Οι κομμουνιστές της Ισπανίας παλεύουν να οργανώσουν την εργατική τάξη και το λαό στην πάλη για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης

Την κατάσταση αυτή στηλιτεύει το Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας, που με ανακοίνωση - κάλεσμα προς την εργατική τάξη και τα άλλα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα, τα καλεί να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων, ξεπερνώντας αυταπάτες και παλεύοντας για την ανατροπή του καπιταλισμού. Σημειώνει χαρακτηριστικά: «Με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία για το έτος 2012, η δήθεν δεδομένη αξίωση να θεωρούμε τον καπιταλισμό ως το μόνο πιθανό οικονομικό μοντέλο, για μια κοινωνία όπως η ισπανική, καταλήγει να είναι προσβολή για τα εκατομμύρια ανθρώπους που, αν και ανώνυμα, καταγράφονται στις στατιστικές.

Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν ακόμα περισσότερο ότι ο καπιταλισμός δεν μπορεί πλέον να ικανοποιήσει και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες των εργαζομένων. Ολοι όσοι ζούμε από τη δουλειά μας, είμαστε εκμεταλλευόμενοι και μας ξεζουμίζει μια όλο και πιο μικρή μερίδα κεφαλαιοκρατών, που έχουν στη διαθεσή τους τους κρατικούς μηχανισμούς και προσπαθούν να ξεπεράσουν τη δομική κρίση του καπιταλισμού τσακίζοντας εργατικά, κοινωνικά δικαιώματα τα οποία κατακτήθηκαν μετά από πολύχρονους αγώνες της εργατικής τάξης.

Γι' αυτούς δεν υπάρχει όριο στην εκμετάλλευση, δεν πρόκειται να σταματήσουν τα αντεργατικά μέτρα και την επιδίωξη να επιστρέψουν οι εργάτες σε καταστάσεις όπως σε άλλους αιώνες, που δούλευαν αλυσοδεμένοι για ένα ξεροκόμματο».

Και υπογραμμίζει: «Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί αγρότες, η νεολαία και οι γυναίκες, που είναι διπλά εκμεταλλευόμενες στο καπιταλιστικό σύστημα, δεν μπορούν να περιμένουν τίποτε από αυτό το σύστημα που στην ιστορική αγωνία του θέλει να μας οδηγήσει γρήγορα σε καταστάσεις εξαθλίωσης και εκμετάλλευσης, τόσο ακραίες που αυτή τη στιγμή ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε. Ο αποκλεισμός εξαπλώνεται ραγδαία στις λαϊκές γειτονιές της Ισπανίας. Τα σπίτια χωρίς θέρμανση, χωρίς επαρκές φαΐ στο τραπέζι, χωρίς φάρμακα, που πλέον δεν μπορούν να πληρώσουν, τα σπίτια που αναγκαστικά φιλοξενούν πολλές γενιές, είναι στοιχεία που δεν καταγράφονται στις στατιστικές. Αλλά είναι η καθημερινότητα για εκατομμύρια ανθρώπων που δεν περιμένουν τίποτα θετικό από ένα σύστημα, το οποίο, εκτός από τα να τους αποβάλει από την αγορά εργασίας, σκοπεύει να τους ρίξει και τις ευθύνες για την αποτυχία τους να γίνουν "επιχειρηματίες".

Οι τουλάχιστον είκοσι καθημερινές αυτοκτονίες είναι η έκφραση της αποτυχίας μιας άρρωστης κοινωνίας που παρ' όλα αυτά ενσωματωμένες στο σύστημα πολιτικές δυνάμεις εμφανίζουν ως μοναδική προοπτική.

Αναζήτηση λύσεων στο πλαίσιο του συστήματος δεν είναι πλέον δυνατή, είναι ψέμα ότι υπάρχει μια κοινωνική διέξοδος από την κρίση μέσα στον καπιταλισμό. Η κρίση είναι το ίδιο το σύστημα και όχι μόνο αυτοί που το διαχειρίζονται. Τίποτε δεν αλλάζει με την αντικατάσταση του ενός διαχειριστή από τον άλλο. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα οι πάνω από 1 εκατομμύριο νέοι άνεργοι την περίοδο της διακυβέρνησης από το Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι ή το 35,86 % της ανεργίας στην περιοχή της Ανδαλουσίας, όπου κυβερνάνε μαζί στην τοπική κυβέρνηση το Σοσιαλιστικό Κόμμα μαζί με την Ενωμένη Αριστερά.

