ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 29 Σεπτέμβρη 2007
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Αντιφάσεις και αδιέξοδα διεθνών οργανισμών

Η Αρχαία Ολυμπία εντάσσεται στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της «ΟΥΝΕΣΚΟ». Θα αντιταχθεί στην εμπορευματοποίησή της;

Associated Press

Η Αρχαία Ολυμπία εντάσσεται στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της «ΟΥΝΕΣΚΟ». Θα αντιταχθεί στην εμπορευματοποίησή της;
Προχτές το βράδυ, κοντά στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, όπου ξεκινούσε το διεθνές συμπόσιο για την παγκόσμια κληρονομιά (συνδιοργανωτές το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων - Τοποθεσιών) και το ΥΠΠΟ), οι άνθρωποι του θεάτρου «Βαφείο» διαμαρτύρονταν στο Σύνταγμα, για το ξεπούλημα του θεάτρου από την ΚΕΔ και ζητούσαν τη διατήρηση του βιομηχανικού κτιρίου του 19ου αιώνα που θα έπρεπε να κηρυχτεί διατηρητέο αρχιτεκτονικό μνημείο.

Αυτές οι δύο εικόνες θα μπορούσαν να ήταν συμπληρωματικές. Δυστυχώς, όμως, η προβληματική του συμποσίου - που ολοκληρώθηκε χτες στο ΥΠΠΟ με σχετική ημερίδα - δεν αντιστοιχεί στον άμεσο κίνδυνο που απειλεί τους πολιτισμούς του πλανήτη από την εμπορευματική και ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Και δυστυχώς, οι μεγάλοι διεθνείς οργανισμοί για τον πολιτισμό - και η «ΟΥΝΕΣΚΟ» - υπό την αιγίδα της οποίας τελούν, λειτουργούν στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής «παγκοσμιοποίησης» και μετά την απουσία της επίδρασης του σοσιαλισμού, πρέπει τα πράγματα να γίνουν τραγικά, για να αρθρώσουν κάποια αντίθεση (π.χ. Ιράκ).

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο επαναπροσδιορισμός όρων και κριτηρίων ένταξης στους καταλόγους παγκόσμιας κληρονομιάς που πολύ απασχόλησε το συμπόσιο, ενώ εμφανιζόταν ως αναγκαιότητα, λόγω της αντικειμενικής διεύρυνσης της αντίληψης για το τι και πώς πρέπει να διασωθεί, συνοδευόταν από εισηγήσεις προγραμμάτων που συνδέουν άμεσα τα μνημεία με τον τουρισμό.

Παράλληλα, οι διεθνείς οργανισμοί «σπρώχνουν» τη συζήτηση σε καθαρά τεχνοκρατικά, εξειδικευμένα επιστημονικά μονοπάτια, όπου η έννοια «πολιτική» γενικά (και όχι η συγκεκριμένη και κυρίαρχη πολιτική) αντιμετωπίζεται ως «εχθρός» της πολιτιστικής μνήμης, τη στιγμή που οι ίδιοι ζητούν από την πολιτική να εφαρμόσει τις διεθνείς συμβάσεις προστασίας. Ζητούν, δηλαδή, από τον υπαίτιο (τον ιμπεριαλισμό) να ...«αυτομαστιγωθεί». Το πώς διολίσθησε η επιστημονική απαίτηση για διαφύλαξη και ανάδειξη των πολιτισμών των λαών για το τι και πώς «προστατεύει» η «διεθνής κοινότητα», το είπε σχηματικά ο Τόμας Φέγιρντι, αντιπρόεδρος του ICOMOS Ευρώπης: «Τη δεκαετία του 1970 η έννοια της παγκόσμιας κληρονομιάς ήταν έκφραση διεθνούς αλληλεγγύης. Στο πέρασμα του χρόνου η δουλιά μας άλλαξε: Υπάρχει ολόκληρη "συλλογή" πολιτισμών και νέες μορφές κληρονομιάς (...) Επισήμως δεν υπάρχει όριο για το τι θα περιλαμβάνεται στον κατάλογο. Αλλά ψάχνουμε ένα "φυσικό" όριο». Αναλυτικότερη παρουσίαση την επόμενη Κυριακή.

«Διπλωματικό»... Μουσείο Πέλλας

Το ότι η μουσειολογία υποτάσσεται στην εκάστοτε κυρίαρχη αντίληψη για την Ιστορία και την τρέχουσα επίσημη εξωτερική πολιτική κάθε χώρας, το παραδέχονται ακόμη και οι αστοί μελετητές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μουσειολογική αντίληψη που ενέκρινε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο για το νεόκτιστο Μουσείο Πέλλας (μέσα στον αρχαιολογικό χώρο, με εμβαδόν 2.500 τ.μ.). Τα ανασκαφικά ευρήματα για τον Αλέξανδρο είναι ελάχιστα στην Πέλλα, αλλά επειδή η ίδια η αρχαία πόλη εντυπωσιάζει, σύμφωνα με την προϊσταμένη της ΙΖ' Εφορείας Αρχαιοτήτων, Μαρία Ακαμάτη, αρχικά προβλεπόταν - ευλόγως - η παρουσίαση στο μουσείο της ζωής των αρχαίων κατοίκων της. Για το ΚΑΣ όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά... Γι' αυτό ζήτησε από την αρχαιολόγο να προσαρμόσει την έκθεσή της στη λογική ότι «η Πέλλα είναι η γενέτειρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πρωτεύουσα του μακεδονικού κράτους, όταν αυτό αποτελούσε παγκόσμια δύναμη. Συνεπώς, δεν μπορεί κανείς να φανταστεί το Μουσείο Πέλλας χωρίς να κυριαρχεί σ' αυτό η μορφή του Αλεξάνδρου (...)»!

