Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τις ομαδικές απολύσεις: ΕΕ και κυβέρνηση μονιμοποιούν τη σημερινή εργασιακή ζούγκλα και ανοίγουν δρόμο για παραπέρα αντεργατικές ανατροπές.

-- Πρόνοια: Τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού για το 2017 επιβεβαιώνουν τη βαθιά ταξική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

-- Χριστουγεννιάτικες γιορτές για τα παιδιά: Εμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, με πλούσιο πρόγραμμα και δημιουργική απασχόληση.

Σημ.: Λόγω της εξέλιξης με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τις ομαδικές απολύσεις η ύλη του 4σέλιδου αναμορφώνεται. Το θέμα που είχε αναγγελθεί για το ψήφισμα της σύσκεψης της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων δημοσιεύεται στη σελ. 10.

Το «σφαγείο» των ΚΕΠΑ αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της προνοιακής πολιτικής της κυβέρνησης

Στοιχεία που, όπως και αυτά που αφορούν στην Υγεία (αναλυτική παρουσίαση των οποίων δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 10/12/2016), επιβεβαιώνουν τη βαθιά ταξική αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης όσον αφορά τις λαϊκές ανάγκες σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο, αλλά και στους όρους και τις συνθήκες δουλειάς των εργαζομένων στις μονάδες Υγείας και Πρόνοιας όλων των βαθμίδων.

Ειδικότερα, στα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού για την Πρόνοια είναι ενσωματωμένα όλα τα προηγούμενα μέτρα των περικοπών στη χρηματοδότηση των προνοιακών ιδρυμάτων και των παροχών στους αναπήρους, χρόνιους πάσχοντες, φτωχές οικογένειες, ηλικιωμένους κ.λπ. Επομένως, έχουμε να κάνουμε με χειροτέρευση της απαράδεκτης κατάστασης που ήδη υπάρχει, γιατί σύμφωνα με την πολιτική των αναδιαρθρώσεων που αποτυπώνεται και στον κρατικό προϋπολογισμό, θα συνεχιστούν και θα επεκταθούν τα μέτρα προκειμένου η κρατική στήριξη να περιοριστεί σε όσους ζουν στα όρια της εξαθλίωσης. Αυτό είναι το κριτήριο της κυβέρνησης, που διαβεβαιώνει ότι οι αλλαγές που προωθεί στοχεύουν να εξορθολογίσουν το σύστημα της Πρόνοιας και να καλύπτονται όσοι «πραγματικά έχουν ανάγκη».

Ουσιαστικά, η κυβέρνηση αναπαράγει τη φτώχεια και περιορίζει τις παροχές - ψίχουλα σε ένα όλο και μικρότερο τμήμα, αυτό της ακραίας φτώχειας. Αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική την περιτυλίγει με τη χρυσόσκονη του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) και τη σερβίρει ως φιλολαϊκή, ότι «έχει ταξικό πρόσημο υπέρ των αδυνάτων».

Για να είναι κάποιος δικαιούχος του ΚΕΑ, πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση εξαθλίωσης. Π.χ. ένα άτομο θα παίρνει το μήνα έως 200 ευρώ. Εάν υπάρχει δεύτερο άτομο, θα παίρνει επιπλέον έως 100 ευρώ και για κάθε παιδί επιπλέον 50 ευρώ. Δηλαδή, μια τετραμελής οικογένεια με 2 παιδιά θα ενισχύεται με έως 400 ευρώ το μήνα.

Στα κριτήρια παροχής αυτού του ποσού συνυπολογίζονται τυχόν άλλα εισοδήματα, η ύπαρξη κινητής και ακίνητης περιουσίας, καταθέσεις σε τράπεζα και ανάλογα αφαιρούνται ποσά από το ΚΕΑ. Π.χ. εάν αυτή η οικογένεια μετρηθεί ότι έχει εισόδημα 1.200 ευρώ το εξάμηνο, αυτό θα αφαιρεθεί από τα 2.400 ευρώ του ΚΕΑ (6 μήνες επί 400 ευρώ) και θα πάρει 200 ευρώ το μήνα.

Στο ΚΕΑ, μάλιστα, έχουν ενσωματωθεί οι παροχές του νόμου της ανθρωπιστικής κρίσης (επιδότηση σίτισης, επιδότηση ενοικίου, επανασύνδεση και παροχή ηλεκτρικού ρεύματος), το οποίο λήγει το Δεκέμβρη του 2016, καθώς επίσης και το παλιότερο πρόγραμμα του «Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος» που λειτούργησε σε ορισμένους δήμους το 2014.

Μάλιστα, από τη «δεξαμενή» αυτή των εξαθλιωμένων προβλέπεται ότι το 10% - στο όνομα της εργασιακής επανένταξης - θα προσφέρεται ως πάμφθηνο εργατικό δυναμικό στους επιχειρηματίες, αφού θα επιδοτείται το «κόστος» τους και ταυτόχρονα θα χάνουν και τις όποιες παροχές είχαν από το ΚΕΑ.

Αν και η προβλεπόμενη δαπάνη για το ΚΕΑ είναι 760 εκατ. ευρώ, στον προϋπολογισμό εγγράφεται ποσό χρηματοδότησης 571 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση αναζητά περίπου 200 εκατ. ευρώ επιπλέον, τα οποία θα τα βρει - όπως αναφέρεται στον προϋπολογισμό - μέσω «σημαντικών εξοικονομήσεων πόρων μόνιμου χαρακτήρα που θα προέλθουν από την αναμόρφωση του προνοιακού χάρτη».

Στην ίδια κατεύθυνση προσανατολίζεται και η σχετική μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας για «την κοινωνική Πρόνοια και την κοινωνική προστασία στη χώρα», όπου γίνεται εκτενής αναφορά στο υφιστάμενο «κατακερματισμένο σύστημα» σε επίπεδο παροχών και κοινωνικών δομών και προτείνονται διάφοροι τρόποι για «τη βελτίωση της αποδοτικότητας αυτού». Ενδεικτικά αναφέρονται «ο εξορθολογισμός των παροχών» (επιδομάτων), «η ένταξή τους σε σχήμα εγγυημένου εισοδήματος» (ΚΕΑ), «η καλύτερη στόχευση σε ομάδες πληθυσμού».

