Στο κάλεσμά της η Επιτροπή Αγώνα καταγγέλλει «τις ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης και των κομμάτων του ευρωατλαντισμού, που εδώ και χρόνια προσδένουν τη χώρα μας όλο και πιο στενά στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, μετατρέποντάς την σε πολεμικό ορμητήριο και ταυτόχρονα τον λαό μας σε στόχο αντιποίνων!». Καταδικάζει «τις επιθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία και την κυβερνητική απόφαση να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις στην Ομάδα Μάχης του ΝΑΤΟ στη Βουλγαρία!».

Απευθύνει έτσι κάλεσμα περαιτέρω ενίσχυσης του αγώνα για την καταδίκη της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης και της πολιτικής της εμπλοκής: «Να δυναμώσει αποφασιστικά η πάλη ενάντια στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, για να κλείσουν και να ξεκουμπιστούν όλες οι ξένες βάσεις! Να μη σταλεί κανένας φαντάρος, υπαξιωματικός, αξιωματικός και πολεμικό υλικό σε αποστολές εκτός συνόρων!».

Σε λαϊκές διαμαρτυρίες ενάντια στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα διεξαχθεί 29 και 30 Ιούνη στη Μαδρίτη, καλούν τους εργαζόμενους, το λαό και τη νεολαία, Επιτροπές Ειρήνης σε νομούς και πόλεις της Δυτικής Ελλάδας, για την Πέμπτη 30 του μήνα.

Συγκεκριμένα:

Αχαΐα: Στις 7.30 μ.μ. στο αεροδρόμιο του Αράξου, στο ΚΕΤΧΝ και τη Ναυτική Διοίκηση Ιονίου στην Πάτρα. Στις 7.30 μ.μ. στα διόδια του Αιγίου στην εθνική οδό Πάτρών - Αθηνών.

Αιτωλοακαρνανία: Στις 7.30 μ.μ. στη βάση του Ακτίου. Στις 2.30 μ.μ. στο στρατόπεδο του Μεσολογγίου. Στις 8 μ.μ. στη Ναύπακτο.

Ηλεία: Στις 7.30 μ.μ. στο αεροδρόμιο Ανδραβίδας.

Ζάκυνθος: Στις 6 μ.μ. στο λιμάνι της πόλης και στις 8 μ.μ. στο αεροδρόμιο. Κεφαλονιά: Στις 7 μ.μ. στο λιμάνι του Πόρου και στο αεροδρόμιο. Ιθάκη: Στις 8.30 π.μ. στο λιμάνι του Πισαετού.

Με τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ επιδιώκεται η ισχυροποίηση της επιθετικής Στρατηγικής «ΝΑΤΟ 2030», με κύρια σημεία:

• Την ενίσχυση και μονιμοποίηση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην περιοχή του πολέμου, στην Ανατολική Ευρώπη.
• Την επέκταση της δράσης της ΝΑΤΟικής συμμαχίας - αυτοτελώς ή και με συνεργαζόμενα κράτη - σε όλη την υδρόγειο, όπως στον Ινδο-Ειρηνικό που εξελίσσεται σε «θερμή» περιοχή με ξεχωριστή θέση στον ανταγωνισμό ΗΠΑ - Κίνας.
• Την προώθηση της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, με την ένταξη σε πρώτη φάση της Σουηδίας και της Φινλανδίας και με στόχο την παραπέρα περικύκλωση της Ρωσίας.
• Τον εκσυγχρονισμό του συμβατικού, αλλά και πυρηνικού οπλοστασίου, με νέα εξοπλιστικά προγράμματα - μαμούθ, που θα κληθούν να πληρώσουν οι λαοί.

Οι αποφάσεις αυτές σηματοδοτούν την κλιμάκωση και γενίκευση της σύγκρουσης ανάμεσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο από τη μία και στο - υπό διαμόρφωση - ευρασιατικό, με επικεφαλής την Κίνα και τη Ρωσία από την άλλη.

Πρόκειται για μια σύγκρουση απρόβλεπτων διαστάσεων για το μοίρασμα των αγορών, των ενεργειακών και γενικότερα των πλουτοπαραγωγικών πηγών, που διαμορφώνουν τους όρους για έναν νέο γύρο ιμπεριαλιστικών πολέμων με μεγάλα θύματα τους λαούς όλου του κόσμου. Αυτήν την πορεία επιβεβαιώνουν τόσο η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας για ισχυροποίηση του Οργανισμού Συλλογικής Ασφάλειας (συμμαχία χωρών με επικεφαλής τη Ρωσία), ως «αντίβαρο» στο ΝΑΤΟ, όσο και η πρόσφατη δήλωση του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων της Βρετανίας για «προετοιμασία πολεμικής αναμέτρησης στην Ευρώπη».

Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της εμπλοκής κι όχι «η θωράκιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας έναντι της τουρκικής επιθετικότητας με εγγυητή το ΝΑΤΟ», όπως λέγεται διαχρονικά από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις. Αλλωστε, το ΝΑΤΟ, τηρώντας τη γνωστή στάση του «Πόντιου Πιλάτου», τροφοδοτεί τις διεκδικήσεις του τουρκικού κράτους, στο πλαίσιο ενός σύνθετου «παζαριού» με την Τουρκία για τη διασφάλιση της νοτιοανατολικής πτέρυγας της συμμαχίας και την προσπάθεια αποδυνάμωσης των σχέσεων Ρωσίας - Τουρκίας.

Την επιθετική στρατηγική του ΝΑΤΟ στηρίζουν και τα άλλα κόμματα, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κριτική στην κυβέρνηση μόνο για την αποστολή οπλισμού και όχι για την εμπλοκή στον πόλεμο μέσω υποδομών (βάσεις κ.λπ.), τις οποίες μάλιστα εγκαινίασε ο ίδιος ως κυβέρνηση. Παράλληλα, δηλώνει τη στήριξή του στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τη Σουηδία και τη Φινλανδία, αλλά και στις κυρώσεις προς τη Ρωσία, που «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών.

Ο αγώνας για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, για να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις της χώρας μας, για να μη σταλούν ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις και οπλικά συστήματα εκτός συνόρων, είναι ο δρόμος για να μη ματώσει ο λαός και να μην πληρώσει τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών. Είναι η μόνη εγγύηση για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, για την εναντίωση στην αμφισβήτηση των συνόρων της χώρας.

Ο λαός μπορεί να χαράξει τη δική του πορεία, ειρήνης, συνεργασίας και κοινής πάλης με όλους τους λαούς, με αποδέσμευση από ΝΑΤΟ - ΕΕ, με τον λαό αφέντη στον τόπο του, με την εξουσία στα δικά του χέρια.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) θα βρεθεί στη Μαδρίτη για να συμμετάσχει με το δικό του αγωνιστικό μπλοκ στην αντιΝΑΤΟική συγκέντρωση και πορεία που πραγματοποιείται την Κυριακή 26 Ιούνη, μπροστά στη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας, επίσης με τόπο διεξαγωγής την ισπανική πρωτεύουσα.

Παράλληλα, το ΠΣΕ καλεί τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα ειρήνης, τους φιλειρηνικούς αγωνιστές για έναν κόσμο χωρίς ιμπεριαλιστικούς πολέμους και εκμετάλλευση, να οργανώσουν στις χώρες τους γύρω από τις ημερομηνίες της Συνόδου (28 - 29 Ιούνη) εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, πορείες ενάντια στο ΝΑΤΟ και στα ιμπεριαλιστικά του σχέδια.

Επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΠΣΕ στη Μαδρίτη θα βρεθεί ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, εκτελεστικός γραμματέας του.

Αντίστοιχα, η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) όπως και η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) στο πλαίσιο της πολύμορφης δράσης που αναπτύσσουν ενόψει της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, θα λάβουν μέρος με αντιπροσωπεία τους στην αντιΝΑΤΟική κινητοποίηση στις 26 Ιούνη στη Μαδρίτη, συμμετέχοντας στο αγωνιστικό μπλοκ του ΠΣΕ.

• Το Σάββατο 25 Ιούνη στις 8 μ.μ., ο Δ. Κουτσούμπας θα μιλήσει στην πολιτική συγκέντρωση του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που διοργανώνουν η Τομεακή Οργάνωση Πειραιά και οι κλαδικές Οργανώσεις Αττικής στα Λιπάσματα Δραπετσώνας. Η ομιλία θα μεταδοθεί ζωντανά από το ertnews.gr και το πόρταλ «902.gr».
• Την Πέμπτη 30 Ιούνη, στις 8.30 μ.μ. ο Δ. Κουτσούμπας θα μιλήσει σε συγκέντρωση που οργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις Μενιδίου του ΚΚΕ, με θέμα «Τόλμησε στον αγώνα με το ΚΚΕ. "Ασπίδα" για το τώρα, ελπίδα για το αύριο», στην κεντρική πλατεία Μενιδίου.

INTIME NEWS

Σύμφωνα με τα προπαρασκευαστικά κείμενα της Συνόδου, «οι ηγέτες του ΝΑΤΟ συναντώνται στη Μαδρίτη σε μια κρίσιμη στιγμή για την ασφάλειά μας» όπου ο «πόλεμος της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας έχει γκρεμίσει την ειρήνη στην Ευρώπη, έχει προκαλέσει εκτεταμένες ενεργειακές και επισιτιστικές κρίσεις», ενώ «προκλήσεις», όπως η «αυξανόμενη επιρροή και οι διεκδικήσεις της Κίνας», θέτουν επί τάπητος την επικαιροποίηση της «στρατηγικής κατεύθυνσης του ΝΑΤΟ για την επόμενη δεκαετία και μετά, διασφαλίζοντας ότι η Συμμαχία θα συνεχίσει να προσαρμόζεται» σε έναν «πιο ανταγωνιστικό κόσμο».

Με φόντο τα παραπάνω, που προδιαγράφουν την κλιμάκωση της ΝΑΤΟικής επιθετικότητας ενάντια στους λαούς και την ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ θα ασχοληθεί με 6 επιμέρους θεματικές.

Η πρώτη αφορά την «ενίσχυση της μακροπρόθεσμης αποτροπής και άμυνας του ΝΑΤΟ»: «Ως απάντηση στη νέα πραγματικότητα ασφάλειας, η Συμμαχία έχει ενισχύσει την ικανότητά της να προστατεύει και να υπερασπίζεται κάθε εκατοστό συμμαχικού εδάφους. Υπάρχουν τώρα πάνω από 40.000 στρατιώτες υπό την άμεση διοίκηση του ΝΑΤΟ, με την υποστήριξη αεροπορικών και ναυτικών μέσων. Το ΝΑΤΟ έχει διπλασιάσει τον αριθμό των Σχηματισμών Μάχης του σε οκτώ, που εκτείνονται από τη Βαλτική Θάλασσα στα βόρεια έως τη Μαύρη Θάλασσα στο νότο», αναφέρεται στα σχετικά κείμενα.

Σε συνέχεια αυτών «στη Σύνοδο Κορυφής, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ θα ενισχύσουν σημαντικά τη Διάταξη της Συμμαχίας μακροπρόθεσμα, με περισσότερη παρουσία, δυνατότητες και ετοιμότητα δυνάμεων», ενώ «η διασφάλιση ότι το ΝΑΤΟ θα παραμείνει κατάλληλο για το μέλλον θα απαιτήσει επαρκείς πόρους και συνεχείς επενδύσεις στην άμυνα», προαναγγέλλοντας και νέες κούρσες εξοπλισμών που θα φορτωθούν οι λαοί.

Απαριθμούν δε ως τομείς άμεσου ενδιαφέροντας: Την κυβερνοάμυνα. Τα όπλα μαζικής καταστροφής. Τη συνδυασμένη κοινή χημική, βιολογική, ραδιολογική και πυρηνική (CBRN) Αμυνα. Την αντιαεροπορική και αντιπυραυλική Αμυνα. Τις στρατηγικές αερομεταφορές και θαλάσσιες μεταφορές. Τα ταχέως αναπτυσσόμενα Σώματα. Την αεροπορική αστυνόμευση. Την επιτήρηση και αναγνώριση με τα ιπτάμενα ραντάρ AWACS κ.ά.

Σε δεύτερη ενότητα για τη «διατήρηση της υποστήριξης για την Ουκρανία» σημειώνεται: «Οι Σύμμαχοι παρέχουν ισχυρή στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη για να βοηθήσουν την Ουκρανία (...) Αυτό βασίζεται σε χρόνια εκπαίδευσης και βοήθειας του ΝΑΤΟ, από την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014. Από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, οι Σύμμαχοι έχουν ενισχύσει σημαντικά την πρόσθετη θανάσιμη και μη θανάσιμη βοήθεια αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ για να βοηθήσουν την Ουκρανία να επικρατήσει. Στη Σύνοδο Κορυφής, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των Συμμάχων θα συναντηθούν με την κυβέρνηση της Ουκρανίας (σ.σ. σχεδιάζεται να συμμετάσχει και ο Ζελένσκι, έστω μέσω βιντεοκλήσης) και θα συμφωνήσουν να ενισχύσουν και να διατηρήσουν την υποστήριξη του ΝΑΤΟ μακροπρόθεσμα», προεξοφλούν οι ΝΑΤΟικοί, προαναγγέλλοντας «λάδι στη φωτιά» του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Βασικό κομμάτι της συζήτησης βέβαια θα αποτελέσει η επικύρωση της νέας «Στρατηγικής Αντίληψης» του ΝΑΤΟ (το σημαντικότερο κείμενο μετά την Ιδρυτική Διακήρυξη της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας), η οποία, όπως σημειώνουν, «θα αξιολογεί το μεταβαλλόμενο περιβάλλον ασφαλείας μας και θα επιβεβαιώνει τις αξίες, τον σκοπό και τα καθήκοντα του ΝΑΤΟ. Θα καθορίσει τις κοινές θέσεις του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης έναντι της Ρωσίας και των αναδυόμενων προκλήσεων, και για πρώτη φορά, θα ασχοληθεί επίσης με την Κίνα», όπως ξεκαθαρίζουν.

Θυμίζουμε ότι η προηγούμενη Στρατηγική Αντίληψη - η οποία ανανεώνεται κάθε περίπου 10 χρόνια - εγκρίθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας το 2010, με τους ΝΑΤΟικούς να τονίζουν ότι «ο κόσμος έχει αλλάξει θεμελιωδώς την τελευταία δεκαετία και ο στρατηγικός ανταγωνισμός αυξάνεται...».

Βασική πλευρά της νέας στρατηγικής είναι τα σχέδια για ένα «Παγκόσμιο ΝΑΤΟ» με απλωμένα τα πλοκάμια και τις συμμαχίες του παντού όπου πυρώνεται κόντρα με το υπό διαμόρφωση ευρασιατικό στρατόπεδο: «Σε μια εποχή στρατηγικού ανταγωνισμού, καθώς τα αυταρχικά καθεστώτα αμφισβητούν τις βασικές αρχές για την ασφάλειά μας, η Συμμαχία πρέπει να συνεργαστεί ακόμη πιο στενά με ομοϊδεάτισσες χώρες και οργανισμούς. Η εταιρική σχέση του ΝΑΤΟ με την ΕΕ έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Η Φινλανδία και η Σουηδία έχουν λάβει ιστορικές αποφάσεις για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, αποδεικνύοντας τη σημασία της πολιτικής των Ανοιχτών Θυρών. Στη Σύνοδο Κορυφής, το ΝΑΤΟ θα ενισχύσει περαιτέρω την υποστήριξη προς τη Γεωργία και άλλους εταίρους για να αναπτύξουν τις δυνατότητές τους και να ενισχύσουν την ανθεκτικότητά τους. Οι ηγέτες των εταίρων μας στη ζώνη της Ασίας - Ειρηνικού, Αυστραλία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Νέα Ζηλανδία, θα συμμετάσχουν για πρώτη φορά σε Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ», επισημαίνουν στα κείμενά τους.

Σε αυτό το γενικό πλαίσιο, μπαίνουν για εξέταση επιμέρους θέματα όπως οι σχέσεις με ΕΕ, Φινλανδία, Σουηδία, Βοσνία - Ερζεγοβίνη, Γεωργία, Μολδαβία και τους εταίρους Ασίας και Ειρηνικού. Θα συζητηθούν επίσης οι σχέσεις με χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, μέσα από σχήματα όπως ο Μεσογειακός Διάλογος και η Πρωτοβουλία Συνεργασίας της Κωνσταντινούπολης.

Ενώ σε ξεχωριστή ενότητα σχετικά με τη «Διατλαντική ενότητα και αλληλεγγύη της Συμμαχίας», επί τάπητος μπαίνει το ζήτημα της ΝΑΤΟικής συνοχής ως απαραίτητη προϋπόθεση για την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα: «Περισσότερο από ποτέ, το ΝΑΤΟ είναι η απαραίτητη πλατφόρμα για διατλαντικές διαβουλεύσεις και συνεργασία σε θέματα ασφάλειας και άμυνας», σημειώνουν μεταξύ άλλων στα προπαρασκευαστικά κείμενά τους οι ΝΑΤΟικοί.

Παράλληλα, ανοίγοντας τη βεντάλια της παρέμβασης σε όλους τους τομείς, οι ΝΑΤΟικοί σημειώνουν: «Η Σύνοδος Κορυφής της Μαδρίτης είναι ένα σημαντικό ορόσημο στη συνεχή προσαρμογή του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση απειλών και προκλήσεων από οποιαδήποτε κατεύθυνση. Αυτές περιλαμβάνουν την τρομοκρατία, τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, τις καταναγκαστικές πολιτικές της Κίνας, τις ανατρεπτικές τεχνολογίες και τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στην ασφάλεια. Μια ευρεία προσέγγιση της ασφάλειας περιλαμβάνει επίσης μια ισχυρή εστίαση στην ανθεκτικότητα - την πρώτη γραμμή άμυνας του ΝΑΤΟ».

Εξ ου και προεξοφλούν ότι οι ηγέτες της λυκοσυμμαχίας «θα λάβουν αποφάσεις για να διατηρήσουν το τεχνολογικό μας πλεονέκτημα, μεταξύ άλλων μέσω του νέου Defense Innovation Accelerator (σ.σ. πλέγμα ερευνητικών δομών) για τον Βόρειο Ατλαντικό, και του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ που υπάρχει στο Ταμείο Καινοτομίας, για να υποστηρίξουν νεοφυείς επιχειρήσεις και να αναπτύξουν λύσεις αιχμής σε προκλήσεις ασφάλειας».

Ανάμεσα σε αυτές τις προκλήσεις κατονομάζουν, μεταξύ άλλων, την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, την κυβερνοάμυνα, τον «ρόλο του ΝΑΤΟ στην ενεργειακή ασφάλεια», την «ανθεκτικότητα και πολιτική ετοιμότητα» με βασικό τους στόχο πολιτικές υποδομές κρίσιμης και διττής σημασίας (για χρήση και από τα στρατεύματα), όπως δίκτυα τηλεπικοινωνιών, λιμάνια, σιδηρόδρομοι, αυτοκινητόδρομοι κ.λπ., να μην πέφτουν στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων ανταγωνιστικών τους ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Χωμένη μέχρι τα μπούνια είναι η κυβέρνηση, με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ που συζητιούνται αυτήν τη βδομάδα στη Σύνοδο της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο για τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Δεν υπάρχει άλλωστε ούτε ένα πεδίο από όσα συζητάει η Σύνοδος το οποίο να μη φέρει το αποτύπωμα της ελληνικής εμπλοκής:

Στο Ουκρανικό, στην πρεμούρα της να υπηρετήσει τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς, πέρα από όλες τις κρίσιμες «υπηρεσίες» έχει στείλει στο Κίεβο όπλα που τα έχει ακριβοπληρώσει ο ελληνικός λαός και καλύπτουν όλα επιχειρησιακές ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, π.χ. 2.100 ρουκέτες του σοβιετικού πυραυλικού συστήματος RM70, 1.100 αντιαρματικούς πυραύλους RPG, 3.200.000 φυσίγγια, 60 αντιαεροπορικούς πυραύλους «Stinger», 17.000 βλήματα των 155 χιλιοστών κ.ά., ενώ προχωρά τη διαδικασία και για την αποστολή τεθωρακισμένων οχημάτων BMP1 στην κυβέρνηση Ζελένσκι.

Ταυτόχρονα, με βάση και τη νέα κατάπτυστη Συμφωνία για τις βάσεις, έχει στη διάθεση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών τις βάσεις σε Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Στεφανοβίκειο, Λάρισα και Ακτιο, όπως και όποια άλλη υποδομή τής ζητηθεί. Από τις ζώνες αυτές μετακινούνται μέσα, πυρομαχικά και προσωπικό προς τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Σηκώνονται κατασκοπευτικά αεροσκάφη και ιπτάμενα ραντάρ για συλλογή εικόνας και πληροφοριών, που μεταδίδονται σε πραγματικό χρόνο στις κεντρικές διοικήσεις του ΝΑΤΟ.

-- Σε ό,τι αφορά την αναδιάταξη και ενίσχυση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ανατ. Ευρώπη, συνεισφέρει τους πάνω από 40.000 στρατιώτες που έχουν τεθεί υπό την άμεση διοίκηση του ΝΑΤΟ (η Δύναμη Ταχείας Απόκρισης - NRF), με την υποστήριξη αεροπορικών και ναυτικών μέσων. Επιπλέον, στο νεότευκτο Συγκρότημα Μάχης («Βattlegroup») που έστησε το ΝΑΤΟ στην Βουλγαρία η κυβέρνηση ενέταξε Τμήμα Αντιαρματικών, αποτελούμενο από μία διμοιρία με 4 στοιχεία τέτοιου όπλου, συν ένα στοιχείο Τεχνικής Υποστήριξης.

Επιπλέον, πρόσφατα η κυβέρνηση επισημοποίησε ότι «θα συμμετάσχει στις δραστηριότητες έγκαιρης προειδοποίησης του ΝΑΤΟ με ένα αεροσκάφος αερομεταφερόμενου συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, το οποίο θα επιχειρήσει σε περιοχές του βουλγαρικού FIR», συλλέγοντας εικόνα από τις κινήσεις των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα και, φυσικά, μπαίνοντας στο στόχαστρό τους. Εξάλλου, πλοία, υποβρύχια, αεροσκάφη και προσωπικό είναι προς διάθεση στις ναυτικές αρμάδες του ΝΑΤΟ, SNMG2 και SNMCMG2, όπως και για την ευρωατλαντική αποστολή στη Μεσόγειο «Sea Guardian».

Στο ενδιάμεσο, τα αντίστοιχα τμήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυναμεων προσαρμόζονται (με νέες Διευθύνσεις, ή αναδιάταξη υφισταμένων) σε κρίσιμα για τη λυκοσυμμαχία ζητούμενα, όπως οι Ειδικές Επιχειρήσεις, η Αντιπυραυλική - Αντιαεροπορική Αμυνα, ο Κυβερνοπόλεμος, οι επιχειρήσεις στο Διάστημα, ενώ συμμετέχουν και στο ΝΑΤΟικό «Ταμείο Καινοτομίας».

Περιττό βέβαια να πούμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις, και η σημερινή, έχουν κατακτήσει το «χρυσό» σε ποσοστό του ΑΕΠ που πηγαίνει σε ΝΑΤΟικές δαπάνες, με πάνω από 4 δισ. κάθε χρόνο.

-- Παράλληλα η κυβέρνηση σπεύδει να κλείσει πόρτες στην κινεζική «διείσδυση», με χαρακτηριστική περίπτωση το γεγονός ότι για την ανάπτυξη των δικτύων 5G στην Ελλάδα προέκρινε ευρωατλαντικής προέλευσης τηλεπικοινωνιακό κολοσσό, αντί κινεζικού, αποσπώντας την ευαρέσκεια της αμερικανικής κυβέρνησης, ενώ πρωτοστατεί και στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό για την «απεξάρτηση» από το ρωσικό φυσικό αέριο.

-- Την ίδια ώρα μετέχει στο φράγμα που στήνουν οι Ευρωατλαντικοί σε όλη την περιοχή από τη Μέση Ανατολή μέχρι τον Ινδο-Ειρηνικό απέναντι στην Κίνα, στη Ρωσία, στο Ιράν κ.ο.κ., με τα «τριμερή σχήματα», αναπτύσσοντας σχέσεις με χώρες όπως η Ινδία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στέλνοντας στοιχεία «Patriot» μέχρι τη Σαουδική Αραβία, ενώ πρωτοστατεί και στα σχέδια «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» των Βαλκανίων.

Τέλος, κάνοντας πράξη το ΝΑΤΟικό θεώρημα ότι η λυκοσυμμαχία είναι «η απαραίτητη πλατφόρμα για διατλαντικές διαβουλεύσεις», μετέχει στον «μηχανισμό αποφυγής σύγκρουσης» ο οποίος στήθηκε το 2020 στα κεντρικά της λυκοσυμμαχίας στις Βρυξέλλες, μέρος και αυτός των μηχανισμών για τις «διευθετήσεις» που δρομολογούνται σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, για τη διασφάλιση της «ΝΑΤΟικής συνοχής» στην περιοχή.

Copyright 2022 The Associated

«Είμαστε η γενιά που πρέπει να προετοιμάσει τον στρατό για να πολεμήσει στην Ευρώπη για άλλη μια φορά» δήλωσε χαρακτηριστικά ο αρχηγός του βρετανικού ΓΕΣ

Είναι πολύ χαρακτηριστικά όσα επισήμανε ο νέος αρχηγός του βρετανικού Γενικού Επιτελείου Στρατού, στρατηγός Π. Σάντερς: «Είμαστε η γενιά που πρέπει να προετοιμάσει τον στρατό για να πολεμήσει στην Ευρώπη για άλλη μια φορά. Υπάρχει τώρα επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθεί ένας στρατός ικανός να πολεμήσει μαζί με τους συμμάχους μας και να νικήσει τη Ρωσία στη μάχη».

«Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία υπογραμμίζει τον βασικό μας σκοπό: Να προστατεύσουμε το Ηνωμένο Βασίλειο, να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε και να κερδίσουμε πολέμους», τόνισε ο Σάντερς.

Ολα τα κράτη της Ευρώπης αλλά και τα ισχυρότερα κράτη του υπόλοιπου κόσμου εγκρίνουν στρατιωτικούς προϋπολογισμούς - μαμούθ και εκσυγχρονίζουν το οπλοστάσιό τους, καθώς όλες οι πλευρές προσπαθούν να ετοιμαστούν για ευρύτερη αντιπαράθεση, ενώ και στο εσωτερικό ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, εντείνεται η προσπάθεια ισχυρών καπιταλιστικών κρατών να ενισχύσουν και στρατιωτικά τη θέση τους.

Σε αυτό το πλαίσιο των «προετοιμασιών» για να ενισχυθεί οικονομικά, γεωπολιτικά, στρατιωτικά η Δύση, οι Σύνοδοι Κορυφής της ΕΕ, του G7 και του ΝΑΤΟ που πραγματοποιούνται με διαφορά λίγων ημερών, έχουν ως βασική ατζέντα την αυξανόμενη «πίεση» προς τη Ρωσία, τη μεγαλύτερη αμερικανοΝΑΤΟική παρουσία στην Ευρώπη, την ενίσχυση της επιρροής της ΕΕ (από την ευρωπαϊκή πλευρά του ευρωατλαντικού μπλοκ) και τη μακροπρόθεσμη οικονομική και στρατιωτική στήριξη στην Ουκρανία.

Η Ρωσία, από την πλευρά της, θα συνεχίσει να ενισχύει τις Ενοπλες Δυνάμεις της μπροστά σε «πιθανές απειλές και κινδύνους», διαμήνυσε ο Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, προσθέτοντας πως μέχρι το τέλος του έτους θα αναπτυχθούν οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι «Sarmat», οι οποίοι είναι ικανοί να μεταφέρουν 10 ή περισσότερες πυρηνικές κεφαλές. Εκτός των άλλων, τα ρωσικά στρατεύματα έχουν αρχίσει να λαμβάνουν τα εξελιγμένα συστήματα αεράμυνας «S-500».

Προτεραιότητα αποτελεί για τη Ρωσία και η ενίσχυση των «συμμαχιών» της, όπως το «αμυντικό σύμφωνο» Οργανισμός Συνθήκης για τη Συλλογική Ασφάλεια (Καζακστάν, Αρμενία, Λευκορωσία, Κιργιστάν, Τατζικιστάν), ώστε - παρά τις αντιθέσεις στο εσωτερικό τους - να λειτουργούν πιο συνεκτικά στην εξωτερική και αμυντική πολιτική, με κοινά εξοπλιστικά προγράμματα, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις κ.λπ.

Με στόχο να «δεθούν» η Ουκρανία και η Μολδαβία στο ευρωενωσιακό «άρμα», η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, την Πέμπτη και την Παρασκευή, αποφάσισε να λάβουν καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας, με την επισήμανση ότι δεν υπάρχουν «διαδικασίες - εξπρές» και απαιτούνται οι αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις». Για τη Γεωργία αποφασίστηκε να διατηρηθεί η «ευρωπαϊκή προοπτική», χωρίς να γίνει ακόμη υποψήφια προς ένταξη χώρα.

Η διαδικασία με τα σημερινά δεδομένα αναμένεται μακρόχρονη και σε κάθε περίπτωση η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία θεωρούν απαραίτητο, μαζί με τη διεύρυνση της ΕΕ (όπου εκκρεμεί και το θέμα των Δυτικών Βαλκανίων), να προχωρήσουν και «θεσμικές μεταρρυθμίσεις» στην ΕΕ, ανάμεσα σε άλλα για «λιγότερη ομοφωνία και περισσότερες αποφάσεις με ειδική πλειοψηφία, π.χ. στην εξωτερική πολιτική», όπως επισημαίνει ο Γερμανός καγκελάριος, Ολ. Σολτς.

Η Γερμανία φοβάται ότι η «ικανότητα δράσης» της ΕΕ και η επιρροή του Βερολίνου στις αποφάσεις θα μειώνονται σημαντικά αν ενταχθούν στο μπλοκ νέα μέλη, στα οποία έχουν αυξημένη επιρροή οι ΗΠΑ, αλλά και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Παράλληλα προτεραιότητα της ΕΕ και της Γερμανίας είναι ένα «σχέδιο Μάρσαλ» για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, πεδίο όπου ήδη εξελίσσεται έντονος ανταγωνισμός μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα ενώ ακόμα μαίνονται οι μάχες.

«Η θέση μας ήταν πάντα ότι η ΕΕ δεν είναι πολιτικό μπλοκ, σε αντίθεση με το ΝΑΤΟ», και η ανάπτυξη των σχέσεων με όποιες χώρες το επιθυμούν «δεν δημιουργεί απειλές και κινδύνους» για τη Ρωσία, σχολίασε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, για την υποψηφιότητα Ουκρανίας και Μολδαβίας.

«Πρόκειται για εσωτερική ευρωπαϊκή υπόθεση», είπε αντίστοιχα ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμ. Πεσκόφ, ενώ τόνισε ότι είναι «σημαντικό» για τη Μόσχα «όλες αυτές οι διαδικασίες να μη φέρουν περισσότερα προβλήματα στη Ρωσία και στις σχέσεις με αυτές τις χώρες».

Πάντως, η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ δεν κατέληξε σε έβδομο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, εν μέσω αντιθέσεων, οικονομικών και ενεργειακών πιέσεων, παρότι τα σκανδιναβικά κράτη, η Πολωνία και οι χώρες της Βαλτικής το επιδίωκαν.

Η Ουγγαρία ήταν από τις χώρες που ανοιχτά αντιτάχθηκαν σε νέες κυρώσεις, ενώ προτάσσει ως προτεραιότητα την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων Ουκρανίας - Ρωσίας. Οπως σημείωσε συνεργάτης του Ούγγρου πρωθυπουργού, πρέπει να σταματήσει η διαδικασία των κυρώσεων γιατί η Ευρώπη χάνει περισσότερο από τη Ρωσία. «Πρέπει λοιπόν να εξετάσουμε άλλες οδούς. Διαπραγματεύσεις, κατάπαυση του πυρός, ειρήνη, διπλωματία. Αυτή είναι η λύση που προτείνουμε», είπε.

«Η Κίνα μελετά με ενθουσιασμό ευκαιρίες που αναδύονται στη ρωσική αγορά με την αποχώρηση μεγάλων δυτικών εταιρειών», επισήμανε όλο νόημα ο Ρώσος πρέσβης στο Πεκίνο, προσθέτοντας πως χρειάζεται νέο εμπορικό πλαίσιο προκειμένου οι κινεζικές εταιρείες να μην πληγούν από τις ευρωπαϊκές κυρώσεις εξαιτίας των οικονομικών δεσμών με τη Ρωσία.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία ενδέχεται να διαρκέσει «χρόνια», προειδοποίησε για ακόμη μια φορά ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, υπογραμμίζοντας την ανάγκη όχι μόνο να επιταχυνθούν αλλά και να διατηρηθούν σε βάθος χρόνου οι προμήθειες προηγμένων όπλων στα ουκρανικά στρατεύματα. «Ακόμη κι αν το κόστος είναι υψηλό, όχι μόνο αυτό της στρατιωτικής υποστήριξης, αλλά και αυτά των αυξανόμενων τιμών της Ενέργειας και των τροφίμων», πρόσθεσε, σε μια περίοδο που εντείνονται οι ενδοαστικές αντιθέσεις και «γκρίνιες» για τις οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου, ιδιαίτερα στην Ευρώπη.

Στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη την ερχόμενη βδομάδα αναμένεται να συμφωνηθεί νέο πακέτο μακροπρόθεσμης στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία με στόχο τον εκσυγχρονισμό του στρατού της, με αντικατάσταση του εξοπλισμού σοβιετικής εποχής με ΝΑΤΟικά όπλα.

Εξάλλου, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ θα ανακοινώσει νέες δεσμεύσεις για να ενισχυθεί η «ευρωπαϊκή ασφάλεια», ενώ η συμμετοχή των ηγετών της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και της Νέας Ζηλανδίας δείχνει πως ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αποσπά την προσοχή από την Κίνα.

Στο ίδιο πλαίσιο της «σε βάθος χρόνου» στρατηγικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία στην Ανατολική Ευρώπη, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπ. Τζόνσον, πρότεινε στον Ουκρανό Πρόεδρο, Β. Ζελένσκι, την έναρξη ενός μεγάλου προγράμματος εκπαίδευσης έως και 10.000 Ουκρανών στρατιωτών κάθε 120 μέρες, σε διάφορες χώρες. Η Βρετανία χαρακτηρίζει το πρόγραμμα «ορόσημο», που θα άλλαζε θεμελιωδώς την εξίσωση του πολέμου, διασφαλίζοντας ότι ο ουκρανικός στρατός θα έχει την αναγκαία ανθεκτικότητα «για να είναι νικητής». Η προηγούμενη βρετανική επιχείρηση «Orbital» εκπαίδευσε πάνω από 22.000 Ουκρανούς στρατιώτες από το 2015 μέχρι τη ρωσική εισβολή.

Αναδεικνύοντας στο μεταξύ ευρωατλαντικές αντιθέσεις για το ζήτημα των «ειρηνευτικών» διαπραγματεύσεων, ο Τζόνσον υπογράμμισε χαρακτηριστικά πως η Βρετανία θα είναι στο πλευρό της Ουκρανίας «μέχρι την τελική σας επικράτηση» και «αυτή θα είναι η στιγμή για συνομιλίες για το μέλλον της Ουκρανίας».

Είχε προηγηθεί η επίσκεψη των ηγετών Γερμανίας, Γαλλίας και Ιταλίας στο Κίεβο, όπου σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ πρότειναν στην ουκρανική ηγεσία να ξαναρχίσει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία, ενδεχομένως και να εγκαταλείψει ορισμένα εδάφη της, εξασφαλίζοντας ορισμένα «ανταλλάγματα».

«Ενα σύνολο χειροπιαστών προτάσεων για να αυξηθεί η πίεση στη Ρωσία και να επιδειχθεί η συλλογική υποστήριξή μας στην Ουκρανία» θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής του G7 (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Καναδάς, Ιταλία, Ιαπωνία, Βρετανία), στη Βαυαρία από την Κυριακή ως την Τρίτη, σύμφωνα με ανώτερο αξιωματούχο του Λευκού Οίκου. Το ζήτημα της Ενέργειας, οι τιμές της οποίας εκρήγνυνται σε παγκόσμια κλίμακα, θα βρίσκεται στην «καρδιά των συζητήσεων», όπως και η παγκόσμια οικονομική κατάσταση.

Ακόμη, πέραν της Ρωσίας, στη σύνοδο του G7, όπως και σε αυτή του NATO, αναμένεται να τονιστεί η «ανησυχία» για την Κίνα και τις κινεζικές «εξαναγκαστικές οικονομικές πρακτικές», που έχουν γίνει «ακόμη πιο επιθετικές τα τελευταία χρόνια».

Σε τέλμα βρίσκονται προς το παρόν οι διαπραγματεύσεις Ρωσίας - Ουκρανίας, με διαμεσολάβηση του ΟΗΕ και της Τουρκίας, για την εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών μέσω των λιμανιών της Οδησσού, με φόντο μια γεωπολιτική κόντρα στην οποία όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα επιδιώκουν οφέλη κι ανταλλάγματα.

Ο ΟΗΕ προωθεί μια συμφωνία για ένα κομβόι πλοίων που θα βγάλει με ασφάλεια τα σιτηρά από την Ουκρανία, καθώς και να επιστρέψουν στη διεθνή αγορά τα λιπάσματα και τα τρόφιμα που παράγονται από τη Ρωσία.

Η Ρωσία ζητάει από την Ουκρανία να αποναρκοθετήσει την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας ανοιχτά της Οδησσού και παζαρεύει την άρση ορισμένων κυρώσεων που εμποδίζουν ρωσικές εξαγωγές. Επίσης, «ανησυχεί» ότι τα πλοία που θα προσεγγίσουν τα λιμάνια της Οδησσού θα μεταφέρουν δυτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία. Το Κίεβο απαντά ότι αν αποναρκοθετήσει την περιοχή, τα ρωσικά πολεμικά πλοία θα προσεγγίσουν τις ακτές.

Σε αυτό το φόντο η Τουρκία προτείνει ένα «κέντρο ελέγχου» στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα ελέγχονται τα πλοία που θα εισέλθουν στη Μαύρη Θάλασσα, ενώ η Βρετανία δήλωσε έτοιμη να προσφέρει «τεχνογνωσία» και να συμβάλει στην αποναρκοθέτηση της Μαύρης Θάλασσας.

Η Ρωσία πάντως εμφανίστηκε να απορρίπτει τη βρετανική πρόταση για έναν τέτοιο «διεθνή συνασπισμό», λέγοντας πως στοχεύει μόνο στο να παρέμβει στις «περιφερειακές υποθέσεις» της Μαύρης Θάλασσας, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Στο μεταξύ, μιλώντας στην υπουργική σύνοδο του G7 την Παρασκευή για την απειλή επισιτιστικής κρίσης, ο γγ του ΟΗΕ, Αντ. Γκουτέρες, σε μια τοποθέτηση που μοιάζει να συμπεριλαμβάνει τη θέση της Μόσχας, είπε πως «δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική λύση στην παγκόσμια επισιτιστική κρίση χωρίς την επανένταξη της παραγωγής τροφίμων της Ουκρανίας, καθώς και των τροφίμων και των λιπασμάτων που παράγει η Ρωσία, στις παγκόσμιες αγορές, παρά τον πόλεμο».

Copyright 2022 The Associated

Από τη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων

Στη Βουλγαρία την Τετάρτη υπερψηφίστηκε η πρόταση μομφής που κατατέθηκε κατά της κυβέρνησης Πετκόφ με πρωτοβουλία του κεντροδεξιού GERB της αντιπολίτευσης, αλλά και τη στήριξη του «Υπάρχει τέτοιος λαός» (ΙΤΝ) που πριν λίγες μέρες είχε αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Η αποχώρηση του ΙΤΝ (με την οποία ωστόσο διαφώνησαν 6 βουλευτές, που καταψήφισαν την πρόταση μομφής) έγινε με καταγγελίες για τη συμφωνία που εξετάζουν Σόφια και Σκόπια, ώστε να αρθεί το βουλγαρικό βέτο στην επίσημη έναρξη της ενταξιακής πορείας της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ (βέτο που «παγώνει» και τη συνδεδεμένη ενταξιακή πορεία της Αλβανίας).

Ο Κ. Πετκόφ αναμένεται πλέον να υποβάλει την παραίτησή του τις αμέσως επόμενες μέρες, για να ξεκινήσει νέος γύρος διαβουλεύσεων για σχηματισμό νέας κυβέρνησης, μόλις 6 μήνες μετά την ορκωμοσία του κυβερνητικού συνασπισμού, που προέκυψε μετά από τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις σε ένα 12μηνο.

Στα τέλη της βδομάδας, ο Πετκόφ δήλωνε αισιόδοξος ότι το κόμμα του (που θα λάβει την πρώτη διερευνητική εντολή) θα καταφέρει να σχηματίσει νέα κυβέρνηση, καταρχήν με την εκ νέου στήριξη του Σοσιαλιστικού Κόμματος και της «Δημοκρατικής Βουλγαρίας» (με τα οποία βέβαια δεν έλειψαν εντάσεις και διαφωνίες, καταρχήν για τον βαθμό και τον τρόπο εμπλοκής στον πόλεμο στην Ουκρανία).

Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι σε συνέντευξη που έδωσε στον «Guardian», πριν την υπερψήφιση της πρότασης μομφής, εξέφρασε «ανησυχίες» ότι αν αποτύχει να σχηματίσει νέα κυβέρνηση, η χώρα «θα γίνει πολύ πιο ντροπαλή, μαλακή όσον αφορά τη ρητορική απέναντι στον πόλεμο και μέρος της αποστολής (βοήθειας) προς την Πολωνία (κι από κει στην Ουκρανία) θα μειωθεί απότομα».

Ακόμα, είπε ότι μια υπηρεσιακή κυβέρνηση θα μπορούσε να υπογράψει άμεσα νέο συμβόλαιο με τη «Gazprom», παρακάμπτοντας τα όσα προβλέπουν οι αποφάσεις για την εφαρμογή των κυρώσεων της ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι «η Ρωσία θέλει αληθινά να ανατρέψει την κυβέρνηση, για να δείξει ότι αν κάποιος δεν την παίζει, τότε "πέφτουν" κυβερνήσεις...».

Τα εμπόδια για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων επιβεβαίωσε και η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων, την Πέμπτη. Ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, Ντ. Κοβάτσεφκσι, ανακοίνωσε επίσημα ότι τα Σκόπια απορρίπτουν την πρόταση της γαλλικής προεδρίας της ΕΕ για έναν συμβιβασμό με τη Βουλγαρία.

Η κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας (απέναντι στην οποία είχε εξαπολύσει προηγουμένως κατηγορίες η αντιπολίτευση για ενδοτισμό) έκανε λόγο για πρόταση που «εκβιάζει» και επιχειρεί να «ταπεινώσει» τη χώρα, για σχέδια εισόδου της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ «ως δεύτερο βουλγαρικό κράτος».

Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και Σερβία πήγαν στη Σύνοδο με «κοινή γραμμή», καταγγέλλοντας τις «καθυστερήσεις» των Βρυξελλών και τη στάση της Βουλγαρίας.

Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζ. Μπορέλ αναγνώρισε πως «σήμερα δεν είναι μια καλή μέρα» για την ΕΕ, ενώ ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Ε. Ράμα κατηγόρησε τη Βουλγαρία ότι αν και είναι «χώρα του ΝΑΤΟ, απάγει δύο άλλες χώρες του ΝΑΤΟ υπό το βλέμμα 26 χωρών της ΕΕ που μένουν ακίνητες σε μια τρομακτική επίδειξη ανικανότητας!...».

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, την Παρασκευή η Βουλή της Βουλγαρίας ενέκρινε με ευρεία πλειοψηφία (170 ψήφοι σε σύνολο 240 βουλευτών) πρόταση που κατέθεσε (χωρίς να έχει ανακοινωθεί) η «Δημοκρατική Βουλγαρία» για να αρθεί το βέτο στην έναρξη της ενταξιακής πορείας της Βόρειας Μακεδονίας.

Σύμφωνα με σχετικά ρεπορτάζ, η πρόταση προέβλεπε ότι «τίποτε στη διαδικασία ένταξης στην ΕΕ δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως αναγνώριση από τη Βουλγαρία της μακεδονικής γλώσσας» (που η Σόφια χαρακτηρίζει «διάλεκτο»).

Η «Sofia Globe» μετέδωσε ότι το ψήφισμα της βουλγαρικής Βουλής ζητά να δοθούν διευκρινίσεις πάνω στη γαλλική πρόταση (που τα Σκόπια έχουν ήδη απορρίψει στη σημερινή της μορφή), αλλά και να βελτιωθεί προς «υπεράσπιση του εθνικού βουλγαρικού συμφέροντος». Μεταξύ άλλων ζητά να αντιμετωπίζονται οι Βούλγαροι της Βόρειας Μακεδονίας ισότιμα με τις άλλες μειονότητες.

Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία τροφοδοτεί πολιτικές διεργασίες και εκτός Βαλκανίων, στην Ιταλία, με την αποχώρηση του Ιταλού ΥΠΕΞ, Λουίτζι Ντι Μάιο, από το κίνημα των «Πέντε Αστέρων», εξέλιξη που εντάσσεται στην ευρύτερη πολιτική αναμόρφωση στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια.

Ο Ντι Μάιο ανέφερε ότι τα «Πέντε Αστέρια» προκάλεσαν σειρά προβλημάτων στην κυβέρνηση «κοινής αποδοχής» του Μ. Ντράγκι και υιοθέτησαν ασαφείς θέσεις σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής, όπως το Ουκρανικό (σημειώνεται ότι υπήρχαν φωνές στα «Πέντε Αστέρια» αλλά και στη Λέγκα ενάντια στην αποστολή νέων ή βαρέων όπλων στην Ουκρανία).

«Σε αυτήν την ιστορική φάση πρέπει να στηρίξουμε ευρωπαϊκές και ατλαντικές αξίες» και «να διαλέξουμε με ποια μεριά της Ιστορίας θα ταχθούμε», είπε ο Ιταλός ΥΠΕΞ, που αναμένεται να ιδρύσει νέο κόμμα.

Η υποκρισία τού να συμμετέχεις με δύο υπουργούς στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στην Ισπανία, η οποία υποστηρίζει τις ΝΑΤΟικές επεμβάσεις, και ταυτόχρονα να υπογράφεις κείμενο δήθεν «υπέρ της ειρήνης»... (φωτ. ο Ισπανός πρωθυπουργός με τον γγ του ΝΑΤΟ)

Ποιο το νέο στοιχείο στους σχεδιασμούς του; Χωρίς άλλο είναι η ανάγκη να ανταποκριθεί στις ανάγκες του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού με άλλες ισχυρές δυνάμεις του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου, πρώτα απ' όλα την Κίνα, αλλά και με τη Ρωσία. Τα κινεζικά μονοπώλια σε πολλές περιοχές του πλανήτη συγκρούονται με τα αμερικανικά, τα ευρωπαϊκά, τα γιαπωνέζικα και κορεατικά κ.ά., απειλώντας την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Κι αυτά την ώρα που στην Ευρώπη εξελίσσεται ήδη ένας πόλεμος στα εδάφη της Ουκρανίας, ως αποτέλεσμα της σφοδρής αντιπαράθεσης των δυνάμεων του ευρωατλαντισμού με τη Ρωσία.

Οι εργαζόμενοι σε πολλές χώρες ανησυχούν για τις εξελίξεις και ένα τμήμα τους, το πιο συνειδητοποιημένο, κινητοποιείται ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στις ξένες βάσεις, πρώτα απ' όλα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ενάντια στα πυρηνικά όπλα και στους εξοπλισμούς.

Βεβαίως, αυτή η θετική κινητοποίηση δυνάμεων δεν είναι απαλλαγμένη από αυταπάτες, από συγχύσεις, όπως έδειξε το «Κάλεσμα της Συνόδου Κορυφής για την Ειρήνη», που εξέδωσαν διάφορες «συλλογικότητες», μεταξύ αυτών το ευρωκομμουνιστικό ΚΚ Ισπανίας, που συμμετέχει στην «αριστερή» κυβέρνηση της Ισπανίας, στην κυβέρνηση που είναι και ο «οικοδεσπότης» της Συνάντησης Κορυφής του ΝΑΤΟ και η οποία ταυτόχρονα έχει δώσει εντολή ενίσχυσης της καταστολής σε βάρος των αντιΝΑΤΟικών διαδηλωτών.

Η σωστή αντιΝΑΤΟική τοποθέτηση και στάση δεν πρέπει να κρύβει τις αιτίες των πολέμων στην εποχή του ιμπεριαλισμού, όπως συμβαίνει στο συγκεκριμένο «Κάλεσμα», όπου οι ευθύνες για τους πολέμους ρίχνονται αποκλειστικά στην ύπαρξη του ΝΑΤΟ. Η αλήθεια είναι πως πριν από την ύπαρξη του ΝΑΤΟ υπήρξαν δύο Παγκόσμιοι ιμπεριαλιστικοί Πόλεμοι, δεκάδες άλλοι τοπικοί και περιφερειακοί. Τόσο αυτοί οι πόλεμοι όσο και οι πόλεμοι που διεξάγονται ως τα σήμερα με ευθύνη και συμμετοχή του ΝΑΤΟ, είναι πόλεμοι που προκύπτουν από τη σφοδρή σύγκρουση των μονοπωλίων, των αστικών τάξεων και των συμμαχιών τους, για τις πρώτες ύλες, τους δρόμους μεταφοράς, τα μερίδια των αγορών. Η αιτία, λοιπόν, των πολέμων είναι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, ενώ το ΝΑΤΟ αποτελεί «μοχλό» για τη διεξαγωγή αυτών των πολέμων, τον οποίο αξιοποιούν οι αστικές τάξεις, που υπό την ηγεσία των ΗΠΑ έχουν συγκροτήσει αυτό το πολεμικό «εργαλείο».

Επίσης παραπλανητικός είναι ο ισχυρισμός του «Καλέσματος» πως «το ΝΑΤΟ δημιουργεί φτώχεια και ανισότητα». Τη φτώχεια, την κοινωνική αδικία τις προκαλεί ο καπιταλισμός! Αλλωστε, αυτό μπορεί κάποιος να το διακρίνει και στις καπιταλιστικές χώρες που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ, όπως είναι η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Ρωσία, που διαγκωνίζονται με τις άλλες σε αριθμούς δισεκατομμυριούχων και εκατομμυρίων εξαθλιωμένων. Η καπιταλιστική εκμετάλλευση βασανίζει την εργατική τάξη σε όλο το «μήκος και πλάτος» των καπιταλιστικών κρατών, ΝΑΤΟικών και μη.

Στο συγκεκριμένο «Κάλεσμα» προτάσσεται το «ομιχλώδες» αίτημα περί «διάλυσης του ΝΑΤΟ», που πρακτικά δεν έχει πολιτικό αντίκρισμα. Κι αυτό γιατί αυτή η «διάλυση του ΝΑΤΟ» δεν μπορεί να γίνει πράξη εάν σε κάθε χώρα - μέλος δεν τεθεί το αίτημα για την έξοδό της από το ΝΑΤΟ και από κάθε άλλη ιμπεριαλιστική συμμαχία, όπως είναι η ΕΕ.

Μόνο η ενδυνάμωση της πάλης σε μια τέτοια κατεύθυνση μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, ενώ η πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία μπορεί να εγγυηθεί πως η έξοδος από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις μπορεί να εξασφαλίσει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και να μην είναι πρόσκαιρη ή σε αντιλαϊκή κατεύθυνση, όπως έχει αποδειχτεί από άλλες περιπτώσεις.

Στο «Κάλεσμα» υποστηρίζεται πως πρέπει οι λαοί να παλέψουν για «ένα μη στρατιωτικό σύστημα ασφάλειας» και ακόμη για «μια κοινή και ανθρώπινη ασφάλεια που ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες και καταπολεμά την κλιματική αλλαγή, την ανισότητα, τη φτώχεια και τη βία και βασίζεται στην αλληλεγγύη, στη συνεργασία και τον αμοιβαίο σεβασμό».

Τα όμορφα αυτά λόγια επιδιώκουν να καλλιεργήσουν στους λαούς την εντύπωση πως μπορεί να υπάρξει ένας «ειρηνικός» ιμπεριαλισμός, ένας «ανθρώπινος» καπιταλισμός.

Αυτές οι αυταπάτες δεν είναι νέες. Υπήρχαν πολλές δεκαετίες τον περασμένο αιώνα και διάφορες σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις τις ανασύρουν, όπως ο ταχυδακτυλουργός βγάζει από το καπέλο τους λαγούς, για να «βγάλουν λάδι» το σύστημα. Ετσι ανακυκλώνουν θεωρίες περί «νέων συστημάτων ασφαλείας», περί «εγγυήσεων», «νέας αρχιτεκτονικής των διεθνών σχέσεων», πολυπολικότητας κ.ο.κ., που μπορούν δήθεν να εξασφαλίσουν στους λαούς την ειρήνη, την ευημερία και την ασφάλεια.

Η αλήθεια, όμως, είναι άλλη. Ετσι, χαρακτηριστικά να θυμίσουμε πως στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) όλες οι ευρωπαϊκές δυνάμεις, μαζί με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, είχαν δεσμευτεί στον «Χάρτη του Παρισιού για μια Νέα Ευρώπη» (1990) και ο οποίος αναφέρει ότι «η ασφάλεια είναι αδιαίρετη και η ασφάλεια κάθε συμμετέχοντος κράτους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτή όλων των άλλων». Είχαν ακόμη συμφωνήσει και στη «Χάρτα Ευρωπαϊκής Ασφάλειας του ΟΑΣΕ», που εγκρίθηκε στην Κωνσταντινούπολη (1999), όπου σημειώνεται πως τα κράτη «δεν θα ενισχύουν τη δική τους ασφάλεια σε βάρος της ασφάλειας των άλλων κρατών».

Γιατί όλες αυτές και άλλες διεθνείς συμφωνίες, «οργανισμοί ασφαλείας», «δεσμεύσεις» και πάει λέγοντας δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τον πόλεμο στην Ουκρανία;

Γιατί, παρ' όλες τις συμφωνίες και δεσμεύσεις, είδαμε την εξάπλωση του ΝΑΤΟ; Την κατασκευή νέων καταστροφικών οπλικών συστημάτων; Την ανατροπή όλων των πυρηνικών δογμάτων και την απόσυρση των δύο μεγάλων πυρηνικών δυνάμεων από τη ρητή δέσμευση ότι δεν θα χρησιμοποιήσουν πρώτες πυρηνικά όπλα; Γιατί έχουν εκτιναχθεί σε πρωτοφανή επίπεδα οι παγκόσμιες πολεμικές δαπάνες; Τι πληρώνουν με το αίμα τους ο λαός της Ουκρανίας και οι άλλοι λαοί προς το παρόν με τη συρρίκνωση του εισοδήματός τους;

Η αλήθεια για το γιατί όλα αυτά τα συστήματα ασφαλείας δεν έχουν δουλέψει και δεν έχουν φέρει την πολυπόθητη ειρήνη βρίσκεται στο ότι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σβήσουν τις αιτίες για τις οποίες διεξάγονται οι πόλεμοι στην εποχή μας. Σήμερα, σε όλο τον πλανήτη, έχει επικρατήσει το σύστημα εκείνο που ως «κινητήρα» του έχει τα κέρδη όσων έχουν στα χέρια τους τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, δηλαδή μιλάμε για μεγάλες εταιρείες, μονοπώλια, που μάχονται για τα μερίδια των αγορών.

Αποδεικνύεται πως όλες οι «δεσμεύσεις» και οι «αρχές ασφαλείας» δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τον πόλεμο, όπως λέμε «πήγαν περίπατο», γιατί το σύστημα του καπιταλισμού «έχει στο αίμα του» την αιματοχυσία, τη σύγκρουση, τις αγεφύρωτες αντιθέσεις ανάμεσα σε μεγάλα συμφέροντα, συμφέροντα που είναι μακριά από αυτά των λαών.

Είναι, λοιπόν, «στάχτη στα μάτια» των λαών οι διάφορες εικασίες πως τη μακρόχρονη ή και μόνιμη ειρήνη μπορούν να φέρουν νέες συμφωνίες, ή νέες «αρχιτεκτονικές ασφαλείας», που κάποιοι εξακολουθούν να διαφημίζουν, για δήθεν ένα «ΝΑΤΟ χωρίς επιθετικούς σχεδιασμούς» και μια «Ευρώπη απογαλακτισμένη από τις ΗΠΑ», που όλοι τους θα λαμβάνουν υπόψη τις ρωσικές «ανησυχίες ασφάλειας».

Η αλήθεια, που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, είναι ότι όπως ο λύκος δεν μπορεί να γίνει χορτοφάγος, έτσι και ο καπιταλισμός δεν μπορεί να γίνει «ανθρώπινος» και «ειρηνικός», όσο κι αν ασπρίζει η τρίχα του.

Το πλέον εντυπωσιακό, ωστόσο, στο συγκεκριμένο «Κάλεσμα για την Ειρήνη», είναι πως δεν υπάρχει καμία αναφορά στον πόλεμο που εκτυλίσσεται εδώ και 120 μέρες στην Ουκρανία και όπου η απαράδεκτη ρωσική εισβολή, για την οποία επίσης δεν υπάρχει καμία αναφορά, έδωσε μόνο την τυπική ημερομηνία έναρξης της σύγκρουσης ανάμεσα στις δυνάμεις του ευρωατλαντισμού και στη Ρωσία, μετατρέποντας τον λαό της Ουκρανίας σε «σάκο του μποξ».

Δεν υπάρχει επίσης καμία αναφορά στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, στους σχεδιασμούς της, όπως είναι ο ευρωστρατός, αλλά και στις ευθύνες των αστικών τάξεων των χωρών - μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ακόμη, δεν υπάρχει καμία αναφορά στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, όπως είναι η Ρωσία (2η στρατιωτική δύναμη του πλανήτη), ή η Κίνα (3η παγκόσμια στρατιωτική δύναμη).

Μπορούν, όμως, να κατανοηθούν οι διεθνείς εξελίξεις και να τεθούν οι στόχοι πάλης χωρίς να λαμβάνονται υπόψη όλο το «τοπίο» του σύγχρονου κόσμου και οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που διεξάγονται σε αυτόν;

Πώς γίνεται να συμμετέχεις με δύο υπουργούς στην κυβέρνηση της σοσιαλδημοκρατίας με την «αριστερά» στην Ισπανία, η οποία ανελλιπώς υποστηρίζει τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, με πρόσφατα παραδείγματα την αποστολή 200 τόνων εξοπλισμού, αντιαεροπορικών πυραύλων και τεθωρακισμένων «Leopard» στην αντιδραστική κυβέρνηση της Ουκρανίας και ταυτόχρονα να υπογράφεις ένα κείμενο δήθεν «υπέρ της ειρήνης»;

Δεν είναι υποκριτική αυτή η στάση του ευρωκομμουνιστικού ΚΚ Ισπανίας;

Σήμερα, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι στη χώρα μας συνειδητοποιούν τους κινδύνους από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και μαζί με τους κομμουνιστές μπαίνουν στην πάλη ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και επεμβάσεις, για την αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς για τις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών πολέμων. Ενάντια στις ξένες βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για την επιστροφή των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων. Ενάντια στην αποθήκευση στη χώρα μας πυρηνικών όπλων, όπως και ενάντια σε όλα τα όπλα μαζικής καταστροφής.

Μέσα σε αυτό το αυξανόμενο αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα επιβάλλεται να ξεπερνιούνται αυταπάτες, να αποκρούεται η κούφια πασιφιστική φλυαρία, που καλλιεργούν αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις και να ωριμάζουν η αντικαπιταλιστική κατεύθυνση της πάλης, η συνειδητοποίηση πως ο πόλεμος είναι «νύχι - κρέας» με τον καπιταλισμό, αποτέλεσμα της διαπάλης των μονοπωλίων και πως για την πραγματική ειρήνη, ασφάλεια και ευημερία των λαών είναι αναγκαία η ανατροπή του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος και η οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Eurokinissi

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στα σχετικά Συμπεράσματα, «η ΕΕ διατηρεί τη σταθερή της δέσμευση να προσφέρει πρόσθετη στρατιωτική υποστήριξη για να βοηθήσει την Ουκρανία να ασκήσει το φυσικό της δικαίωμα να αμυνθεί κατά της ρωσικής επίθεσης και να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της. Για τον σκοπό αυτό, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζητά από το Συμβούλιο να ενεργήσει ταχέως για περαιτέρω αύξηση της στρατιωτικής υποστήριξης», στέλνοντας κι άλλον, πιο σύγχρονο και πιο θανατηφόρο οπλισμό.

Εξάλλου, το ΕΣ αναγνώρισε την «ευρωπαϊκή προοπτική» των Ουκρανίας, Μολδαβίας και Γεωργίας κι αποφάσισε να χορηγήσει καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στις δύο πρώτες, για δε την τρίτη δηλώνει έτοιμο να της χορηγήσει αυτό το καθεστώς «όταν θα έχει σημειωθεί πρόοδος ως προς τις προτεραιότητες που αναφέρονται στη γνώμη της Επιτροπής για την αίτηση προσχώρησής της».

Στο μεταξύ, στην ξεχωριστή Σύνοδο ΕΕ - Δυτικών Βαλκανίων, με τη συμμετοχή των ηγετών των χωρών τους, αναδείχτηκαν ξανά οι δυσκολίες να «περπατήσει» ο σχεδιασμός της ΕΕ στην περιοχή, λόγω σφοδρών αντιπαραθέσεων με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα αλλά και στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού άξονα, εξ ου και για άλλη μια φορά δεν ξεκίνησαν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις για Βόρεια Μακεδονία και Αλβανία. Αναφέρεται στα σχετικά Συμπεράσματα ότι «η ΕΕ εκφράζει την απόλυτη και αδιαμφισβήτητη προσήλωσή της στην προοπτική προσχώρησης των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ και ζητεί την επιτάχυνση της διαδικασίας προσχώρησης»...

Στα Συμπεράσματα γίνεται αναφορά και στην Τουρκία, με το ΕΣ να εκφράζει «βαθιά ανησυχία για τις πρόσφατες επανειλημμένες ενέργειες και δηλώσεις της», καλώντας την «να σέβεται την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών - μελών της ΕΕ», «να σεβαστεί πλήρως το Διεθνές Δίκαιο, να αποκλιμακώσει τις εντάσεις προς όφελος της περιφερειακής σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και να προαγάγει τις σχέσεις καλής γειτονίας με βιώσιμο τρόπο», τα γνωστά «ευχολόγια», την ώρα που με πρόταγμα την ευρωΝΑΤΟική σταθερότητα και συνοχή στην Ανατ. Μεσόγειο, τα ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα μπαίνουν στο κρεβάτι του Προκρούστη.

Το ΕΣ έκανε και «στρατηγική συζήτηση» για τις σχέσεις της ΕΕ με τους «εταίρους» της στην Ευρώπη, με στόχο τη «σύσταση ευρωπαϊκής πολιτικής κοινότητας», προκειμένου «να υπάρξει μια πλατφόρμα πολιτικού συντονισμού για τις ευρωπαϊκές χώρες όλης της ηπείρου», που τελικά «θα μπορεί να περιλαμβάνει όλες τις ευρωπαϊκές χώρες με τις οποίες έχουμε στενές σχέσεις». Προς τούτο «θα επιδιωχθεί η προώθηση πολιτικού διαλόγου και συνεργασίας για την αντιμετώπιση ζητημάτων κοινού ενδιαφέροντος ώστε να ενισχυθούν η ασφάλεια, η σταθερότητα και η ευημερία της ευρωπαϊκής ηπείρου».

Την Παρασκευή έγινε ειδική Σύνοδος Κορυφής για το ευρώ, για την επιβράδυνση της ανάπτυξης στην ΕΕ, τον πληθωρισμό και τις αυξήσεις των τιμών στην Ενέργεια, ενώ συζητήθηκαν και οι ειδικές ανά χώρα «συστάσεις», στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, κατ' εφαρμογή των μνημονίων διαρκείας που καταδυναστεύουν τα λαϊκά στρώματα.

Αυτά με φόντο τις σφοδρές συνέπειες από τον πόλεμο κυρώσεων και αντικυρώσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη με θύματα πάλι τους λαούς και «προειδοποιήσεις», όπως του Γερμανού υπουργού Οικονομίας, Ρ. Χάμπεκ, πως ο Βλ. Πούτιν «θέλει να διαλύσει τη Γερμανία» (!) και πως εάν η προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα, η Γερμανία οδεύει προς έλλειψη, η οποία συνεπάγεται ότι κάποιες βιομηχανίες θα έπρεπε να σταματήσουν την παραγωγή και να απολύσουν εργαζόμενους, κάποιες περιοχές θα έχαναν ολόκληρα βιομηχανικά συγκροτήματα, οι αλυσίδες εφοδιασμού θα μπορούσαν να καταρρεύσουν, οι άνθρωποι θα χρεώνονταν για να πληρώσουν τους λογαριασμούς θέρμανσης, θα γίνονταν φτωχότεροι. «Και δεν μιλάμε μόνο για μέρες ή εβδομάδες, αλλά για πολύ καιρό», τονίζει ο Χάμπεκ.

Επίσης ο Κυρ. Μητσοτάκης πριν από τη Σύνοδο προϊδέασε για τα χειρότερα που έρχονται λέγοντας πως «οι ευρωπαϊκές οικονομίες αντιμετωπίζουν το φάσμα της ακρίβειας και του πληθωρισμού» και «οι δυνατότητες των προϋπολογισμών να αντιμετωπίσουν αυτήν την κρίση είναι πεπερασμένες».

Εξάλλου, σε δηλώσεις του με το πέρας της Συνόδου, την Παρασκευή, επιβεβαίωσε ότι εκφράστηκε εκεί «ανησυχία για την έξαρση του πληθωρισμού», ενώ παρέπεμψε σε ευρωενωσιακές αποφάσεις κάπου τον Οκτώβρη. Δεν περπάτησαν δηλαδή - λόγω αντιθέσεων στο εσωτερικό της ΕΕ - ούτε τώρα προτάσεις, όπως αυτή που στηρίζει και η ελληνική κυβέρνηση, για επιβολή πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου. Μόνο «έχει ωριμάσει η σκέψη ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες προκειμένου η Κομισιόν να προτείνει αλλαγές στην αγορά του φυσικού αερίου και να γίνει η αποσύνδεση τιμών αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας», όπως είπε ο πρωθυπουργός την Παρασκευή, χαρακτηρίζοντάς την μια «δουλειά περίπλοκη», με την ευχή να είναι «έτοιμη ως το τέλος του καλοκαιριού» προκειμένου να παρθούν αποφάσεις στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Ακόμη, ο πρωθυπουργός χαιρέτισε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για Ουκρανία, Μολδαβία και Γεωργία, ενώ για τα Δυτ. Βαλκάνια στηλίτευσε τις «καθυστερήσεις» που παρατηρούνται στην ενταξιακή διαδικασία για τις χώρες τους.

Για την Τουρκία δήλωσε ότι η κυβέρνηση καλύπτεται «απόλυτα» από τα Συμπεράσματα του ΕΣ και έστειλε μήνυμα προς την Αγκυρα ζητώντας «αποκλιμάκωση» με «καλόπιστο» και «παραγωγικό διάλογο» με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, ως βάση για το διμερές παζάρι, προκειμένου «να επιλύουμε τα θέματα τα οποία έχουμε». Εμφανίστηκε εξάλλου διαθέσιμος για συνάντηση με τον Ερντογάν, πιθανόν και στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, τις επόμενες μέρες στη Μαδρίτη.

Τέλος, για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών είπε ότι η κυβέρνηση συνεχίζει τη «δουλειά της με ακόμα μεγαλύτερη μεταρρυθμιστική ένταση και διάθεση».

Σε σχόλιό του για το κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Οι γνωστές ανέξοδες διατυπώσεις σε κείμενα της ΕΕ, για τις οποίες πανηγυρίζει η κυβέρνηση, δεν μπορούν να κρύψουν ότι η αντιμετώπιση της Τουρκίας ως "στρατηγικού συμμάχου", τόσο της ΕΕ όσο και του ΝΑΤΟ, είναι αυτή που τροφοδοτεί τη στάση και τις διεκδικήσεις του τουρκικού κράτους».

Οι παγκόσμιες τιμές του σιταριού και του κριθαριού αυξήθηκαν κατά 31% κατά τη διάρκεια του 2021. Η τιμή του ηλιελαίου αυξήθηκε περισσότερο από 60% την ίδια περίοδο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δείκτης των παγκόσμιων τιμών τροφίμων του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) παρουσίασε άνοδο μεγαλύτερη από 50% από τα μέσα του 2020 μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου.

Η πορεία αυτή των τιμών βασικών αγαθών αποτελεί το μοιραίο αποτέλεσμα της εφαρμοζόμενης «επεκτατικής» πολιτικής («κόψιμο» χρήματος κ.λπ.), του πακτωλού των χρηματοδοτήσεων προς τους μονοπωλιακούς ομίλους για την προώθηση της «πράσινης» συμφωνίας της ΕΕ και του «πράσινου new deal» των ΗΠΑ, για την ενίσχυση των εξοπλισμών κ.λπ. που οδηγούν σε εκτίναξη του πληθωρισμού.

Επίσης, την ακρίβεια στα τρόφιμα τροφοδοτεί η κυρίαρχη λογική της «εξωστρέφειας της οικονομίας», που επιβάλλουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, δηλαδή της ανάπτυξης της παραγωγής με κατεύθυνση όχι την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αλλά την κερδοφορία, προωθώντας τις εξαγωγές που φέρνουν μεγαλύτερη κερδοφορία με την εξασφάλιση υψηλότερων τιμών.

Το ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία δημιούργησε ορισμένα προβλήματα στη διοχέτευση βασικών αγροτικών προϊόντων (μαλακό σιτάρι, ηλίανθος, αραβόσιτος κ.ά.) κυρίως της Ουκρανίας και σε έναν πολύ μικρότερο βαθμό της Ρωσίας, καθώς και ορισμένων αγροτικών εισροών (κυρίως λιπασμάτων) στις διεθνείς αγορές, με αποτέλεσμα να ανοίξει μια συζήτηση σε σχέση με την επάρκεια βασικών τροφίμων και αν η παγκόσμια παραγωγή μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού της Γης, με δεδομένο ότι αυτές οι δυο χώρες είναι σημαντικοί εξαγωγείς των συγκεκριμένων προϊόντων.

Μια όσο το δυνατόν αντικειμενική εκτίμηση της δυνατότητας κάλυψης των διατροφικών αναγκών σε ΕΕ και Ελλάδα είναι η εξής:

• Η ΕΕ είναι σε μεγάλο βαθμό αυτάρκης όσον αφορά τα βασικά γεωργικά προϊόντα, δεδομένου ότι είναι σημαντικός εξαγωγέας σιταριού και κριθαριού και μπορεί να καλύπτει την κατανάλωση άλλων βασικών καλλιεργειών, όπως ο αραβόσιτος ή η ζάχαρη. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εξαγωγές της ΕΕ (κύριοι εξαγωγείς είναι η Γερμανία και η Γαλλία) σε μαλακό σιτάρι ξεπερνούν τους 20 εκατ. τόνους ετησίως, τη στιγμή που οι εισαγωγές της ΕΕ από Ρωσία - Ουκρανία μόλις που προσεγγίζουν το 1 εκατ. τόνους. Η ΕΕ είναι επίσης σε μεγάλο βαθμό αυτάρκης όσον αφορά τα κτηνοτροφικά προϊόντα με μόνη εξαίρεση τα αλιεύματα.
• Σε ό,τι αφορά τις αγροτικές εισροές, όλη την περίοδο μετά το ξέσπασμα του πολέμου αναδείχτηκε ο βαθμός εξάρτησης της ΕΕ από τις εισαγωγές Ενέργειας, λιπασμάτων και σε έναν βαθμό και ζωοτροφών στο πλαίσιο της αλληλεξάρτησης ανάμεσα στις καπιταλιστικές οικονομίες.
• Η Ελλάδα είναι ελλειμματική σε ορισμένα βασικά διατροφικά προϊόντα (π.χ. μαλακό σιτάρι, ζάχαρη, κρέας βόειο και χοιρινό, γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα αγελάδας) ως αποτέλεσμα της διαχρονικά εφαρμοζόμενης ΚΑΠ στο πλαίσιο του διεθνοποιημένου μονοπωλιακού ανταγωνισμού, παρά τις παραγωγικές δυνατότητες που διαθέτει, αλλά και το γεγονός ότι παρουσίαζε αυτάρκεια σε ορισμένα από αυτά (π.χ. μαλακό σιτάρι, ζάχαρη) πριν την ενσωμάτωσή της στην ΕΟΚ/ΕΕ. Παράλληλα, τις τελευταίες δεκαετίες, μια σειρά στρατηγικής σημασίας υποδομές (π.χ. βιομηχανία λιπασμάτων, ζάχαρης κ.λπ.) οδηγήθηκαν σε απαξίωση ή και σε λουκέτο. Η υπάρχουσα εγχώρια παραγωγή μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σε ορισμένα δημητριακά (ρύζι, σκληρό σιτάρι), σε φρούτα, λαχανικά, ελαιόλαδο και σε σημαντικό βαθμό σε κρέας πουλερικών. Οι ελληνικές εισαγωγές μαλακού σίτου από Ρωσία - Ουκρανία τα προηγούμενα χρόνια έφταναν ετησίως τους 300 χιλιάδες τόνους (περίπου 30% του συνόλου των εισαγωγών μαλακού σίτου). Με βάση την κυβέρνηση, οι ανάγκες αυτές για την τρέχουσα περίοδο έχουν ήδη καλυφθεί με εισαγωγές που πραγματοποιούν οι αλευροβιομήχανοι από χώρες της ΕΕ όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία και άλλες χώρες.

Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία συνοδεύτηκε από νέα εκτόξευση των τιμών των βασικών προϊόντων, καθώς αυτός αποτελεί χρυσή «ευκαιρία» για μονοπωλιακά υπερκέρδη στο έδαφος της καταστροφής και της ανασφάλειας που προκαλεί.

Με πρόφαση τη «διαταραχή» του διεθνούς εμπορίου, μέσω του οποίου διακινείται το 20% του συνολικού όγκου των βασικών διατροφικών προϊόντων, άρχισαν να δημιουργούνται «ανησυχίες» σχετικά με την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια. Οι «ανησυχίες» αυτές επικεντρώνονται κυρίως στην παγκόσμια αγορά σίτου, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι οι τιμές στις προθεσμιακές αγορές σίτου, που είναι χρηματιστηριακό είδος, αυξήθηκαν κατά 70% μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Για την ερμηνεία αυτών των εξελίξεων βασικές παράμετροι που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι οι εξής:

• Το διεθνές εμπόριο βασικών αγροτικών αγαθών αποτελεί υπόθεση 4 μονοπωλιακών ομίλων, των γνωστών ως «ABCD» από τα αρχικά των επωνυμιών τους (ADM, «Bunge», «Cargill» και «Dreyfus»). Η κερδοφορία τους εκτοξεύτηκε από την έναρξη του πολέμου, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα της «Cargill» (στη λίστα του Forbes είναι η μεγαλύτερη ιδιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ) που στη χρήση του 2021 (έληξε στις 31/5/22) κατέγραψε, σύμφωνα με το «Bloomberg», τα υψηλότερα κέρδη στα 156 χρόνια ιστορίας της. Ο συγκεκριμένος όμιλος μονοπωλεί τις εξαγωγές ρωσικών σιτηρών, οι οποίες μειώθηκαν μόλις κατά 11% σε σχέση με πέρυσι, καθώς εξασφάλισε νέες αγορές, όπως του Ισραήλ, παρά τις κυρώσεις της Δύσης, αυξάνοντας τα κέρδη του κατά 1,9 δισ. δολάρια λόγω της έκρηξης των τιμών. Την ίδια στιγμή η Ουκρανία, παρά τα εντεινόμενα παζάρια, δεν εξάγει περισσότερο από το ένα τέταρτο από όσα αγροτικά προϊόντα θα μπορούσε να εξάγει υπό κανονικές συνθήκες, ενώ έχουν περιοριστεί και οι προοπτικές της νέας παραγωγής λόγω ζημιών σε υποδομές, μετακίνησης πληθυσμών, εγκατάλειψης εκμεταλλεύσεων κ.λπ. (π.χ. πρόβλεψη για μείωση της παραγωγής σίτου κατά 40%). Η δυσκολία που προκύπτει σε χώρες με μεγάλο βαθμό εξάρτησης στα ουκρανικά αγροτικά προϊόντα (π.χ. Υεμένη, Λίβανος, Λιβύη, Τυνησία, Σομαλία κ.ά.) αξιοποιείται στη γενικότερη αντιπαράθεση ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (π.χ. ισχυρισμοί Ουκρανίας και ΕΕ - ΗΠΑ ότι ευθύνεται η Ρωσία που εμποδίζει τις εξαγωγές, η Ρωσία κατηγορεί την Ουκρανία ότι έχει ναρκοθετήσει τη Μαύρη Θάλασσα κ.λπ.).
• Αντίστοιχος είναι και ο βαθμός μονοπώλησης στην Ενέργεια - πετρέλαιο, αλλά και στα λιπάσματα, στα φυτοφάρμακα, στους σπόρους, στα υβρίδια, στους νεοσσούς κ.λπ., κλάδους στους οποίους σε παγκόσμιο επίπεδο 3-4 επιχειρήσεις ελέγχουν πάνω από το 70% της παραγωγής.
• Ο παράγοντας μονοπωλιακό υπερκέρδος είναι αυτός που ωθεί προς τα πάνω τις τιμές και στο επίπεδο της κάθε «εθνικής» αγοράς. Χαρακτηριστικά είναι τα κέρδη και οι ανατιμήσεις των αλυσίδων super market στην Ελλάδα την τελευταία διετία. Αρα η δήθεν διέξοδος που προβάλλεται από την πολιτική της ΕΕ για ανάπτυξη «τοπικών» αγορών και αλυσίδων εφοδιασμού είναι ατελέσφορη για την κοινωνική πλειοψηφία, από τη στιγμή που στις συνθήκες του διεθνοποιημένου καπιταλισμού σε κάθε επίπεδο της παραγωγής κουμάντο κάνουν τα μονοπώλια.

Σήμερα γίνεται λόγος γενικά και αόριστα για «επισιτιστική κρίση». Πρόκειται για έναν όρο που λειτουργεί αποπροσανατολιστικά, καθώς υποδηλώνει την έλλειψη τροφίμων, που αντικειμενικά δεν υφίσταται, ενώ ταυτόχρονα επισκιάζει το γεγονός ότι για τη στέρηση, την πείνα και τη φτώχεια που υπάρχουν στον πλανήτη, την αποκλειστική ευθύνη έχει ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, που γεννά την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τον πόλεμο κ.λπ., τη στιγμή που υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Παράλληλα, ο συγκεκριμένος όρος αξιοποιείται στον ανταγωνισμό ανάμεσα στα μονοπώλια των πιο παραδοσιακών κλάδων της μεταποίησης της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής και των αγροτικών εισροών με τα μονοπώλια της «πράσινης ανάπτυξης».

Τα πρώτα επιδιώκουν μεγαλύτερη «ευελιξία» στους όρους παραγωγής και χρήσης των προϊόντων τους (π.χ. σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εκτροφής των ζώων, στη χρήση φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων κ.λπ.), τα δεύτερα προωθούν την ενσωμάτωση στην παραγωγή καινοτομιών - νέων τεχνολογιών (π.χ. γεωργία ακριβείας, «τεχνητό» κρέας κ.λπ.) που προϋποθέτει την καταστροφή μιας σειράς επενδυμένων κεφαλαίων από τα μονοπώλια των πιο παραδοσιακών κλάδων. Και για τις δυο πλευρές ο πόλεμος αποτελεί «ευκαιρία» για να προωθήσουν τις επιδιώξεις τους, ενώ το τίμημα αυτού του ανταγωνισμού το πληρώνουν οι λαοί.

Ολα τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η άνοδος στην παραγωγικότητα της εργασίας, με τη χρήση των τεχνολογικών επιτευγμάτων, έχει ήδη οδηγήσει στην αύξηση του παγκόσμιου όγκου των παραγόμενων δημητριακών κατά 20% την τελευταία δεκαετία και πάνω από 50% την περίοδο 1990-2020.

Αντίστοιχα ισχύει και με άλλα βασικά προϊόντα και πρώτες ύλες. Και όλα αυτά παρά τις επιπτώσεις που έχουν ορισμένα δυσμενή καιρικά φαινόμενα, που σύμφωνα με μελέτες έχουν ενταθεί την τελευταία δεκαετία και βρίσκονται στο επίκεντρο της συζήτησης περί «αλλαγών» στο κλίμα. Ομως εξαιτίας του εκμεταλλευτικού και ληστρικού χαρακτήρα του καπιταλισμού, οι λαοί υποφέρουν από στερήσεις.

Για του λόγου το αληθές αναφέρονται τα εξής:

• Με βάση έκθεση του FAO για τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, η διαμόρφωση «εστιών πείνας» στον πλανήτη (π.χ. Υποσαχάρια Αφρική, Μέση Ανατολή κ.α.) δεν έχει την αιτία της σε αντικειμενική έλλειψη διατροφικών προϊόντων, αλλά στις πολεμικές συγκρούσεις που μαίνονται κατά τόπους και οδηγούν σε βίαιες εκτοπίσεις πληθυσμών και σε άλλα δεινά τους λαούς.

Η ίδια η έκθεση υπενθυμίζει ότι οι «ελλείψεις» τροφίμων και η εκτόξευση των τιμών σε βασικά διατροφικά είδη πυροδότησαν κατά το πρόσφατο παρελθόν «κοινωνικές αναταραχές» όπως τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» το 2010, όπου, στο πλαίσιο της συγχρονισμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, σημειώθηκε έκρηξη των τιμών βασικών προϊόντων. Εχει αποδειχτεί ότι τέτοιες «αναταραχές», αν δεν τις υποκινούν τις αξιοποιούν, σαν έτοιμα από καιρό, επιτελεία και υπηρεσίες ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών, ώστε να προχωρήσουν ευρύτεροι σχεδιασμοί και να διευκολυνθούν οι μπίζνες των δικών τους μονοπωλιακών ομίλων έναντι άλλων ανταγωνιστών.

• Η ΕΕ ομολογεί ότι στις σημερινές συνθήκες και με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα «δεν διακυβεύεται η διαθεσιμότητα τροφίμων, ωστόσο διακυβεύεται η οικονομική προσιτότητα των τροφίμων για τα άτομα χαμηλού εισοδήματος». Κάτι που ασφαλώς ισχύει διαχρονικά, αν αναλογιστεί κανείς το μέσο επίπεδο των μισθών, τον βαθμό επέκτασης των ελαστικών μορφών απασχόλησης και τώρα εντείνεται λόγω της ακόρεστης δίψας των μονοπωλίων για κέρδη κ.λπ.

Η ΕΕ δηλώνει έτοιμη να «συμβάλει» στην αντιμετώπιση μιας ενδεχόμενης παγκόσμιας «έλλειψης» σίτου, καθώς οι προοπτικές για τη συγκομιδή των χειμερινών καλλιεργειών στην Ευρώπη το 2022 είναι καλές, με δεδομένο ότι οι εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 1% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος και οι καλλιέργειες δεν επλήγησαν από δυσμενείς καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια του χειμώνα στα σημαντικά κράτη - μέλη παραγωγής.

Το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων δίνει τη δυνατότητα για ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών σε ασφαλή και ποιοτικά τρόφιμα. Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν υπήρξε στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε άλλη καπιταλιστική οικονομία, οργάνωση της παραγωγής με αυτό το κριτήριο.

Τα κίνητρα, οι επιδοτήσεις δίνονταν και παίρνονταν πίσω ανάλογα με τις ανάγκες της κερδοφορίας βιομηχάνων, εξαγωγέων, μεγαλεμπόρων και τραπεζιτών. Επίσης, όλες οι συμφωνίες, πάνω απ' όλα η ΚΑΠ, όλα τα προγράμματα, όλα τα κίνητρα έχουν σκοπό να οδηγήσουν σε μεγάλες μονάδες κτηνοτροφικής και γεωργικής παραγωγής καπιταλιστικού τύπου με μισθωτούς εργαζόμενους. Δεν έχουν σκοπό τους να εξασφαλίσουν στον αγρότη την παραμονή του στην αγροτική παραγωγή. Δίνονται τόσο όσο ακόμα χρειάζεται στα μονοπώλια της μεταποίησης και της εμπορίας να διατηρούν γύρω τους και μια στεφάνη καταχρεωμένων βιοπαλαιστών κτηνοτρόφων, από τους οποίους αγοράζουν πρώτες ύλες όσο - όσο.

Οι εξελίξεις και η όλη συζήτηση δικαιώνουν το ΚΚΕ, που είναι το μόνο κόμμα που αντιτάχθηκε στη λογική της «εξωστρέφειας», στην πολιτική της «πράσινης ανάπτυξης» που επιβάλλουν τα μονοπώλια και που παλεύει για κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, για κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων που λυμαίνονται τον κοινωνικό πλούτο, για μια οικονομία που θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία, στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, που θα έχει κριτήριο της παραγωγής την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.

Πηγές:

1. Ανακοίνωση Ευρωπαϊκής Επιτροπής: Διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας και ενίσχυση της ανθεκτικότητας των συστημάτων τροφίμων.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX:52022DC0133

2. Hunger Hotspots: FAO-WFP early warnings on acute food insecurity, June to September 2022 Outlook

https://www.wfp.org/publications/hunger-hotspots-fao-wfp-early-warnings-acute-food-insecurity-june-september-2022

3. FAO: Food outlook - June 2022

https://www.fao.org/3/cb9427en/cb9427en.pdf