Για όσους δεν έχουν τέτοιες «ανησυχίες», όταν στα τέλη του 2008 ανοίξει το μουσείο, οι επισκέπτες θα γνωρίσουν την περιοχή της Πέλλας από τους προϊστορικούς και ιστορικούς χρόνους, πριν να γίνει πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου, την ιδιωτική ζωή και τα σπαράγματα της ακμής της.

Αγαπημένη των παιδιών

Η 84χρονη Κίρα Σίνου, πολυγραφότατη και αγαπημένη συγγραφέας των παιδιών «έφυγε» προχτές και κηδεύεται σήμερα (10.30 μ.μ.) στο Α' Νεκροταφείο.

Η Κίρα Σίνου γεννήθηκε στο Ροστόφ της Ρωσίας, από πατέρα Ελληνα και μητέρα Ρωσίδα. Εννιάχρονη ήρθε στην Ελλάδα, όπου γρήγορα έμαθε τα ελληνικά και δημοσίευε διηγήματά της στο περιοδικό «Διάπλασις των Παίδων», το οποίο τη βράβευσε. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία στη Θεσσαλονίκη και είχε δίπλωμα ξεναγών. Εργάστηκε στη ΔΕΗ. Μετά την παραίτησή της, άρχισε να μεταφράζει λογοτεχνικά έργα από τα ρωσικά, γερμανικά και αγγλικά και αργότερα άρχισε να γράφει βιβλία για παιδιά. Εργάστηκε σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές για παιδιά και συνεργάστηκε με περιοδικά. Ηταν μέλος διαφόρων λογοτεχνικών σωματείων. Διακρίθηκε με αρκετά ελληνικά και ξένα βραβεία. Το όνομά της αναγράφηκε δύο φορές στον Τιμητικό Πίνακα της ΙΒΒΥ (1984, 1990). Απέσπασε έπαινο του Ευρωπαϊκού Βραβείου του Πανεπιστημίου της Πάντοβα και τιμητικό δίπλωμα στη Σοβιετική Ενωση. Ηταν υποψήφια για τα βραβεία «Αντερσεν» και «Astrid Lindgren». Εγραψε περισσότερα από 33 βιβλία, και μετέφρασε 100 ξένα έργα.


ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

- «Tricontinental»: Περιοδικό της Οργάνωσης Αλληλεγγύης στους λαούς της Αφρικής, Ασίας, Λατινικής Αμερικής (OSPAAAL), που εκδίδεται στην Κούβα (email: tricontinental@eυet.cu) Στα ελληνικά κυκλοφόρησε το τεύχος 161, από την «Artplex Attica S.A.» Ακαδημίας 100, Τ.Κ. 10677, Αθήνα (τηλ. 210-9512.991-981. Email: info@tricontinental.gr, www.tricontinental.gr). Το τεύχος περιλαμβάνει εκτενές, πλούσια εικονογραφημένο, θεματικό αφιέρωμα για τις «Πολιτικές δολοφονίες στον 20ό αιώνα ενάντια στους ηγέτες του Τρίτου Κόσμου» και φυσικά για τις απόπειρες εναντίον του Φιντέλ Κάστρο. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε, επίσης, η ειδική συλλεκτική έκδοση του περιοδικού «Tricontinental», για τα 40 χρόνια από τη δολοφονία του αθάνατου Τσε, με τίτλο «Κομαντάτε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα: Μήνυμα στο "Tricontinental"».

- «Σύγχρονη Εποχή»: Ασπασία Κατσούλη - Συμεώνογλου «Σαρκοφάγος, αιμοβόρος κι αχόρταγος, ε, λύκος είμαι, δεν είμαι αρνάκι...». (Διδακτικότατο, αλλά και γελαστικό παραμύθι, βασισμένο στο παραμύθι των αδελφών Γκριμ και στους μύθους του Αισώπου, που μιλά για τους «λύκους» της σημερινής εποχής).

