Πέμπτη 30 Σεπτέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ανοιξε το δρόμο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Τη λιτότητα και μάλιστα την «άγρια λιτότητα» θυμήθηκε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος, με αφορμή τη δημοσιοποίηση του προσχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού του 2005 και με δήλωσή του σημειώνει ότι η εισοδηματική πολιτική δε θα αντιμετωπίζει καν τον πληθωρισμό! Και σε ό,τι αφορά στις διαπιστώσεις δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ.

Ομως θα πρέπει να του θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν πρωτοτυπεί. Και δεν εννοούμε μόνο την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, εκφράζοντας την πλειοψηφία του ΔΣ της, έχει ήδη υπογράψει την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για το 2005 με τον ΣΕΒ, με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο.

Ετσι για το 2005, ο κατώτερος μισθός, μεσοσταθμικά, θα πάρει αύξηση γύρω στο 3,4%. Δηλαδή 2,2% για το πρώτο οχτάμηνο και 3,3% για το τελευταίο τετράμηνο. Αυτή η αύξηση ίσα ίσα που θα καλύψει τον επίσημο πληθωρισμό. Οσο για τον πραγματικό, είναι σίγουρο ότι αυτός θα υπερκαλύψει τα λιγοστά ψίχουλα των βιομηχάνων... Γιατί, λοιπόν, διαμαρτύρεται(;) ο Χ. Πολυζωγόπουλος; Από μια πλευρά, αυτός και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έδειξαν το δρόμο στην κυβέρνηση.

Για άλλους νοιάζεται...

Αλλά αν νομίζει κάποιος ότι - έστω εκ των υστέρων - έπιασε τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ ο πόνος για τους εργάτες, «πλανάται πλάνην...».

Για άλλους κόπτεται. Ο ίδιος το ξεκαθαρίζει από την αρχή της δήλωσής του: «Η περίφημη "δημοσιονομική απογραφή" λέει, ενώ αφορά την οικονομία έχει σαφή πολιτική στόχευση, αφ' ενός να "χρεώσει" την απελθούσα κυβέρνηση και αφ' ετέρου...». Την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, θέλει να «βγάλει λάδι» ο πρόεδρος. Δεν τον ενδιαφέρει για τις συνέπειες που θα έχει η πολιτική της ΝΔ στους εργαζόμενους. Γιατί, όπως δεν εναντιώθηκε στην αντεργατική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, έτσι δεν αμφισβητεί επί της ουσίας και την αντεργατική πολιτική της ΝΔ, η οποία, μάλιστα, κινείται στην ίδια ρότα με αυτή της απελθούσας κυβέρνησης. Πολύ περισσότερο, που μαζί, ΣΕΒ και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, επέβαλαν ήδη λιτότητα και μάλιστα άγρια, στους μισθούς των εργαζομένων.

Αναβίωση του «συνδικαλιστικού»

Παράγινε πια το κακό. Ολο και συχνότερα, αστυνομικοί κάνουν αιφνιδιαστικές επισκέψεις σε συνελεύσεις και άλλες δραστηριότητες συνδικάτων. Χτες, σειρά είχε η γενική συνέλευση του Σωματείου Μηχανικών της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», που ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη σε χώρο της Τεχνικής Διεύθυνσης της ΟΑ, δέχτηκε απρόσκλητα δύο αστυνομικούς από το τμήμα του αεροδρομίου, οι οποίοι είχαν το θράσος να «ανακρίνουν» συνδικαλιστικά στελέχη για το περιεχόμενο της μάζωξής τους και για το τι αποφάσεις θα λάβουν. Βέβαια, πήραν την απάντηση που τους έπρεπε και έφυγαν κακήν κακώς. Αλλά, παρ' όλα αυτά, το ερώτημα παραμένει: Με ποιων την εντολή πραγματοποιούνται αυτού του είδους οι «επισκέψεις» και για ποιο λόγο; Σε κάθε περίπτωση, επιτέλους, θα τους μαζέψει κανείς; `Η, μήπως, αναρωτιόμαστε αδίκως, μια και με εντολές των ανωτέρων τους - ακόμη και των πολιτικών προϊσταμένων τους - ξεδιπλώνονται οι σχετικές «δραστηριότητες»;

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, οι μαζικοί φορείς και κοινωνικές οργανώσεις, ο κάθε δημοκράτης, έχουν μπροστά τους και πρέπει να αντιμετωπίσουν τη σύγχρονη αναβίωση του «συνδικαλιστικού»...