Η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να πρωταγωνιστήσουμε σε μια αντεπίθεση στηριγμένη στην ενότητα της τάξης μας και του λαού για την ήττα του καπιταλιστικού συστήματος, για την έξοδο από το ευρώ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργαζόμενη πλειοψηφία. Μία εξουσία όλων εμάς που παράγουμε όλο τον πλούτο ακριβώς με τον αντίθετο τρόπο απ' ό,τι γίνεται σήμερα στον καπιταλισμό, με στόχο την κάλυψη των αναγκών της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Ενα κοινωνικό πρόγραμμα που απαλλαγμένο από τα δεσμά της εξουσίας της ολιγαρχίας μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες δυνατότητες, που με οργανωμένο τρόπο και με μια κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία θα επιτρέψει να ξεπεράσουμε τη σημερινή καταπίεση και εξαθλίωση και την έλλειψη εμπιστοσύνης για το μέλλον».

Και το κάλεσμα καταλήγει: «Οχι στη διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος, Επιτροπές για την ενότητα της εργατικής τάξης παντού, οργάνωση νέας γενικής απεργίας ενάντια στο κεφάλαιο, πάλη για την έξοδο από το ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό.

Ολα για την εργατική τάξη.

Χωρίς τη δική μας δουλειά δεν μπορεί να γυρίσει ούτε γρανάζι, καιρός να δείξουμε τη δύναμή μας».

Να σημειωθεί πως την περασμένη Τετάρτη (30/01), μεταξύ Ρωσίας - Καζαχστάν υπογράφτηκε συμφωνία για τη δημιουργία ενιαίου συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας, την ίδια ώρα ο υπουργός Εξωτερικών του Καζαχστάν, Ερλάν Ιντρισόφ, συναντήθηκε στις Βρυξέλλες με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Αντερς Φογκ Ράσμουσεν. Οι δύο πλευρές διευκρίνισαν «το εκτεταμένο και πλούσιο ατομικό πρόγραμμα εταιρικής σχέσης μεταξύ του Καζαχστάν και του ΝΑΤΟ». Τα ΜΜΕ του Καζαχστάν αναφέρθηκαν στην ανάπτυξη των σχέσεων με το ΝΑΤΟ σε τομείς όπως είναι οι λεγόμενες «ειρηνευτικές αποστολές», η εκπαίδευση του προσωπικού, η παροχή τεχνικής βοήθειας, η ανάπτυξη του συστήματος της στρατιωτικής εκπαίδευσης, η βοήθεια για τη δημιουργία επαφών στο στρατιωτικο-τεχνικό τομέα.

Η ρωσική εφημερίδα σημειώνει πως, τα τελευταία 2-3 χρόνια το Καζαχστάν αγόρασε όπλα μη ρωσικής προέλευσης συνολικού ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Να σημειωθεί πως δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν σε αυτή την ανάπτυξη των σχέσεων του Καζαχστάν με το ΝΑΤΟ, την ανάλογη απομάκρυνση του Καζαχστάν από τη Ρωσία. Ετσι, π.χ. ο Εντουάρντ Ροντιουκόφ, συνταγματάρχης, μέλος της ρωσικής Ακαδημίας Στρατιωτικών Επιστημών, δήλωσε πως «στο φόντο των διαφωνιών που υπάρχουν (ανάμεσα στη Ρωσία και στο Καζαχστάν) για την από κοινού εκμετάλλευση του κοσμοδρομίου του "Μπαϊκονούρ", για τα θέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και με τις ενεργές επαφές του Καζαχστάν με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, οι συμμαχικές σχέσεις Μόσχας - Αστάνα σε μεγάλο βαθμό φαίνονται ψεύτικες και γυαλιστερές και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα».

Ωστόσο τέτοιες εκτιμήσεις αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν τη συνθετότητα των σχέσεων ανισότιμης αλληλεξάρτησης, ανταγωνισμών και συνεργασίας, που αναπτύσσονται στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού συστήματος. Ετσι, π.χ. «ξεχνούν» πως το Καζαχστάν συμμετέχει μαζί με τη Ρωσία τόσο στον Οργανισμό του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ), όσο και στη νέα ευρασιατική οικονομική ένωση, ενώ την ίδια ώρα και η Ρωσία «διευκολύνει» το ΝΑΤΟ με το διαμετακομιστικό κέντρο στο Ουλιάνοφσκ κι επίσης υλοποιεί ετήσιο «ατομικό σχέδιο» συνεργασίας με το ΝΑΤΟ, κοινών ασκήσεων, ακόμη και κοινών ναυτικών περιπολιών με το πρόσχημα «της καταπολέμησης της πειρατείας», παρά τις «κόντρες» με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για τη ΝΑΤΟική αντιπυραυλική ασπίδα στην Ευρώπη και άλλα θέματα.

Στα πλαίσια αυτά, εκείνο που αξίζει να σημειωθεί από την εξέλιξη, είναι πως το ΝΑΤΟ φαίνεται να αποκτά ένα ακόμη αεροδρόμιο για τις ανάγκες του, αυτή τη φορά στο Καζαχστάν.