Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- «Μονόδρομος η ενίσχυση της πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς»: Αποσπάσματα από ομιλία του Ν. Σοφιανού σε συγκέντρωση του Κόμματος στην Ελευσίνα.

-- Προσφυγικό: Ρεπορτάζ από παρεμβάσεις - δραστηριότητες Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ.

-- ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ: Σειρά εκδηλώσεων - συζητήσεων για τις πολιτικές εξελίξεις και την ένταση της λαϊκής παρέμβασης ως απάντηση στην επίθεση του κεφαλαίου.

Από τη συγκέντρωση στην Ελευσίνα

Το στέλεχος του Κόμματος αναφέρθηκε στις σύνθετες εξελίξεις της περιόδου, στην επίθεση που δέχεται ο λαός από τη συγκυβέρνηση, το κεφάλαιο και την ΕΕ, καθώς και στους αγώνες που είναι σε εξέλιξη.

Μεγάλο μέρος της ομιλίας του αφιερώθηκε στο προσφυγικό πρόβλημα, ως αποτέλεσμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, αλλά και στη ΝΑΤΟική εμπλοκή στο Αιγαίο, με ευθύνη της συγκυβέρνησης.

Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα από την ομιλία του Ν. Σοφιανού.

Ο εγκλωβισμός χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας ξεκίνησε. Η πλειοψηφία του λαού μας παρακολουθεί με ανησυχία όλο αυτό το ανθρώπινο δράμα, που έχουν προκαλέσει οι απροκάλυπτες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις πολύ κοντά στην περιοχή μας. Ενα δράμα που δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τις υποκρισίες και τα μεγάλα λόγια που ακούμε από τη συγκυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, περί αλληλεγγύης απέναντι στους πρόσφυγες.

Στις πλάτες ενός λαού, που εδώ και εφτά χρόνια πληρώνει ακριβά την κρίση της οικονομίας αυτού του συστήματος, σε συνθήκες ακραίες που έχει δημιουργήσει αυτή η πολιτική διαχείρισης της κρίσης με τα μνημόνια, προηγούμενα και σημερινά, έρχεται να προστεθεί και η πίεση από τις συνθήκες που διαμορφώνουν στην καθημερινότητα του λαού μας η μετατροπή της χώρας μας σε στρατόπεδο εγκλωβισμού δεκάδων χιλιάδων ανθρώπινων ψυχών. Αυτό πρέπει να το κρατήσουμε, γιατί δεν είναι αμέσως και με μια πρώτη ανάγνωση ρατσιστές και ξενόφοβοι όσοι ανησυχούν, όσοι αναδεικνύουν τις συνέπειες που φέρνει στην καθημερινότητα του λαού μας η υλοποίηση της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, την οποία έχει συνυπογράψει και υλοποιεί η συγκυβέρνηση.

Χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι το Κόμμα μας από τον Οκτώβρη κατήγγειλε τη συμφωνία της συγκυβέρνησης στην άτυπη Σύνοδο της ΕΕ για τη λεγόμενη «φιλοξενία» πενήντα χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας που είχε εμφανίσει πανηγυρικά ο Τσίπρας. Η περιβόητη φιλοξενία προέβλεπε αυτά που τρέχει τώρα να φτιάξει η συγκυβέρνηση: Τα «hots spots», τα κέντρα διαλογής και εγκλωβισμού, δηλαδή τη νομιμοποίηση του δουλεμπορίου και το κρύψιμο των ευθυνών για το δράμα των προσφύγων. Τη διαχείρισή τους με βάση τις συνθήκες που διαμορφώνουν οι ισχυροί κύκλοι στην ΕΕ, σύμφωνα με τις ανάγκες τους για ένα φθηνό εργατικό δυναμικό, δημιουργώντας τη στρόφιγγα για αυτές τις ροές.

Ουσιαστικά, δηλαδή, υλοποιείται η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ. Το λέμε αυτό, γιατί είναι μια πολιτική που βρίσκει την ανοιχτή στήριξη και συναίνεση όλου του «ευρωενωσιακού» πολιτικού τόξου. Συμφωνούν, στηρίζουν, τρέχουν να υλοποιήσουν και αντιπολιτεύονται τη συγκυβέρνηση, γιατί υποτίθεται ότι δεν έτρεξε γρήγορα αυτές τις αποφάσεις.

Γι' αυτό να ψάξουν αλλού να βρουν τη λεγόμενη «εθνική συνεννόηση» γύρω από το Προσφυγικό, την οποία «μαγειρεύουν» στο έδαφος της διαχείρισης των συνεπειών από την κρίση που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Ας κλάψουν όλες μαζί οι «ευρωενωσίτικες» δυνάμεις για τις δήθεν αξίες της ΕΕ, οι οποίες «δεν μπορούν να συμβιβαστούν με φράχτες». Αυτή η λυκοσυμμαχία άλλοτε υποτίθεται θα γίνεται φιλοπροσφυγική και άλλοτε θα υψώνει συρματοπλέγματα, πάντα με βάση τα δικά της συμφέροντα, με βάση το ποιες κοινές πρακτικές βοηθάνε την προώθηση των δικών τους πολιτικών και γεωστρατηγικών στόχων και φιλοδοξιών.

