Μαζί με τα εργατικά συνδικάτα, το δικό τους «παρών» στη μέρα δράσης την Τρίτη 28/4 προετοιμάζουν και αγροτικοί - κτηνοτροφικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες σε όλη τη χώρα, οργανώνοντας παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Περιφερειακές Ενότητες, τράπεζες, γραφεία του ΕΛΓΑ.

Οι βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφοι παραμένουν εκτός ακόμα και από αυτά τα στοιχειώδη μέτρα που έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση, παρότι βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, εξαιτίας της χαμηλής τιμής και ζήτησης στα αμνοερίφια το Πάσχα, των επιπτώσεων των μέτρων για τη λειτουργία των λαϊκών αγορών, όπως και της αναστολής της δραστηριότητας του επισιτιστικού - τουριστικού κλάδου, που έχουν ως αποτέλεσμα να μην απορροφάται ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής.

«Η κυβέρνηση με ευαγγέλιο την ΚΑΠ της ΕΕ από τη μία δίνει απλόχερα εκατομμύρια ευρώ στους μονοπωλιακούς ομίλους, με τη δικαιολογία ότι έχουν προβλήματα με τη διάθεση της παραγωγής και από την άλλη αρνείται τη στήριξη των μικρομεσαίων, αυτοαπασχολούμενων γεωργών και κτηνοτρόφων που αντιμετωπίζουν πραγματικό πρόβλημα διάθεσης των προϊόντων τους», επισημαίνουν σε ανακοινώσεις τους, καταγγέλλοντας ότι «ταυτόχρονα είναι στην ημερήσια διάταξη τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των μεσαζόντων, των μεγαλεμπόρων, των μεγαλοεξαγωγέων και των μεγαλοβιομήχανων, που εκτός από τη συμπίεση των τιμών και τους εκβιασμούς σε βάρος των μικρομεσαίων γεωργών και κτηνοτρόφων, περιλαμβάνουν και την εκτόξευση των τιμών στη λαϊκή κατανάλωση».

Οι Αγροτοκτηνοτροφικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες, μεταξύ άλλων, διεκδικούν: Να εξασφαλιστεί η κάλυψη του χαμένου εισοδήματος σε όλους τους πληττόμενους αγροτοκτηνοτρόφους. Με κρατική ευθύνη διοχέτευση της εγχώριας παραγωγής ευπαθών γεωργικών προϊόντων, αιγοπρόβειου κρέατος και αυγών στη λαϊκή κατανάλωση, χωρίς την κερδοσκοπία των διαφόρων μεσαζόντων, σε προσιτές τιμές και με ταυτόχρονη εξασφάλιση του εισοδήματος των παραγωγών. Απαλλαγή από εισφορές ατομικής ασφάλισης για όσο διαρκεί η πανδημία, χωρίς απώλεια συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Αμεση απόδοση 13ης σύνταξης. Αμεση αναστολή πλειστηριασμών, κατασχέσεων, κάθε μέτρου αναγκαστικής είσπραξης προς Δημόσιο, τράπεζες, ΔΕΚΟ, ιδιώτες.

Τις δυνάμεις της με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που σχεδιάζουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες στις 28/4 ενώνει η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ). «Διεκδικούμε τώρα την κατάργηση των μέτρων που πάρθηκαν με τις ΠΝΠ για τη διαχείριση της κρίσης. Δε συμβιβαζόμαστε με την "ευέλικτη" εργασία, που βάζει σε καραντίνα τα δικαιώματα των εργαζομένων», αναφέρει μεταξύ άλλων στο κάλεσμά της.

Η ΟΓΕ προγραμματίζει παρέμβαση σε δημόσιο μαιευτήριο στην Αθήνα, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι τα εξωτερικά ιατρεία των μαιευτικών κλινικών έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους, λόγω της πανδημίας, και οι γυναίκες αναγκάζονται «να πληρώνουν αδρά στον ιδιωτικό τομέα για τις αναγκαίες εξετάσεις προγεννητικού ελέγχου».

Κάλεσμα στα σωματεία των συνταξιούχων να συμπαρασταθούν, με κάθε τρόπο και με τα μέτρα προφύλαξης που χρειάζονται, στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες του εργατικού κινήματος στις 28 Απρίλη, απευθύνουν και οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις, τονίζοντας ότι το σύνθημα της μέρας δράσης «Πληρώσαμε πολλά! Δεν θα πληρώσουμε ξανά» εκφράζει απόλυτα και τους απόμαχους της δουλειάς, «αφού όλες οι κυβερνήσεις έχουν τσακίσει όλα τα δικαιώματά μας που τα πληρώσαμε σε όλη μας τη ζωή».

Μεταξύ άλλων προγραμματίζουν στάσεις εργασίας, συνελεύσεις και συγκεντρώσεις σε κλάδους και χώρους δουλειάς που βρίσκονται σε λειτουργία, παραστάσεις διαμαρτυρίας και άλλες παρεμβάσεις για τους εργαζόμενους που έχουν βρεθεί μαζικά στην ανεργία και σε νέα δεσμά «ευελιξίας», ενώ με τις παρεμβάσεις τους μπαίνουν παράλληλα στην τελική ευθεία για την προετοιμασία της απεργίας της Πρωτομαγιάς.

Με σύνθημα «Πληρώσαμε πολλά! Δεν θα πληρώσουμε ξανά!», το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους να στείλουν μήνυμα πως οι ανάγκες, τα δικαιώματα και οι διεκδικήσεις τους δεν θα μπουν σε καραντίνα. «Διεκδικούμε τώρα την κατάργηση των μέτρων που πάρθηκαν με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου για τη διαχείριση της κρίσης. Προετοιμαζόμαστε από τώρα και για την επόμενη μέρα, με ενίσχυση της οργάνωσής μας σε κάθε χώρο δουλειάς για να διεκδικήσουμε ζωή και δουλειά με δικαιώματα, να διεκδικήσουμε όλες τις ανάγκες μας», τονίζει σε ανακοίνωσή του.

Στάση εργασίας (1 μ.μ. έως 5 μ.μ.) έχει προκηρύξει για τις 28/4 το Συνδικάτο Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής. Στο πλαίσιο της κινητοποίησης καλεί σε συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος στη 1.30 μ.μ. και στη συνέχεια σε μοτο-πορεία (θα προηγηθούν προσυγκεντρώσεις των παραρτημάτων του Συνδικάτου, σε Περιστέρι, Ν. Φιλαδέλφεια και Ζωγράφου).

Από την κοινή κινητοποίηση που έκαναν στο υπουργείο Εργασίας οι Ομοσπονδίες και Συνδικάτα σε Φάρμακο και Τρόφιμα - Ποτά

Προετοιμάζοντας την κινητοποίηση, το κλαδικό Συνδικάτο της Αττικής πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη με επιχειρησιακά σωματεία, ενώ τα παραρτήματά του απευθύνονται με εξορμήσεις στους εργαζόμενους σε επισιτιστικές επιχειρήσεις που παραμένουν ανοιχτές, ιδιαίτερα στους διανομείς, για τους οποίους ετοιμάστηκε ξεχωριστή αφίσα που αποτυπώνει τα αιτήματα για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, αξιοπρεπείς μισθούς, ένταξη στα ΒΑΕ, 5ήμερο και 8ωρο. Σε μια ειδικότητα με αυξημένα εργατικά «ατυχήματα», ελλιπή μέσα ατομικής προστασίας και μεγάλη εντατικοποίηση, οι συνθήκες της πανδημίας εκθέτουν σε ακόμα περισσότερους κινδύνους τους εργαζόμενους.

Παράλληλα, σε συνέχεια του κοινού υπομνήματος 43 κλαδικών και επιχειρησιακών σωματείων, στο επίκεντρο μπαίνουν οι διεκδικήσεις για τους «εξτρατζήδες», τους συμβασιούχους, τους «ελαστικά» εργαζόμενους, τους εποχικούς στα ξενοδοχεία και άλλες επιχειρήσεις του κλάδου, που βρέθηκαν πρώτοι στην ανεργία, χωρίς μεροκάματο, χωρίς να ξέρουν πότε θα ξαναδουλέψουν, αποκλείονται όμως ακόμα και από τα στοιχειώδη μέτρα στήριξης.

Εξω από το υπουργείο Εργασίας συναντήθηκαν αυτήν τη βδομάδα εργαζόμενοι στον κλάδο Τύπου - Χάρτου και απολυμένοι του Αεροδρομίου Αθήνας

Στάσεις εργασίας και συνελεύσεις σε εργοτάξια καθώς και περιοδείες σε γιαπιά σχεδιάζουν τα σωματεία των οικοδόμων.

Η Ομοσπονδία Οικοδόμων έχει καλέσει όλα τα σωματεία να προκηρύξουν για τις 28/4 στάσεις εργασίας στους χώρους δουλειάς, να χρησιμοποιήσουν κάθε πρόσφορο μέσο για την ενημέρωση των εργαζομένων, να οργανώσουν συζήτηση με επίκεντρο την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη απέναντι στον νέο κύκλο της επίθεσης, μπροστά και στην απεργία της Πρωτομαγιάς.

Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας προχωρά σε στάσεις εργασίας (12 μ. έως τη λήξη της βάρδιας) και συνελεύσεις σε εργοτάξια (ανάπλαση Φαληρικού Ορμου, πρώην εγκαταστάσεις της «Παπαστράτος» στον Πειραιά, επέκταση «River West» στη λεωφ. Κηφισού, πρώην εργοστάσιο «Πεταλούδα» στη λεωφ. Κηφισού, κατασκευή του κολεγίου «Saint Catherine's» στη Λυκόβρυση). Παράλληλα, οργανώνει περιοδείες σε γιαπιά στις γειτονιές, ενώ στις 6 μ.μ. θα πραγματοποιήσει μοτο-πορεία, μαζί με άλλα σωματεία στις Κατασκευές, από την πλατεία Κάνιγγος προς τις εργατογειτονιές της Αθήνας.

Αντίστοιχα, το Συνδικάτο Οικοδόμων Θεσσαλονίκης προγραμματίζει στάση εργασίας (11 π.μ. - 1 μ.μ.) και συνελεύσεις στα εργοτάξια του Αεροδρομίου και του «Electra Palace».

Στην Πάτρα, το Συνδικάτο Οικοδόμων προχωρά σε στάσεις εργασίας και συνελεύσεις σε εργοτάξια («Αρσακείου», οδού Μανιακίου, οδού Καρόλου και στο εργοτάξιο του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου πρόσφατα καταγράφηκε σοβαρό εργατικό «ατύχημα»).

Από τις πρώτες μέρες της πανδημίας τα Συνδικάτα βρέθηκαν στους χώρους δουλειάς καταγράφοντας προβλήματα, ανυπαρξία μέτρων υγιεινής (π.χ. αντισηπτικά, σαπούνια, αποδυτήρια), απουσία προβλέψεων για να μη συνωστίζονται οι εργαζόμενοι. Παράλληλα, Ομοσπονδία και Σωματεία έδωσαν μάχη με κινητοποιήσεις στα υπουργεία για την ένταξη χιλιάδων εργαζομένων του κλάδου στο επίδομα των 800 ευρώ, από το οποίο αρχικά είχαν εξαιρεθεί. Με εφόδιο αυτήν τη δράση, συνεχίζουν τη διεκδίκηση, τόσο για τα μέτρα στα εργοτάξια όσο και για να συμπεριληφθούν στο επίδομα οι οικοδόμοι που δούλευαν στα «κοινωφελή» προγράμματα και τώρα έχουν μείνει άνεργοι χωρίς δικαίωμα επιδότησης, οικοδόμοι και άλλοι εργαζόμενοι που δουλεύουν σε αρχαιολογικά σκάμματα και άλλες κατηγορίες που ακόμα εξαιρούνται.

«Οι οικοδόμοι γνωρίσαμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει καπιταλιστική κρίση όλα τα προηγούμενα χρόνια, βρεθήκαμε στις ουρές του ΟΑΕΔ για τα ψευτοπρογράμματα "καταπολέμησης της ανεργίας" με μεροκάματα των 20 ευρώ. Εχουμε πείρα τι σημαίνει "έκτακτα μέτρα", τα ίδια μας λέγανε και με τα μνημόνια», σχολιάζει το Συνδικάτο της Αθήνας και καλεί τους εργαζόμενους να οργανώσουν την πάλη τους.

Συνελεύσεις στις επιχειρήσεις «ΠΡΟΣΥΦΑΠΕ» και «ΣΥΝΦΑ», καθώς και παρεμβάσεις σε πολλά εργοστάσια του κλάδου, οργανώνουν την Τρίτη η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΟΕΦΣΕΕ) και το κλαδικό Συνδικάτο της Αττικής. «Δεν πρέπει να γίνουμε ξανά τα θύματα στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, στην ανάπτυξη που οραματίζονται», τονίζει η Ομοσπονδία.

Στον κλάδο των Τροφίμων, τα Σωματεία σε «Tasty» και «ΕΒΓΑ» θα συζητήσουν με τους εργαζόμενους στις αλλαγές βαρδιών και στα διαλείμματα, ενώ στη «ΦΑΓΕ» θα γίνει συζήτηση στα τμήματα. Τα κλαδικά Συνδικάτα της Αττικής και της Κ. Μακεδονίας θα κάνουν εξορμήσεις σε μια σειρά από επιχειρήσεις, το κλαδικό Συνδικάτο Ημαθίας - Πέλλας προγραμματίζει παρεμβάσεις σε διαλογητήρια - συσκευαστήρια και άλλες επιχειρήσεις. Παρεμβάσεις από την Ομοσπονδία και τα Σωματεία θα πραγματοποιηθούν σε χώρους δουλειάς και σε άλλες περιοχές.

Και στους δύο κλάδους η εργοδοσία βλέπει στην επιδημία μια «ευκαιρία» για ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία. Στο όνομα της... «κοινωνικής προσφοράς» και της «κοινής μάχης» που υποτίθεται δίνουν «όλοι μαζί», επιχειρηματικοί όμιλοι και εργαζόμενοι, απέναντι στην πανδημία, ισοπεδώνει εργατικά δικαιώματα, με σύμμαχο το τεράστιο αντεργατικό οπλοστάσιο και την ενίσχυσή του με τις πρόσφατες ΠΝΠ. Ετσι, οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε συνθήκες εντατικοποίησης με υπερωρίες, δουλειά τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες. Οι εργοδότες αποφεύγουν να χορηγήσουν στους εργαζόμενους άδειες που δικαιούνται (γονείς, ευπαθείς ομάδες), ενώ σε άλλες περιπτώσεις ασκούν πιέσεις στο προσωπικό, που οι ίδιοι κρατούν σε εφεδρεία, να κάνει χρήση της κανονικής του άδειας.

Την περασμένη Τετάρτη, οι Ομοσπονδίες και τα Συνδικάτα των δύο κλάδων έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας, ωστόσο η πολιτική του ηγεσία για μια ακόμα φορά αρνήθηκε να συναντηθεί με τους συνδικαλιστές...

Στάσεις εργασίας στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και σε εργοστάσια στην περιοχή του Θριασίου και της Αθήνας προγραμματίζει το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπη/κής Βιομηχανίας Ελλάδας, με τα παραρτήματά του να πραγματοποιούν συνεδριάσεις προετοιμασίας.

Το Συνδικάτο Μετάλλου και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας θα προχωρήσει σε παρέμβαση στην πύλη της «Alumil», ενώ προγραμματίζει παρεμβάσεις και συσκέψεις σε άλλους χώρους στη ΒΙΠΕ και περιοδεία στην «ΕΚΜΕ ΑΕ».

Η μέρα δράσης και η Πρωτομαγιά βρίσκουν τους εργαζόμενους του κλάδου αντιμέτωπους με απολύσεις, ανεργία, εκ περιτροπής εργασία, διαθεσιμότητες. Την ίδια στιγμή, μεγάλο κομμάτι των ανέργων του κλάδου δεν καλύπτεται ούτε από τα ελάχιστα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επέκταση του επιδόματος των 800 ευρώ στη Ζώνη, που είχε αρχικά εξαιρεθεί εντελώς, περιλαμβάνει μόνο τους εργαζόμενους που έλαβαν εποχικό επίδομα το περασμένο φθινόπωρο. Στο έδαφος αυτό, το Συνδικάτο απευθύνει κάλεσμα αγώνα στους εργαζόμενους.

Στο μεταξύ, στον κλάδο της Ενέργειας, το Συνδικάτο Εργαζομένων - Εργατοτεχνιτών Ενέργειας Δυτικής Μακεδονίας θα πραγματοποιήσει δίωρη στάση εργασίας και κινητοποίηση στην πύλη του ΑΗΣ Αμυνταίου, με αφορμή το κλείσιμο του εργοστασίου στο πλαίσιο της απολιγνιτοποίησης.

Πρωτοβουλίες για τους εργαζόμενους που δουλεύουν στο γραφείο αλλά και από το σπίτι οργανώνουν το Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικού Αττικής μαζί με επιχειρησιακά σωματεία.

Το Σωματείο Εργαζομένων «FIRST DATA» καλεί σε στάση εργασίας. Κατά τη διάρκειά της, αντιπροσωπεία του θα κάνει περιοδεία στις εγκαταστάσεις στη Σπ. Πάτση, ενώ αξιοποιώντας την τεχνολογία οι εργαζόμενοι θα επιδιώξουν να επικοινωνήσουν με τους συναδέλφους τους που δουλεύουν στις εγκαταστάσεις στον Αγ. Στέφανο αλλά και με όσους εργάζονται με τηλεργασία.

Αντίστοιχα, το Σωματείο Εργαζομένων στη «MELLON» θα κάνει συμβολική κινητοποίηση, στις 8 π.μ., στην είσοδο της εταιρείας, ενώ στις 12 το μεσημέρι οργανώνει τηλε-συζήτηση με τους εργαζόμενους. Τα Σωματεία καταγγέλλουν την εργοδοσία του ομίλου για την απόλυση εργαζόμενης της «Mellon Technologies» που βρισκόταν σε ειδική άδεια, όπως προβλέπεται για τις ευπαθείς ομάδες. Απαιτούν την επαναπρόσληψή της και ζητούν γι' αυτό συνάντηση με την εργοδοσία.

«Χιλιάδες εργαζόμενοι στον κλάδο μας είδαν να γίνεται λάστιχο η ζωή τους είτε με την τηλεργασία είτε με την εντατικοποίηση και το ξεχείλωμα του ωραρίου εργασίας», σημειώνει το κλαδικό Σωματείο και καλεί τους εργαζόμενους να στείλουν «ηχηρό μήνυμα πως δεν θα δεχτούμε ξανά να πληρώσουμε την κρίση τους», να απαιτήσουν να ακυρωθούν όλα τα αντεργατικά μέτρα που «σκοπό έχουν να επιβάλουν συνθήκες κόλασης στους χώρους δουλειάς και να εξασφαλίσουν με αυτόν τον τρόπο τα κέρδη των τραπεζιτών και των εργοδοτών του κλάδου το επόμενο διάστημα».

