Κι αν φέρει τα «σαπάκια» από την ...Ελβετία, είναι οκ;

`Η μήπως θα της «βάλει πάγο» η Ρυθμιστική Αρχή; Αυτή δηλαδή που ελέγχει τον ανταγωνισμό. Κι όπου ανταγωνισμός, βλέπε κερδοφορία.

Βάλαν τον (ανεξάρτητο) λύκο να φυλάει τα πρόβατα... Οπως οι ιδιωτικοί νηογνώμονες φυλάνε τα σαπάκια των εφοπλιστών. Σαν τα μάτια τους βέβαια...

* * *

Με τις πολλές και διαφορετικές υπεργολαβίες τα έβαλε ο Μητσοτάκης στη συνέντευξή του, για το χάος και τις καθυστερήσεις στα έργα υποδομής του ΟΣΕ. Μάλιστα...

«Αλλος κατασκεύαζε την υποδομή (...) Αλλος την επιδομή (...) Αλλος έκανε τα έργα πολιτικού μηχανικού, άλλος έκανε την τηλεδιοίκηση. Χάος!».

Κάτι σαν να λέμε «άλλος έχει τις γραμμές, άλλος τα τρένα, άλλος τα τούνελ και τις γέφυρες»...

...«άλλος το ένα σύστημα τηλεδιοίκησης, άλλος το άλλο».Ράβε - ξήλωνε...

* * *

Ο,τι προέβλεπε η «απελευθέρωση» δηλαδή.

Κι επειδή ο καθένας κυνηγάει το κέρδος του, η ασφάλεια ...εκτροχιάζεται.

Ενιαίος κρατικός φορέας συγκοινωνιών λοιπόν είναι η λύση!

Οχι αυτού του σάπιου κράτους, που υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις, με κρατικές και ιδιωτικές μετοχικές εταιρείες...

...αλλά του κράτους της εργατικής εξουσίας, που με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και κεντρικό σχεδιασμό θα κινεί τα πάντα - και τα τρένα - με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες!

* * *

Προσπαθούν, αλλά δεν τους βγαίνει...

Το κάρο της συγκάλυψης δεν τραβάει.

«Θυσία» είπε ο Μητσοτάκης για το έγκλημα με τους 57 νεκρούς....

Αναστοχασμό (!) ζητούσε ο Ξανθός του ΣΥΡΙΖΑ μετά το Μάτι και τους 104 νεκρούς...

Επί λέξει: «Και είναι μια ευκαιρία να οδηγηθεί το πολιτικό σύστημα σε αναστοχασμό και να αναγνωρίσουμε τις βαθύτερες αδυναμίες και παθογένειες, ώστε να θωρακίσουμε καλύτερα τη χώρα από άλλες καταστροφές».

Και ύστερα ...αναστοχάστηκαν όλοι μαζί, με τα γνωστά αποτελέσματα.

* * *

«Ούτε οργή ούτε διαμαρτυρία. Καταδίκη που καταγράφεται στις κάλπες»...

Αυτό συνέστησε ο Βαρουφάκης από τη Βουλή, την ώρα που χιλιάδες διαδήλωναν στους δρόμους για το έγκλημα στα Τέμπη.

Ν' ανάψουμε κάνα κεράκι, να σβήσουμε κανά φως, να κάνουμε ησυχία και να περιμένουμε τις κάλπες...

Μην τυχόν και ...πουντιάσει το σύστημα, τώρα που τα πορτοπαράθυρα χάσκουν.

Ας ρίξει κάνα ...κουβερλί πάνω του και ο Γιάνης, γιατί με τόσο ...αντισυστημισμό θα την αρπάξει.

* * *

«Ακηδεμόνευτοι» οι διαδηλωτές λένε κάποιοι ...influencers. Μπράβο στα παιδιά! Βάλσαμο οι αναλύσεις τους για τις πολιτικές εξελίξεις.

Αλλά για να 'χουμε καλό ρώτημα, ποιος πήγε να τους ...κηδεμονέψει;

Γιατί εμείς μόνο τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είδαμε να προσπαθούν να κολακέψουν «τη νεολαία που δικαιολογημένα διαδηλώνει» και τους άλλους που «καταλαβαίνουν την οργή τους»...

Στο βρόντο πήγε όμως το καλόπιασμα...

Το δείχνουν κάτι δημοσκοπήσεις, όπου τo 64% θεωρεί υπεύθυνους για το έγκλημα τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ...

...δηλαδή «όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα», που έλεγε και το σύνθημα στα παλλαϊκά συλλαλητήρια.

* * *

Εχει κι άλλα ενδιαφέροντα η ...«μέτρηση της κοινής γνώμης».

Οπως ότι το 58% θεωρεί την πολιτική ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ υπεύθυνη για τα Τέμπη.

Σ' αυτούς συγκαταλέγονται το 31% των ψηφοφόρων της ΝΔ και 74% του ΣΥΡΙΖΑ, που ολοκλήρωσε την παράδοση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ...

Τι είπε ο σταθμάρχης, πώς μπήκε ο σταθμάρχης, τι έκανε ο σταθμάρχης φαίνεται να μη «δουλεύει» ούτε στους ψηφοφόρους τους...

* * *

Σταϊκούρας, 1/11/2021: «Να μην δημιουργούνται πληθωριστικές προσδοκίες (...) μπορεί ο πληθωρισμός να είναι τον Οκτώβριο περίπου 3% υψηλότερα από ό,τι περιμέναμε, αλλά το φαινόμενο φαίνεται παροδικό»...

Σταϊκούρας, 21/3/2023:«Δεν θα δούμε μείωση των τιμών (το 2023), ούτε σταθεροποίηση, αυτό που θα δούμε είναι να αυξάνονται οι τιμές με μειωμένο ρυθμό (...) η ακρίβεια φεύγει από την Ενέργεια και επικεντρώνεται στα τρόφιμα».

Για όποιον δεν κατάλαβε, όπου και αν «κάτσει» ο πληθωρισμός, έχουμε περάσει σε άλλη «πίστα»...

Η ζωή για τα νοικοκυριά ακριβαίνει «de facto» και το δίλημμα που βάζουν στον λαό ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι διάλεξε «από πού και πόσα θα χάσεις»! Από την Ενέργεια; Τα τρόφιμα; Το δάνειο; Το νοίκι; Απ' όλα μαζί; Το πιθανότερο...

* * *

Αυτή είναι η επόμενη μέρα με κυβέρνηση ΝΔ, ή ΣΥΡΙΖΑ, ή ΠΑΣΟΚ, ή με οποιονδήποτε μεταξύ τους συνδυασμό...

Κι απέναντί τους μόνο το ΚΚΕ! Για να είναι δυνατός ο λαός και αδύναμοι όλοι αυτοί!

* * *

Κλείνουμε τις σφήνες με ένα ...σφηνάκι από Ζαχαριάδη (ΣΥΡΙΖΑ).

«Απευθύνετε πρόσκληση και στο ΚΚΕ», ρωτάει ο δημοσιογράφος...

«Κοιτάξτε, είναι γνωστές οι διαφορές μας και νομίζω ότι οι θέσεις μας και τα προγράμματά μας είναι μη συνθέσιμα», απαντάει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Βέβαια, όταν το ΚΚΕ λέει ότι τα προγράμματα των άλλων κομμάτων, παρά τις όποιες διαφορές, συγκλίνουν στα κύρια, το κατηγορούν για «ξύλινο» λόγο.

Οπότε, υιοθετούμε κι εμείς την ορολογία Ζαχαριάδη: Οι θέσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ είναι τόσο ...συνθέσιμες μεταξύ τους, που δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις ποιος λέει τι...

Απ' τη μια παρουσιάζουν την αλματώδη τεχνολογική πρόοδο σαν έναν αντικειμενικό κίνδυνο, σαν ένοχο για τη διόγκωση της ανεργίας και για τον περιορισμό των δικαιωμάτων μας.

Απ' την άλλη παρουσιάζουν τον ψηφιακό μετασχηματισμό σαν το μαγικό ραβδί που θα ανοίξει τον δρόμο για την κοινωνική ευημερία και για τη φιλολαϊκή μεταμόρφωση του σημερινού απάνθρωπου συστήματος της εκμετάλλευσης και του κράτους του. Εναν εύκολο δρόμο, χωρίς ταξικούς ανατρεπτικούς αγώνες και μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις.

Ιδιαίτερα ο σημερινός αρμόδιος υπουργός, Κυριάκος Πιερρακάκης, έχει αναλάβει μια συστηματική προπαγανδιστική εκστρατεία για να μας πείσει ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός συμβάλλει αποφασιστικά για να επανασχεδιαστεί το κράτος με επίκεντρο τις ανάγκες του πολίτη. Οτι ο ψηφιακός μετασχηματισμός δεν έχει ταξικό πρόσημο.

Και τι παρουσιάζει ως απόδειξη;

Την αυτονόητη βελτίωση που υπάρχει για να βγάζουμε πιο γρήγορα πιστοποιητικά, ληξιαρχικές πράξεις και άδειες οδήγησης απ' τις κρατικές υπηρεσίες και τη μείωση της μεγάλης ουράς στα ΚΕΠ.

Ευτυχώς για όλους εμάς κάθε προπαγανδιστικό αφήγημα συντρίβεται αργά ή γρήγορα στο σκληρό έδαφος της πραγματικής ζωής.

Τα μηνύματα του 112 δεν συνοδεύτηκαν με ουσιαστική αναβάθμιση της πολιτικής προστασίας. Μεγάλες δασικές εκτάσεις και λαϊκές περιουσίες έγιναν ξανά στάχτη απ' την Εύβοια και τη Μυτιλήνη μέχρι τη Θράκη.

Η ίδια η ζωή αποδεικνύει ότι από μόνη της η τεχνολογική πρόοδος δεν αποτελεί κίνδυνο ούτε και τη θαυματουργή λύση για τα προβλήματά μας. Το ζήτημα είναι ποιος και για ποια συμφέροντα καθορίζει την ανάπτυξη, τον προσανατολισμό και την αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας και της επιστημονικής έρευνας. Πίσω από την τεχνητή νοημοσύνη βρίσκονται οι επιλογές της ανθρώπινης νοημοσύνης και τα εκάστοτε ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί.

Για όποιον εξακολουθεί να πιστεύει τον κυβερνητικό μύθο ότι ο ψηφιακός μετασχηματισμός του κράτους του κεφαλαίου μπορεί να καταργήσει τους ταξικούς φραγμούς και να ανοίξει τον δρόμο στη λαϊκή ευημερία, το παράδειγμα του τομέα της Υγείας είναι σίγουρα πολύ αποκαλυπτικό.

Τι λέει η κυβέρνηση;

Οτι όλοι μπορούμε να κλείσουμε πλέον εξίσου εύκολα ψηφιακά το ραντεβού μας για τις αναγκαίες ιατρικές εξετάσεις. Πράγματι. Γίναμε έτσι άραγε όλοι ίσοι στην πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες; Δεν χρειαζόμαστε ειδικές γνώσεις για να απαντήσουμε. Ολοκληρωμένες εξετάσεις γρήγορα και άνετα θα κάνει μόνο αυτός που μπορεί να πληρώσει.

Τι διαφημίζει επίσης η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ; Την ψηφιακή άυλη συνταγογράφηση και την ψηφιακή κάρτα υγείας. Πράγματι αυτός ο εκσυγχρονισμός μπορεί θεωρητικά να συμβάλει στην αναβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας. Βοηθά, για παράδειγμα, τον γιατρό να ανατρέξει γρήγορα στο ιστορικό του ασθενούς και να προβλέψει την αρνητική επίδραση που μπορεί να έχει η χορήγηση ενός συγκεκριμένου φαρμάκου σε κάποιον που υποφέρει από διαφορετικά νοσήματα.

Πώς αξιοποιείται όμως σήμερα αυτό το επίτευγμα απ' το κράτος του κεφαλαίου;

Αξιοποιείται για τη συγκράτηση και την περικοπή των κρατικών δαπανών για την Υγεία και τα φάρμακα, για να διασφαλιστούν τα ματωμένα πλεονάσματα που απαιτούν η άρχουσα τάξη και η ΕΕ.

Και επειδή ο αρμόδιος υπουργός αρέσκεται να δηλώνει πως «δεν μπορείς να διαχειριστείς ό,τι δεν μπορείς να μετρήσεις», ας δούμε τι αποδεικνύουν οι επίσημες μετρήσεις της ΕΕ.

Αποδεικνύουν ότι ένα μεγάλο ποσοστό, 35% των συνολικών ετήσιων δαπανών Υγείας, καταβάλλεται απευθείας απ' τα νοικοκυριά, πέρα απ' τη φοροαφαίμαξη, και ότι η Ελλάδα είναι στις υψηλότερες θέσεις της Ευρώπης σε μη καλυπτόμενες ανάγκες ιατρικής περίθαλψης και στους χρόνους αναμονής.

Το ιστορικό του ατομικού ψηφιακού φακέλου αξιοποιούν επίσης ασφαλιστικές εταιρείες (...)

Με δεδομένη την αντιλαϊκή κατεύθυνση της οικονομικής και φορολογικής πολιτικής, η κυβέρνηση προωθεί τα ηλεκτρονικά βιβλία και την ψηφιακή καταγραφή των τιμολογίων των επιχειρήσεων, μέσα απ' την ηλεκτρονική πλατφόρμα myDATA (...)

Διαφημίζει την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης για τον έλεγχο της αξιοπιστίας των φορολογικών δηλώσεων. Και μας εξηγεί ότι θα ωφεληθούμε όλοι απ' την πάταξη της φοροδιαφυγής και τη μείωση της ταλαιπωρίας στις φορολογικές υποθέσεις.

Ομως, ποια φοροδιαφυγή στοχεύουν να περιορίσουν η κυβέρνηση και το κράτος; Των μεγάλων ομίλων; Μα αυτοί έχουν ήδη νόμιμες, προκλητικές, γιγαντιαίες φοροελαφρύνσεις. Μπορούν να έχουν off shore και να μετακινούν νόμιμα τα κεφάλαιά τους σε άλλα κράτη της ΕΕ και της Ευρώπης. Μήπως θα εντοπίσει το myDATA το λαθρεμπόριο καυσίμων, όπλων και ναρκωτικών; Ξέρουμε όλοι την απάντηση.

Για να μη μας μείνει απορία, η ΑΑΔΕ μάς έδωσε τα στοιχεία. Χάρη στον ψηφιακό έλεγχο που εντοπίζει εύκολα τις αποκλίσεις απ' τον μέσο όρο, εντόπισε απ' το 1 εκατ. ψηφιακά εγγεγραμμένων επιχειρήσεων και αυτοαπασχολούμενων ήδη 240.000 που κάνουν ελλιπείς δηλώσεις και κρύβουν τα έσοδά τους.

Ενα μεγάλο μέρος τους είναι μικρές επιχειρήσεις και αυτοαπασχολούμενοι που οδηγούνται στην οικονομική ασφυξία απ' την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και τον ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό, επιχειρήσεις για τις οποίες αυξάνει ο κίνδυνος να βάλουν μελλοντικά λουκέτο (...)

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός συμβάλλει αποφασιστικά και στη διασύνδεση, στη διαπλοκή όλων των λειτουργιών του κράτους του κεφαλαίου, για να υπηρετήσει ενιαία και πιο αποτελεσματικά τα στρατηγικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης.

Εύκολα μπορούμε να το διαπιστώσουμε αυτό σ' όλες τις κατευθύνσεις της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Με την ψηφιακή διασύνδεση των κρατικών υπηρεσιών και το ψηφιακό μητρώο πολιτών δημιουργείται πλέον η δυνατότητα για το ενιαίο φακέλωμα του συνόλου των δεδομένων όλων μας, από το ιατρικό ιστορικό μας, μέχρι την οικονομική μας κατάσταση, τα χρέη μας και το ποινικό μας μητρώο και την πολύπλευρη επεξεργασία και αξιοποίηση αυτών των στοιχείων.

Αυτή η εφιαλτική δυνατότητα της δικτατορίας του κεφαλαίου κρύβεται πίσω απ' τις αθώες διακηρύξεις για τα οφέλη μείωσης της ταλαιπωρίας στα ληξιαρχεία, τον εκσυγχρονισμό των εκλογικών καταλόγων και άλλα προφανή παρόμοια που διασφαλίζει το G2C (Goverment to Citizen).

Αντίστοιχα, το ψηφιακό μητρώο του ανθρώπινου δυναμικού του Δημοσίου, στο πλαίσιο της κατεύθυνσης G2G (Goverment to Goverment), μπορεί να συγκεντρώνει σε ενιαίο ψηφιακό φάκελο τις αξιολογήσεις, την κινητικότητα, τη συμμετοχή σε απεργίες και τα προσωπικά δεδομένα όλων των δημοσίων υπαλλήλων.