Σ' αυτό το σκηνικό, που έρχεται να προστεθεί στα μεγάλα καθημερινά προβλήματα, που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία του λαού μας, στην προσπάθεια της συγκυβέρνησης να περάσει τα μέτρα που συναποφάσισαν και ψήφισαν το καλοκαίρι, δεν πρέπει να χαθούν καθόλου οι αιτίες, αντίθετα πρέπει να αναδειχτούν και να γίνει σοβαρή συζήτηση με τους εργαζόμενους και τους φτωχούς λαϊκούς ανθρώπους που πραγματικά ανησυχούν και αγωνιούν. Για το πώς δημιουργήθηκε αυτή η κατάσταση. Να γίνει συζήτηση για τον πόλεμο που ξεκίνησαν οι ιμπεριαλιστές και τον συνεχίζουν διαγκωνιζόμενοι σε βομβαρδισμούς, μια οι Αμερικάνοι, μια οι Ρώσοι, οι άλλες χώρες της ΕΕ στη Συρία, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν.

Η χώρα μας συμμετέχει σ' αυτόν τον πόλεμο, δεν είμαστε έξω από αυτό το μακελειό που έχουν φτιάξει οι ιμπεριαλιστές. Συμμετέχει, στηρίζει αυτούς τους σχεδιασμούς μέσα από την ΕΕ, μέσα από το ΝΑΤΟ και αντιμετωπίζει τώρα τις συνέπειες αυτής της συμμετοχής που φέρνει ακόμα πιο επικίνδυνες εξελίξεις. Δεν πρέπει να βγάλουμε στην άκρη την πιθανότητα να μας εμπλέξουν ακόμα πιο άμεσα σε αυτό το μακελειό.

Μιλώντας για τις αιτίες, είναι οι οξύτατοι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών, που λύνονται ακόμα πιο έντονα στα πεδία των μαχών, με τη δημιουργία αξόνων και αντιαξόνων, με στόχο την προώθηση των γεωστρατηγικών επιλογών της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τη δημοκρατία, όταν με τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη» ισοπέδωναν λαούς, όταν έκαναν τη Λιβύη κυριολεκτικά προτεκτοράτο, που δεν διοικείται και στην οποία ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε ακόμα πιο ανοιχτή επέμβαση το αμέσως επόμενο διάστημα. Δεν τους έπιασε ο πόνος για τους ισλαμιστές τρομοκράτες, τους οποίους οι ίδιοι χρηματοδότησαν και εξόπλισαν. Δεν τους άρεσε ο Ασαντ και εδώ και πέντε χρόνια προετοίμασαν, εξόπλισαν, πλήρωσαν ακριβά, πριν φτάσουν στην άμεση εμπλοκή, τις διάφορες ομάδες για να τον υπονομεύσουν.

Αρα είναι κρίσιμο να αναδείξουμε ότι αυτό το μακελειό που γίνεται σε βάρος των λαών δημιουργεί καθήκοντα και γι' αυτούς τους λαούς. Δημιουργεί την ανάγκη το Διεθνές Κομμουνιστικο Κίνημα, παρά την κρίση στρατηγικής στην οποία βρίσκεται, να αναδείξει την ανάγκη της πάλης των λαών στη χώρα τους. Την πάλη απέναντι στους ιμπεριαλιστές, απέναντι στις στρατηγικές του κεφαλαίου που αυτό διαμορφώνει και τις συμμαχίες που κάνει σε κάθε χώρα.

Χρειάζεται, επίσης, να αποκαλυφθεί η υποκρισία της συγκυβέρνησης. Δεν είναι ανθρωπισμός και αλληλεγγύη η διαλογή και ο εγκλωβισμός. Αυτός ο κόσμος έχει τη δυνατότητα και πρέπει να στηριχτεί η επιλογή του να ταξιδέψει στις χώρες προορισμού.

Γι' αυτό και από την αρχή το Κόμμα μας πρότεινε συγκεκριμένα μέτρα, πέρα από την προσπάθεια να αποκαλύψουμε τις αιτίες και να αντιμετωπίσουμε ρατσιστικές και ναζιστικές φωνές, που έρχονται και δυναμώνουν.

Απέναντι στα στρατόπεδα εγκλωβισμού μιλήσαμε για ανοιχτά κέντρα προσωρινής φιλοξενίας και την ανάγκη άμεσα αυτός ο κόσμος μετά την ταυτοποίησή του να πηγαίνει στα σημεία εξόδου. Μιλήσαμε για την ανάγκη αυτή η ευθύνη απέναντι στο δράμα αυτών των ανθρώπων να υλοποιείται από το κράτος, τους οργανισμούς και τις υπηρεσίες του και όχι από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των ΜΚΟ, που κυριολεκτικά έχουν ανοίξει τρελές δουλειές στο δράμα αυτών των ανθρώπων.

Καλέσαμε και καλούμε και τώρα σε απειθαρχία στις αποφάσεις της κυβέρνησης που υλοποιεί την πολιτική της ΕΕ. Είπαμε ότι πρέπει να αμφισβητηθεί στην πράξη το «Δουβλίνο», η συνθήκη που όλοι μαζί υπέγραψαν και διαμορφώνει τους όρους εγκλωβισμού. Είπαμε να μη φοβάται ο λαός μας από μια φιλολογία γύρω από την «Σένγκεν». Η «Σένγκεν» δε διαμορφώθηκε, για να ταξιδεύουν υποτίθεται ελεύθερα οι άνθρωποι της Ευρώπης. Δημιουργήθηκε για να ταξιδεύουν ελεύθερα οι υπηρεσίες και τα εμπορεύματά τους και ταυτόχρονα να φακελώνονται, επίσης, ελεύθερα τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων πολιτών.

