Σήμερα η μηχανοκίνητη πορεία διαμαρτυρίας στη Λάρισα
Οι αγρότες διαμαρτύρονται τόσο για το υψηλό κόστος παραγωγής όσο και για το γεγονός ότι 7 μήνες μετά τους παγετούς του Απρίλη, υπάρχουν μεγάλες αδικίες στην καταβολή των αποζημιώσεων, για τις υπερπρώιμες ποικιλίες (big bang, early may crest, carioca) που ασφαλίστηκαν ως υπερπρώιμες, όπως γινόταν κάθε χρόνο, τις οποίες φέτος πετάνε απέξω και θα πληρωθούν με τα μισά χρήματα. Χαρακτηριστικά, εκατοντάδες αγρότες πήραν είτε εξευτελιστικές αποζημιώσεις είτε και μηδενικές, παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης για προκαταβολές στο 40% μέσα στο καλοκαίρι.
Μεταξύ άλλων διεκδικούν:
-- Αμεση προκαταβολή του 40% των ζημιών σε όλες τις καλλιέργειες της ευρύτερης περιοχής, να καταβληθεί το 100% των αποζημιώσεων για τον παγετό.
-- Αποκατάσταση των αδικιών για τη μη καταβολή της προκαταβολής του 40% σε καλλιεργητές.
-- Αμεση ένταξη όλων των αιτούντων της περιοχής στα προγράμματα αναμπέλωσης.
-- Να δοθούν δικαιώματα φύτευσης οινοποιήσιμων αμπελιών στους μικρομεσαίους αγρότες και όχι στους μεγαλοαγρότες και μεγαλοποτοποιούς.
-- Αφορολόγητο πετρέλαιο σε όλους τους καλλιεργητές και κτηνοτρόφους, χωρίς περιορισμούς και εξαιρέσεις. Μείωση του αγροτοκτηνοτροφικού ρεύματος στο 50%.
-- Αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ ώστε να ασφαλίζει και να αποζημιώνει την παραγωγή και το κεφάλαιο στο 100%, άμεσα και δίκαια.
Σε κινητοποίηση έξω από το δημαρχείο Ζαγοράς, αύριο, Παρασκευή 19 Νοέμβρη, καλεί η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Μαγνησίας. Στο κάλεσμά της σημειώνει μεταξύ άλλων πως «για όσο ισχύει το σύστημα των συνδεδεμένων ενισχύσεων καλούμε την κυβέρνηση και το υπουργείο να διασαφηνίσουν τη θέση τους εδώ και τώρα, καθώς, όπως αποκαλύπτουν δημοσιεύματα στα ΜΜΕ, η πρόθεσή της είναι να αφήσει εκτός συνδεδεμένης ενίσχυσης τα μήλα, τα κάστανα, τα αμύγδαλα, γεγονός που προκαλεί ανησυχία και αγανάκτηση στους αγρότες με τις αντίστοιχες καλλιέργειες». Απαιτεί να συνδεθεί η επιδότηση με την πραγματική παραγωγή, οι αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ να είναι στο 100%. Αναφέρεται επίσης στο σοβαρό πρόβλημα της έλλειψης νερού το καλοκαίρι, με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής, ακόμα και την ξήρανση των δένδρων, σημειώνοντας τις ευθύνες δημοτικών και περιφερειακών αρχών. Τέλος, ζητάει την ασφαλτόστρωση των αγροτικών δρόμων, καθώς η αγροτική οδοποιία είναι σε μαύρα χάλια, με αποτέλεσμα την αργή και δύσκολη πρόσβαση στα χωράφια αλλά και τη φθορά των αγροτικών μηχανημάτων.
Σε κινητοποίηση έξω από το κτίριο της Περιφερειακής Ενότητας Ζακύνθου (πρώην Νομαρχία), στις 10 π.μ., θα προχωρήσουν σήμερα, Πέμπτη, αγρότες του νησιού, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Επιτροπής Αγώνα που έχουν συγκροτήσει.
Αιχμή των προβλημάτων τους αποτελεί η κατάσταση με τη σταφίδα, όπου παρά και τη μειωμένη παραγωγή λόγω καύσωνα, οι έμποροι επιδιώκουν να πάρουν τις υπάρχουσες ποσότητες σε εξευτελιστικές τιμές.
«Παρότι μειωμένη, ένα μεγάλο μέρος της συνεχίζει να είναι αδιάθετο. Βλέπουμε τη δουλειά μας και τους κόπους μας να πηγαίνουν στράφι», τονίζει σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή, επισημαίνοντας: «Οσοι πούλησαν την παραγωγή τους είναι στον "αέρα" καθώς η τελική τιμή που θα πάρουν φαίνεται ότι θα είναι κάτω από το κόστος παραγωγής. Καλούμαστε πάλι εμείς να πληρώσουμε το μάρμαρο, να έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ του να δώσουμε την παραγωγή σε τιμή κάτω του κόστους ή να την αφήσουμε να σαπίσει».
Η Επιτροπή Αγώνα απαιτεί, ανάμεσα στα άλλα, άμεσα μέτρα στήριξης των αγροτών με κατώτερες εγγυημένες τιμές και μείωση του κόστους παραγωγής. Παράλληλα, καλεί την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και τη δημοτική αρχή να αναλάβουν πρωτοβουλίες για τη στήριξη των αιτημάτων τους αλλά και να εξαιρεθούν οι αγρότες από την καταβολή δημοτικών τελών όσο διαρκεί αυτή η κατάσταση.
Πραγματοποιείται στις 12 Δεκέμβρη
Οι εκλογές στους Αγροτικούς Συλλόγους προχωρούν και τα μηνύματα που έρχονται είναι αισιόδοξα. Στον Σύλλογο Ακτίου - Βόνιτσας - Θύριου οι συμμετέχοντες ξεπέρασαν τους 250 (αρκετοί παραπάνω σε σχέση με 4 χρόνια πριν) και η συνέχεια θα δοθεί στους υπόλοιπους. Εκλογές έχουν προγραμματίσει μέχρι τώρα οι ΑΣ Μακρυνείας (21-23/11), Θέρμου (24-26/11) και Καινούργιου (24-26/11) και έπονται οι επόμενοι.
Αναφερόμενη σε όλους τους βιοπαλαιστές αγρότες - κτηνοτρόφους που δίνουν μάχη επιβίωσης καθημερινά, στο κάλεσμά της η Ομοσπονδία επισημαίνει ότι «ο νομός Αιτωλοακαρνανίας είναι ένας πλούσιος σε αγροτική παραγωγή νομός, με πολλές καλλιέργειες και μεγάλο αγροτικό πληθυσμό. Την ίδια ώρα όμως οι αγρότες δεν καρπώνονται τα οφέλη του τόπου μας και ερχόμαστε αντιμέτωποι με νέα και αυξανόμενα προβλήματα».
