Πέμπτη 3 Δεκέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μυρίστηκαν χρήμα

Γρηγοριάδης Κώστας

Ζωτικό χώρο και μερίδια από την πίτα της λεγόμενης «πράσινης οικονομίας» αναζητούν τραπεζίτες και άλλες μερίδες της κεφαλαιοκρατίας βλέποντας μπροστά τους νέες ευκαιρίες για κέρδη. Κράχτης αυτής της πραμάτειας και ο «πολύς» Τζ. Ρίφκιν - γνωστός και από το πόνημά του «Το τέλος της εργασίας» - που ήταν και ο υψηλός καλεσμένος σε συνέδριο που διοργάνωσε στην Αθήνα η Τράπεζα Μάρφιν (όμιλος Βγενόπουλου).

Ο περιφερόμενος «σοφός», που φαίνεται να ειδικεύεται και στα της κλιματικής αλλαγής, μας έδωσε τα φώτα του λέγοντας κοινοτοπίες επιπέδου προσχολικής αγωγής, όπως για παράδειγμα ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ σημαντικές προοπτικές ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, λόγω της... «ηλιοφάνειας που επικρατεί» και ακόμη ότι «κάθε σπίτι, κάθε επιχείρηση μπορεί να μετατραπεί σε εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας»...

Είναι φανερό ότι φράσεις όπως οι παραπάνω είναι μέρος της διαφημιστικής καμπάνιας κυβερνήσεων και πλουτοκρατίας που μυρίστηκαν ασφαλείς διεξόδους για τα κεφάλαιά «τους» και ακόμη μεγαλύτερες αποδόσεις. Η γιγάντωση των μονοπωλίων η παραπέρα απόσπαση των βασικών και συγκεντρωμένων κλάδων της παραγωγής μόνον τα χειρότερα θα φέρει για τα λαϊκά στρώματα, τα συμφέροντα και τις ανάγκες τους.

Στην μπίζνα της «πράσινης οικονομίας» μπαίνει και η Εμπορική Τράπεζα, που έχει περάσει στο γαλλικό μονοπώλιο της «Κρεντί Αγκρικόλ». Σε αυτό το πλαίσιο διαφημίζουν από χτες ένα «νέο» καταναλωτικό δάνειο για νοικοκυριά, που για τις ανάγκες της περίστασης βάφτισαν «home ecoλογικό». Στόχος τους, λένε, είναι η «χρηματοδότηση πρωτοβουλιών φιλικών προς το περιβάλλον». Με αυτόν τον τρόπο οι τραπεζίτες σπρώχνουν και τη δική τους πραμάτεια και την πραμάτεια των μονοπωλίων της «πράσινης οικονομίας», με τα οποία και συμπράττουν σε διάφορα επιχειρηματικά σχήματα...

Ζητάνε και τα ρέστα

«...οι εργασιακές σχέσεις με τη Διοίκηση της Ενωσης είναι άριστες...». Με αυτή τη φράση απαντά το ΔΣ του Σωματείου Συνεταιριστικών Υπαλλήλων Αιγίου, με αφορμή την Επερώτηση του ΚΚΕ που κατήγγειλε αντεργατικές μεθοδεύσεις της Διοίκησης της Παναιγιάλειας Ενωσης Συνεταιρισμών - ΠΕΣ (η πλειοψηφία του ΔΣ είναι ΠΑΣΟΚ).

Συγκεκριμένα, το ΚΚΕ καταγγέλλει πως η ΠΕΣ πρωτοστατεί στην επιβολή αντεργατικών μέτρων και επιχειρεί να γενικεύσει τις ελαστικές και ανασφάλιστες σχέσεις εργασίας, πιέζει 5 μόνιμους εργαζόμενους να παραιτηθούν και να βγουν σε πρόωρη συνταξιοδότηση στο όνομα της μείωσης του κόστους λειτουργίας της Ενωσης, καθώς και ότι προσπάθησε ανεπιτυχώς να αντικαταστήσει την κάρτα των εργατοϋπαλλήλων με μηχάνημα ελέγχου δακτυλικών αποτυπωμάτων.