Σύμφωνα με την αναπληρώτρια υπουργό Εργασίας, Θεανώ Φωτίου, σ' αυτό το πλαίσιο πρόκειται να καταργηθούν 4 επιδόματα, «ένδειας», «απροστάτευτων παιδιών», «αντιμετώπισης της σχολικής διαρροής» και για «νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας» - που δίνονταν από το υπουργείο Εσωτερικών μέσω των δήμων - και τα αντίστοιχα ποσά ύψους 10 εκατ. ευρώ θα ενσωματωθούν στον προϋπολογισμό για το ΚΕΑ. Αυτά τα επιδόματα ενδεχομένως να κοπούν από αυτούς που τα έπαιρναν λόγω των αυστηρών κριτηρίων του ΚΕΑ.

Από τα στοιχεία του προϋπολογισμού, σε ό,τι αφορά αυτά τα επιδόματα, αλλά και άλλα για αναπήρους και χρόνιους πάσχοντες, υπάρχει μείωση κατά 3 εκατ. ευρώ (2016: 737 εκατ. ευρώ - 2017: 734 εκατ. ευρώ) και όχι 10 εκατ. όπως ισχυρίζεται η Φωτίου.

Ακόμα, όμως, και αυτή η μείωση πραγματοποιείται σε συνθήκες περαιτέρω επιδείνωσης των όρων ζωής μεγάλου μέρους των λαϊκών στρωμάτων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Τα περισσότερα απ' αυτά τα επιδόματα είναι της τάξης των 300 ευρώ το μήνα, με την προϋπόθεση ότι οι δικαιούχοι δεν έχουν οποιοδήποτε άλλο εισόδημα και με αυτό το πενιχρό ποσό πρέπει να επιβιώσουν. Επομένως, ενώ οι ανάγκες αυξάνουν, τα ποσά που διατίθενται από τον κρατικό προϋπολογισμό είναι λιγότερα και αυτό επιδρά πολλαπλασιαστικά αρνητικά σε αυτούς τους ανθρώπους.

Ο εξορθολογισμός του συστήματος των προνοιακών παροχών σε είδος και σε χρήμα που επικαλείται η κυβέρνηση, με «εργαλείο» την καθιέρωση ενιαίων κριτηρίων, στοχεύει να περιορίσει τις κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες - παροχές, βάζοντας πολύ αυστηρές προϋποθέσεις για το τμήμα του πληθυσμού που βρίσκεται στα όρια της ακραίας φτώχειας και της εξαθλίωσης και προωθώντας νέο «μαχαίρι» σε άλλα προνοιακά επιδόματα (π.χ. οικογενειακό, θέρμανσης κ.λπ.), που παίρνει μέχρι σήμερα ένα μεγαλύτερο τμήμα εργαζομένων των λαϊκών οικογενειών.

Αυτήν την πολιτική παρουσιάζει η κυβέρνηση ως δήθεν «φιλολαϊκή», την πολιτική «παίρνω από τους φτωχούς για να δώσω στους φτωχότερους». Από τη μία ψίχουλα σε περιορισμένο αριθμό και κατηγορίες του πληθυσμού που ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης και την ίδια ώρα εφαρμογή πολιτικών που φτωχοποιούν το σύνολο των εργαζομένων.

Η αρμόδια υπουργός ισχυρίζεται ότι - πέραν των όσων αναφέρονται παραπάνω - δεν πρόκειται να κοπεί κανένα επίδομα. Πρόκειται για τα γνωστά ΣΥΡΙΖΑίικα κόλπα, αφού η κυβέρνηση διαμορφώνει τέτοια αυστηρά κριτήρια, που μπορεί «στα χαρτιά» να υπάρχει το ένα ή το άλλο επίδομα, όμως να περιορίζεται δραστικά ο αριθμός των «δικαιούχων» ή και αυτοί που θα διατηρούν το δικαίωμα να παίρνουν πολύ λιγότερα σε σχέση με πριν. Π.χ. λέει η υπουργός ότι «ξεπεράστηκε η μνημονιακή πρόβλεψη για περικοπές 0,5% του ΑΕΠ από προνοιακά επιδόματα, προκειμένου να δοθεί το ΚΕΑ». Ομως, ακόμα πριν απ' αυτήν τη μνημονιακή πρόβλεψη, τα ΚΕΠΑ αποτελούν βιομηχανία περικοπής των ποσοστών αναπηρίας σε ανθρώπους που δεν μεταβλήθηκε η πάθηση που είχαν, με αποτέλεσμα είτε να χάνουν αναπηρικές συντάξεις, επιδόματα και άλλες παροχές (π.χ. φοροαπαλλαγές, μειωμένο τιμολόγιο ΔΕΗ, απαλλαγή ή μειωμένη συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη), είτε ανάλογα να τους μειώνονται δραστικά. Δηλαδή, σε ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των αναπήρων και χρονίως πασχόντων αφαιρείται ακόμα και αυτή η ελάχιστη στήριξη που υπήρχε για τις πρόσθετες ανάγκες τους λόγω της αναπηρίας ή της χρόνιας πάθησης.

Στα παιδιά και στα βρέφη που φιλοξενούνται στο Κέντρο Βρεφών «Μητέρα» δώσανε ΑΜΚΑ, προκειμένου να μεταφερθεί η δαπάνη λειτουργίας από το κράτος στον ΕΟΠΥΥ, δηλαδή κυρίως στις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, όπως και με την καθιέρωση νοσηλίων στα ιδρύματα χρονίως πασχόντων, τις ψυχιατρικές κλινικές, η επιβολή τροφείων στα κέντρα Ειδικής Αγωγής.