Στις σημερινές συνθήκες αποτελεί ένα χρήσιμο όπλο στα χέρια των διοικήσεων για να πειθαρχήσουν τους δημόσιους υπαλλήλους για να υλοποιούν με ζήλο την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική.

Δεν πρόκειται επίσης για έναν αόριστο μελλοντικό κίνδυνο. Αρκεί να δούμε τις νομοθετικές ρυθμίσεις για την «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών, τις εντολές του υπουργού Εσωτερικών για τη συλλογή στοιχείων για τους απεργούς δημόσιους υπαλλήλους, καθώς και την πρόσφατη παρέμβαση στη Δικαιοσύνη για να κηρύσσονται παράνομες οι απεργίες των ΟΤΑ, ακόμα και όταν δεν προσφεύγουν γι' αυτό οι δήμαρχοι στα δικαστήρια (...)

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός ομίλων και επιχειρήσεων ασφαλώς δεν καταργεί τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους. Ο προσανατολισμός και το περιεχόμενό του υπηρετούν τους νόμους με τους οποίους λειτουργεί η καπιταλιστική οικονομία, τους νόμους της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το παράδειγμα των τραπεζών είναι χαρακτηριστικό.

Στις τράπεζες ο ψηφιακός μετασχηματισμός και ο αυτοματισμός προχώρησαν γρήγορα, απ' τα μηχανήματα αυτόματων συναλλαγών στο e-banking, στη διαδικτυακή τραπεζική που ήδη επεκτείνεται σε 4 εκατ. χρήστες στην Ελλάδα. Μεταβλήθηκαν οι στόχοι και η ουσιαστική λειτουργία του τραπεζικού κεφαλαίου στην οικονομία προς όφελος του λαού; Δεν είναι δύσκολο να απαντήσουμε.

Το κράτος μέσα από τη δική μας φοροαφαίμαξη στηρίζει με τεράστια πακέτα τις τέσσερις μεγάλες τράπεζες στην Ελλάδα. Μόνο το πρόσφατο πακέτο «Ηρακλής» 1 και 2 διασφάλισε κρατικές εγγυήσεις 55 δισ. ευρώ, με τις οποίες οι τράπεζες απαλλάσσονται από ένα βουνό «κόκκινων» δανείων με ελάχιστο κόστος και κίνδυνο.

Το κράτος διασφαλίζει επίσης αναβολή καταβολής των φορολογικών υποχρεώσεών τους και προκλητικές φοροελαφρύνσεις με τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης εταιρικών κερδών. Μέσα από το ΤΧΣ κρατικοποιήθηκαν οι ζημιές των τραπεζών της προηγούμενης περιόδου. Το 2022, που οι τράπεζες επέστρεψαν στην κερδοφορία, το κράτος δηλώνει έτοιμο να παραδώσει ξανά τις μετοχές του σε ισχυρούς ομίλους. Ηδη εμφανίζεται ζωηρό ενδιαφέρον από ομίλους της Ιταλίας και της Σαουδικής Αραβίας.

Την ίδια στιγμή, οι τραπεζοϋπάλληλοι είδαν να μειώνεται ο αριθμός τους κατά 51% μέσα σε 11 χρόνια και ο αριθμός των καταστημάτων από 4.000 το 2010 σε λιγότερα από 1.500 το 2022. Αυξήθηκε ο αριθμός των κατοίκων ανά τραπεζοϋπάλληλο, η εντατικοποίηση όσων δουλεύουν. Με τη συμβολή του εργοδοτικού συνδικαλισμού της ΟΤΟΕ υπογράφτηκε κλαδική σύμβαση που προβλέπει σωρευτικά ονομαστικές αυξήσεις 5,5% την επόμενη τριετία, δηλαδή νέες απώλειες με βάση τον πληθωρισμό.

Το μεγάλο θύμα ήταν και είναι όλα αυτά τα χρόνια η λαϊκή οικογένεια. Στη μεγάλη διαφορά των επιτοκίων δανεισμού για στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια σε σχέση με τα μηδενικά επιτόκια για τις καταθέσεις της λαϊκής οικογένειας, ήρθε να προστεθεί η εκτίναξη των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενας δανειολήπτης σήμερα επιβαρύνεται έως και 200 ευρώ τον μήνα συγκριτικά με το 2021, δηλαδή καλείται να πληρώσει μία έως δύο πρόσθετες παλιές δόσεις τον χρόνο. Παράλληλα αυξάνεται και ο αριθμός των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Από το 2019 οι αναρτήσεις στην ψηφιακή πλατφόρμα πλησιάζουν τις 25.000 τον χρόνο, ενώ το 2022 εκτινάχθηκαν στις 52.000. Φυσικά δεν θα υλοποιηθούν άμεσα όλοι οι πλειστηριασμοί.

Ταυτόχρονα υπάρχει και η ταλαιπωρία από την ψηφιακή γραφειοκρατία, η δυσκολία των απρόσωπων ηλεκτρονικών συναλλαγών όταν πρέπει να επιλυθούν σύνθετα ζητήματα (...)

Οι πρόσφατες εξελίξεις στις αμερικανικές τράπεζες επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά ότι η κρίση γεννιέται απ' τη φυσιολογική λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος. Βρίσκεται στο DNA του. Πολύ πριν ξεκινήσει η απόσυρση από τράπεζες, όπως η SVB, των καταθέσεων των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας, είχε εμφανιστεί η πτώση του ποσοστού κέρδους τους στην παραγωγή. Οι μετοχές αυτών των εταιρειών κατρακυλούσαν το 2022. Διογκώθηκε η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που δεν μπορεί να επενδυθεί με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Ομιλοι όπως η «Amazon», η «Meta», η «Google», έκαναν χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων.

Στον τομέα της νέας τεχνολογίας αλλάζει περισσότερο η αναλογία των σύγχρονων μέσων και της τεχνολογίας προς το εργατικό δυναμικό και αυτό επιδρά στην πτώση του ποσοστού κέρδους. Υπήρχαν και συγκυριακοί λόγοι, όπως η μείωση της ζήτησης για εταιρείες όπως η «Amazon» και το «Netflix», μετά το τέλος των περιοριστικών μέτρων λόγω της πανδημίας.

Τα αστικά επιτελεία χρησιμοποίησαν όλα τα όπλα τους για να αποφύγουν την εκδήλωση μιας βαθιάς κρίσης.

Οι Κεντρικές Τράπεζες διασφάλισαν φθηνό δανεισμό στα κράτη και «περισσότερο χρήμα» για να δοθούν τα μεγάλα πακέτα των κρατικών ενισχύσεων. Το αποτέλεσμα ήταν η εκτίναξη του πληθωρισμού, την οποία ενίσχυσε και ο ενεργειακός πόλεμος ΗΠΑ και ΕΕ με τη Ρωσία.

Για να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό, οι Κεντρικές Τράπεζες στη συνέχεια ανέβασαν και συνεχίζουν να ανεβάζουν τα επιτόκια. Ομως, κάθε φάρμακο για το ένα σύμπτωμα γίνεται δηλητήριο για το άλλο. Η αύξηση των επιτοκίων, ο ακριβός δανεισμός ενισχύουν την επιβράδυνση και την ύφεση στην καπιταλιστική ανάπτυξη.

Ορισμένες τράπεζες στις ΗΠΑ αντιμετώπισαν τον κίνδυνο απόσυρσης καταθέσεων. Για να αντισταθμίσουν τις απώλειες πούλησαν κρατικά ομόλογα που τα είχαν αποκτήσει πριν από την άνοδο των επιτοκίων. Το αποτέλεσμα είναι να τα πουλήσουν με ζημιά. Η μαζική πώληση αμερικανικών ομολόγων απ' την Κίνα και την Ιαπωνία έχει ρίξει ακόμα περισσότερο την αξία τους.

Τώρα το αμερικανικό κράτος δηλώνει ότι εγγυάται το σύνολο των καταθέσεων. Είναι όμως υπερχρεωμένο κράτος, που έχει ήδη υπερβεί την «κόκκινη γραμμή» του ανώτατου νόμιμου ορίου κρατικού χρέους. Ερευνα που δημοσίευσε η «Wall Street Journal» αναφέρει δεκάδες αμερικανικές τράπεζες που βρίσκονται σε προβληματική κατάσταση. Η ζημιά από μια άμεση μαζική πώληση αμερικανικών ομολόγων εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 620 δισ. δολάρια.

Το πιο βασικό είναι ότι τα όποια μέτρα, οι κρατικές ενέσεις δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την αιτία που γεννά την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου. Δεν λείπουν, περισσεύουν τα κεφάλαια στις αγορές. Τα κρατικά μέτρα και η συγκέντρωση μεγαλύτερων μεριδίων αγοράς στους ισχυρότερους τραπεζικούς ομίλους μπορούν να μεταθέσουν μόνο προσωρινά την εκδήλωση της κρίσης. Η επόμενη κρίση θα είναι βαθύτερη (...)

Δεν υπάρχει κάποια ουδέτερη ανάπτυξη της τεχνολογίας, χωρίς ταξικό πρόσημο, την οποία απλώς αξιοποιεί το κεφάλαιο για το κέρδος του. Στην πραγματικότητα, το κεφάλαιο καθορίζει τον σκοπό, την κατεύθυνση, το περιεχόμενο και τον ρυθμό ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων. Καθορίζει σήμερα το τι, πότε και πόσο θα παραχθεί. Για παράδειγμα, σε ένα ψηφιακό κέντρο δεδομένων το κεφάλαιο καθορίζει σήμερα ποια δεδομένα θα συλλεχθούν, με ποια διαδικασία, με ποιο τρόπο θα γίνει η επεξεργασία, ποιες πληροφορίες πρέπει να εξαχθούν και για ποιο σκοπό.

Επομένως, δεν αναπτύσσονται κάποιες ουδέτερες τεχνολογικές εφαρμογές ανεξάρτητα απ' το ποια τάξη έχει στα χέρια της το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας.

Πολλοί εντυπωσιάστηκαν απ' την εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης Chat GPT, που εξαπλώθηκε και έγινε διάσημη σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Διαφημίζεται ως ένα ουδέτερο και αμερόληπτο διαλογικό γλωσσικό μοντέλο, που μπορεί να απαντά άμεσα στα ερωτήματά μας.

Το ρωτήσαμε αν η Σοβιετική Ενωση ήταν ένα δημοκρατικό καθεστώς. Μας απάντησε ότι δεν ήταν αφού δεν υπήρχαν πολυκομματισμός, ελεύθερες εκλογές και ανοχή στην αντίθετη πολιτική άποψη. Συμπλήρωσε, βέβαια, ότι υπάρχουν διαφορετικές ιδεολογικές απόψεις και κριτήρια.

Το συγκεκριμένο σύστημα έχει προφανώς «εκπαιδευτεί» με υλικό διαποτισμένο απ' την κυρίαρχη αστική ιδεολογία. Το χρησιμοποιούν ήδη ως εργαλείο για τις εξετάσεις και τις εργασίες τους κάποιοι μαθητές και φοιτητές. Και έχει προκαλέσει ήδη ζωηρή συζήτηση για την οριοθέτηση της χρήσης του στην ακαδημαϊκή κοινότητα και για τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να έχει η αλόγιστη χρήση του στη μείωση της κριτικής ικανότητας του χρήστη. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Η κυριότερη όμως αρνητική επίδραση του καπιταλιστικού συστήματος αφορά τα εμπόδια που θέτει στην ανάπτυξη της κύριας παραγωγικής δύναμης, του εργαζόμενου ανθρώπου.

Αντί η τεχνολογική πρόοδος να αξιοποιηθεί για την ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας, των πνευματικών και σωματικών ικανοτήτων του εργαζόμενου, αξιοποιείται για την επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματά του. Αξιοποιείται με τρόπο που αφενός αυξάνει την εντατικοποίηση και την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης όσων δουλεύουν και αφετέρου αυξάνει τον στρατό της μόνιμης ανεργίας και της φτώχειας, την αχρήστευση εργατικής δύναμης σημαντικού μέρους του πληθυσμού.

Το πρόβλημα θα ενταθεί τα επόμενα χρόνια. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ρομποτικής (IFR), πάνω απ' το 75% των θέσεων εργασίας στη χαλυβουργία έχει ήδη αντικατασταθεί από συμβατικά ρομπότ και αυτοματοποιημένες διαδικασίες τα τελευταία 30 χρόνια. Και αυτό έγινε πριν εμφανιστούν τα σύγχρονα ρομπότ που μπορούν να αντικαταστήσουν εργαζόμενους σε δημιουργικές γνωστικές εργασίες (...)

Τώρα όμως μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις νέες μεγάλες δυνατότητες που γεννούν για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση η πληροφορική, η ψηφιακή τεχνολογία, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη, που είναι «τα χελιδόνια του σοσιαλισμού».

Τώρα δεν υπάρχουν πια μια σειρά τεχνικοί και επιστημονικοί περιορισμοί που περιορίζουν τις δυνατότητες του κεντρικού σχεδιασμού και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Ρωσία του 1917 και στη Σοβιετική Ενωση του 1930. Τώρα έχει αυξηθεί σημαντικά ο βαθμός κοινωνικοποίησης της εργασίας και της αυτοματοποίησης της παραγωγής.

Σκεφτείτε τις νέες δυνατότητες που έχουμε σήμερα να αυξήσουμε τον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων χάρη στην αύξηση της παραγωγικότητας και του επιπέδου κοινωνικοποίησης της παραγωγής, αν πάψει να αποτελεί το καπιταλιστικό κέρδος το κριτήριο των αποφάσεων στην οικονομία.

Σκεφτείτε τις νέες δυνατότητες να αναβαθμίσουμε το γενικό μορφωτικό επίπεδο των εργαζομένων και το δημιουργικό περιεχόμενο της εργασίας τους, τις δυνατότητες να παίζουν καθημερινά ενεργό ρόλο στη λήψη και στον έλεγχο των αποφάσεων.

Σκεφτείτε τις τεχνολογικές δυνατότητες του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού για γρήγορη συλλογή και επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων, για να λαμβάνει γρήγορες και βέλτιστες αποφάσεις σε σύνθετα προβλήματα (...)

Τις δυνατότητες διασύνδεσης και συντονισμού των παραγωγικών μονάδων, αφού το «myDATA του σοσιαλισμού» δεν θα συνδέει επιχειρήσεις που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τα κέρδη και τα μερίδια της αγοράς και προσπαθούν να φοροδιαφύγουν απ' το κράτος.

Σκεφτείτε τις δυνατότητες για αυτόματη πρόβλεψη βλαβών, αυτόματη παραγγελία ανταλλακτικών.

Πάνω απ' όλα τις υλικές δυνατότητες για γρήγορη εξάλειψη κάθε μορφής ατομικής και ομαδικής ιδιοκτησίας (...)

Αυτόν τον δρόμο του ψηφιακού μετασχηματισμού προς όφελος των λαϊκών αναγκών φωτίζει με το ανατρεπτικό του Πρόγραμμα το ΚΚΕ. Και φυσικά δεν περιμένουμε να ξημερώσει κάποια μεγάλη μέρα για να υλοποιήσουμε αυτό το Πρόγραμμα.

Μπαίνουμε μπροστά για να οργανωθεί η μεγάλη λαϊκή αντεπίθεση που θα ανοίξει τον δρόμο της ανατροπής του βάρβαρου συστήματος της εκμετάλλευσης.

Είμαστε σήμερα μπροστά στον αγώνα για να μειωθεί ο χρόνος εργασίας, για 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο, με ουσιαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων, για κατάργηση των «ελαστικών» εργασιακών σχέσεων.

Είμαστε μπροστά στον αγώνα ενάντια στην πολιτική «απελευθέρωσης» της ΕΕ που γεννά ενεργειακή και ψηφιακή φτώχεια. Δίνουμε τη μάχη για ασφαλείς, γρήγορες και φθηνές επικοινωνίες και μεταφορές. Παλεύουμε για να καταργηθεί το αντιδραστικό πλαίσιο της ΕΕ που επιτρέπει το προληπτικό ηλεκτρονικό φακέλωμα όλων των πολιτών. Δίνουμε τη μάχη για την αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας για την αναβάθμιση της πολιτικής προστασίας (...)

Φίλες και φίλοι,

Σήμερα που υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να ζήσουμε πολύ καλύτερα, δεν έχουμε κανέναν λόγο να παγιδευτούμε και να διαλέξουμε με ποιον θα χάσουμε λιγότερα την επόμενη μέρα. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να διαλέξουμε με ποιον θα χάσουμε πάλι εμείς, με τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ ή του ΣΥΡΙΖΑ, για να θησαυρίσει ξανά το κεφάλαιο.