Αναλύοντας την κατάσταση που επικρατεί στην κτηνοτροφία και σε μια σειρά καλλιέργειες, με τη συσσώρευση μεγάλων προβλημάτων, η ΟΑΣ καλεί τους βιοπαλαιστές αγρότες - κτηνοτρόφους να κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά:
«Τα προβλήματα που βιώνουμε καθημερινά έχουν υπευθύνους με ονοματεπώνυμο. Είναι η πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και της ΕΕ. Η ΚΑΠ της ΕΕ, ως εργαλείο για τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, μας οδηγεί στο ξεκλήρισμα, στην ανεργία, στην εξαθλίωση. Η καπιταλιστική ανάπτυξη που προωθεί η κυβέρνηση ωφελεί το κεφάλαιο και όχι τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών στη χώρα μας, που είναι μικρομεσαίοι.
Τα οικονομικά μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση της ΝΔ εν μέσω πανδημίας έχουν ως κύριο στόχο να σωθούν και να αυξηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου».
Συνεχίζοντας η ΟΑΣ αναδεικνύει την κοροϊδία πίσω από τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι έχει δώσει αυξημένες αποζημιώσεις για να ενισχύσει το αγροτικό εισόδημα: «Η αλήθεια είναι ότι είναι ψίχουλα μπροστά στην απώλεια εισοδήματος λόγω ακαρπίας και καταστροφών από καύσωνες και πλημμύρες». Αλλωστε οι βιοπαλαιστές αγρότες αποκλείονται από τα πακέτα ενίσχυσης, «την ώρα που ενισχύονται με δισεκατομμύρια από κονδύλια ΕΣΠΑ, φθηνά δάνεια και επιδότηση θέσεων εργασίας οι χονδρέμποροι τροφίμων, βιομήχανοι κ.ά.». Αυτή είναι η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και την «ακολουθούν και τα άλλα κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ», τονίζει η ΟΑΣ.
Καλεί τους αγροτοκτηνοτρόφους να αξιοποιήσουν την πείρα τους, τα κέρδη που είχαν μέσα από την οργάνωση των αγώνων και τη συμμετοχή τους σε αυτούς, και να βρίσκονται σε αγωνιστική εγρήγορση: «Ζεσταίνουμε τις μηχανές των τρακτέρ για νέους μαζικούς, δυναμικούς και νικηφόρους αγώνες, κόντρα στη μοιρολατρία, στην ηττοπάθεια, στην απογοήτευση, στις απατηλές υποσχέσεις που χαϊδεύουν τα αυτιά μας, σε κοινό βηματισμό με τους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους», με τον οποίο «μπορούμε να ανακόψουμε την επίθεση και να έχουμε κατακτήσεις που θα δίνουν ανάσες».
Η ΟΑΣ δηλώνει ότι συντονίζει τον βηματισμό της με την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων και τις διεκδικήσεις που προβάλλει για την ουσιαστική προστασία του βιοπαλαιστή αγρότη, όπως κατώτατες εγγυημένες τιμές, άμεση πληρωμή των αγροτικών προϊόντων κατά την παράδοσή τους, φτηνά προϊόντα για τις λαϊκές ανάγκες, ενάντια στην κερδοσκοπία εμπόρων και βιομηχανιών. Επίσης: Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος, αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ, μείωση του κόστους παραγωγής, επαρκή κρατική χρηματοδότηση του ΕΛΓΑ και αλλαγή του αναχρονιστικού κανονισμού του ώστε να αποζημιώνει στο 100% την παραγωγή, άμεση παύση πλειστηριασμών, κατασχέσεων και κάθε μέτρου αναγκαστικής απαλλοτρίωσης αναγκαστικής είσπραξης προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ, τους ιδιώτες, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, να δοθεί η 13η σύνταξη στους συνταξιούχους του ΟΓΑ.
Αντιτίθεται ακόμα στη μειωμένη προκαταβολή της βασικής ενίσχυσης και διεκδικεί κατάργηση όλων των άμεσων και έμμεσων περιορισμών που επιβάλλει η ΚΑΠ, σύνδεση των ενισχύσεων των γεωργών με την πραγματική παραγωγή και των κτηνοτρόφων με το πραγματικό ζωικό κεφάλαιο, αποσύνδεση των επιδοτήσεων στην κτηνοτροφία από τα βοσκοτόπια, αποκλεισμό των καπιταλιστών μεγαλοαγροτών από αυτές, έγκαιρη χορήγησή τους σε μια δόση, χωρίς παρακρατήσεις, να είναι ακατάσχετες, να μην επιβαρύνονται οι αγρότες οικονομικά για τις δηλώσεις ΟΣΔΕ και για τη διόρθωση σφαλμάτων.
Απαιτούν να ληφθούν όλα τα μέτρα για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων, να καταργηθούν οι εργολαβίες, να ενισχυθούν οι συγκοινωνίες με προσωπικό και μέσα, να διαλευκανθούν τα αίτια του δυστυχήματος.
Την απόφαση για την απεργία πήραν τα Σωματεία Εργαζομένων Λειτουργίας «Αττικό Μετρό», ΣΤΑΣΥ, Ηλεκτροδηγών και λοιπών Εργαζομένων Κίνησης στη ΣΤΑΣΥ, Τραμ, «Πρώτη Γραμμή», Ηλεκτροδηγών Τραμ Αττικής, Ηλεκτροδηγών «Αττικό Μετρό», Κέντρου Ελέγχου Λειτουργίας Μετρό Αθήνας. Επίσης σήμερα για τον ίδιο λόγο πραγματοποιούν στάση εργασίας (από την έναρξη της βάρδιας μέχρι 9 π.μ. και από 9 μ.μ. μέχρι τη λήξη της βάρδιας) οι οδηγοί στα λεωφορεία και στα τρόλεϊ της Αθήνας. Στάση εργασίας κάνουν και οι τεχνικοί της ΟΣΥ, από τις 12 μ. έως τις 4 μ.μ.
Στην κοινή ανακοίνωσή τους τα σωματεία εργαζομένων στη Σταθερή Τροχιά τονίζουν ότι «η μεθοδευμένη υποβάθμιση των Μέσων Σταθερής Τροχιάς, με στόχο την ιδιωτικοποίηση και την παράδοση της συντήρησης του δικτύου σε ιδιώτες, οδηγεί σε ανθρωποθυσίες και σε δυσβάσταχτο ανθρώπινο κόστος».