Τέλος, το κλαδικό Σωματείο θα κάνει περιοδείες στις κεντροποιημένες υπηρεσίες της Εθνικής Τράπεζας και της Alpha Bank, καθώς και σε καταστήματα της Τράπεζας Πειραιώς.

Κάλεσμα αγώνα και οργάνωσης στο σωματείο τους απευθύνει στους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Πιάνοντας το νήμα από τις παρεμβάσεις που έγιναν σε δεκάδες χώρους δουλειάς στις 15 Απρίλη, ο Σύλλογος σχεδιάζει να βρεθεί την Τρίτη εκ νέου σε καταστήματα σε πολλές περιοχές.

Η έλλειψη μέτρων για την προστασία της υγείας εργαζομένων και καταναλωτών, οι υπερωρίες και τα κομμένα ρεπό, η μη χορήγηση αδειών παραμένουν, ενώ η παράταση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, που φορτώνεται στις πλάτες των εργαζομένων, παραμένει σε ισχύ μέχρι τις 9 Μάη.

«Να μη μείνει κανένας εμποροϋπάλληλος μόνος του στην πανδημία και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Να μη δεχτούμε να πληρώσουμε για ακόμα μια φορά τα σπασμένα», σημειώνει ο Σύλλογος.

Επίσης, θα προχωρήσει σε παρεμβάσεις σε καταστήματα αλυσίδων που λειτουργούν ως e-shops, καθώς τα ρολά των επιχειρήσεων μπορεί να παραμένουν κατεβασμένα, όμως πίσω από αυτά εμποροϋπάλληλοι δουλεύουν σε άσχημες συνθήκες.

Αντίστοιχα, η Ενωση Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης προγραμματίζει περιοδείες στις 28/4 στις κεντρικές αποθήκες των σούπερ μάρκετ, ενώ για την προετοιμασία προχωρά σε διαδικτυακό ανοιχτό Διοικητικό Συμβούλιο, την Κυριακή 26/4, στις 6 μ.μ.

Παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς οργανώνουν το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου και οι εργοστασιακές του επιτροπές. Συγκεκριμένα, εξορμήσεις θα γίνουν την Τρίτη στις εταιρείες «ΜΕΓΑ» (5.30 π.μ.) και «Veridos - Ματσούκης» (6.30 π.μ.) ενώ συνελεύσεις των εργαζομένων προγραμματίζονται στις επιχειρήσεις «ΜΟΡΦΗ» (11 π.μ.), «Αφοί ΔΑΡΑ» (12 μ.), «Αφοί Βλάχου» (1.45 μ.μ.) και «News Press Hold» (7.30 μ.μ.).

Παράλληλα, η Ενωση Προσωπικού Πρακτορείων Εφημερίδων Αθηνών προκηρύσσει στάση εργασίας και καλεί σε συγκέντρωση στις 12.30 μ.μ. στο πρακτορείο «Αργος», όπου η εργοδοσία καθυστερεί συστηματικά την καταβολή της μισθοδοσίας, ενώ το τελευταίο διάστημα η «ψαλίδα» διευρύνεται.

Τις προηγούμενες μέρες, το Συνδικάτο κατήγγειλε με παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας ζητήματα εντατικοποίησης, εργοδοτικής ασυδοσίας, ελλιπών μέτρων προφύλαξης, απαίτησε να καταργηθούν οι αντεργατικές ρυθμίσεις των πρόσφατων ΠΝΠ, να καλυφθούν οι απώλειες στο εισόδημα των εργαζομένων των οποίων έχουν ανασταλεί οι συμβάσεις και καλούνται να ζήσουν με 800 ευρώ για 45 μέρες.

Το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής προχωρά σε στάση εργασίας (11 π.μ. έως τέλος ωραρίου) και σε συγκέντρωση στη 1 μ.μ. στο υπουργείο Εργασίας, αναδεικνύοντας τα προβλήματα των εργαζομένων στους δήμους.

Αντίστοιχα, το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ηλιούπολης προχωρά σε στάση εργασίας (8.30 π.μ. έως 10.30 π.μ.) και συγκέντρωση στο πάρκινγκ του δημαρχείου, ενώ περιοδείες και συσκέψεις - συνελεύσεις σε υπηρεσίες και εργοτάξια δήμων προγραμματίζει και ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ νομού Θεσσαλονίκης.

«Στους δήμους η κατάσταση κάθε μέρα που περνάει γίνεται όλο και χειρότερη», σημειώνει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής. Οπως εξηγεί, τα μέσα ατομικής προστασίας «δεν έχουν δοθεί στην πλειοψηφία των δήμων με την αιτιολογία ότι οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες ή ότι οι δήμοι δεν μπορούν να διαθέσουν τα ανάλογα κονδύλια». Ετσι, στις περισσότερες περιπτώσεις οι δημοτικές αρχές αρκούνται να χορηγήσουν ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα ζευγάρι γάντια και μια μάσκα μιας χρήσης και όχι τα προβλεπόμενα, ενώ προληπτικές εξετάσεις δεν γίνονται στους περισσότερους δήμους. Το Συνδικάτο καταγγέλλει μάλιστα ότι «σε πολλούς δήμους, ενώ οι ιατροί Εργασίας γνωμοδοτούν ότι συνάδελφοι πρέπει να κάνουν χρήση της ειδικής άδειας λόγω νοσημάτων που έχουν, οι δημοτικές αρχές τις κόβουν».

Στη μέρα δράσης συμμετέχουν τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ και ΠΕΠΡΝ, με παρεμβάσεις στα καράβια και παραστάσεις διαμαρτυρίας στις εφοπλιστικές ενώσεις. Σε ανακοίνωσή τους καταγγέλλουν τις μαζικές απολύσεις ναυτεργατών και τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας γι' αυτούς που συνεχίζουν να δουλεύουν. Επισημαίνουν ακόμα το σοβαρό πρόβλημα του επαναπατρισμού ναυτεργατών από ποντοπόρα και κρουαζιερόπλοια ανά τον κόσμο, αλλά και τα σοβαρά προβλήματα επιβίωσης των μακροχρόνια ανέργων.

Επίσης, αντιπροσωπείες της ΠΕΜΕΝ και της Συντονιστικής Επιτροπής ΚΕΣΕΝ/Μηχανικών θα πραγματοποιήσουν διαμαρτυρία στο υπουργείο Ναυτιλίας, απαιτώντας να δοθεί έκτακτο επίδομα για όλους τους μετεκπαιδευόμενους του ΚΕΣΕΝ στους οποίους έχει διακοπεί ο κύκλος σπουδών και να εφαρμοστεί άμεσα η τηλεκπαίδευση.

Σωματεία εκπαιδευτικών συνδυάζουν τη μέρα δράσης με την ανάγκη πλατιάς ενημέρωσης για το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο, με το οποίο η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο πλήγμα στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Στο πλαίσιο αυτό, σωματεία θα παραχωρήσουν συνεντεύξεις Τύπου έξω από σχολικά κτίρια, θα οργανώσουν παραστάσεις διαμαρτυρίας σε κατά τόπους Διευθύνσεις και εξορμήσεις ενημέρωσης σε σταθμούς συγκοινωνιών.

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής οργανώνει συμβολική διαμαρτυρία στις 9.30 π.μ. στο κτίριο της λεωφ. Αλεξάνδρας, όπου στεγάζονται οι υπηρεσίες υγειονομικού ελέγχου, αναδεικνύοντας τα μεγάλα προβλήματα υποστελέχωσης των υπηρεσιών, απαξίωσης από την κυβέρνηση και την Περιφέρεια του επιστημονικού δυναμικού, καθώς δεν το ενέταξαν στον αναγκαίο κεντρικό σχεδιασμό για τον έλεγχο της διασποράς του ιού σε κρίσιμους χώρους (π.χ. μεγάλους εργασιακούς χώρους, γηροκομεία, διαγνωστικά κέντρα κ.λπ.).

Σε συνέχεια της πολύμορφης αγωνιστικής δράσης που κορυφώθηκε στις 7 Απρίλη με παρεμβάσεις στα νοσοκομεία όλης της χώρας, η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και Σωματεία Εργαζομένων στα νοσοκομεία προχωρούν την Τρίτη 28/4 σε νέες συντονισμένες αγωνιστικές πρωτοβουλίες μέσα και έξω από τις δημόσιες μονάδες Υγείας.

Στις 3.30 μ.μ. της ίδιας μέρας, εκπρόσωποι της ΟΕΝΓΕ και όλων των υγειονομικών θα πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας.

Οι υγειονομικοί μεταξύ άλλων απαιτούν να ανακληθεί η απαράδεκτη απόφαση της «Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων» του υπουργείου και να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία των εργαζομένων στις δημόσιες μονάδες Υγείας.

Ηδη, το Σωματείο Εργαζομένων «Θριάσιου» Νοσοκομείου απευθύνει κάλεσμα προς τα υπόλοιπα σωματεία υγειονομικών, για κατάθεση κοινού υπομνήματος προς το υπουργείο την Τρίτη.

Μεταξύ άλλων, προγραμματίζονται και τα εξής:

-- Στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα ΤΕΠ το πρωί.

-- Στο Νοσοκομείο ΚΑΤ εξόρμηση ενημέρωσης και συζήτησης με εργαζόμενους και ασθενείς.

-- Το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου, στις 12 το μεσημέρι, στην είσοδο του σαλονιού του νοσοκομείου.

-- Τα Σωματεία Εργαζομένων στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης (Θεαγένειο, ΑΧΕΠΑ, Παπαγεωργίου κ.ά.) αποφάσισαν παρεμβάσεις στα νοσοκομεία από το πρωί και κινητοποίηση στις 12.30 μ.μ. έξω από την 3η και 4η ΥΠΕ στην Αριστοτέλους.

Eurokinissi

Η Σύνοδος είχε βασικό θέμα την πρόταση για το «Ταμείο Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης», προϊόν κι αυτή του γαλλογερμανικού «συμβιβασμού» στο πρόσφατο Γιούρογκρουπ, και παρέπεμψε ξανά... λίγο παρακάτω - και συγκεκριμένα στην επόμενη τηλεδιάσκεψη στις 6 Μάη - την αναζήτηση των όποιων εύθραυστων συμβιβασμών γύρω από τους όρους και τη μοιρασιά για τη θωράκιση των επιχειρηματικών ομίλων της ΕΕ από την καπιταλιστική κρίση που «χτυπάει την πόρτα», στέλνοντας σε κάθε περίπτωση το λογαριασμό στους λαούς.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, μετά το πέρας της Συνόδου, σημείωνε πως οι ηγέτες ζήτησαν από την Κομισιόν να επεξεργαστεί τα «σημεία μιας κοινής προσέγγισης» που θα παρουσιάσει στις 6 Μάη, παραδεχόμενος πως η συμφωνία για το Ταμείο και τον προϋπολογισμό της ΕΕ «θα είναι δύσκολη, αλλά υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση», ενώ ενδεικτικές είναι και οι διαρροές που αποδίδονται σε διπλωματικές πηγές, πως οι ηγέτες της ΕΕ «κινήθηκαν προς τα εμπρός χωρίς πραγματική σύμπνοια. Επαφίεται τώρα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τετραγωνίσει τον κύκλο».

Από την πλευρά της, η επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν, με το βλέμμα στην ψαλίδα ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη - μέλη που ανοίγει παραπέρα απειλώντας και τη συνοχή της Ενωσης, σημείωσε ότι «η ανάκαμψη δεν θα είναι συμμετρική αν δεν υπάρχει κοινή δράση» και τόνισε ότι αυτή πρέπει να σχεδιαστεί βάσει των ψηφιακών και «πράσινων» προτεραιοτήτων της ΕΕ, που έχουν στόχο να βρουν κερδοφόρες διεξόδους για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που προκαλούν την καπιταλιστική κρίση, αλλά και ότι η Κομισιόν θα εξετάσει «καινοτόμα χρηματοδοτικά εργαλεία» στον επόμενο προϋπολογισμό, στέλνοντας σε κάθε περίπτωση τον λογαριασμό στους λαούς.

Είχε προηγηθεί η «δραματική» έκκληση της προέδρου της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία προειδοποιώντας με ύφεση έως και 15% εντός του 2020, ζήτησε «γρήγορη δράση» και ακόμα πιο γενναία στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, σημειώνοντας ότι οι ηγέτες της ΕΕ κινδυνεύουν να «κάνουν πολύ λίγα, πολύ αργά».

Σύμφωνα με δημοσιεύματα σε διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, το σχέδιο της Κομισιόν που παρουσιάστηκε ως βάση συζήτησης ανέρχεται στα 2 τρισ. ευρώ και μεταξύ άλλων προβλέπει ότι η ΕΕ θα ενσωματώσει ένα «Ταμείο Ανάκαμψης», ύψους 300 δισ. ευρώ, στον προϋπολογισμό της για την περίοδο 2021 - 2027, καθώς και δύο ταμεία ύψους 200 δισ. ευρώ για την προστασία των εσωτερικών αγορών της, ότι θα αναδιαρθρώσει άλλα και ότι θα δανειστεί 320 δισ. ευρώ από τις κεφαλαιαγορές, με το μισό ποσό από τα κεφάλαια που θα αντλήσει να δίνεται στις χώρες με τη μορφή δανείων και το υπόλοιπο να παραμένει στον προϋπολογισμό της ΕΕ, για να καλύπτει τους ετήσιους τόκους, ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ.

Στη Σύνοδο, με αφορμή τους όρους για τη χρηματοδότηση του ταμείου αυτού, όπως και το αν τα σχετικά κονδύλια θα δίνονται με όρους «επιχορηγήσεων», οδηγώντας δηλαδή σε μια έμμεση «αμοιβαιοποίηση» των χρεών ανάμεσα στα κράτη - μέλη ή με όρους δανείων, ήρθαν ξανά στην επιφάνεια οι αγιάτρευτες αντιθέσεις που οξύνονται στο έδαφος της ανισομετρίας των καπιταλιστικών οικονομιών της ΕΕ, απειλώντας ακόμα και την ίδια τη συνοχή της ιμπεριαλιστικής ένωσης.

Στο τραπέζι άλλωστε βρίσκεται σταθερά το αίτημα των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης να μπορούν - με την «εγγύηση» της ΕΕ, επί της ουσίας της Γερμανίας - να δανειστούν φτηνά από τις διεθνείς αγορές για να τροφοδοτήσουν τις εκτεταμένες κρατικές παρεμβάσεις που απαιτούνται για τη διάσωση και ανάκαμψη των επιχειρηματικών τους ομίλων, «αίτημα» που στον έναν ή τον άλλο βαθμό αποτυπώθηκε και σε όλες τις προτάσεις που επαναλήφθηκαν προ της Συνόδου, όπως αυτές για την έκδοση «αέναων ομολόγων», χωρίς να δουν το ήδη πολύ μεγάλο κρατικό τους χρέος να διογκώνεται παραπέρα, με ό,τι αυτό σηματοδοτεί συνολικά για την ανταγωνιστικότητά τους.

Προτάσεις που βέβαια συνδέονται και με τα σχέδια για ακόμα στενότερη «δημοσιονομική ένωση» ανάμεσα στα κράτη - μέλη, που σηματοδοτούν μνημόνια διαρκείας για τους λαούς, αφού, όπως χαρακτηριστικά έγραφε γνωστός οικονομολόγος την περασμένη βδομάδα, «θα ήταν αφελές να φανταστεί κανείς πως θα υπήρχαν χώρες που θα μεταφέρουν τεράστιες ποσότητες των δικών τους χρημάτων σε άλλες και θα εγγυώνται για τα χρέη τους χωρίς να έχουν λόγο και με το παραπάνω στο πώς θα δαπανηθούν τα εν λόγω κεφάλαια».

Από την άλλη, οι «συντεταγμένες» που οριοθετούν τους στόχους της Γερμανίας - η οποία όπως επισημαίνουν στις αναλύσεις τους αστικά επιτελεία, όπως το ίδρυμα «Bruegel», με το τεράστιας έκτασης «επεκτατικό» πρόγραμμα στο εσωτερικό της για τη θωράκιση των δικών της επιχειρηματικών ομίλων, ανοίγει κι άλλο την «ψαλίδα» με τα υπόλοιπα κράτη - αφορούν από τη μια την προσπάθεια να διατηρηθεί η συνοχή της Ευρωζώνης, η ενιαία αγορά και το ευρώ, που αποτελεί και τη βάση των γερμανικών εξαγωγών, και από την άλλη να διατηρηθεί το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του φτηνού δανεισμού σε σχέση με τα άλλα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, με το βλέμμα στον ανταγωνισμό με ΗΠΑ και Κίνα.

Δίνοντας το στίγμα των παραπάνω, η Γερμανίδα καγκελάριος, λίγο πριν την έναρξη της Συνόδου στη γερμανική Βουλή, σημείωνε με νόημα πως η έκδοση ευρωομολόγων θα ήταν διαδικασία «χρονοβόρα και δύσκολη», επειδή τα κράτη - μέλη θα παρέδιδαν στην ΕΕ μέρος των δημοσιονομικών τους δικαιωμάτων και θα έπρεπε να αλλάξουν οι ευρωπαϊκές Συνθήκες, τονίζοντας πως το «βέλτιστο εργαλείο για την αλληλέγγυα χρηματοδότηση κοινών στόχων στην ΕΕ» είναι ο προϋπολογισμός της ιμπεριαλιστικής ένωσης, όπου τα κράτη - μέλη μπορούν να διαθέσουν για ένα ορισμένο διάστημα μεγαλύτερα ποσά.

Ενώ νωρίτερα μέσα στη βδομάδα ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Ολαφ Σολτς σημείωνε πως η συμφωνία γύρω από το ταμείο δεν επείγει, συμπληρώνοντας ωστόσο πως «ως ένα μεγάλο εξαγωγικό έθνος, εμείς οι Γερμανοί έχουμε συμφέρον να ανακάμψουμε οικονομικά όχι μόνο εμείς, αλλά να συμβεί επίσης αυτό και στην υπόλοιπη Ευρώπη, γιατί είμαστε στενά συνδεδεμένοι με όλες τις χώρες».

Την αναζήτηση συμβιβασμών από την πλευρά της Γερμανίας αποτυπώνει και η δήλωση του Πορτογάλου πρωθυπουργού Αντ. Κόστα, που δήλωσε πως αντιρρήσεις για τις επιχορηγήσεις εξέφρασαν οι Αυστρία, Ολλανδία, Δανία, Σουηδία, αλλά όχι η Γερμανία που «ήταν μία χώρα που είχε ανοιχτή διάθεση για διαπραγμάτευση».