Στην κρατική υποχρηματοδότηση οφείλεται η τεράστια έλλειψη προσωπικού στα προνοιακά ιδρύματα, στα κέντρα Ειδικής Αγωγής, η για μήνες και πάνω από χρόνο απληρωσιά των εργαζομένων, η έλλειψη δημόσιων υποδομών που έχει ως αποτέλεσμα εγκαταλειμμένα βρέφη και παιδιά να παραμένουν στα νοσοκομεία (μαιευτήρια και παιδιατρικά), η τεράστια έλλειψη δημόσιων Κέντρων Αποκατάστασης και η ανάπτυξη του ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα και στην περίοδο της κρίσης.

Τα παραπάνω αποτελούν ορισμένα παραδείγματα της τραγικής κατάστασης που υπάρχει σε αυτούς τους τομείς, ως αποτέλεσμα της πολιτικής των κρατικών περικοπών και της ενίσχυσης του μέρους των παροχών στη βάση των ανταποδοτικών ή και άμεσων πληρωμών από τις λαϊκές οικογένειες, πολιτική που συνεχίζει και εμβαθύνει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Σε ανακοίνωσή του, για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις σε δράση, για να μην περάσουν χειροπέδες στη ζωή μας. Να οργανώσουν την ενημέρωση των εργαζομένων στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στους χώρους δουλειάς. Να δυναμώσει η αντίσταση στα σχέδια κυβέρνησης - βιομηχάνων - ΕΕ, ο αγώνας για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Σήμερα εκδόθηκε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την υπόθεση των ομαδικών απολύσεων των εργαζομένων στα "Τσιμέντα Χαλκίδας", μετά από προσφυγή της πολυεθνικής "Lafarge" και την αποστολή προδικαστικών ερωτημάτων από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Η σημερινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν προξενεί έκπληξη. Ηταν προαποφασισμένη σε ένα παιχνίδι στημένο ώστε να φύγουν και τα τελευταία εμπόδια στη δράση των επιχειρηματικών ομίλων, ικανοποιώντας τις πάγιες απαιτήσεις του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων.

Το κρίσιμο σημείο της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που περίμεναν κυβέρνηση και βιομήχανοι για να προχωρήσουν στην αλλαγή του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις είναι ότι η εφαρμογή της μέχρι σήμερα ελληνικής νομοθεσίας στην πράξη και εν προκειμένω στην υπόθεση της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ δεν πρέπει να ακυρώνει την απόφαση της πολυεθνικής να απολύει ομαδικά.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επαληθεύει ότι αρχή και τέλος των συνθηκών και των Οδηγιών της ΕΕ είναι η ανεμπόδιστη δράση του κεφαλαίου, προκειμένου να διασφαλίζεται η κερδοφορία του.

Από αυτήν την άποψη κρίνεται η ελληνική νομοθεσία για τις ομαδικές απολύσεις, με στόχο να παραμεριστούν και οι ελάχιστοι περιορισμοί που αποθαρρύνουν σήμερα τις επιχειρήσεις να μετεγκατασταθούν, να συγχωνευθούν, να μεταπωληθούν, ακόμα και να κλείσουν, προκειμένου να μεταφερθούν κεφάλαια σε άλλο κλάδο ή και σε άλλη χώρα, δηλαδή με απλά λόγια να έχουν την πλήρη ελευθερία οι επιχειρήσεις να απασχολούν εργαζόμενους όποτε, όσο και όπως τις βολεύει.

Αυτό είναι το ζουμί της ευρωπαϊκής Οδηγίας για τις ομαδικές απολύσεις, με την οποία καλείται πλέον να συμμορφωθεί η ελληνική νομοθεσία. Η σημερινή απόφαση είναι στην ουσία η αναγγελία των νέων μέτρων, καθώς ανοίγει ο χορός με τις ομαδικές απολύσεις και συνέχεια έχει η νέα επίθεση στον κατώτερο μισθό, στο δικαίωμα στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση, η κατάργηση επιδομάτων κ.ο.κ.

Η ανακοίνωση της υπουργού Εργασίας, που δεσμεύτηκε όπως και ο προκάτοχός της, ότι η ελληνική νομοθεσία θα συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών για το τι έρχεται.

Αποδεικνύεται, για πολλοστή φορά, ποιο είναι το "ευρωπαϊκό κεκτημένο" και οι "βέλτιστες πρακτικές" που υπερασπίζονται και επικαλούνται συνεχώς τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και η ΓΣΕΕ που σήμερα ανακάλυψε κλαψουρίζοντας πως η σημερινή απόφαση είναι "αναντίστοιχη των προσδοκιών των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη".

Ο κόσμος που υπερασπίζονται από κοινού οι επιχειρηματικοί όμιλοι, το πολιτικό προσωπικό τους και οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, είναι ο κόσμος του νέου υποκατώτατου μισθού, της ακατάπαυστης "ευελιξίας" των εργασιακών σχέσεων, της μαζικής ανεργίας, της ζωής με τα ψίχουλα, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Απαιτούμε δικαιώματα στην εργασία και τη ζωή, με βάση την εποχή μας - τον 21ο αιώνα, τις ανάγκες μας! Επαναφορά των κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας, κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, κατάργηση των αντεργατικών νόμων!».

Σε ανακοίνωσή του για την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις, το Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει τα εξής:

«Η σημερινή απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου όχι μόνο νομιμοποιεί τη σημερινή μνημονιακή εργασιακή ζούγκλα, αλλά και ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Είναι μια απόφαση που εκθέτει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα παραμύθια που πουλάει, ότι δήθεν το "κεκτημένο" και οι "βέλτιστες πρακτικές" της ΕΕ θα προστατεύσουν τους εργαζόμενους.

Ο εργασιακός μεσαίωνας, η διαρκής ανασφάλεια και η ένταση της εκμετάλλευσης είναι οι "αξίες" της ΕΕ, ως ο θεματοφύλακας των επιταγών και των απαιτήσεων του κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι να "πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων" τόσο τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου όσο και την κοροϊδία της κυβέρνησης. Η απόκρουση παλιών και νέων αντεργατικών μέτρων, η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών περνά μέσα απ' τον αγώνα για τη ριζική ανατροπή αυτής της πολιτικής και όσων την υπηρετούν».