Είναι φανερό πως το θράσος των εν λόγω συνδικαλιστών δεν έχει όρια, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι στην ΠΕΣ πιέζονται στο όνομα της μείωσης του κόστους με το χυδαίο επιχείρημα ότι απαλλάσσουν τους αγρότες, μέλη της Ενωσης, από έξοδα, «λησμονώντας» πως οι εργαζόμενοι και οι αγρότες δημιούργησαν το «θηρίο» που λέγεται ΠΕΣ και την έκαναν κερδοφόρα.

Σε απάντησή της η Αχτιδική Επιτροπή Υπαίθρου Αχαΐας του ΚΚΕ σημειώνει χαρακτηριστικά: «Για τα γεγονότα που καταγγέλλει το ΚΚΕ δε λένε κουβέντα. Δεν έκαναν ούτε μια παρέμβαση για να υπερασπίσουν τους εργατοϋπαλλήλους της Ενωσης, για τις απολύσεις των μόνιμων και για τη συνεχή εκμετάλλευση εργαζομένων με τις ολιγόμηνες συμβάσεις. Ούτε τώρα, ούτε το 2007 και το 2008. Αλλωστε οι συγκεκριμένοι "συνδικαλιστές" του ΠΑΣΟΚ είναι και οι προϊστάμενοι στην ΠΕΣ με παχυλούς μισθούς. Αυτός είναι ο ορισμός του κυβερνητικού συνδικαλισμού της εργατικής αριστοκρατίας. Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, γιατί έχουν "άριστες" εργασιακές σχέσεις με τη διοίκηση της ΠΕΣ».

Τα μερίδια

Είναι αλήθεια ότι ...έδωσαν και πήραν το τελευταίο διάστημα οι αντιπαραθέσεις κυβέρνησης και MIG, με αφορμή τον αποκλεισμό της «Olympic Air» - που ανήκει στον όμιλο του Α. Βγενόπουλου - από το διαγωνισμό για την ανάθεση των 15 (σε σύνολο 24) επιδοτούμενων αεροπορικών γραμμών στο Αιγαίο.

Αλήθεια είναι επίσης ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και ο επιχειρηματίας, έφτασαν να ανταλλάξουν και προσωπικά ...πυρά. Και πάνω που ορισμένοι είχαν αρχίσει να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση αντιστέκεται σθεναρά απέναντι στα επιχειρηματικά συμφέροντα, ανακοινώθηκε επίσημα ότι τελικά η «Olympic Air», αναλαμβάνει τελικά το «φιλέτο» των εννιά επιδοτούμενων γραμμών έως τον ερχόμενο Μάρτη, έναντι 5,220 εκατ. ευρώ. Τις υπόλοιπες 15 γραμμές έχουν αναλάβει οι εταιρείες «Athens Airways» και «Sky Express», έναντι επιδότησης 1,562 εκατ. ευρώ και 632.000 ευρώ αντίστοιχα.

Σημειώστε ότι ο όμιλος της MIG είναι από τους βασικούς διεκδικητές και για την ανάληψη των υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης αεροσκαφών («χάντλινγκ») στα 34 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας. Πρόκειται για δραστηριότητα, με ετήσιο τζίρο άνω των 150 εκατ. ευρώ.

Ηταν και είναι κόμμα του κεφαλαίου

Επί ένα δίμηνο, όσο δηλαδή διήρκεσε η εσωκομματική προεκλογική περίοδος στη ΝΔ, τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, «πιπίλιζαν» το μυαλό του λαού με την «κοσμογονία» που δήθεν φέρνει μαζί της η εκλογή του προέδρου ενός κόμματος «από τη βάση». Τι έλεγε και τι έγραφε η πλειοψηφία του Τύπου; Οτι η συμμετοχή στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία διασφαλίζει την άμεση λαϊκή παρέμβαση στη διαμόρφωση της πολιτικής ενός κόμματος. Και πως η συγκεκριμένη διαδικασία φέρνει μαζί της το «νέο», το «φρέσκο», αφού «τα κόμματα ανοίγονται στην κοινωνία».