Την ίδια ώρα, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, δήλωνε στη Σύνοδο πως το πακέτο διάσωσης πρέπει να είναι στο ύψος του 5% - 10% του ΑΕΠ της ΕΕ, με όρους επιχορηγήσεων και όχι δανείων, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «διάφορα εργαλεία συζητιούνται. Αυτό που έχει σημασία είναι η απάντηση να είναι όση χρειάζεται, χρηματοδοτημένη από ένα χρέος που παραπέμπεται για το μέλλον και είναι εγγυημένο κοινά, που στην άλλη του πλευρά έχει τις απαραίτητες επιχορηγήσεις στις βαρύτερα χτυπημένες περιοχές και οικονομικούς τομείς». Ενώ επισημαίνοντας τις διαφωνίες για το μέγεθος και το «σχήμα» των πακέτων, σημείωσε ξανά πως το «ευρωπαϊκό εγχείρημα» δεν θα έχει μέλλον αν τα κράτη - μέλη αποτύχουν να απαντήσουν σε αυτό το «εξαιρετικό σοκ».

Από την πλευρά τους, ο Ιταλός πρωθυπουργός, καθώς και οι πρωθυπουργοί της Ισπανίας και της Γαλλίας ζήτησαν να υπάρχει ένας «κουμπαράς» και να παρέχει σε κάθε περίπτωση επιχορηγήσεις και όχι δάνεια στα κράτη - μέλη.

Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, μεταφέροντας τα «θέλω» του εγχώριου κεφαλαίου και με την πλήρη σύμπνοια των υπόλοιπων αστικών πολιτικών δυνάμεων, όπως έδειξε ξανά και η τοποθέτηση Τσίπρα στη σύνοδο των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών, υποστήριξε «την επείγουσα συγκρότηση ενός Ταμείου Ανάκαμψης επιπροσθέτως της λειτουργίας του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (ΠΔΠ)», σημειώνοντας ότι θα πρέπει αυτό να χρηματοδοτηθεί με κάποιου είδους κοινό εργαλείο μακροπρόθεσμου χρέους, να λειτουργήσει «εμπροσθοβαρώς» και να εστιάσει πρωτίστως σε επιχορηγήσεις προς τα κράτη - μέλη παρά σε δάνεια, λέγοντας ότι «δεν πρέπει να επιτρέψουμε περαιτέρω αύξηση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ».

Ενώ με το βλέμμα στην περιβόητη «εξωστρέφεια» των βασικών κλάδων της, που σύμφωνα και με όλες τις εκτιμήσεις αφήνει ακόμα πιο εκτεθειμένη στις επερχόμενες αναταράξεις την εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, κατά τις κυβερνητικές πηγές σημείωσε «την ανάγκη αποκατάστασης της ομαλής λειτουργίας της ενιαίας αγοράς και ζήτησε οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες να επεξεργαστούν ένα συνεκτικό πλαίσιο για την εξομάλυνση των μεταφορών και της τουριστικής δραστηριότητας», αλλά και να υπάρξει κοινή δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο για «να στηριχθεί ο τουρισμός στις χώρες του Νότου».

Την ίδια ώρα, στον επιπλέον επιβαρυντικό παράγοντα του υψηλού ποσοστού των «κόκκινων» δανείων επανερχόταν μέσα στη βδομάδα ο διοικητής της ΤτΕ, Γ. Στουρνάρας, επαναφέροντας την πρόταση για τη δημιουργία μιας «bad bank» που θα φορτωθεί τα «κόκκινα» δάνεια για να ελαφρυνθούν οι τράπεζες. Οπως είπε, «τώρα είναι η ευκαιρία για τη δημιουργία μιας bad bank, είτε πανευρωπαϊκά είτε εθνικά, καθώς θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα γρήγορα, αποτελεσματικά, μιας και οι αγορές δεν λειτουργούν».

Για τη δανειοδότηση των επιχειρήσεων ανεφέρε πως «οι ελληνικές τράπεζες είναι έτοιμες να στηρίξουν με όλα τα όπλα που διαθέτουν και σε συνεργασία με την κυβέρνηση και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς αλλά και με τις εποπτικές αρχές τις βιώσιμες επιχειρήσεις και τους βιώσιμους δανειολήπτες», δείχνοντας δηλαδή προς έναν νέο γύρο συγκέντρωσης που βρίσκεται μπροστά. Αλλά και επίθεσης στην πρώτη κατοικία των λαϊκών στρωμάτων, η τυπική «προστασία» της οποίας λήγει στο τέλος της ερχόμενης βδομάδας κι ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται οι διεργασίες για την αναμόρφωση του Πτωχευτικού Δικαίου.

Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση «ράβει κουστούμι» για το λαό και ενώ «αγκωνάρι» για την επιχείρηση θωράκισης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, πέρα από τους πακτωλούς χρημάτων, τις εισφοροαπαλλαγές και τις φοροαπαλλαγές που ανακοινώνει για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αποτελεί η μονιμοποίηση των νέων αντεργατικών μέτρων που έσπευσε να νομοθετήσει με τις ΠΝΠ για την εκτίναξη της «ευελιξίας» και την επιβολή εκ περιτροπής εργασίας, τις αναστολές και ανατροπές στις ΣΣΕ, το χτύπημα μισθών, αδειών, δικαιωμάτων κ.ο.κ.

Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι και το υπόμνημα που κατέθεσε μέσα στη βδομάδα ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων Ελλάδας (ΣΒΕ), καλώντας την κυβέρνηση να συνεχίσει με «αμείωτους ρυθμούς» στην κατεύθυνση «επίλυσης των προβλημάτων των επιχειρήσεων», μεταξύ άλλων με επιπλέον άμεσα μέτρα παροχής ρευστότητας ειδικά για τις μεγάλες επιχειρήσεις, κρατική επιδότηση των εργοδοτικών εισφορών σε ποσοστό τουλάχιστον 30% και μεγαλύτερη ευελιξία στην εφαρμογή του μέτρου της «αναστολής σύμβασης εργασίας», αξιοποιώντας σε αυτή την κατεύθυνση και το πρόγραμμα «SURE» της ΕΕ.

-- Καθώς έχουμε πλέον μπει στη συζήτηση για την «επόμενη μέρα» σε ό,τι αφορά τις φάσεις της πανδημίας, η κυβέρνηση επικαλούμενη τα περιοριστικά μέτρα που έλαβε, αναφέρει ότι «κερδήθηκε χρόνος», λέει ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας «άντεξε» και ότι στον αναμενόμενο «δεύτερο γύρο» της πανδημίας το φθινόπωρο, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά για το ΕΣΥ. Ποια είναι η πραγματικότητα;

Αφροδίτη Ρέτζιου: Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά για το δημόσιο σύστημα Υγείας αν υπήρχε ένα σχέδιο ανάπτυξης, στελέχωσης και εξοπλισμού του, τέτοιο ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει τόσο στις αυξημένες ανάγκες λόγω της επιδημίας, όσο και στις τρέχουσες ανάγκες. Θα ήταν διαφορετικά αν η κυβέρνηση είχε στον προσανατολισμό της και τους στόχους της την ανάπτυξη ενός συστήματος Υγείας με τις κατάλληλες εφεδρείες σε προσωπικό και υποδομές, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό όμως για την κυβέρνηση, όπως και για τις προηγούμενες, είναι ανεπίτρεπτο «κόστος» και «σπατάλη».

Αυτή είναι άλλωστε η πολιτική που ακολουθήθηκε με συνέπεια και τώρα. Το δημόσιο σύστημα Υγείας ήταν πριν από την επιδημία και παραμένει σε πλήρη δυσαρμονία με τις ανάγκες που υπάρχουν. Για να μπορέσει να «αντέξει» ανέστειλαν τη λειτουργία ολόκληρων τμημάτων και κλινικών, μπήκε φρένο στη διάγνωση, στη θεραπεία και την παρακολούθηση ασθενών που αντιμετωπίζουν άλλα προβλήματα υγείας. Είχαμε π.χ. μείωση κατά 75% των τακτικών χειρουργείων, μείωση κατά 1/3 των ραντεβού για ακτινοθεραπεία των ογκολογικών ασθενών. Ετσι αντιμετωπίζουμε έναν ορατό κίνδυνο, αυτόν της αύξησης της νοσηρότητας και της θνησιμότητας λόγω της υποθεραπείας άλλων προβλημάτων υγείας, που «κρύβεται» πίσω από τις στατιστικές για τον κορονοϊό.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Αντί να αναπτυχθεί, να στελεχωθεί με το αναγκαίο ιατρικό νοσηλευτικό προσωπικό, για να αναλάβει την παρακολούθηση για παράδειγμα χρονίως πασχόντων, συρρικνώθηκε. Μετακινήθηκε προσωπικό από τα ήδη υποστελεχωμένα Κέντρα Υγείας. Ενώ μάλιστα τα Κέντρα Υγείας έχουν τραγικές ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες, ο υφυπουργός Υγείας αναφερόμενος στις λιγοστές προσλήψεις, μόλις 381 επικουρικών γιατρών, είπε χαρακτηριστικά ότι τελικά και αυτές δεν τις χρειαστήκαμε! Αυτό εννοούν ενίσχυση του συστήματος Υγείας με βάση «τις πραγματικές ανάγκες», όπως είπε ο υπουργός Υγείας. Τη στιγμή που λείπουν τουλάχιστον 6.500 μόνιμοι γιατροί με βάση τους υπάρχοντες οργανισμούς, να ισχυρίζεσαι ότι... περίσσεψαν οι 380 επικουρικοί που προσλήφθηκαν.

Γιώργος Σιδέρης: Αποδεικνύεται ότι, παρά τις επιμέρους διαφορές, κανένα σύστημα Υγείας καπιταλιστικής χώρας δεν κατάφερε να προστατεύσει το λαό. Οποια κυβέρνηση και αν είχε, όποιο επιδημιολογικό μοντέλο και αν διαλέχτηκε, τα δεινά που πλήρωσαν οι εργαζόμενοι ως ασθενείς και που θα πληρώσουν στη συνέχεια είναι μεγάλα.

Στην περίπτωση της χώρας μας, μία πλευρά επιπλέον είναι η εξής: Ο λαός μας κλείστηκε σπίτι του, χωρίς να υπάρχει έστω μια υποτυπώδης στήριξη. Του είπαν «κλείσου μέσα και τέλος», με δραματικές επιπτώσεις στην υγεία του. Ταυτόχρονα, περιορίστηκαν οι συλλογικές και ατομικές ελευθερίες με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, κόσμος απολύθηκε, χάθηκαν εργασιακά δικαιώματα, ώρες διδασκαλίας και άλλα πολλά. Υποτίθεται για έναν λόγο: Οτι το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που οι ίδιοι και οι προηγούμενοι έφτασαν σε αυτό το χάλι, δεν ήταν θωρακισμένο για να αντιμετωπίσει την κατάσταση της πανδημίας. Ο χρόνος που κερδήθηκε όμως δεν αξιοποιήθηκε ούτε στο ελάχιστο. Η πολιτική που μας έφερε ως εδώ συνεχίζεται.

-- Για να τεκμηριώσει τα λεγόμενά της περί «διαφορετικής κατάστασης» στο δημόσιο σύστημα Υγείας, η κυβέρνηση κάνει λόγο για χιλιάδες προσλήψεις που έγιναν, για πολλά κρεβάτια ΜΕΘ που άνοιξαν, για ακόμα περισσότερα που θα ανοίξουν έως το φθινόπωρο. Πώς το σχολιάζετε;

Α.Ρ.: Να δούμε τι έγινε στην πραγματικότητα. Προσλήφθηκαν 3.073 επικουρικό προσωπικό, εκ των οποίων 381 γιατροί και 2.692 νοσηλευτικό και λοιπό υγειονομικό προσωπικό, τη στιγμή που οι ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων είναι 30.000 με βάση τους υπάρχοντες οργανισμούς, που και αυτοί είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες. Και είναι πίσω από τις ανάγκες γιατί τα προηγούμενα χρόνια καταργήθηκαν χιλιάδες νοσοκομειακές κλίνες, έκλεισαν εργαστήρια, ακόμα και ολόκληρα νοσοκομεία, επικαλούμενοι το «χαμηλό ποσοστό πληρότητας» των νοσοκομειακών κρεβατιών, λες και τα νοσοκομεία είναι ξενοδοχειακές μονάδες!

Σε ό,τι αφορά τις κλίνες ΜΕΘ, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνουν, τα κρεβάτια ΜΕΘ αυξήθηκαν από 557 πριν την επιδημία σε 775. Στόχος τους, λένε, είναι «να προσεγγίσουν τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 1.200 κρεβατιών ΜΕΘ». Αυτός όμως ο μέσος όρος της ΕΕ είναι κάτω από το 50% των κρεβατιών ΜΕΘ που θα έπρεπε να έχει η χώρα μας. Είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος που στοίχισε και στοιχίζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Είναι ο μέσος όρος που ανάγκαζε τους γιατρούς στην Ευρώπη - και τώρα και πριν την επιδημία - να διαλέξουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει.

Θυμίζουμε ότι πέρσι τέτοιο καιρό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε ανοίξει συζήτηση για την αναθεώρηση των κριτηρίων διασωλήνωσης και εισαγωγής στις ΜΕΘ, να λαμβάνεται δηλαδή υπόψη εκτός από τα επιστημονικά κριτήρια και το κριτήριο του κόστους - οφέλους, για να ντύσει με επιστημονικό περίβλημα την πολιτική που θεωρεί την εξειδικευμένη φροντίδα και θεραπεία που προσφέρουν οι ΜΕΘ ως «κόστος». «Κόστος» για το κεφάλαιο και το κράτος του, «δαπάνη» που πρέπει να εξορθολογιστεί.

Γ.Σ.: Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι «αναθεωρεί την άποψή του για το Εθνικό Σύστημα Υγείας» και ο υπουργός Υγείας ότι «βάζει το ΕΣΥ πάνω από το εγώ». Αυτές οι δηλώσεις είναι μία ομολογία της χρεοκοπίας της πολιτικής που εφαρμόζεται και θεωρεί τις υπηρεσίες Υγείας εμπόρευμα, τα νοσοκομεία επιχειρήσεις και τους ασθενείς πελάτες. Ταυτόχρονα, αυτή η δήλωση αποτελεί μία κοροϊδία. Βγάζει μάτι ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να κερδίσει χρόνο, για να μπορέσει να βρει τον πιο πρόσφορο τρόπο ώστε να φορτώσει τα βάρη της νέας κρίσης στο λαό.

Οσο και αν «αλλάζουν άποψη», που δεν αλλάζουν, θα συνεχίσει να υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στο βαθμό που δεν τους βάλουμε φρένο. Τα αιτήματά μας λοιπόν είναι ανοιχτά, δεν έχουν υλοποιηθεί. Μπροστά είναι το φθινόπωρο και αν δεν υλοποιηθούν, θα ζήσουμε αυτό που αποφύγαμε προσωρινά.

Και μια ακόμα πλευρά: Με αφορμή την επιδημία, αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά πόσο αδιέξοδη είναι η κάλυψη των κενών με συμβασιούχους αντί για μόνιμο προσωπικό. Η στελέχωση των ΜΕΘ, για παράδειγμα, απαιτεί προσωπικό υψηλής ειδίκευσης και αυξημένης εμπειρίας, που χρειάζεται χρόνο για να αποκτηθεί. Δεν μπορεί τα κενά του δημόσιου συστήματος Υγείας να καλύπτονται με προσλήψεις συμβασιούχων, οι οποίοι απολύονται μετά από ένα χρονικό διάστημα, στερώντας έτσι το δημόσιο σύστημα Υγείας από έμπειρο, πολύτιμο επιστημονικό δυναμικό.

-- Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε ότι «μέσα σε αυτήν τη δοκιμασία δείξαμε πως η κοινωνία μας δεν έχει τόσες διακρίσεις όσο ενδεχομένως άλλες κοινωνίες στο εξωτερικό», ανέφερε ακόμα ότι όλος ο ιδιωτικός τομέας τέθηκε υπό την εποπτεία του υπουργείου Υγείας, αλλά «δεν χρειάστηκε» να χρησιμοποιηθούν οι δυνατότητές του. Πόση βάση έχουν αυτοί οι ισχυρισμοί;

Α.Ρ.: Η κυβέρνηση δεν προχώρησε σε επίταξη του συνόλου των ιδιωτικών μονάδων Υγείας, με το προσωπικό και τον εξοπλισμό που διαθέτουν, και σε ένταξή του σε ένα ενιαίο κρατικό επιτελικό σχέδιο.

Ακόμα και στις συνθήκες της επιδημίας, σε συνθήκες «πολέμου», ο ιδιωτικός τομέας συνέχισε να πουλάει τις υπηρεσίες του, αξιοποιώντας τις ελλείψεις του δημόσιου συστήματος Υγείας. Και από την άλλη υπάρχουν μονάδες του ιδιωτικού τομέα που υπολειτουργούσαν για να μειώσουν το μισθολογικό κόστος, επειδή δεν είχαν τα αναμενόμενα κέρδη, ενώ θα έπρεπε όλες οι υγειονομικές μονάδες που διαθέτει η χώρα, όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις να είναι επί ποδός.

Επίσης, αντί οι χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι γιατροί να ενταχθούν υποχρεωτικά στο κρατικό σχέδιο, να στελεχώσουν τις δημόσιες δομές Υγείας, να παρέχουν δωρεάν περίθαλψη στους ασθενείς, να εξετάζουν κατ' οίκον, έκλεισαν τα ιατρεία ή δέχονταν ασθενείς κατ' επιλογή, με επίκληση της επιδημίας, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης.

Είναι απόδειξη ότι όχι μόνο δεν μπορεί να συνυπάρχουν αρμονικά δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, αλλά και ότι ο ιδιωτικός τομέας υπονομεύει στην πράξη, μπαίνει εμπόδιο στην υλοποίηση ενός κεντρικού κρατικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των αναγκών. Ο ιδιωτικός τομέας ήταν ένα ξένο σώμα, που εξακολούθησε να λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος.

Γ.Σ.: Μέχρι πριν τρεις μήνες ο πρωθυπουργός και διάφοροι άλλοι μας βομβάρδιζαν με σχέδια για επιχειρηματικές μπίζνες. Ιατρικός τουρισμός, κλινικές μελέτες και πρωτόκολλα και πάει λέγοντας. Δεν είναι μακριά η μέρα που στη φιέστα με θέμα τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στην Υγεία, με ομιλητές κυβερνητικούς, τραπεζίτες, μάνατζερ και ιδιοκτήτες μονοπωλιακών ομίλων, η κυβέρνηση υποδέχτηκε τους υγειονομικούς με ΜΑΤ και δακρυγόνα. Για να πούμε όμως και του στραβού το δίκιο, ο ισχυρισμός ότι ο ιδιωτικός τομέας τέθηκε «υπό την εποπτεία του υπουργείου Υγείας» ισχύει, αφού το κράτος έκανε πολλά δωράκια στις ιδιωτικές κλινικές, με πιο χαρακτηριστικό αυτό της επινοικίασης των κλινών ΜΕΘ στη διπλάσια τιμή.

