Η επίσημη έναρξη των εργασιών της 4ης Παγκόσμιας Συνέλευσης του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, την Κυριακή το μεσημέρι στο Συνεδριακό Κέντρο «Ι. Βελλίδης», θύμιζε περισσότερο ιερατική σύνοδο παρά συνέλευση αποδήμων. Η παρουσία σ' αυτήν του Οικουμενικού Πατριάρχη, του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, του εκπροσώπου του Πατριάρχη Ιεροσολύμων, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας, συνοδευόμενων από πλήθος επισκόπων και ιερέων έδινε την εντύπωση μιας ελεγχόμενης από το ιερατείο συνέλευσης.

Δεν ήταν όμως μόνο αυτές οι παρουσίες, αλλά και οι αναφορές των ομιλητών - αρχιερέων και πολιτικών - που έδιναν το στίγμα. Ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου είπε ότι ένας από τους βασικούς παράγοντες της «Ελλάδας των αξιών», είναι «η οικουμενικότητα της ορθοδοξίας», ενώ ο υφυπουργός Εξωτερικών Γ. Μαγκριώτης ένιωσε ευτυχής για την παρουσία του «ιστορικού ηγέτη του οικουμενικού ελληνισμού». Ο πρόεδρος του ΣΑΕ, Α. Αθενς είπε ότι «ελληνισμός και η ορθοδοξία είναι ένα σώμα», ενώ ο ίδιος ο οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος απεκάλεσε σαν «εν πολύ καλόν πρώτον βήμα... τας γενομένας μεταβολάς εις την αφορώσαν το Συμβούλιον Αποδήμου Ελληνισμού νομοθεσίαν».

Να υπενθυμίσουμε ότι οι αλλαγές αυτές στο σχετικό με την ίδρυση και λειτουργία του ΣΑΕ νομοσχέδιο αφορούν στην ισχυροποίηση της παρουσίας και του ρόλου της Εκκλησίας σ' αυτό και στον αποκλεισμό από το ΣΑΕ κοινοτήτων και ομοσπονδιών που δεν τυγχάνουν της έγκρισης του Οικουμενικού Πατριαρχείου!

Η μοναδική διαφορετική φωνή που ανέφερε τα πράγματα με το όνομά τους και έδωσε άλλο προσανατολισμό στις εργασίες, ήταν η ομιλία του βουλευτή και εκπροσώπου του ΚΚΕ, Ν. Γκατζή. Οχι μόνο με τις αναφορές του στη στάση του ελληνικού λαού απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στις ανησυχητικές εξελίξεις στο Κυπριακό, αλλά και για την ουσία του συνεδρίου. Αφού σημείωσε ότι το ΚΚΕ είχε εκφράσει την ανησυχία του για τις αλλαγές στον τρόπο εκπροσώπησης που έγιναν το 1995, ο Ν. Γκατζής τόνισε: «Στο συνέδριο και σήμερα δυστυχώς δεν έχουμε δημοκρατικές διαδικασίες στον καθορισμό των αντιπροσώπων. Δεν ελήφθησαν υπόψη οι προτάσεις του μαζικού κινήματος των μεταναστών, αλλά και του Κόμματός μας, συγκεκριμένες προτάσεις ώστε να υπάρξει μια αντικειμενική εκπροσώπηση των μεταναστών από τους βασικούς φορείς τους, που πάντα ήταν και είναι οι ελληνικές κοινότητες και οι ομοσπονδίες, καθώς, σε ένα βαθμό, και άλλες αυτοοργανώσεις τους».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ κάλεσε τους απόδημους να αγωνιστούν οι ίδιοι για να «αναδείξουν το ΣΑΕ σε πραγματικό εκφραστή των συμφερόντων των απόδημων Ελλήνων, αλλά και πρωτοπόρο αγωνιστή για τη λύση των πολλών και οξυμένων προβλημάτων τους. Σε ένα ΣΑΕ που θ' αγκαλιάσει όλους τους Ελληνες απόδημους χωρίς αποκλεισμούς... Ενα ΣΑΕ απαλλαγμένο από την κυβερνητική κηδεμονία, που θα διαφεντεύεται αποκλειστικά από τους ίδιους τους απόδημους. Να σταματήσει επιτέλους η αξιοποίηση των αποδήμων μας για την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων (όπως δυστυχώς έγινε μέχρι σήμερα)».