Σ' αυτές, λοιπόν, τις συνθήκες πρέπει να δυναμώσει η πάλη, η διεκδίκηση, η αλληλεγγύη, αλλά και η απομόνωση της καλυμμένης ή απροκάλυπτης παρέμβασης της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Με επιχειρήματα, με βάση αυτά που λένε, αλλά και δε λένε. Τι λένε σήμερα οι ναζιστές για αυτό το σκηνικό; Να κλείσουμε τα θαλάσσια σύνορα. Δηλαδή, να πνίξουμε ανθρώπους! Μόνο που φοβούνται να το πουν.

Εχει σημασία και το έχουμε πει πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, ιδιαιτέρα μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη: Αυτή η κυβέρνηση που στηρίζεται από τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου, αλλά και από τους Ευρωπαίους εταίρους της, σε σημαντικό βαθμό, ήρθε για να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά, που ξεκίνησαν οι προηγούμενοι, στο έδαφος της προσπάθειας να διαχειριστούν την κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας, φορτώνοντας ασήκωτα βάρη στις πλάτες του λαούς μας.

Υπάρχει όμως ανάγκη να δούμε το εξής: Ακόμα και σ' αυτήν την προσπάθεια να «βγάλουν» τη βρώμικη δουλειά, έχουν «ξεφύγει» εντελώς. Δεν είναι τυχαίο ότι έφτασαν να καλέσουν το ΝΑΤΟ να φυλάει τα σύνορα της Ελλάδας στο Αιγαίο, τα οποία όχι μόνο δεν αναγνωρίζει, αλλά αμφισβητεί. Δε φτάνει που τους έφεραν, αλλά τους καλούν να επιταχύνουν τη δράση τους στο Αιγαίο, τους δίνουν όσα λιμάνια χρειάζονται για να στέκουν τα πλοία τους, υποτίθεται για να αντιμετωπίσουν τις φουσκωτές βάρκες, που στο πλαίσιο ενός ανοιχτού εμπορίου ανθρώπων δίνουν και παίρνουν από τα μικρασιατικά παράλια στα ελληνικά νησιά.

Αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες η σημερινή συγκυβέρνηση, κάνοντας το «καλό παιδί», καλώντας τη λυκοσυμμαχία να επιβλέπει τη συνδιαχείριση του Αιγαίου. Η λογική του «καλού παιδιού», ότι «εμείς κάναμε ό,τι μας ζητήσατε, η Τουρκία φταίει και αυτήν πιέστε», κυριολεκτικά προωθεί στην πράξη το γκριζάρισμα, τη συνδιαχείριση, προσδοκώντας ότι το ΝΑΤΟ, δηλαδή ο λύκος, θα μπει στο μαντρί για να φυλάξει τα πρόβατα.

Υπάρχει ένα συμπέρασμα, που πρέπει να αναδειχθεί: Οι λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου δεν είναι παράγοντας ειρήνης και ασφάλειας για τη χώρα μας, αλλά παράγοντας ανοιχτής αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Παράγοντας εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στους αχαλίνωτους ανταγωνισμούς. Οι σχεδιασμοί αυτοί είναι αντιλαϊκοί συνολικά για τα συμφέροντα όλων των λαών, και του ελληνικού και των άλλων λαών της ανατολικής Μεσογείου.

Είναι μονόδρομος να ενισχυθεί η πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή μας. Αυτός ο μονόδρομος είναι ο μόνος που μπορεί να εξασφαλίσει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Ο Θ. Χιώνης σημείωσε στην ομιλία του ότι κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από τη σημερινή συγκυβέρνηση όχι μόνο διατηρήθηκαν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που είχαν ψηφίσει και εφαρμόσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά έρχεται να εφαρμοστεί ένα ακόμη αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Κι όλα αυτά, είπε, σε μια περίοδο που η «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία διευρύνεται και τείνει να γίνει καθεστώς σε μια σειρά κλάδων, η αξία της εργατικής δύναμης διαρκώς μειώνεται και τα τελευταία εργατικά δικαιώματα καταργούνται.

Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, συνέχισε ο Θ. Χιώνης, η συγκυβέρνηση ενισχύει τη φοροληστεία των λαϊκών οικογενειών και δίνει αφειδώς φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και μια σειρά άλλω παροχών στο μεγάλο κεφάλαιο. Η συγκυβέρνηση, υπογράμμισε, κλιμακώνει την αντιλαϊκή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, κάνει τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό του μονοπωλιακού κεφαλαίου, προσπαθώντας με θράσος να «ταΐσει» με φιλολαϊκά παραμύθια τα λαϊκά στρώματα, με τα υποτιθέμενα «παράλληλα προγράμματα».

Γι' αυτό, τόνισε, έχει σημασία μέσα στους αγώνες που ξετυλίγονται σήμερα, η εργατική τάξη να βάλει τη σφραγίδα της, προωθώντας τη λαϊκή συμμαχία, να αναχαιτίσει την αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές. Μέσα από έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει στο επίκεντρο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες και όχι την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, με τους εργαζόμενους να έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας και όλο τον πλούτο που παράγουν.

