Στο κατώφλι του 2024, η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να διαφημίζει τις «προτεραιότητές» της, μεταξύ των οποίων - όπως λέει - «η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος» και «η μάχη κατά της ακρίβειας». Πάντως η πρόγευση της νέας χρονιάς έχει ήδη δοθεί στις λαϊκές οικογένειες, τόσο από τις ανατιμήσεις στα τρόφιμα που συνεχίζονται ακατάπαυστα και φάνηκαν στο γιορτινό τραπέζι, όσο και από αυξήσεις που θα ισχύσουν τις επόμενες μέρες σε άλλα εμπορεύματα και υπηρεσίες. Ενδεικτικά αναφέρουμε αυτές στα διόδια άνω του 7,5%, αντίστοιχα 9% στα εισιτήρια των ΚΤΕΛ, 3,5% με 5,5% στα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων κ.ά. Βασική και μόνη προτεραιότητα της κυβέρνησης και τη νέα χρονιά είναι η θωράκιση των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, όπως και η δημιουργία νέων κερδοφόρων πεδίων. Σε αυτούς άλλωστε κλείνει το μάτι, μιλώντας για «επίσπευση των μεταρρυθμίσεων», προωθώντας για τη νέα χρονιά 221 μεταρρυθμίσεις και 164 σχέδια νόμου, με πολλά από αυτά να αφορούν αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης. Απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησης που θα κλιμακωθεί, ο λαός πρέπει να βάλει τους δικούς του στόχους για το 2024: Να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης της βάρβαρης πολιτικής, που επιβεβαιώνει συνεχώς το «κάθε χρόνο και χειρότερα». Να βαθύνει η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, να βρεθούν ακόμα πιο δυναμικά στο επίκεντρο της πάλης οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Μια αποκαλυπτική όσο και ενδιαφέρουσα πλευρά των εξελίξεων στην Ερυθρά Θάλασσα, που εξηγεί και το μεγάλο ενδιαφέρον των ΑμερικανοΝΑΤΟικών να στείλουν πολεμικά πλοία στην περιοχή, δίνει ο οικονομικός Τύπος. Οπως σημειώνεται σε διάφορα δημοσιεύματα, από τις επιθέσεις σε εμπορικά πλοία ζημιώνονται κατά βάση οι «δυτικές» χώρες, ενώ ωφελημένη βγαίνει η Ρωσία, τα πλοία της οποίας ακολουθούν την αντίστροφη πορεία (από τη Μεσόγειο προς την Ερυθρά Θάλασσα) μεταφέροντας εκατομμύρια τόνους πετρελαίου προς την Ασία. Από την Ερυθρά Θάλασσα διέρχονται καθημερινά 8,2 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και πετρελαιοειδών. Τα δύο σημαντικότερα πετρελαϊκά προϊόντα που περνούν από το Σουέζ είναι το ρωσικό αργό πετρέλαιο και τα λεγόμενα «μεσαία αποστάγματα» (ντίζελ και καύσιμα αεροσκαφών) που ρέουν προς την άλλη κατεύθυνση, από την Ασία και τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη. Το ρωσικό αργό αντιπροσωπεύει το 72% των διελεύσεων προς τον νότο και μέχρι σήμερα κανένα δεξαμενόπλοιο με αυτό το φορτίο δεν έχει δεχτεί επίθεση ή απειλές, σε αντίθεση με τα «δυτικά» δεξαμενόπλοια, που εφοδιάζουν κυρίως την Ευρώπη. Είναι φανερό δηλαδή ότι η εφοδιαστική αλυσίδα διαταράσσεται προς τη μία μόνο κατεύθυνση, υποχρεώνοντας τα δεξαμενόπλοια και τα εμπορικά πλοία που κατευθύνονται προς «δυτικούς» προορισμούς να παρακάμπτουν το Σουέζ, αυξάνοντας κατά πολύ το κόστος μεταφοράς και τους χρόνους παράδοσης. Αντίθετα, το ρωσικό αργό συνεχίζει να ρέει ανενόχλητο προς τις αγορές της Ασίας, επιβεβαιώνοντας ότι η στρατιωτική παρουσία των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στην περιοχή γίνεται και για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στις θαλάσσιες διαδρομές, στον ανταγωνισμό