας «εστιάζουμε αρχικά στη χρήση οικονομικής πίεσης, ενισχύοντας τις κυρώσεις, ώστε να επιτύχουμε το αποτέλεσμα που επιδιώκει ο Λευκός Οίκος» και γι' αυτό οι εντολές προς τις στρατιωτικές δυνάμεις είναι να επικεντρωθούν σχεδόν αποκλειστικά στην εφαρμογή του «ναυτικού αποκλεισμού» της χώρας, αλλά «οι στρατιωτικές επιλογές εξακολουθούν να υπάρχουν».

Ο ίδιος ο «ναυτικός αποκλεισμός», βέβαια, με τα ρεσάλτα από αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις σε τάνκερ, συνιστά πολεμική πράξη...

Ο δε Μ. Γουόλτς, πρέσβης των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στη διάρκεια έκτακτης συνεδρίασης του οργάνου για τη Βενεζουέλα τόνισε πως «οι ΗΠΑ θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να προστατεύσουν την περιοχή μας, τα σύνορά μας και τον αμερικανικό λαό» - όπου «προστασία», η επιβολή των συμφερόντων των ΗΠΑ και των μονοπωλίων τους στην αμερικανική ήπειρο.

Από τη πλευρά της Ελλάδας ο αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος Ιωάννης Σταματέκος εξέφρασε μεν «ανησυχία» για τις κλιμακούμενες εντάσεις στην Καραϊβική, αλλά εμμέσως πλην σαφώς πρόσφερε κάλυψη στα προσχήματα της αμερικανικής επιθετικότητας, δηλώνοντας υποστήριξη στις περιφερειακές προσπάθειες «καταπολέμησης της διακίνησης ναρκωτικών» και του «οργανωμένου εγκλήματος».

Την ίδια στιγμή, ο πρέσβης της Ρωσίας Β. Νεμπέζνια κατήγγειλε ότι «οι ενέργειες των ΗΠΑ αντίκεινται σε όλους τους θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου», μιλώντας για «κατάφωρη επίθεση» των ΗΠΑ με τον αποκλεισμό και τις κατασχέσεις δεξαμενόπλοιων, και για την «ευθύνη της Ουάσιγκτον (...) στις καταστροφικές συνέπειες αυτής της καουμπόικης συμπεριφοράς».

Ο δε Κινέζος πρέσβης Σουν Λέι δήλωσε ότι η χώρα του «εναντιώνεται σε όλες τις μονομερείς ενέργειες και στον εκφοβισμό, και υποστηρίζει όλες τις χώρες στην υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας τους και της εθνικής αξιοπρέπειάς τους».

Ας καταγραφεί πάντως ότι - με φόντο και τα σύνθετα παζάρια ΗΠΑ - Ρωσίας γύρω από τον πόλεμο στην Ουκρανία - η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα μίλησε μεν για «αναβίωση ξεχασμένων πρακτικών αρπαγής ξένης περιουσίας, δηλαδή της πειρατείας και της ληστείας» στην Καραϊβική, ωστόσο έσπευσε να υπογραμμίσει ...«τον πραγματισμό και ορθολογισμό του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ», εκφράζοντας και την ελπίδα ότι «θα επιτρέψει να βρεθούν λύσεις αμοιβαία αποδεκτές για τα εμπλεκόμενα μέρη, στο πλαίσιο των διεθνών νομικών κανόνων».

Από την πλευρά της Βενεζουέλας, ο πρέσβης Σ. Μονκάδα κατήγγειλε τις ΗΠΑ για φιλοδοξίες που δεν αφορούν «μόνο τη Βενεζουέλα» αλλά «είναι ηπειρωτικές», όπως «το έχουν εκφράσει στην Εθνική Στρατηγική Ασφαλείας τους», καθώς «θεωρούν ότι το μέλλον της ηπείρου τούς ανήκει». Αναφέροντας ότι «η Βενεζουέλα είναι μόνο ο πρώτος στόχος ενός ευρύτερου σχεδίου», πρόσθεσε ότι η επιβολή ναυτικού αποκλεισμού σε όλα τα βενεζολάνικα πετρελαιοφόρα ήταν μια «στρατιωτική πράξη που στοχεύει στην πολιορκία του έθνους της Βενεζουέλας», για να καταλήξει: «Σήμερα οι μάσκες έχουν πέσει (...) Δεν είναι τα ναρκωτικά, δεν είναι η ασφάλεια, δεν είναι η ελευθερία. Είναι το πετρέλαιο, είναι τα ορυχεία, είναι η γη».