Μετά το τέλος της ομιλίας του Θ. Χιώνη ακολούθησαν ερωτήσεις από τους παρευρισκόμενους, οι οποίες κατά κύριο λόγο αφορούσαν στις ανησυχητικές εξελίξεις στο διεθνή περίγυρο της χώρας, στην κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην ευρύτερη περιοχή και τους σοβαρούς κινδύνους που ελλοχεύουν για τους λαούς. Το στέλεχος του ΚΚΕ υπογράμμισε πως τα σύννεφα του πολέμου που πυκνώνουν στην περιοχή μας κάνουν ακόμη μεγαλύτερη την ανάγκη συσπείρωσης των λαϊκών στρωμάτων γύρω από την πολιτική του ΚΚΕ. Πρόσθεσε, ακόμη, πως σε αυτό το εύφλεκτο τοπίο η συμφωνία της κυβέρνησης στην ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο αυξάνει ακόμη περισσότερο τους κινδύνους για τους λαούς της περιοχής, αλλά και για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Στην εισήγηση ο Ν. Μαυροκέφαλος τόνισε ότι ο λαός δεν πρέπει να πιστέψει τα παραμύθια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ότι το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό αποτελεί προϋπόθεση για τη διασφάλιση των Ταμείων. Αλλά ότι στην πραγματικότητα αποτελεί «λαιμητόμο» για την εργατική τάξη, τη μικρομεσαία και φτωχή αγροτιά, τους μικρούς ΕΒΕ.

Επισήμανε ότι ο λαός δεν πρέπει να παγιδευτεί με διάφορα σενάρια που αναπαράγονται στο πολιτικό σκηνικό περί οικουμενικής κυβέρνησης, να μην ξεγελαστεί από το δίπολο που στήνουν ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ ούτε από τις αντιπολιτευτικές κορόνες των άλλων κομμάτων, που στόχο έχουν να κρατούν το κίνημα «παγωμένο». Πρέπει να αξιοποιήσει την πείρα από την επιτυχία της απεργίας στις 4 Φλεβάρη και των συλλαλητηρίων της μικρομεσαίας και φτωχής αγροτιάς μαζί με τους εργαζόμενους στις 12 και 13 Φλεβάρη, γιατί υπάρχουν προϋποθέσεις να δυναμώσει η πάλη του ταξικού εργατικού κινήματος, σε κατεύθυνση σύγκρουσης με το μεγάλο κεφάλαιο και την ΕΕ, βάζοντας στο επίκεντρο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Τόνισε την ανάγκη να στηθεί ένα μεγάλο εργατικό «μπλόκο» στα αντιλαϊκά μέτρα και ταυτόχρονα να ενισχύεται η συμμαχία εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, γυναικών, νεολαίας, που θα ανοίγει το δρόμο για ριζικές αλλαγές.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην καθοριστική στάση και συμβολή του ΚΚΕ και του ταξικού εργατικού κινήματος όλο το προηγούμενο διάστημα στους αγώνες που αναπτύχθηκαν. Οτι με την πολιτική του ΚΚΕ και την πρωτοπόρα δράση μελών του Κόμματος μέσα από σωματεία, χώρους δουλειάς, γειτονιές, ένα σημαντικό τμήμα του λαού δεν τσίμπησε στα διάφορα ψευτοδιλήμματα που κάθε φορά έβαζαν η αστική τάξη και οι εκπρόσωποί της.

Ακόμη, τόνισε ότι χρειάζεται να παρθούν υπόψη οι εξελίξεις στην ΕΕ, η όξυνση των ανταγωνισμών μεταξύ των κρατών - μελών και οι αντιθέσεις που αυτές περικλείουν, όπως και η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων διεθνώς, που σε κάθε περίπτωση ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς, όπως αυτοί που συνεπάγονται από την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.

Από την εκδήλωση της ΠΟ Δυτικής Αθήνας

Μεταξύ αυτών, με εκδήλωσή της την Κυριακή 21/2, η Περιφερειακή Οργάνωση Δυτικής Αθήνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ τίμησε τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και ευχαρίστησε τους χιλιάδες που έδωσαν το «παρών» σε μια σειρά εκδηλώσεων για την ενίσχυση του Κόμματος το προηγούμενο διάστημα.

Ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΠΕ Δυτικής Αθήνας, υπογράμμισε ότι η υπερκάλυψη του πλάνου καταδεικνύει τους ακατάλυτους δεσμούς του ΚΚΕ με σημαντικό κομμάτι της εργατικής τάξης και του λαού της περιοχής.

Τα βραβεία στη Δυτική Αθήνα είχαν θέμα την ηρωική δράση του ΔΣΕ, που φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ίδρυσή του. Ενα βιβλίο, ένας πίνακας με φωτογραφικά ντοκουμέντα αποτέλεσαν την καλύτερη ηθική επιβράβευση για το θετικό αποτέλεσμα της Οικονομικής Εξόρμησης.

Στην εκδήλωση της ΤΟ Τηλεπικοινωνιών (βλέπε ρεπορτάζ παραπάνω) βραβεύτηκε η πρωτοπόρα ΚΟΒ

Ο Κ. Παρασκευάς

Στην εκδήλωση μίλησε ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ της ΚΟ Αττικής. Μετά την ομιλία ακολούθησε συζήτηση, με τους συγκεντρωμένους να θέτουν ερωτήματα τόσο για τις εσωτερικές όσο και για τις διεθνείς εξελίξεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρξαν άνθρωποι που για πρώτη φόρα ήρθαν σε συγκέντρωση του Κόμματος. Είναι κόσμος που προβληματίζεται, που μπορεί να μη συμφωνεί σε όλα με το ΚΚΕ, αλλά έχει διάθεση να ακούσει, να συζητήσει με τους κομμουνιστές, ανησυχεί για τις εξελίξεις, βρίσκεται στην καθημερινή πάλη.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Κ. Παρασκευά:

«Από τις τελευταίες κινητοποιήσεις εργατών, αγροτών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων προκύπτει ότι υπάρχουν σημαντικά στοιχεία αφύπνισης του λαϊκού κινήματος και ορισμένα ποιοτικά στοιχεία, που δείχνουν ότι μπορούν να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση οικοδόμησης της ενότητάς του σε αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Να γίνουν βήματα στην παραπέρα ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας. Δηλαδή, η εργατική τάξη να δυναμώσει την παρέμβασή της, να βάλει τη σφραγίδα της και να ενισχύσει τον ηγεμονικό της ρόλο στη συμμαχία με τα λαϊκά στρώματα, όπως είναι η αγροτιά, οι μικρομεσαίοι και οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες, οι επαγγελματίες, που κι αυτοί θίγονται και πλήττονται απ' την αντιλαϊκή πολιτική.

Η πάλη του λαού πρέπει με τη δική μας συμβολή και βοήθεια να πάρει πιο ουσιαστικό, πολιτικό περιεχόμενο. Να μην πέσει στις παγίδες του συστήματος, όπως έπεσε στο παρελθόν, όταν πίστεψε ότι αν αλλάξει μια κυβέρνηση και έρθει μία άλλη - μέσα στα πλαίσια αυτού του συστήματος - τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Χρειάζεται να συνδέσει την πάλη του με τον αγώνα για λαϊκή εξουσία, για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών, των αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Δηλαδή να έχει εργασία, να μορφώνεται, να συμμετέχει και να αξιοποιεί τον πολιτισμό και την πολιτιστική δημιουργία. Να έχει δωρεάν Υγεία και Περίθαλψη, Ασφάλιση και ό,τι απαιτείται για τις ουσιαστικές ανάγκες κάθε ανθρώπου (...).

Δεν αρκεί, λοιπόν, ο λαός να αντιτάσσεται στα μνημόνια. Πρέπει να αντιτάσσεται στην ουσία της πολιτικής που εφαρμόζεται με τα μνημόνια. Αυτά καθεαυτά τα μνημόνια είναι ένα μέρος αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής που σαρώνει τα πάντα, γιατί ο καπιταλισμός, αν δεν εντείνει την εκμετάλλευση για να εξασφαλίσει περισσότερα κέρδη σε κάθε χώρα χωριστά και συνολικά, δεν μπορεί να υπάρξει σαν καπιταλισμός. Είναι, λοιπόν, συστατικό στοιχείο της φύσης, της πολιτικής του.

Με βάση αυτά τα στοιχεία, ήρθε η ώρα ώστε πιο ολοκληρωμένα κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος να σκεφτεί και να απαντήσει στο εξής: Γιατί διαψεύστηκαν παντού, όπως και στην Ελλάδα, τόσο γρήγορα, τόσο δραματικά οι διακηρύξεις ότι μια δήθεν φιλολαϊκή, αριστερή ή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση θα μπορούσε να επιβάλλει καλύτερη διαχείριση σε όφελος του λαού, όπως υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ποια ήταν η αιτία αυτού του ραγδαίου κατήφορου που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ηταν κυρίως το ότι η ηγεσία του και η κυβέρνηση που διαμορφώθηκε ήταν ψεύτες, μπαγαπόντηδες, κορόιδεψαν το λαό κ.λπ.; Μπορούμε να τους προσάψουμε ό,τι χαρακτηρισμό θέλουμε κι αυτό το δικαίωμα μας το δίνει ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική του. Ομως, χρειάζεται προσοχή ώστε να καταλάβουμε ποιο είναι το ουσιαστικό πρόβλημα στην πολιτική και το χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα είναι ότι υποσχέθηκε πως θα κάνει φιλολαϊκή διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, κάτι που αντικειμενικά δεν μπορεί να γίνει. Κι αυτό είναι ίδιο με το πρόβλημα που υπήρξε σε όλες τις σοσιαλδημοκρατικές και "νεοαριστερές" δυνάμεις σε όλο τον κόσμο: Το ότι την πολιτική τους δεν την καθορίζουν οι όποιες προθέσεις, οι όποιες υποσχέσεις τους. Την πολιτική τους στα πλαίσια του συστήματος την καθορίζουν οι αμείλικτοι νόμοι και κανόνες που καθορίζουν την πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας. Δηλαδή, ο διεθνής ανταγωνισμός, το κυνήγι του κέρδους, η καπιταλιστική ανάπτυξη που πατάει στην άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και γεννάει τις καπιταλιστικές κρίσεις κ.λπ. Ετσι θα απαντήσουμε στο τι έγινε σε μια σειρά χώρες που επιχειρήθηκε αυτού του τύπου η διαχείριση. Τι έγινε στην Ιταλία με το κόμμα Δημοκρατικής Αριστεράς, με τη συμμετοχή του ιστορικού ΚΚ Ιταλίας; Τι έγινε στη Γαλλία, με τη συμμετοχή του ΚΚ Γαλλίας στην κυβέρνηση αστικής διαχείρισης με το Σοσιαλιστικό Κόμμα; Τι έγινε σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως στην Κύπρο με το ΑΚΕΛ; Αντίστοιχα σε μια σειρά χωρών της Λατινικής Αμερικής κ.λπ. Δεν ήταν, λοιπόν, αυτά τα κόμματα ένας συνασπισμός απατεώνων, που χάρη στην ατιμία τους οδηγήθηκαν τα πράγματα εκεί που οδηγήθηκαν. Ηταν το γεγονός - και γι' αυτό έχουν βαρύτατες ευθύνες - ότι υποσχέθηκαν στο λαό να διαχειριστούν τον καπιταλισμό προς όφελός του, ότι θα τον μεταρρυθμίσουν και μάλιστα στη φάση των γενικών του κρίσεων και της παρακμής του.