Μπορούμε και πρέπει να καταδικάσουμε όλους τους ενόχους που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Μπορούμε και πρέπει να πάρουμε θέση μάχης δίπλα στο ΚΚΕ. Να ενισχύσουμε το ΚΚΕ παντού, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στην εκλογική μάχη. Να υπάρξει πιο δυνατή λαϊκή αντιπολίτευση μέσα κι έξω απ' τη Βουλή, μπροστά στα δύσκολα, μπροστά στην επόμενη κρίση που έρχεται.

Μπορούμε και πρέπει να αγωνιστούμε για να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει.

Καλή δύναμη, φίλες και φίλοι.

Eurokinissi

Eurokinissi

Για να αποδείξουμε το παραπάνω, πρέπει να αποδείξουμε ότι το αστικό κράτος, οι κυβερνήσεις του, αστικά κόμματα και αστικά ΜΜΕ ξέρουν πόσο επικίνδυνες ή ακόμα και πόσο θανατηφόρες είναι αυτές οι συνθήκες για τα λαϊκά στρώματα, ωστόσο δεν κάνουν τίποτα για να βελτιώσουν αυτές τις συνθήκες, αντιθέτως προωθούν, εφαρμόζουν και επιβάλλουν τις πολιτικές που έχουν ως συνέπεια αυτές τις συνθήκες, με τους νόμους τους και την καταστολή. Θα τεκμηριώσουμε το παραπάνω με αδιαμφισβήτητα στοιχεία και μελέτες, εκθέσεις και ψηφισμένους νόμους της Βουλής, των κυβερνήσεων και της ΕΕ.

Νεκροί ανά έτος από σιδηροδρομικά «δυστυχήματα» στις χώρες της ΕΕ (Πηγή: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Σιδηροδρόμων)

Το αστικό πολιτικό σύστημα και τα επιτελεία του αστικού κράτους προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι νοιάζονται για το καλό του, εξωραΐζοντας τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα που προωθούν διαχρονικά, με το αφήγημα των καλύτερων ημερών που θα έρθουν με το άρμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτής της ανάπτυξης, όμως, ακόμα και ζωτικής σημασίας υπηρεσίες όπως είναι το δημόσιο σύστημα Υγείας μπαίνουν στην προκρούστεια κλίνη του «κόστους - οφέλους».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνέστησε στα κράτη - μέλη 63 φορές μεταξύ 2011 και 2018 να ιδιωτικοποιήσουν τμήματα και υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος Υγείας και να μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες για την Υγεία¹. Αυτή η πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας, της ΕΕ, αναφέρεται π.χ. στη «Στρατηγική της ΕΕ για την Υγεία»,όπου αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι οι κύριοι άξονες είναι «η δημιουργία ενός συστήματος με μεγαλύτερη απόδοση μεταξύ κόστους και αποτελεσματικότητας και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα»².

Ενα από τα κύρια εργαλεία προς αυτήν την κατεύθυνση είναι οι Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), οι οποίες και στην Ελλάδα από το αστικό πολιτικό προσωπικό και αστικά ΜΜΕ διαφημίζονται και προωθούνται ως «καλές πρακτικές», ως «παράδειγμα προς μίμηση άλλων σύγχρονων και προηγμένων κρατών στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική», ως «ευκαιρία για τη χώρα».

Τι σημαίνει όμως καπιταλιστική ανάπτυξη και τι σημαίνουν ΣΔΙΤ για τα λαϊκά στρώματα, ποιο ήταν και είναι το τραγικό αποτέλεσμα αυτού του μοντέλου στις «προηγμένες χώρες της Ευρώπης»,το γνωρίζουμε πολύ καλά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), συνολικά στην Ευρώπη από το ξεκίνημα της πανδημίας έχουν πεθάνει περισσότεροι από 2,2 εκατ., ενώ στην Ελλάδα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 36 χιλιάδες. Ολοι θυμόμαστε τις καθημερινές εκατόμβες νεκρών και στην Ελλάδα αλλά και σε ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, όπως η Αγγλία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, όπου τα δημόσια συστήματα Υγείαςκατέρρευσανλόγω των διαχρονικών πολιτικών υποχρηματοδότησης και της ταυτόχρονης προώθησης των ιδιωτικοποιήσεων και του μοντέλου των ΣΔΙΤ.

Επιπρόσθετα, σε συνδυασμό με τα αντιλαϊκά μέτρα (μειώσεις μισθών, συντάξεων, φορολογία, νόμοι για απολύσεις, κατάργηση ΣΣΕ κ.λπ.), που πάνε χέρι χέρι με την καπιταλιστική ανάπτυξη, έχουν οδηγήσει σε αποκλεισμό για οικονομικούς λόγους από το σύστημα Υγείας μεγάλες μάζες λαϊκών στρωμάτων.

Περισσότερα στοιχεία για τη δολοφονική, εκ της πραγματικότητας, αυτή πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας και στην Ελλάδα και στην ΕΕ μπορούν να αναζητηθούν στην έκδοση του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ, «Πανδημία COVID-19: Ο Καπιταλισμός στη Δύση του».

Για τις συνέπειες αυτών των πολιτικών είναι αποκαλυπτικά τα ευρήματα από μελέτη που δημοσιεύτηκε στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «The Lancet Public Health» από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η ανάλυση έδειξε ότι «η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών του Εθνικού Συστήματος Υγείας στην Αγγλία μεταξύ 2013 και 2020 συνδέεται με υψηλότερα ποσοστά θανάτων, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν με έγκαιρη, αποτελεσματική υγειονομική περίθαλψη - υποδηλώνοντας σημαντική μείωση της ποιότητας της υγειονομικής περίθαλψης κατά την περίοδο αυτή, λόγω των ιδιωτικοποιήσεων» και ότι «μια ετήσια αύξηση της χρηματοδότησης προς όφελος του ιδιωτικού τομέα της Υγείας κατά 1% σχετίζεται με αύξηση της θεραπεύσιμης θνησιμότητας κατά 0,38% το επόμενο έτος»³.

Συνολικά από τις κυβερνήσεις της Αγγλίας σε αυτήν την περίοδο «δόθηκανπερισσότερα από 11,5 δισ. λίρες για την ανάθεση υπηρεσιών Υγείας στον ιδιωτικό τομέα», περικόπτοντας ανάλογη χρηματοδότηση από το δημόσιο σύστημα Υγείας.

Επίσης, διεθνείς οργανισμοί, όπως είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), διαπιστώνουν τις τραγικές επιπτώσεις της εμπορευματοποίησης της Υγείας για τα λαϊκά στρώματα. Σε μελέτη του Corporate Europe Observatory για τις χώρες της ΕΕ, με τίτλο «Οταν η αγορά γίνεται θανατηφόρα», αποδεικνύεται ότι «μια αύξηση της τάξης του 10% στον ιδιωτικό τομέα συσχετίζεται με 4,3% αύξηση των κρουσμάτων COVID-19 και με 4,9% αύξηση στους θανάτους από COVID-19 (...) δηλαδή περισσότερος ιδιωτικός τομέας αυξάνει σημαντικά τα ποσοστά κρουσμάτων και θανάτων σε όλες τις χώρες»⁴.

Σε άλλη μελέτη του ΠΟΥ υπογραμμίζεται ότι «πριν την πανδημία περισσότεροι από μισό δισεκατομμύριο άνθρωποι εξωθήθηκαν προς την απόλυτη φτώχεια λόγω του ότι έπρεπε να πληρώσουν για την υγειονομική περίθαλψή τους από την τσέπη τους (...) η πανδημία απλώς χειροτέρεψε την κατάσταση»⁵.

Ας στρέψουμε όμως την προσοχή μας στην πρόσφατη μεγάλη τραγωδία των Τεμπών. Η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τα άλλα αστικά κόμματα αναφέρονται σε «ανθρώπινα λάθη» (που υπάρχουν, αλλά δεν αποτελούν το κύριο σε αυτήν την τραγωδία), σε «παραλείψεις», «διαχειριστική ανικανότητα» νυν και πρώην κυβερνήσεων ή υπουργών, σε «παθογένειες» και «συντεχνίες», τελικά «στην κακιά τη (χ)ώρα».Ας ξεδιπλώσουμε όμως τα γεγονότα για να ανακαλύψουμε την αιτία της τραγωδίας.

1991 (Οδηγία 91/440/EEC). Η ΕΕ εκδίδει την πρώτη ευρωπαϊκή Οδηγία για τους σιδηρόδρομους, θεσπίζοντας τον διαχωρισμό της υποδομής από τις λειτουργίες και ανοίγοντας τον δρόμο για ιδιωτικοποιήσεις. Η Οδηγία προωθεί (α) την ιδιωτικοποίηση των κρατικών σιδηροδρόμων, (β) τη διάκριση της λογιστικής και διαχειριστικής εκμετάλλευσης των υπηρεσιών μεταφοράς και υποδομής, (γ) την ελευθερία σε σιδηροδρομικές επιχειρήσεις να ασκούν δραστηριότητες σε άλλες χώρες της ΕΕ.

1996 (Οδηγία 96/48/ΕΕC). Η ΕΕ προωθεί την «απελευθέρωση» - ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων, για τη «στήριξη της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών βιομηχανιών». Η εφαρμογή της Οδηγίας αυτής οδήγησε στην ιδιωτικοποίηση των σιδηροδρόμων σε πολλές χώρες της ΕΕ.

1998. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον νόμο 2671/98 προσαρμόζει την ελληνική νομοθεσία στη νομοθεσία της ΕΕ, διαχωρίζοντας τις λειτουργίες υποδομής από την εκμετάλλευση των σιδηροδρομικών υπηρεσιών, θεσπίζοντας τη λειτουργία τους με όρους «αγοράς». Σύμφωνα με τον 2671/98, «οι δραστηριότητες του ΟΣΕ που αφορούν τη διαχείριση της σιδηροδρομικής υποδομής και την εκμετάλλευση των υπηρεσιών μεταφορών μπορούν να διαχωριστούν και να ασκηθούν από ιδιαίτερες ανώνυμες εταιρείες. Η εταιρεία που αναλαμβάνει τη διαχείριση της σιδηροδρομικής υποδομής ανήκει εξολοκλήρου στο Δημόσιο. Οι δραστηριότητες που αφορούν την εκμετάλλευση των υπηρεσιών μεταφορών μπορούν να ασκούνται από μία ή περισσότερες ανώνυμες εταιρείες».

2001. Η ΕΕ προωθεί το λεγόμενο «πρώτο σιδηροδρομικό πακέτο» (2001/12/EC, 2001/13/EC, 2001/14/EC, 2001/16/EC) για τη «διαλειτουργικότητα του συμβατικού διευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος», όπου προβλέπει τον «διαχωρισμό των υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών και των υπηρεσιών μεταφοράς φορτίου και τη δυνατότητα της ανάθεσης λειτουργιών όπως η συντήρηση του δικτύου σε μη σιδηροδρομικές επιχειρήσεις», δηλαδή σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.

2004. Η ΕΕ προωθεί το «δεύτερο σιδηροδρομικό πακέτο» (2004/49/ΕC, 2004/50/ΕC, 2004/51/ΕC,881/2004) επεκτείνοντας την «απελευθέρωση» των εμπορικών σιδηροδρομικών μεταφορών και καθορίζοντας και τους «Κοινούς Στόχους Ασφάλειας», που «συνοδεύονται από τηναξιολόγηση του εκτιμώμενου κόστους και ωφέλειας, με περιγραφή του πιθανού αντίκτυπου σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και οικονομικούς παράγοντες, και της κοινωνικής αποδοχής του κινδύνου». Δηλαδή σχεδιάζει την ασφάλεια με όρους κόστους - οφέλους.

2007. Η ΕΕ προωθεί το «τρίτο σιδηροδρομικό πακέτο» (2007/58/EC, 2007/59/EC, 1370/2007, 1371/2007) για τη διεύρυνση της «απελευθέρωσης» της αγοράς υπηρεσιών των διεθνών μεταφορών επιβατών.

Ολα αυτά είναι όσα προηγήθηκαν, με βάση τα οποία εξελίχθηκαν οι πολιτικές υλοποίησης της «απελευθέρωσης» των μεταφορών, όπως χαρακτηριστικά παρουσίασε ο «Ριζοσπάστης» αναλυτικά στις 4-5 Μάρτη. Αποκαλύπτοντας έτσι όχι κάποιες γενικές και αόριστες «διαχρονικές ευθύνες», αλλά τις συγκεκριμένες ευθύνες των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που υλοποίησαν από το 2009 μέχρι σήμερα αυτήν την πολιτική.

Τα τραγικά αποτελέσματα αυτών των πολιτικών ιδιωτικοποιήσεων και λειτουργίας των κρατικών σιδηροδρόμων στην ΕΕ «με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας» αντικατοπτρίζονται στο Σχήμα 1 (πηγή: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Σιδηροδρόμων), όπου δίνεται ο συνολικός αριθμός των νεκρών στις χώρες της ΕΕ από σιδηροδρομικά «δυστυχήματα» από το 2010 έως το 2021.

Σε 10 χρόνια (2010 - 2019) σκοτώθηκαν περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι⁶, ενώ κάθε χρόνο σκοτώνονται κατά μέσο όρο 30 σιδηροδρομικοί εργάτες και άλλοι 60 τραυματίζονται σοβαρά.

Ενδεικτικά, μόνο το 2018 στις χώρες της ΕΕ σημειώθηκαν συνολικά 1.721 σημαντικά σιδηροδρομικά «δυστυχήματα», με αποτέλεσμα 885 θανάτους και 760 σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ όπως σημειώνεται «οι μειώσεις των σιδηροδρομικών ατυχημάτων, των θανάτων και των σοβαρά τραυματισμένων την περίοδο 2019 - 2021 συνέπεσαν με μια απότομη πτώση στις σιδηροδρομικές μεταφορές επιβατών, που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19»⁷.

Η σχέση αιτιότητας των πολιτικών ιδιωτικοποιήσεων και του μοντέλου της αγοράς με τους θανάτους έχει αποδειχθεί ήδη και στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου κατά την περίοδο από το 1979 έως το 1991 έγιναν εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις, μεταξύ άλλων και στον τομέα των σιδηροδρομικών μεταφορών.

Σε επιστημονική μελέτη ερευνητών από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας και το Πανεπιστήμιο Stirling της Σκοτίας, αποδεικνύεται ότι οι ιδιωτικοποιήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο οδήγησαν σε σημαντική αύξηση του αριθμού των «τεχνολογικών καταστροφών», προκαλώντας πολλούς θανάτους και στις σιδηροδρομικές μεταφορές. Η μελέτη καταλήγει ότι «αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να θεωρηθούν αποτρεπτικά για παρόμοιες πολιτικές σε άλλες χώρες, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τέτοια παρόμοια καταστροφικά αποτελέσματα»⁸.

Το ΚΚΕ επισήμαινε συνεχώς όλα τα προηγούμενα χρόνια τους κινδύνους για την ασφάλεια από την ιδιωτικοποίηση και τη λειτουργία δημόσιων υπηρεσιών και των σιδηροδρόμων με όρους αγοράς, οργανώνοντας τον αγώνα κατά των θανατηφόρων αυτών πολιτικών.

Ενδεικτικά, στο δελτίο Τύπου της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ στις 25 Μαΐου 2020 μεταξύ άλλων τονίζεται: «Στη βάση αυτής της αντιδραστικής κατεύθυνσης προωθούνται άλλωστε νέες απολύσεις, όπως αυτές των 75 εξειδικευμένων εργαζομένων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, που μαζί με τον προηγούμενο κύκλο απολύσεων αποτελούν το 40% των τεχνιτών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ - ΕΕΣΣΤΥ, στοιχείο που μαρτυρά τους μεγάλους κινδύνους που δημιουργούνται για επιβάτες και εργαζόμενους με την ελλιπή συντήρηση, την έλλειψη μέτρων ασφαλείας».

Στις 12 Ιανουαρίου 2023 το ΚΚΕ είχε κρούσει επίσης τον «κώδωνα του κινδύνου» στη Βουλή για τον κίνδυνο σοβαρού ατυχήματος, λόγω των ελλείψεων στα συστήματα ασφαλείας και της έλλειψης προσωπικού, από τη διαχρονική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων από όλες τις κυβερνήσεις.

Οι εργαζόμενοι, εκλεγμένοι με την παράταξη του ΚΚΕ στην Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών, προειδοποιούσαν συνεχώς για τους κινδύνους στην ασφάλεια όλα τα προηγούμενα χρόνια την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τις κυβερνήσεις. Λίγες μέρες πριν την τραγωδία (στις 7/2/2023) τόνιζαν σε ανακοίνωσή τους: «Οπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έτσι και η σημερινή έχει άλλες προτεραιότητες και όχι την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών. Αντιλαμβάνονται την ασφάλεια ως κόστος. ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ. Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις».

Τα παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία, τόσο στον τομέα του δημόσιου συστήματος Υγείας όσο και στις Μεταφορές, είναι σίγουρα περισσότερο από επαρκή ώστε να κάνουν κάποιον να πειστεί για τις ολέθριες συνέπειες των πολιτικών ιδιωτικοποιήσεων και του «μοντέλου της αγοράς» για τις δημόσιες υπηρεσίες.