Περί «κοινωνικού πολιτισμού»...

Τους βολεύει όλους, κι έτσι, με τον έναν ή άλλον τρόπο, έσπευσαν όλοι να συμφωνήσουν με τον Κ. Καραμανλή. Η οδική ασφάλεια είναι «ζήτημα κοινωνικού πολιτισμού και νοοτροπίας», «ζήτημα παιδείας», είπε ο πρωθυπουργός κι άρχισαν όλοι μαζί να μιλούν για την αλητεία των νταλικέρηδων και των ταξιτζήδων, τα φαινόμενα ασυνειδησίας, μαγκιάς των δρόμων, κλπ., κλπ. Δε θα συμφωνήσουμε μαζί τους. Πολύ περισσότερο, γιατί είναι ολοφάνερη η σκοπιμότητα της απόκρυψης των τεράστιων πολιτικών ευθυνών, για την τελευταία τραγωδία στο «πέταλο» του Μαλιακού.

Πέρα απ' αυτό, όμως, και στο βαθμό των ευθυνών των πολιτών ή των όποιων κοινωνικών κατηγοριών, που ανάγονται σε «ζήτημα κοινωνικού πολιτισμού και νοοτροπίας», γιατί δεν κάνουν ένα βήμα παραπέρα; Γιατί δεν ονομάζουν τις δυνάμεις και τους παράγοντες, που διαμορφώνουν και σφραγίζουν το συγκεκριμένο «κοινωνικό πολιτισμό και νοοτροπία», που τόσο μέμφονται και καταγγέλλουν; Δεν ξέρουν ποιοι και ποιες είναι, ή, μήπως, θεωρούν ότι όλα όσα διεκτραγωδούν γίνονται από μόνα τους;

Εάν δε γνωρίζουν, πάντως, ας ρωτήσουν τους διαδηλωτές μαθητές της Λαμίας, με το πανό, που έγραφε: «Ντροπή σας - Αίσχος - Λύση τώρα!!!». Η φωτογραφία τους δημοσιεύτηκε χτες σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες...

Τα ... εξωραϊσμένα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ της ΕΕ μπορεί να διοριστεί πλέον στο Ελληνικό Δημόσιο, μετά από Διάταγμα του υπουργείου Εσωτερικών. Να υποθέσουμε, μήπως, ότι εκτός από τα «γαλάζια παιδιά» θα φορτωθούν στον Μεϊμαράκη και τα ρουσφέτια του ...Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος;

Οταν λέμε θα «φορτωθούν», βέβαια, μη φαντάζεστε ότι τους είναι τόσο δυσάρεστο, όσο θέλουν να λένε εκεί στη Ρηγίλλης. Η πολιτική ομηρία και η ρουσφετολογική πρακτική είναι βασικό συστατικό στοιχείο τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ εδώ και δεκαετίες.

Ούτε την τέχνη ξεχνάνε, ούτε την πολιτική της χρησιμότητα. Ιδίως σ' αυτούς τους καιρούς, όπου είναι πιο εύκολο να εντοπίσεις «ψύλλο στ' άχυρα», παρά διαφορές στην πολιτική των δυο κομμάτων.

ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ... βρήκαμε κάτι να ασχολούμαστε για το επόμενο χρονικό διάστημα, αν, τελικά, υλοποιηθεί η πρόταση περί Εξεταστικής Επιτροπής για τα εξοπλιστικά προγράμματα, που αναφέρονται στη δικογραφία, που διαβίβασε στη Βουλή ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου.

Οι ποινικές ευθύνες (που μόνον απίθανο δεν είναι να υπάρχουν) υπήρξαν πάντα ένα θαυμάσιο πρόσχημα, ώστε να καλυφθούν οι πάμπολλες πολιτικές ευθύνες (που σίγουρα υπάρχουν).

