Παπαγεωργίου Βασίλης

Ερώτηση: Εχει ή δεν έχει ευθύνη και η ΓΣΕΕ για τους κομματιασμένους στου Ρέντη;

Εχει γίνει ρουτίνα. Γι' αυτό και εξοργίζει. Κάθε που παθαίνει βλάβη το ταχύπλοο «Κεντέρης», τη ζημιά δεν την πληρώνει η εφοπλιστική εταιρία, αλλά οι επιβάτες που έχουν προπληρώσει εισιτήριο για μεταφορά τους με άλλα πλοία στην ίδια γραμμή με το ταχύπλοο. Μονίμως το υπουργείο Ναυτιλίας φροντίζει να φορτώνει τα άλλα πλοία με τους επιβάτες του «Κεντέρης» και να αφήνει στον ντόκο τους επιβάτες που επέλεξαν να μην πληρώσουν το τσουχτερό εισιτήριο του ταχύπλοου. Συνέβη ξανά προχτές στην Ικαριά. Οπου ξέμειναν στον ντόκο 200 άνθρωποι ακούγοντας τη ...γαϊδουρινή δικαιολογία «τι να κάνουμε, έπαθε βλάβη το "Κεντέρης" και φορτώθηκαν στο δικό μας πλοίο οι επιβάτες του»! Οι «μονίμως εξόριστοι» στην Ικαριά «ακονίζουν μαχαίρια» κι έχουν δίκιο!

«Πρώτο, τους χρωστάτε, δε σας χρωστάνε. Κάθε αύξηση που τους "παρέχετε" είναι φραγκοδίφραγκα σε σχέση με όσα τους οφείλετε. Ελάτε τώρα, μην κοροϊδευόμαστε. Αυτά δεν είναι μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι φιλοδωρήματα προς άγραν ψήφων. Και η αξία τους δεν καλύπτει καν τον τόκο μιας υπερημερίας. Δεύτερο, χωρίς τον ιδρώτα και την εργασία τους δεν υπάρχει τίποτα. Ούτε αγαθά, ούτε ανάπτυξη, ούτε οικονομία, ούτε ...πολιτικοί. Οι μισθοί σας και τα μεγαλεία σας χρηματοδοτούνται από τις τσέπες τους. Τρίτο, αντί λοιπόν να τους ευγνωμονείτε, τους λοιδορείτε. Τα ξεχάσατε; H απεργία είναι εκβιασμός, η κινητοποίηση απειλή και η διεκδίκηση υποβολιμαία και κομματική. Και τέταρτο, παροχή σημαίνει πως ανοίγω το πορτοφόλι μου, χαριστικώς και φιλανθρωπικώς. Μα, αν κάποιος εξακολουθεί έπειτα από τόσες στερήσεις και ύστερα από τόνους εργατικού αίματος, να είναι φιλάνθρωπος, είναι αυτοί. Αυτοί, που με γαϊδουρινή υπομονή, εξακολουθούν να σας ψηφίζουν. Μεταξύ σας θα τους λέτε και αλλιώς. Κερατοδαρμένους!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».

Μπορεί στις πρόσφατες εκδηλώσεις προεκλογικής σκοπιμότητας, που διοργάνωσε η κυβέρνηση (υπουργείο Αιγαίου) στη Μακρόνησο, όσοι υπουργοί πήραν μέρος κι έκαναν δηλώσεις, να μην ανέφεραν ούτε μια φορά τη λέξη «κομμουνιστές». Μπορεί, επίσης, ο Κ. Σημίτης, να αρέσκεται στο αναμάσημα αντικομμουνιστικών επιχειρημάτων του περασμένου αιώνα και πρόσφατα να έκανε λόγο για τον «αυταρχισμό της φιλοσοβιετικής Αριστεράς», αλλά, τελικά, την περίοδο αυτή φαίνεται πως όλα υποτάσσονται στις ψηφοθηρικές ανάγκες.

«Η κεντροαριστερά έχει μια κοινή καταγωγή. Αυτή την είδαμε και στη Μακρόνησο. Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ και οι κομμουνιστές ήταν εκεί», λέει ο υπουργός Αιγαίου, Ν. Σηφουνάκης, σε συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», προτείνοντας, μάλιστα, «από τώρα να υπάρξει προγραμματική συμφωνία για την επόμενη συγκυβέρνηση» του ΠΑΣΟΚ με τα μικρότερα κόμματα..!