Αποτέλεσμα αυτής της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας, επισημαίνουν, είναι «ατυχήματα» όπως το προχτεσινό με θύμα τον Π. Γιάμαλη. «Δυστυχώς δεν είναι ο μοναδικός εργαζόμενος που θυσιάζεται στον βωμό του ιδιωτικού κέρδους. Πριν από μερικές μέρες είχε χαθεί άλλος ένας εργαζόμενος στις προβλήτες της COSCO, άλλοι τραυματίστηκαν στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και μόλις προχτές ένας ναυτεργάτης τραυματίστηκε σε ένα ρυμουλκό. Μετά ο θάνατος "χτύπησε" και το δίκτυό μας, με θύμα τον Πέτρο και με τρεις ακόμα τραυματισμένους συναδέλφους», σημειώνουν και αναδεικνύουν τις ευθύνες κυβέρνησης και διοίκησης τόσο για την ιδιωτικοποίηση όσο και για τις ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα.
Τα σωματεία απαιτούν να διαλευκανθούν «τα αίτια του δυστυχήματος και κυρίως να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για να μην υπάρξει κανένα παρόμοιο ατύχημα στο μέλλον.
Ταυτόχρονα, ζητάμε να δοθούν απαντήσεις από τη διοίκηση της εταιρείας στα κρίσιμα ερωτήματα που έχουμε θέσει για το αν είχε ελεγχθεί και από ποιον φορέα το μηχάνημα λείανσης των γραμμών, το οποίο έγινε αιτία πρόκλησης του δυστυχήματος, αν είχε γίνει κανονικά η συντήρησή του και από ποιον ελέγχθηκε κ.λπ.
Κυρίως όμως διεκδικούμε να ενισχυθεί με προσωπικό και μέσα το εργατοτεχνικό προσωπικό της ΣΤΑΣΥ, ώστε να σταματήσουν οι αναθέσεις εργασιών συντήρησης σε εργολάβους».
Το πολλαπλό εργατικό «ατύχημα» συνέβη περίπου στις 4 το πρωί της Τρίτης 16 Νοέμβρη στη γραμμή του ΗΣΑΠ στην Αθήνα, την ώρα εκτέλεσης εργασιών στις ράγες για τη ΣΤΑΣΥ ΑΕ. Το αποτέλεσμα ήταν ένας εργαζόμενος νεκρός και δύο εργαζόμενοι τραυματίες, ο ένας πολύ σοβαρά. Ο Πέτρος Γιάμαλης, που έχασε τη ζωή του, ήταν εργαζόμενος στη ΣΤΑΣΥ, όπως είναι και ο ένας από τους τραυματίες. Ο δεύτερος τραυματίας είναι εργαζόμενος στην εταιρεία «Schweerbau» (με έδρα τη Γερμανία), που έχει αναλάβει το έργο «επεξεργασίας των σιδηροτροχιών των γραμμών 1, 2, 3 και τραμ της ΣΤΑΣΥ ΑΕ».
Οι 4 εργαζόμενοι (κάποιοι λένε για 5) επέβαιναν σε ένα σιδηροδρομικό όχημα που φέρει ειδική μηχανή λείανσης των γραμμών, στη γραμμή του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου. Η πορεία της μηχανής ήταν από Κηφισιά προς Πειραιά. Κάπου στο ύψος του σταθμού «Μαρούσι» οι χειριστές αντιλαμβάνονται ότι δεν λειτουργούν τα φρένα, ότι έχει χαθεί ο έλεγχος και η μηχανή ανεξέλεγκτη επιταχύνει, καθώς υπάρχει συνεχής κατηφόρα. Προκειμένου να σωθούν, αναγκάζονται να πηδήξουν από τη μηχανή - όπως λένε συνάδελφοί τους, αυτό έγινε ανάμεσα στους σταθμούς «Ειρήνη» και «Ηράκλειο» - με αποτέλεσμα ο 41χρονος Πέτρος Γιάμαλης να χάσει τη ζωή του και άλλοι δύο να τραυματιστούν.
Η μηχανή συνέχισε την ανεξέλεγκτη πορεία της μέχρι και λίγο μετά τον σταθμό «Αγιος Νικόλαος», όπου η ΣΤΑΣΥ επέλεξε να βάλει έναν άδειο συρμό ως εμπόδιο για να τη σταματήσει, όπως και έγινε.
Το συγκεκριμένο εργατικό «ατύχημα» προκλήθηκε γιατί δεν λειτούργησαν τα φρένα, δηλαδή κανένα από τα συστήματα πέδησης που έχουν αυτά τα οχήματα. Εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα, όπως:
«Ελέγχθηκε, και από ποιον φορέα, το ιδιωτικό μηχάνημα λείανσης των γραμμών πριν χρησιμοποιηθεί στο δίκτυό μας; Εξετάστηκε εάν έχει γίνει η απαιτούμενη συντήρησή του, πότε και από ποιον; Η εργολαβική εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο τηρούσε όλα τα μέτρα ασφαλείας; Είχε παρουσιάσει και στο παρελθόν βλάβη το συγκεκριμένο μηχάνημα;». Ενα ακόμα ερώτημα είναι το εξής: Για ποιο λόγο εργαζόμενοι της ΣΤΑΣΥ βρίσκονταν και εργάζονταν στο όχημα του εργολάβου;
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι το έργο ανατέθηκε στη συγκεκριμένη εταιρεία (η πλήρης ονομασία της είναι «Schweerbau GMBH & CO KG») από τη ΣΤΑΣΥ ΑΕ με τον διαγωνισμό ΤΔ-074/19. Ηταν η μοναδική εταιρεία που συμμετείχε στον διαγωνισμό και, όπως φαίνεται από τις σχετικές αποφάσεις, πήρε το έργο κάνοντας προσφορά κατά 15% μικρότερη από τη δαπάνη που είχε προϋπολογίσει η ΣΤΑΣΥ ΑΕ. Συγκεκριμένα, η προϋπολογιζόμενη δαπάνη ήταν 5,16 εκατομμύρια ευρώ και η εταιρεία πήρε το έργο κάνοντας προσφορά ύψους 4,36 εκατ.
Το νέο αυτό εργατικό δυστύχημα έρχεται να προσθέσει ένα ακόμα θύμα στη μακάβρια λίστα των εργαζομένων που χάνουν τη ζωή τους στο μεροκάματο, με τον απολογισμό να δείχνει ότι κάθε τρεις μέρες συμβαίνει και ένα τέτοιο θανατηφόρο περιστατικό σε χώρο δουλειάς. Το μακελειό διαρκείας που είναι σε εξέλιξη έχει αιτίες: Είναι οι σμπαραλιασμένες υποδομές, τα μηχανήματα και οχήματα που είναι σαράβαλα, αποτέλεσμα της «εξοικονόμησης πόρων», ώστε να αυγαταίνουν τα κέρδη. Είναι η εντατικοποίηση, η δουλειά - λάστιχο, που έχει αποτέλεσμα εξουθενωμένους εργαζόμενους, εκτεθειμένους σε κάθε είδους κίνδυνο. Είναι η γενικευμένη εργολαβοποίηση, η δράση δουλεμπορικών γραφείων, πάλι για την εξοικονόμηση «εργατικού κόστους», που στέλνει κάθε μέρα εργαζόμενους σε επικίνδυνα πόστα χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας.