Οσο για τα τρέχοντα προβλήματα του κόσμου που διογκώνονται με τα χρέη των Ολυμπιακών Αγώνων και τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό που είναι στην τελική του ευθεία... μπορούν να περιμένουν.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, ΠΑΝΤΩΣ, ΤΟ ...«σύνθημα» του Γιώργου Αλογοσκούφη για το νέο προϋπολογισμό: «Εμπιστοσύνη και σταθερότητα χωρίς ωραιοποιήσεις». Αραγε, θεωρεί ότι και να ήθελε κάποιος να ωραιοποιήσει αυτόν τον προϋπολογισμό μπορεί να το κάνει;

Μάλλον ο καλύτερος τρόπος που έχει να επιλέξει η κυβέρνηση είναι να τον «περάσει» όσο πιο «μουλωχτά» μπορεί. Κι, απ' ό,τι φαίνεται, αυτός είναι ο στόχος της.


Γρηγοριάδης Κώστας

Εμπλοκή στρατού στο Ιράκ

Η συμμετοχή Ελλήνων αξιωματικών στο πρόγραμμα εκπαίδευσης των «στελεχών του ιρακινού στρατού» (όπως αποκαλούν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ τους «ταγματασφαλίτες» που αποφάσισαν να δημιουργήσουν στο Ιράκ) είναι μια αναμενόμενη είδηση. Συνιστά μια ακόμα εμπλοκή της Ελλάδας στο έγκλημα της εισβολής και της εν εξελίξει ιμπεριαλιστικής κατοχής στον Περσικό. Αποτελεί λογική συνέπεια της πολιτικής ενεργού συμμετοχής των κυβερνήσεων της χώρας στην ιμπεριαλιστική δράση των συμμάχων τους της Ουάσιγκτον, και όχι μόνο. Οι Αμερικανοί, βεβαίως, ζητούν και επιτάσσουν, ως οι πλέον ισχυροί, αν και οι «επιθυμίες» τους ή οι απαιτήσεις τους ικανοποιούνται από τις ελληνικές κυβερνήσεις, αφού αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης της Ελλάδας.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύονται συνεπείς παραδίδοντας η μια στην άλλη τη σκυτάλη της συμμετοχής και της συνενοχής στα εγκλήματα της «νέας τάξης». Αυτές ήταν που παραχώρησαν τη Σούδα, η οποία αποτελεί τον ύψιστης στρατηγικής σημασίας ναύσταθμο των Αμερικανών στην περιοχή, που, εκτός των άλλων, τους προσφέρει την αναγκαία υποστήριξη για την ανάπτυξη των χερσαίων δυνάμεων στο Ιράκ. Αυτές οι κυβερνήσεις ήταν που παραχώρησαν τον ελληνικό εναέριο χώρο για τη διέλευση των αμερικανικών αεροσκαφών τα οποία μετέφεραν πολεμοφόδια ή βομβάρδιζαν το Ιράκ. Αυτές οι κυβερνήσεις είναι που μετέτρεψαν Ελληνες στρατιώτες σε χωροφύλακες μιας αιμοσταγούς «διευθέτησης» στη Βοσνία και στο Κόσσοβο. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν που έστειλε ελληνικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν να νομιμοποιήσουν με την παρουσία τους έναν παγκόσμιο τρομοκρατικό πόλεμο τον οποίο εξαπέλυσε το κράτος-τρομοκράτης, οι ΗΠΑ, με πρόσχημα την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας». Και είναι η κυβέρνηση της ΝΔ που σήμερα παζαρεύει πόσους ακόμη στρατιώτες θα προσφέρει για να στηρίξει τις αμερικανικές μαριονέτες που «κυβερνούν» το Αφγανιστάν. Και μην ξεχνάμε πως πλοία Ελλήνων εφοπλιστών και πετρέλαιο ελληνικών εταιριών εφοδίαζαν το στρατό εισβολής και κατοχής στο Ιράκ.