26 Μάρτη 2013: Η γαλλική πολυεθνική τσιμεντοβιομηχανία «Lafarge» ανακοινώνει την πρόθεσή της να κλείσει τα «Τσιμέντα Χαλκίδας», στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης του ομίλου.

16 Απρίλη 2013: Η «Lafarge» προσφεύγει στο υπουργείο Εργασίας και ζητάει να εγκριθεί το πρόγραμμα των ομαδικών απολύσεων για τους 229 εργαζόμενους των «Τσιμέντων Χαλκίδας».

24 Απρίλη 2013: Συνεδριάζει το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ) και απορρίπτει το αίτημα της εργοδοσίας, «λόγω μη τεκμηρίωσης της αναγκαιότητας των σχεδιαζόμενων ομαδικών απολύσεων».

26 Απρίλη 2013: Ο τότε υπουργός Εργασίας κάνει δεκτή τη γνωμοδότηση του ΑΣΕ και δεν δίνει διοικητική έγκριση στις ομαδικές απολύσεις που ζητάει η «Lafarge». Αμέσως μετά, η πολυεθνική προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας την ακύρωση της υπουργικής απόφασης.

Απρίλης 2013 - Ιούλης 2015: Απολύεται όλο το προσωπικό των «Τσιμέντων Χαλκίδας» με το νόμο του 5% κάθε μήνα.

22 Γενάρη 2014: Η κυβέρνηση, σε συνεννόηση με τους «κοινωνικούς εταίρους», αναβαθμίζει τη λειτουργία και το ρόλο του ΑΣΕ στη διαδικασία έγκρισης των ομαδικών απολύσεων. Αν και παραμένει η «διοικητική έγκριση» από τον εκάστοτε υπουργό, η διαμόρφωση γνώμης από το ΑΣΕ γίνεται με βάση τις προβλέψεις της Οδηγίας 98/59 της ΕΕ για τις ομαδικές απολύσεις και επομένως δεσμεύει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.

11 Ιούνη 2014: Η πρώτη απόφαση του αναβαθμισμένου ΑΣΕ αφορά την έγκριση των ομαδικών απολύσεων στη «Χαλυβουργία Ελλάδος».

30 Γενάρη 2015: Το Πρωτοδικείο Χαλκίδας ακύρωσε τις απολύσεις 118 εργαζομένων που είχαν γίνει από τον Απρίλη του 2013 έως τον Ιούλη του 2014.

7 Απρίλη 2015: Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποστέλλει προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο της ΕΕ σχετικά με την προσφυγή της «Lafarge».

25 Απρίλη 2016: Εκδικάζεται η υπόθεση της «Lafarge» στο Δικαστήριο της ΕΕ.

9 Ιούνη 2016: Δημοσιοποιείται η πρόταση του γενικού εισαγγελέα προς το Δικαστήριο της ΕΕ.

23 Νοέμβρη 2016: Το Πρωτοδικείο Χαλκίδας κρίνει άκυρες ακόμα 68 απολύσεις εργαζομένων στα «Τσιμέντα Χαλκίδας», που είχαν γίνει από τον Ιούλη του 2014 μέχρι τον Αύγουστο του 2015.

21 Δεκέμβρη 2016: Δημοσιοποιείται η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ σχετικά με τα προδικαστικά ερωτήματα που είχε αποστείλει το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο διατηρεί στο ακέραιο αυτό το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο που διαμόρφωσαν οι προκάτοχοί της, αλλά προσθέτει σε αυτό νέες ανατροπές.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το υπουργείο Εργασίας χτες, αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης του ΔΕΕ, έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση, με την οποία δηλώνει ότι «η Ελλάδα μπορεί να συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου, με τροποποιήσεις των ισχυουσών διατάξεων, διατηρώντας ένα σύστημα ουσιαστικής διοικητικής προέγκρισης των ομαδικών απολύσεων και όχι καταργώντας το, όπως αρκετοί θα ήλπιζαν ή είχαν προεξοφλήσει ότι θα συμβεί».

Το δούλεμα πέφτει «σύννεφο» από το υπουργείο Εργασίας. Το σύστημα, το οποίο επικαλείται και εξιδανικεύει η κυβέρνηση, δεν προστάτευσε τους εργαζόμενους, που κατά χιλιάδες κάθε μήνα, όλο το προηγούμενο διάστημα, οδηγούνται στο δρόμο της ανεργίας. Πολύ περισσότερο, οι «τροποποιήσεις» τις οποίες αναγγέλλει η κυβέρνηση, προς «συμμόρφωση με την απόφαση του δικαστηρίου», αποσκοπούν στο να λυθούν ακόμα περισσότερο τα χέρια του κεφαλαίου!

Θυμίζουμε, άλλωστε, ότι σ' αυτή την κατεύθυνση, το υπουργείο Εργασίας έχει ήδη υιοθετήσει την πρόταση του πορίσματος των «ειδικών», με την οποία ζητείται να επεκταθεί η ευελιξία στην αγορά εργασίας, ως «αντιστάθμισμα» τάχα και ως δέλεαρ στην εργοδοσία για να μην επιλέξει τις ομαδικές απολύσεις.

Χαρακτηριστική είναι όμως και η στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, με την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ να δηλώνει πως με την απόφασή του, το Δικαστήριο της ΕΕ είναι... «αναντίστοιχο των προσδοκιών των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη για τη θωράκιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου»... Εδώ ταιριάζει το γνωστό... «το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη»! Την ίδια ώρα που αποδεικνύεται σε όλη τη του τη βαρβαρότητα το «ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο», η ΓΣΕΕ επιμένει... στη «θωράκισή» του και τη... «διάψευση» των προσδοκιών που εναποθέτουν τάχα οι εργαζόμενοι στα όργανα της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ!

Από τη χτεσινή παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας

Οπως τόνισαν, με την κινητοποίηση αυτή έδωσαν μια πρώτη αγωνιστική απάντηση στο στημένο παιχνίδι ΕΕ και κυβέρνησης που δίνουν ως «δώρο Χριστουγέννων» στον ΣΕΒ και τους επιχειρηματικούς ομίλους τις νέες αντεργατικές ανατροπές, καθώς η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου προαναγγέλλει την εξέλιξη της επίθεσης συνολικά στα εργασιακά δικαιώματα...

