Χαράς ευαγγέλια για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, επειδή η κυβέρνηση της Αργεντινής αποφάσισε να εθνικοποιήσει την πετρελαϊκή εταιρεία της χώρας που μέχρι σήμερα βρισκόταν στα χέρια του ισπανικού κολοσσού Repsol.

Ετσι, με ανακοίνωσή του, χαιρέτισε την απόφαση αναφέροντας ότι πρόκειται για ένα «ελπιδοφόρο μήνυμα ισχυρού πολιτικού ρεαλισμού και προοδευτικής εξέλιξης για όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα για την Ελλάδα». Δήλωσε την αλληλεγγύη του «στις πολιτικές πρωτοβουλίες των προοδευτικών, δημοκρατικών και αριστερών δυνάμεων της Αργεντινής, που αποδεικνύουν ότι τα δόγματα που είναι προσκολλημένα στις επιταγές των τραπεζιτών και του πολυεθνικού κεφαλαίου μπορούν να ηττηθούν στο πεδίο της σύγκρουσης των ιδεών και των πολιτικών». Και έκανε λόγο για «εμπειρίες και διδάγματα που θέτουν την ανάγκη τα ενεργειακά αποθέματα των χωρών να αποτελούν τη δεξαμενή για κοινωνικές πολιτικές προς όφελος των λαών είναι στον πυρήνα των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας μας». Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συντάσσεται με αστικές πολιτικές δυνάμεις και αποφάσεις τους που είναι ηλίου φαεινότερο ότι λαμβάνονται υπό το πρίσμα των ιδιαίτερων συμφερόντων της αστικής τάξης της χώρας όπου αυτές δρουν. Τέτοια ακριβώς είναι και η απόφαση της κυβέρνησης της Αργεντινής να εθνικοποιήσει την εταιρεία πετρελαίου και να διαπραγματευτεί πιθανόν η ίδια με κινέζικη εταιρεία που ενδιαφέρεται για τα πετρέλαια της χώρας όπως γράφτηκε στον Τύπο. Ταυτόχρονα, επειδή καπιταλισμός υπάρχει, η Αργεντινή δέχτηκε αντίποινα. Η Ισπανία έκοψε τις εισαγωγές αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων από την Αργεντινή. Να, λοιπόν, ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί που είναι σε βάρος των λαών. Τέτοια πολιτική ονειρεύεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μόνο που είναι αντιλαϊκή. Ετσι, προκειμένου να προωθήσει την αυταπάτη ότι υπάρχει καλή και φιλολαϊκή αστική διαχείριση, για να αποπροσανατολίσουν το λαό απ' την ανάγκη να στρέψει την πάλη του στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, κρύβει την πραγματικότητα και τα διδάγματα που προκύπτουν αβίαστα από αποφάσεις τέτοιου τύπου που στο παρελθόν πήραν κι άλλες αστικές κυβερνήσεις και στην Ελλάδα. Αποφάσεις που δεν ωφέλησαν σε τίποτα το λαό.

Εχουμε ακούσει πολλά - και θα ακούσουμε ακόμη περισσότερα τις επόμενες μέρες - για «μνημονιακούς», «αντι-μνημονιακούς» και διάφορα τέτοια ευφυολογήματα που στοχεύουν στο να κρύψουν το τι πραγματικά συμβαίνει. Ομολογουμένως όμως η... πιο πρωτότυπη από όλες αυτές τις ιστορίες είναι η τοποθέτηση της Δημοκρατικής Αριστεράς που, όπως δηλώνει, είναι «κατά» του μνημονίου πλην όμως επιθυμεί την κατάργησή του μέσω της υπέρβασής του και της... διαπλάτυνσής του!

Διαβάστε πώς περιγράφει χαρακτηριστικά τον «αντιμνημονιακό» λόγο του κόμματος αυτού ο βουλευτής του Νίκος Τσούκαλης: «Δεν εντασσόμαστε στο αντιμνημονιακό μέτωπο. Το μνημόνιο το καταψηφίσαμε. Θεωρούμε ότι το να καταγγέλλεις συνεχώς το μνημόνιο είναι ατελέσφορο, ότι δεν βοηθά τη χώρα και ότι το μνημόνιο θα το καταργήσεις μέσω της υπέρβασής του, μέσω των πολιτικών που θα ασκήσεις». Και κάπου εδώ ξεκινά η... διαπλάτυνση: «Ζητάμε επιμήκυνση εξαρχής της συμφωνίας κατά πέντε έτη και κατανομή των στόχων στη δεκαπενταετία αντί της δεκαετίας. Ζητάμε αύξηση του δανείου κατά 30 δισεκατομμύρια ώστε να συνεχίσει η χρηματοδότηση του ελλείμματος από τους εταίρους. Από τα 30 δισεκατομμύρια πρέπει να διατεθούν τα 15 δισεκατομμύρια με εξόφληση σε τριάντα χρόνια, με ρυθμό πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα ως ασφαλιστική δικλείδα για την επίτευξη των στόχων του προϋπολογισμού, αποκλειστικά στο μέτρο των εσόδων. Ζητάμε αυτόματη επιμήκυνση κάθε συμφωνίας στα πρώτα τρία χρόνια και μετάθεση των στόχων ανά ένα έτος»... Λάστιχο το μνημόνιο!!!

Και για να μην μας αφήσει καμία αμφιβολία για το πού διαφέρει η Δημοκρατική Αριστερά με το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, ο Ν. Τσούκαλης φρόντισε να είναι σαφής: «Η διαφορά της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι το στοιχείο της αξιοπιστίας, δηλαδή ότι εμείς όλα αυτά τα οποία αναφέραμε εδώ, έχουμε τη δυνατότητα να τα κάνουμε»...