Η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει πάψει προ πολλού να αποτελεί ...«προνόμιο» της Αθήνας. Διαρκείς υπερβάσεις των επιτρεπτών ορίων ατμοσφαιρικής ρύπανσης, με εντονότερο πρόβλημα στις Δυτικές συνοικίες και το κέντρο της πόλης, καταγράφονται τουλάχιστον από το 2001 και στη Θεσσαλονίκη. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις μετρήσεις που πραγματοποίησε ειδική ομάδα εργασίας του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας και του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου.

Σύμφωνα με αυτές τις μετρήσεις, οι δήμοι των δυτικών συνοικιών παρουσιάζουν εξαιρετικά ανεβασμένα επίπεδα συγκεντρώσεων σε αιωρούμενα σωματίδια (PM10), έως και δύο φορές πάνω από τα επίσημα όρια, που οφείλεται κυρίως στη δραστηριότητα των παρακείμενων βιομηχανιών. Πάνω από τα όρια κυμαίνονται οι συγκεντρώσεις στο κέντρο και ελάχιστα κάτω από το όριο στα ανατολικά προάστια.

Τα επίπεδα συγκέντρωσης των αιωρούμενων σωματιδίων είναι αυξημένα κατά το χειμερινό εξάμηνο (+35%). Οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις παρατηρούνται το Νοέμβρη, ενώ οι εργάσιμες μέρες - όπως είναι αναμενόμενο - παρουσιάζουν υψηλότερες τιμές (αφού τα εργοστάσια λειτουργούν και το κυκλοφοριακό είναι αυξημένο).

Οπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, η λήψη μέτρων επείγει, καθώς η αύξηση συγκεντρώσεων σωματιδίων μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της θνησιμότητας κατά 6%-7%.

Ποιος τους ακούει, όμως; Οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, εδώ και δεκαετίες, είτε αδιαφορούν παντελώς, είτε εξαγγέλλουν προγράμματα που δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στη ρίζα του. Με μια κουβέντα, η πολιτική που εφαρμόζουν βλάπτει σοβαρά και την υγεία και το περιβάλλον...

Νέα πεδία κερδοσκοπίας ανοίγει διαρκώς η πολιτική που εφαρμόζεται στην Παιδεία. Οπως ενημερώνει γνωστό ιδιωτικό σχολείο, διοργανώνει σε συνεργασία με το Ηarvard Graduate School of Education, σεμινάρια επιμόρφωσης για εκπαιδευτικούς. Οπως ενημερώνει το εκπαιδευτήριο διαφημίζοντας τη δραστηριότητά του, τα σεμινάρια απευθύνονται σε 100 εκπαιδευτικούς, που θα πληρώσουν 1.000 ευρώ έκαστος για τη συμμετοχή τους στο εξάμηνο πρόγραμμα.

Το πάτημα για τη συγκεκριμένη - επιχειρηματική - κίνηση δίνει από τη μια πλευρά η πολιτική που δεν παρέχει στους εκπαιδευτικούς επιμόρφωση, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των ίδιων και της εκπαίδευσης. Από την άλλη, η συνεργασία του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου με το συγκεκριμένο ίδρυμα του εξωτερικού έρχεται να ανεβάσει το «πρεστίζ» του, προκειμένου να πουλάει αυτό το «πρεστίζ» για να μεγαλώνει η πελατεία του. Ταυτόχρονα, τέτοιες ενέργειες βρίσκουν έδαφος και μέσα στο συνονθύλευμα πτυχίων, τίτλων, καταρτίσεων, σεμιναρίων που έχουν φτιάξει στην ανώτατη εκπαίδευση οι αναδιαρθρώσεις και μέσα από τις οποίες δραστηριοποιούνται διάφοροι φορείς, παρέχοντας δεξιότητες και ελπίδες. Στα παραπάνω, έρχεται να προστεθεί και ο ρόλος της ΕΕ, η οποία το τελευταίο διάστημα ρίχνει το βάρος στο ζήτημα της επιμόρφωσης και κατάρτισης των εκπαιδευτικών, ως όρο για την καλύτερη εφαρμογή της στρατηγικής της στην εκπαίδευση.