Είναι δηλαδή όλα εκείνα που συνθέτουν το παζλ της ενίσχυσης της κερδοφορίας, τον περιορισμό του κόστους για κράτος και εργοδοσία, για τον οποίο έχουν φροντίσει τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Και θέτουν στο επίκεντρο τις διεκδικήσεις των συνδικάτων για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, κατάργηση της ενοικιαζόμενης εργασίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο κ.ο.κ. Για όλα εκείνα που μπορούν να διασφαλίσουν ότι ο εργαζόμενος θα επιστρέφει σώος από το μεροκάματο, αντί να παίζει τη ζωή του κορόνα - γράμματα.
Ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στις σταθερές συγκοινωνίες και γενικότερα στις αστικές συγκοινωνίες είναι η Ερώτηση που είχε καταθέσει στις αρχές Νοέμβρη το ΚΚΕ προς τον υπουργό Υποδομών, με ζητούμενο την ασφαλή λειτουργία του Τραμ, που αποτελεί κομμάτι των μέσων σταθερής τροχιάς και ανήκει στη ΣΤΑΣΥ ΑΕ.
Με την Ερώτηση το Κόμμα μετέφερε στη Βουλή την αγωνία του Σωματείου Ηλεκτροδηγών για τις καθημερινές δυσλειτουργίες, βλάβες και προβλήματα στη λειτουργία του Τραμ. Οπως αναφερόταν, «το δίκτυο του Τραμ λειτουργεί με τα ελάχιστα επιτρεπτά όρια ασφάλειας και χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ηλεκτροδηγών και των εργαζομένων στη λειτουργία (Επιθεωρητές Λειτουργίας, Κέντρο Ελεγχου, Επόπτη Συρμών). Το πρόβλημα εντοπίζεται από τους εργαζόμενους στο σύστημα της "ΝΕΑΣ ΤΗΛΕΜΑΤΙΚΗΣ" που έχει εγκατασταθεί πριν 2,5 χρόνια. (...) πολλές φορές βγαίνει εκτός λειτουργίας, δεν στέλνει ζήτηση προτεραιότητας στους φωτεινούς σηματοδότες του δικτύου του Τραμ, δίνει λάθος κατευθύνσεις στους μηχανισμούς αλλαγών στον τροχιόδρομο, το Κέντρο Ελέγχου Λειτουργίας της γραμμής Τραμ μένει αρκετές ώρες "τυφλό", χωρίς να μπορεί να συντονίσει την οποιαδήποτε ενέργεια και επιπλέον υπάρχει παραπληροφόρηση των επιβατών από τους πίνακες ενημέρωσης στις στάσεις. Η κατάσταση δυσκόλεψε περισσότερο με την εφαρμογή του συστήματος "ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΥΜΑ" (...). Οι ρυθμιστές κυκλοφορίας (φανάρια), μετά την αλλαγή τους σε LED, έχουν αποκλίσεις από τις πραγματικές ανάγκες του δρομολογίου, δεν δίνεται προτεραιότητα κατά τη διέλευση των συρμών Τραμ και ο συνολικός χρόνος του δρομολογίου αυξάνεται αντί να μειώνεται».
«Η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ, της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ καθώς και η ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες του σωματείου για την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο επιβάτες και εργαζόμενους, δεν έχουν πάρει τα κατάλληλα μέτρα. Η έναρξη της λειτουργίας της γραμμής Τραμ στον Πειραιά, αν δεν αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά, θα προσθέσει και άλλους κινδύνους», σημείωνε το ΚΚΕ.
Και τόνιζε την υποχρέωση που έχει η κυβέρνηση «να διασφαλίσει την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατών», ρωτώντας τον αρμόδιο υπουργό «σε ποιες ενέργειες θα προχωρήσει άμεσα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα δυσλειτουργίας του δικτύου του τραμ και να εξασφαλιστεί με προτεραιότητα η ασφάλεια επιβατών και εργαζομένων».
Συγκροτήθηκε Σωματειακή Επιτροπή που οργανώνει την πάλη ενάντια στην απληρωσιά και την εντατικοποίηση
Τη δημιουργία Σωματειακής Επιτροπής Συμβασιούχων Καθαριστριών - Καθαριστών αποφάσισαν, μετά από σύσκεψη που συγκάλεσε ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κέρκυρας, οι συμβασιούχες καθαρίστριες από όλους τους δήμους του νησιού και από άλλους εργασιακούς χώρους.
Η συγκρότηση της Σωματειακής Επιτροπής ήταν το επιστέγασμα μιας επίμονης δουλειάς του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων όλα τα προηγούμενα χρόνια στον κλάδο της καθαριότητας, ενώ τις προηγούμενες βδομάδες πραγματοποιήθηκαν παραστάσεις διαμαρτυρίας στις δημοτικές αρχές του νησιού με σκοπό την καταβολή δεδουλευμένων στις καθαρίστριες των σχολείων.
Στη σύσκεψη η συζήτηση αφορούσε ζητήματα που καίνε στον κλάδο, όπως της απλήρωτης και «μαύρης» εργασίας, της εντατικοποίησης και της τρομοκρατίας. Παράλληλα άνοιξε η συζήτηση για την προσπάθεια των ανθρώπων της εργοδοσίας, των δήμων και των κυβερνήσεων να καλλιεργήσουν κλίμα αναμονής και επανάπαυσης στους εργαζόμενους, ενώ τονίστηκε ότι η λογική της ανάθεσης οδηγεί στον συμβιβασμό και την αποδοχή των κυβερνητικών επιλογών και πολιτικών μέσα στους εργαζόμενους. Αναφέρθηκαν πρόσφατα παραδείγματα, όπως το πώς οι καθαρίστριες, συσπειρωμένες στο Σωματείο τους, ανάγκασαν τον δήμο Κεντρικής Κέρκυρας να καταβάλει μέρος δεδουλευμένων στους συμβασιούχους της καθαριότητας των σχολείων μετά από ένα διάστημα απληρωσιάς μηνών, καθώς ο τελευταίος μισθός που τους είχε καταβληθεί ήταν του Ιούνη!
Το Σωματείο με ανακοίνωσή του καλεί όλους τους εργαζόμενους του κλάδου να συσπειρωθούν στη Σωματειακή Επιτροπή για να ενισχυθούν ο αγώνας και η διεκδίκηση για καταβολή στο ακέραιο όλων των δεδουλευμένων, σταθερή και μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους τους συμβασιούχους στην καθαριότητα, Βαρέα και Ανθυγιεινά, μέσα ατομικής προστασίας κ.τ.λ.
