Ιούνης 2001: Εκδηλώσεις στο 132ο Δημοτικό Σχολείο στην Γκράβα στα πλαίσια του προγράμματος πρόληψης του ΚΕΘΕΑ

Το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) απέσπασε το πρώτο βραβείο του διεθνούς οργανισμού «Mentor Foundation» ανάμεσα σε 150 υποψηφιότητες από 49 χώρες για το πρόγραμμα πρωτογενούς πρόληψης που εφάρμοσε για γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς του 132^ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας (Γκράβα) από το Σεπτέμβρη του 2000 μέχρι τον Ιούνη του 2000. Η απονομή του βραβείου έγινε στη Ζυρίχη στις 11.10.2003 και συνοδεύεται από 100.000 ευρώ για την περαιτέρω ανάπτυξη των προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ.

Το «Mentor Foundation» είναι διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση στον κόσμο που δραστηριοποιείται εδώ και 10 χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο για την πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών ουσιών στα παιδιά και στους νέους σε συνεργασία με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, τα προγράμματα του ΟΗΕ για το Διεθνή Ελεγχο των Ναρκωτικών, κυβερνήσεις και ανεξάρτητες οργανώσεις.

Η παρέμβαση του ΚΕΘΕΑ, σύμφωνα με την Επιτροπή για το βραβείο, ξεχώρισε για την ψηλή αποτελεσματικότητά της ως προς την προσωπική ανάπτυξη των παιδιών, τη βελτίωση της ψυχοσωματικής τους υγείας αλλά και την υποστήριξη των γονιών, ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες του ρόλους τους. Επίσης το σχολικό περιβάλλον βελτιώθηκε δραστικά με λιγότερα επεισόδια εχθροπραξιών, ρατσισμού και βιαιότητας.

Στους στόχους του προγράμματος, μεταξύ των άλλων, ήταν:

• Να παρέμβει στις αιτίες που αποτελούν παράγοντες υψηλού κινδύνου για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού και του ανθρώπου μέσα από την πρόληψη του κοινωνικού αποκλεισμού, των συναισθηματικών διαταραχών, της κατάχρησης εξαρτησιογόνων ουσιών, της βίας, της σχολικής αποτυχίας.
• Η δημιουργία ομάδων - πυρήνων πρόληψης στη σχολική κοινότητα που θα συνεχίσουν την προαγωγή της υγείας και της πρόληψης.

Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, η διευθύντρια και ο Σύλλογος Διδασκόντων του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας καθιέρωσαν συναντήσεις υποστήριξης και αμοιβαίας βοήθειας μεταξύ τους. Συνεχίζουν την εφαρμογή προγραμμάτων αγωγής υγείας και πρόληψης της χρήσης ναρκωτικών και δημιούργησαν «Σχολή Γονέων» καθώς και μαθήματα παροχής εκπαίδευσης της ελληνικής γλώσσας σε γονείς μετανάστες.

Σήμερα το ΚΕΘΕΑ διαπιστώνει: «Οι μαθητές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα και βρίσκονται πλέον στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση παραμένουν μακριά από τη χρήση ουσιών και άλλων παραβατικών συμπεριφορών, ενώ παράλληλα παρουσιάζουν θετική συμπεριφορά τόσο στη συνεργασία και στάση τους μέσα στο σχολείο όσο και στη ζωή τους εκτός του σχολείου έως σήμερα».

Η πολιτεία μπορεί να υποστηρίζει, να αξιολογεί και να ελέγχει το έργο των οργανισμών απεξάρτησης χωρίς να εμπλέκεται στη διοίκησή τους. Σε αυτό το πλαίσιο το ΚΕΘΕΑ υπήρξε πάντοτε και παραμένει ανοιχτό σε κάθε μέτρο διασύνδεσης με το δημόσιο και εποπτείας από αυτό, στο πλαίσιο της διαφάνειας αλλά και του καλύτερου συντονισμού της εθνικής πολιτικής για τα ναρκωτικά. Ως εκ τούτου υπόκειται σε όλες τις διαδικασίες κατασταλτικού και προληπτικού ελέγχου και εποπτείας από το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας.

Η επικείμενη τροπολογία προκάλεσε την αντίδραση του προσωπικού του ΚΕΘΕΑ, των συλλόγων οικογένειας, των θεραπευόμενων και του Διοικητικού του Συμβουλίου. Την αντίρρησή τους εξέφρασαν επίσης πολιτικά κόμματα καθώς και επιστημονικοί και κοινωνικοί φορείς, που υποστήριξαν την ανάγκη διατήρησης του θεσμικού πλαισίου του Οργανισμού ως έχει μέχρι σήμερα, αναγνωρίζοντας τον κεντρικό ρόλο του στην εικοσάχρονη πορεία του ΚΕΘΕΑ.

Παρ' όλα αυτά ο υπουργός Υγείας και Πρόνοιας, κ. Κ. Στεφανής, εμμένει στην προώθηση μιας ρύθμισης που μόνο δυσμενή αντίκτυπο μπορεί να έχει, δεδομένου ότι το σημερινό μοντέλο δοκιμάστηκε και πέτυχε.

Η αυτοδιοίκηση δεν αποτελεί αυτοσκοπό για το ΚΕΘΕΑ αλλά τον κρίσιμο εκείνο παράγοντα που του εξασφαλίζει τις συνθήκες οι οποίες είναι απαραίτητες για την προσφορά ουσιαστικού έργου. Αναγκαίος όρος λειτουργίας του ΚΕΘΕΑ και του θεραπευτικού του έργου είναι να γνωρίζουν τα μέλη ότι ο οργανισμός αυτός είναι πραγματικά ανεξάρτητος, αφού αυτά και μόνον αυτά εκλέγουν τη διοίκησή του. Πρόκειται για τον ακρογωνιαίο λίθο της φιλοσοφίας των θεραπευτικών κοινοτήτων, της δημοκρατικότητάς τους, που προωθεί την ανάληψη ευθύνης με τη συμμετοχή στα κοινά και την πρόταση ενός τρόπου ζωής ενάντια στην παθητικότητα που οδηγεί στην εξάρτηση.