Τι δεν έλεγαν και τι δεν έγραφαν όλοι αυτοί που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο λιβάνιζαν και αποθέωναν την εκλογή αρχηγού ενός κόμματος «από τη βάση»; Οτι ανεξάρτητα από τις προσδοκίες και τις αυταπάτες με τις οποίες ο καθένας φτάνει να συμμετέχει στη συγκεκριμένη διαδικασία, η λαϊκή συμμετοχή στην εκλογή προέδρου δεν είναι συνθήκη ικανή να επιβάλει και φιλολαϊκή πολιτική στο κόμμα. Κάθε άλλο, μάλιστα. Αξιοποιείται από το ίδιο το κόμμα σαν ισχυρό άλλοθι για να θωρακίσει τη στρατηγική του, επικαλούμενο τη λαϊκή νομιμοποίηση που απέσπασε στις κάλπες. Τα όσα ακολούθησαν την εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ το 2004 και το 2007, είναι ενδεικτικά. Το 1.000.000 των ψήφων που απέσπασε τότε ο Γ. Παπανδρέου, όχι μόνο δεν το μετατόπισαν στο ελάχιστο από τη στρατηγική του, αλλά σήμερα, από τη θέση της κυβέρνησης, ανέλαβε να οξύνει την αντιλαϊκή επίθεση, παίρνοντας τη σκυτάλη από τη ΝΔ.

Το ίδιο ισχύει και για τη ΝΔ. Οι περίπου 800.000 ψήφοι που κατέληξαν στις εσωκομματικές κάλπες, όχι μόνο δε συνέβαλαν ώστε να αποκτήσει η ΝΔ φιλολαϊκά χαρακτηριστικά, αλλά με τη συμμετοχή τους έδωσαν αέρα στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο να ανέβει προχτές στο βήμα του Ελληνοαμερικάνικου Επιμελητηρίου και να ζητήσει νέα, ακόμα πιο σκληρά μέτρα υπέρ του κεφαλαίου. Τι ζήτησε ο Αντ. Σαμαράς; Να «απενοχοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα», μείωση των φορολογικών συντελεστών για το κεφάλαιο, μείωση των εργοδοτικών εισφορών, περικοπές κοινωνικών δαπανών, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, απαλλαγή των επιχειρήσεων από τις κινητοποιήσεις «μερικών δεκάδων ατόμων που κλείνουν τους δρόμους».

Ο Αντ. Σαμαράς δεν κάνει τίποτε περισσότερο από το να διαλαλεί τη διαχρονική πολιτική του κόμματός του, προσαρμοσμένη στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου, από το οποίο διεκδικεί ξανά την εμπιστοσύνη για να επανέλθει σε τροχιά διακυβέρνησης. Κόμμα της αστικής τάξης ήταν και παραμένει η ΝΔ και γι' αυτό δε θα μπορούσε παρά να λέει και να προτείνει μέτρα για την ενίσχυση της κερδοφορίας των μεγαλοεπιχειρήσεων. Οι εξελίξεις, ωστόσο, διατηρούν την αξία τους για εκείνους τους ανθρώπους του μόχθου που συμμετείχαν στην ανάδειξη νέου αρχηγού, έχοντας την αυταπάτη ότι η ψήφος τους κάτι μπορεί να επηρεάσει προς το καλύτερο, να σηματοδοτήσει κάτι πιο ελπιδοφόρο. Επιβεβαιώνεται ότι τίποτα καινούριο, τίποτα φιλολαϊκό δεν μπορεί να προκύψει από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όσοι και αν ψηφίσουν για αρχηγό. Γι' αυτό και πρέπει να αποδυναμωθούν σαν κόμματα του κεφαλαίου. Να πολεμηθεί και τελικά να ηττηθεί η στρατηγική τους από ένα πλατύ λαϊκό μέτωπο, που θα οργανώνει την πάλη του με γνώμονα τις δικές του σύγχρονες ανάγκες.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

ΠΑΣΟΚισμοί...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΜ, ΠΑΣΟΚ ΕΧΟΥΜΕ πια στην κυβέρνηση, οπότε οι επικοινωνιακές επιλογές του είδους ... «θα σας βγάλουμε όλους τρελούς» θα είναι εφεξής στην «ημερήσια διάταξη».

Ετσι, λοιπόν, ακούσαμε χτες τον Γιώργο Ανωμερίτη, διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΛΠ, να δηλώνει ευθαρσώς πως «δεν είπαμε ποτέ ότι η σύμβαση (σ.σ. με την «Cosco») είναι σκάνδαλο» και, γενικώς, ότι δεν είχαν δα και ...τόσο μεγάλες αντιρρήσεις.