Σε αναβρασμό οι εργαζόμενες, γονείς και εκπαιδευτικοί. Πάνω από 1.600 υπογραφές διαμαρτυρίας με απαίτηση για πλήρες ωράριο και σταθερή δουλειά
Το Σωματείο Σχολικών Καθαριστριών, Δημόσιων και Ιδιωτικών Κτιρίων Ρεθύμνου, μαζί με Συλλόγους Γονέων, συνδικαλιστικούς φορείς των εκπαιδευτικών, με τη συμπαράσταση σωματείων άλλων κλάδων και μαζικών φορέων της περιοχής, προχώρησε τους προηγούμενους μήνες σε παραστάσεις διαμαρτυρίας στον δήμο, αναδεικνύοντας το πρόβλημα και διεκδικώντας τη μετατροπή των συμβάσεων όλων των εργαζομένων σε πλήρους ωραρίου. Δίνοντας συνέχεια στη δράση αυτή, έχει συγκεντρώσει 1.600 υπογραφές σε σχετικό κείμενο, ζητώντας να τεθεί το ζήτημα σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Με αφορμή την κατάσταση που αντιμετωπίζουν και τον αγώνα που δίνουν οι σχολικές καθαρίστριες, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Μανελία Κοτζαμπασάκη, πρόεδρο του Σωματείου.
Τον περασμένο Αύγουστο, όταν δημοσιεύτηκε η προκήρυξη από τον δήμο, οι εργαζόμενες που δουλεύουν στην καθαριότητα των σχολικών κτιρίων βρέθηκαν μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη: Ολες οι θέσεις εργασίας αφορούσαν μερική απασχόληση, δηλαδή με 3ωρες και 4ωρες συμβάσεις. Η δημοτική αρχή έκανε πράξη τη δυνατότητα που της δίνει η κυβέρνηση, μέσα από σχετική εγκύκλιο του υπουργείου Εσωτερικών, επέκτεινε το ωράριο μερικής απασχόλησης στο σύνολο του προσωπικού στη σχολική καθαριότητα και εξάλειψε την πλήρη απασχόληση (6ωρο).
«Βρεθήκαμε αντιμέτωπες με ένα μεγάλο σοκ. Από τη μια μέρα στην άλλη μάθαμε πως οι ώρες δουλειάς και επομένως και οι μισθολογικές μας αποδοχές θα μειωθούν στο μισό», τονίζει η πρόεδρος του Σωματείου. Το πλήγμα για το εισόδημα των ίδιων και των οικογενειών τους είναι πολύ μεγάλο, ιδιαίτερα με δεδομένο ότι πολλές εργαζόμενες ανήκουν σε μονογονεϊκές ή πολύτεκνες οικογένειες, ενώ υπάρχουν νοικοκυριά με διακανονισμούς στη ΔΕΗ και στην εφορία. Ετσι, ο μισθός που πλέον γίνεται «χαρτζιλίκι», φέρνει μπροστά σε πιεστικά προβλήματα επιβίωσης δεκάδες οικογένειες.
Την ίδια στιγμή, η επιβολή μειωμένου ωραρίου αφήνει τα σχολεία χωρίς επαρκή καθαριότητα, μέσα στις συνθήκες της πανδημίας. Το σύνολο των ημερήσιων ωρών καθαριότητας είναι φέτος μειωμένες, όπως υπολογίζει το Σωματείο, κατά 80 - 100 ώρες. «Καλούμαστε να βγάλουμε την ίδια και περισσότερη δουλειά σε λιγότερες ώρες, να κάνουμε διπλή και τριπλή δουλειά σε μειωμένο ωράριο», υπογραμμίζει η πρόεδρος του Σωματείου. Μέσα στην 4ωρη βάρδια υπάρχουν εργαζόμενες που πρέπει να καθαρίσουν ακόμα και 18 αίθουσες! «Οχι ιδρώτα, αλλά αίμα να χύσουμε, δεν πρόκειται να βγει η δουλειά», ξεκαθαρίζει.
Οπως καταγγέλλει επίσης η πρόεδρος, από την περσινή χρονιά έχουν ξεκινήσει από τη δημοτική αρχή η στοχοποίηση και η δίωξη του Σωματείου, με μια σειρά τρόπους. Στο πλαίσιο αυτό, η ίδια μετακινήθηκε φέτος μετά από 17 χρόνια δουλειάς σε άλλο σχολικό κτίριο, μετακίνηση που είχε εκδικητικό και τιμωρητικό χαρακτήρα. Παράλληλα, εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής όχι απλά αρνούνται να συναντήσουν το Σωματείο, αλλά εμφανίζονται να έχουν λόγο για τα ζητήματα της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων, παρεμβαίνοντας ευθέως και κατευθύνοντας τις σχολικές καθαρίστριες να εγγράφονται στο Σωματείο Εργαζομένων του δήμου. Στόχος των παραπάνω ενεργειών είναι να υπονομευτεί ο αγώνας για τα δικαιώματα των σχολικών καθαριστριών, να μπει «στον πάγο» το δίκαιο και επιτακτικό αίτημα για πλήρες ωράριο, να μένουν οι εργαζόμενες απομονωμένες και ευάλωτες στις πιέσεις και την τρομοκράτηση που δέχονται.
«Αν δεν σας αρέσει μην υπογράψετε»: Αυτή ήταν η απάντηση που λάμβαναν στις αρχές της χρονιάς οι εργαζόμενες, που έβλεπαν το ωράριο στη σύμβασή τους να έχει μειωθεί στο μισό. Σήμερα, δυο και πλέον μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, το Σωματείο καταγγέλλει ότι από τις 94 καθαρίστριες που αρχικά προσλήφθηκαν, ένας σημαντικός αριθμός περίπου 20 εργαζομένων οδηγήθηκαν σε παραίτηση, κάτω από το βάρος της εντατικοποίησης και της συρρίκνωσης των μισθών. Στο έδαφος αυτό, ακόμα γίνονται μετακινήσεις από σχολείο σε σχολείο, ενώ δεν είναι σαφής η εικόνα για το σύνολο των σχολικών καθαριστριών που παραμένουν στη δουλειά. Παρ' όλα αυτά, οι εκπρόσωποι του δήμου ισχυρίζονται πως τα σχολεία είναι ...πιο καθαρά φέτος.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, το Σωματείο δεν έμεινε με τα χέρια σταυρωμένα, οργάνωσε συνελεύσεις και συζήτησε με τις εργαζόμενες, ανέλαβε μια σειρά πρωτοβουλίες, προχώρησε σε παραστάσεις διαμαρτυρίας στο δημαρχείο, έχοντας στο πλευρό του σωματεία και φορείς, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη η συγκέντρωση υπογραφών στα αιτήματα του Σωματείου, ζητώντας να τεθεί το ζήτημα σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Το αίτημα έχει κατατεθεί από τις αρχές του Οκτώβρη, χωρίς το θέμα δεν έχει έρθει για συζήτηση μέχρι σήμερα. Στα ερωτήματα των εκλεγμένων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» οι εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής αρκούνται σε γενικόλογες υποσχέσεις πως η σχετική συζήτηση θα προγραμματιστεί. Στο μεταξύ, η δημοτική αρχή πρόσθεσε μία ώρα στο ωράριο όχι όλων αλλά ορισμένων μόνο εργαζομένων, σε μια προσπάθεια να «μπαλωθούν» οι ελλείψεις και να κουκουλωθεί το πρόβλημα.
