«Το ΚΚΕ και η Αριστερά έχει δίκιο, αλλά δεν έχει σχέδιο για την έξοδο από την κρίση». Ο καθένας από το πόστο του, στην επίθεση εναντίον του ΚΚΕ. Και χτες, ο Λ. Λαζόπουλος από την εκπομπή του. Αφού πρώτα είπε ότι «το ΚΚΕ έχει δίκιο», στη συνέχεια έσπευσε να σημειώσει ότι δεν «πείθει» ότι μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Με άλλα λόγια, επίθεση στη στρατηγική του ΚΚΕ. Στην πολιτική πρόταση του Κόμματος για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.

Στο ρόλο του ανταποκρίνεται πράγματι με ικανότητα. Λίγο «αριστερούλης» και λίγο κριτικός απέναντι στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ για να μην προκαλεί και το θυμικό του λαού, αλλά στην αποστολή του πιστός. Η προστασία της πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων δεν πρέπει επ' ουδενί να αμφισβητηθεί. «Δίκιο έχει το ΚΚΕ», είπε ο Λαζόπουλος, αλλά μην επιμένει να τονίζει ότι για τα δεινά του λαού ευθύνεται η πλουτοκρατία και το σύστημα που την υπηρετεί (σ' αυτό το σημείο εμφάνιζε μέσω μοντάζ την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος να επαναλαμβάνει τη λέξη «πλουτοκρατία»), γιατί, όπως είπε, ναι μεν «η λέξη είναι σωστή», αλλά «δεν μιλάει στον σημερινό λόγο».

Πού κατέληξε χτες, για μια ακόμη φορά, ο Λαζόπουλος; Να ξεκαθαρίσει στον ελληνικό λαό ότι «αναγκαστικά θα πορευτούμε με τον Παπανδρέου», για τον οποίο σημείωσε μάλιστα ότι «προλαβαίνει ακόμα να πηδήσει στο βαγόνι της Ιστορίας και να σώσει τον τόπο». Τέτοια προσφορά στην πλουτοκρατία, που όποιος εναντιώνεται σ' αυτήν - καθόλου τυχαία - δημιουργεί σπυράκια τόσο στον Λαζόπουλο, όσο και στην κυβέρνηση. Μάλλον επειδή η λέξη περιγράφει επακριβώς τίνος «διασκεδαστής» είναι.

Την τρομοκρατική και απεργοσπαστική τακτική του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ και προϊσταμένου της τεχνικής υπηρεσίας του ΟΣΕ στο Βόλο, Γιάννη Αντωνιάδη, ο οποίος έφτασε μέχρι και στο σημείο της κλήσης σε απολογία συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ, επειδή συμμετείχε στη 48ωρη απεργία της περασμένης βδομάδας, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Γραμματεία Μαγνησίας του ΠΑΜΕ. Συγκεκριμένα, καταγγέλλει ότι ο Γιάννης Αντωνιάδης, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στη Μαγνησία, την πρώτη μέρα απεργίας διερχόμενος από την Περιφέρεια Θεσσαλίας, όπου απεργοί είχαν προχωρήσει σε κατάληψη του κτιρίου, συνάντησε τον Χρ. Τσιράκογλου, στέλεχος του ΠΑΜΕ και μέλος της διοίκησης του Συνδέσμου Σιδηροδρομικών Θεσσαλίας, και του επιτέθηκε φραστικά επειδή απεργούσε, του έλεγε πως λείπει παράνομα και αντικανονικά από τη δουλειά του, αφού δεν υπάρχει απόφαση θεσμοθετημένου συνδικαλιστικού οργάνου, τον απείλησε ότι θα έχει σοβαρές συνέπειες και μετά συνέχισε με νέα επίθεση στο χώρο του ΟΣΕ, με παρατηρήσεις του τύπου «συμμετείχες σε παράνομη απεργία», «μας το παίζεις ήρωας» κ.ά., και με έγγραφη κλήση σε απολογία του συνδικαλιστή, η οποία ανακλήθηκε μετά από δυναμική παρέμβαση μελών της Γραμματείας Μαγνησίας του ΠΑΜΕ.

