- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Οι εργαζόμενοι ετοιμάζουν νέες δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα λιτότητας
«Να ξαναπάρουμε από τους πλούσιους τα χρήματα που μας κλέβουν», έλεγε το πανό στην προχτεσινή διαδήλωση στην Μπους-ντι-Ρον |
Καθώς εδώ και μέρες συζητιέται ο «κομβικός» ρόλος που αναλαμβάνει το Σοσιαλιστικό Κόμμα στον νέο γύρο ενδοαστικών διεργασιών, ο σημερινός πρόεδρος της γαλλικής Γερουσίας, Ζεράρ Λαρσέρ, προερχόμενος από τους κεντροδεξιούς «Ρεπουμπλικάνους» (LR), μετά από συνάντησή του με τον Λεκορνί ευχήθηκε να επιτευχθεί ένα «κυβερνητικό συμβόλαιο» με επίκεντρο τον Λεκορνί, πάνω σε «πέντε ή έξι πεδία» με επείγουσα σημασία, στα οποία περιλαμβάνεται το σχέδιο προϋπολογισμού για τη νέα χρονιά. Πρόσθεσε δε ότι «αν ορισμένοι Σοσιαλιστές επιθυμούν να στηρίξουν το συμβόλαιο, είναι ελεύθεροι να το κάνουν, και μέσα σε αυτό μπορούν να υπάρχουν και στοιχεία από προτάσεις Σοσιαλιστών», επιβεβαιώνοντας ότι μεγαλώνει η πίεση τουλάχιστον σε ένα τμήμα του PS να συνεργαστεί ή / και να δείξει ανοχή στην κυβέρνηση Λεκορνί.
Σημειωτέον, πριν κάποιες μέρες ο πρώην Πρόεδρος της χώρας και πρώην ηγέτης του PS, Φρανσουά Ολάντ, απαντώντας σε ερώτηση για τον τρόπο που θα προσέφερε «λύση» στη σημερινή κατάσταση στη χώρα,είπε: «Για να αναζητηθεί συμβιβασμός, όχι απλά με τις πολιτικές δυνάμεις αλλά και με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους Γάλλους συνολικά, χρειάζονται παραχωρήσεις. Δεν μπορεί να πει κάποιος "αυτό είναι το δικό μου σχέδιο, τίποτα άλλο δεν δέχομαι"». Επέμεινε δε ότι ακόμα κι αν κεντρικά στελέχη της κυβέρνησης προέρχονται από το PS, «θα πρέπει απαραίτητα να γίνουν συμβιβασμοί πάνω στο πρόγραμμά του», καταλήγοντας ότι «θα χρειαστούν παραχωρήσεις και απέναντι σε εκείνους που δεν θα είναι στην κυβερνητική πλειοψηφία, ώστε η χώρα να διακυβερνηθεί αλλά με δικαιοσύνη».
Από τη μεριά τους τα εργατικά συνδικάτα και οι εργαζόμενοι, μετά τις μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις που έγιναν προχτές σε εκατοντάδες περιοχές, ετοιμάζονται για τη νέα μέρα πανεθνικών κινητοποιήσεων, 18 του μήνα, και με 24ωρες απεργίες.
Από τη συγκέντρωση, χτες, στη Λευκωσία |
Μάχη για την αποφασιστική συμμετοχή εργαζομένων δόθηκε σε μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ξεχώρισε το «παρών» εργαζομένων στην Εκπαίδευση, στις Υποδομές, στο Δημόσιο, αλλά και από χώρους δουλειάς σημαντικών μονάδων όπως της «Coca Cola», το αεροδρόμιο. Ενώ σε πολλές από τις κινητοποιήσεις συμμετείχαν και συνταξιούχοι.
Συγκεντρώσεις και πορείες οργανώθηκαν σε Λευκωσία, Λάρνακα, Λεμεσό, Πάφο, Αμμόχωστο.