Ειναι τραγικό το πρόσφατο παράδειγμα στην κλινική «Ταξιάρχαι» στο Περιστέρι, που αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, των επιχειρηματιών και του ΕΟΔΥ.

Οσο και να «αλλάζει άποψη» ο πρωθυπουργός, η αδιαμφισβήτητη αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που έχουν επενδύσει μονοπωλιακοί όμιλοι στην ιδιωτική υγεία, οι οποίοι διεκδικούν επιδοτήσεις, προνόμια και μέχρι τώρα τα έχουν. Με αυτούς δεν ξεμπερδέψαμε, ούτε θα ξεμπερδέψουμε αν δεν γίνουν αλλαγές, αν δεν ανατρέψουμε το σύστημα που κάνει την Υγεία εμπόρευμα. Για επίταξη ούτε λόγος, τους πιάνει αλλεργία και με τη λέξη. Το παρουσίασαν η κυβέρνηση και κάποιοι δημοσιογράφοι της ως κομμουνισμό. Είναι κομμουνιστικό λοιπόν να προστατεύεις την υγεία του λαού εις βάρος των κερδών; Ε, λοιπόν είναι. Αυτές είναι οι αξίες και η πολιτική μας. Τιμή μας και καμάρι μας.

-- Παράλληλα με τη μάχη που δίνουν οι υγειονομικοί με την εργασία τους για την προστασία της υγείας του λαού, στις δημόσιες μονάδες Υγείας αναπτύχθηκαν και μια σειρά αγωνιστικές παρεμβάσεις. Σε τι κατάσταση βρίσκει αυτή η «επόμενη μέρα» τη συλλογική οργάνωση και δράση των υγειονομικών, την πείρα και τα συμπεράσματά τους;

Α.Ρ.: Οι κομμουνιστές υγειονομικοί μαζί με άλλους αγωνιστές από την πρώτη στιγμή μπήκαν μπροστά στη μάχη για την υπεράσπιση της υγείας και της ζωής του λαού, διεκδικώντας άμεσες λύσεις για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, εξοπλισμό σε μέσα προφύλαξης και υγειονομικό υλικό, άνοιγμα των κλειστών κρεβατιών ΜΕΘ κ.λπ.

Στο έδαφος αυτών των παρεμβάσεων, προσπαθήσαμε να ανοίξει, να βαθύνει ο προβληματισμός και να βγουν συμπεράσματα, για να μην αθωωθεί η αντιλαϊκή πολιτική που θεωρεί την Υγεία από τη μία «κόστος», που μπαίνει εμπόδιο στην κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα, και από την άλλη χρυσωρυχείο για να κερδοσκοπούν οι επιχειρηματίες.

Οι παρεμβάσεις που έγιναν, οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες που αναπτύχθηκαν, είναι πολύτιμη παρακαταθήκη για τους αγώνες στο μέλλον. Για μια άλλη προοπτική, για ένα άλλο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας, στην οποία τα ηνία της οικονομίας θα έχει η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, στην οποία η Υγεία δεν θα είναι εμπόρευμα αλλά κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό. Για μια άλλη οικονομία και κοινωνία, στην οποία η ανάπτυξη του συστήματος Υγείας θα γίνεται με αποκλειστικό γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Γ.Σ.: Να προσθέσουμε μία πλευρά: Εχουν κόστος αυτά που ζητάμε; Ναι, έχουν, στην κοινωνία που λογίζει την Υγεία για εμπόρευμα. Αλλά 10 δισ. έδωσαν στις επιχειρήσεις. Δόθηκε αλόγιστα χρήμα σε διαφημίσεις και σε «σελέμπριτι» για να μας διαφημίζουν τι καλά που περνάνε στις βίλες τους. Δόθηκε χρήμα σε προγράμματα κατάρτισης τύπου «σκοιλ ελικικού». Ας κόψουν από αυτά.

Ταυτόχρονα όμως με τη διεκδίκηση, είναι σήμερα πιο αναγκαία από ποτέ, μπορεί να εμπνεύσει περισσότερο από ποτέ, η προοπτική ενός συστήματος Υγείας πανεθνικού, κεντρικά σχεδιασμένου, με τους εργαζόμενους κοινωνούς του σχεδιασμού, με κρατική βιομηχανία φαρμάκου και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών δομών Υγείας και ένταξη όλων των επιστημόνων και των εργαζόμενων υγειονομικών σε ενιαίο κρατικό σύστημα Υγείας. Σε αυτό το σύστημα μπορεί η έρευνα να συμβάλει καθοριστικά στην επιστημονική πρόβλεψη, στην επιμόρφωση και το σχεδιασμό για την ικανοποίηση των έκτακτων και των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών. Αποτελεί αναγκαιότητα του σήμερα. Αυτή η πρόταση απαντάει στις αντιφάσεις που καθημερινά συναντάνε τόσο οι εργαζόμενοι ως ασθενείς, όσο και οι υγειονομικοί ως επιστήμονες.

Αναφορά στο θέμα με τις ιδιωτικές κλινικές έκανε και ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, μιλώντας την Παρασκευή στη Βουλή, όπου σημείωσε τα εξής:

«Θα ήθελα να ξεκινήσω την ομιλία μου με τα πρόσφατα τραγικά περιστατικά σε ιδιωτικές κλινικές με πολλά κρούσματα κορονοϊού και δυστυχώς θανάτους συνανθρώπων μας, που, όπως είπαν οι αρμόδιοι, οφείλονται σε ελλιπή τήρηση των πρωτοκόλλων και των μέτρων υγιεινής.

Μην κάνετε τους ανήξερους ούτε τους έκπληκτους. Από την πρώτη στιγμή της πανδημίας υπήρχαν επίσημες καταγγελίες εργαζομένων και σωματείων στην ιδιωτική Υγεία ότι σε ιδιωτικά κέντρα δεν τηρούνται αυτά τα μέτρα, ότι ακόμα και εργαζόμενοι που ήταν ύποπτοι για κρούσματα, εξαναγκάζονταν να πάνε στη δουλειά. Είναι πολλές οι δημοσιεύσεις καταγγελιών στον "Ριζοσπάστη" εδώ και αρκετές μέρες.

Επρεπε να είχατε πάρει μέτρα και το πιο βασικό από αυτά θα ήταν βέβαια η επίταξη του ιδιωτικού τομέα, που θα έμπαινε κάτω από τον έλεγχο του Δημοσίου. Η επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας, που δεν έχει καμία σχέση με τη μίσθωση υπηρεσιών, στην οποία αναφερόσασταν και εσείς και ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα εξασφάλιζε μόνο την επάρκεια σε μέσα αλλά θα προφύλασσε κι από τέτοια, επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία, περιστατικά».

Σε ανακοίνωσή της με αφορμή τα δεκάδες κρούσματα του νέου κορονοϊού στην ιδιωτική κλινική «Ταξιάρχαι» στο Περιστέρι και το θάνατο συνανθρώπων μας, η «Λαϊκή Συσπείρωση» Περιστερίου αναδεικνύει τις σοβαρές ευθύνες των επιχειρηματιών της ιδιωτικής Υγείας, του ΕΟΔΥ καθώς και της δημοτικής αρχής.

Επισημαίνει:

«Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει τεράστιες ευθύνες γιατί συνεχίζει να πριμοδοτεί τα ιδιωτικά συμφέροντα στο χώρο της Υγείας που κονομάνε διπλά στην πανδημία με... την "εποπτεία του κράτους". Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανύπαρκτοι και υποστελεχωμένοι. Οταν ακούει για επίταξη παθαίνει... αλλεργία, ενώ σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ η πλήρης ευθύνη και έλεγχος να γίνεται από το κράτος.

Οι επιχειρηματίες της Υγείας συνεχίζουν να ξεσαλώνουν αφού το μόνο που τους απασχολεί είναι ο "θεός μαμμωνάς", η κερδοφορία τους και όχι η μέριμνα για τα αναγκαία μέτρα προστασίας εργαζομένων και ασθενών. Γι' αυτό ακόμα και σήμερα μετακινούν εργαζόμενους από τη μία κλινική στην άλλη, τους ξεζουμίζουν χωρίς να λαμβάνουν υπόψη την υγεία αυτών, των ασθενών και των συγγενών. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που δεν εφαρμόζουν ακόμα και τα ελλιπή μέτρα που προτείνονται από τους επιστημονικούς φορείς.

Οι οδηγίες του ΕΟΔΥ ακόμα και σήμερα δεν επιβάλλουν στους ασθενείς των Μονάδων Τεχνητού Νεφρού να ελέγχονται με τεστ για SARS-CoV2. Λένε ότι δεν χρειάζονται. Είναι η συνέχεια της πολιτικής "δεν χρειάζονται μάσκες επειδή δεν έχουμε", "δεν χρειάζονται τεστ επειδή δεν έχουμε", άλλη μία ομολογία πως τα επιστημονικά κριτήρια υποτάσσονται στο κέρδος.

Η διοίκηση Παχατουρίδη συνεχίζει να επαναλαμβάνει μονότονα την "ατομική ευθύνη" με βιντεάκια στο διαδίκτυο. Ούτε μία φορά δεν έχει απαιτήσει τη στελέχωση και στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας. "Πλένει τα χέρια της σχολαστικά" σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος».

«Ο μύθος της υπεροχής του πολυδιαφημισμένου ιδιωτικού μοντέλου Υγείας και Ασφάλισης καταρρέει στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και όλο τον κόσμο αφήνοντας πίσω του αρρώστια και θάνατο», προσθέτει.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» εκφράζει τη συμπαράστασή της στους εργαζόμενους, στους ασθενείς και τους συνοδούς της ιδιωτικής κλινικής και για μια ακόμα φορά απαιτεί χωρίς άλλη καθυστέρηση: Να γίνει επίταξη όλων των ιδιωτικών μονάδων και των διαγνωστικών κέντρων και να ενταχθούν κάτω από ενιαίο κρατικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Να εξασφαλιστεί επάρκεια σε μέσα ατομικής προστασίας με τακτική ενημέρωση και εκπαίδευση για τον τρόπο χρήσης τους. Να γίνουν μαζικά τεστ σε όλους τους υγειονομικούς και στους ασθενείς που υποβάλλονται σε υψηλού κινδύνου ιατρικές και νοσηλευτικές πράξεις. Να ληφθούν τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας για εργαζόμενους, ασθενείς και συνοδούς, με ιδιαίτερη μέριμνα για τους ανθρώπους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες.

Eurokinissi

«Η κάθε ιδιωτική κλινική φέρει την ευθύνη για να τηρηθούν οι κανόνες ασφαλείας», ανέφερε χαρακτηριστικά την Παρασκευή ο υφυπουργός Υγείας, Β. Κοντοζαμάνης...

Μέχρι το απόγευμα της Παρασκευής, στην ιδιωτική κλινική «Ταξιάρχαι» στο Περιστέρι είχαν πεθάνει 3 ασθενείς. Θετικοί στον κορονοϊό βρέθηκαν άλλοι 17 ασθενείς και 17 εργαζόμενοι, σε σύνολο 116 ασθενών και 110 εργαζομένων. Οι θετικοί στον ιό ασθενείς μεταφέρθηκαν σε δημόσια νοσοκομεία, ενώ κατά την επίσκεψή του στην ιδιωτική κλινική ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας, Σωτ. Τσιόδρας, ανέφερε ότι «είναι πάρα πολλοί οι ασθενείς που νοσηλεύονται εδώ και κάνουν αιμοκαθάρσεις και χημειοθεραπείες, για να μεταφερθούν όλοι σε άλλα νοσοκομεία». Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι το... «θωρακισμένο» σύστημα Υγείας δεν χωράει ούτε 100 επιπλέον αιμοκαθαιρόμενους και καρκινοπαθείς, οπότε και συνεχίστηκαν την Παρασκευή οι αιμοκαθάρσεις και χημειοθεραπείες στον πρώτο όροφο της ιδιωτικής κλινικής όπου υπάρχει τέτοια εξάπλωση του ιού!

Ιδιαίτερα χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του Σ. Τσιόδρα ότι μόλις χτες... χορηγήθηκαν μέσα ατομικής προστασίας και πραγματοποιήθηκε εκπαίδευση στο προσωπικό της κλινικής για τη χρήση τους (!), γεγονός που αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης για την ανεξέλεγκτη κατάσταση στον ιδιωτικό τομέα Υγείας.

Παράλληλα με τις μεγάλες ευθύνες της κυβέρνησης, αναδεικνύονται και οι σοβαρές ευθύνες των επιχειρηματιών της ιδιωτικής Υγείας, οι οποίοι επιδιώκουν «να βγαίνει η δουλειά» με το μικρότερο κόστος και το μεγαλύτερο κέρδος.

Γεννώνται και στη συγκεκριμένη περίπτωση μια σειρά από σοβαρά ερωτήματα, αναπάντητα από κυβέρνηση και εργοδοσία: Ο αριθμός και η πυκνότητα των ανθρώπων που έκαναν αιμοκάθαρση, παρέμειναν ίδια πριν και μετά τον κορονοϊό; Γίνονταν τα απαιτούμενα διαγνωστικά τεστ στους εργαζόμενους και τις ευπαθείς ομάδες; Τηρούνταν τα μέτρα αποστασιοποίησης; Ο χώρος ήταν κατάλληλα διαμορφωμένος όπως επιτάσσουν οι ανάγκες της πανδημίας; Γινόταν έλεγχος στην είσοδο της κλινικής για τα απαιτούμενα μέσα ατομικής προστασίας;

Σοβαρά είναι τα ερωτήματα και σε ό,τι αφορά την κλινική «Κασταλία», όπου διαπιστώθηκαν δεκάδες κρούσματα κορονοϊού. Πρόκειται για κλινική με 100άδες ασθενείς με ψυχιατρικές διαταραχές, πολλοί από τους οποίους δυσκολεύονται να φροντίσουν τον εαυτό τους, να ανταποκριθούν στην τήρηση ακόμη και στοιχειωδών κανόνων υγιεινής. Σε συνθήκες πανδημίας, είχε προσληφθεί το απαιτούμενο επιστημονικό και υποστηρικτικό προσωπικό; Υπήρχαν μέτρα κατάλληλης εκπαίδευσης για τις συνθήκες αυτές σε όλα τα επίπεδα;

Φυσικά δεν μιλάμε για δύο «εξαιρέσεις». Οπως καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων στην Ιδιωτική Υγεία Αττικής, που την Παρασκευή πραγματοποίησε περιοδεία στην κλινική «Ταξιάρχαι», συνολικότερα στον κλάδο «δεν υπάρχει πλήρης και τακτική ενημέρωση, ούτε καν για τον τρόπο χρήσης των μέσων προστασίας. Τα μέσα ατομικής προστασίας δίνονται με το σταγονόμετρο. Οι εργαζόμενοι τα προμηθεύονται μόνοι τους. Δεν ελέγχονται με διαγνωστικά τεστ οι εργαζόμενοι, σε πολλές περιπτώσεις ούτε οι ασθενείς που πρόκειται να χειρουργηθούν, ή τακτικοί επισκέπτες. (...) Δεν έχει γίνει κανένας έλεγχος των μονάδων ούτε των χώρων ούτε των διαδικασιών. Από την άλλη μεριά, η κυβέρνηση χρηματοδοτεί τους επιχειρηματίες και δίνει τη δυνατότητα να κερδοφορούν με τα ακριβοπληρωμένα τεστ».

Πρόσφατα είδαμε με έκπληξη την κυβέρνηση να στέλνει ακόμη και την αστυνομία απέναντι στους «ήρωες με τις λευκές ποδιές, που κάνουν περήφανο κάθε Ελληνα», όταν το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Υγείας, διέπραξε το «αδίκημα» της διεκδίκησης ατομικών μέτρων προστασίας και απαίτησε την άμεση στελέχωση των «πεδίων διεξαγωγής των μαχών» με μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό, επιτάσσοντας στον αγώνα αυτό και τις ιδιωτικές κλινικές και συναδέλφους του ιδιωτικού τομέα.

Παρά λοιπόν τις διαβεβαιώσεις που ακούμε καθημερινά για το πόσο καλά τα καταφέρνει η χώρα μας στην αντιμετώπιση της φονικής πανδημίας, ως καρδιολόγοι σε μεγάλα νοσοκομεία παρατηρούμε όλο αυτό το διάστημα μια ανησυχητική εικόνα, αυτήν της μεγάλης στατιστικής μείωσης της προσέλευσης στα δημόσια νοσοκομεία ασθενών με οξέα στεφανιαία σύνδρομα, δηλαδή είτε με οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, είτε με ασταθή στηθάγχη.

Πρόκειται για διαπίστωση που προβληματίζει την παγκόσμια ιατρική κοινότητα, με τη δημιουργία πολλών μελετών από τις χώρες που πλήττονται, οι οποίες προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο αυτό. Μέχρι στιγμής φαίνεται πως σε διεθνές επίπεδο, η μείωση αυτή κυμαίνεται σε ποσοστό 40% - 60%, με την αντίστοιχη ελληνική καταγραφή να ολοκληρώνεται το επόμενο διάστημα, δίνοντας και την ακριβή εικόνα.

Με βάση τα στοιχεία πολλών νοσοκομείων, η μειωμένη προσέλευση ασθενών με καρδιοπάθεια μπορεί κάπου ν' αγγίζει και το 60%. Αυτό φαίνεται και στον «Ευαγγελισμό», ο οποίος διαθέτει 80 καρδιολογικές κλίνες, συνήθως έχει πληρότητα 80% - 120% (βλ. ράντζα), ενώ τον τελευταίο μήνα η πληρότητα δεν ξεπερνά το 40%.

Συνεπώς, εντοπίζονται ιατρικά δεδομένα που τεκμηριώνουν το φόβο ο οποίος δικαιολογημένα υπάρχει στους καρδιοπαθείς ως ομάδα υψηλού κινδύνου για προσβολή από τον SARS-COV 2 και «μαθηματικά» τους οδηγεί στο να μένουν σπίτι παρά την ύπαρξη ακόμα και συμπτωμάτων!

Με άλλα λόγια, η ανησυχία τους μη νοσήσουν από τον κορονοϊό γίνεται αιτία καθυστερημένης ή ακόμα και μη έλευσής τους στα νοσοκομεία. Δεν έλειψαν μάλιστα περιπτώσεις ασθενών που πονούσαν για δύο μέρες και ήρθαν καθυστερημένα με εμφράγματα και μάλιστα με σοβαρές επιπλοκές.

Αυτό αποδεικνύεται όχι μόνο από την καταγεγραμμένη στατιστική μείωση σε σχέση με τις αντίστοιχες περιόδους των προηγούμενων ετών, αλλά και με την επανεμφάνιση νοσηροτήτων, όπως π.χ. μηχανικών μετεμφραγματικών επιπλοκών (ρήξη μεσοκοιλιακού διαφράγματος), ή την αύξηση εμφραγμάτων με Q κύμα (άρα σχετικά καθυστερημένων), που δεν παρατηρούσαμε το προηγούμενο διάστημα.