που οξύνεται ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Με αφορμή τον θάνατο του σοσιαλδημοκράτη Ζακ Ντελόρ, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις άρπαξαν το λιβανιστήρι και αναμασούν τα περί «αλληλεγγύης της ΕΕ», που μπορεί τάχα να επικρατήσει σε αυτήν την ένωση του κεφαλαίου και μάλιστα υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Ειδικότερα, διαφημίζουν τα γνωστά «πακέτα Ντελόρ» ή αλλιώς «Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης» (ΚΠΣ), που σήμερα έχουν μετεξελιχθεί σε ΕΣΠΑ. Κάτι αντίστοιχο είναι βέβαια και το Ταμείο Ανάκαμψης με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενά του. Τι δεν λένε όσοι αραδιάζουν απλά αριθμούς; Οτι τα πακέτα αυτά τα πλήρωναν πάντα από την τσέπη τους οι λαοί, με τη φορολογία και τα άλλα χαράτσια. Επίσης, προτεραιότητα αυτών των πακέτων δεν ήταν - ούτε θα μπορούσε να είναι - οι ανάγκες των λαών, αλλά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αλλωστε, διακηρυγμένος στόχος τους ήταν και είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας, που σημαίνει αύξηση της παραγωγικότητας και ένταση της εκμετάλλευσης. Το ίδιο ισχύει και για τις υποδομές που αναπτύχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, μέσα από έναν χορό εκατομμυρίων προς τους ομίλους. Υποδομές που αφορούν πρωτίστως τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης και τις οποίες ο λαός χρυσοπληρώνει, όπως γίνεται με τα μεγάλα οδικά δίκτυα. Σε κάθε περίπτωση, ο μύθος της «σύγκλισης» αποδείχτηκε χάρτινος πύργος και οι μόνοι που ...έφαγαν τελικά με «χρυσά κουτάλια» ήταν τα μονοπώλια και όχι οι λαοί.
1890 Ο αμερικανικός στρατός ανοίγει αναίτια πυρ εναντίον καταυλισμού των ινδιάνων Λακότα στο Γούντεν Νι Κρικ, δολοφονώντας σχεδόν 300 άνδρες, γυναίκες και παιδιά («Σφαγή του Γούντεν Νι»).
1918 Ξεκινά τις εργασίες του το ιδρυτικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας (30/12/1918 - 1/1/1919).
1929 Το συνέδριο του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου στη Λαχώρη εγκρίνει απόφαση για την καμπάνια πολιτικής ανυπακοής κατά των δυνάμεων του βρετανικού ιμπεριαλισμού.
1944 Στο μέτωπο της Αθήνας, η πίεση στο Ανεξάρτητο Απόσπασμα του ΕΛΑΣ στη γραμμή Αμπελόκηποι - Γηροκομείο εντείνεται. Στον Πειραιά ο ΕΛΑΣ, δίχως πλέον εφεδρείες και με ελάχιστα πυρομαχικά, συνεχίζει παρ' όλα αυτά να αποκρούει με επιτυχία τις επιθετικές ενέργειες των Βρετανών στη Δραπετσώνα, βελτιώνοντας μάλιστα ελαφρώς τις θέσεις του. Στο κέντρο ανακαταλαμβάνει τον μύλο Κουμουντάρου, ενώ ανατρέπει επίθεση χιτών στην περιοχή Ν. Φαλήρου - Μοσχάτου. Στο μέτωπο της Ηπείρου, ο ΕΛΑΣ εκτοπίζει τον ΕΔΕΣ και από την Πρέβεζα. Ολόκληρη η Ηπειρος είχε πλέον ξεκαθαριστεί.
1965 Η σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων κομμουνιστών από τον ινδονησιακό στρατό φτάνει στο αποκορύφωμά της.
1966 Το Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης εκδίδει απόφαση με την οποία καταδικάζει τους Κοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη σε 11 και 8 χρόνια φυλακή αντίστοιχα για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Οι άλλοι 9 κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε ποινές κάθειρξης από 3 έως 15 μήνες. Ολοι θα αποφυλακιστούν από τη χούντα λίγο αργότερα.
1986 Πεθαίνει ο Σοβιετικός σκηνοθέτης Αντρέι Ταρκόφσκι.