Στο κάλεσμα που απευθύνει το Σωματείο για τη συγκέντρωση υπογραφών η ανταπόκριση που έχει καταγραφεί είναι αξιοσημείωτη. Μέχρι σήμερα έχουν συγκεντρωθεί 1.600 υπογραφές από εκπαιδευτικούς, γονείς, εργαζόμενους, μικρούς επαγγελματίες της πόλης. «Εχουμε συνέχεια μαζί μας το κείμενο, συγκεντρώνουμε καθημερινά υπογραφές, συζητάμε για το πρόβλημα που υπάρχει στην καθαριότητα των σχολείων και τα αιτήματά μας», λέει η πρόεδρος του Σωματείου. Η ανταπόκριση που συναντούν είναι, όπως περιγράφει, συγκινητική. Ετσι, «κάθε ένας που υπογράφει, φέρνει κι έναν άλλο», αναφέρει. Οι εργαζόμενες, που «κάθε χρόνο αναρωτιούνται αν θα προσληφθούν, με τι ωράρια και υπό ποιες συνθήκες», φέτος «αντιμετωπίζουν τη δραματική μείωση του εισοδήματός τους και την ίδια στιγμή τα σχολεία μένουν χωρίς επαρκή καθαριότητα», επισημαίνει. Στο έδαφος αυτό, όπως τονίζει, το αίτημα για πλήρες ωράριο και σταθερή δουλειά είναι δίκαιο και συναντά την υποστήριξη όχι μόνο της σχολικής κοινότητας, αλλά και κάθε εργαζόμενου και επαγγελματία.
Στον αγώνα που δίνει το Σωματείο έχει στο πλευρό του και τους γονείς, όπως επισημαίνει η Ελένη Δραμιτινού, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Γονέων και πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων 9ου Δημοτικού Σχολείου. «Χωρίς την καθαριότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει κανένα σχολείο», ξεκαθαρίζει και επισημαίνει ότι οι γονείς έχουν συμβάλει στη συγκέντρωση των υπογραφών, στηρίζοντας το Σωματείο και τα αιτήματά του. «Υπάρχει μεγάλη ευαισθητοποίηση και έντονη ανησυχία στους γονείς, με δεδομένο ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά την υγεία των παιδιών», υπογραμμίζει.
Στην αρχή της σχολικής χρονιάς, ο Σύλλογος πήρε την απόφαση και έκλεισε το συγκεκριμένο σχολείο για δυο μέρες, διαμαρτυρόμενος για μια σειρά προβλήματα και διεκδικώντας τη λύση τους. Η εξασφάλιση της καθαριότητας της σχολικής μονάδας ήταν ένα από αυτά, ενώ η πρωτοβουλία έθετε στο επίκεντρο κι άλλα αιτήματα, όπως η παράλληλη στήριξη των μαθητών που την έχουν ανάγκη, αλλά και η αντισεισμική θωράκιση του κτιρίου. «Παρά το γεγονός ότι η πρωτοβουλία μας είχε τη συμφωνία του διδακτικού προσωπικού, που επίσης αγωνιά για τα ίδια ζητήματα, ο διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δεν αντιμετώπισε με ανάλογο τρόπο τα αιτήματά μας. Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί πως "δεν σκεφτόμαστε" τα παιδιά μας, τη στιγμή που παλεύαμε και διεκδικούσαμε ακριβώς για αυτά», σχολιάζει.
Αντίστοιχα, οι εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής όχι μόνο δεν απάντησαν στα αιτήματα των γονιών, αλλά στη συνάντηση που είχαν μαζί τους έσπευσαν να καταφερθούν εναντίον των εργαζομένων στην καθαριότητα. Ετσι, αντί να απαντήσουν στο αίτημα για μετατροπή όλων των συμβάσεων σε πλήρους ωραρίου, δεν δίστασαν να ισχυριστούν πως για το πρόβλημα της καθαριότητας φταίνε οι εργαζόμενες που τάχα «παίρνουν άδειες για ψύλλου πήδημα»!
Αποσπάσματα από παρεμβάσεις στην πρόσφατη ημερίδα της Ομοσπονδίας Κατεργασίας Ξύλου για τις επαγγελματικές ή μη ασθένειες και τα ατυχήματα στη δουλειά
Θέμα της ημερίδας ήταν «Ασθένειες επαγγελματικές ή μη και ατυχήματα εν ώρα εργασίας. Δικαιώματα και Διεκδικήσεις» και μίλησαν ο Δημήτρης Φλώκος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας, ο Βασίλης Μαμάης, μέλος του προεδρείου της ΓΣΕΒΕΕ, και ο Γιάννης Γαλανόπουλος, γιατρός ορθοπεδικός και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΟΕΝΓΕ, ενώ έγιναν σύντομες παρεμβάσεις από πολλούς συνδικαλιστές.
«Την Ομοσπονδία, αλλά και τα Σωματεία μας, επανειλημμένως μας έχει απασχολήσει το ζήτημα της μη απόδοσης χρηματικής αποζημίωσης για όσες ημέρες χρειάζεται να απέχουμε από την εργασία μας σε περίπτωση ασθένειας, με αποτέλεσμα η απαραίτητη ανάρρωση να μπαίνει στο ζύγι με την επιβίωση», σημείωσε ο Δ. Φλώκος, τονίζοντας ότι το μεροκάματο θυσιάζεται κάθε φορά που χρειάζεται ένας αυτοαπασχολούμενος να πάει στο νοσοκομείο. «Ιδιαίτερα για εμάς τους μικρούς επαγγελματίες που δραστηριοποιούμαστε στον τομέα του ξύλου - επίπλου, αλλά και σε άλλους βιοτεχνικούς κλάδους, όπου κάθε μεροκάματο μπορεί να αποβεί μοιραίο λόγω της μεγάλης επικινδυνότητας που υπάρχει από τη χρήση των μηχανημάτων, που οι επαγγελματικές ασθένειες θερίζουν, η μη αποζημίωση σε περίπτωση ασθένειας και ατυχήματος από την πρώτη ημέρα είναι διαχρονικό έγκλημα με ηθικούς αυτουργούς όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα», πρόσθεσε. Και ανέδειξε ότι «όση αναρρωτική άδεια και να υπογράψει ο γιατρός, δεν έχει κανένα περιεχόμενο. Η ανάγκη για το μεροκάματο μας τραβάει στη δουλειά ακόμα και μισο-αποθεραπευμένους, ακόμα και άρρωστους. Ποιος θα πληρώσει τα έξοδα που τρέχουν, τις ανάγκες που δεν καλύπτονται; Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις αυτοαπασχολούμενων που ήρθαν αντιμέτωποι με πλειστηριασμούς επειδή λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζαν δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν την επιχείρησή τους».