Ο λαός, η εργατική τάξη έχει την πείρα να βγάλει συμπεράσματα για τον ρόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Οτι το αστικό πολιτικό σύστημα γνωρίζει πολύ καλά για τις ολέθριες συνέπειες των πολιτικών που προωθεί και επιβάλλει. Οτι για την αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό, ζωτικής σημασίας θέματα, όπως είναι η Υγεία, η ασφάλεια στους χώρους εργασίας, στις μεταφορές, η ίδια η ζωή της εργατικής τάξης, είναι απλώς ένας κυνικός υπολογισμός ως προς το τι είναι πιο συμφέρον για αυτήν.

Οτι ενώ τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αστικά κόμματα, αστικά ΜΜΕ, έβαλαν και βάζουν πλάτες να περάσουν όλες οι αντιλαϊκές πολιτικές που υπηρετούν τα σχέδια της αστικής τάξης, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, ότι ενώ χύνουν δηλητήριο για τις εργατικές κινητοποιήσεις, ότι ενώ βγάζουν με τους νόμους που ψηφίζουν παράνομες και καταχρηστικές τις απεργίες και καταστέλλουν τις κινητοποιήσεις με τη βία, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για να ξεγελάσουν και πάλι τον λαό ότι τάχα νοιάζονται για αυτόν. Παλιά τους τέχνη κόσκινο!

Φρένο σε αυτήν την κοροϊδία, φρένο σε αυτές τις εγκληματικές πολιτικές μπορεί να βάλει μόνο ο ίδιος ο λαός, με την οργανωμένη πάλη του μέσα από τους ταξικούς φορείς, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα.

Φρένο σε αυτές τις εγκληματικές πολιτικές μπορεί να βάλει μόνο ο ίδιος ο λαός, η εργατική τάξη, όχι μόνο αν απλώς γυρίσει την πλάτη στα κόμματα της αστικής τάξης, αλλά αν συμπορευτεί με το ΚΚΕ για να προασπίσει και να προωθήσει τα συμφέροντα της δικής του τάξης, για την ενίσχυση της αντίστασης, για την οργάνωση της αντεπίθεσης, για να πάρει ο ίδιος ο λαός στα χέρια του την εξουσία, έτσι ώστε να βάλει οριστικό τέλος σε αυτές τις εγκληματικές πολιτικές, για μια κοινωνία, για ένα κράτος που θα λειτουργεί με κίνητρο την αξία της ανθρώπινης ζωής, για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι για τα κέρδη της αστικής τάξης. Τώρα ήρθε η ώρα να συμπορευθούμε, πλάι πλάι με το ΚΚΕ:

«Εσύ κι εσύ, ο εργάτης και ο αγρότης

εσύ κι ο σπουδαστής κι ο εργάτης

σύντροφοι, σύντροφοι,

η Ελλάδα, ο κόσμος,

πλάι - πλάι

ωραία συντροφική φωνή

εδώ, εδώ, εδώ,

με τα πλακάτ, με την ελπίδα, με τα λάβαρα,

οι αγωνιστές παρόντες

κοντά, κοντά, μέσα στον κόσμο

για όλο τον κόσμο»

(Γ. Ρίτσος: «Στο ΚΚΕ»)

Παραπομπές:

1. https://www.theguardian.com/world/2019/dec/16/600-french-doctors-threaten-to-quit-health-funding-row

2. https://ec.europa.eu/health/human-use/strategy_en

3. Goodair, Β., Reeves, A., Outsourcing health-care services to the private sector and treatable mortality rates in England, 2013-20: an observational study of NHS privatization. The Lancet Public Health, 7 (7), E638-E-646, 2022.

4. https://corporateeurope.org/sites/default/files/2021-01/healthcare-privatisation-final.pdf

5. https://www.who.int/news/item/12-12-2021-more-than-half-a-billion-people-pushed-or-pushed-further-into-extreme-poverty-due-to-health-care-costs

6. https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=File:20230112_railwayaccidents_web_v1.png#file

7. https://www.saferail.nl/ERA/ERAPUBLICATIONS/2020_Report-Railway-Safety+Interoperability.pdf

8. Beck M, Watterson, A., Privatization and Multi-Fatality Disasters: A Causal Connection Exposing Both Worker and Citizen Health and Safety Failures in the UK? International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(20), 13138, 2022

Την άλλη μέρα των εκλογών πρέπει να βγει πιο δυνατό το ΚΚΕ, γιατί μόνο αυτό θα είναι δίπλα στους εργαζόμενους, στους αγρότες, στους συνταξιούχους, στη νεολαία, στους φοιτητές, στους στρατευμένους και στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτό που κρίνεται στις εκλογές αυτές είναι ότι ο λαός πρέπει να πάρει τη ζωή του στα χέρια του, να πιστέψει στις δυνάμεις του και στον αγώνα για να κερδίσει τη ζωή που του ανήκει.

Το ΚΚΕ έχει καταθέσει στον λαό τις θέσεις του και το Πρόγραμμα διακυβέρνησης του τόπου. Είναι ένα Πρόγραμμα που τεκμηριώνει επιστημονικά ότι ο λαός μας μπορεί να ζήσει με σύγχρονα δικαιώματα και ποιότητα ζωής που αντιστοιχούν στην εποχή μας, όπως την καθορίζει η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Θα συνεχίσουμε να μετράμε νέες απώλειες και θύματα αν μείνουμε αδρανείς και δεν διαλέξουμε τον δρόμο της οργανωμένης πάλης για να ανατρέψουμε αυτήν τη βαρβαρότητα. Ισχυρό όπλο μας είναι η οργάνωση στο εργατικό - λαϊκό κίνημα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, και η ενίσχυσή του είναι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος που θα δημιουργήσει μια νέα δυναμική για το σήμερα και το αύριο.

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη απάντηση στην αντιλαϊκή και επιθετική πολιτική των αστικών κυβερνήσεων, που μπλέκουν τον λαό και τις Ενοπλες Δυνάμεις του σε πολεμικές επιχειρήσεις, αποστολές και ασκήσεις, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των αιματοβαμμένων «συμμαχιών» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και όχι τα συμφέροντα της χώρας.

Με ένα δυνατό ΚΚΕ ενισχύεται η δυναμική για να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του, κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, σε μια Ελλάδα έξω από ΝΑΤΟ - ΕΕ και χωρίς βάσεις του θανάτου. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τον δρόμο της συσπείρωσης με το ΚΚΕ, της αντίστασης και της ανατροπής αυτής της αντιλαϊκής και επιθετικής πολιτικής.

Ολοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον από τις εκλογές να βγουν όσο γίνεται πιο αδύναμα όλα τα ΝΑΤΟικά κόμματα, δίνοντας δύναμη με την ψήφο τους στο ΚΚΕ. Ολοι μας με τις σημαίες του ΚΚΕ για νέους αγώνες, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την εμπλοκή της χώρας μας σε κάθε είδους εκμεταλλευτικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που για τους λαούς σημαίνουν πείνα, ξεριζωμό, προσφυγιά και δυστυχία.

Για να ζήσουμε μια ευτυχισμένη ζωή.

Για να ανοίξουμε και να περπατήσουμε τις λεωφόρους του μέλλοντος.

Για μας. Για τα παιδιά μας. Γι' αυτούς που 'φυγαν. Γι' αυτούς που θα έρθουν.

Για τους 57 των Τεμπών.

Θα τα καταφέρουμε, θα νικήσουμε!

Θα ανοίξουμε όλοι μαζί, όλες οι γενιές μαζί, τον δρόμο για το μεγάλο, το ωραίο, το συγκλονιστικό! Τον σοσιαλισμό!

Γιατί τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα!

RIZOSPASTIS

Κάθε Ελληνας από το δικό του μετερίζι έχει να διηγηθεί και μία τραγική ιστορία: Ο άνεργος που δεν βρίσκει δουλειά και δεν μπορεί να επιβιώσει. Ο συνταξιούχος που πασχίζει να καλύψει με το πενιχρό του εισόδημα τις ιατροφαρμακευτικές του δαπάνες. Η μάνα που με «άδειο καλάθι» προσπαθεί να στρώσει το καθημερινό τραπέζι. Ο νέος που αγωνιά αν θα μπορέσει να μορφωθεί. Ο εργαζόμενος που ασφυκτιά από το τεράστιο ενεργειακό κόστος. Ο δανειολήπτης που βλέπει να βγαίνει σε πλειστηριασμό η πρώτη κατοικία και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Την πραγματικότητα όλοι την αναγνωρίζουμε και την βιώνουμε καθημερινά. Οπως βιώνουμε και την προσπάθεια να μας κάνουν «συνυπεύθυνους» σε αυτά που έχουν αποφασίσει πριν από μας για μας. Μετά το «όλοι μαζί τα φάγαμε» ήρθε και το «όλοι φταίμε».

Είναι όμως έτσι;

Και όταν αργότερα, στα χρόνια της εφηβείας, δυσανασχετούσα με τις κοινωνικές ανισότητες που έβλεπα γύρω μου και έψαχνα να βρω απάντηση, τότε κατάλαβα τι σημαίνει η «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».

Μπαίνοντας πια στον στίβο της εργασίας συνειδητοποίησα ότι τίποτα δεν χαρίζεται και χρειάζεται αγώνας και πάλη για τη διεκδίκηση αυτών που εγώ θεωρώ αυτονόητα «αγαθά», το δικαίωμα στην εργασία, στη μόρφωση, στην Υγεία, στον Πολιτισμό, την ειρήνη.

Σε όλη αυτήν την πορεία πάντα έβρισκα τεκμηριωμένη απάντηση στις ερωτήσεις μου, στήριγμα και αρωγό στις διεκδικήσεις, εμψυχωτή στους αγώνες και τις απογοητεύσεις μου το ΚΚΕ.

Υπηρετώ στον πολύπαθο χώρο της Υγείας, που βάλλεται πανταχόθεν, τόσο ως προς τον δημόσιο χαρακτήρα της και την παροχή υπηρεσιών Υγείας υψηλού επιπέδου σε όλους τους πολίτες, όσο και ως προς τα εργασιακά δικαιώματα των λειτουργών της.

Δίνεται και θα συνεχίζεται να δίνεται σκληρή μάχη για τη διατήρηση του αυτονόητου, του δικαιώματος «στη ζωή και στον θάνατο». Και σ' αυτήν τη μάχη το ΚΚΕ είναι πάντα εκεί.

Το ζητούμενο είναι η ίδια η επιβίωση του λαού μας, η φτώχεια, η ανεργία, η ακρίβεια, οι κάθε είδους κοινωνικές ανισότητες.

Απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο με ισχυρό ΚΚΕ μέσα στα εργοστάσια, στους χώρους εργασίας, στις λαϊκές γειτονιές, στα σχολειά, στα σωματεία, στα συνδικάτα, στη Βουλή. Για να υψώσουμε βροντερή φωνή και σθεναρή αντίσταση σε όλους αυτούς που προσπαθούν να μας κλέψουν τη ζωή και την ελπίδα.

Συμπορεύομαι με το ΚΚΕ, ψηφίζω το ΚΚΕ για να σέβομαι τον εαυτό μου και να συνεχίσω ν' αγαπώ και να υπηρετώ τον ΑΝΘΡΩΠΟ!!!

Παρασκευή 24 Μάρτη

-- Στις 7 μ.μ. η ΚΟ Βριλησσίων στην πρώην ΤΥΠΕΤ, με ομιλητή τον Λουκά Αναστασόπουλο, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 7 μ.μ. η Τομεακή Επιτροπή Εβρου στην Ορεστιάδα, στο ξενοδοχείο «Ηλέκτρα», με ομιλητή τον Σάββα Δευτεραίο, υποψήφιο βουλευτή Εβρου. Θα χαιρετίσει ο Τριαντάφυλλος Φωτιάδης, αντιπλοίαρχος ΠΝ ε.α. και επίσης υποψήφιος βουλευτής Εβρου.

-- Στις 6.30 μ.μ. οι Οργανώσεις στα Πανεπιστήμια της Αττικής με διοικητικούς υπαλλήλους των πανεπιστημίων, στο βιβλιοπωλείο - cafe της «Σύγχρονης Εποχής». Θα μιλήσει η Βέτα Πανουτσάκου, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της ΑΔΕΔΥ και υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στην Α' Αθήνας.

-- Στις 8 μ.μ. η ΚΟ Μεσαράς στο καφενείο «Αγορά», με ομιλητή τον Μανώλη Συντυχάκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης, βουλευτή Ηρακλείου και εκ νέου υποψήφιο.

Κυριακή 26 Μάρτη

-- Στις 11 π.μ. η ΚΟ Βόρειων Χωριών Αττικής στην πλατεία Ειρήνης στον Βαρνάβα, με ομιλητή τον Γιάννη Πρωτούλη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ. Θα χαιρετίσει ο υποψήφιος βουλευτής Ανατολικής Αττικής Βαγγέλης Χριστοφόρου.

-- Στις 12 μ. η ΚΟ Μαλεβιζίου στην καφετέρια «Ετι και έτι» στο Γάζι, με ομιλητή τον Δημόκριτο Σαλούστρο, μέλος της ΤΕ Ηρακλείου και υποψήφιο βουλευτή.

-- Στις 7 μ.μ. η ΚΟ Ελληνικού στην πλατεία Σουρμένων. θα μιλήσει ο Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας του ΚΚΕ. Χαιρετισμό θα απευθύνουν ο Μπάμπης Καλτσίδης, παγκόσμιος πρωταθλητής και ομοσπονδιακός προπονητής πάλης, η Βίκυ Μανιάτη, προπονήτρια στίβου, ειδική γραμματέας του Συνδέσμου Προπονητών Κλασικού Αθλητισμού (ΣΕΠΚΑ), υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στην Α' Αθήνας, και ο Σπύρος Τζόκας, πανεπιστημιακός και συγγραφέας, υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ στον Νότιο Τομέα Αθήνας.

-- Στις 6.30 μ.μ. οι Οργανώσεις Εδεσσας πραγματοποιούν συναυλία καταδίκης του εγκλήματος στα Τέμπη, στους Μικρούς Καταρράκτες. Χαιρετισμό θα απευθύνει η Ελένη Παπαδοπούλου, υποψήφια βουλευτής Πέλλας με το ΚΚΕ.

Δευτέρα 27 Μάρτη

-- Στις 2 μ.μ. οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα Πανεπιστήμια της Αττικής στο Μαθηματικό ΕΚΠΑ, στις 2 μ.μ. στο αμφιθέατρο 21. Θα μιλήσει η Ιουλία Χρονοπούλου, Γραμματέας της ΤΕ Πανεπιστημίων - Ερευνας Αττικής.

-- Στις 7.30 μ.μ. η ΚΟ Ηρακλείου στο ΚΑΠΗ Μασταμπά, με ομιλητή τον Μανώλη Συντυχάκη, και την ίδια ώρα στην αίθουσα της Παλιάς Λαχαναγοράς, με ομιλητή τον Γιάννη Γωνιανάκη, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης και υποψήφιο βουλευτή.

-- Στις 7.30 μ.μ. η ΚΟ Επισιτισμού - Τουρισμού Ηρακλείου στο καφενείο «Ντόκος», με ομιλητή τον Βαγγέλη Σοφίου, μέλος της ΕΠ Κρήτης και υποψήφιο βουλευτή.

Τρίτη 28 Μάρτη

-- Στις 7 μ.μ. η ΤΕ Λάρισας στο 4ο Δημοτικό Σχολείο, με θέμα «Στις ράγες του κέρδους η ίδια ιστορία, με το ΚΚΕ να αλλάξουμε πορεία». Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Δυτικής Αττικής.

Για όλα αυτά μίλησε στον «Ριζοσπάστη» η υποψήφια βουλευτής με το ΚΚΕ στον Βόρειο Τομέα Αθηνών, Ερη Ρίτσου, συγγραφέας που μας έχει χαρίσει βιβλία αγαπημένα για μικρούς και μεγάλους, η Ερη του «Πρωινού Αστρου» του ποιητή μας Γιάννη Ρίτσου...

-- Για ακόμα μια φορά υποψήφια με το ΚΚΕ. Τι είναι αυτό που κρίνεται κατά τη γνώμη σας στις φετινές εκλογές;

-- Πράγματι, για μια ακόμα φορά το ΚΚΕ μου κάνει την τιμή να με συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά του. Η τιμή αυτή με γεμίζει χαρά και ευθύνες, στις οποίες θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ όσο μπορώ. Δεν νομίζω πως αυτές οι εκλογές κρίνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που κρίνεται πάντα στις εκλογές. Νομίζω πως κάθε εκλογική αναμέτρηση, μέσα στις συνθήκες του αστικού κράτους στο οποίο ζούμε, αυτό που κυρίως κρίνει είναι η ταξική συνείδηση και η πολιτική ωριμότητα του εκλογικού σώματος.