Οταν ο Αντωνιάδης είδε πως η προσπάθεια εκφοβισμού και υπηρεσιακού, πειθαρχικού ελέγχου δεν περνά, υποβάθμισε το γεγονός και προσπάθησε να πείσει το συνδικαλιστή να δικαιολογήσει τη διήμερη απουσία του από τη δουλειά με άλλον τρόπο, για να πάρει, για άλλη μια φορά, την ξεκάθαρη απάντηση «έλειπα, γιατί απεργούσα με το ΠΑΜΕ».

Και υπογραμμίζει: «Το γεγονός έχει κατά τη γνώμη μας μεγάλη σημασία. Αφενός, γιατί αυτό, και όχι μόνο, επιβεβαιώνει ξεκάθαρα τη διγλωσσία και την υποκρισία της πολιτικής και της τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ στο συνδικαλιστικό κίνημα: Από τη μια, σύμπλευση με τις ξεπουλημένες ηγεσίες, ανοιχτή απεργοσπασία από τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ μέχρι το Εργατικό Κέντρο Βόλου και τις πλειοψηφίες σε διάφορα ΔΣ Σωματείων, τη συμμετοχή στην προσπάθεια εκφοβισμού και τρομοκράτησης των εργαζομένων και, από την άλλη, δήθεν «αντικαπιταλιστικός αγώνας» και μεγάλος «καημός» για την Αριστερά και την «ενότητά της».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτό θα ήθελε ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που ασκούν κριτική στις απεργιακές κινητοποιήσεις γιατί - υποτίθεται - βλάπτουν την διεθνή εικόνα της χώρας;

Σε αυτή την περίπτωση το μόνο που θα αποκομίζαμε θα ήταν να επιτύχουμε την παγκόσμια πεποίθηση και την οικουμενική βεβαιότητα ότι είμαστε ένας λαός ...ηλιθίων.

Πόσο καλή άραγε φαίνεται η «διεθνής εικόνα» μιας χώρας που η κυβέρνησή της μαζί με τους λογιστές της Κομισιόν, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επιβάλλουν όλο και πιο αντιλαϊκά μέτρα;

Αυτό όμως τους αρέσει, γι' αυτό άλλωστε και το προβάλλουν τόσο πολύ. Προκαλεί, βλέπετε, την «εμπιστοσύνη των επενδυτών» και την «ευδαιμονία των δανειστών»...

Οπως, επίσης, θεωρούν πολύ θετικό το να διαφημίζουν πως στην Ελλάδα κόβουμε μισθούς, ενθαρρύνουμε τη μερική απασχόληση, επιτρέπουμε το νοίκιασμα εργαζομένων, απελευθερώνουμε τις απολύσεις.

Ε, λοιπόν, καλό είναι να καταλάβουν ότι οι εργαζόμενοι σε αυτή τη χώρα δεν έχουν καμία διάθεση να αποτελέσουν τη «φτηνή πραμάτεια» του ΠΑΣΟΚ για να την περιφέρει στις διεθνείς αγορές.

Τους προσβάλλει αυτό και τους εξοργίζει. Κι αν νομίζουν ότι οι κινητοποιήσεις ήταν ιδιαίτερα έντονες αυτό τον καιρό, μάλλον δεν έχουν υπόψη τους τι τους περιμένει.

Κι όσο κι αν το παίζουν «ψύχραιμοι» και «άνετοι» ενώ προσπαθούν να ξεθεμελιώσουν κάθε εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα, σύντομα θα αρχίσουν να νιώθουν πολύ άβολα.

Οι καρέκλες θα είναι μικρές και σκληρές και οι γραβάτες πολύ σφιχτοδεμένες...

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Λες και οργανισμοί όπως οι ΕΕ - ΔΝΤ αιωρούνται στο κενό και δεν υπάρχουν - δρουν - δυναμώνουν πάνω στη στοχοπροσηλωμένη παρέμβαση, με την οποία οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου οργανώνονται για την υπεράσπιση της πλουτοκρατίας. Λες και θέλησε ποτέ κάποια ελληνική κυβέρνηση να φύγει π.χ. από την ΕΕ ή το ΔΝΤ ή το ΝΑΤΟ και εμποδίστηκε. Καμιά αυταπάτη. Δεν είμαστε «όλοι μαζί». Η ίδια η καθημερινή πείρα των εργατών μαρτυρά ότι η προστασία των συμφερόντων του κεφαλαίου μόνο σε επιδείνωση της δικής τους ζωής οδηγεί, μόνο έτσι διασφαλίζεται. Γι' αυτό και είναι εγκληματικές οι ευθύνες της ΓΣΕΕ που κάνει - πραγματικά - ό,τι περνά απ' το χέρι της, για να κρύψει το δρόμο μέσα απ' τον οποίο η εργατική τάξη μπορεί να βελτιώσει τη ζωή της.