Τα δύο μεγάλα κόμματα μπορεί να κατασκευάζουν δήθεν «τεράστιες διαφορές» μεταξύ τους για να υποδύονται ότι «σκοτώνονται» στα τηλεοπτικά παράθυρα όπου έχουν μεταφέρει την πολιτική αντιπαράθεση. Οι διαφορές αυτές ως διά μαγείας εξαφανίζονται όταν πρέπει να ληφθούν αποφάσεις οι οποίες υπαγορεύονται από την Ουάσιγκτον και το κεφάλαιο στην Ελλάδα και οι οποίες σκοτώνουν - στην κυριολεξία - άμαχους, πολίτες, λαούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όλα γίνονται γρήγορα, αθόρυβα και χωρίς εσωτερικές αντιπαραθέσεις. «Ναι» λέει η ΝΔ στην κατασκευή «γενιτσάρων» ενάντια στην ηρωική αντίσταση του ιρακινού λαού. «Ναι» λέει και το ΠΑΣΟΚ.

Και τα δύο κόμματα ξέρουν να υπηρετούν τις μείζονος σημασίας αποφάσεις του Μπους, του Μπλερ, του Μπερλουσκόνι, του Μπαρόζο, και τελικά του ΝΑΤΟ, στο οποίο συμμετέχουν ενεργά και συναποφασίζουν. Τέτοια, μείζονος σημασίας είναι η απόφαση που επέβαλαν οι Αμερικανοί στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Κωνσταντινούπολη. Η εκπαίδευση Ιρακινών δοσιλόγων, για να συνδράμουν το δολοφονικό έργο των πεζοναυτών, είναι πια ΝΑΤΟική επιλογή και διαταγή. Και τρέχουν, αφού συμφωνούν, να την εκτελέσουν, αδιάφοροι για το γεγονός ότι οι ιμπεριαλιστές έχουν ήδη σκοτώσει στο Ιράκ πάνω από 20.000 ανθρώπους.


Δημήτρης ΜΗΛΑΚΑΣ

Οι πολιτικές ευθύνες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οταν στις δυο τελευταίες δεκαετίες έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 450 άνθρωποι στο «πέταλο» - καρμανιόλα του Μαλιακού κόλπου και δεν έχουν ακόμη ούτε καν ξεκινήσει τα απαιτούμενα έργα, τότε - και πριν απ' οτιδήποτε άλλο - υπάρχουν σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες, σε όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Πολύ περισσότερο, όταν οι τοπικοί και άλλοι φορείς (ανάμεσά τους και το ΚΚΕ) έχουν αναδείξει πάμπολλες φορές την επιτακτική και επείγουσα ανάγκη των έργων αυτών, την οποία κανείς δεν αμφισβητεί. Κι ακόμη περισσότερο, όταν δεν παίρνονται ούτε τα ελάχιστα μέτρα ασφάλειας του υπάρχοντος σήμερα δρόμου.

Επιμένουμε στα παραπάνω, όχι μόνον ή κυρίως, γιατί τόσο οι νυν, όσο και οι προηγούμενοι κυβερνώντες επιχειρούν να μεταθέσουν τις τεράστιες ευθύνες τους στην κοινωνία ή να τις «διασπείρουν» στους διάφορους κρίκους του κρατικού μηχανισμού και στις «ατέλειες» του συστήματος. Επιμένουμε και μιλάμε για σοβαρότατες πολιτικές ευθύνες, αναφερόμενοι - πρώτα και κύρια - στον ταξικό προσανατολισμό και το περιεχόμενο της πολιτικής τους, αλλά και στην πρακτική εφαρμογή της. Στο γεγονός πως οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, ακόμη και η ζωή των εργαζομένων ή των παιδιών τους πολύ δύσκολα και μόνον ως η «γλάστρα του βασιλικού» βρίσκουν κάποια θέση στην πολιτική αυτή. Την κυρίαρχη θέση - τη θέση του «βασιλικού» - κατέχουν τα μεγάλα συμφέροντα και τα κέρδη τους.