Την αλληλεγγύη του στην Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία (ΠΕΟ) και όλους τους εργαζόμενους της Κύπρου εκφράζει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, τονίζοντας ανάμεσα σε άλλα: «Η ακρίβεια δεν είναι ούτε φυσικό φαινόμενο, ούτε αποτέλεσμα κάποιας "ιδεοληψίας" της μίας ή της άλλης κυβέρνησης. Είναι η άλλη πλευρά της ίδιας της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι αποτέλεσμα των χαμηλών μισθών για τα κέρδη των μονοπωλίων, της πολιτικής της "πράσινης μετάβασης", της "απελευθέρωσης" της αγοράς Ενέργειας, των πολέμων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Είναι μία ακόμα πλευρά της αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, τόσο στην ΕΕ όσο και διεθνώς».
Τους χιλιάδες απεργούς στη Γαλλία, που πλημμύρισαν την Τρίτη τους δρόμους από τη μια άκρη της χώρας ως την άλλη, χαιρετίζει το ΠΑΜΕ. «Από το Παρίσι έως την Αθήνα όλοι στα συνδικάτα - Ολοι στους δρόμους - Ολοι στην απεργία!», τονίζει και καλεί τους εργαζόμενους να δυναμώσουν το απεργιακό ρεύμα, τόσο στη Γαλλία που έχει οριστεί νέα απεργιακή κινητοποίηση στις 18 Σεπτέμβρη, όσο και στην Ελλάδα στην πανεργατική απεργία της 1ης Οκτώβρη.
Το ΠΑΜΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες απεργούς εργάτες και εργάτριες της Γαλλίας, τα συνδικάτα τους, που πλημμύρισαν τους δρόμους «βροντοφωνάζοντας την απόφασή τους να μη σκύψουν το κεφάλι μπροστά στην αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης Μακρόν, των επιχειρηματικών ομίλων και της ΕΕ».
«Η χθεσινή (σ.σ. προχτεσινή) μαζική απεργία και οι διαδηλώσεις έστειλαν μήνυμα ελπίδας και ανυπακοής στην πολιτική που θυσιάζει ανάγκες και δικαιώματα στον βωμό των κερδών του κεφαλαίου και των πολέμων του», υπογραμμίζει και καταγγέλλει «την άγρια κρατική καταστολή, τη στοχοποίηση των συνδικάτων και την καταιγίδα προπαγάνδας των ΜΜΕ, που επιδιώκουν να συκοφαντήσουν τους ταξικούς αγώνες και να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους».
«Οι ανάγκες μας δεν χωράνε στα κέρδη τους! Οπως οι εργαζόμενοι στη Γαλλία, έτσι και εμείς δυναμώνουμε τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του εργάσιμου χρόνου, μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής μας, για χρήματα σε Υγεία και Παιδεία. Χαιρετίζουμε την απόφαση των συνδικάτων της Γαλλίας να κλιμακώσουν τον αγώνα τους με νέα απεργία στις 18 Σεπτέμβρη. Τα συνδικάτα στην Ελλάδα δίνουμε τη μάχη με πανελλαδική - πανεργατική απεργία την 1η Οκτώβρη ενάντια στο νομοσχέδιο για το 13ωρο και την εργασιακή ζούγκλα», σημειώνει το ΠΑΜΕ.
«Ο αγώνας των εργατών σε όλη την Ευρώπη είναι κοινός, ενάντια σε κυβερνήσεις, στους στόχους του ΝΑΤΟ για 5% του ΑΕΠ για πολεμικές δαπάνες, στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τα σχέδιά της για την "πολεμική οικονομία", που στραγγαλίζει τις ανάγκες των λαών, χτυπάει τον εργάσιμο χρόνο, τις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς, τα δικαιώματά μας σε Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση. Δίνει 850 δισεκατομμύρια ευρώ στην πολεμική οικονομία, την κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων και τη σφαγή των λαών, ανάμεσά τους και του ηρωικού παλαιστινιακού λαού από το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ», αναφέρει.