Εμείς τώρα τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις αφίσες τους, που μιλάγανε για «αποικιοκρατική» σύμβαση; Τις τοποθετήσεις του ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευσης στη Βουλή; `Η τους πύρινους λόγους του σημερινού πρωθυπουργού, που «σκιζόταν» περί του ότι η σύμβαση αυτή δε θα εφαρμοστεί;

Σε λίγο, θα μας πούνε πως αυτοί ουδέποτε μιλήσανε για «πράσινη ανάπτυξη», αλλά για «κίτρινη» ή «πορτοκαλί». Εμείς δεν ακούσαμε καλά...

Ομως, και τέτοια τρελά θα πούνε, και τους εαυτούς τους θα διαψεύσουν, και το μαύρο - άσπρο θα βγάλουν, και θα κάνουν μέχρι και ...κωλοτούμπες. Γιατί ένα είναι το θέμα: Να συνεχιστεί η πολιτική της ΕΕ που εφάρμοζε και η Νέα Δημοκρατία.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, περιχαρής επιστρέφει ο Γ. Παπακωνσταντίνου από τις Βρυξέλλες, γιατί η ΕΕ δείχνει «κατανόηση» στις προσπάθειες της κυβέρνησης για μείωση του ελλείμματος!

Πώς να το κάνουμε; Αυτό τον ενδιαφέρει. Αυτούς θέλει να έχει χαρούμενους, ευχαριστημένους και φυσικά ...ταϊσμένα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν.

Το ότι ο ελληνικός λαός δε δείχνει ...καμιά κατανόηση στη μείωση των συντάξεων και στην αύξηση των ορίων ηλικίας που ετοιμάζουν ουδόλως τον ενδιαφέρει.

Το σχέδιό τους, άλλωστε, είναι απλό: Θα προσπαθήσουν να μας κάνουν ...πλύση εγκεφάλου για το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα, άρα όλοι πρέπει να «αναλάβουμε τις ευθύνες μας» και να πληρώσουμε.


Γρηγοριάδης Κώστας

Εάν δεν πιάσει, υπάρχει πάντα ο ... Χρυσοχοΐδης, με την «επαγγελματική» αστυνομία του, τα νέα ήθη και τις μεθόδους...

Παραπλανητική διγλωσσία

Γρηγοριάδης Κώστας

Καμία διαφωνία και αντίθεση δεν προβάλλει ο Α. Σαμαράς σε νέες φοροεπιδρομές σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών, όπως έσπευσαν ορισμένα ΜΜΕ να υποστηρίξουν ερμηνεύοντας όπως τους βολεύει τη φράση του νεοεκλεγέντος προέδρου της ΝΔ στην ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο ότι «δεν πρέπει να εξαπολύσουμε φοροεπιδρομή στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις». Αμέσως μετά όμως ο πρόεδρος της ΝΔ φρόντισε να αποσαφηνίσει ότι διαφωνεί μόνο με τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου. Και όχι μόνο αυτό. Αξίωσε πλήρη φοροαπαλλαγή και φοροασυλία των επιχειρήσεων, υιοθετώντας πλήρως τις προτάσεις των φορέων τους (ΣΕΒ, ΕΒΕΑ, ΣΕΛΠΕ κ.ο.κ.) για παραπέρα μείωση των φορολογικών συντελεστών, των εργοδοτικών εισφορών, πάσης φύσεως εισφορές κ.ο.κ. Πιο ξεκάθαρη τοποθέτηση υπέρ της στήριξης των επιχειρήσεων και της ενίσχυσης της κερδοφορίας τους δεν μπορούσε να υπάρξει. Από την άλλη, δεν είπε τίποτα συγκεκριμένο για τους νέους φόρους, κυρίως έμμεσους, που πληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Δεν είπε ούτε μία λέξη και φυσικά δεν είναι τυχαία παράλειψη. Αντίθετα είναι ολοφάνερο ότι όσο υλοποιούνται οι προτάσεις του προέδρου της ΝΔ για γενναία μείωση των φορολογικών και άλλων «βαρών» στις επιχειρήσεις, τόσο περισσότερο θα μετακυλίονται αυτά στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών. Το συμπέρασμα είναι πολύ απλό. Ο Α. Σαμαράς καταφεύγει στη συστηματική χρήση της διγλωσσίας προκειμένου να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα: Και να ικανοποιήσει τα συμφέροντα της τάξης που υπηρετεί και να μην απογοητεύσει πρόωρα τη λαϊκή βάση της ΝΔ που τον ψήφισε...