Εδώ βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα. Είναι αυταπάτη και απάτη ότι το καπιταλιστικό σύστημα μπορεί να εξανθρωπιστεί. Αυτό το σύστημα δεν διορθώνεται.

Επομένως, πρέπει ο καθένας να καταλήξει και να στρέψει τα βέλη του όχι μόνο ενάντια σε αυτούς που κάθε φορά διαχειρίζονται το σύστημα, αλλά απέναντι στο ίδιο το σύστημα και σε όλους τους εκπροσώπους του, κάθε παραλλαγής, όπως κι αν εμφανίζονται. Είτε εμφανίζονται με συντηρητικό και νεοφιλελεύθερο μανδύα, είτε με σοσιαλδημοκρατικό, "νεοαριστερό", εκσυγχρονιστικό κ.λπ., γιατί πρέπει να προετοιμαζόμαστε ιδεολογικά και πολιτικά για την επόμενη φάση. Να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα νέα αναχώματα του συστήματος (...).

Πολλοί μας ρωτάνε: Είναι ρεαλιστικά όσα λέτε σήμερα; Μπορούν να γίνουν πραγματικότητα; Δε βλέπετε τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης και το επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος; Απαντάμε ότι είναι αναγκαίο καταρχήν να υπάρξει ένας τέτοιος δρόμος πάλης από το λαό, γιατί αν δεν έχει στο μυαλό του και στις επιδιώξεις του μια καλύτερη κοινωνία, με εργασία, δικαιώματα, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ειρήνη, μια σοσιαλιστική δηλαδή κοινωνία, δε θα έχει ούτε το κουράγιο για να παλέψει με αντοχή σε αυτές τις συνθήκες της πάλης. Προτείνουμε λοιπόν και θέλουμε καλύτερα να εξηγήσουμε γιατί είναι ρεαλιστικό το ότι μπορεί να ζήσει ο κόσμος σε μια τέτοια κοινωνία. Σήμερα υπάρχουν οι αντικειμενικές δυνατότητες για να ζήσει ο λαός όπως του αξίζει. Κι αυτές οι αντικειμενικές δυνατότητες προκύπτουν από το ότι ο παραγόμενος πλούτος, παρά τις συνθήκες κρίσης, στην Ελλάδα είναι τεράστιος, οι υλικές προϋποθέσεις υπάρχουν για να υπάρξει ευημερία για τον εργαζόμενο λαό. Βεβαίως, συρρικνώθηκε η βιομηχανική παραγωγή σε σχέση με πριν την κρίση, αλλά μάλλον υπάρχουν περισσότεροι βιομήχανοι που έχουν μεταφέρει τις επιχειρήσεις τους στα Βαλκάνια και τις άλλες χώρες. Η Ελλάδα έχει τεράστιο πλούτο και δυνατότητες ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας. Εχει ορυκτό πλούτο, έχει θάλασσα, δυνατότητες ανάπτυξης της τουριστικής οικονομίας για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Εχει επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό πολύ ανεπτυγμένο, σε όλους τους τομείς της οικονομίας.

Πού βρίσκεται, λοιπόν, το πρόβλημα αυτής της κακοδαιμονίας, της φτώχειας και της δυστυχίας μεγάλων τμημάτων του λαού; Βρίσκεται στο γεγονός ότι τον πλούτο, τα μέσα της παραγωγής του και τους ανθρώπους που δουλεύουν για την παραγωγή του, τους εξουσιάζουν η αστική τάξη, το κεφάλαιο. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει, που πρέπει να τεθεί στην επικαιρότητα, μέσα στους αγώνες. Το ότι πρέπει να αλλάξει τάξη στην εξουσία. Δεν αρκεί να αλλάξει η μία ή η άλλη κυβέρνηση, αλλά να έρθει στην εξουσία η εργατική τάξη μαζί με τις συμμαχίες της.

Και γι' αυτό το λόγο η πολιτική μας πρόταση εδράζεται καταρχήν στην ανάγκη να κατακτηθεί η ενότητα και η ανάπτυξη του κινήματος, αυτό που λέμε ανασύνταξη πρώτα απ' όλα του κινήματος της εργατικής τάξης. Να δυναμώσουν τα συνδικάτα, να αποκτήσουν αυτοτέλεια από την εργοδοσία και τους εργατοπατέρες, από το κράτος και να έχουν τους δικούς τους στόχους. Να παλέψουν για τα ζητήματα αυτά μέσα στη δράση. Με άξονα την αντίθεση στα μονοπώλια, την ΕΕ, το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, να δυναμώσει η συμμαχία ανάμεσα στην εργατική τάξη και την πλειοψηφία του λαού, που την αποτελούν τα τμήματα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, τα μεγάλα τμήματα των μικρομεσαίων ελεύθερων επαγγελματιών, που εργάζονται και δουλεύουν κι αυτοί μέσα στην αβεβαιότητα, τα μεγάλα τμήματα των μισθωτών, χαμηλότερων στρωμάτων επιστημόνων, κι εδώ έχουν ιδιαίτερο ρόλο οι καλλιτέχνες.