Στην παραπάνω διαπίστωση πρέπει να προστεθούν η διακοπή της λειτουργίας των εξωτερικών ιατρείων και προγραμματισμένων εξετάσεων, όπως λόγου χάρη οι λειτουργικές δοκιμασίες ισχαιμίας, δηλαδή το σπινθηρογράφημα του μυοκαρδίου ή η δοκιμασία κοπώσεως σε κυλιόμενο τάπητα, το follow up των εργαστηριακών τιμών αίματος, ο υπερηχογραφικός επανέλεγχος και οι προγραμματισμένες επεμβάσεις, όπως στεφανιογραφίες ή άλλες ηλεκτροφυσιολογικές επεμβάσεις.

Τα παραπάνω είναι πλέον κοινός τόπος, καθώς ήδη έχουν δημοσιοποιηθεί διαδικτυακά από πολλούς καρδιολόγους πανελλαδικά.

Σε όλα τα παραπάνω δεδομένα, λοιπόν, θέτουμε ορισμένους εύλογους προβληματισμούς:

• Δεν θα είχε αντικειμενικό όφελος για το λαό και ειδικά π.χ. για τους καρδιοπαθείς, η ικανοποίηση του πάγιου αιτήματος των μαχόμενων ιατρών και της ΟΕΝΓΕ για ουσιαστική ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας; Να ανοίξουν π.χ. Κέντρα Υγείας και μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης σε πυκνά γεωγραφικά διαστήματα, που θα επανδρωθούν και με ειδικούς καρδιολόγους, με μόνιμο χαρακτήρα, ώστε να μειωθεί η αναμονή για τον επανέλεγχο, αλλά και να ελαττωθεί ο αριθμός των ασθενών που προσεγγίζουν τα τριτοβάθμια ή τεταρτοβάθμια νοσοκομεία λόγω μη προηγούμενου ελέγχου τους στις λιγοστές αναλογικά δομές που υπάρχουν σήμερα. Αυτό θα βοηθούσε σημαντικά στο στενό έλεγχο των ασθενών με καρδιαγγειακές παθήσεις, που ειδικά σήμερα, εν μέσω κορονοϊού, έχουν ουσιαστικά σταματήσει να επανελέγχονται, όπως προαναφέραμε, και λόγω απουσίας τέτοιων δομών, αλλά και λόγω του φόβου έκθεσης στον ιό προσερχόμενοι σε νοσοκομεία αναφοράς προκειμένου να εξυπηρετηθούν για τις χρόνιες ανάγκες τους.
• Εδώ επίσης μπορεί να υπογραμμιστεί η θέση της Ομοσπονδίας για το ρόλο του οικογενειακού ιατρού. Πόσο ταχύτερα και ασφαλέστερα θα μπορούσε σήμερα να γίνονται η πρόληψη, η διάγνωση, η παρακολούθηση των χρόνιων νοσημάτων όπως της στεφανιαίας νόσου ή της καρδιακής ανεπάρκειας, αν ο οικογενειακός γιατρός θεσπιζόταν με το χαρακτήρα που προτείνει για παράδειγμα η Ομοσπονδία; Δηλαδή να διαρθρωνόταν με τέτοιο τρόπο το σύστημα Υγείας που να διόριζε οικογενειακούς γιατρούς ενταγμένους σε αυτό (π.χ. με την ειδικότητα του γενικού γιατρού), με την ευθύνη παρακολούθησης και χαρτογράφησης των κατοίκων μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής έκτασης (με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της) και του τακτικού επανελέγχου τους. Αν αυτοί αξιοποιούσαν όλα τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα, δίχως τους σημερινούς απαράδεκτους περιορισμούς - φραγμούς αναγκαίων εξετάσεων (που υπάρχουν στην ισχύουσα εφαρμογή του θεσμού για να εξορθολογίσουν τις «πλεονάζουσες εξετάσεις που δικαιολογεί ο ΕΟΠΥΥ», σε μια λογική «κόστους - οφέλους» της Υγείας), δεν θα είχε όφελος πραγματικά ο λαός από την εγκυρότερη διάγνωση; Αντίστοιχα συμπεράσματα βγαίνουν και από την αδήριτη ανάγκη άμεσου διορισμού γιατρών Εργασίας σε κάθε κλάδο, ιδίως στους μεγάλους εργασιακούς χώρους, εκεί όπου σήμερα είναι ανύπαρκτοι.
• Την ώρα που προωθείται το ιδεολόγημα ότι η τηλεργασία και η ασφάλεια που αισθάνονται οι εργαζόμενοι στο σπίτι τους «μειώνουν το επαγγελματικό άγχος», ας αναρωτηθούμε: Είναι έτσι τα πράγματα; Η απάντηση είναι όχι. Μπορεί συγκυριακά ο εργαζόμενος να αισθάνεται ότι προφυλάσσει την υγεία του από τον κορονοϊό, αλλά μελέτες επιβεβαιώνουν ότι δίπλα στα άλλα προβλήματα υγείας που «συνοδεύουν» την τηλεργασία, καταγράφονται επίσης αυξημένα επίπεδα στρες και χαμηλή ικανοποίηση από την εργασία. Και επειδή η τηλεργασία ήρθε για να μείνει, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι οι πολλές ώρες εργασίας και τα «ευέλικτα» ωράρια που τη χαρακτηρίζουν, οδηγούν σε μια σειρά άλλα προβλήματα υγείας, όπως διαταραχές ύπνου, καρδιαγγειακά προβλήματα, ορμονικά κ.ά. Αλλά ακόμα και σε ό,τι αφορά το «επαγγελματικό άγχος», ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που αυτό κατακλύζει σήμερα τους εργαζόμενους και συνεπώς επιβαρύνει σημαντικά την υγεία τους; Δεν είναι ο φόβος μιας επικείμενης απόλυσης; Τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» κατέγραψαν 110.000 απολύσεις μέσα στις πρώτες τρεις βδομάδες του Μάρτη στη χώρα μας! Δεν είναι η ανησυχία των εργαζομένων για τις «ελαστικές» σχέσεις εργασίας που είναι πλέον ο κανόνας σε κάθε εργασιακό κλάδο ή η καθημερινή πάλη που δίνουν για να τα φέρουν βόλτα με τα έξοδα των απαραίτητων λειτουργικών αναγκών, την ανατροφή των παιδιών, την εξόφληση δανείων ή πιθανών «κόκκινων» δανείων που 1 στις 4 οικογένειες αντιμετωπίζει; Εκλείπει κανείς απ' αυτούς τους παράγοντες με την τηλεργασία; Προφανώς όχι! Αρα, και σε «κανονικές» συνθήκες, όπως και τώρα στην πανδημία, ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής είναι άκρως ανθυγιεινός για τους εργαζόμενους!

Δεν κρύβουμε τη μεγάλη ανησυχία μας για το άμεσο μέλλον του λαού και της ομάδας των καρδιοπαθών. Οι χρόνιες παθήσεις γνωρίζουμε ότι ούτε σταματούν ούτε μπαίνουν σε «καραντίνα».

Η πολιτική της κυβέρνησης και όλων των προηγούμενων στην Υγεία είναι κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες της υγείας - εμπόρευμα των μονοπωλίων. Τα νοσήματα της καρδιάς δεν λύνονται με τηλεϊατρική και δεν μπορούν να μένουν σπίτι! Επίσης, ελλοχεύει ο κίνδυνος, όπως προκύπτει και από τη διεθνή βιβλιογραφία και τις επιστημονικές συζητήσεις, να παρατηρηθεί μεγαλύτερη αύξηση των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων το επόμενο διάστημα ακριβώς λόγω της καραντίνας, σε ένα σύστημα Υγείας που αιμορραγεί, γεγονός που πρέπει να το λάβουμε υπόψη για την αντιμετώπισή τους μετά την πανδημία.

Σήμερα, υπάρχουν πραγματικά όλες οι προϋποθέσεις όχι απλά για σωστή και έγκαιρη θεραπεία, αλλά κυρίως για πρώιμη διάγνωση και τακτική καρδιολογική παρακολούθηση, σε ένα σύστημα Υγείας που δεν θα είναι ενταγμένο σε στενούς αιματοβαμμένους προϋπολογισμούς, αλλά θα λειτουργεί αξιοποιώντας όλα τα επιστημονικά επιτεύγματα για τις σύγχρονες ανάγκες της υγείας του λαού.

Copyright 2020 The Associated

Συντονιστές της ερευνητικής ομάδας είναι ο Ηλίας Κονδύλης, αναπληρωτής καθηγητής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας - Πολιτικής Υγείας, Ιατρικό Τμήμα ΑΠΘ, και ο Αλέξης Μπένος, καθηγητής Υγιεινής, Κοινωνικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Ιατρικό Τμήμα ΑΠΘ.

Και αυτή η έρευνα έρχεται να αναδείξει τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, που ενώ διαθέτει όλα τα επιστημονικά και άλλα εργαλεία για να διαμορφώσει έγκαιρα σχέδιο πρόληψης και αντιμετώπισης μιας επιδημίας, κινητοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα για να προστατέψει την υγεία και τη ζωή του λαού, δεν μπορεί και δεν θέλει να το κάνει.

Και ο λόγος είναι ότι η διαχείριση μιας τέτοιας απειλής δεν ξεφεύγει από τους νόμους του κέρδους και τη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, πολύ περισσότερο που οι συνέπειές της επιδρούν άμεσα στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, από τους οποίους κάθε «στρατόπεδο» προσδοκά να βγει ο αντίπαλός του περισσότερο ζημιωμένος απ' ό,τι το ίδιο.

Copyright 2020 The Associated

Ο κίνδυνος μίας πανδημίας ήταν γνωστός. Το νέο στέλεχος του κορονοϊού (SARS-CoV2) την πυροδότησε, λόγω από ό,τι φαίνεται των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του, τα υψηλά ποσοστά δηλαδή ασυμπτωματικής νόσησης και την ταχεία μεταδοτικότητά του.

Καθώς η πανδημία διατρέχει τις χώρες ανά τον κόσμο, «αποκαλύπτει τα σημαντικά κενά στη διεθνή επιδημική ετοιμότητα και τις ευαλωτότητες των εθνικών συστημάτων Υγείας - προϊόντα αμφότερα της χρόνιας υποχρηματοδότησης, αποδιάρθρωσης και εμπορευματοποίησής τους και αναδεικνύει με τον πλέον τραγικό τρόπο την επανάληψη των ίδιων δομικών λαθών και αποτυχιών που είχαν παρατηρηθεί στην πρόληψη και αντιμετώπιση επιδημικών κρίσεων στο παρελθόν».

Copyright 2020 The Associated

«Η αντιμετώπιση των επιδημιών απαιτεί ένα ευρύ και πολυεπίπεδο πλέγμα δράσεων, αρκετές από τις οποίες χρησιμοποιούνται σχεδόν με αναλλοίωτο τρόπο ήδη από την επιδημία της βουβωνικής πανώλης από τον 14ο αιώνα, με πιο γνωστή την καραντίνα (από την ιταλική λέξη quaranta, σαράντα), η οποία αναφέρεται στις 40 μέρες απομόνωσης των πληρωμάτων των εμπορικών πλοίων, από τον υγιή πληθυσμό, προτού τους επιτραπεί η είσοδος στις πόλεις.

Σήμερα, οι παρεμβάσεις αντιμετώπισης των επιδημιών διακρίνονται σε τρεις βασικές κατηγορίες: Τις φαρμακευτικές παρεμβάσεις, τις μη-φαρμακευτικές παρεμβάσεις και την επιδημιολογική επιτήρηση των λοιμωδών νοσημάτων.

Οι φαρμακευτικές παρεμβάσεις για τη διαχείριση των επιδημιών περιλαμβάνουν την έρευνα και παραγωγή νέων φαρμάκων, τις πολιτικές για τη μαζική παραγωγή και διακίνηση εμβολίων και την καθολική εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού.

Σε περιπτώσεις απουσίας φαρμάκων ή εμβολίων τα μόνα αποτελεσματικά εργαλεία για την αντιμετώπιση των επιδημιών είναι οι μη-φαρμακευτικές παρεμβάσεις, οι οποίες διακρίνονται σε τέσσερις κατηγορίες:

Copyright 2020 The Associated

(β) καραντίνα (quarantine) - αναφέρεται στην ιχνηλάτηση των θετικών κρουσμάτων και την απομόνωση των ύποπτων επαφών τους είτε κατ' οίκον είτε σε ενδεδειγμένους χώρους,

(γ) κοινωνική αποστασιοποίηση (social distancing) - αφορά στη μείωση των διαπροσωπικών επαφών σε επίπεδο κοινότητας για την αποφυγή επαφής ασυμπτωματικών ατόμων με υγιείς και συμπεριλαμβάνει κλείσιμο σχολείων, αγορών, εργασιακών χώρων και τον περιορισμό των συναθροίσεων,

(δ) κοινωνική απομόνωση (community-wide containment) - εφαρμόζεται σε επίπεδο κοινότητας και σκοπό έχει την ελαχιστοποίηση των διαπροσωπικών επαφών και τον αυστηρό περιορισμό της κινητικότητας των πολιτών, επιτρέποντας μόνο τις ζωτικής σημασίας συναλλαγές ή δραστηριότητες.

Προϋπόθεση για την επιτυχή εφαρμογή τόσο των φαρμακευτικών όσο και μη-φαρμακευτικών παρεμβάσεων είναι η ύπαρξη μόνιμου μηχανισμού επιδημιολογικής επιτήρησης στην κοινότητα, ο οποίος επιτρέπει τη συστηματική, δειγματοληπτική και συνεχή ανίχνευση κρουσμάτων λοιμωδών νοσημάτων πριν και κατά τη διάρκεια της επιδημίας, δίνοντας πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο για την εξέλιξη της επιδημίας, τη στοχευμένη εφαρμογή περιοριστικών μέτρων και τον έλεγχο της αποτελεσματικότητάς τους».

Οι ερευνητές διακρίνουν τυπικά τρεις φάσεις στην αντιμετώπιση μίας επιδημίας:

(1) Φάση περιορισμού (containment phase) - αφορά σε στοχευμένα μέτρα απομόνωσης και καραντίνας στα αρχικά στάδια μιας επιδημίας, όταν ο κύριος όγκος των κρουσμάτων αφορά σε εισαγόμενα κρούσματα και τις άμεσες επαφές τους.

(2) Φάση καθυστέρησης (delay phase) - αφορά σε οριζόντια μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και απομόνωσης, όταν υπάρχουν ενδείξεις διασποράς της επιδημίας στην κοινότητα (κρούσματα χωρίς γνωστό επιδημιολογικό ιστορικό) και σκοπό έχει την άμβλυνση και καθυστέρηση της κορύφωσης της επιδημίας, προκειμένου να μπορέσουν να ανταποκριθούν οι υπηρεσίες Υγείας στην αυξημένη ζήτηση και χρήση.

(3) Φάση μετριασμού (mitigation phase) - αφορά σε μέτρα αντιμετώπισης των υγειονομικών, κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων της επιδημίας, όταν πλέον η επιδημία έχει εξαπλωθεί σημαντικά στην κοινότητα. Δεν υπάρχει ομοφωνία για το ποιος είναι ο κατάλληλος συνδυασμός, η κατάλληλη διάρκεια αυτών των φάσεων και των αντίστοιχών τους περιοριστικών μέτρων για τον έλεγχο της εξάπλωσης μίας επιδημίας.

Ο ΠΟΥ και ο ΟΗΕ συνιστούν την εκτεταμένη ανίχνευση, ιχνηλάτηση, απομόνωση κρουσμάτων («trace, test, treat») κατά τη φάση περιορισμού μίας επιδημίας αλλά και τη συνέχιση αυτής της πρακτικής (ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των διαγνωστικών τεστ και του ανθρώπινου δυναμικού δημόσιας Υγείας) τουλάχιστον σε όλες τις ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες, όλους τους υγειονομικούς και όλους τους εγκλεισμένους πληθυσμούς, τόσο κατά τη φάση καθυστέρησης όσο και κατά τη φάση μετριασμού της επιδημίας.

Σε κάθε περίπτωση, τα διαθέσιμα βιβλιογραφικά και ιστορικά δεδομένα δείχνουν ότι η έγκαιρη εφαρμογή περιοριστικών μέτρων (στοχευμένων ή/και οριζόντιων) επιβραδύνει σημαντικά την εξέλιξη μιας επιδημίας, μειώνοντας τη συνολική της θνησιμότητα.

Για χώρες δε που εφάρμοσαν εκτεταμένα οριζόντια περιοριστικά μέτρα, η ύπαρξη μόνιμου μηχανισμού επιδημιολογικής επιτήρησης, η επάρκεια σε διαγνωστικά μέσα και ανθρώπινο δυναμικό για εκτεταμένη ανίχνευση, ιχνηλάτηση και στοχευμένη απομόνωση κρουσμάτων, είναι αναγκαίες προϋποθέσεις για έξοδο από γενικευμένο lockdown, αποφυγή 2ου επιδημικού κύματος και αποτελεσματική αντιμετώπιση των όποιων επιδημικών αναζωπυρώσεων, ιδίως σε περιπτώσεις χαμηλής γενικής ανοσίας του πληθυσμού.

«Είναι προφανές ότι η επιδημική ετοιμότητα μίας χώρας δεν περιορίζεται στην έγκαιρη απλά ανίχνευση, παρακολούθηση (μέσω επιδημιολογικής επιτήρησης) και έλεγχο (μέσω φαρμακευτικών και μη-φαρμακευτικών παρεμβάσεων) των όποιων επιδημικών εξάρσεων, αλλά περιλαμβάνει ένα ευρύτερο πλέγμα συντονισμένων δράσεων για την αντιμετώπιση των υγειονομικών, κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεών τους», διαπιστώνουν οι ερευνητές και εστιάζοντας στην περίπτωση της Ελλάδας, αναφέρουν μεταξύ άλλων:

«Τα πρώτα κρούσματα Covid-19 στην Ελλάδα ήταν εισαγόμενα από Ιταλία και Ισραήλ (μεμονωμένοι Ελληνες ταξιδιώτες ή μέλη οργανωμένων εκδρομών). Κατά τις δύο πρώτες βδομάδες της επιδημίας δεν υπήρχαν ενδείξεις διασποράς του SARS-CoV2 στην κοινότητα, οπότε ακολουθήθηκε η κλασική μέθοδος στη δημόσια Υγεία της εργαστηριακής διάγνωσης, απομόνωσης των θετικών κρουσμάτων (σε θαλάμους αρνητικής πίεσης) και ιχνηλάτησης των επαφών τους με παράλληλη απομόνωσή τους κατ΄οίκον.