Οχι, μη νομίζετε, πως δε γνωρίζει το αγεφύρωτο χάσμα, που χωρίζει τις θέσεις και τις πολιτικές του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ. Το γνωρίζει και, μάλιστα, πολύ καλά. Είπαμε, όμως, σε προεκλογική περίοδο βρισκόμαστε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, δεν παρατηρήθηκε φέτος κανένα ρεύμα Ελλήνων τουριστών προς τη Χαβάη ή τη Φλώριδα, οπότε μάλλον για την εγχώρια ακρίβεια είναι οι διαμαρτυρίες.

Οσο για το Σεπτέμβρη, μόνον οι αυξήσεις στα δίδακτρα και τα σχολικά είδη μπορούν να στείλουν τον πληθωρισμό στα ύψη. Πόσο, μάλλον, οι ανατιμήσεις που περιμένουμε σε τρόφιμα, καύσιμα και υπηρεσίες.

Αν σκέφτεται το υπουργείο Ανάπτυξης κάτι πιο σοβαρό από την παρουσία του Κίμωνα Κουλούρη στα απογευματινά δελτία ειδήσεων, ας μας το πει. Αλλιώς ας μην μπαίνουν στον κόπο να κάνουν αριθμητικές αλχημείες.

ΕΧΕΙ, ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ, αλλάξει κάτι στη ζωή μας, μετά τα όσα είπε ο Κώστας Σημίτης στη Θεσσαλονίκη; Εχει ανακοινωθεί κάτι σημαντικό, που δίνει ...νέα πνοή στον τόπο και δεν το αντιληφθήκαμε;

Μάλλον όχι. Εκτός κι αν οι υπουργοί της κυβέρνησης, που μιλούν με τα καλύτερα λόγια σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, εννοούν το διαχωρισμό που έκανε σε «δίκαια» και «απαράδεκτα» αιτήματα κοινωνικών ομάδων.

Προφανώς, αυτή η ταύτιση του «δίκαιου» των αιτημάτων με τον κυβερνητικό προγραμματισμό είναι αυτό που λένε στο ΠΑΣΟΚ κοινωνικό πρόσωπο: Σωστό είναι μόνον ό,τι συμφωνεί μαζί τους.

ΜΙΑ ΕΛΑΦΡΑ καθίζηση έγινε χτες στο Μαρούσι και συγκεκριμένα στην οδό Δελφών. Μόλις δυο μέτρα, δηλαδή μικροπράγματα. Οταν ζεις σε μια χώρα, όπου ξαφνικά ένας δρόμος μπορεί να ανοίξει και να βρεθείς «στα Τάρταρα», το προαναφερόμενο θεωρείται ...πταίσμα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι οι εξαγγελίες του Κ. Σημίτη για τους αγρότες άρχισαν, ήδη, ν' αλλάζουν το «βαρύ κλίμα» σε βάρος της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, που επικρατεί στα χωριά. Κάτι τέτοιο, όμως, δε συνέβη στην πραγματικότητα κι όσοι το πίστεψαν δε γνωρίζουν πόσο «βαριά» και «βαθιά» είναι η αγανάκτηση του αγροτικού κόσμου για την εφαρμοζόμενη αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Κι όσοι ελπίζουν ότι στην ύπαιθρο υπάρχουν «λωτοφάγοι», που εύκολα θα ξεχάσουν τα όσα προβλήματα «φόρτωσε» στην πλάτη των μικρομεσαίων αγροτών η πολιτική της κυβέρνησης και θα ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, είναι πολύ γελασμένοι. Οι ξωμάχοι δεν μπορούν, δε θέλουν και δεν πρόκειται να ξεχάσουν, ποιος ευθύνεται για τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους, για την καταχρέωσή τους στην Τράπεζα, για το κυνηγητό τους από τα ΜΑΤ και τα «αγροτοδικεία», για τη δύσκολη κι «άχαρη» ζωή τους στο χωριό. Το θυμούνται τώρα και δεν ξεγελιούνται με τις υποσχέσεις Σημίτη, θα το θυμούνται και την ώρα της κάλπης κι αναλόγως θα πράξουν.