Να παλέψουν αυτά τα τμήματα, να αντισταθούν και να διεκδικήσουν μια άλλη εξουσία, ώστε να διαμορφωθεί μια κοινωνία, παίρνοντας υπόψη όλη την πείρα από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, με όλα τα πλεονεκτήματά του για το λαό. Δηλαδή να λειτουργήσει η κοινωνία με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που για να το πετύχει, για να αξιοποιήσει όλους τους πόρους σε όφελος του λαού, απαιτεί τα μέσα παραγωγής να είναι κοινωνική και όχι ατομική περιουσία. Να διευθύνονται με κεντρικό σχεδιασμό και όχι να υπάρχει η αναρχία που χαρακτηρίζει τον καπιταλισμό. Να κατανέμονται οι πόροι, οι επιστήμονες, οι δάσκαλοι, τα σχολεία, οι γιατροί με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτή η κοινωνία θα δώσει τεράστια ώθηση, θα περάσει ο λαός από την εκμετάλλευση στην απελευθέρωση των δυνατοτήτων του».

Σε αυτήν τη συζήτηση παρεμβαίνουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Από τις δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση και εξωραΐζουν την πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, μέχρι τη φασιστική Χρυσή Αυγή που χύνει ρατσιστικό δηλητήριο.

Οι κομμουνιστές του Πειραιά βγήκαν μπροστά. Με ανακοίνωση της Τομεακής Επιτροπής γίνεται εδώ και μέρες συζήτηση σε χώρους δουλειάς και γειτονιές. Αναδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι, η νεολαία δεν έχουμε αντίπαλο και δεν πρέπει να τα βάλουμε με ανθρώπους κυνηγημένους από τις συνέπειες των πολέμων και των ενόπλων συγκρούσεων, που έχουν δημιουργήσει οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ - Ρωσίας κ.λπ. σε Συρία, Λιβύη, Ιράκ, Αφγανιστάν. Αναδεικνύουν τη βασική αιτία που είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Αποκαλύπτουν τις ευθύνες της κυβέρνησης και της ΕΕ με τα κατασταλτικά μέτρα, αλλά και τον υπαρκτό κίνδυνο εγκλωβισμού χιλιάδων ανθρώπων. Δείχνουν ότι το προσφυγικό ζήτημα αξιοποιείται ως μοχλός για την προώθηση γεωπολιτικών αλλαγών, με πολύ χαρακτηριστικό και επικίνδυνο παράδειγμα αυτό της παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Ταυτόχρονα, ανοίγουν αταλάντευτο και ασίγαστο μέτωπο απέναντι στο φασισμό και το ρατσισμό, απέναντι στη Χρυσή Αυγή.

Στις περιοδείες, στις συσκέψεις, στις πολιτικές ομιλίες απασχολεί το προσφυγικό ζήτημα. Και εμείς έχουμε ευθύνη έτσι ώστε να μην παρασύρεται λαϊκός κόσμος από το ρατσιστικό δηλητήριο, αλλά ούτε από έναν κοσμοπολιτισμό. Να δει τις αιτίες, να δει ότι είναι κοινές με τα δικά του βάσανα και δυσκολίες και να παλέψει ενάντια σε αυτές. Και η αιτία είναι η πολιτική του κεφαλαίου, που με τους πολέμους γεννά πρόσφυγες και με την «ειρήνη» του γεννά φτώχεια, ανέχεια, ανεργία.

Μαζική εξόρμηση - παρέμβαση με στόχο την ενημέρωση του λαού της περιοχής για τις εξελίξεις και τις θέσεις του ΚΚΕ σχετικά με το Προσφυγικό, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 23/2 στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, από τις ΚΟ Υπαίθρου Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ.

Μια δράση που ξεκίνησε ως μαζική εξόρμηση, αγκαλιάστηκε από το λαό της περιοχής και μετατράπηκε σε μαζική πορεία - διαδήλωση στους δρόμους της πόλης, μέσα από την οποία αναδείχθηκε η ταξική αλληλεγγύη και η ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που έχουν μόνιμα θύματα τους λαούς. Με την πορεία και τα συνθήματα όπως «Ελληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι», «Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών, όχι στα σφαγεία των ιμπεριαλιστών», «Οι ιμπεριαλιστές τη Γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», ανέδειξαν την ανάγκη για πάλη ενάντια στον πραγματικό εχθρό, το κεφάλαιο, τις λυκοσυμμαχίες του και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Ηταν μια καίρια παρέμβαση ενάντια στις ακροδεξιές και ρατσιστικές αντιλήψεις που καλλιεργούνται το τελευταίο διάστημα στην περιοχή, με αφορμή τη λειτουργία του κέντρου μετεγκατάστασης προσφύγων στο στρατόπεδο Αναγνωστοπούλου.

