Το Σάββατο 11 Ιούλη 2009, στο πλαίσιο του 18ου Αντιιμπεριαλιστικού Διημέρου της ΚΝΕ που έγινε στο Νεστόριο, ομάδα μελών της ΚΝΕ και του Κόμματος ανέβηκε στην κορυφή Γκόλιο του Γράμμου (σε υψόμετρο 1.919 μέτρα), όπου το καλοκαίρι του 1948 τραυματίστηκε σε μάχη ο Νίκος Μπελογιάννης. Το 1952, και μετά την εκτέλεσή του, η ΚΕ του ΚΚΕ παίρνει απόφαση να μετονομαστεί η κορυφή Γκόλιο του Γράμμου σε κορυφή «Νίκος Μπελογιάννης», προς τιμήν του ήρωα κομμουνιστή. Στην κορφή τοποθετήθηκε μαρμάρινη πλάκα με το σκίτσο του Μπελογιάννη που είχε φτιάξει ο Π. Πικάσο και που γράφει: «Κορυφή Νίκος Μπελογιάννης. Εδώ τραυματίστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης στη μεγάλη μάχη του Γράμμου το καλοκαίρι του 1948».

Στη μνήμη του συντρόφου Τάκη (Δημήτρη) Τσιόγκα και ενόψει του 10ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, που ξεκινάει σε λίγες μέρες, στέλνουμε στον «Ριζοσπάστη» τη φωτογραφία από την Κορυφή Γκόλιο του Γράμμου, όπου μαζί με στελέχη της ΚΝΕ βρίσκεται ο σύντροφος Τάκης. Στη μνήμη του σ. Τάκη, η αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ που βρέθηκε στην αποστολή προσφέρει στο ΚΚΕ 200 ευρώ.

«Η απάντηση στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. Ο αρνητικός συσχετισμός δεν αναιρεί την επικαιρότητα και αναγκαιότητά του», επισημαίνει η ΚΝΕ. «Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ έχουμε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και στα λαϊκά στρώματα. Και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αποδείχθηκε πως όταν υπάρχει μια πρωτοπορία έτοιμη και αποφασισμένη, η λαϊκή ανταπόκριση στο κάλεσμα θα έρθει. Ο συσχετισμός των δυνάμεων δε μένει παγωμένος».

Η ΚΝΕ επαναλαμβάνει ανάμεσα σε άλλα ότι «65 χρόνια μετά, παρά τις προσπάθειες συκοφάντησης και ξαναγραψίματος της Ιστορίας δεν μπορεί να σβήσει η γιγαντιαία προσφορά της Σοβιετικής Ενωσης στη νίκη ενάντια στο φασισμό, ο καθοριστικός ρόλος του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ στην αντίσταση στη χώρα μας. Ο λαός μας με το όπλο στο χέρι, πάλεψε και νίκησε το φασισμό. 65 χρόνια μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου τα διδάγματα από αυτόν είναι χρήσιμα για την οργάνωση της επαναστατικής πάλης σήμερα».

Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και θα απευθύνει χαιρετισμό εκπρόσωπος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Το καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης αποτελεί από μόνο του μια μεγάλη και φροντισμένη παραγωγή. Τη σκηνοθεσία έχει κάνει ο Κώστας Καζάκος, τις ενορχηστρώσεις οι Δ. Κουφαλάκος, Π. Τσίτσικας, Στ. Φευγαλάς και τις χορογραφίες η Β. Κυριαζίδου. Δεκατρείς μουσικοί πλαισιώνουν την ορχήστρα, ενώ ιδιαίτερο στοιχείο είναι το ότι στη σκηνή της εκδήλωσης γνωστοί τραγουδιστές και ηθοποιοί θα συναντηθούν με νέους ερασιτέχνες, με το συγκρότημα, τη θεατρική ομάδα και την ομάδα χορού της ΚΝΕ.