Αν κριτήριο του εκλογικού σώματος είναι να ψηφιστεί «ο λιγότερο κακός» (πράγμα που έχουμε δει να γίνεται επί δεκαετίες) και όχι αυτός που θα υπερασπιστεί τα συμφέροντά του, οι καταστάσεις που ζήσαμε θα διαιωνίζονται. Για τούτο θα ήθελα οι ψηφοφόροι να σκεφτούν απλώς πώς θα είχε διαμορφωθεί η κατάσταση στη Βουλή και αν θα μπορούσαν με τόση ευκολία να περνούν όλα τα αντεργατικά νομοσχέδια που έχουν περάσει, σε περίπτωση που το ΚΚΕ διέθετε τους διπλάσιους βουλευτές από αυτούς που διαθέτει και να πράξουν ανάλογα.

-- Τι σημαίνει για εσάς ΚΚΕ δυνατό για την επόμενη μέρα;

-- Θεωρώ πως το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι το μοναδικό δίχτυ ασφαλείας που διαθέτουν εργάτες και εργαζόμενοι. Είναι το μοναδικό κόμμα που αντιμάχεται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και αγωνίζεται για τα συμφέροντα αυτών που κάποτε αποκαλούσαν «μη προνομιούχους». Είτε στους δρόμους, είτε στους χώρους δουλειάς, είτε στη Βουλή, χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να εξασφαλίσει καλύτερες συνθήκες ζωής στον ελληνικό λαό. Είναι επομένως αυτονόητο πως όσο μεγαλύτερη δύναμη διαθέτει, τόσο θα μπορεί από καλύτερες θέσεις να σταθεί δίπλα σε όσους το έχουν ανάγκη και δεν έχουν άλλο σύμμαχο στην πάλη τους για επιβίωση και για καλύτερες συνθήκες ζωής, σε μια χώρα που πάνω από δεκαετία τώρα ζει μέσα στη φτώχεια που επέβαλαν τα μνημόνια, έχει χάσει τον εθνικό της πλούτο μέσα από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, που η παρούσα και οι προηγούμενες κυβερνήσεις πραγματοποίησαν, και πορεύεται μέσα σε έναν ηθικό ξεπεσμό που δεν έχει προηγούμενο.

-- Πώς είναι να δημιουργείς σε ένα σύστημα εχθρικό απέναντι στην Τέχνη και τους ανθρώπους της; Και τι χρειάζεται να σκεφτούν οι καλλιτέχνες, οι δημιουργοί μπροστά στην κάλπη;

-- Το καπιταλιστικό σύστημα είναι από τη φύση του εχθρικό απέναντι στην Τέχνη και στους ανθρώπους της, ακριβώς γιατί η Τέχνη ενεργοποιεί το πνεύμα και τις ευαισθησίες των ανθρώπων. Ενα σύστημα που θέλει τον άνθρωπο ον υποταγμένο, άβουλο, θύμα εκμετάλλευσης, δεν μπορεί παρά να είναι εχθρικό απέναντι σε ό,τι δίνει στον άνθρωπο φτερά να πετάξει, και αυτό ακριβώς κάνει η Τέχνη. Ετσι, το σύστημα πλασάρει ως Τέχνη την υποκουλτούρα και ταυτόχρονα προσπαθεί να καταπνίξει την προσφορά των καλλιτεχνών. Η πρόσφατη εξέλιξη με την απαξίωση - κατάργηση των πτυχίων μουσικών, χορευτών, ηθοποιών είναι ενδεικτική.

Παράλληλα έχω παρακολουθήσει τις προσπάθειες που κάνει το ΚΚΕ ώστε να φέρει τον πολιτισμό κοντά στον λαό, με συναυλίες έντεχνης αλλά και κλασικής μουσικής και με λογοτεχνικά συνέδρια εξαιρετικής ποιότητας, οι εργασίες των οποίων αποτυπώνονται σε βιβλία - κόσμημα για τις βιβλιοθήκες μας.

Και αυτή η αντίθεση ανάμεσα στις δράσεις της αστικής τάξης και των κομμουνιστών είναι κάτι που θα πρέπει καλλιτέχνες και δημιουργοί να το λάβουν υπόψη τους σοβαρά όταν κάνουν τις πολιτικές επιλογές τους.

Κανείς από τους μνηστήρες δεν αναφέρεται στα αίτια της ακρίβειας, που κατατρώει μισθούς και συντάξεις. Κανείς δεν αναφέρεται σε αυτή καθαυτή την ουσία του καπιταλιστικού συστήματος, που γεννά την ανεργία και την εξαθλίωση.

Αλλος με ψευτοεπιδόματα που εξανεμίζονται από τον πληθωρισμό πριν καλά καλά καταβληθούν και άλλος με ανέξοδα συνθήματα, όπως «δικαιοσύνη για όλους», προσπαθούν ξανά να ξεγελάσουν τον λαό.

Ανάμεσα στους υποψήφιους σωτήρες υπάρχουν και άλλοι που έχουν διαφορετικό «πανωφόρι», αλλά είναι αυτοί που μαζί με τη ΝΔ ψήφισαν και εφάρμοσαν τα μνημόνια, ξεπούλησαν τη χώρα μας στους δανειστές και οδήγησαν τον λαό στη φτωχοποίηση.

Και τα τρία μεγάλα κόμματα είναι εξίσου συνυπεύθυνα για τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, για τους αντεργατικούς νόμους, για τη διάλυση της Παιδείας και της Υγείας, για τους πλειστηριασμούς. Δεν υπάρχει για κανέναν άλλοθι, γιατί όλοι έσκυψαν υπάκουα το κεφάλι στις εντολές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ολοι έδωσαν «γην και ύδωρ» στους ΝΑΤΟικούς εταίρους. Οι βάσεις στο έδαφος της χώρας μας πολλαπλασιάστηκαν και όλοι τους όχι μόνο σιγοντάρουν αλλά και συμμετέχουν στην επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ, αποκρύπτοντας από τον λαό τους κινδύνους αυτής της πολιτικής.

Γιατί ο λαός είναι ο μόνος που μπορεί να σώσει τον λαό! Γιατί όλοι πια ξέρουν ότι υπάρχει ένα κόμμα που στάθηκε δίπλα τους σε όλες τις απανωτές κρίσεις. Που στάθηκε ακλόνητο μετερίζι και μπροστάρης στους αγώνες. Που είναι εγγύηση ότι και στο μέλλον θα είναι δίπλα τους και δεν θα κάνει κωλοτούμπα στην πρώτη δυσκολία.

Το κόμμα αυτό είναι το ΚΚΕ και η ψήφος στο κόμμα της εργατιάς είναι η μόνη ψήφος που δεν πάει χαμένη. Αντίθετα, χαμένη είναι η ψήφος που δίνεται σε όλους αυτούς που υπηρετούν το σύστημα, με το ένα ή το άλλο χρώμα. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική η ανάγκη της συμπόρευσης με το ΚΚΕ, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την οικονομική και κοινωνική κρίση. Είναι επιτακτική ανάγκη να βρεθούν όλοι οι αγωνιστές της αριστεράς στο ίδιο μετερίζι, ο καθένας με τις αντιλήψεις του, τις επιφυλάξεις, τις διαφωνίες. Να μη δώσουμε τη χαρά στους ταξικούς μας εχθρούς, να επιχαίρονται για την πολυδιάσπαση και την αδρανοποίησή μας. Να μην τους χαρίσουμε ούτε μια αποχή ούτε ένα λευκό.

Σ' αυτές τις εκλογές το ψηφοδέλτιο όλων των αριστερών πρέπει να γράφει ΚΚΕ. Οι εκλογές αυτές ας είναι η απαρχή (για όσους ακόμα δεν το έχουν κάνει) της συμπόρευσης. Σε αυτές τις εκλογές ψηφίζουμε ΚΚΕ, για να δώσουμε δύναμη στους αγώνες και ελπίδα στον χειμαζόμενο λαό και τη νεολαία μας.

Οι τεράστιες διαδηλώσεις αυτών των ημερών έχουν ανησυχήσει τα αστικά κόμματα, τους κυβερνώντες, παλιούς και επίδοξους. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του βουλευτή της ΝΔ και καθηγητή Πανεπιστημίου, Δ. Καιρίδη, σε τηλεοπτική εκπομπή: «Με απασχολεί η οργή, η αντισυστημικότητα των νέων, πρέπει να το προσέξουμε πάρα πολύ αυτό».

Τι είναι αυτό που τους φόβισε και συνεχίζει να τους φοβίζει τελικά; Οτι η δυσαρέσκεια, η αγανάκτηση που καιρό τώρα «σιγόβραζε» στη νέα γενιά, έγινε συμμετοχή σε μαζικές κινητοποιήσεις με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη. Τους φοβίζει ότι τόσοι χιλιάδες νέοι και νέες σε όλη την Ελλάδα δεν «έμειναν στον καναπέ», αλλά βγήκαν στον δρόμο και διαδήλωσαν, συσπειρωμένοι στα μαθητικά τους συμβούλια, στους φοιτητικούς συλλόγους, στα σωματεία τους, με αιτήματα ενάντια στα κέρδη των εταιρειών, στο κράτος των εργολάβων, σε όλα τα κόμματα που υπηρέτησαν και υπηρετούν την εγκληματική πολιτική.

Ομως η νεολαία που καθημερινά κατακλύζει τους δρόμους, δεν φαίνεται ότι «τσιμπάει» σε αυτό το παραμύθι... Ηδη μίλησε με τη μαζική συμμετοχή της στις κινητοποιήσεις των ημερών! Και θα μιλήσει και στις κάλπες!

Γιατί η νέα γενιά έχει πείρα! Γνωρίζει πως τόσο η αποχή όσο και η ψήφος στα κόμματα του κεφαλαίου τής έχουν γυρίσει μπούμερανγκ. Στις προηγούμενες εκλογές η αποχή άγγιξε το 43%, γεγονός που δεν ενόχλησε κανένα από τα κόμματα του συστήματος... Ετσι κι αλλιώς η νεολαία δεν μπορεί να «απέχει» από τις επιπτώσεις της πολιτικής που ασκούν οι κυβερνήσεις, η ΕΕ, είτε αυτές αφορούν τα δικαιώματά της στη μόρφωση, στη δουλειά, ακόμα και το δικαίωμα στη ζωή. Ολοι εκείνοι οι νέοι και οι νέες που βίωσαν με τραγικό τρόπο τα προδιαγεγραμμένα εγκλήματα στο Μάτι, στη Μάνδρα, στα Τέμπη κ.α. δεν μπόρεσαν να «απέχουν» από την απώλεια των αγαπημένων τους προσώπων, των περιουσιών τους.

Στις ΗΠΑ, όπου κάθε δυο βδομάδες ένα τρένο που μεταφέρει επικίνδυνα υλικά εκτροχιάζεται (!), τα ποσοστά - ρεκόρ αποχής που καταγράφονται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση δεν εμπόδισαν να φτιαχτούν αντιλαϊκές κυβερνήσεις - μηχανοδηγοί στις ματωμένες ράγες του κέρδους που υπηρετούν όλα τα αστικά κράτη, που είναι εχθρικά προς τις λαϊκές ανάγκες.

Η νεολαία όμως έχει και ελπιδοφόρα πείρα, που δείχνει ότι οι πιο «φωτεινές στιγμές» σε ένα σύστημα που «σκοτεινιάζει» επικίνδυνα, ήταν εκείνες οι στιγμές στις οποίες πέρασε από το παρασκήνιο στο προσκήνιο, από θεατής έγινε πρωταγωνίστρια στις εξελίξεις:

• Μέσα στην πανδημία, όταν η κυβέρνηση κλιμάκωνε τη δολοφονική πολιτική της, αρνούμενη να πάρει μέτρα προστασίας της ζωής, και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «θα λογαριαστούμε μετά» (ακόμα περιμένουμε το πότε...), η νέα γενιά δεν έμεινε να παρακολουθεί το «κοντέρ» των νεκρών να αυξάνει. Αντίθετα, βγήκε μπροστά και διαδήλωσε για μέτρα προστασίας στα σχολεία, για ανοιχτά πανεπιστήμια (#foitites_ksana), διαδήλωσε ενάντια στην αστυνομοκρατία, στην καταστολή, στην απαγόρευση των διαδηλώσεων. Οι πιο δυνατές στιγμές της πανδημίας ήταν οι στιγμές που το σύνθημα του ΚΚΕ «κάτω από τη μάσκα έχουμε φωνή» πήρε σάρκα και οστά μέσα από τη συμμετοχή χιλιάδων νέων!
• Με τη μαζική της συμμετοχή στις διαδηλώσεις έξω από το Εφετείο, η νέα γενιά και ο λαός «σφράγισαν» την απόφαση για να χαρακτηριστεί η Χρυσή Αυγή ως αυτό που είναι, δηλαδή εγκληματική οργάνωση. Και από τότε μέχρι σήμερα, με την αποφασιστική δράση της απομονώνει κάθε προσπάθεια των διαφόρων φασιστοειδών να σηκώσουν κεφάλι!
• Οταν η κυβέρνηση επιχείρησε να εγκαταστήσει την πανεπιστημιακή αστυνομία στις σχολές, οι φοιτητές με την αποφασιστική συμμετοχή στους στις κινητοποιήσεις έξω από τις πύλες των πανεπιστημίων επέβαλαν τα αιτήματά τους και η ΟΠΠΙ δεν πάτησε το πόδι της.
• Την άνοιξη του 2022, οι φοιτητές έστειλαν μήνυμα αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής για τα πανεπιστήμια, αλλά και συνολικότερα, όχι απέχοντας, αλλά συμμετέχοντας ενεργά στις φοιτητικές εκλογές του 2022, αναδεικνύοντας την «Πανσπουδαστική ΚΣ» 1η δύναμη πανελλαδικά, γκρεμίζοντας την κυβερνητική ΔΑΠ. Τι θα κέρδιζαν οι φοιτητές αν αυτή η δυσαρέσκεια «έμενε βουβή», αν απείχαν; Τα πανηγύρια της κυβέρνησης, που για άλλη μια χρονιά θα έλεγε ότι η νέα γενιά στήριξε την πολιτική της, στηρίζοντας την παράταξή της.
• Οι σπουδαστές των Δημόσιων ΙΕΚ απέσπασαν κατακτήσεις, όπως το μειωμένο εισιτήριο στα ΜΜΜ, την πληρωμή της πρακτικής τους άσκησης κ.ά., όχι απέχοντας, αλλά μαζικοποιώντας τους συλλόγους τους (ΣΥΣΔΙΕΚ), σημειώνοντας ρεκόρ συμμετοχής, δυναμώνοντας τις διεκδικήσεις με μαζικές κινητοποιήσεις με τους κομμουνιστές μπροστάρηδες σε αυτόν τον αγώνα.
• Οι εργαζόμενοι στην COSCO διεκδίκησαν μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειάς τους από εργατικά ατυχήματα όχι με την αποχή, αλλά με την αποφασιστική συμμετοχή τους στους αγώνες, σε απεργίες. Αντίστοιχα, οι εργαζόμενοι ντελιβεράδες στην «e-food», οι οικοδόμοι κ.ο.κ. που πέτυχαν την ικανοποίηση πολλών αιτημάτων τους. Ο,τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι μέχρι τώρα, το κέρδισαν με την αποφασιστική συμμετοχή τους στους αγώνες. Δεν περίμεναν κανέναν σωτήρα, δεν υιοθέτησαν τη λογική ότι «με τους αγώνες και τη συμμετοχή μας δεν βγαίνει τίποτα».

Για να πληρώσουν και πολιτικά τα κόμματα που έχουν ευθύνες, που υπολογίζουν τις ζωές μας ως κόστος!

Η νέα γενιά βροντοφώναξε όλες αυτές τις μέρες ότι «όλων των νεκρών θα γίνει η φωνή». Βρήκε τη δύναμη και έκανε τα δάκρυα οργή και την οργή αγώνα. Και συνεχίζει να βγαίνει στον δρόμο, 20 μέρες μετά το έγκλημα. Μπορεί να αξιοποιήσει την πείρα αυτών των ημερών, που φωτίζει τη μεγάλη δύναμη του συλλογικού αγώνα, της συσπείρωσης στα μαθητικά συμβούλια, στους φοιτητικούς συλλόγους, στα σωματεία, για να δώσει ακόμα πιο δυνατή συνέχεια στους αγώνες της. Να πάρει την απόφαση να οργανωθεί στους μαζικούς φορείς, να συσπειρωθεί με τους κομμουνιστές σε όλους τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας, στις πρωτοβουλίες διεκδίκησης, αλληλεγγύης, σε κάθε χώρο που ζει, μορφώνεται και εργάζεται η νεολαία. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ που εξαρχής βγήκε μπροστά, λέγοντας ότι «τώρα δεν είναι η ώρα της σιωπής, είναι η ώρα της φωνής και του αγώνα» και βγήκε μπροστά για να γίνει το σύνθημα πράξη. Και έγινε. Να παλέψει για την ανατροπή ενός εκμεταλλευτικού συστήματος που θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των πολλών για τα κέρδη των λίγων. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πλήγμα που μπορεί να δεχτεί «το σύστημα που είναι με αίμα ποτισμένο», όπως λένε τα συνθήματα των μαθητών και των φοιτητών, η μεγαλύτερη εκδίκηση που μπορούμε να πάρουμε για τα συνεχή εγκλήματα που βλέπει η γενιά μας να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια της.