«Πετυχημένοι» και «αποτυχημένοι»

«Οι νικητές βρίσκουν στόχους, οι χαμένοι δικαιολογίες». «Τι ξεχωρίζει τον επιτυχημένο από τον αποτυχημένο»; «Είναι η επιτυχία για όλους ή μόνο για τους τυχερούς»; «Πόσο καθοριστικοί είναι για την επιτυχία παράγοντες όπως η εξωτερική εμφάνιση, η τύχη, η νοημοσύνη»; Τα παραπάνω είναι μόνο ορισμένα απ' τα θέματα που ...απασχόλησαν το «4ο συνέδριο νεανικής επιχειρηματικότητας και επαγγελματικής καριέρας», που διοργανώθηκε, προχτές, απ' το Ελληνικό Κέντρο Διοίκησης Επιχειρήσεων. Μάλιστα, το δικαίωμα συμμετοχής στο συνέδριο κόστιζε 30 ευρώ, ενώ για τους φοιτητές υπήρχε η ...προσφορά των 25 ευρώ! Σύμφωνα με τη θεματολογία του συνεδρίου μπορούν να βγουν και κάποια συμπεράσματα: Οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι «απλά» αποτυχημένοι! Φταίνε αυτοί που δεν «πέτυχαν»! Είναι «χαμένοι» και ψάχνουν δικαιολογίες, γιατί δεν είναι «άξιοι»! Οι «αξίες» αυτές δεν είναι τίποτα άλλο από «χυδαίες» εκδοχές των κυρίαρχων αντιλήψεων, που συνήθως παρουσιάζονται με λογύδρια περί «ίσων ευκαιριών». Είναι το «παραμύθι» του καπιταλισμού, λίγο «άγαρμπα» γραμμένο...

Τα μονοπώλια δε χάνουν ποτέ

«Υποχώρησαν 25,9% τα κέρδη των εισηγμένων στο εννεάμηνο», αναφέρει «Το Βήμα» σε πρωτοσέλιδό του για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις.

Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Διότι αν μείνει κανείς μόνο στον τίτλο, τότε, μπορεί και να μιλήσει γι' αυτούς τους καημένους (τους επιχειρηματίες, ντε), που επενδύουν τα «ωραία τους λεφτάκια» για να έχει δουλειά ο κοσμάκης, αλλά τα χάνουν όλα εξαιτίας της τρισκατάρατης κρίσης. Αν, όμως, διαβάσουμε το δημοσίευμα, εκείνο που προκύπτει είναι πως τα καθαρά κέρδη μέσα στο εννιάμηνο Γενάρη - Σεπτέμβρη ήταν 4,95 δισεκατομμύρια, ενώ ο κύκλος εργασιών ήταν ύψους 57,42 δισεκατομμυρίων ευρώ, για το ίδιο διάστημα. Σημαίνει, δηλαδή, το εξής απλό: ότι μπορεί να μη φτάνουν τους αριθμούς που επιθυμούν αλλά τα κέρδη παραμένουν μεγάλα. Την ώρα δηλαδή, που εν χορώ κυβέρνηση, εργοδοσία, ΣΕΒ, ΝΔ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κι όλοι οι άλλοι ευρωλάγνοι, καλούν τους εργαζόμενους να ξανασφίξουν το ζωνάρι για τα ελλείμματα, συνεχίζουν να παράγονται κέρδη. Αλλά επειδή δεν είναι αρκετά, τα μονοπώλια απαιτούν νέες θυσίες από την εργατική τάξη.