Δε θα πρέπει, όμως, η απελπισία και η οργή να οδηγήσουν όσους αγρότες φεύγουν από το ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, γιατί θα πάνε «από τη Σκύλλα, στη Χάρυβδη». Αλλωστε, εναλλακτική λύση έχουν. Μπορούν και τους συμφέρει, να ενισχύσουν το ΚΚΕ, για να το έχουν ακόμα πιο δυνατό πλάι τους, στους αγώνες για την επιβίωση και για την καλυτέρευση της ζωής τους, που θα συνεχιστούν και μετά τις εκλογές.

Οι ερωτήσεις του δημοσιογράφου προς τον πρόεδρο του ΣΥΝ, σχετικά με μια ενδεχόμενη μελλοντική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ήταν επίμονες (συνέντευξη στον «Επενδυτή» του Σαββάτου). Εξίσου επίμονος, όμως, ήταν και ο Ν. Κωνσταντόπουλος στις ασαφείς απαντήσεις του.

«Μέχρι σήμερα η κυβερνητική πολιτική την οποία εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ δε συγκεντρώνει αξιόπιστα και συστατικά στοιχεία προγραμματικής συμφωνίας και σύγκλισης». Αύριο; «Τα ζητήματα της κυβερνητικής συνεργασίας δεν είναι τεχνικά ζητήματα απλής σύμπραξης. Σχετίζονται με προγραμματική σύγκλιση, δέσμευση, δημοκρατικό διάλογο, συγκεκριμένες επιλογές... Εμείς διεκδικούμε την ανασύνθεση των συσχετισμών...».

Μερικές φορές, όμως, η ασάφεια και η αοριστία ορισμένων απαντήσεων είναι περισσότερο σαφής απ' ό,τι νομίζουν και επιδιώκουν οι ερωτώμενοι.

Στο προσκήνιο φέρνουν ξανά δημοσιεύματα τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για την πρωτοβάθμια περίθαλψη, που προβλέπουν την καθιέρωση οικογενειακού γιατρού και τη λειτουργία υπό ενιαίο σύστημα όλων των μονάδων πρωτοβάθμιας περίθαλψης, στο οποίο θα ενταχθούν οι ασφαλισμένοι όλων των βασικών Ταμείων (ΙΚΑ, ΟΓΑ, Δημόσιο, ΤΕΒΕ και Οίκος Ναύτου).

Η κυβέρνηση, μέσα από αυτές τις ενοποιήσεις, στοχεύει στη μείωση στο ελάχιστο των παροχών για τους ασφαλισμένους και τον ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό των κρατικών δαπανών για την Υγεία, στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών, στην επίδειξη ανύπαρκτου έργου, αλλάζοντας ουσιαστικά ταμπέλα στις σημερινές δομές, που έχουν αποδειχτεί ανεπαρκείς για να καλυφθούν οι ανάγκες.

Ο οικογενειακός γιατρός, που σχεδιάζει, μεταφράζεται σε ιδιώτες γιατρούς, που θα υπογράφουν σύμβαση με τα ασφαλιστικά ταμεία και θα λειτουργούν ως «θυροφύλακες», προκειμένου να αναχαιτίσουν την πρόσβαση των ασθενών στις μονάδες Υγείας. Σχέδιο, που δεν έχει καμιά σχέση με την ανάγκη για οικογενειακό γιατρό, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σ' ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, διασυνδεμένο σε όλες τις βαθμίδες.

Το σύστημα, αναφέρεται, θα στηρίξουν οι «υπάρχουσες μονάδες». Τα περιβόητα Κέντρα Υγείας (ΚΥ) αστικού τύπου, που ποτέ δε δημιουργήθηκαν, τα ΚΥ αγροτικού τύπου που υπολειτουργούν, και τα πολυιατρεία του ΙΚΑ, στα οποία, εκτός από τα 4,5 εκατομμύρια ασφαλισμένων του ιδρύματος, θα απευθύνονται και οι ασφαλισμένοι των υπόλοιπων Ταμείων, οξύνοντας τις σημερινές εικόνες ντροπής με τις ατελείωτες λίστες αναμονής.

Ο ανθυγιεινός εκσυγχρονισμός, δηλαδή, σε όλο του το μεγαλείο...