Αυτό το μήνυμα θα εκφραστεί και στην κάλπη των βουλευτικών εκλογών, όποτε και αν πραγματοποιηθούν. Ρίχνοντας τη μόνη αντισυστημική ψήφο απέναντι στο σάπιο σύστημα του κέρδους και του κράτους των επενδυτών, με ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό! Γι' αυτό το σύστημα λυσσάει. Ας είναι. Η νέα γενιά, συνολικά ο λαός μας έχει τον τελικό λόγο. Εχει τη δύναμη και την ευκαιρία να κάνει τον φόβο τους πραγματικότητα, να πάρει σάρκα και οστά με όλους τους τρόπους το σύνθημα: «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, με ΚΚΕ δυνατό».

Κάλεσμα στη νέα γενιά να κάνει τη διαφορά, με τον αγώνα της αλλά και με την ψήφο της, απηύθυνε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας σε μεγάλη εκδήλωση νεολαίας στον πολυχώρο WE στη Θεσσαλονίκη, το βράδυ της Κυριακής 19/3.

Μαθητές, φοιτητές, νέοι επιστήμονες και εργαζόμενοι γέμισαν τον χώρο, επιβεβαιώνοντας την απήχηση που βρίσκουν οι θέσεις και η πρόταση του ΚΚΕ για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νέα γενιά.

Στην εκδήλωση έγιναν παρεμβάσεις από τους: Αθηνά Μπακοπούλου, μαθήτρια της Β' Τάξης του 1ου ΓΕΛ Σταυρούπολης, Μιρέλλα Μπακράτσα, φοιτήτρια Ιστορίας - Αρχαιολογίας, Αναστασία Ποικιλίδου, νέα εργαζόμενη και υποψήφια βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης με το ΚΚΕ και Γιάννη Κοντό, μεταδιδακτορικό ερευνητή.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε σε ζεστό κλίμα, με μουσική και πολλή συζήτηση σε μεγάλες παρέες.

Με τον αγώνα σας μπορείτε να διεκδικήσετε τη ζωή, αλλά και τον ρόλο που σας αξίζει στο παρόν και το μέλλον της χώρας μας. Με την ψήφο σας μπορείτε να τιμωρήσετε όλους αυτούς που υπηρέτησαν και υπηρετούν μια πολιτική που υποθηκεύει τη ζωή της νέας γενιάς.

Να δυναμώσετε πολύ το ΚΚΕ. Το μόνο Κόμμα που απευθύνεται στις νέες και τους νέους και τους λέει: Ναι! Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα! Υπάρχουν σήμερα όλες οι δυνατότητες!

Είναι στο δικό μας χέρι να τα καταφέρουμε! Γιατί τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών ανέδειξαν μέσα από τη μεγάλη τραγωδία, μέσα από τη θλίψη και την οργή, που γρήγορα έγιναν οργανωμένος αγώνας, ένα μικρό μέρος από αυτό που φοβούνται όλοι όσοι προβάλλονται ως «πανίσχυροι»: Την τεράστια δύναμη του λαού μας! Μόνο ο λαός σώζει τον λαό! Και αυτό το σύνθημα αποδείχθηκε ξανά απ' άκρη σ' άκρη της χώρας!

Ανέδειξαν, όμως, και την ορμή, την εφευρετικότητα, τη δύναμη της θέλησης δεκάδων χιλιάδων νέων σε όλη την Ελλάδα που βγήκαν στους δρόμους για να ζητήσουν δικαίωση για τους νεκρούς τους. Για να κάνουν πράξη και δική τους υπόθεση το «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ», αλλά και για να διεκδικήσουν, να αγωνιστούν για όλα εκείνα που αργά και βασανιστικά γέμιζαν το ποτήρι της οργής και της αγανάκτησης εδώ και τόσα χρόνια.

Οταν ανοίγει το πορτοφόλι της και μετράει πόσα της μένουν ύστερα από την πληρωμή των υπέρογκων ενοικίων, των λογαριασμών ή όταν αγοράζει ένα εισιτήριο για μια συναυλία ή το σινεμά.

Οταν νέα ζευγάρια αποκτούν το πρώτο τους παιδί και μετρούν πόσες θέσεις μένουν στους παιδικούς σταθμούς και τους φαίνεται σαν να πρέπει να πιάσουν το τζόκερ για να βρουν θέση για το παιδί τους.

Αυτή είναι η πραγματικότητα που διαμορφώνει αυτό το σύστημα, ένα σύστημα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων και έχει στο επίκεντρο το κέρδος. Αυτή είναι η καθημερινότητα που έφτιαξαν για τη νεολαία οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ των προηγούμενων χρόνων, αλλά και η πολιτική της ΕΕ, που προσπαθούν, μόνιμα, να «βγάλουν λάδι» όλοι τους. Γι' αυτό το ΚΚΕ είπε από την πρώτη στιγμή και το λέει ξανά:

Ημασταν οι πρώτοι και οι μόνοι που μιλήσαμε καθαρά και αποδείξαμε άμεσα ότι τα Τέμπη δεν ήταν απλώς ένα δυστύχημα, αλλά ένα έγκλημα και μάλιστα προδιαγεγραμμένο. Γιατί ξέραμε πολύ καλά το χρονικό αυτού του εγκλήματος και τους πραγματικούς ενόχους:

Από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που πραγματοποίησε τον τεμαχισμό του ΟΣΕ το 2009, στη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ το 2013 που «έτρεξε» την ιδιωτικοποίηση και από εκεί στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που το 2017 πούλησε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και φόρτωσε στον λαό τα χρέη 14,3 δισ. του ΟΣΕ, για να συνεχίσει αυτό το ζοφερό έργο σήμερα η ΝΔ.

Οχι μόνοι τους όμως. Γιατί ακολούθησαν την πολιτική της ίδιας της - πολυδιαφημισμένης στη νεολαία - Ευρωπαϊκής Ενωσης, που, με μια σειρά Οδηγίες και κατευθύνσεις, οδήγησε στην «απελευθέρωση» του σιδηρόδρομου για να ανοίξει νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο. Αλλωστε, και στην ίδια την ΕΕ, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, με πάνω από 600 νεκρούς σε δυστυχήματα στον σιδηρόδρομο μόνο το 2021.

Γιατί τελικά παντού και πάνω απ' όλα βρίσκεται ο ίδιος μεγάλος ένοχος, που είναι ένα σύστημα που έχει στο επίκεντρο το καπιταλιστικό κέρδος.

Το ΚΚΕ μέσα στις εξελίξεις αυτών των ημερών έδειξε ξανά ότι το χωρίζει άβυσσος από όλα τα αστικά κόμματα, όχι μόνο στις θέσεις που έχει, αλλά και στην αντίληψή του για τον ρόλο του λαού και της νεολαίας. Γιατί, αυτές τις μέρες έγινε καθαρό πόσο τρέμουν όλο το σύστημα και τα κόμματά του τη δύναμη της λαϊκής, της νεολαιίστικης οργής και της δύναμης που μπορεί να αποκτήσει αυτή μέσα από την οργανωμένη κινητοποίηση.

Τους ενόχλησαν πολλά. Ταρακούνησαν την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της οι χιλιάδες στον δρόμο και γι' αυτό τους καλούσαν «να επικρατήσει ψυχραιμία», να μη χαλάσει μια «κακιά στιγμή» το «έργο» τόσων χρόνων!

Φοβήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ το γεγονός ότι η νεολαία «δεν μασάει» και βάζει και τον ίδιο στο κάδρο των ευθυνών! Γι' αυτό και έλεγε ότι «δεν είναι ώρα για ευθύνες» όταν οι νέοι κατέβαιναν κατά χιλιάδες στους δρόμους.

Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά. Εχουν καταντήσει ανέκδοτο οι διαφορετικές εκδοχές που εφευρίσκει κάθε φορά, του «θα λογαριαστούμε μετά», για να μη λογαριαστεί ποτέ!

Αλλά και το ΜέΡΑ25, που, μέσω του κ. Βαρουφάκη, την κρίσιμη στιγμή έλεγε «ούτε οργή, ούτε διαμαρτυρία, καταδίκη στις κάλπες», μόνο ψηφαλάκια δηλαδή. Γιατί - όσο κι αν προσπαθεί να το κρύψει - έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης, τόσο με τη συμμετοχή του ως υπουργός Οικονομίας στην κυβέρνηση του 2015, η οποία οδήγησε στο 3ο και χειρότερο μνημόνιο, όσο και με την πλήρη υποταγή του στην ΕΕ, στην Κομισιόν και τις οδηγίες της. Αλλωστε, όταν κλίνεις σε όλες τις πτώσεις τον «ρεαλισμό», μάλλον θες να κρύψεις τον βαθύ συμβιβασμό που σε διακατέχει.

Ο λαός και η νεολαία, όμως, έδειξαν ότι δεν τους ταιριάζει ούτε η αναμονή ούτε ο δήθεν «ρεαλισμός» αυτού του συστήματος. Γι' αυτό και πιο πολύ απ' όλους φοβήθηκε και τρέμει το ίδιο το σύστημα, τα αφεντικά, οι αναλυτές τους, την αμφισβήτηση που απλώνεται. Την αμφισβήτηση που αγκαλιάζει τα κόμματά τους, το κράτος τους, το ίδιο το σύστημα που «θεός» του είναι το κέρδος.

Φοβούνται ότι πλέον βγαίνουν συμπεράσματα από πολύ περισσότερους, ότι πιο πολλοί επιλέγουν τον οργανωμένο αγώνα, γιατί ήταν δεκάδες χιλιάδες όσοι πύκνωσαν τα μπλοκ και τα πανό των σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων, των μαθητικών συμβουλίων, των συλλόγων γονέων. Οσοι ψάχνουν τρόπο να οργανωθούν μέσα στους χώρους δουλειάς.

Φοβούνται γιατί η νεολαία δεν κατέβηκε με θολά συνθήματα, με τυφλή οργή, αλλά ήξερε και τι και ποιος της φταίει. Ηξερε και ξέρει γιατί είναι οργισμένη και τι ζητάει. Γι' αυτό φώναξαν χιλιάδες: «Εσείς μετράτε κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές!».

Φοβούνται, γιατί ούτε οι θλιβερές προσπάθειες προβοκάτσιας, που πλέον τις αναγνωρίζουν από μακριά και τα μικρά παιδιά, κατάφεραν να ανακόψουν τις μάζες νέων που διαδήλωναν.

Αυτή όμως είναι και η μεγάλη διαφορά μας με τα υπόλοιπα κόμματα. Τις εικόνες που έβλεπαν τα άλλα κόμματα, και τους κυρίευε ο τρόμος, εμείς τις βλέπαμε και μεγάλωνε το χαμόγελό μας, η αυτοπεποίθηση και η σιγουριά μας. Γιατί αυτές τις εικόνες εμείς οι κομμουνιστές, μαζί με τον λαό, τις φτιάξαμε σε όλη την Ελλάδα, απ' άκρη σ' άκρη, και μπορούν να γίνουν εικόνες από το μέλλον.

Γιατί το ΚΚΕ τον λαό και τη νεολαία τούς έχει για πολλά παραπάνω από απλούς θεατές των εξελίξεων, ή απλούς ψηφοφόρους ανά τετραετία. Τους έχει για πρωταγωνιστές, για αυτούς που θα διαμορφώσουν και θα καθορίσουν τις εξελίξεις στη χώρα μας. Για αυτούς που θα πάρουν την εξουσία και, με το ΚΚΕ μπροστά, θα ασκήσουν τη διακυβέρνηση σε μια νέα Ελλάδα, διαφορετική από αυτή που ζούμε σήμερα, απαλλαγμένη από τα αφεντικά, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το κέρδος.

Ε, λοιπόν, αυτόν τον φόβο τους ας τον κάνουμε εφιάλτη τους! Και τον εφιάλτη τους πραγματικότητα! Να είναι πανίσχυρος ο λαός, με πολύ πιο δυνατό το ΚΚΕ, και αυτοί αδύναμοι, ζαλισμένοι, τρομαγμένοι απέναντί του!

Μόνο έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για καλύτερες μέρες για τη νέα γενιά, για τον λαό μας. Το σύστημά τους φοβάται την αντισυστημική ψήφο στο ΚΚΕ, η νέα γενιά όμως μπούχτισε με το σύστημά τους!

Γι' αυτό, τώρα, πολλές νεανικές κόκκινες ψήφοι! Οσοι νέοι ψηφίζουν για πρώτη φορά, να ψηφίσουν αντισυστημικά, απέναντι στο σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης, να ψηφίσουν ΚΚΕ.

Ο λαός μας και ειδικά η νέα γενιά έχει φέτος μια μεγάλη ευκαιρία. Αυτήν τη φορά, μετά τις εκλογές να μετρηθούν και να βγουν αυτοί λιγότεροι! Να μην τους βγαίνουν τα «κουκιά» και οι ψήφοι για να φτιάξουν την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση.

Να εκτεθούν περισσότερο, να κάψουν τα «χαρτιά» που έχουν στο μανίκι τους, να έχουμε αδύναμη αντιλαϊκή κυβέρνηση και πολύ πιο ισχυρό το ΚΚΕ, μαζί με τον λαό, για να τους αντιμετωπίσει. Να μην μπορούν να περάσουν εύκολα τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα που σχεδιάζουν. Να δυναμώσει ο οργανωμένος αγώνας πανελλαδικά, παντού, για τη διεκδίκηση όλων όσα αξίζουν στον λαό μας τον 21ο αιώνα. Να δυναμώσει η σύγκρουση με το σύνολο της πολιτικής, της στρατηγικής αυτού του συστήματος, που θέλει τον λαό στη γωνία. Ετσι μπορούμε να ελπίζουμε σε πραγματικά καλύτερες μέρες.

Σε αυτήν την «κακιά τη χώρα», όπως και σε όλες τις άλλες, υπάρχει μια πολύ μεγάλη αντίφαση. Να υπάρχει από τη μία ένας λαός, εκατομμύρια εργαζόμενοι ικανοί να παράξουν, να δημιουργήσουν, με υψηλή εξειδίκευση και εμπειρία, ικανότητα.

Να υπάρχει μια νέα γενιά που έρχεται με ορμή, που παλεύει για τη μόρφωσή της, με όρεξη να δημιουργήσει και να μεγαλουργήσει, να αξιοποιήσει τις νέες τεχνολογίες και όσα έχει δημιουργήσει η ανθρωπότητα, και από την άλλη μεριά να βρίσκεται μια χούφτα ανθρώπων, μαζί με τις κυβερνήσεις τους, που όλη αυτήν τη δύναμη πασχίζουν να την περιορίσουν, να τη φρενάρουν, να την υποτάξουν μέσα στο πλαίσιο του κέρδους τους, που βλέπουν τις νέες και τους νέους μόνο ως τα απαραίτητα εξαρτήματα και εργαλεία για να πετύχουν την πολυπόθητη καπιταλιστική ανάπτυξη, που βλέπουν τα δικαιώματα της νεολαίας, των νέων εργαζομένων, ως εμπόδιο για τα κέρδη τους.

Γι' αυτό πολλοί νιώθουν ασφυκτικά μέσα σε αυτά τα όρια. Γι' αυτό πολλοί νέοι σήμερα βλέπουν οι γνώσεις και οι ικανότητές τους να μην αμείβονται με αξιοπρεπείς μισθούς, ωράρια και συνθήκες εργασίας. Γι' αυτό πολλοί δεν μπορούν καν να εργαστούν στον τομέα τους, σε αυτό που σπούδασαν, ή περνούν πολλά χρόνια μέχρι να το εξασκήσουν.

Γι' αυτό και το σημερινό σύστημα και οι κυβερνήσεις του μετατρέπουν τη νεολαία πότε σε μια στρατιά ανέργων και πότε σε στρατιά περιπλανώμενων καλοκαιρινών εργαζομένων σε διάφορους τουριστικούς παραδείσους, που χτίζονται πάνω στην εργασιακή κόλαση που ζουν οι εργαζόμενοι.

Γι' αυτό πολλά νέα ζευγάρια διστάζουν για καιρό μέχρι να κάνουν το πρώτο βήμα, νιώθουν και είναι αστήριχτοι στην καινούργια ζωή που θέλουν να χτίσουν, αφού όλα όσα χρειάζονται αντιμετωπίζονται ως κόστος.