Υπάρχει, όμως, και κάτι που οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν και γύρω από αυτό να χαράξουν τη δράση τους: Τον πλούτο αυτό - το μέγεθος του οποίου συχνά δε μπορούν ούτε να συλλάβουν - είναι αυτοί οι ίδιοι που με την εργασία τους παράγουν...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μέτωπο κόντρα στη «διαχείριση»

Την ανάγκη αξιοποίησης και ανάπτυξης της επιστημονικής πείρας προς όφελος του λαού και των αναγκών του αναδεικνύει η κατάσταση που εξελίσσεται εν μέσω πανδημίας της «νέας γρίπης», όπως επισημαίνει με προχτεσινή του ανακοίνωση και το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Σήμερα υπάρχουν οι κατάλληλες τεχνολογικές δυνατότητες, αλλά και παράγεται άφθονος πλούτος από τους εργαζόμενους ώστε όχι μόνο να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της πανδημίας, αλλά, πολύ περισσότερο, να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στην Υγεία, που είναι και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως δημόσιο αγαθό και μόνο. Η αξιοποίηση όμως των επιστημονικών επιτευγμάτων προς όφελος των εργαζομένων, η υποταγή της επιστήμης αποκλειστικά στην υπηρεσία του ανθρώπου, μπορεί να γίνει μόνο αν κοπεί ο ομφάλιος ρόλος με την «αγορά», «τα κέρδη», τα μονοπώλια που κυριαρχούν και στην Υγεία. Μπορεί να γίνει με μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας, που στο κέντρο της θα έχει αποκλειστικά τις ανάγκες του ανθρώπου και ακριβώς σε αυτό θα βρίσκονται και οι ανεξάντλητες δυνάμεις της.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να υποκύψουν στον εκβιασμό που επιχειρείται στη βάση τετελεσμένων εκ μέρους της κυρίαρχης πολιτικής, που πορεύεται στο δρόμο της εμπορευματοποίησης και της εκμετάλλευσης και της Υγείας, σαν μιας ακόμα πηγής άφθονου και ζεστού κέρδους. Απαιτείται εγρήγορση, διεκδίκηση και αγώνας για να παρθούν, έστω και τώρα, μέτρα πρόληψης της παραπέρα διασποράς της νόσου. Εδώ και τώρα, να εξασφαλιστούν άδειες απ' όλα τα ασφαλιστικά ταμεία με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση για όσους εργαζόμενους αρρωσταίνουν, για ένα μέλος της οικογένειας σε περίπτωση που έχουν άρρωστο παιδί ή ηλικιωμένο, είτε παραμένουν κλειστά το σχολείο ή ο βρεφονηπιακός σταθμός. Το ίδιο για τις έγκυες και όλους όσοι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες για όλο το διάστημα της έξαρσης της νόσου. Να εξασφαλιστεί με μέτρα και προσωπικό η καθαριότητα σε σχολεία, νοσοκομεία, μέσα μαζικής μεταφοράς και γενικά στους δημόσιους χώρους. Να αυξηθούν τα δρομολόγια στα μέσα μαζικής μεταφοράς για να αποφεύγεται ο συνωστισμός ανθρώπων, να παρθούν μέτρα στους χώρους δουλειάς και ειδικά στις μονάδες Υγείας.

Στο «μέτωπο της πανδημίας», τα συνδικάτα, οι μαζικοί και επιστημονικοί φορείς, οι λαϊκές οργανώσεις, να απαντήσουν με ένα μέτωπο διεκδίκησης άμεσων μέτρων αλλά και με μακροπρόθεσμο χαρακτήρα αντιμετώπισης των προβλημάτων του τομέα Υγείας. Δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να αφήσουν την υγεία τους και την υγεία των παιδιών τους στη μεγαθυμία και στα σχέδια της κυβέρνησης. Δεν πρέπει να επιτρέψουν τη χειροτέρευση και την παραπέρα εμπορευματοποίησή της αλλά και να παλέψουν για ένα σύστημα δημόσιας καθολικής και δωρεάν Υγείας, που στο φόντο της πανδημίας αποδεικνύεται ακόμα πιο δραματικά ο αναντικατάστατος ρόλος του. Προβάλλοντας διεκδικήσεις που θα στηρίξουν άμεσα την εργατική - λαϊκή οικογένεια, το λαϊκό κίνημα πρέπει να πιέσει κράτος και εργοδότες να πάρουν μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών της «νέας γρίπης». Να παλέψει για μέτρα πρόληψης αλλά και υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ανοίγοντας το δρόμο για τη ριζοσπαστικοποίηση και κινητοποίηση όλο και περισσότερων εργαζομένων ενάντια στη λογική της «διαχείρισης» που προσαρμόζονται ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