Μια αξιέπαινη πρωτοβουλία

Ενα μεγάλο μπράβο αξίζει στους μαθητές της Θεσσαλονίκης για τη χτεσινή τους ενέργεια, να κατέβουν στους δρόμους της πόλης για να διαδηλώσουν ενάντια στα εγκλήματα στην άσφαλτο. Η αφορμή ήταν η πρόσφατη τραγωδία στο θανατηφόρο πέταλο του Μαλιακού κόλπου,, που έκοψε το νήμα της ζωής σε 7 συνομιλήκους τους μαθητές. Και τους αξίζει μπράβο, γιατί δίδαξαν πραγματικό αγωνιστικό ήθος. Γιατί βρήκαν και επέλεξαν τον καλύτερο τρόπο, για να τιμήσουν τη μνήμη των συμμαθητών τους, σε αντιδιαστολή με την κατεύθυνση του υπουργείου Παιδείας, που ήθελε χτες τα σχολεία κλειστά. Και δεν έκαναν μόνον αυτό. Εστειλαν προς κάθε κατεύθυνση και ενδιαφέροντα μηνύματα, όπως το σύνθημα στο πανό, που κρατούσαν και ανέφερε τα εξής: «Τότε 21, τώρα 7, στο μέλλον πόσοι; Κέρδος τελικά ή ανθρώπινες ζωές;».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το ποτάμι της οργής

Ενα ατέλειωτο ποτάμι που ξεχείλιζε από οργή και αγανάκτηση, κατά της πολιτικής του δικομματισμού, που γεννά τραγωδίες και ποτίζει με ανθρώπινο αίμα δεκάδες χιλιόμετρα ασφάλτου, ήταν οι χτεσινές και προχτεσινές διαδηλώσεις στο φονικό «πέταλο του Μαλιακού». Ωστόσο, οι ηγεσίες της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ επιχείρησαν, για άλλη μια φορά, να αποσείσουν τις τεράστιες πολιτικές τους ευθύνες με υπεκφυγές, ανούσια «θα» και μετάθεση ευθυνών. Με «άσφαιρα πυρά», δηλαδή με γενικόλογες εξαγγελίες μέτρων για την οδική ασφάλεια, χωρίς ειρμό και χρονοδιαγράμματα. Με αφορισμούς για τα «ανθρώπινα λάθη» των οδηγών. Με ασύστολο εμπαιγμό περί δήθεν επίσπευσης των έργων μετατροπής του «πετάλου» σε ασφαλή και σύγχρονο κλειστό αυτοκινητόδρομο, που θα ολοκληρωθούν το 2007 και ...βλέπουμε!

Χωρίς ίχνος, μάλιστα, ντροπής, τόσο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όσο και άλλοι κυβερνητικοί και μη παράγοντες έφτασαν στο σημείο - διαστρέφοντας πλήρως την αλήθεια - να ρίχνουν τα βάρη για τη μη κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου σε «τοπικούς φορείς» και «τοπικά συμφέροντα», οι οποίοι έκαναν προσφυγές για να μη γίνει η περιβόητη ζεύξη του Μαλιακού! Ολοι αυτοί «ξεχνούν» ότι επί δεκαπέντε και πάνω χρόνια που μελετούσαν τη λύση της ζεύξης με το σύστημα της «σύμβασης παραχώρησης», γνωστής και ως αυτοχρηματοδότησης, για να μπορούν οι μεγαλοεργολάβοι να εισπράξουν διπλά κέρδη - και από την κατασκευή και από την εκμετάλλευση - άφηναν στην τύχη του τον υπάρχοντα δρόμο. «Ξεχνούν» ότι οι κάτοικοι της περιοχής πάντα διεκδικούσαν, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε χάραξη επιλεγεί, την αναβάθμιση του υπάρχοντος δρόμου - λαιμητόμου. «Ξεχνούν» ότι ο πρωταρχικός λόγος για την εγκατάλειψη της λύσης της ζεύξης ήταν ότι κρίθηκε ασύμφορη από τους μεγαλοκατασκευαστές, καθώς οι τελικές μελέτες, που στοίχισαν μερικά δισ. δρχ., ανέβαζαν το κόστος από τα 100 στα 270 δισ. δρχ.