Αυτά βλέπει όμως και το ΚΚΕ και βροντοφωνάζει:

Η πατρίδα μας μπορεί να έχει καλύτερο μέλλον! Η γενιά σας, με τον αγώνα της, με το ΚΚΕ μαζί, μπορεί να το κάνει πράξη.

Γιατί σήμερα υπάρχουν όλες εκείνες οι δυνατότητες που στα χέρια μιας άλλης εξουσίας μπορούν να αξιοποιηθούν για να εξασφαλίζεται μόνιμη και σταθερή δουλειά, με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, με μισθό που θα καλύπτει τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Για να δημιουργούνται φτηνές, σύγχρονες λαϊκές κατοικίες για όλους, χωρίς τα «κοράκια» των funds πάνω από το κεφάλι μας και τον κίνδυνο να ξεσπιτωθεί ο λαός. Για να παρέχονται σύγχρονες, φτηνές, ασφαλείς μαζικές μεταφορές για όλο τον λαό, με σύγχρονο συγκοινωνιακό δίκτυο στα μεγάλα αστικά κέντρα, και όχι να κινδυνεύει ο λαός ακόμα και σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, όπου το δικαίωμα στη μετακίνηση έχει γίνει μπαλάκι του πινγκ πονγκ ανάμεσα στο ανέκδοτο του Μετρό και στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ που αυτοαναφλέγονται, την ίδια στιγμή που αυτά τα μέσα τα χρησιμοποιούν καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι άνθρωποι, φοιτητές, μαθητές κ.ά.

Για να κατοχυρώνεται το καθολικό δικαίωμα σε δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Προσχολική Αγωγή. Για στήριξη ειδικά των νέων γονιών και ζευγαριών που ζουν διαρκώς μέσα στην ανασφάλεια και οδηγείται σε μείωση ακόμα και ο πληθυσμός της χώρας. Αντίστοιχα, να εξασφαλίζεται το δικαίωμα σε δωρεάν Υγεία, με αναβάθμιση των υπαρχουσών υποδομών, των νοσοκομείων, με ένα ολοκληρωμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Υγείας, που δεν θα εξαρτάται από τα κέφια των «χορηγών» και των «ευεργετών», όπως έγινε εδώ στη Θεσσαλονίκη, όπου παγώνει η κατασκευή του παιδιατρικού νοσοκομείου γιατί αποσύρθηκε ο χορηγός!

Για να δημιουργούνται πόλεις σύγχρονες, ανθρώπινες, γεμάτες πράσινο και ανοιχτούς χώρους αναψυχής και άθλησης. Οχι πόλεις - κλουβιά, όπως είναι σε πολλές συνοικίες η Θεσσαλονίκη, η οποία βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις πανευρωπαϊκά στο εμβαδόν πρασίνου ανά κάτοικο. Ενώ τώρα, τα όποια σχέδια αστικής ανάπτυξης διαμορφώνονται, σχεδιάζουν τη δημιουργία νέων ξενοδοχειακών και συνεδριακών μονάδων, και όχι χώρων που θα δώσουν ανάσα στον λαό και στη νεολαία της πόλης.

Για να εξασφαλίζεται στην πράξη η ισοτιμία ανάμεσα στα δύο φύλα, οι δομές και οι μηχανισμοί εκείνοι που θα προστατεύουν τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας και ειδικά τα παιδιά, που θα διαμορφώνεται κυρίως το κοινωνικό πλαίσιο που είναι αναγκαίο ώστε να μπει ένα τέρμα σε όλες εκείνες τις αιτίες που δημιουργούν έναν ατέρμονο, φαύλο κύκλο περιστατικών σήψης και δυσωδίας.

Γι' αυτά και άλλα πολλά παλεύει το ΚΚΕ. Αυτά είναι η πολιτική του πρόταση, το Πρόγραμμά του για την εξουσία του ίδιου του λαού. Αυτές τις προτάσεις του τις δένει με τον καθημερινό αγώνα.

Ολα τα προηγούμενα χρόνια, άλλωστε, κάθε νέος άνθρωπος έχει μια ζωντανή εικόνα να θυμάται που οι κομμουνιστές μπήκαν μπροστά στους αγώνες των μαθητών για ασφαλή σχολεία και ολοκληρωμένη μόρφωση, στους αγώνες των φοιτητών ενάντια στα σχέδια για «πανεπιστήμιο ΑΕ», για να μην μπει η αστυνομία στις σχολές. Μέσα από αυτούς τους αγώνες οι φοιτητές άλλαξαν σελίδα, με την ανάδειξη της «Πανσπουδαστικής» σε πρώτη δύναμη. Στους νέους εργαζόμενους, για να διεκδικήσουν καλύτερους μισθούς και συνθήκες δουλειάς, για να μην περάσουν οι αντεργατικοί νόμοι για το 8ωρο και την απαγόρευση της απεργίας, στους αγώνες της νεολαίας ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο του ΝΑΤΟ απέναντι στη Ρωσία.

Αγώνες που θα πρέπει να δυναμώσουν, ειδικά τώρα που το ενδεχόμενο γενίκευσης του πολέμου είναι κάτι παραπάνω από ορατό, όπως απέδειξε και το περιστατικό της κατάρριψης του αμερικανικού drone από τις ρωσικές δυνάμεις πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.

Θυμίζουμε ότι τέτοια αμερικανικά drones σταθμεύουν στη βάση των ΗΠΑ στη Λάρισα. Και «ο νοών νοείτω...».

Πρέπει να δυναμώσουν οι αγώνες της νεολαίας τώρα που πυκνώνουν τα σύννεφα πάνω από την καπιταλιστική οικονομία, που σκάνε τα κανόνια των μεγάλων τραπεζών το ένα πίσω από το άλλο, που η ακρίβεια και ο πληθωρισμός έχουν καταπιεί την καινούργια «αύξηση» - κοροϊδία που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στον κατώτατο μισθό, πριν καν αυτή δοθεί.

Για να μη μιλήσουμε για τα pass της κακιάς ώρας, που έχουν γίνει ανέκδοτο ανάμεσα στους νέους. Αυτή είναι όμως η ανάπτυξή τους και προετοιμάζει την επόμενη κρίση τους!

Η πρόταση του ΚΚΕ μιλά για ένα κράτος ριζικά διαφορετικό από το σημερινό εχθρικό κράτος που έχει αντιμετωπίσει ο λαός μας όλα αυτά τα χρόνια. Για ένα κράτος που, όσο κι αν τους βολεύει να τα φορτώνουν γενικά κι αόριστα πάνω του, αναπαράγοντας τις αστειότητες ότι «δεν υπάρχει κράτος» ή μιλώντας για το «παλιό κακό κράτος», στην πραγματικότητα και υπάρχει και πολύ ικανό είναι.

Είναι κράτος ικανό να παρακολουθεί κόμματα και όποιον χρειαστεί, αλλά ανίκανο να παρακολουθήσει την πορεία δύο τρένων. Είναι ικανό να πραγματοποιεί άμεσα ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, να καταγράφει αναλυτικά όλα τα χρέη προς την εφορία, αλλά ανίκανο να έχει ηλεκτρονικά συστήματα για τον σιδηρόδρομο.

Είναι ικανό, όπου χρειάζεται, να επιταχύνει και να παρακάμπτει τη «γραφειοκρατία», π.χ. για την προμήθεια οπλικών συστημάτων, όχι όμως όταν αυτή αφορά στην πραγματοποίηση έργων που καλύπτουν και κάποιες λαϊκές ανάγκες. Είναι ικανό φυσικά να καταστέλλει τους λαϊκούς αγώνες και αυτό η νεολαία της Θεσσαλονίκης το ξέρει καλά, το έζησε και την περασμένη Πέμπτη, αλλά ανίκανο να προστατεύει τον λαό από φυσικές καταστροφές.

Αυτά δεν γίνονται τυχαία. Γιατί μιλάμε για ένα κράτος - μοχλό στα χέρια των αφεντικών για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των λίγων. Κράτος ταξικό, όπως λέμε εμείς.

Κράτος δεσμευμένο στην ΕΕ, στα μνημόνια διαρκείας, στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών Οδηγιών, όπως αυτές που οδήγησαν στην πλήρη διάλυση του σιδηρόδρομου, στα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης.

Αυτό δεν αλλάζει χωρίς ανατροπή αυτού του κράτους. Γι' αυτό και είμαστε σίγουροι ότι και η επόμενη κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, θα είναι αντιλαϊκή, από τη στιγμή που είναι πλήρως σύμφωνη με όλα τα παραπάνω.

Ποντάρουν, ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, στο ότι η νέα γενιά, λόγω της ηλικίας της, δεν έχει μεγάλη πείρα, ότι θα μπορέσουν να ξεγελάσουν και να αρπάξουν ψήφους από τη νεολαία, χωρίς να έχουν καμία επαφή μαζί της και με τα προβλήματά της. Απλά και μόνο θέτοντας χιλιοπαιγμένα εκβιαστικά διλήμματα.

Τις τελευταίες μέρες, αυτό το δίλημμα έχει γίνει ακόμα πιο ζοφερό, έχει μετατραπεί από τους ίδιους τους κυρίους Μητσοτάκη και Τσίπρα στο δίλημμα ποιος έχει περισσότερους ή λιγότερους νεκρούς! Εκεί έχει φτάσει η κατάντια τους. Τόσο χαμηλά νομίζουν ότι είναι ο πήχης του λαού μας.

Ως εδώ όμως! Ο λαός μας θρήνησε θύματα, δικά του παιδιά με όλους τους. Και τους 102 στο Μάτι και τους 25 στη Μάνδρα και τους 57 τώρα στα Τέμπη και τόσους άλλους. Δεν μπορεί να μετράμε πλέον χαμένες ανθρώπινες ζωές. Πρέπει να κερδίσουμε τις ζωές μας, τη ζωή που μας αξίζει!

Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο και αυτά τα διλήμματα ντροπιάζουν στην πραγματικότητα κάθε νέα και νέο που θέλει να κοιτά με το κεφάλι ψηλά το μέλλον. Γιατί η νεολαία δεν μπορεί να περιορίσει τις ελπίδες της ψάχνοντας την επιλογή του «λιγότερο χειρότερου».

Γι' αυτό και απαντά μαζικά «κανένας» στις ερωτήσεις που κάνουν οι δικοί τους δημοσκόποι, για το ποιος από τους δύο μπορεί καλύτερα να δώσει λύση στα μεγάλα προβλήματα. Οχι τυχαία. Η νέα γενιά και γνωρίζει και έχει τη δική της πείρα για να κρίνει.

Ξέρει ότι η εγκληματική πολιτική έχει κοινή υπογραφή μαζί με της ΝΔ και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρει ότι όποτε επέλεξε το δήθεν μικρότερο κακό, ήρθε το μεγαλύτερο. Γιατί το 2ο μνημόνιο της ΝΔ έφερε το 3ο του ΣΥΡΙΖΑ. Και η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έφερε το «περισσότερο κακό» του Μητσοτάκη και φτου και πάλι από την αρχή. Ξέρει ότι κάθε νόμο που έβαλε τη σφραγίδα του στη ζωή της, τον προετοίμασε ο ένας για να τον ολοκληρώσει ο άλλος.

Ετσι έγινε με την εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ με τα κολέγια, με τον νόμο για την απεργία, με τον νόμο Χατζηδάκη, με το σχολείο - εξεταστικό κέντρο, με την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο, στα σχέδια των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.

Ξέρει, επίσης, ότι σε κάθε κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί, για να της δώσει μαξιλαράκι ασφαλείας. Ολα αυτά η νεολαία τα ξέρει, γι' αυτό και πολλοί - ειδικά τώρα - απαντούν «κανένας».

Αυτό το «κανένας», όμως, θα αποκτήσει δύναμη μόνο αν μετατραπεί σε αποφασιστική, μαζική ψήφο στο ΚΚΕ. Απέναντι στα κόμματα που μας έφεραν ως εδώ, δεν αρκεί ούτε η τυφλή αγανάκτηση, ούτε όμως οι ανώδυνες επιλογές για τα λεγόμενα «μικρά κόμματα». Αλλωστε, κι από αυτά υπάρχει μπόλικη πείρα.

Παρουσιάζουν «μικρά» κόμματα για όλα τα γούστα, για να αρπάξουν και πάλι ειδικά την ψήφο των νέων με πλάγιο τρόπο και να οδηγηθεί ξανά στα «μεγάλα». Κόμματα που φτιάχνονται και διαλύονται σε μια νύχτα αφού έχουν παίξει τον ρόλο τους. Ετσι δεν έγινε με κόμματα που τώρα οι περισσότεροι από εσάς δεν τα ξέρουν ή δεν τα θυμούνται καν; Οπως η Δημοκρατική Αριστερά, η ΔΗΜΑΡ. Οπως το Ποτάμι. Ο Λεβέντης της Ενωσης Κεντρώων που από πρόσωπο γραφική καρικατούρα κατέληξε στη Βουλή.

Αλλά και με τα ακροδεξιά μορφώματα, όπως ο ΛΑ.Ο.Σ., που μετατράπηκε σε φυτώριο στελεχών για τη ΝΔ.

Ολα αυτά τα κόμματα, αφού άρπαξαν την ψήφο του λαού και την κατέθεσαν στηρίζοντας αντιλαϊκές κυβερνήσεις, μνημόνια και νομοσχέδια, κατέληξαν να διαλυθούν και να διαχυθούν σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ακόμη και το πιο πρόσφατο, το ΜέΡΑ25, έχει μείνει μόνο με 6 βουλευτές, αφού οι υπόλοιποι ή ανεξαρτητοποιήθηκαν ή κατέληξαν στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Και λογικό είναι, αφού αυτά τα κόμματα έχουν ίδια στρατηγική, γι' αυτό και είναι συγκοινωνούντα δοχεία.

Αλλά και το μόρφωμα της Ελληνικής Λύσης, του Βελόπουλου, που δραστηριοποιείται κυρίως εδώ στη Βόρεια Ελλάδα, μήπως δεν είναι ένα συνονθύλευμα προσωρινά απογοητευμένων Νεοδημοκρατών που είναι έτοιμοι να καταθέσουν την ψήφο τους σε ένα πιο «δεξιό» κυβερνητικό σχήμα;

Αλλωστε, ο ίδιος ο κ. Βελόπουλος ξέρει από αυτά. Μια χαρά είχε δώσει την ψήφο του, πριν φτιάξει το δικό του μαγαζί, στη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. ως στέλεχος του ΛΑ.Ο.Σ, τότε, ενώ στη συνέχεια στήριζε, ως μέλος της ΝΔ στην οποία μετακόμισε, τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ το 2012 - 2015.

Η νεολαία, τέλος, ξέρει καλά και τον εγκληματικό ρόλο των φασιστών, των ορφανών της Χρυσής Αυγής. Ο λαός και η νεολαία μας τους τσάκισαν και τους έστειλαν στον κάλαθο των αχρήστων. Ειδικά εδώ στη Θεσσαλονίκη, όταν τους αντιμετώπισαν στα σχολεία και στις γειτονιές.

Πρόκειται για δημιουργήματα της σαπίλας του συστήματος που τρέφουν τον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, το μίσος για την οργανωμένη πάλη, κατά παραγγελία από τα εκάστοτε αφεντικά τους, που στηρίζονται ανοιχτά και απευθείας από επιχειρηματίες - κηφήνες, από σκοτεινά και ύποπτα κυκλώματα, για να τους οδηγούν σε ανώδυνα μονοπάτια βέβαια για το σύστημα αλλά άκρως επικίνδυνα για τον λαό και τη νεολαία.

Ο λαός μας δεν μπορεί να ξεχάσει αυτά που έχει καταγράψει και η Ιστορία. Και επειδή πριν από 80 χρόνια, αυτές τις μέρες, από τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό, φόρτωναν στα τρένα τους Εβραίους που βρίσκονταν εδώ στη Θεσσαλονίκη, Ελληνες πολίτες, οι ναζί Γερμανοί κατακτητές για να τους οδηγήσουν στο Ολοκαύτωμα, στα κρεματόρια, στα Νταχάου και τα Αουσβιτς στη Γερμανία. Αυτά εκθειάζουν και οι σημερινοί φασίστες και πρέπει να το θυμόμαστε αυτό σήμερα.

Ο λαός μας πρέπει να μιλήσει ξανά και στις εκλογές και στους αγώνες, για να στείλει μια και καλή όλους τους ναζί - όπως κι αν βαφτίζονται οι ίδιοι - στον αγύριστο!