Στη διάρκεια του πλούσιου μουσικοχορευτικού προγράμματος θα ακουστούν τραγούδια γνωστών δημιουργών όπως Θεοδωράκη, Ξαρχάκου, Βαμβακάρη, Λεοντή, Μικρούτσικου και άλλων. Θα ακουστούν αποσπάσματα λογοτεχνικών έργων των Γ. Ρίτσου, Τ. Λειβαδίτη, Μπ. Μπρεχτ, Δημήτρη Ραβάνη - Ρεντή, Βασίλη Κολοβού, καθώς και αποσπάσματα κειμένων του Νίκου Ζαχαριάδη και μαρτυρίες που συμπεριλαμβάνονται στο έργο «Για να θριαμβεύσει η ζωή».

Κάθε πτυχή από την ιστορική διαδρομή του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος περιέχει πλούσια διδάγματα για το σήμερα και το αύριο, για τον αγώνα που χτίζει το μέλλον. Αυτό ισχύει και για την πορεία της Κομματικής Οργάνωσης Ναυτεργατών (ΚΟΝ), του ταξικού ναυτεργατικού κινήματος. Γι' αυτό και τέτοιες εκδηλώσεις τις αγκαλιάζουν με θέρμη οι νέοι της ΚΝΕ, γιατί προσφέρουν διδάγματα πολύτιμα στην πάλη τους σήμερα.

Η σκληρή ζωή στα καράβια, οι στερήσεις, η εφοπλιστική επιθετικότητα, η πείρα από τα ταξίδια και η επικοινωνία με άλλα τμήματα της παγκόσμιας εργατικής τάξης αποτέλεσαν το εφαλτήριο για τον προβληματισμό, τη σκέψη, την ώθηση για την οργάνωση και την πάλη των ναυτεργατών.

Σημαντικός πρώτος σταθμός στην πορεία του ναυτεργατικού κινήματος στη χώρα μας αποτέλεσε η δημιουργία του Μετοχικού Ταμείου Μηχανικών Ατμοπλοίων το 1890, η δημιουργία του Ατμομηχανικού Συνδέσμου «Ο Προμηθεύς» το 1901, και τα άλλα ναυτεργατικά σωματεία στη συνέχεια. Από την πολυήμερη απεργία που οργάνωσαν το 1910 μηχανικοί και ναυτοθερμαστές και τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις το 1922-1923 (με τους 11 νεκρούς εργάτες, ανάμεσά τους και κομμουνιστές θερμαστές, τον Αύγουστο του 1923 στην απεργιακή συγκέντρωση στο Πασαλιμάνι), παρουσιάστηκαν πλευρές της διαπάλης στο ναυτεργατικό κίνημα και σημαντικοί σταθμοί στη δράση του.

Εγινε ιδιαίτερη αναφορά στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι κομμουνιστές ναυτεργάτες βρέθηκαν μπροστά, πρωτοπόροι στην επάνδρωση των επικίνδυνων αποστολών και στην υλοποίηση του συνθήματος της ΟΕΝΟ που καλούσε «Κρατάτε τα πλοία εν κινήσει», αλλά και στη δράση του ναυτεργατικού κινήματος στη διάρκεια του Εμφυλίου. Η παρουσίαση έφτασε στις απεργίες των δεκαετιών '70, '80, '90 αλλά και του 2000, όπου οι ταξικοί αγώνες δύο φορές αντιμετώπισαν την πολιτική επιστράτευση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ (2002) και της ΝΔ (2006). Ξετυλίγοντας το νήμα αυτών των αγώνων, αναφορά έγινε και στην επιτυχία της 48ωρης απεργίας στις 21-22 του Απρίλη, που για άλλη μια φορά η αστική Δικαιοσύνη την χαρακτήρισε «παράνομη και καταχρηστική».

Κι αυτή η μακρόχρονη αγωνιστική ιστορική διαδρομή προσφέρει πλούσια διδάγματα στους νέους κομμουνιστές, φωτίζει καλύτερα το δρόμο για το «αύριο»: Η ναυτιλία που θα αναπτύσσεται στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού κοινωνικού ελέγχου μπορεί να εξασφαλίσει τα δικαιώματα των ναυτεργατών, μπορεί να εξασφαλίσει φθηνές, σύγχρονες, ασφαλείς, τακτικές ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και θαλάσσιες μεταφορές που θα υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού μας.