Αντιπροσωπεία των συνδικάτων συναντήθηκε με την υπουργό Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου, για να καταγγείλει τις αντεργατικές μεθοδεύσεις. Μετά τη συνάντηση, ο Β. Σταμούλης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών - Ιματισμού - Δέρματος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Πριν από λίγες μέρες η υπουργός Εργασίας απελευθερώνοντας τα δουλεμπορικά γραφεία έστειλε τη νεολαία στα δίχτυα τους, που σημαίνει ανασφάλιστη, απλήρωτη, ευέλικτη εργασία. Εργασία σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας. Σήμερα αποδεχόμενη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στο όνομα της "αξιολόγησης", ουσιαστικά αποδέχεται τις απολύσεις. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει "αξιολόγηση" για τους εργαζόμενους. Είναι οι πάγιες απαιτήσεις των βιομηχάνων, των επιχειρηματικών ομίλων. "Αξιολόγηση" σημαίνει απολύσεις, υποκατώτατος μισθός, χτύπημα του δικαιώματος της απεργίας. Καλούμε τους εργαζόμενους να μη αποδεχθούν, να μη συμβιβαστούν με αυτήν την κατάσταση. Σε συνέχεια της πανεργατικής απεργίας στις 8 Δεκέμβρη, να δυναμώσει η οργάνωση στους τόπους δουλειάς, τα συνδικάτα, το ΠΑΜΕ. Τις επόμενες ημέρες να ενημερώσουμε τους εργαζόμενους ότι αυτό το χριστουγεννιάτικο δώρο της ΕΕ και της κυβέρνησης στην εργοδοσία πρέπει να πάρει απάντηση. Η υπόθεση είναι στα χέρια των εργαζομένων».

Αμεση απάντηση στην απόφαση του Δικαστηρίου και στις ανακοινώσεις της κυβέρνησης έδωσαν συνδικάτα της Αττικής με διαμαρτυρία στο υπουργείο Εργασίας

Θυμίζουμε ότι η γαλλική πολυεθνική, ιδιοκτήτρια των «Τσιμέντων Χαλκίδας», προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας ακύρωση της υπουργικής απόφασης, με την οποία δεν εγκρίθηκαν οι ομαδικές απολύσεις που ήθελε να κάνει, προκειμένου να κλείσει το εργοστάσιο (βλέπε αναλυτικά στο θέμα με το ιστορικό της υπόθεσης «Lafarge»). Στη συνέχεια και προκειμένου να γνωμοδοτήσει επί της προσφυγής της πολυεθνικής, το ΣτΕ απηύθυνε προδικαστικά ερωτήματα στο Δικαστήριο της ΕΕ για το κατά πόσο η ελληνική νομοθεσία και πρακτική είναι συμβατή με την ευρωπαϊκή Οδηγία για τις ομαδικές απολύσεις.

Πάνω σ' αυτά τα ερωτήματα, εκδόθηκε χτες η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ (ΔΕΕ), η οποία, όπως άλλωστε αναμενόταν μετά και τη σχετική εισήγηση του γενικού εισαγγελέα, επιβεβαιώνει το ρόλο του ως θεματοφύλακα των συμφερόντων του κεφαλαίου, των περιβόητων «ελευθεριών» του, όπως αυτές αποτυπώνονται στις αντεργατικές συνθήκες και Οδηγίες της ΕΕ, στη βάση των οποίων κρίνει τα ζητήματα.

Σ' αυτές εντάσσεται και η Οδηγία 98/59/ΕΚ για τις ομαδικές απολύσεις, που στην πραγματικότητα διασφαλίζει ότι οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, στο όνομα των «ελευθεριών» της καπιταλιστικής οικονομίας, μπορούν να πετούν χωρίς κανένα ουσιαστικό εμπόδιο εργάτες στο δρόμο και να προσαρμόζουν το εργατικό δυναμικό σύμφωνα με τα εκάστοτε επιχειρηματικά τους πλάνα και τις ανάγκες της κερδοφορίας τους.

Ταυτόχρονα, η απόφαση του ΔΕΕ γκρεμίζει τους μύθους της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, περί «ευρωπαϊκού κεκτημένου», αποδεικνύοντας για μια φορά ακόμη ότι στον πυρήνα αυτού του «κεκτημένου» είναι η διαρκής ανατροπή των εργατικών δικαιωμάτων, με βάση τα συμφέροντα και την «επιχειρηματική ελευθερία» του κεφαλαίου.

Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά στο σκεπτικό της απόφασης του ΔΕΕ, «ούτε η Οδηγία 98/59, ούτε προηγουμένως η Οδηγία 75/129 περιορίζουν την ελευθερία του εργοδότη να επιλέξει εάν θα προβεί σε ομαδικές απολύσεις (...) δε θίγεται η ελευθερία του να επιλέξει εάν και πότε πρέπει να καταρτίσει σχέδιο ομαδικών απολύσεων», ενώ διευκρινίζεται ότι οι Οδηγίες αυτές απλώς «διασφαλίζουν (...) τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται σε περίπτωση τέτοιων απολύσεων».

Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι η κυβέρνηση και οι θιασώτες της ΕΕ κατασκεύασαν μια καρικατούρα περί «ευρωπαϊκού κεκτημένου», που δήθεν προστατεύει τα εργατικά δικαιώματα, όταν στην πραγματικότητα το μόνο που κατοχυρώνουν είναι τις ελευθερίες του μεγάλου κεφαλαίου... Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση της περίφημης «ελευθερίας εγκατάστασης» των επιχειρήσεων, που κατοχυρώνεται με το άρθρο 49 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ (ΣΛΕΕ), την οποία επικαλείται η απόφαση.

