ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι της ΝΔ και της ΠΑΣΚΕ ζητούσαν ενότητα (!) στο συνδικαλιστικό κίνημα! Τη ζητούσαν απευθυνόμενοι («902» TV) στον εκπρόσωπο του ΚΚΕ! Στο μεταξύ, όσα έλεγαν μια ώρα οι δυο τους, ήταν τα ακριβώς αντίθετα απ' όσα έλεγε ο κομμουνιστής!!!

***

Καλά, το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ενιαίο; Μην τρελαθούμε κιόλας!..

***

Αλλά εκείνοι ξέρουν τι λένε! Θέλουν και το ΠΑΜΕ να γίνει σαν και τα μούτρα τους...

***

Οπότε η ενότητα θα σημειώσει θρίαμβο!!!

***

TV: Γιατί κουράζεσθε (και ξοδεύεσθε) με συζητήσεις για τα γκάλοπ και για το ποιος θα γίνει κυβέρνηση; Βάλτε τα βίντεο προηγούμενων χρόνων και θα είσαστε μέσα στο σήμερα...

***

Και με τους ίδιους προσκαλεσμένους! Πρωτόπαπας - Λιάπης, Παυλόπουλος - Γείτονας, Αλογοσκούφης - Χατζηπανταλέων! Γιατί βασανίζεσθε; Ετσι κι αλλιώς, τους τηλέπαθους θα τους βασανίζετε. Αυτοί δεν τη γλιτώνουν με τίποτα...

***

Πάλι υποχώρησε το ΧΑΑ! Πηγαίνει φούντο για κάτω από τις 2.000 μονάδες! Οπως έχουμε ξαναπεί, να τις εκατοστίσει...

***

Κουλούρη: Τώρα θα δρέψετε τους καρπούς του μόχθου; Κάθε φιλότιμη προσπάθεια ανταμείβεται! Μόνο που η ακρίβεια κορώνει καθημερινώς...

***

Παπαγεωργίου Βασίλης

Καταναλωτές! Χαριτωμένο! Γενικώς καταναλώνουν! Ο άνεργος, οι Λάτσηδες, όλοι! Καταναλωτές...

***

Στη Βαυαρία χάσανε οι σοσιαλδημοκράτες! Νίκησε η επάρατος! Συμπέρασμα; Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο...

***

Παντρεύτηκε και η Κούρκουλα! (η πρώην υφυπουργός)! Που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε... (Μόνιμα στο ρόλο της «Φεγγάρως»)... Συγκλονιστική η είδηση... (Του γάμου)!

***

Περί συνοικεσίων ο λόγος στον «ΑΛΦΑ» (Δρούζα)! Και ο ειδικός απεφάνθη: Με τα διαζύγια οι γάμοι στεριώνουν!!!

***

Η Σία (Λιαροπούλου) δεν έπιασε δουλιά φέτος; Μόνο η Ανίτα ακλόνητη...

***

Ακου καταναλωτές...

***

Πόσο μάλλον ...καταναλωτές τηλεοπτικών σκουπιδιών!

ΒΟΛΙΒΙΑ

Σκυτάλη...

Δεν ξεχνούν τους πέντε συντρόφους τους που δολοφονήθηκαν από τις Ενοπλες Δυνάμεις στις πρόσφατες κινητοποιήσεις ενάντια στο ξεπούλημα και την εξαγωγή του φυσικού αερίου... Δεν ξεχνούν και παίρνουν τη σκυτάλη του αγώνα, οι ιθαγενείς και οι αγρότες του βολιβιανού Αλτιπλάνο, για δύο ημέρες, στήνοντας μπλόκα στους δρόμους, διαδηλώνοντας

«Για μια χούφτα δολάρια»...

Σύμφωνα με τα επίσημα τα στοιχεία των Αμερικανών, από τη μέρα που ο Μπους κήρυξε το τέλος του πολέμου κι άρχισε η αμερικανοβρετανική κατοχή του Ιράκ, 170 στρατιώτες των ΗΠΑ σκοτώθηκαν σ' αυτή τη χώρα, ο ανυπότακτος λαός της οποίας ξεκίνησε, αμέσως, μια σθεναρή κι αποτελεσματική αντικατοχική δράση. Πολλοί άλλοι σκοτώνονται στον «τραχύ τόπο» του Αφγανιστάν, όπου - κι ας μην αναφέρεται συχνά - οι πολεμικές συγκρούσεις συνεχίζονται, καθώς υπάρχουν πολλές εστίες αντίστασης. Επιπλέον, εκατοντάδες στρατιώτες που τραυματίζονται ζουν μαρτυρικά, ενώ χιλιάδες ακόμα «τρελαίνονται», μην αντέχοντας το καθημερινό «σοκ» του ασίγαστου πολέμου. (Η Washihgton Post καταγράφει «κενό» 6.000 στρατιωτών που επαναπατρίστηκαν από το Ιράκ για λόγους υγείας!)