Συνεχίζοντας, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας επεσήμανε ότι «τις συνέπειες των επαγγελματικών ασθενειών από τη χρόνια εντατικοποίηση της δουλειάς, που μας υποχρεώνουν οι συνθήκες υπό τις οποίες εργαζόμαστε, τις διακρίνουμε πιο πολύ όσο προχωρά η ηλικία. Τότε συσσωρεύονται και κάνουν πιο δύσκολη την εργασία μας. Οπως και τα ατυχήματα, που ιδιαίτερα για τους κλάδους της οικοδομής είναι συχνό φαινόμενο. Ποιος είναι αυτός σήμερα ανάμεσά μας που δεν έχει δουλέψει άρρωστος; Με πόνους από την καθημερινή καταπόνηση του σώματός του; Μετά από τραυματισμό; Αυτά για εμάς είναι καθημερινότητα. Δεν ήταν λίγοι και οι συνάδελφοι που το προηγούμενο διάστημα χρειάστηκε να μπουν καραντίνα επειδή νόσησαν από κορονοϊό. Η ελάχιστη περίοδος αποχής από την εργασία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι δεκαπέντε μέρες, χωρίς σοβαρά συμπτώματα. Με νοσηλεία, ακόμα περισσότερες μέρες. Αναπληρώθηκε κανενός το χαμένο του εισόδημα; Ζήσαμε πάλι τη γνωστή τακτική τού βγάλτα πέρα μόνος σου...».
Παίρνοντας τον λόγο ο Β. Μαμάης ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ζητήματα όπως της σημερινής ημερίδας δεν ανοίγουν εύκολα στο συνδικαλιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων. Η δράση του για δεκαετίες επικεντρώνεται στην προστασία του επαγγέλματος, είτε την ανάσχεση της μονοπώλησης - όσο εφικτό μπορεί να είναι κάτι τέτοιο - είτε τη φορολογία.
Δύο ιδεολογήματα διαδεδομένα έχουν συμβολή σε μια τέτοια μονομέρεια.
Το πρώτο, ο "καλός νοικοκύρης" επαγγελματίας, που με την δουλειά του έχει φροντίσει εκ των προτέρων να έχει "στην άκρη" για τη "δύσκολη ώρα". Ομως στις σημερινές συνθήκες, με την ένταση της μονοπώλησης κλάδων και τομέων της οικονομίας, τις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται και τις αλλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις, έχει περιοριστεί το εισόδημα, και επομένως τα όποια αποθέματα. Με τα χρέη που έχουν συσσωρευτεί, το μέλλον είναι δυσοίωνο για την πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων.
Το δεύτερο είναι η λογική του "επιχειρηματία" που επικαλούνται η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος και οι κυβερνήσεις. Οτι μια επιχείρηση θα λειτουργήσει ακόμα κι αν απουσιάσει ο ιδιοκτήτης της. Αυτό ισχύει για επιχειρήσεις με προσωπικό. Τα μαγαζιά των αυτοαπασχολούμενων, όμως, βασίζονται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στην εργασία του ιδιοκτήτη τους. Κάθε απουσία από την εργασία, από ασθένεια ή ατύχημα, σημαίνει απώλεια εισοδήματος, λειτουργικά έξοδα ακάλυπτα, πέρα από τα έξοδα αποκατάστασης της υγείας. Αυτοί αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων.
Επίσης, πρέπει να δούμε ολοκληρωμένα τα ζητήματα που αφορούν ατύχημα και ασθένεια, συνδυασμένα με την ποιότητα της αποκατάστασης της υγείας, την πρόληψη, των μέτρων προστασίας της υγείας, δηλαδή σε συνάρτηση με την κατάσταση της δημόσιας Υγείας. Ακόμα κι αν κάποιος καταφέρει να μπαλώσει τις υποχρεώσεις του με μια αποζημίωση, μπορεί να δυσκολευτεί στην αποκατάσταση της υγείας του, γιατί τα δημόσια νοσοκομεία είναι διαλυμένα και δεν του προσφέρουν τις υπηρεσίες που έχει ανάγκη, ή, ακόμα χειρότερα, αν πέσει στα νύχια της πανάκριβης ιδιωτικής Υγείας.
Ποια είναι η σημερινή κατάσταση από άποψη παροχών και δικαιωμάτων:
Για εργατικό ατύχημα ισχύει αποζημίωση μετά από έναν μήνα απουσίας από την εργασία. Το επίδομα εργατικού ατυχήματος καταβάλλεται μέχρι τέσσερις μήνες, με ανώτατο όριο τις 120 μέρες, και ανέρχεται στο τριπλάσιο της μηνιαίας εισφοράς.
Για να υποχρεωθεί όμως κάποιος να μείνει εκτός εργασίας πάνω από έναν μήνα, πρέπει να του έχει συμβεί σοβαρό ατύχημα. Ναι, αλλά όλοι οι τραυματισμοί, μικροί - μεγάλοι, τον υποχρεώνουν να μείνει εκτός εργασίας και έχουν οικονομικές συνέπειες.
Για απουσία από την εργασία λόγω ασθένειας δεν δικαιούται απολύτως τίποτα. Γι' αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις οι αυτοαπασχολούμενοι πιάνουν δουλειά όσο γίνεται πιο γρήγορα, για να καλύψουν τις υποχρεώσεις και το εισόδημα, με συνέπειες στην αποθεραπεία και την υγεία τους.
Επίσης, η αποζημίωση που παρέχεται στην περίπτωση ατυχήματος είναι πολύ μικρή. Αν κάποιος μείνει εκτός εργασίας δύο μήνες π.χ., θα εισπράξει 660 ευρώ. Μόνο το ασφάλιστρο δύο μηνών όμως είναι 440 ευρώ, για να μην πούμε για τους φόρους, το νοίκι, τους λογαριασμούς, που επίσης δεν σταματούν.