- «Εστία»: Βασίλης Νεφελούδης «Αχτίνα Θ΄ (Αναμνήσεις 1930-1948)» (πρόλογος Σοφιανός Χρυσοστομίδης. Βιώματα, μνήμες από πρόσωπα και γεγονότα, πολιτικές σκέψεις, κρίσεις του Β. Νεφελούδη, από τις φυλακές Κέρκυρας και ειδικά στην απομόνωση της Ακτίνας Θ΄, επί τριάντα μήνες). Δημήτρης Βλαντάς «Ημερολόγιο 1947-1949» (πρόλογος Γιώργου Βλαντά - Νίκου Μαραντζίδη, επιστημονική επιμέλεια Ν. Μαραντζίδη - Γιώργου Αντωνίου. Ημερολογιακές σημειώσεις του Δ. Βλαντά, τις οποίες παρέδωσε ο ίδιος σε γαλλικό πανεπιστήμιο, όπου διόλου τυχαία τις «εντόπισε» ο γνωστός - από τις προσπάθειές του για να ξαναγραφτεί ανάποδα... η ιστορία της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ - αμερικανοσπουδαγμένος Ν. Μαραντζίδης).

- Καστανιώτης: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης «Η νοσταλγός» (πρόλογος Φώτη Δημητρακόπουλου. Ελληνοϊσπανική έκδοση του υπέροχου διηγήματος του Παπαδιαμάντη, με θέμα το νόστο της πατρίδας. Εκδοση που κοσμείται με το συγκεκριμένο χειρόγραφο και φωτογραφίες από τη Σκιάθο). Ξ.Α. Κοκόλης «Ο κόσμος του καθρέφτη στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη» (μελέτη για τους ποικίλους αντικατοπτρισμούς στο έργο του Ελύτη). Ευγενία Φακίνου «Φιλοδοξίες κήπου» (συλλογή διηγημάτων της εξαιρετικής συγγραφέως). Ανδρέας Μήτσου «Ο κύριος Επισκοπάκης (Η εξομολόγηση ενός δειλού)» (νουβέλα). Θεοδόσης Πυλαρινός «"Επί ποταμών Βαβυλώνος..." (Η διαπορητική ποίηση του Μάνου Λουκάκη)» (μελέτη για την ποίηση του Μ. Λουκάκη). Αντρέα Καμιλέρι «Η εξαφάνιση του Πατό» (μετάφραση Δήμητρα Δότση. Αστυνομικό μυθιστόρημα, που διαδραματίζεται το 1890, με κωμικές διαστάσεις, δομημένο με επιστολές, δημοσιεύματα, κρατικές ανακοινώσεις, συνθήματα στους τοίχους και κουτσομπολιά του λαού).

Μεγάλη λαθρανασκαφή στον Ολυμπο

Η σύληση νεκροταφείου, πιθανόν της μυκηναϊκής εποχής, κοντά στην περιοχή του Παλαιού Παντελεήμονα Πιερίας, στην αρχαιολογική θέση «Τζέτζανη», που ήρθε χτες στη δημοσιότητα, αποκαλύπτει την ευρύτατη έκταση που έχουν πάρει οι λαθρανασκαφές στην περιοχή του Ολύμπου, αλλά και την ευθύνη του ΥΠΠΟ για την παντελή απουσία μέτρων και δράσεων για την προστασία όλων των εντοπισμένων αρχαιολογικών χώρων.

Οπως αποκαλύπτεται, αρχαιοκάπηλοι σκάβουν, καταστρέφουν και οικειοποιούνται σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα. Οι εκπρόσωποι της ΚΖ' Εφορείας Προϊστορικών - Κλασικών Αρχαιοτήτων στην Πιερία μιλούν για φαινόμενο που έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Η αρμόδια Εισαγγελία έχει διατάξει προκαταρκτική εξέταση.

Στον παράνομα ανασκαμμένο χώρο (έκτασης περίπου 500 τ.μ.), εντοπίστηκαν τέσσερις - συλημένοι βέβαια - κιβωτιόσχημοι τάφοι. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι πρόκειται για προϊστορικό νεκροταφείο της μυκηναϊκής εποχής (περίπου του 1300 π.Χ.). Οι αρχαιοκάπηλοι φαίνεται πως έδρασαν την τελευταία βδομάδα της προεκλογικής περιόδου, χρησιμοποιώντας μεγάλα εκσκαφικά μηχανήματα. Η καταστροφή που προκάλεσαν είναι σχεδόν ολοκληρωτική, αφού και οι τάφοι που γλίτωσαν είναι σπασμένοι. Στοιχείο που μαρτυρά τον τρόπο που έδρασαν οι αρχαιοκάπηλοι για να εξασφαλίσουν κάλυψη, αποτελεί η πινακίδα που βρέθηκε τοποθετημένη στο χώρο και αναγράφει ότι στο σημείο θα ανεγερθεί ναός του Αγίου Αθανασίου.

Ξεκίνησαν εργασίες της τέταρτης φάσης των κατεδαφίσεων για την πλήρη αποκάλυψη του αρχαίου θεάτρου στη Λάρισα, με το γκρέμισμα τεσσάρων κτισμάτων στην οδό Βενιζέλου, στην αριστερή πλευρά του θεάτρου. Τα κτίσματα έχουν απαλλοτριωθεί, ενώ μελλοντικά θ' ακολουθήσουν κι άλλες απαλλοτριώσεις.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