Η πολιτική αυτή εγκαταλείφθηκε την 15η μέρα της επιδημίας, στο 100ό επιβεβαιωμένο κρούσμα και αφού είχαν εντοπιστεί 11 κρούσματα άγνωστης επιδημιολογικής συσχέτισης ("ορφανά"), ένδειξη έναρξης διασποράς του ιού στην κοινότητα.

Η πρόωρη αυτή εγκατάλειψη της πολιτικής της επιθετικής ιχνηλάτησης (φάση περιορισμού της επιδημίας) επισημοποιήθηκε στις 16 Μάρτη, όταν ο ΕΟΔΥ ανακοίνωσε τα νέα αυστηρότερα κριτήρια εργαστηριακού ελέγχου, βάσει των οποίων εργαστηριακός έλεγχος διενεργείται μόνο σε ασθενείς με οξεία λοίμωξη του αναπνευστικού με πυρετό και βήχα ή δύσπνοια καθώς και σε υγειονομικούς, ηλικιωμένους και άτομα με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα εφόσον φυσικά παρουσιάζουν συμπτώματα οξείας λοίμωξης.

Τα νέα κριτήρια που υιοθέτησε ο ΕΟΔΥ δεν είναι σε συμφωνία με τα προτεραιοποιημένα κριτήρια που θέτει ο ΠΟΥ στη φάση καθυστέρησης μίας επιδημίας. Με απουσία εντατικών στοχευμένων μέτρων περιορισμού, το υπουργείο Υγείας αποφάσισε την καθυστέρηση εξάπλωσης της επιδημίας μέσω της υιοθέτησης σταδιακά κλιμακούμενων μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης και κοινωνικής απομόνωσης (φάση καθυστέρησης της επιδημίας). Η σταδιακή εισαγωγή αυτών των μέτρων έγινε τη 12η μέρα της επιδημίας με την αναστολή λειτουργίας των ΚΑΠΗ και ολοκληρώθηκε την 25η μέρα με την απαγόρευση κυκλοφορίας των πολιτών.

Κατά τη φάση καθυστέρησης της επιδημίας, η ιχνηλάτηση των θετικών κρουσμάτων συνεχίστηκε μόνο σε λιγοστές περιπτώσεις εγκλεισμένων πληθυσμών (προληπτικά σε δομές φιλοξενίας ηλικιωμένων, σε δομές κράτησης ή φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων μετά από τυχαία αναγνώριση θετικών κρουσμάτων και πλέον πρόσφατα σε οικισμό Ρομά με πολλαπλά επιβεβαιωμένα κρούσματα).

Τα δε οριζόντια περιοριστικά μέτρα φαίνεται να έχουν επιβραδύνει προσώρας το ρυθμό εξάπλωσης της επιδημίας στην Ελλάδα, αν κρίνει κανείς από τη χαμηλή θνησιμότητα από Covid-19 στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες και τον σταθεροποιημένο αριθμό νοσηλευομένων σε ΜΕΘ.

Τέλος, σύστημα επιδημιολογικής επιτήρησης και συστηματικού δειγματοληπτικού ελέγχου της επιδημίας Covid-19 δεν έχει ενεργοποιηθεί στην Ελλάδα, ενώ σημαντικά κενά παρατηρούνται στη συλλογή και κοινοποίηση αναλυτικών επιδημιολογικών δεδομένων. Τα αναμενόμενα χαμηλά ποσοστά ανοσίας στον γενικό πληθυσμό, λόγω των περιοριστικών μέτρων, καθιστούν την πορεία αντιμετώπισης της επιδημίας πολύμηνη και το σύστημα επιδημιολογικής παρακολούθησής της επιβεβλημένο».

Σε ό,τι αφορά τα υγειονομικά μέτρα για την αντιμετώπιση της επιδημίας, η μελέτη αναφέρει: «Ως προς τα υγειονομικά μέτρα προετοιμασίας του συστήματος Υγείας, το οποίο κατά κοινή ομολογία ήταν απροετοίμαστο για την αντιμετώπιση μίας τέτοιας απειλής δημόσιας υγείας, λόγω της χρόνιας υποχρηματοδότησης και αποδυνάμωσής του σε υποδομές και προσωπικό, η κυβέρνηση άρχισε να λαμβάνει μέτρα αρχής γενομένης στις 25 Φεβρουαρίου με την 1η (εκ των τεσσάρων συνολικά που εξέδωσε έως τις 30 Μαρτίου) Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), μία μέρα δηλαδή πριν την επιβεβαίωση του πρώτου κρούσματος στη χώρα.

Παρά το γεγονός ότι ο ΠΟΥ είχε χαρακτηρίσει ήδη από τις 30 Ιανουαρίου την επιδημία Covid-19 παγκόσμια απειλή για τη δημόσια υγεία, το υπουργείο Υγείας άρχισε να προμηθεύεται διά απευθείας αναθέσεων (άρθρο 3, 1ης ΠΝΠ) υγειονομικό υλικό (μέσα ατομικής προστασίας, φάρμακα και αναπνευστήρες) στα τέλη Φεβρουαρίου, όταν πλέον στην παγκόσμια αγορά η ζήτηση για τέτοια προϊόντα είχε ήδη εκτιναχθεί.

Στα δε μέσα Μαρτίου άρχισε να αποδέχεται δωρεές (άρθρο 8, 3ης ΠΝΠ) από ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς, για την εξασφάλιση του αναγκαίου εξοπλισμού του ΕΣΥ. Εως τις 12 Απριλίου το 66% της συνολικής χρηματοδότησης για αγορά ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και υγειονομικού υλικού για το ΕΣΥ προερχόταν από δωρητές.

Ο τρόπος αυτός χρηματοδότησης του ΕΣΥ μέσω δωρεών κρίνεται ως μη βιώσιμος για την μεσο- και μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση της επιδημίας Covid-19. Η διεύρυνση της φορολογικής βάσης - μέσω της αντιμετώπισης της φοροαποφυγής και της κατάργησης των φοροαπαλλαγών μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων μεταξύ των οποίων και αυτές των δωρητών - και η αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης του ΕΣΥ αποτελούν τη μόνη βιώσιμη εναλλακτική λύση για την ουσιαστική ενίσχυση της επιδημικής ετοιμότητας του συστήματος Υγείας σε μεσο- και μακροπρόθεσμη βάση.

Ως προς τις πολιτικές ενδυνάμωσης και ασφάλειας του υγειονομικού δυναμικού του ΕΣΥ και των υπηρεσιών δημόσιας Υγείας, έντονη ανησυχία προκαλεί η εμφανής υποτίμηση από πλευράς υπουργείου Υγείας της ανάγκης κατεπείγουσας ενίσχυσης και προστασίας του καθώς και του χρονικού βάθους της επιδημικής κρίσης Covid-19 στην Ελλάδα.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στα τέλη Φεβρουαρίου η 1η ΠΝΠ προέβλεπε την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού του ΕΣΥ, διά της ανάκλησης αδειών και της εσωτερικής μετακίνησης εργαζομένων εντός του ΕΣΥ (άρθρο 2), ενώ οι πρώτες 2.000 προσλήψεις υγειονομικών ΕΣΥ ανακοινώθηκαν μόλις την 15η μέρα από την έναρξη της επιδημίας.

Ο δε ΕΟΔΥ ενισχύθηκε τις πρώτες κρίσιμες μέρες με μόλις 30 εργαζόμενους, γεγονός προφανώς το οποίο συνδέεται με την πρόωρη εγκατάλειψη της πολιτικής μαζικής ανίχνευσης και ιχνηλάτησης κρουσμάτων στην Ελλάδα, αλλά και την πλημμελή συλλογή και καταγραφή επιδημιολογικών δεδομένων για την εξέλιξη της επιδημίας Covid-19 στη χώρα μας.

Πλημμελής επίσης υπήρξε και η εκπαίδευση καθώς και ο εξοπλισμός του υγειονομικού προσωπικού με μέσα ατομικής προστασίας. Εως τις 12 Απριλίου καταγράφηκαν 138 κρούσματα Covid-19 σε υγειονομικούς (6,5% του συνολικού αριθμού των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στη χώρα), με το 51,5% των κρουσμάτων να εντοπίζονται σε νοσοκομεία του ΕΣΥ στην Αττική και το 30% σε νοσοκομεία της Κεντρικής Μακεδονίας (Καστοριά) και της Δυτικής Πελοποννήσου (Πάτρα).

Η πρόσληψη, τέλος, υγειονομικού προσωπικού εν μέσω πανδημίας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (4μηνες για τους εργαζόμενους στον ΕΟΔΥ, 3μηνες για τους εργαζόμενους στις Κινητές Μονάδες Υγείας και 2ετείς για τους νεοπροσληφθέντες στο ΕΣΥ), πέραν του ότι αποκαλύπτει την αδυναμία εκτίμησης του βάθους της επιδημικής κρίσης από πλευράς υπουργείου Υγείας, δεν αποτελεί βιώσιμη λύση για την μεσο- και μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση της πανδημίας.

Η πρόσληψη όλου του αναγκαίου προσωπικού στις υπηρεσίες δημόσιας Υγείας και το ΕΣΥ με μόνιμη εργασιακή σχέση, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ασφαλή έξοδο από το lockdown και την επιδημική θωράκιση της χώρας τους επόμενους μήνες.

Ιδιαίτερο, τέλος, προβληματισμό προκαλεί ο εμπροσθοβαρής και με ιδιαίτερη επιμέλεια σχεδιασμός του υπουργείου Υγείας, έτσι όπως αυτός ξεδιπλώνεται εν μέσω υγειονομικής διαχείρισης της επιδημικής κρίσης στην Ελλάδα, για τη σύναψη συμβολαιακών σχέσεων μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στο χώρο της Υγείας.

Είναι ενδεικτικό ότι σχεδόν το 42% της εγκεκριμένης δαπάνης του υπουργείου Υγείας για την αντιμετώπιση των υγειονομικών επιπτώσεων της επιδημίας κατευθύνεται στον ιδιωτικό - κερδοσκοπικό τομέα Υγείας με όρους πολλαπλάσιου κόστους για τα ασφαλιστικά ταμεία και τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η εγκατάλειψη της πολιτικής σύναψης συμβολαίων με τον ιδιωτικό τομέα Υγείας (πόσο δε μάλλον σε συνθήκες κατεπείγουσας, αδιαφανούς διαχείρισής τους) και η επίταξη των υποδομών του, με ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό του υπουργείου Υγείας αποτελούν τη μόνη ρεαλιστική λύση για την άμεση και μελλοντική αντιμετώπιση των υγειονομικών επιπτώσεων της επιδημίας».

Η μελέτη καταλήγει στα εξής συνοπτικά συμπεράσματα: «Η επιδημία της νόσου του νέου κορονοϊού (Covid-19) αποκαλύπτει με τον πλέον οδυνηρό τρόπο την έλλειψη επιδημικής ετοιμότητας στις υπηρεσίες δημόσιας Υγείας και τις χρόνιες ευαλωτότητες του εθνικού συστήματος Υγείας στην Ελλάδα, προϊόντα αμφότερα της χρόνιας υποχρηματοδότησης και αποδιάρθρωσής του. Η επιτυχής επιβράδυνση του 1ου επιδημικού κύματος Covid-19, έδωσε χρόνο ο οποίος όφειλε να είχε χρησιμοποιηθεί για τη θωράκιση και ενίσχυση των παραπάνω υπηρεσιών.

Δεδομένων των κατά πάσα πιθανότητα χαμηλών ποσοστών ανοσίας του γενικού πληθυσμού, ως αποτέλεσμα των οριζόντιων περιοριστικών μέτρων, υψηλός είναι ο κίνδυνος τοπικών αναζωπυρώσεων ή και άλλων επιδημικών κυμάτων, μετά την άρση του lockdown και εντός των επόμενων μηνών ή και έτους.

Με βάση τα παραπάνω γίνεται ξεκάθαρο ότι η επιδημία Covid-19 δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μία έκτακτη κατάσταση ολίγων εβδομάδων, αντιθέτως απαιτεί μακρόπνοο σχεδιασμό, επαρκή χρηματοδότηση και οργάνωση.

Η σύσταση μόνιμου μηχανισμού επιδημιολογικής επιτήρησης και δειγματοληπτικής παρακολούθησης της επιδημίας σε πραγματικό χρόνο, η επάρκεια ανθρώπινου δυναμικού και διαγνωστικών μέσων στις υπηρεσίες δημόσιας Υγείας και η ολόπλευρη θωράκιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και των νοσοκομειακών υποδομών του ΕΣΥ αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση της επιδημικής κρίσης την επόμενη περίοδο».

ΒΕΡΟΛΙΝΟ.--

Σοβαρές συνέπειες για την υγεία των καρκινοπαθών στη Γερμανία εξαιτίας των διαχρονικών ελλείψεων και περικοπών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη έρχονται στην επιφάνεια με αφορμή την πανδημία του νέου κορονοϊού. Η μετατροπή πολλών χιλιάδων νοσοκομειακών κλινών και κλινών ΜΕΘ αποκλειστικά για νοσηλεία ασθενών με Covid-19, η ακύρωση ή αναβολή χειρουργείων, θεραπειών κ.ά. προκαλούν αυξανόμενη ανασφάλεια και ανησυχία σε ασθενείς με άλλες σοβαρές παθήσεις, όπως ο καρκίνος.

Οργανισμοί όπως η Γερμανική Βοήθεια για τον Καρκίνο, η Γερμανική Εταιρεία Καρκίνου και το Γερμανικό Κέντρο Ερευνας για τον Καρκίνο λαμβάνουν όλο αυτό το διάστημα «αρκετές εκατοντάδες αιτήματα και καταγγελίες ανά μέρα» από καρκινοπαθείς, δηλώνει ο Γκερντ Νετεκόβεν, εκ μέρους της «Καρκινικής Βοήθειας».

Οι καρκινοπαθείς καταγγέλλουν ότι διαγνωστικές πράξεις ή θεραπείες προσαρμόστηκαν ή αναβλήθηκαν, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και χειρουργεία ακυρώθηκαν ή μετατέθηκαν στο απώτερο μέλλον. Στο μεταξύ, σύμφωνα με στοιχεία των οργανισμών αυτών, στη Γερμανία, κατά μέσο όρο 1.400 άτομα διαγιγνώσκονται με καρκίνο κάθε μέρα και «παρά τις τρέχουσες προκλήσεις της πανδημίας Covid-19, η φροντίδα αυτών των ανθρώπων δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παραμεληθεί».

Παρά τη φαινομενικά και σχετικά με άλλες χώρες μεγάλη αναλογία κρεβατιών ΜΕΘ στη Γερμανία, στην πραγματικότητα πολλά από τα 28.000 κρεβάτια ΜΕΘ παρέμεναν κλειστά λόγω έλλειψης προσωπικού ή εξοπλισμού. Ακόμη και μετά την επιστράτευση χιλιάδων κρεβατιών από κλινικές της χώρας - με παχυλό αντίτιμο στους ιδιοκτήτες - μόλις 15.000 - 20.000 υπολογίζεται ότι λειτουργούν, σύμφωνα με το Ινστιτούτο «Ρόμπερτ Κοχ».

Οι απαραίτητες θεραπείες για καρκινοπαθείς και τα «επείγοντα» χειρουργεία υποτίθεται ότι - επίσημα - δεν έχουν αναβληθεί, ωστόσο παραμένει ερώτημα αν επαρκούν τα μέτρα και οι οργανισμοί των καρκινοπαθών καταγγέλλουν πως «η κατάσταση είναι εξαιρετικά πιεστική». Η μετατροπή των νοσοκομείων για την πανδημία αναβάλλει εξετάσεις για έγκαιρη διάγνωση και ανίχνευση (π.χ. μεταστάσεων), συνεδρίες ψυχο-ογκολογίας, ανακουφιστική φροντίδα ή αποκατάσταση καρκινοπαθών.

Εξαιτίας των ελλείψεων σε υγειονομικούς, υπάρχουν αλλαγές στο προσωπικό, γι' αυτό οι γιατροί που είναι υπεύθυνοι για τη θεραπεία ασθενών με καρκίνο συχνά δεν είναι διαθέσιμοι αυτήν την περίοδο, καθώς προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Στο μεταξύ, το συνδικάτο ver.di αναφέρει πολλές καταγγελίες νοσηλευτών σε γερμανικές κλινικές, οι οποίοι μόλις διαμαρτυρήθηκαν για ελλιπή μέσα προστασίας δέχτηκαν απειλές και εκφοβισμό από την εργοδοσία ή ακόμη και μετατέθηκαν σε άλλες θέσεις. Οι καταγγελίες αφορούσαν διαμαρτυρίες «κυρίως λόγω της έλλειψης προστατευτικού εξοπλισμού, ανησυχιών για μόλυνση από τον κορονοϊό ή κακής οργάνωσης εργασίας», σημειώνει το ver.di και προσθέτει ότι το συνδικάτο «έλαβε αναφορές εργαζομένων που επέκριναν εσωτερικά ή δημοσίως την έλλειψη προστατευτικού εξοπλισμού και απειλήθηκαν στη συνέχεια με προειδοποιήσεις ή απολύσεις».

Μακριά από τη δημοσιότητα επιχειρήθηκε να κρατηθεί και το γεγονός ότι περίπου 20 ογκολογικοί ασθενείς και 20 υγειονομικοί στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Αμβούργου - Επεντορφ (UKE) προσβλήθηκαν από κορονοϊό, κάτι που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των καρκινοπαθών, αφού ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες, ενώ αναδεικνύει τα ελλιπή μέτρα προστασίας κατά της εξάπλωσης του ιού.

Το φαινόμενο αυτό της μη ουσιαστικής περίθαλψης ασθενών με σοβαρά χρόνια προβλήματα παρατηρείται αυτή την περίοδο σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, και στη χώρα μας, γιατί τα δημόσια συστήματα Υγείας έχουν προσανατολιστεί κυρίως στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Με δεδομένες τις ελλείψεις που υπάρχουν σε προσωπικό και μέσα, απόρροια των περικοπών που εφάρμοσαν όλες οι αστικές κυβερνήσεις, φιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές, και ταυτόχρονα τα μέτρα περιορισμού που έχουν επιβληθεί, οι ασθενείς αυτοί αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο επιδείνωσης της υγείας τους. Αυτό είναι το αποτέλεσμα ενός απάνθρωπου συστήματος, όπου η Υγεία μπαίνει στο ζύγι «κόστους - οφέλους» και από κοινωνικό αγαθό που πρέπει να είναι, μετατρέπεται σε ακριβό εμπόρευμα.

«Τα λεφτά πάνε και έρχονται, αλλά η υγεία είναι αναντικατάστατη», λέει το πλακάτ του απεργού - εργάτη της «Amazon»

Δεν είναι μόνο η στρατιά ανέργων που διευρύνεται με γοργούς ρυθμούς στα λαϊκά στρώματα, αλλά και οι καθημερινοί κίνδυνοι για εκατομμύρια χαμηλόμισθους εργάτες που παλεύουν μπροστά σε αντίξοες συνθήκες και εξαντλητικά ωράρια, εκτεθειμένοι στην πανδημία και κυρίως στη «γύμνια» του δημόσιου συστήματος Υγείας, στην 1η χώρα στον κόσμο στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, με τεράστια επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα και στην Ιατρική, στα οποία έχουν πρόσβαση όσοι μπορούν να πληρώσουν.