Το σκεπτικό της απόφασης είναι αποκαλυπτικό. Γράφεται μεταξύ άλλων: «Η πραγματική άσκηση της ελευθερίας εγκαταστάσεως εμπεριέχει (...) καταρχήν, τη δυνατότητα καθορισμού της φύσεως και του εύρους της οικονομικής δραστηριότητας (...) καθώς και, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας με το σημείο 65 των προτάσεών του, την ευχέρεια συρρικνώσεως, εν συνεχεία, ή ακόμη και παύσεως της δραστηριότητας αυτής και της λειτουργίας της προαναφερθείσας εγκαταστάσεως».

Οπως συμπληρώνει, «...κατά την επίμαχη στην κύρια δίκη ρύθμιση (σ.σ. εννοεί τη διοικητική έγκριση από την πλευρά του υπουργού), αυτή καθ' αυτήν η δυνατότητα μιας τέτοιας εγκαταστάσεως να προβεί σε ομαδική απόλυση εξαρτάται, εν προκειμένω, από την προϋπόθεση μη εναντιώσεως της αρμόδιας δημόσιας αρχής. Η απόφαση, όμως, περί διενέργειας ομαδικής απολύσεως συνιστά θεμελιώδη απόφαση για τον βίο μιας επιχειρήσεως...

Διαπιστώνεται, συναφώς, ότι μια τέτοια εθνική νομοθετική ρύθμιση αποτελεί σημαντική επέμβαση στην άσκηση ορισμένων ελευθεριών που εν γένει απολαύουν οι επιχειρήσεις (...) Τούτο ισχύει και για την ελευθερία των εν λόγω επιχειρήσεων να προσλαμβάνουν εργαζομένους, ώστε να είναι σε θέση να ασκήσουν τις δραστηριότητές τους, ή ακόμη να παύουν για δικούς τους λόγους τη δραστηριότητα της εγκαταστάσεώς τους, καθώς και για την ελευθερία τους να κρίνουν εάν και πότε πρέπει να καταρτίσουν σχέδιο ομαδικών απολύσεων...».

Και το συγκεκριμένο απόσπασμα από το σκεπτικό της απόφασης καταλήγει: «Εθνική νομοθετική ρύθμιση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη είναι, συνεπώς, ικανή να καταστήσει εξαρχής λιγότερο ελκυστική την πρόσβαση στην ελληνική αγορά και, εν συνεχεία, να περιορίσει σημαντικά ή και να εξαλείψει τη δυνατότητα των επιχειρήσεων άλλων κρατών - μελών που έχουν τελικά εγκατασταθεί σε μια νέα αγορά, να ρυθμίσουν τη δραστηριότητά τους ή και να την παύσουν, αποδεσμεύοντας, στο πλαίσιο αυτό, τους εργαζομένους τους οποίους έχουν προηγουμένως προσλάβει».

Με άλλα λόγια, η πλήρης ελευθερία δράσης των επιχειρηματικών ομίλων, η μετεγκατάστασή τους στο ένα ή το άλλο κράτος - μέλος της ΕΕ, η ανάπτυξη δραστηριοτήτων ή ο περιορισμός τους, μέχρι και η παύση λειτουργίας μιας επιχείρησης και η μαζική απόλυση των εργαζομένων, όπως δηλαδή ζητούσε και η «Lafarge», είναι οι «ιερές αγελάδες» του «ευρωπαϊκού κεκτημένου». Με αυτές τις «επισημάνσεις» του ΔΕΕ έσπευσε να δηλώσει ότι θα «συμμορφωθεί» η ελληνική κυβέρνηση.

Ανεξάρτητα από τον τρόπο που τελικά θα το κάνει, στόχος είναι να λύσει ακόμα περισσότερο τα χέρια του κεφαλαίου για το ξεζούμισμα των εργαζομένων όποτε, όπως και για όσο θέλει, με βάση τα συμφέροντά του.

Υπό αυτό το πρίσμα, το ΔΕΕ σημειώνει πως «η Οδηγία 98/59/ΕΚ δεν αντιτίθεται, καταρχήν, σε εθνική νομοθετική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη...», δηλαδή τη δυνατότητα της εθνικής δημόσιας αρχής να εγκρίνει ή όχι τις σχεδιαζόμενες απολύσεις.

Ξεκαθαρίζει ωστόσο: «Δεν ισχύει όμως το ίδιο, εάν διαπιστωθεί ότι, λόγω των τριών κριτηρίων αξιολογήσεως στα οποία παραπέμπει η ρύθμιση αυτή και της κατά περίπτωση εφαρμογής της από την ως άνω δημόσια αρχή υπό τον έλεγχο των αρμοδίων δικαστηρίων, η επίμαχη ρύθμιση έχει ως συνέπεια να καθίστανται οι διατάξεις της Οδηγίας άνευ πρακτικής αποτελεσματικότητας, ζήτημα του οποίου η εξέταση απόκειται στο αιτούν δικαστήριο».

Ουσιαστικά, το ΔΕΕ αναγνωρίζει πως το ήδη υπάρχον αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα για τις ομαδικές απολύσεις είναι καταρχήν συμβατό με όσα προβλέπει η σχετική ευρωενωσιακή Οδηγία. Ωστόσο, καλεί σε παραπέρα προσαρμογή ορισμένων παραμέτρων του, ώστε να είναι πλήρως διασφαλισμένο ότι η εφαρμογή του δεν θα περιορίζει την «ελευθερία εγκατάστασης» του μεγάλου κεφαλαίου, την «ελευθερία» του να κάνει ομαδικές απολύσεις όποτε αυτό απαιτούν τα συμφέροντά του, χωρίς περιορισμούς.

Καθόλου τυχαία, η απόφαση του Δικαστηρίου επικεντρώνει στα τρία κριτήρια με τα οποία οι ελληνικές αρχές εξετάζουν τα σχέδια των εργοδοτών για ομαδικές απολύσεις και υποτίθεται ότι μπορούν να τα απορρίψουν. Το ΔΕΕ κρίνει ότι το πρώτο κριτήριο («συμφέρον της εθνικής οικονομίας») δεν μπορεί να γίνει δεκτό (γεγονός που σχετίζεται, βέβαια, με τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς στο εσωτερικό της ΕΕ).