Σχεδόν 4 βδομάδες μετά τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές της 30ής Νοέμβρη στην Ονδούρα, και εν μέσω καταγγελιών για εκτεταμένη νοθεία με τη συμβολή και της κυβέρνησης των ΗΠΑ, η Εθνική Εκλογική Επιτροπή της χώρας ανακήρυξε ως νικητή τον Νάσρι Ασφούρα, επιχειρηματία στις Κατασκευές, υποψήφιο του συντηρητικού Εθνικού Κόμματος.

Ο Ασφούρα, που είχε την ανοιχτή προεκλογική στήριξη του Αμερικανού Προέδρου Ντ. Τραμπ, φέρεται να επικράτησε με 40,26% έναντι του Σαλβαδόρ Νασράλα, τηλεοπτικού παρουσιαστή, υποψήφιου του Φιλελεύθερου Κόμματος, ο οποίος πήρε 39,54%, με τη διαφορά σε ψήφους να είναι 26.348.

Τρίτη με 19,2% ήρθε η Ρίξι Μονκάδα, υποψήφια του Κόμματος Ελευθερίας και Επανίδρυσης, υποστηριζόμενη από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Σιομάρα Κάστρο ντε Σελάγια.

Οι καταγγελίες για εκτεταμένη νοθεία και παρεμβάσεις της Ουάσιγκτον, που περιλάμβαναν και απειλές για «κόψιμο» των εμβασμάτων από τις ΗΠΑ προς συγγενείς τους στην Ονδούρα αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος ο Ασφούρα, υποστηρίχθηκαν τόσο από το κυβερνών σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Ελευθερίας και Επανίδρυσης όσο και από το Φιλελεύθερο Κόμμα, καθώς και από σύμβουλο της Εκλογικής Επιτροπής ο οποίος μειοψήφησε.

Την Πέμπτη έγινε διαμαρτυρία από κοινωνικές οργανώσεις ιθαγενών και υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενάντια σε ένα ακόμα «εκλογικό πραξικόπημα», όπως το χαρακτήρισαν.

Η επιστροφή της «δεξιάς» στην πολιτική εξουσία της χώρας, βέβαια, είναι άμεση συνέπεια της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης των προηγούμενων χρόνων, που δεν επέλυσε κανένα από τα ζωτικά προβλήματα του λαού.

«Ανθρώπινα ωράρια» διεκδικούν οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο στην Ιταλία με στάσεις εργασίας τις παραμονές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, μετά από κάλεσμα της Ενωσης Συνδικάτων Βάσης (USB).

Το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του εκφράζει την αλληλεγγύη του στην USB και στους εργαζόμενους στο Εμπόριο στην Ιταλία, τονίζοντας ότι «διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα να έχουν χρόνο για τη ζωή τους και τις οικογένειές τους, ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες των γιορτών».

Και επισημαίνει ότι «στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο βιώνουν εξαντλητικές συνθήκες δουλειάς: Ωράρια - λάστιχο, συνεχείς αλλαγές βαρδιών, δουλειά Κυριακές και αργίες, χωρίς σταθερό εργάσιμο χρόνο, με την "ευελιξία" να διαλύει κάθε έννοια προσωπικού και οικογενειακού προγραμματισμού. Ολα αυτά συνοδεύονται από καθηλωμένους μισθούς, που δεν καλύπτουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες, την ώρα που η ακρίβεια τσακίζει τα λαϊκά νοικοκυριά και τα κέρδη των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων έχουν εκτοξευθεί σε επίπεδα ρεκόρ. (...) Κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία του Εμπορίου και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας οργανώνουν τον αγώνα διεκδικώντας Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις μισθών, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, σταθερό εργάσιμο χρόνο και κατοχύρωση της Κυριακής ως αργίας».