Στη διάρκεια της κινητοποίησης, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες μοίρασαν την ανακοίνωση της ΤΟ Υπαίθρου Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ για τους πρόσφυγες, καθώς και την ανακοίνωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Δήμου Δέλτα. Μέσα από την ανακοίνωση που μοίρασαν, διατύπωσαν ξεκάθαρα την αντίθεσή τους στη δημιουργία των hot spots και στη μετατροπή της χώρας μας σ' ένα μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων. Αντιθέτως, απαίτησαν να υπάρχουν χώροι που θα φιλοξενούν προσωρινά αυτό τον κόσμο, σε συνθήκες ανθρώπινες και αξιοπρεπείς: Με υποδομές όπου θα παρέχεται ιατροφαρμακευτική φροντίδα, σίτιση, στέγαση, διερμηνεία, νομική αρωγή και ό,τι άλλη υπηρεσία χρειάζεται, με κρατική μέριμνα, χωρίς παρουσία ΜΚΟ. Και ταυτόχρονα, με γρήγορες διαδικασίες να τους παρέχονται έγγραφα για να πάνε στη χώρα τελικού προορισμού τους.

Χτες βράδυ, αντίστοιχη μαζική εξόρμηση - παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στο Ωραιόκαστρο, ενώ εξορμήσεις προγραμματίζονται σήμερα στη Χαλάστρα και την επόμενη Τρίτη στη Σίνδο.

Το επόμενο διάστημα, οι ΚΟ Υπαίθρου Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ θα κλιμακώσουν τις παρεμβάσεις τους πολύμορφα.

Από την επίσκεψη του κλιμακίου του ΚΚΕ στο χώρο έξω από τον Αλμυρό

Τους 550 πρόσφυγες από τη Συρία που βρίσκονται έξω από τον Αλμυρό επισκέφτηκε ο Κώστας Στεργίου, βουλευτής Μαγνησίας του ΚΚΕ, εκφράζοντας την αλληλεγγύη του Κόμματος, ενώ σε επικοινωνία του με τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας και τον δήμαρχο Αλμυρού ζήτησε να βρεθούν χώροι για την προσωρινή στέγαση των προσφύγων.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ συνομίλησε με τους Σύρους και έγινε αποδέκτης πολλών παραπόνων όσον αφορά τις συνθήκες ζωής των εκατοντάδων ανθρώπων που στην κυριολεξία έχουν στοιβαχτεί σε κάποιο σημείο της Εθνικής οδού, χωρίς να υπάρχει καμία μέριμνα αναφορικά με τη σίτιση, την καθαριότητα, την ασφάλεια, ενώ καθυστερεί αφάνταστα η μετακίνηση στα σύνορα.

Ο Κ. Στεργίου αναφέρθηκε στις ευθύνες της κυβέρνησης, που έχει μετατρέψει διάφορα σημεία της Εθνικής οδού σε χώρους αποθήκευσης ανθρώπινων ψυχών, αντί να δημιουργήσει προσωρινούς χώρους φιλοξενίας που να τηρούν τις προϋποθέσεις για ανθρώπινη διαβίωση των ανθρώπων αυτών, που δοκιμάζονται σκληρά από τις επιπτώσεις του ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Συρία και τη γύρω περιοχή και αποτέλεσε την αιτία για την εγκατάλειψη των σπιτιών και των περιουσιών τους.

Παράλληλα, σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποίησε η ΤΕ Βόλου του ΚΚΕ, απαίτησε να βρεθεί κατάλληλο μέρος που θα λειτουργήσει ως χώρος προσωρινής φιλοξενίας για τους πρόσφυγες και μετανάστες, ώστε να μην περιφέρονται άστεγες οικογένειες με παιδιά και να μη γίνονται έρμαια των διαφόρων κυκλωμάτων που τους εκμεταλλεύονται. Ταυτόχρονα, τονίστηκε ότι υπάρχει κίνδυνος, εξαιτίας της πολιτικής της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης, να εγκλωβιστούν στην Ελλάδα χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι δεν θέλουν να μείνουν σε κανένα στρατόπεδο.

Επομένως, σημειώθηκε, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να εξασφαλιστεί ότι η εγκατάσταση των μεταναστών και των προσφύγων θα είναι προσωρινή και να διασφαλιστεί η ασφαλής και απευθείας μεταφορά τους, με κάθε τρόπο, με τρένα, αεροπλάνα, καράβια, στις χώρες τελικού προορισμού τους.

Επισημαίνοντας ότι οι λαϊκές οικογένειες της Μαγνησίας γνωρίζουν από πολέμους, πείνα, εξαθλίωση, ξενιτιά, η ΤΕ Βόλου του ΚΚΕ κάλεσε το λαό της περιοχής να μην επιτρέψει η αγανάκτησή του από την πολιτική της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης, που κρατά εγκλωβισμένους δεκάδες χιλιάδες κατατρεγμένων, να γίνει πεδίο εκμετάλλευσης ρατσιστών, εθνικιστών και φασιστών.

Εκδήλωση με θέμα «Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, το Προσφυγικό και ο ρόλος της εργατικής τάξης» διοργανώνει η ΚΟΒ Περάματος της ΤΟ Πειραιά της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, την Κυριακή 28/2, στις 11 π.μ., στο Δημαρχείο Περάματος.

Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και μετά την ομιλία θα ακολουθήσει θεατρικό δρώμενο, με θέμα την προσφυγιά και τη μετανάστευση, από τη θεατρική ομάδα του Στεκιού Εργαζομένων και Νεολαίας Γαλατσίου.

Στο χώρο, επίσης, θα λειτουργεί έκθεση ντοκουμέντων και φωτογραφικού υλικού από το Αρχείο του ΚΚΕ για την ιστορική περίοδο 1870 - 1935 με τίτλο «Πρώτα βήματα, πρώτες μάχες».

Ωρες λειτουργίας της έκθεσης: 10 π.μ. - 2 μ.μ. και 5 μ.μ. - 7 μ.μ.