Με τον πιο ωμό και απροκάλυπτο τρόπο ο Γ. Παπανδρέου παραδέχθηκε δημόσια ότι η προσφυγή στο μηχανισμό ΕΕ - ΔΝΤ ήταν μια συνειδητή επιλογή που βασικός της στόχος δεν ήταν βέβαια να διευκολύνουν το δανεισμό της χώρας αλλά να βοηθήσουν την εγχώρια πλουτοκρατία και τα κόμματά της να περάσουν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. «Και ο μηχανισμός (σ.σ. ΕΕ - ΔΝΤ) αυτό μας προσφέρει: Την απαραίτητη ηρεμία και πειθαρχία για να κάνουμε αυτές τις μεγάλες αλλαγές», τόνισε μιλώντας χτες στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Με άλλα λόγια, αυτό που, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, προσδοκούν η κυβέρνηση και η πλουτοκρατία από το μηχανισμό των δύο ιμπεριαλιστικών οργανισμών είναι ότι θα βοηθήσει για να επιβληθεί «πειθαρχία» απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Το πώς θα βοηθήσει είναι φανερό: Συμμετέχοντας στην ιδεολογική τρομοκρατία του λαού, παρουσιάζοντας ως κατεπείγουσες και αναπόφευκτες τις «διαρθρωτικές αλλαγές», τις αλλαγές που ισοπεδώνουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και ρίχνουν την τιμή της εργατικής δύναμης. Η κυβέρνηση θέλει τη βοήθεια των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών για να εμφανίσει τις αντιλαϊκές ανατροπές ως προϋπόθεση για το δανεισμό της χώρας, για να μη φτάσει στη χρεοκοπία, κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, ο μηχανισμός ΕΕ - ΔΝΤ είναι μηχανισμός διάσωσης και στήριξης της πλουτοκρατίας στον πόλεμο που έχει κηρύξει κατά του λαού και ως τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται από το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο της ρήξης με τα μονοπώλια και της λαϊκής εξουσίας.

Να κατευνάσει τις αντιδράσεις όλο και περισσότερων εργαζομένων απέναντι στην ηττοπάθεια που καλλιεργεί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός προσπαθεί και η πλειοψηφία της ΠΟΕΜ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου - ΠΑΣΚΕ), που προχωρά σήμερα σε τρίωρη στάση εργασίας. Τι έγινε; Μήπως τώρα ανακάλυψε η πλειοψηφία ότι χτυπιούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων;

Οταν οι ταξικές δυνάμεις του κλάδου είχαν προτείνει 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση την περασμένη βδομάδα, η ηγεσία της ΠΟΕΜ απέρριψε την πρόταση, με την αιτιολογία ότι δε συμμετέχει σε κινητοποιήσεις που δεν έχει προκηρύξει η ΓΣΕΕ. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Σε παλιότερη συνεδρίαση (τέλη Μάρτη) του ΔΣ της ΠΟΕΜ οι ταξικές δυνάμεις είχαν και πάλι προτείνει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Τότε, για μια ακόμη φορά, οι δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού είχαν απορρίψει την πρόταση. Και, αφού ανάγκασαν τους εργαζόμενους του κλάδου σε ουσιαστική απραξία - σε μια φάση που χρειάζεται δυναμική απάντηση στον πόλεμο που έχει κηρύξει το μαύρο μέτωπο κατά των δικαιωμάτων τους - τώρα επιχειρούν να θολώσουν τα νερά, με μια κινητοποίηση, δίχως ουσιαστική συνέχεια.

Οι εργαζόμενοι καλούνται σήμερα, πριν είναι αργά, να γυρίσουν την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που προσπαθούν να τους εγκλωβίσουν σε «αγωνιστικές» τουφεκιές. Να μπουν μαζικά στην πάλη με αιτήματα αντίστοιχα των σύγχρονων αναγκών τους.