Η Αμερική, λοιπόν, θυσιάζει πολλά παιδιά της στο βωμό της ιμπεριαλιστικής «Νέας Τάξης Πραγμάτων». Ο Μπους, προκειμένου να γίνει πλανητάρχης, δε διστάζει να στέλνει όλο και περισσότερους νέους Αμερικανούς στο θάνατο. Τούτο το «ξόδεμα» νεανικών ζωών είναι η συνέχεια της «τρομερής αιμορραγίας» στην Κορέα και στο Βιετνάμ, όταν ξεκινούσε η «ιμπεριαλιστική εξόρμηση» για την επιβολή της αμερικανικής επικυριαρχίας σ' όλο τον κόσμο. Στο «μονοπάτι του πολέμου», που βαδίζουν, εδώ και δεκαετίες, οι ΗΠΑ, χάνονται εκατομμύρια παιδιά της Αμερικής, κυρίως παιδιά της φτώχειας, της μειονότητας των μαύρων και των Λατίνων, παιδιά ενός κατώτερου θεού. Γιατί, στον πόλεμο δεν πάνε οι γιοι των πλουσίων και των ισχυρών πολιτικών οικογενειών κι ας μην ξεχνάμε ότι στο Βιετνάμ αρνήθηκαν να πάνε ο Κλίντον και ο Μπους.

Οχι, δε χάζεψα ξαφνικά κι άρχισα να γράφω λόγια συμπόνιας για δολοφόνους. Δεν αγνοώ ότι πριν πεθάνουν οι «καημένοι», σκότωσαν πολλούς αθώους, που ήταν φτωχότεροι απ' αυτούς. Και γνωρίζω πως, πριν σκοτωθούν, πολλοί από τους «ράμπο» ένιωθαν περήφανοι που έμαθαν να σκοτώνουν εν ψυχρώ και χωρίς έλεος. Δεν έχω ξεχάσει τις βόμβες ναπάλμ, που έκαιγαν τα κορμάκια των μικρών Βιετναμέζων, τους «τυφλούς» βομβαρδισμούς στη Λιβύη, στη Γιουγκοσλαβία, στο Σουδάν, στην Κένια, στο Αφγανιστάν και, για δεύτερη φορά, στο Ιράκ. Και πάντα συνυπολογίζω στα θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, τους νεκρούς από τις «ειρηνικές» επεμβάσεις των ΗΠΑ σε δεκάδες χώρες, από την Ινδονησία και τη Χιλή, την Παλαιστίνη και τη Νικαράγουα, μέχρι την Κύπρο και την Ελλάδα του Εμφυλίου και της χούντας.

Και, βεβαίως, χρέος του αμερικανικού λαού, πρωτίστως, είναι να νοιαστεί για τα παιδιά του. Ν' αντιληφθεί, επιτέλους, πως οι «ράμπο» δεν πολεμούν για την ασφάλεια της χώρας τους, ούτε για την ανεξαρτησία των πατρίδων, την ελευθερία των λαών, τη δημοκρατία των πολιτών, την επί Γης ειρήνη. Πολεμούν για να συντρίψουν κάθε αντίσταση στην τρομοκρατική «Νέα Τάξη» του ιμπεριαλισμού, για να επιβάλουν παντού το ανελεύθερο κι αντιδημοκρατικό καπιταλιστικό «μοντέλο» διακυβέρνησης. Πολεμούν εναντίον των φτωχών και των αδυνάτων, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των πλουσίων και των ισχυρών. Οι «ράμπο» είναι «επαγγελματίες» φονιάδες, οι στρατιώτες της Αμερικής δε σκοτώνονται για ιδέες και ιδανικά, αλλά για την εξασφάλιση μιας δουλιάς και λίγου χρήματος. Ομως, «για μια χούφτα δολάρια» δεν αξίζει να ζει και, προπάντων, να πεθαίνει κανείς...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