Οσον αφορά τα άλλα δύο κριτήρια, «κατάσταση της επιχείρησης» και «συνθήκες στην αγορά εργασίας», θεωρεί πως αυτά έχουν διατυπωθεί κατά τρόπο «γενικό και ασαφή» και έτσι δεν ικανοποιούν.

Για να μην αφήσει, μάλιστα, περιθώρια παρερμηνειών για το περιεχόμενο της... «σαφήνειας» που ζητά, απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του ΣτΕ, το Δικαστήριο της ΕΕ ξεκαθαρίζει ότι ούτε οι συνθήκες οξείας οικονομικής κρίσης, ούτε η υψηλή ανεργία σε ένα κράτος μπορούν να δικαιολογήσουν «παρέκκλιση» από τη Συνθήκη Λειτουργίας της ΕΕ και την επίμαχη ευρωενωσιακή Οδηγία...

Επομένως, το δικαστήριο «αίρει» επί της ουσίας τη βάση στην οποία θα μπορούσε τυπικά να στηριχτεί η απόρριψη ενός σχεδίου για ομαδικές απολύσεις από τις ελληνικές αρχές, όπως προβλέπει έως τώρα η ελληνική νομοθεσία. Επομένως, η «διοικητική έγκριση», αν και δεν κρίνεται ασύμβατη με την ευρωπαϊκή Οδηγία, στην πραγματικότητα κρίνεται ανεφάρμοστη, αφού καταρρίπτονται τα τυπικά κριτήρια με τα οποία μπορεί να απορριφθεί ένα σχέδιο ομαδικών απολύσεων.

Και δεν πρέπει, βέβαια, να ξεχνάμε ότι σε συνθήκες κρίσης είναι που «καίγονται» οι επιχειρήσεις για να χρησιμοποιούν το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο θα τους επιτρέπει εύκολα και χωρίς κόστος, ακόμα και χωρίς «γραφειοκρατικές» διαδικασίες, να απαλλάσσονται από το εργατικό δυναμικό που τους είναι βάρος.

Απόδειξη, άλλωστε, ότι η εν λόγω Οδηγία και οι Συνθήκες της ΕΕ, αλλά και το «εθνικό» νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά και στο ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, είναι πέρα για πέρα αποτελεσματικά, είναι το γεγονός πως το 11μηνο Γενάρης - Νοέμβρης 2016 έγιναν 1.862.710 απολύσεις, όσος δηλαδή ήταν περίπου ο αριθμός των μισθωτών με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου την ίδια περίοδο!

Σήμερα και τις επόμενες μέρες πραγματοποιούνται οι εξής γιορτές για τα παιδιά:

-- Σήμερα, Πέμπτη, από το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου, στις 6.30 μ.μ., στα γραφεία του, για τους μαθητές που συμμετέχουν στα μαθήματα στήριξης, τους γονείς και τους καθηγητές τους. Επίσης, την Παρασκευή 29/12, στις 11 π.μ., στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου θα γίνει εκδήλωση για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, εργαζομένων και ανέργων.

-- Αύριο, Παρασκευή, από τη Λαϊκή Επιτροπή Κερατσινίου - Δραπετσώνας, στις 7 μ.μ., διοργανώνεται εκδήλωση αλληλεγγύης για τους ανέργους και τα παιδιά τους, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Αντώνης Σαμαράκης» (Μ. Ασίας 24, Ταμπούρια), με παράσταση Καραγκιόζη και πολλές εκπλήξεις για τα παιδιά.

-- Αύριο, Παρασκευή, από το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, στις 6.30 μ.μ. στο θέατρο του Δημαρχείου Ηλιούπολης (Σ. Βενιζέλου 112-114). Θα παρουσιαστεί η παράσταση «Ο Μικρός Πρίγκιπας» από τη θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Ηλιούπολης «Τέχνης Θεάτρου».

-- Το Σάββατο 24/12, από το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, από τις 10 π.μ. έως τις 2 μ.μ., στα γραφεία του, με ζωγραφική, κατασκευές και παιχνίδι.

-- Την Τρίτη 27/12, από την Ενωση Γυναικών Λάρισας και το Συνδικάτο Οικοδόμων, στο Εργατικό Κέντρο στις 6 μ.μ. Θα γίνει συζήτηση με θέμα «Πώς μιλάμε στα παιδιά μας για τον πόλεμο και την προσφυγιά», με την Εύη Κοντόρα, συγγραφέα και αντιπρόεδρο της ΟΓΕ. Θα παρουσιαστεί, επίσης, η παράσταση «Ο Καραγκιόζης και το πηγάδι των ευχών», από το θέατρο σκιών «Κοσμάς Παναγιώκας».

-- Την Τετάρτη 28/12, από τον Σύλλογο Γυναικών Περάματος «Εστία της Γυναίκας», στις 6.30 μ.μ., στα γραφεία του Συλλόγου (Καραολή & Δημητρίου 20).

-- Την Τετάρτη 28/12, από σωματεία και φορείς στα Χανιά, στις 11 π.μ., στο Εργατικό Κέντρο. Θα περιλαμβάνει κουκλοθέατρο από την ομάδα «ΚΟΥ ΚΛΟ», εργαστήρι κατασκευών, ενώ στο χώρο θα γίνεται συγκέντρωση τροφίμων.

Αφήγηση παραμυθιού στη γιορτή της Ομάδας Γυναικών Φιλαδέλφειας...

Ετσι, οι εκδηλώσεις των σωματείων και των φορέων αποτελούν μια έμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες, για τους ανέργους, τους απλήρωτους, αλλά και τους εργαζόμενους που πασχίζουν να επιβιώσουν με μισθούς - ψίχουλα. Παράλληλα, με το περιεχόμενό τους, οι εκδηλώσεις δίνουν αφορμή για συζήτηση με επίκεντρο την αλληλεγγύη, με ιδιαίτερη έμφαση στους χιλιάδες εγκλωβισμένους στη χώρα μας πρόσφυγες, τη συλλογική δράση, την αγωνιστική στάση ζωής.

Μερικές «στιγμές» από τις εκδηλώσεις αυτές παρουσιάζει σήμερα ο «Ριζοσπάστης».