«Από το Παρίσι έως την Αθήνα.Συνεχίζουμε, κλιμακώνουμε, δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας! Ολοι στα συνδικάτα - Ολοι στους δρόμους - Ολοι στην απεργία!», καταλήγει το ΠΑΜΕ.
Στο «συρτάρι» μπαίνει νομοσχέδιο της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας (PSOE - Sumar) υπό τον Πέδρο Σάντσεθ το οποίο θα μείωνε κατά δυόμισι ώρες τις εβδομαδιαίες ώρες εργασίας.
Στην ψηφοφορία που διεξήχθη αργά το βράδυ της Τετάρτης, αντιπολιτευόμενοι βουλευτές μαζί με το καταλανικό κόμμα Junts - με το οποίο «παζαρεύει» όμως και η κυβέρνηση Σάντσεθ - εμπόδισαν τη συζήτηση του νομοσχεδίου.
Από την πλευρά της η υπουργός Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ δήλωσε ότι θα εισαγάγει και πάλι το μέτρο αυτό, με το οποίο μειώνεται το ανώτατο όριο εβδομαδιαίων ωρών εργασίας σε 37,5 από 40 που είναι σήμερα - μισή ώρα λιγότερη τη μέρα - και χαρακτήρισε «ακατανόητο» το βέτο του Junts.
Να σημειωθεί ότι το Junts, ένα αστικό κόμμα που τάσσεται ανοιχτά υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων και επιδιώκει την απόσχιση της Καταλονίας από την Ισπανία, αρκετές φορές στηρίζει τη μειοψηφική κυβέρνηση Σάντσεθ. Προχθές ενώθηκε με το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα και το ακροδεξιό Vox, σχηματίζοντας πλειοψηφία 178 προς 170.
Αντίπαλοι του νομοσχεδίου υποστήριξαν ότι οι μικρές επιχειρήσεις και οι αγρότες δεν θα μπορέσουν να επωμιστούν τα υψηλότερα κόστη που θα προκαλέσει η μικρή μείωση των ωρών εργασίας, ότι θα υπάρξει «απώλεια θέσεων εργασίας» και ότι θα τεθεί σε κίνδυνο το «κράτος πρόνοιας».
Αντιπολεμική διαδήλωση οργανώνουν το Σάββατο το πρωί στην Κολωνία σωματεία εκπαιδευτικών, εργαζομένων και οργανώσεις του φιλειρηνικού κινήματος της Γερμανίας απαιτώντας να αυξηθούν οι κρατικές δαπάνες για την Παιδεία και να μειωθούν οι στρατιωτικές δαπάνες.
Βασικός διοργανωτής της κινητοποίησης είναι το Συνδικάτο Εκπαίδευσης και Επιστήμης (GEW) της Κολωνίας και εκπαιδευτικοί - ερευνητές μέλη του σωματείου σημειώνουν στο κάλεσμα: «Η σχολική χρονιά μόλις ξεκίνησε και εμείς οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές μας μαζί με τους γονείς τους, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης CDU-SPD» που δίνει «ψίχουλα» για τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και «τερατώδη ποσά» για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.
«Χρυσές δουλειές για τις πολεμικές βιομηχανίες, σημαίνουν χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών και παιδιά που στριμώχνονται σα σαρδέλες μέσα στις τάξεις. Επικράτηση του γερμανικού κεφαλαίου έναντι των ανταγωνιστών του, σημαίνει η Bundeswehr να αλωνίζει στα σχολεία στρατολογώντας νέους που βλέπουν το μέλλον τους αδιέξοδο».
«Η Παιδεία, η Υγεία, η Κοινωνική Πρόνοια και οι συντάξεις αποτελούν κόστος για αυτούς και για αυτό προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι περικοπές που προετοιμάζονται είναι αναγκαίες για να σωθεί η γερμανική οικονομία».
«Τώρα είναι η ώρα που εμείς οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, τους γονείς των μαθητών μας, δυναμώνουμε το συντονισμό μας και φωνάζουμε: «Καμιά θυσία για τα κέρδη των επιχειρηματιών και τα γεράκια του πολέμου».