Μα κι αλλιώς να ήταν τα πράγματα, πότε κάποιες προσφυγές σταμάτησαν κάποια έργα; Μήπως σταμάτησε η κατασκευή του αεροδρομίου των Σπάτων με την προσφυγή για τη μη «ταπείνωση» - έτσι ονόμασαν την καταστροφή - του λόφου Ζάγανι, στον οποίο βρίσκονταν λείψανα σπανιότατου παλαιολιθικού οικισμού; Μήπως δεν έγινε η ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου, παρά τις προσφυγές των πλοιοκτητών φέρι - μποτ και καταστηματαρχών; Μήπως δεν έγινε η Δυτική Περιφερειακή του Υμηττού, μετά τις προσφυγές - κι ας στοίχισε στο Δημόσιο 75 δισ. δρχ. παραπάνω η διόρθωση της χάραξης; Μήπως δεν έγιναν τόσα Ολυμπιακά έργα σε περιοχές, όπου οι προσφυγές φορέων και κατοίκων ήταν δικαιολογημένες, παρά αυτές τις προσφυγές;

Αλλά βέβαια - θα πει κανείς - για τους κυβερνώντες όσοι περνούν από το «πέταλο του Μαλιακού», τα Τέμπη ή την Κορίνθου - Πάτρας, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή η ζωή τους, δεν έχουν σχέση ούτε με τη νέα «Μεγάλη Ιδέα» της Ολυμπιάδας των χορηγών, ούτε με τις προτεραιότητες που επιτάσσουν τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων. Γι' αυτό και τα συγκεκριμένα σημεία παραμένουν δρόμοι - καρμανιόλες, και στη «σκοτεινή πλευρά» των τόσων «πακέτων Ντελόρ». Ας πάψουν, λοιπόν, να παπαγαλίζουν τα περί δήθεν «τοπικών συμφερόντων». Κανέναν δεν πρόκειται να ξεγελάσουν. Το ποτάμι της οργής δε γυρίζει πίσω.

Ευρω-τουρκική δημοκρατία...

Την ικανοποίησή του για την έγκριση από την τουρκική Εθνοσυνέλευση του νέου ποινικού κώδικα έσπευσε να εκφράσει ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, στέλνοντας ταυτόχρονα και ένα ακόμα καθαρό σήμα στην κυβέρνηση της Τουρκίας ενόψει της έκθεσης της ΕΕ για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων στις 6 του Οκτώβρη.

Ο νέος ποινικός κώδικας αποτελεί «ένα βασικό στοιχείο της προσπάθειας για τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας», αποφάνθηκε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Προφανώς οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών, που έχουν κάνει φύλλο και φτερό τον τουρκικό ποινικό κώδικα και ξεσηκώθηκαν υποκριτικά για την ποινικοποίηση της μοιχείας, δεν αγνοούν το άρθρο 306 του τουρκικού ποινικού κώδικα, το οποίο απαγορεύει την «προπαγάνδα για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και την αποδοχή λύσης εναντίον της Τουρκίας» ή την ύπαρξη «λευκών κελιών» και χιλιάδων πολιτικών κρατουμένων! Τέτοιες εξόφθαλμα αντιδημοκρατικές διατάξεις δεν έρχονται προφανώς σε αντίθεση με το «δημοκρατικό κεκτημένο» της ΕΕ. Και μόνο τον «ευρωτρομονόμο» να αναφέρει κανείς φθάνει για να φανεί ότι δεν υπάρχει κανένα «ασυμβίβαστο»...

ΥΓ: Φυσικά, οι Βρυξέλλες δεν πολυνοιάζονται που υπάρχει ακόμα σε ισχύ το ψηφισμένο από την τουρκική Εθνοσυνέλευση «κάζους μπέλι», ότι δηλαδή είναι «αιτία πολέμου» αν η Ελλάδα κάνει χρήση του νόμιμου δικαιώματος να επεκτείνει από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια τα χωρικά ύδατα. Ομως, η ελληνική κυβέρνηση πώς θα προχωρήσει στην υπερψήφιση της τουρκικής υποψηφιότητας χωρίς να έχει αποσυρθεί το «κάζους μπέλι» από την πανίσχυρη κυβέρνηση Ερντογάν;



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