Στο σφυρί θα βγαίνουν περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου και των ΟΤΑ, όταν αρνούνται να πληρώσουν τις οφειλές τους. Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου άναψε το πράσινο φως για να κατάσχεται περιουσία του Δημοσίου, σε περίπτωση που αρνείται να καταβάλει τα χρέη του προς πολίτες, φορείς κλπ.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση ο Αρειος Πάγος ανέτρεψε απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιά, το οποίο είχε απορρίψει διαταγή πληρωμής σε βάρος του Δήμου Πειραιά για ποσό 1.120.576 δραχμών. Το Ειρηνοδικείο Πειραιά είχε αποφανθεί ότι είναι άκυρη η διαταγή πληρωμής, επικαλούμενο το νόμο 2095/1952 και νομοθετικό διάταγμα του 1968 που απαγόρευε το μέτρο της αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του δημοσίου και των ΟΤΑ.

Αντίθετη γνώμη είχαν όμως οι αρεοπαγίτες, οι οποίοι υιοθέτησαν την εισήγηση του εισαγγελέα του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου Δ. Κατσιρέα. Ετσι, ο Αρειος Πάγος έκρινε ότι η απαγόρευση της αναγκαστικής εκτέλεσης αντιβαίνει διεθνείς συμβάσεις (Σύμφωνο του ΟΗΕ, άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), καθώς και το άρθρο 20 του ελληνικού Συντάγματος.

Με την απόφαση του Αρείου Πάγου δίνεται η δυνατότητα στον πολίτη να στραφεί κατά ακινήτων που δεν αποτελούν «ζωντανές» δημόσιες υπηρεσίες, όπως σχολεία, νοσοκομεία, ΔΟΥ κλπ., αλλά κινητές περιουσίες που δεν είναι απαραίτητη για να λειτουργήσει μια δημόσια υπηρεσία (π.χ.. κρατικά αυτοκίνητα στελεχών του κρατικού μηχανισμού, τηλεοράσεις κλπ.).

Να σημειωθεί ότι το δρόμο για την κατάσχεση περιουσίας του δημοσίου, όταν αυτό χρωστά σε πολίτες, άνοιξε το Διεθνές Σύμφωνο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που υπέγραψε η χώρα μας το 1997 και επιβάλλει την άμεση εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων και κατά του δημοσίου.

Απάντηση σε ένα θέμα που αρκετές φορές είναι σημείο τριβής μεταξύ των ιδιοκτητών των διαμερισμάτων σε πολλές πολυκατοικίες έρχεται να δώσει η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

Ειδικότερα, την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου απασχόλησε η κυριότητα δώματος 12 τετραγωνικών μέτρων σε πολυκατοικία. Το δώμα διεκδικούσαν οι κληρονόμοι μιας οικοπεδούχου, η οποία είχε δώσει το οικόπεδό της για να κτιστεί πολυκατοικία με αντιπαροχή.

Η οικοπεδούχος, σύμφωνα με το «εργολαβικό» που είχε καταρτίσει με την εργολαβική εταιρία, διεκδικούσε το «δικαίωμα υψούν», δηλαδή να μπορεί να κτίσει από τον τελευταίο όροφο της οικοδομής και πάνω. Το γεγονός αυτό επικαλέστηκαν οι κληρονόμοι της και διεκδικούσαν το δώμα.

Ωστόσο, ο Αρειος Πάγος δέχτηκε ότι στην περίπτωση που προβλέπεται από την αρχική συμφωνία (συστατική πράξη οροφοκτησίας) η κατασκευή του δώματος, τότε αυτό περιλαμβάνεται στην αρχική οικοδομή και υπάγεται στην οροφοκτησία και συνεπώς δεν αποτελεί προσθήκη που να ανήκει σ' αυτόν που έχει παρακρατήσει το δικαίωμα περαιτέρω οικοδόμησης (δικαίωμα υψούν). Επομένως, το δώμα ανήκει στα κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη και περιέχεται κατά κυριότητα, νομή και χρήση σε όλους.