Στις επάλξεις του αγώνα των εργαζομένων για τη θωράκισή τους απέναντι στους κινδύνους στους χώρους δουλειάς βρίσκονται δεκάδες χιλιάδες νοσοκόμες σε όλη τη χώρα, με πρώτες εκείνες συνδικάτων της Νέας Υόρκης, που στις αρχές της βδομάδας μήνυσαν το πολιτειακό υπουργείο Υγείας, κατηγορώντας το για την ανεπάρκεια των υγειονομικών μέσων προστασίας του προσωπικού των νοσοκομείων και τις απαράδεκτες συνθήκες υπερωριακής εργασίας.

Επίσης έχουν κινητοποιηθεί χιλιάδες άλλοι εργάτες που δουλεύουν στην αποκομιδή απορριμμάτων, στις μεταφορές, στα σούπερ μάρκετ, στις διανομές νωπών προϊόντων και στη μεταποίηση γαλακτομικών και προϊόντων κρέατος. Χιλιάδες σ' αυτούς τους κλάδους έχουν ασθενήσει από τον κορονοϊό και δεκάδες έχουν χάσει τη ζωή τους.

Παράλληλα, χιλιάδες εργάτες στις αποθήκες του κολοσσού ηλεκτρονικού εμπορίου «Amazon» παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα, γιατί η εργοδοσία αρνείται να δαπανήσει έστω και ελάχιστα ποσά για να εξασφαλίσει υγειονομικό υλικό (μάσκες, γάντια κ.ά.) και να αυξήσει την προστασία των εργατών.

Η ασφυκτική κατάσταση στις αποθήκες - γαλέρες της «Amazon» προκαλεί δυσφορία και αναβρασμό στους εργάτες, που παλεύουν για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, εντείνοντας πολύμορφες κινητοποιήσεις μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Την Τρίτη συντονίστηκαν εκατοντάδες εργάτες σε αποθήκες της «Amazon» σε ανατολικές και δυτικές Πολιτείες και πραγματοποίησαν απεργία διεκδικώντας μέτρα υγειονομικής προστασίας, καλύτερες συνθήκες δουλειάς, άδεια ασθενείας μετ' αποδοχών και πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη στους ασθενείς από την πανδημία. Στον αγώνα τους για πρώτη φορά συμμετείχαν την Παρασκευή 24 Απρίλη με στάσεις εργασίας και οι προγραμματιστές και μηχανικοί ηλεκτρονικών υπολογιστών της «Amazon», διεκδικώντας την επαναπρόσληψη εργαζομένων που απολύθηκαν επειδή πάλευαν για τα δικαιώματά τους.

Την ώρα που οι εργάτες ματώνουν, το μεγάλο αφεντικό της «Amazon», ο δισεκατομμυριούχος Τζεφ Μπέζος, αύξησε κατά 23,6 δισ. την προσωπική του περιουσία μέσα σε μερικές βδομάδες. Αλλοι κεφαλαιοκράτες επίσης βλέπουν τα κέρδη τους να αυγαταίνουν εν μέσω πανδημίας. Οι ιδιοκτήτες της τεράστιας αλυσίδας λιανικής «Walmart», Τζιμ, Ρομπ και Αλις Γουόλτον, πάμπλουτοι, αύξησαν και οι τρεις την προσωπική τους περιουσία κατά περίπου 8 δισ. δολάρια ακόμα και με κλειστά τα καταστήματα! Ο δε Ιλον Μασκ, διευθύνων σύμβουλος της «Tesla», μέσα στο τελευταίο δίμηνο αύξησε την προσωπική του περιουσία κατά 10 δισ. δολάρια.

Τα αμύθητα πλούτη των καπιταλιστών πάνε χέρι χέρι με τον πακτωλό τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε επιδοτήσεις και εγγυήσεις προς μονοπωλιακούς ομίλους τα οποία διαθέτει η αμερικανική κυβέρνηση και το αστικό κράτος και θα τα πληρώσουν και πάλι τα λαϊκά στρώματα. Σε ρεπορτάζ των «Financial Times» την Τρίτη καταγράφεται πως μόνο 83 εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης πήραν 330 εκατομμύρια δολάρια σε δάνεια με ιδιαίτερα προνομιακούς όρους από το πακέτο των 349 δισ. που ψήφισε πρόσφατα το Κογκρέσο σε συνεργασία με τον Πρόεδρο Ντ. Τραμπ, υποτίθεται για την ανακούφιση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αλλωστε, πάνω από το 25% του πακέτου κατευθύνθηκε προς το 2% των μεγαλύτερων επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων συναντά κανείς τεράστιες αλυσίδες ξενοδοχείων και εστιατορίων, καζίνο κ.ά.

«Διεθνή πρωτοβουλία» για τη «στήριξη της οικονομίας» και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων από την πανδημία του Covid-19 αναλαμβάνουν 14 χώρες, μετά από πρόταση της κυβέρνησης του Καναδά, με τη συμμετοχή των Βραζιλίας, Γαλλίας, Γερμανίας, Ινδονησίας, Ιταλίας, Μεξικού, Μαρόκου, Περού, Νότιας Κορέας, Σιγκαπούρης, Νότιας Αφρικής, Τουρκίας και Βρετανίας.

Η συγκεκριμένη «Πρωτοβουλία» παρουσιάζει ενδιαφέρον εξαιτίας της σύνθεσής της, αφού σε αυτήν συμμετέχουν οι ισχυρότερες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά όχι οι ΗΠΑ, τουλάχιστον προς το παρόν. Σε κάθε περίπτωση, έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η πανδημία παίζει ρόλο «καταλύτη» στην αρένα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με τη σύναψη νέων, τον κλονισμό ή τη σύσφιξη παλιών συμμαχιών και με το βλέμμα στραμμένο στην «επόμενη μέρα» της νέας καπιταλιστικής κρίσης.

Οπως άλλωστε αναφέρεται στο κοινό ανακοινωθέν των ΥΠΕΞ αυτών των χωρών, μετά από τηλεδιάσκεψη στις 17 Απρίλη, προσδοκία τους είναι «ένας κόσμος πιο συνδεδεμένος, που θα βγει ενισχυμένος, δυναμώνοντας τους παγκόσμιους συνδέσμους και το πολυμερές σύστημα, προς στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης...».

Σύμφωνα μάλιστα με επίσημη ανακοίνωση που εξέδωσε το υπουργείο Εξωτερικών του Καναδά, επρόκειτο για την «6η σύγκληση της υπουργικής Ομάδας Συντονισμού για τον COVID-19 (MCGC)», που έγινε για να επαναληφθεί «η ανάγκη διατήρησης σημαντικών παγκόσμιων διασυνδέσεων καθώς η πανδημία του COVID-19 εξακολουθεί να εξαπλώνεται».

Μεταξύ άλλων, τονίζεται η σημασία της «διατήρησης δικτύων εναέριων, χερσαίων και θαλάσσιων μεταφορών και της συνδεσιμότητας της αλυσίδας εφοδιασμού», ώστε «να διασφαλιστεί η απαραίτητη ροή αγαθών και υπηρεσιών μεταξύ χωρών, ειδικά η δίκαιη, διαφανής, αποτελεσματική και έγκαιρη πρόσβαση στη διανομή ατομικού εξοπλισμού προστασίας, φαρμακευτικού και άλλου αναγκαίου ιατρικού εξοπλισμού».

Τέτοιες δηλώσεις ακούγονται βέβαια παράταιρες στον απόηχο των αποκαλύψεων για τους ανταγωνισμούς πίσω από την προμήθεια του αναγκαίου για κάθε χώρα υγειονομικού υλικού. Εκφράζουν ωστόσο τις προθέσεις ισχυρών καπιταλιστικών κρατών να πετύχουν έναν κάποιο συμβιβασμό, απέναντι στο μεγαλύτερο πλεονέκτημα που διατηρούν και σ' αυτόν τον τομέα ορισμένοι από τους βασικούς ανταγωνιστές τους.

Κατά τ' άλλα, οι «14» δεσμεύονται ότι «θα συνεχίσουμε να προωθούμε και να προστατεύουμε το ελεύθερο εμπόριο και να συμφωνούμε ότι τα επείγοντα μέτρα που έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση του COVID-19, αν κρίνονται αναγκαία, θα πρέπει να είναι στοχευμένα, αναλογικά, διαφανή και προσωρινά και δεν θα πρέπει να δημιουργούν αχρείαστα εμπόδια για το εμπόριο ή διατάραξη των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού και να συμβαδίζουν με τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ)».

Τις ενέσεις με ...απολυμαντικό και την έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία προτείνει ο Ντόναλντ Τραμπ ως θεραπεία για τον κορονοϊό, την ώρα που οι νεκροί στις ΗΠΑ ξεπέρασαν τους 50.000! Σύμφωνα με το BBC, την Πέμπτη στον Λευκό Οίκο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είπε τα εξής απευθυνόμενος στους επιστημονικούς συνεργάτες του: «Μπορώ να φανταστώ το απολυμαντικό να σκοτώνει τον ιό μέσα σε ένα λεπτό. Σε ένα λεπτό! Υπάρχει τρόπος να το χορηγήσουμε με ένεση ή να κάνουμε κάποιον καθαρισμό; Βλέπετε, ο ιός εισέρχεται στους πνεύμονες και κάνει τεράστια ζημιά. Θα είχε ενδιαφέρον να το ελέγξουμε».

Στην ίδια συζήτηση, σύμφωνα με το BBC, πρότεινε οι ασθενείς να μπαίνουν σε σολάριουμ (μηχανήματα υπεριώδους ακτινοβολίας που χρησιμοποιούνται για τεχνητό μαύρισμα), καθώς έρευνες έδειξαν πως ο κορονοϊός εξασθενεί πιο γρήγορα όταν εκτίθεται στον ήλιο και τη ζέστη! Πάντως, για παν ενδεχόμενο, η «Reckitt Benckiser», κατασκευάστρια των προϊόντων «Dettol» και «Lysol», αναγκάστηκε να ανακοινώσει την Παρασκευή ότι τα απολυμαντικά δεν «χορηγούνται» στους ανθρώπους: «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εισάγονται απολυμαντικά προϊόντα στο ανθρώπινο σώμα (μέσω ένεσης, κατάποσης ή οποιασδήποτε άλλης οδού)».

Αμεση ήταν η αντίδραση και ανθρώπων από την επιστημονική κοινότητα των ΗΠΑ, οι οποίοι προειδοποίησαν ότι η ιδέα της ένεσης στο σώμα ή της κατάποσης οποιουδήποτε καθαριστικού προϊόντος «είναι ανεύθυνη και επικίνδυνη», ότι «αποτελεί μέθοδο που χρησιμοποιείται συνήθως από τους ανθρώπους που θέλουν να αυτοκτονήσουν» και ότι «οι ενημερώσεις από τον Τραμπ είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία».

Μαζικός τάφος έξω από το Μιλάνο, για ανθρώπους ...στα αζήτητα. Το φαινόμενο αυτό καταγράφτηκε και στις ΗΠΑ και τη Βραζιλία για απόκληρους του απάνθρωπου συστήματος

Στις ΗΠΑ, κρούσματα και θύματα καταγράφονταν αντίστοιχα σε 888.002 και 50.319.

Στην Ισπανία, 219.764 και 22.524.

Στην Ιταλία, με προχτεσινά στοιχεία 189.973 και 25.549.

Στη Γαλλία, επίσης με την ενημέρωση προηγούμενου 24ωρου, 159.877 και 21.856.

Στη Γερμανία, 153.393 και 5.577.

Στη Βρετανία, (το προηγούμενο 24ωρο) 138.078 και 18.738.

Στο Βέλγιο, 44.293 και 6.679.

Στην Ολλανδία, 36.535 και 4.289.

Στην Τουρκία, 101.790 και 2.491.

Εκτός Ευρώπης:

Στη Ρωσία, 68.622 και 615.

Στην Κίνα, 82.804 και 4.632.

Στο Ιράν, 88.194 και 5.574.

Στη Βραζιλία, 50.512 και 3.365.

Στο Μεξικό, 11.633 και 1.069.

Στην Ινδία, 23.502 και 722.

Βέβαια, τόσο τα κρούσματα όσο και τα θύματα στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα, αφού σε μια σειρά χώρες (ειδικά τις αναπτυσσόμενες αλλά όχι μόνο) η κατάσταση στις δημόσιες δομές Υγείας είναι τόσο άσχημη που δεν εξετάζεται παρά ένα ελάχιστο τμήμα του πληθυσμού για το αν νοσεί από τη νόσο Covid-19, τις περισσότερες φορές λίγο πριν καταλήξει. Αλλες φορές, εκατοντάδες θύματα (π.χ. τρόφιμοι γηροκομείων, κάτοικοι φτωχογειτονιών) που έχουν χαθεί από την επιδημία, διαπιστώνεται εκ των υστέρων ότι «έφυγαν» λόγω του νέου κορονοϊού και μένει θολό αν τελικά περιλήφθηκαν στις επίσημες λίστες με τους νεκρούς.

Την ίδια ώρα, σε όλες τις καπιταλιστικές οικονομίες οι αστικές κυβερνήσεις συζητάνε ή προχωράνε σε μέτρα χαλάρωσης της καραντίνας για να λειτουργήσουν ξανά παραγωγικές μονάδες και καταστήματα, ενώ υπάρχουν συστάσεις από επιστήμονες ότι πρέπει να δοθεί μεγάλη προσοχή στο σταδιακό άνοιγμα, για να μην υπάρξει νέα εξάπλωση της ασθένειας. Ωστόσο, βασικό κριτήριο σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη δεν είναι η προστασία της ζωής των εργαζομένων, αλλά η επαναφορά της κερδοφορίας των κλάδων που έχουν πληγεί. Ετσι, το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν δυναμικά και οργανωμένα τα δικαιώματά τους, για να δοθεί απάντηση στη νέα προετοιμαζόμενη επίθεση του κεφαλαίου.

Στο μεταξύ, την κριτική που ασκούν κάποιες κυβερνήσεις (με πρώτη αυτή του Ντ. Τραμπ) στην Κίνα για τους χειρισμούς της στην αντιμετώπιση της επιδημίας αναζωπύρωσε έρευνα της σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, σύμφωνα με την οποία, κατά το πρώτο κύμα μόλυνσης Γενάρη - Φλεβάρη, στην Κίνα προσβλήθηκαν πάνω από 232.000 άνθρωποι (ενώ οι κινεζικές αρχές μιλούσαν τότε για 55.000 μολύνσεις). Οι συντάκτες της έρευνας αναφέρουν ότι αυτός είναι ο αληθινός απολογισμός με βάση τον ορισμό που τελικά υιοθετήθηκε, για να καθοριστεί ότι ένας ασθενής πάσχει από τη νόσο Covid-19, αλλά οι κινεζικές αρχές δεν επικαιροποίησαν τα σχετικά νούμερα.

Σημειωτέον ότι μέσα στη βδομάδα, η κυβέρνηση της Αυστραλίας εξέφρασε κι αυτή προβληματισμούς για τη «διαφάνεια» όσον αφορά τις πληροφορίες για την εξέλιξη της πανδημίας, με σαφείς υπαινιγμούς για τις ευθύνες της Κίνας. Ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον είχε μια «πολύ εποικοδομητική συζήτηση» με τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για τον τρόπο αντιμετώπισης της νόσου Covid-19 και την ανάγκη «επανεκκίνησης της οικονομίας», ενώ μίλησαν επίσης για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τη συνεργασία που απαιτείται «ώστε να βελτιώσουμε τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα των διεθνών αντιδράσεων στις πανδημίες». Ο Μόρισον φέρεται να εξετάζει κι αυτός «προσφυγή» κατά της Κίνας, ενώ αντίστοιχη συζήτηση είχε και με τους ηγέτες Γερμανίας και Γαλλίας, χωρίς όμως να βρίσκει - προς το παρόν τουλάχιστον - ίδιες διαθέσεις.

Την ίδια στιγμή, ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο επανέφερε κατηγορίες για εργαστήρια στην Κίνα «όπου βρίσκονται περίπλοκοι παθογόνοι παράγοντες», προσθέτοντας ότι «είναι σημαντικό τα υλικά αυτά να τα χειρίζονται με ασφαλή τρόπο, με κάθε ασφάλεια, για να αποφευχθεί κάθε ενδεχόμενο διασποράς από ατύχημα» και κατέληξε ότι «πρέπει να επιβεβαιώσουμε ότι η κινεζική κυβέρνηση χειρίστηκε αυτά τα υλικά ορθώς, όχι μόνο στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν, αλλά και παντού».

Από τη μεριά της Μόσχας, πάντως, το Κρεμλίνο απέρριψε τους ισχυρισμούς σύμφωνα με τους οποίους ο SARS-COV-2 είναι προϊόν εργαστηρίου, με τον εκπρόσωπό του Ντμίτρι Πεσκόφ να λέει: «Το να χρησιμοποιούνται κάποιες αναπόδεικτες κατηγορίες εναντίον του οποιουδήποτε είναι κάτι το οποίο θεωρούμε ανεπίτρεπτο και απαράδεκτο».

Copyright 2020 The Associated

Στην Ολλανδία, λοιπόν, οι εργασιακές συνθήκες έχουν επιδεινωθεί δραστικά το τελευταίο διάστημα. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι ειδικά σε κλάδους όπως οι κατασκευές, οι μεταφορές, το εμπόριο, ο επισιτισμός, η αγροτική παραγωγή κ.ά. έχουν υποστεί δυσμενείς τροποποιήσεις στα συμβόλαια που είχαν αρχικά υπογράψει, με αποτέλεσμα μεγάλες περικοπές στο μισθό τους και αλλαγές προς το χειρότερο των εργασιακών συνθηκών τους. Ενώ περισσεύουν οι εκβιασμοί για εθελοντικές άδειες, άδειες άνευ αποδοχών, πάγωμα σε αυξήσεις μισθών κ.λπ. Αυτό συμβαίνει φυσικά και στις επιχειρήσεις που όλο το προηγούμενο διάστημα είχαν μεγάλη κερδοφορία. Σε κάποιους άλλους κλάδους όπως υπηρεσίες, εξυπηρέτηση πελατών κ.λπ., όπου είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς οι στόχοι και τα μπόνους από τη μεριά της εταιρείας, καλούνται οι εργαζόμενοι σε τηλεργασία. Στις περισσότερες περιπτώσεις η εκπλήρωση των στόχων είναι αδύνατη λόγω των συνθηκών (π.χ. φύλαξη παιδιών κ.λπ.) και έτσι αρχίζουν οι μειώσεις στα μπόνους που αποτελούσαν όμως στήριγμα για τις λαϊκές οικογένειες και κάλυπταν με αυτό βασικές ανάγκες.