Υπάρχει επίσης πείρα και από την αποχή, που τώρα πολλοί την πλασάρουν ως δήθεν επιλογή που τάχα ενοχλεί το σύστημα και το «τρομάζει». Μα καλά, το εννοούν στα σοβαρά;

Αφού η νεολαία ήδη μίλησε! Και πολύ δυνατά! Και θα ξαναμιλήσει και στις κάλπες με την ψήφο της. Με ψήφο στο ΚΚΕ! Ξέρουμε ότι τα τσιράκια του συστήματος είναι ευτυχισμένοι όταν ο λαός και η νεολαία απέχουν. Ισα ίσα αυτήν την αποχή επιδιώκουν και γενικότερα. Αποχή πρώτα απ' όλα από τον αγώνα, από την οργάνωσή του.

Αλλωστε, στις προηγούμενες εκλογές η αποχή άγγιξε το 43%. Δεν ενοχλήθηκε κανείς τους, το αντίθετο. Για τη νεολαία υπάρχει μόνο μια επιλογή αν θέλει η ψήφος της να μην αλλοιωθεί, να μην παρερμηνευτεί. Εάν θέλει να τους ενοχλήσει και να τους τρομάξει, να εκφράσει γνήσια ό,τι νιώθει αυτήν τη στιγμή μέσα της.

Κι αυτή η επιλογή είναι μόνο το ΚΚΕ! Γιατί, ειδικά τώρα, είναι η μόνη ψήφος που αποτελεί τη φυσική συνέχεια των πολύ μαζικών νεανικών κινητοποιήσεων. Δυναμώνει άμεσα τη φωνή της νεολαίας και μέσα στη Βουλή.

Είναι σίγουρο ότι αυτή η ψήφος θα επιστρέψει στον αγώνα που δίνει κάθε νέος και νέα στην καθημερινότητά του για τα δικαιώματά του.

Αλλά και γιατί είναι ψήφος ασυμβίβαστη με την υποταγή και τον αντιλαϊκό μονόδρομο που καλλιεργεί αυτό το σύστημα, τιμωρίας απέναντι σε όσους μας έφεραν ως εδώ και προετοίμασαν το έγκλημα στα Τέμπη, αποκάλυψης της αλήθειας για καθετί που συμβαίνει εις βάρος του λαού, ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης στη δύναμη που κρατάνε στα χέρια τους ο λαός και η νεολαία, ανυπακοής απέναντι σε όσους μας καλούν να δείξουμε «σύνεση» και «αυτοσυγκράτηση», ελπίδας και αισιοδοξίας για να δυναμώσει η πάλη για μια συνολικά καλύτερη ζωή.

Αλλωστε, το «Ποτέ ξανά» που βροντοφώναξε ο λαός μας στην κάλπη έχει ένα ψηφοδέλτιο. Το ψηφοδέλτιο με το σφυροδρέπανο της περηφάνιας και της ανυπακοής. Το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.

Επειδή, αντίθετα με όσα προσπαθούν να πουν στη νεολαία, οι διάφοροι καλοθελητές και ξαφνικοί «φίλοι» της, ισχύει απόλυτα για τους νέους και τις νέες αυτής της χώρας ο στίχος: «Ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ' άστρα, εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω...».

Ετσι θα τους βγάλουμε κι εμείς τη γλώσσα: Τώρα ΚΚΕ!

Χιλιάδες νεανικές ψήφοι να δώσουν ένα μεγάλο πολιτικό χτύπημα σε αυτό το σύστημα, για να γίνουν πράξη όλα όσα οι άλλοι φοβούνται, όλα όσα εμείς ελπίζουμε και ονειρευόμαστε. Για να μετατραπούν σε ορμητικό ποτάμι, σαν τα λαϊκά ποτάμια που ξεχύθηκαν στους δρόμους όλης της Ελλάδας.

Να γίνουν ανυποχώρητος αγώνας για καλύτερη ζωή! Γιατί μόνο ο λαός σώζει τον λαό, στον δρόμο της ανατροπής, με πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ!

Αναφέρθηκε στις μεγάλες, πολύμορφες μαθητικές κινητοποιήσεις που εξελίχθηκαν όλες τις τελευταίες μέρες, στο πλευρό του λαού, μετά το έγκλημα στα Τέμπη. «Οι καρδιές των μαθητών όλες αυτές τις μέρες χτυπάνε δυνατά, όσο δυνατά ακούστηκαν οι φωνές μας όταν φωνάξανε όλοι μαζί ότι "το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί, όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή"!

Και είμαστε σίγουροι ότι το σύνθημα αυτό θα το κάνουμε πράξη.

Από την πρώτη μέρα που έγινε το δυστύχημα στα Τέμπη, κάναμε τη θλίψη και τα δάκρυα αγώνα σε κάθε σχολείο. Οργανώσαμε συνελεύσεις, καταλήψεις, σχηματίσαμε συνθήματα με τις τσάντες μας, ζωγραφίσαμε, στήσαμε τα δικά μας μνημεία για τα αδέρφια μας που χάθηκαν έτσι άδικα. Η μεγάλη πορεία της Τετάρτης στο κέντρο της Θεσσαλονίκης έγραψε Ιστορία, όπως λέμε μεταξύ μας οι μαθητές. Εκλεισαν σχολεία σε ολόκληρες συνοικίες της Θεσσαλονίκης, όπως ο Εύοσμος, η Σταυρούπολη, η Τούμπα κ.λπ.

Εκείνες τις μέρες οι μαθητές δώσαμε όρκο ότι δεν θα επιτρέψουμε να υπάρξει άλλος Παναγιώτης, όπως ο 15χρονος μαθητής από το Κορδελιό, η Αγάπη, ο Βάιος, η Κλαούντια και πολλοί άλλοι.

"Πάρε όταν φτάσεις" σχηματίσαμε με τις τσάντες μας στα προαύλια των σχολείων μας και νιώσαμε όσο ποτέ άλλοτε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση αυτών των παιδιών που χάθηκαν άδικα!

Τα μέλη της ΚΝΕ απευθυνόμαστε στους συμμαθητές με θάρρος και σιγουριά και λέμε ότι όπως αγωνιστήκαμε και ονειρευόμαστε μπορούμε να ψηφίσουμε. ΤΩΡΑ ΚΚΕ!

Γιατί από την πρώτη μέρα τα μέλη της ΚΝΕ δεν επιτρέψαμε το έγκλημα στα Τέμπη να βαφτιστεί ανθρώπινο λάθος, μπήκαμε μπροστά για να μετατρέψουμε τα δάκρυα σε αγώνα, την ώρα που όλα τα άλλα κόμματα έλεγαν ότι τώρα είναι ώρα της θλίψης και του πένθους! Ψήφος λοιπόν στο ΚΚΕ, γιατί δεν συμβιβαζόμαστε με το μέλλον που μας έχουν στρώσει όλες οι κυβερνήσεις, η μία μετά την άλλη! Γιατί ξέρουμε καλά ότι δεν φταίει η χώρα, ούτε "η κακιά η ώρα", αλλά όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούνε τώρα. Γιατί έχουμε όνειρα για εμάς και για τις οικογένειές μας, που μόνο εάν αγωνιστούμε μπορούμε να τα κάνουμε πράξη».

Αναφέρθηκε στην πείρα της από το πανεπιστήμιο και τη στάση των οπορτουνιστικών δυνάμεων: «Δεν συμφωνούσα πάντα με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Μπαίνοντας στο πανεπιστήμιο ξεκίνησα να προβληματίζομαι και άρχισα να αποκτώ επαφή και δράση μέσα από το σχήμα των ΕΑΑΚ στη σχολή μου που πρόσκεινται στην οργάνωση της ΑΡΑΣ, στην οποία παρεμβαίνει η ΛΑΕ, πρόσφατος εκλογικός σύμμαχος του ΜέΡΑ25.

(...) Ενα από τα πρώτα στοιχεία που άρχισαν να με προβληματίζουν ήταν η θέση της συγκεκριμένης οργάνωσης απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία. Μια θέση που αν και όχι εντελώς ανοιχτά, διάλεγε στην πραγματικότητα ιμπεριαλιστή, μιλώντας για "αντιφασιστική" δράση της Ρωσίας απέναντι στον "κακό" Ζελένσκι, με το πρόσχημα της ανάδειξης της Αμερικής ως κύριας ιμπεριαλιστικής δύναμης», είπε.

Επίσης, σημείωσε ότι καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η ανάλυσή τους για το πανεπιστήμιο και τον ρόλο του στον καπιταλισμό. «Αρνούνται πεισματικά να αναγνωρίσουν την επιχειρηματική δράση, για την προστασία της οποίας εντείνεται η καταστολή και υπήρχαν σχέδια για εγκατάσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας. Μιλούν με γενικότητες περί "γενικής καταστολής, πειθάρχησης του φοιτητικού κινήματος" και κακεντρεχών ιδεοληψιών της σημερινής κυβέρνησης. Μιλούν μονάχα για τον ιδεολογικό ρόλο του πανεπιστημίου και απέχουν από κάθε είδους διεκδίκηση για την αναβάθμιση των σπουδών μας, αφήνοντας βολικά "εκτός κάδρου" τα πραγματικά ριζοσπαστικά αιτήματα που έρχονται σε σύγκρουση με τις κυβερνήσεις και το κυνήγι του κέρδους».

Επιπλέον, όταν χρειάστηκε να ξεκινήσει να εργάζεται κατά το τέταρτο έτος των σπουδών «αντιμετώπισα πρωτοφανή άρνηση και ιδεολογική εναντίωση στην ένταξη εργαζόμενων φοιτητών στα σωματεία τους. Πρόκειται φυσικά για μια πολιτική κατεύθυνση που αφήνει τον εργαζόμενο νέο στο έλεος των αφεντικών».

Είδε τέλος, είπε, «να καλλιεργούν την αντίληψη ότι η συζήτηση και η διαπάλη για τη στρατηγική διέξοδο, την ανατροπή δηλαδή του καπιταλισμού και τον σοσιαλισμό, δεν αφορούν τον καθημερινό αγώνα ούτε καθορίζουν το "τι κίνημα χρειάζεται σήμερα". Δεν συζητούσαν για το ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης, παρά έμεναν μόνο σε σπασμωδικές κινήσεις χωρίς οργάνωση και σκοπό, που κατέληγαν να απογοητεύουν τους νέους και να τους στέλνουν τελικά σπίτια τους».

Απευθυνόμενη στους νέους που βρίσκονται στη θέση που βρισκόταν η ίδια και δεν θέλουν την απομόνωση και την τακτική αποξένωσης από την πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, είπε: «Η ΚΝΕ, το ΚΚΕ μπορούν να δώσουν απάντηση σε όλα αυτά τα παιδιά που θέλουν να δώσουν μια πραγματική και καθολική λύση σε όλα τα προβλήματα που νιώθουν τώρα να τους εγκλωβίζουν».

Και κάλεσε τη νεολαία, μπροστά στην κάλπη, «να κάνει την οργή της δύναμη, με ψήφο κατακόκκινη στο ΚΚΕ. Για να αλλάξει πορεία το τρένο κι όχι απλά ο μηχανοδηγός!».

Οπως είπε, «το έγκλημα στα Τέμπη ξεχείλισε ένα ποτήρι που γέμιζε σταγόνα σταγόνα εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Γιατί η γενιά μας, όσοι βγήκαμε στην παραγωγή μετά τις σπουδές και κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στη ζωή, όσοι προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα σπίτι, μια σχέση, βλέπουμε διαρκώς μπροστά μας τα αδιέξοδα ενός συστήματος. Αδιέξοδα που είναι ίδια και στην κρίση και στην ανάπτυξή τους.

(...) Οι νέες και οι νέοι γυρνάμε παντού το βλέμμα μας και βλέπουμε εμπόδια.

Γιατί να μην μπορούμε όταν ολοκληρώνουμε τις σπουδές μας να βρούμε δουλειά πάνω στο αντικείμενό μας; Δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, με μισθό που δεν θα τελειώνει στις πρώτες δεκαπέντε και άμα ήμερες. Δουλειά που δεν θα ανησυχείς αν θα γυρίσεις το απόγευμα σπίτι σου γιατί δεν τηρούνται τα μέτρα ασφάλειας, όπως έγινε και με τον 27χρονο εργαζόμενο σε μεταφορική στη Νεοχωρούδα Θεσσαλονίκης που έχασε τη ζωή του την ώρα της δουλειάς.

Γιατί να βρισκόμαστε αμέσως μετά τις σπουδές μας σε ένα συνεχές κυνήγι γνώσεων και δεξιοτήτων, πιστοποιητικών και μεταπτυχιακών; Για πολλά χρόνια να μην αντέχουμε καν οικονομικά να φύγουμε από το σπίτι μας; Να μην μας μένει στις περισσότερες περιπτώσεις καθόλου ελεύθερος χρόνος και χρήμα για αθλητισμό, γυμναστική, πολιτισμό. Να ζούμε σε πόλεις που έχουν ελάχιστους ελεύθερους χώρους;

Γιατί τα νέα ζευγάρια που κάνουμε το επόμενο βήμα στη ζωή μας, να ψάχνουμε σπίτι και να βρίσκουμε μπροστά μας πανάκριβα ενοίκια, να ζούμε με την αγωνία αν θα βγει ο μήνας ή όχι. Αντί να μπορούμε να χαρούμε την όμορφη αυτή περίοδο που διανύουμε στη ζωή μας; Να μπορούμε να αποφασίζουμε χωρίς οικονομικούς περιορισμούς πότε θα αποκτήσουμε οικογένεια, σε ποια ηλικία και πόσα παιδιά θα κάνουμε χωρίς την σκέψη αν θα φτάνει το εισόδημα ή όχι. Δεν θα έπρεπε να ξέρουμε ότι υπάρχει οργανωμένη κρατική φροντίδα για αυτή μας την επιλογή;

Αυτά δεν είναι απλά τυχαίες ελλείψεις μιας κακής χώρας, αλλά επιλογές. Ενός κράτους πλήρως ανίκανου να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες μας».

Αναφέρθηκε στα όνειρα που διαψεύστηκαν, για πραγματική έρευνα πάνω σε πραγματικές ανάγκες αλλά και τις ελπίδες για επαγγελματική αποκατάσταση.

«Το 2019, 4 στους 10 υποψήφιοι διδάκτορες δεν είχαν καμία χρηματοδότηση και αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα σε άλλες δουλειές ή να χρηματοδοτούνται από τις οικογένειές τους. 3 στους 10 χρηματοδοτούνται από υποτροφίες, αλλά είναι ανασφάλιστοι καθώς δεν προβλέπεται ασφαλιστική κάλυψη στις περισσότερες από αυτές. Οσοι "τυχεροί" χρηματοδοτούνται από ερευνητικά προγράμματα, είτε δεν συμπληρώνουν επαρκή αριθμό ενσήμων για να θεωρηθούν ασφαλισμένοι ή έχουν ασφάλιση γιατί απαιτείται, αλλά το πληρώνουν από την τσέπη τους! Αυτή είναι η σύγχρονη πραγματικότητα για τους νέους που "καινοτομούν".

Την εικόνα συμπληρώνουν η συμμετοχή στο διδακτικό έργο με μηδενικά ή αστεία ωρομίσθια, σε πανεπιστήμια διαλυμένα από την υποστελέχωση και την πετσοκομμένη χρηματοδότηση.

(...) Είμαι 42 χρονών και η ζωή μου όπως και όλων των συναδέλφων μου θα μπορούσε να είναι ένα meme από αυτά που γράφουν: - Πώς νόμιζα ότι είναι η ζωή του ερευνητή - Πώς νομίζουν οι γονείς μου και οι φίλοι μου ότι είναι η ζωή του ερευνητή - Πώς πραγματικά είναι!».

Αναφέρθηκε επίσης στο ποιος καθορίζει τις κατευθύνσεις της έρευνας, λέγοντας ότι όλες οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) «φτιάχνουν ένα πανεπιστήμιο που θα απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τις κοινωνικές ανάγκες, από τις δυνατότητες που υπάρχουν να διαδίδεται η γνώση που παράγεται σε αυτό, να δίνει απάντηση στα λαϊκά βάσανα, στις αγωνίες μας. Κατεβάζουμε προτάσεις ερευνητικές όχι για να λύσουμε προβλήματα κοινωνικά αλλά επιχειρηματικά. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να σκεφτούμε κάθε φορά, είναι ποιο θα είναι το τελικό προϊόν και ποια εταιρεία θα το πουλήσει! Τα πανεπιστήμια δεν συνδέονται με τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας. Ολα είναι θέμα κόστους και οφέλους. Η γνώση και η έρευνα είναι πλέον εμπόρευμα».

Και απαντώντας στο ερώτημα αν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικά, είπε: «Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Το ΚΚΕ αναλύει σωστά την κατάσταση, καταδεικνύει τους ενόχους, δίνει ελπίδα για το μέλλον και δείχνει τον δρόμο και για την έρευνα και για τον αγώνα. Ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός της παραγωγής και μία έρευνα συνδεδεμένη με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας θα είναι η λύση και τότε δεν θα υπάρχει ταβάνι στο τι θα μπορούμε να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε».