Την καθήλωση των μισθών σε εξευτελιστικά επίπεδα με τάσεις παραπέρα μείωσης καθώς και την ταυτόχρονη επέκταση της μερικής απασχόλησης επιβεβαιώνουν για ακόμα μια φορά τα επίσημα στοιχεία του ΕΦΚΑ για τους μισθούς και την απασχόληση, για το Φλεβάρη του 2018.

Κόντρα στα προπαγανδιστικά παραμύθια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη θα βελτιώσει τάχα τη θέση των εργαζομένων, κόντρα στους ανυπόστατους ισχυρισμούς πως η κυβέρνηση «ενισχύει» τη θέση των εργαζομένων, τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την ένταση της εκμετάλλευσης. Οπως ξεκάθαρα προκύπτει από τα στοιχεία και τις συγκρίσεις, παρά τη σχετική αύξηση της απασχόλησης, το εργατικό εισόδημα όχι μόνο παραμένει καθηλωμένο, αλλά συνεχίζει να δέχεται πιέσεις προς τα κάτω, ενώ η μόνη αύξηση που παρατηρείται είναι αυτή της μερικής απασχόλησης και εν γένει της «ευελιξίας».

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ) των επιχειρήσεων, τον περασμένο Φλεβάρη τρεις στους δέκα μισθωτούς στις κοινές επιχειρήσεις εργάζονταν με μερική απασχόληση και ο μέσος μισθός τους ήταν μόλις 378,21 ευρώ μεικτά.

Ο αριθμός των μισθωτών με μερική απασχόληση το Φλεβάρη του 2018 εκτοξεύτηκε στα 623.119 άτομα από τα 2,033 εκατομμύρια μισθωτούς, αποτελώντας το 30,15% του συνόλου των μισθωτών. Η μέση απασχόληση αυτών των μισθωτών είναι 16,06 μέρες εργασίας, ενώ το μέσο ημερομίσθιο διαμορφώθηκε στα 23,55 ευρώ μεικτά. Τον αντίστοιχο μήνα του 2017 ο μέσος μισθός των μισθωτών με μερική απασχόληση ήταν σχεδόν ίδιος, 378,96 ευρώ μεικτά, με 16,01 μέρες εργασίας, όμως ο αριθμός των μισθωτών που εργάζονταν με μερική απασχόληση ήταν 557.102 εργαζόμενοι: Δηλαδή ο αριθμός τους φέτος αυξήθηκε κατά 66.017 άτομα σε σύγκριση με τον ίδιο μήνα πέρυσι και σε ποσοστό κατά 11,85%.

Συγκρίνοντας με τον προηγούμενο μήνα, το Γενάρη του 2018, ενώ ο αριθμός των μισθωτών με μερική απασχόληση είναι περίπου ίδιος (626.079 άτομα), ο μέσος μισθός υποχώρησε κατά 15,69 ευρώ (από 393,8 ευρώ).

Η καθήλωση των μισθών, με τάσεις παραπέρα συρρίκνωσης, επιβεβαιώνεται και από τον μέσο μισθό στο σύνολο των μισθωτών, ο οποίος τον περασμένο Φλεβάρη διαμορφώθηκε μόλις στα 929,26 ευρώ μεικτά. Αν απ' αυτό το ποσό αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζόμενου και ο φόρος που του αναλογεί, ο καθαρός μέσος μισθός στο σύνολο των μισθωτών πέφτει κάτω από τα 800 ευρώ. Μάλιστα, σε σύγκριση με το Φλεβάρη του 2017 ο μέσος μισθός έχει χάσει το ποσό των 14,75 ευρώ, δηλαδή καταγράφεται παραπέρα μείωση κατά 1,58%!

Αντίστοιχα, το μέσο ημερομίσθιο ήταν τον περασμένο Φλεβάρη 44,42 ευρώ μεικτά, από 44,99 ευρώ μεικτά τον ίδιο μήνα του 2017.

Η κατρακύλα των μισθών συνεχίζεται και στην περίοδο που καταγράφονται αναιμικοί ρυθμοί ανάκαμψης. Και σε αυτήν τη φάση, η εργατική τάξη αντιμετωπίζει την εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, το οποίο, εξοπλισμένο με όλα τα αντεργατικά νομοθετήματα όλων των κυβερνήσεων και με ιδιαίτερη ένταση από το 2010, πέτυχε τη συντριβή των μισθών και διαθέτει τα εργαλεία για την καθήλωση και την παραπέρα συμπίεσή τους.

Αρκεί μόνο να αναφερθεί ότι το 2010, το Φλεβάρη, ο μέσος μισθός των μισθωτών ήταν 1.264,32 ευρώ μεικτά, δηλαδή σε σύγκριση με τον φετινό Φλεβάρη οι απώλειες ανέρχονται στο 26,5%, χωρίς να υπολογίζονται οι άλλες μορφές της επίθεσης στο εργατικό εισόδημα, όπως η κλιμάκωση της αντιλαϊκής φοροληστείας. Αντίστοιχα, ο μέσος μισθός στους εργαζόμενους με μερική απασχόληση έχει υποχωρήσει κατά 30%: Από 540,51 ευρώ που ήταν το Φλεβάρη του 2010, κατέβηκε στα 378,21 ευρώ φέτος...

Την επιθετικότητα εφοπλιστών και κυβέρνησης σε βάρος των ναυτεργατικών δικαιωμάτων, αλλά και σε βάρος της προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, συνεχίζει να τροφοδοτεί η «πλειοψηφία» της διοίκησης της ΠΝΟ, η οποία επιβεβαιώνοντας το ρόλο της ως φερέφωνου εργοδοτών και κυβέρνησης, απορρίπτει με συνοπτικές διαδικασίες τις προτάσεις των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και ΠΕΕΜΑΓΕΝ για απεργιακές κινητοποιήσεις.

Οπως καταγγέλλουν τα τρία ταξικά ναυτεργατικά σωματεία, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας στις 12 Ιούλη, πρότειναν 24ωρη πανελλαδική απεργία με προοπτική κλιμάκωσης στις 18 Ιούλη σε όλες τις κατηγορίες πλοίων και σχεδιασμό για αγωνιστικές παρεμβάσεις σε ποντοπόρα, μεσογειακά πλοία και ακτοπλοϊκά φορτηγά πλοία. Την πρόταση ωστόσο καταψήφισαν οι δυνάμεις της «πλειοψηφίας» της διοίκησης της ΠΝΟ.

Κι αυτό, όταν η νέα πρόταση για απεργία κατατέθηκε από τα ταξικά σωματεία με αφορμή την απόπειρα που έκανε η κυβέρνηση, με τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Ναυτιλίας στο νομοσχέδιο για τον «Κλεισθένη 1», να δώσει το ελεύθερο σε ακτοπλοϊκά φορτηγά πλοία να ταξιδεύουν σε εσωτερικά δρομολόγια με διεθνή πιστοποιητικά, δηλαδή με ναυτεργάτες χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις και Κοινωνική Ασφάλιση, διευρύνοντας τη «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία. Η τροπολογία αποσύρθηκε, σε μια κίνηση ελιγμού, όμως οι κυβερνητικές προθέσεις έχουν αποκαλυφθεί πλήρως. Εξάλλου, όπως αναφέρουν τα σωματεία, η αρχή έχει ήδη γίνει, καθώς ο υπουργός Ναυτιλίας ενέκρινε το 2017 τη δρομολόγηση 180 φορτηγών πλοίων στο εσωτερικό με σημαίες άλλων χωρών, με βάση τον ευρωενωσιακό κανονισμό 3577/1992.

Τα τρία σωματεία τονίζουν ότι σε αυτά έρχονται να προστεθούν και οι προκλητικές αξιώσεις που προβάλλουν οι εφοπλιστές για την υπογραφή της ΣΣΕ στα ακτοπλοϊκά πλοία, ενώ για τις ΣΣΕ στις άλλες κατηγορίες πλοίων δεν έχει ξεκινήσει καν συζήτηση.

Καλούν τους ναυτεργάτες «να απομονώσουν τα φερέφωνα των εφοπλιστών, με οργάνωση και αγώνα να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας, να διεκδικήσουμε με βάση τις δικές μας ανάγκες», Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις, επαναφορά της υποχρεωτικότητας της ΕΓΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Κατάργηση όλων των αντεργατικών, αντιασφαλιστικών νόμων, μόνιμη σταθερή εργασία με πλήρη εργασιακά δικαιώματα κ.ά.

Συνάντηση με την εργοδοσία του ομίλου «Rivulis - Eurodrip» ζητάει το Σωματείο Εργαζομένων στο εργοστάσιο στα Οινόφυτα, συνεχίζοντας τον αγώνα του για την ανάκληση των δύο πρόσφατων απολύσεων, αλλά και τα άλλα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων.

Σε επιστολή του χτες προς τον όμιλο «Rivulis» καθώς και τους εκπροσώπους των εταιρειών που μετέχουν στον όμιλο, το Σωματείο αφού εκθέτει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, όπως η έλλειψη μέτρων για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, η παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής δράσης, ζητάει νέα συνάντηση υπενθυμίζοντας πως παρότι στην πρόσφατη τριμερή συνάντηση «οι κρατικές αρχές συνέστησαν την ανάκληση των απολύσεων», μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο.

Σημειώνεται ότι η εργοδοσία λίγες μέρες πριν από τις πρώτες εκλογές του Σωματείου, απέλυσε δύο εργαζόμενους που ήταν και υποψήφιοι για μέλη της διοίκησης, προκειμένου να τρομοκρατήσει τους εργάτες για να μη συμμετάσχουν στις εκλογικές διαδικασίες. Στο πλευρό του Σωματείου και των εργαζομένων της «Eurodrip» στέκονται Συνδικάτα της Αττικής, της Εύβοιας και της Βοιωτίας, τα οποία την περασμένη βδομάδα έκαναν και παρέμβαση έξω από το εργοστάσιο στα Οινόφυτα, ενώ την αλληλεγγύη της έχει εκφράσει και η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ), η οποία με ανακοίνωσή της έχει ζητήσει επίσης την ανάκληση των απολύσεων.