Ακόμα, για να δικαιούται κάποιος την όποια αποζημίωση, θα πρέπει να έχει πληρώσει εξολοκλήρου τις ασφαλιστικές εισφορές, κάτι που δεν είναι βέβαιο στις σημερινές συνθήκες.
Για τις επαγγελματικές ασθένειες η συζήτηση στο συνδικαλιστικού κίνημα των αυτοαπασχολούμενων είναι ακόμα πολύ πίσω, παρότι οι συνθήκες εργασίας δημιουργούν χρόνιες παθήσεις, αφήνουν αναπηρίες. Αναπνευστικά προβλήματα από τη σκόνη και τα χημικά, ακρωτηριασμούς, κοίλες από τα βάρη, μυοσκελετικά προβλήματα από την ορθοστασία, παθήσεις της κυκλοφορίας του αίματος και καρδιολογικά προβλήματα. Ανάλογα με την κάθε επαγγελματική κατηγορία, υπάρχει μια ολόκληρη γκάμα προβλημάτων που επιβαρύνουν και φθείρουν την υγεία.
Τα πράγματα κάνουν χειρότερα τα ελλιπή μέτρα προστασίας, οι κακές συνθήκες εργασίας, ο πεπαλαιωμένος μηχανολογικός εξοπλισμός που χρησιμοποιείται στις μικροεπιχειρήσεις. Η χαμηλή παραγωγικότητα της εργασίας και τα οικονομικά προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων μπαίνουν φραγμός στη λύση τέτοιων προβλημάτων. Την κατάσταση επιδεινώνει η εντατικοποίηση της εργασίας, που ο ίδιος επιβάλλει στον εαυτό του κάτω από το βάρος των αναγκών και των υποχρεώσεων. Ετσι, ο ίδιος "σκάβει τον λάκκο του", επιβαρύνει την υγεία του, υποβαθμίζει τη ζωή του.
Ολα τα αιτήματα που προβάλλουμε είναι εφικτό να πραγματοποιηθούν. Η επιστήμη, η τεχνική έχει προχωρήσει τόσο, που μπορεί να τα κάνει πραγματικότητα. Είναι μια ανάγκη που έχει ωριμάσει δεκαετίες πριν. Πόροι υπάρχουν. Η οικονομική δραστηριότητα επεκτείνεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν τη δική τους συμβολή στη διεύρυνση του πλούτου της κοινωνίας. Εχουν πληρώσει και μέσω της φορολογίας - φορολογία από το πρώτο ευρώ, τέλος επιτηδεύματος, ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ στα πάντα, ακόμα και στα είδη πρώτης ανάγκης - και με τις εισφορές τους στο ασφαλιστικό ταμείο. Επομένως νομιμοποιούνται να προβάλουν τέτοιου είδους διεκδικήσεις.
Το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια τραβούν από τη μια για να αυξήσουν την κερδοφορία τους, και οι λαϊκές ανάγκες τραβούν από την άλλη και ζητούν ικανοποίηση μέσω της συλλογικής πάλης.
Το εργατικό κίνημα είναι πιο μπροστά. Το ζήτημα της αποζημίωσης για ασθένεια έχει κατακτηθεί δεκαετίες πριν. Τα Βαρέα και Ανθυγιεινά επίσης. Βήματα έχουν γίνει και στις επαγγελματικές ασθένειες. Υπογραμμίζεται έτσι και από μια άλλη πλευρά η αναγκαιότητα να ριζώσουν τέτοια αιτήματα και διεκδικήσεις και στο συνδικαλιστικό κίνημα των αυτοαπασχολούμενων, χωρίς καμία αυταπάτη ότι αυτά ακόμα κι αν κατακτηθούν θα ισχύουν για πάντα. Οι ανάγκες μεταβάλλονται, γεννιούνται νέες που επιζητούν ικανοποίηση κ.λπ. Οι διεκδικήσεις χρειάζονται υπεράσπιση, διεύρυνση και επικαιροποίηση συνεχώς.
Προβλήματα δημιουργούν και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, με την τακτική της συνδιαλλαγής με την κυβέρνηση και τους "κοινωνικούς εταίρους", την οποία έχουν αναγάγει σε δραστηριότητα πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Ομως, παρότι με τον υπουργό Ανάπτυξης πίνουν καφέ κάθε μέρα, τον υπουργό Εργασίας τον θυμούνται μόνο για εργασιακά ζητήματα από την πλευρά του εργοδότη, κι ας έχει και τον ΕΦΚΑ στη δικαιοδοσία του... Οπως και με τον υπουργό Υγείας μάλλον είναι τσακωμένοι. Είναι και αυτό ένα δείγμα της κατεύθυνσης της τακτικής τους.
Οσες φορές τέθηκαν στο ΔΣ και στο προεδρείο της ΓΣΕΒΕΕ τα ζητήματα προσανατολισμού και χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος, ή της δημόσιας Υγείας, η απάντηση ήταν ότι η ΓΣΕΒΕΕ τάσσεται υπέρ του κοινωνικού χαρακτήρα και της γενναίας χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτές τις θέσεις τις έχουν πράγματι - στα χαρτιά. Ομως η τακτική τους θυμίζει τις εκκλησίες, που έχουν όλους τους αγίους στις εικόνες τους και αριστερά από το ιερό έχουν αναρτήσει τους αγίους της επιχειρηματικότητας, όχι των αναγκών των αυτοαπασχολούμενων, και αυτούς προσκυνούν. Η απροθυμία τους για αγωνιστικές κινητοποιήσεις είναι παροιμιώδης, παρότι και αντιασφαλιστικές ανατροπές είχαμε τα προηγούμενα χρόνια, και παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας, και ψαλίδι έπεσε στα κονδύλια χρηματοδότησης της δημόσιας Υγείας.
Το κύριο βάρος της ανάπτυξης της πάλης για αυτές τις διεκδικήσεις πέφτει στις πλάτες των δυνάμεων του συνδικαλιστικού κινήματος που έχουν στον προσανατολισμό τους την ικανοποίηση των συγχρόνων λαϊκών αναγκών και χρησιμοποιούν το εργαλείο της συλλογικής δράσης για να λύνουν προβλήματα.
Με τέτοιες διεκδικήσεις μπορούν να συστρατευθούν αυτοαπασχολούμενοι από διάφορους κλάδους στη βάση των κοινών προβλημάτων. Μπορούν να ανοίξουν δρόμοι κοινής δράσης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, και κυρίως με τους εργαζόμενους. Είναι δείγμα ποιότητας της συνδικαλιστικής δράσης. Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες χρειάζεται να διευρυνθούν και να πολλαπλασιαστούν στο άμεσο μέλλον. Κυρίως, όμως, χρειάζονται περισσότεροι συνάδελφοί μας να πάρουν τον δρόμο της συλλογικής δράσης, αυτό είναι το ζητούμενο».