Χριστουγεννιάτικη γιορτή με πλούσιες δραστηριότητες και επίκεντρο την αλληλεγγύη διοργάνωσαν το Συνδικάτο Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας», τα επιχειρησιακά σωματεία στη «ΒΕΜΕΚΕΠ» και το «Λεβεντέρη», η Εργοστασιακή Επιτροπή του «ΚΙΟΛΕΪΔΗ», το περασμένο Σάββατο, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Εργατικού Κέντρου Βόλου, που γέμισε με εκατοντάδες μικρά παιδιά και τους γονείς τους.

...μετά το εργαστήρι ζαχαροπλαστικής

Ακολούθησε θεατρικό δρώμενο με τίτλο «Η βαρυστομαχιά του Αη Βασίλη» από τη Θεατρική Ομάδα του Δημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών Μαγνησίας (μέλος της ΟΓΕ). Οι γυναίκες και τα παιδιά της θεατρικής ομάδας παρουσίασαν την... περιπέτεια του Αη Βασίλη, που βαρυστομάχιασε παραμονή Πρωτοχρονιάς, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μοιράσει τα δώρα. Οι τάρανδοι αλλά και γιατροί απέτυχαν να τον βοηθήσουν να νιώσει καλύτερα, αλλά τη λύση έδωσαν τα ίδια τα παιδιά: Τέσσερα μικρά παιδιά ευχήθηκαν «ο Αη Βασίλης ν' αναρρώσει, έστω κι αν δεν κατορθώσει, δώρα να τους πάει πια, τούτη την Πρωτοχρονιά». Το θεατρικό κέρδισε το δυνατό χειροκρότημα των μικρών θεατών και των γονιών τους, κλείνοντας με τα παρακάτω λόγια: «Και κάτι άλλο είναι σίγουρο, και πρέπει να το πράξουν, τα παιδιά αν ενωθούν μπορούν, και τον κόσμο θα αλλάξουν...».

Ακολούθησαν χοροί σε ρυθμούς latin από Σχολή Χορού, γιορτινά τραγούδια και κάλαντα. Μικροί και μεγάλοι απόλαυσαν το γιορτινό μπουφέ που στήθηκε στο χώρο, ενώ όλα τα παιδιά έφυγαν από την εκδήλωση έχοντας πάρει το δώρο τους, καθώς και ένα αναμνηστικό με αποσπάσματα από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος».

Δεκάδες παιδιά συμμετείχαν και στη γιορτή που οργάνωσε η Ομάδα Γυναικών Σταυρούπολης

Υπό τους ήχους χριστουγεννιάτικων και άλλων παιδικών τραγουδιών, με παραδοσιακά κάλαντα από διάφορες περιοχές, τα παιδιά διασκέδασαν και έπαιξαν όλο το απόγευμα.

Με τη βοήθεια των μελών της Ομάδας έφτιαξαν σπιτάκια, με πρώτη ύλη μπισκότα, ζαχαρωτά και γλυκίσματα, αλλά και χριστουγεννιάτικες κάρτες. Μάλιστα, τα μέλη της Ομάδας προέτρεψαν τα παιδιά να στείλουν με τις κάρτες τους ευχές στα προσφυγόπουλα, τους συνομηλίκους τους που ξερίζωσε από τα σπίτια και τις πατρίδες τους ο πόλεμος και σήμερα ζουν στη χώρα μας σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

Τα παιδιά παρακολούθησαν αφήγηση παραμυθιού και τραγούδησαν τα κάλαντα. Στο χώρο λειτουργούσε επίσης έκθεση βιβλίου με τίτλους για μικρούς και μεγάλους.

Με μαζική συμμετοχή πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17/12 η Χριστουγεννιάτικη παιδική εκδήλωση του Συλλόγου Γυναικών Τρικάλων, στο Πολύκεντρο του Δήμου.

Δεκάδες παιδιά μαζί με τους γονείς τους ζωγράφισαν ενάντια στον πόλεμο, διασκέδασαν με το παραμύθι της συγγραφέα Κατερίνας Παπανικολοπούλου «Η Πριγκίπισσα Σταρένια, ο μύλος και τα ξωτικά», ενώ μικροί και μεγάλοι παρακολούθησαν την παιδική ταινία «Αζούρ και Ασμάρ».

Ελληνόπουλα και προσφυγόπουλα διασκέδασαν μαζί στα Τρίκαλα

Στο χαιρετισμό της, η πρόεδρος του Συλλόγου Ειρήνη Πετράκη τόνισε πως ο Σύλλογος Γυναικών θα συνεχίσει τη δράση του σε κάθε μεγάλο και μικρό ζήτημα που απασχολεί τις σημερινές γυναίκες, για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, πολέμους και προσφυγιά.

Το μήνυμα της αλληλεγγύης και της ομαδικής οργανωμένης προσπάθειας διαπερνούσε το παιδαγωγικό παιχνίδι με το οποίο ψυχαγωγήθηκαν τα παιδιά που πήραν μέρος στη Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση της Πανσαμιακής Επιτροπής Ειρήνης, την Κυριακή 18/12. Το παιχνίδι ήταν βασισμένο στη διασκευή του μύθου του Αισώπου για τους τζίτζικες και τους μέρμηγκες, ενώ ο μύθος ζωντάνεψε με τη συμμετοχή των παιδιών και τη βοήθεια εκπαιδευτικών και γονιών. Στη συνέχεια, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να μάθουν τα μυστικά της αγγειοπλαστικής από τον Τίμο Χατζηλαγό, μέλος της Πανσαμιακής Επιτροπής Ειρήνης, φτιάχνοντας τις δικές τους κατασκευές. Στο τέλος, τα περίμεναν οι λιχουδιές που ετοίμασαν τα μέλη και οι φίλοι της Επιτροπής Ειρήνης. Στον ίδιο χώρο λειτουργούσε το Χριστουγεννιάτικο Παζάρι της Ειρήνης και ακολούθησε γλέντι με μουσική, μεζέδες και κρασί.

Από την παράσταση στην εκδήλωση που έγινε στο Βόλο