Στο στόχαστρο, επίσης, μπαίνουν οι εργαζόμενοι με ευέλικτες μορφές εργασίας, οι οποίες σε κάποιους κλάδους κυριαρχούν. Ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας το ωράριο γίνεται λάστιχο φτάνοντας τη μέρα 12 και 14 ώρες. Ενώ σε πολλούς εργασιακούς χώρους καλούνται οι εργαζόμενοι να δουλέψουν με 200 και άνω συναδέλφους τους σε συνθήκες ανεπαρκών μέτρων προστασίας και υγιεινής. Το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει, γίνεται όπλο στα χέρια των εργοδοτών απέναντι στους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση των εργαζομένων στις αποθήκες των σούπερ μάρκετ. Οι επιχειρήσεις του συγκεκριμένου κλάδου έχουν αυξήσει την κερδοφορία τους κατακόρυφα μετά την ανακοίνωση των πρώτων μέτρων της κυβέρνησης. Πιο συγκεκριμένα, τη δεύτερη βδομάδα του Μάρτη, τα σούπερ μάρκετ παρουσίασαν αύξηση του τζίρου κατά 32,3% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι (243 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον σε απόλυτους αριθμούς). Η εργασία σε αυτές έχει εντατικοποιηθεί σε πολλαπλάσιο βαθμό, περισσότερο ακόμα και από βδομάδες που παραδοσιακά υπάρχει μεγάλος φόρτος εργασίας (π.χ. τη βδομάδα των Χριστουγέννων). Τα μέτρα προστασίας περιορίζονται σε ένα ζευγάρι γάντια και μια μάσκα ανά άτομο τη μέρα, χωρίς παρ' όλα αυτά να αποφεύγονται φαινόμενα συνωστισμού, τα οποία δεν θα υπήρχαν εάν η δουλειά «απλωνόταν» σε μεγαλύτερο εύρος της μέρας με περισσότερες βάρδιες. Αυτό όμως είναι κάτι που η εργοδοσία αποφεύγει, καθώς μετά τις 8 το βράδυ θα πρέπει να πληρώσει διπλό μεροκάματο στους εργαζόμενους.

Μαζί οι εργοδότες, η κυβέρνηση και οι ηγεσίες των ξεπουλημένων συνδικάτων είχαν στρώσει από καιρό το δρόμο. Πριν από τρία χρόνια είχε περάσει νόμος, με τον οποίο, με το επιχείρημα της δημιουργίας επιπλέον θέσεων εργασίας, το κράτος επιδοτεί τον κατώτερο μισθό των εργαζομένων, απαλλάσσοντας έτσι για ένα μέρος του τις επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, μια επιχείρηση μπορεί να επιδοτείται από το κράτος με 1 ευρώ την ώρα για κάθε εργαζόμενο που έχει ωρομίσθιο από 9.80 έως 10.80 ευρώ. Το καθεστώς αυτό ενισχύει τη δυνατότητα των επιχειρήσεων να μειώνουν το «μισθολογικό κόστος». Επιπλέον, οι εργοδότες δεν μένουν εκεί. Πιέζουν για να χαλαρώσει η νομοθεσία που απαγορεύει την εργασία των ανηλίκων σε συγκεκριμένες ώρες (αργά το απόγευμα π.χ.) και σε αυτό έχουν συμπαραστάτη την FNV, τη μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση στην Ολλανδία.

Η κρατική οικονομική στήριξη των εργαζομένων που η επιχείρηση έχει αιτηθεί αναστολή εργασιών, ισχύει μόνο για όσους έχουν συμβόλαιο αορίστου χρόνου, ενώ οι υπόλοιποι εργαζόμενοι που βρίσκονται κάτω από καθεστώς μερικής απασχόλησης (ως επί το πλείστον 3ωρης ή 4ωρης) δεν θεωρούνται δικαιούχοι των βοηθημάτων, αλλά ταυτόχρονα δεν θεωρούνται και απολυμένοι - άνεργοι ώστε να αιτηθούν ταμείο ανεργίας. Ιδιαίτερα στον επισιτισμό οι περισσότεροι εργαζόμενοι έχουν μείνει τελείως ξεκρέμαστοι, ενώ η επιχείρηση απαλλάσσεται πλήρως, εν μέσω πανδημίας, από τις φορολογικές της υποχρεώσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα οι εργαζόμενοι, ενώ έχει κλείσει η επιχείρηση, καλούνται να αναλάβουν εθελοντικά την καθαριότητα και την απολύμανση των εγκαταστάσεών της, λες και είναι κατάλληλα εξοπλισμένο ειδικό συνεργείο απολυμάνσεων, ως δήθεν μέτρο προστασίας απέναντι στον κορονοϊό.

Τα βοηθήματα από την άλλη μεριά αποτελούν το «ζεστό» χρήμα που δόθηκε μεταξύ 12 και 17 Μάρτη από την ΕΚΤ και το Eurogroup σε επιχειρήσεις και μονοπωλιακούς ομίλους μέσω της κυβέρνησης, ως «προσωρινά μέτρα έκτακτης ανάγκης», εξασφαλίζοντας βέβαια ταυτόχρονα μειώσεις προσωπικού, πετσόκομμα μισθών και τη γνωστή ανακύκλωση στην ανεργία με στόχο την απρόσκοπτη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Τμήματα των εργαζομένων καθώς και το NCPN (Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας) θεωρούν ότι το πρόγραμμα στήριξης της ΕΚΤ προς τους μονοπωλιακούς ομίλους θα το πληρώσει και πάλι ο λαός με νέα μέτρα εις βάρος του¹.

Το ασφαλιστικό σύστημα και ο τομέας Υγείας στην Ολλανδία είναι στα χέρια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και μονοπωλιακών ομίλων. Η ιδιωτικοποίηση αυτή ξεκίνησε μετά τη δεκαετία του 1990. Οι εργαζόμενοι υποχρεούνται να είναι ασφαλισμένοι σε όποια εταιρεία επιθυμούν, πληρώνοντας ένα σεβαστό ποσό κάθε μήνα (τουλάχιστον 100 ευρώ). Το ποσό αυτό εξαρτάται από το πλαφόν το οποίο ο νοσηλευόμενος θα πρέπει να πληρώσει ο ίδιος σε περίπτωση εισαγωγής του σε νοσοκομείο (το λεγόμενο eigenrisico). Τα ασφάλιστρα αυξάνονται κι άλλο, αν υπάρχει ανάγκη για ειδικότητες, όπως οδοντίατροι, φυσιοθεραπευτές, γυναικολόγοι κ.λπ.

Αυτό ναι μεν αναδείχθηκε ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα της επιδημίας του κορονοϊού, ωστόσο όσα συμβαίνουν σήμερα έχουν τις αιτίες τους στην αντιμετώπιση του αγαθού της Υγείας ως εμπορεύματος.

Για παράδειγμα, μετά την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, οι εταιρείες έπαιρναν οδηγίες από το κράτος να μην στέλνουν πολύ κόσμο στα νοσοκομεία. Ετσι αρκετά από αυτά δήλωσαν χρεοκοπία και έκλεισαν. Επίσης, στο διάστημα 2012-2018 καταργήθηκαν 80.000 θέσεις εργασίας κυρίως σε γηροκομεία και παροχές βοήθειας στο σπίτι (από αυτές 20.000 αναπληρώθηκαν). Επιπροσθέτως, ο αριθμός των οικογενειακών γιατρών ήταν κάτω από τις ανάγκες που υπήρχαν, με αποτέλεσμα να πρέπει κάποιος ασθενής να επισκέπτεται το νοσοκομείο. Ωστόσο, για να μπορέσεις να πας εκεί ακόμα και για την πιο απλή εξέταση, έπρεπε να μιλήσεις από το τηλέφωνο με μια υπάλληλο (που υποτίθεται ήταν καταρτισμένη για αυτόν το σκοπό) και αν εκείνη το έκρινε απαραίτητο θα δεχόταν να πας στο νοσοκομείο. Καμία έκπληξη, λοιπόν, που σήμερα αυτή η τακτική υιοθετείται από τους οικογενειακούς γιατρούς λόγω φόρτου εργασίας.

Οταν ξεκίνησε η πανδημία στην Ολλανδία υπήρχαν 6,4 κλίνες ΜΕΘ ανά 100.00 κατοίκους (στην Ελλάδα ο αριθμός αυτός ήταν 6). Υπάρχει επίσης συστηματική υποκαταγραφή των κρουσμάτων, αλλά και των θανάτων από τον ιό. Αν κάποιος προσπαθήσει για παράδειγμα να εξετάσει το λόγο που υπάρχει τόσο μικρός αριθμός διαθέσιμων τεστ, αναγκαστικά θα πέσει πάνω στο καπιταλιστικό κέρδος. Συγκεκριμένα, η εταιρεία «Roche» που παρέχει ιατρικά μηχανήματα και όλα τα απαραίτητα υλικά για να γίνει το τεστ, έχει πατενταρισμένη τη συνταγή ενός υγρού (του λεγόμενου lysis buffer, το οποίο «ανοίγει» τα κύτταρα έτσι ώστε να απελευθερωθεί το γενετικό υλικό). Ομως η «Roche» δεν προλαβαίνει να ανταποκριθεί στην παγκόσμια ζήτηση χωρίς ταυτόχρονα να απελευθερώσει την πατέντα. Ετσι, η εξάρτηση της Ολλανδίας από αυτήν (η εταιρεία αυτή ελέγχει το 80% της εγχώριας αγοράς) οδηγεί στο φαινόμενο να μην υπάρχουν αρκετά τεστ διαθέσιμα². Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα και ύστερα από πιέσεις, η εταιρεία φαίνεται ότι θα απελευθερώσει την πατέντα αυτή. Ακόμα, μια μεγάλη παραγγελία με μάσκες που προερχόταν από την Κίνα για την Ολλανδία κατέληξε στη Γαλλία, η οποία κατέθεσε τη διπλάσια προσφορά, έτσι ώστε το αεροπλάνο να προσγειωθεί εκεί³.

Η ολλανδική κυβέρνηση επέλεξε καταρχάς τη λογική της «ανοσίας της αγέλης», χωρίς βέβαια να υπάρχουν οι αντίστοιχες υποδομές για να στηρίξει μια τέτοια επιλογή. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σταδιακά τα μέτρα αυστηροποιήθηκαν, καθώς οι θάνατοι στην Ολλανδία γρήγορα αυξήθηκαν. Οσον αφορά την κατάσταση στα νοσοκομεία αλλά και το πώς αντιμετωπίζεται η υγεία του λαού από τις ιδιωτικές εταιρείες του τομέα, είναι ενδεικτικά τα όσα περιγράφει ο αναπληρωτής επικεφαλής της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Αμστερνταμ, ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρει πως «ως γιατροί, δεν πρόκειται ποτέ να πούμε: Είστε άνω των 70, έτσι δεν επιτρέπεται να πάτε στη ΜΕΘ». Και συνεχίζει, «εξετάζουμε πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Εκτιμάμε πόσο χρήσιμο είναι να περιθάλπουμε κάποιον για εβδομάδες. Εχει υποκείμενες ασθένειες; Πόσο ευάλωτος είναι; Πόσο θα ζήσει;». Προσπαθούν, όπως αναφέρει, να κάνουν «ρεαλιστικές επιλογές». Δηλαδή είναι πολύ ρεαλιστικό σήμερα, παρά την τεχνολογική ανάπτυξη, την τεχνογνωσία και το υψηλά καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό, να αψηφούνται ανθρώπινες ζωές και να γίνεται διαλογή ζωής και θανάτου ανάμεσα στους ασθενείς. Στη συνέχεια αναφέρει ο επικεφαλής ΜΕΘ: «Προσπαθούμε οι αποφάσεις μας να είναι ανθρώπινες. Αντιμετωπίζουμε μόνο όταν έχει νόημα»⁴. Διόλου τυχαίο λοιπόν που τα τρία τέταρτα όσων πέθαναν λόγω του κορονοϊού δεν εισήχθησαν ποτέ σε ΜΕΘ³.

Πρέπει, τέλος, να σημειωθεί ότι το επόμενο διάστημα τα μέτρα περιορισμού θα χαλαρώσουν, χωρίς βέβαια να υπάρχει εξάλειψη της πανδημίας. Αυτή η χαλάρωση θα συνδυαστεί με μαζικά τεστ και την υποχρεωτική εγκατάσταση εφαρμογής στα smartphones, η οποία θα ενημερώνει αν κάποιος ήρθε σε κοντινή απόσταση με κάποιο κρούσμα. Γίνεται φυσικά εύκολα αντιληπτό τι σημαίνει αυτό στα προσωπικά μας δεδομένα.

Παραπομπές:

1. https://www.voorwaarts.net/ontwikkelingen-in-de-economie-de-politiek-en-de-gezondheidszorg-rond-de-corona-uitbraak/..

2. https://nos.nl/artikel/2328393-bijna-monopolie-van-farmaceut-roche-leidt-tot-tekort-aan-coronatests.html

3. https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/driekwart-van-overleden-coronapatienten-in-nederland-kwam-nooit-op-intensive-care~b9c5660d/

4. https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/artsen-over-hun-keuzes-boven-de-70-niet-naar-de-ic-dat-zijn-indianenverhalen~bf770c72/?fbclid=IwAR3vVn6qg6psZlZ1cws21xpfwuYflPwWjeyrH6ILm_XfRxeu5jFaPC5biLc&referer=https%3A%2F%2Fl.facebook.com%2F

MANOLIS PAKIAS

Η κρίση του Covid-19 είχε βίαιο αντίκτυπο στο ισπανικό σύστημα δημόσιας Υγείας, του οποίου τα όρια σε πολλές περιοχές ξεπεράστηκαν, σχεδόν μέχρι σημείου κατάρρευσης. Ο αριθμός των εργαζομένων που έχουν μολυνθεί στον κλάδο της Υγείας έχει ξεπεράσει τις 30.000, σύμφωνα με εκτιμήσεις την Κυριακή 19 Απρίλη.

Οι συνεχείς περικοπές στο δημόσιο σύστημα Υγείας, η επιδείνωση των συνθηκών εργασίας του προσωπικού και οι συστηματικές πολιτικές μεθοδεύσεις υπέρ των ιδιωτικών κλινικών έχουν αποδυναμώσει την ικανότητα ανταπόκρισης του δημόσιου συστήματος Υγείας και εξηγούν εν μέρει την άσχημη υγειονομική κατάσταση που βιώνει η χώρα.

Πέρα από τον τομέα της Υγείας, η κρίση έχει πολύ ισχυρό αντίκτυπο στην παραγωγή και χρησιμεύει ως δικαιολογία για τη γενικευμένη επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, την οποία διευθύνει η κυβέρνηση του σοσιαλδημοκρατικού συνασπισμού που σχηματίστηκε από το PSOE (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ισπανίας) και τους «Unidas Podemos» (συμμαχία του κόμματος Podemos με την «Ενωμένη Αριστερά», στην οποία συμμετέχει το ΚΚ Ισπανίας).

Από παλιότερη λαϊκή κινητοποίηση στη Μαδρίτη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Υγείας

Από τη μία πλευρά, έχει γίνει μια προσπάθεια να διασφαλιστεί η ρευστότητα των εταιρειών μέσω κρατικών εγγυήσεων για τραπεζικά δάνεια, με σκοπό να εξασφαλιστεί η μη διακοπή της κυκλοφορίας των κεφαλαίων. Από την άλλη πλευρά, το κράτος πήρε πάνω του ένα πολύ σημαντικό μέρος του κόστους παραγωγής των εταιρειών, αναλαμβάνοντας ουσιαστικά να πληρώσει ολόκληρους τους μισθούς και το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών χιλιάδων εταιρειών μέσω του Κανονισμού Προσωρινής Παύσης Απασχόλησης (ERTE), που υπήρχε ήδη στην ισπανική νομοθεσία αλλά ανανεώθηκε ειδικά γι' αυτήν την κρίση.

Ο ERTE είναι μία νομική μορφή που επιτρέπει την αναστολή ή τη μείωση των ωρών εργασίας του συνόλου ή μέρους του προσωπικού μιας εταιρείας. Πριν από αυτήν την κρίση, το κράτος αναλάμβανε μέρος του κόστους των μισθών, αλλά το κόστος της Κοινωνικής Ασφάλισης παρέμενε ευθύνη της εταιρείας. Από τα μέσα Μάρτη, το κράτος αναλαμβάνει επίσης το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών.

Η Τράπεζα της Ισπανίας υπολογίζει ότι, αυτήν τη στιγμή, υπάρχουν 4,6 εκατομμύρια εργαζόμενοι που επηρεάζονται από τον ERTE. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν 1 στους 3 μισθωτούς βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση αναστολής της εργασίας του ή σημαντικής μείωσης των ωρών εργασίας. Το σοβαρότερο πρόβλημα είναι ότι η πλειοψηφία αυτών των εργαζομένων δεν έχει ακόμη καταφέρει να λάβει την αντίστοιχη κρατική επιχορήγηση, οπότε στην πράξη, και πέρα από την προπαγάνδα της κυβέρνησης, υπάρχουν εκατομμύρια οικογένειες εργαζομένων που δεν είχαν κανένα εισόδημα αυτές τις πέντε βδομάδες και, σίγουρα, δεν θα έχουν μέχρι τις αρχές Μάη.

Ταυτόχρονα, σχεδόν 1 εκατομμύριο αυτοαπασχολούμενοι έχουν περάσει στην κατάσταση που είναι γνωστή ως «παύση δραστηριότητας». Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, χωρίς μισθωτούς εργαζόμενους, οι οποίοι αναγκάστηκαν να κλείσουν προσωρινά. Η πραγματικότητα είναι ότι πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις δεν θα ανοίξουν ούτε όταν τελειώσει η καραντίνα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βιώνουμε μια επιταχυνόμενη διαδικασία καπιταλιστικής συγκέντρωσης, που συνοδεύεται από μια ταχεία προλεταριοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων μικρών ιδιοκτητών.

Ολες οι οικονομικές προβλέψεις που δημοσιεύονται δείχνουν ότι η πτώση του ΑΕΠ θα είναι κατακόρυφη. Οι καπιταλιστές εκφράζουν έντονη ανησυχία και αυτό αντικατοπτρίζεται στις αποφάσεις της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης. Η αντίφαση μεταξύ της προστασίας της υγείας του λαού και της καπιταλιστικής παραγωγής είναι πιο ορατή από ποτέ.

Η κυβέρνηση αποφάσισε το κλείσιμο των «μη ουσιωδών» παραγωγικών δραστηριοτήτων μεταξύ 2 και 12 Απρίλη. Με βάση αυτό αποφάσισε ότι οι ώρες εργασίας που δεν εκτελέστηκαν θα πρέπει να συμπληρωθούν αργότερα. Αλλά όταν ήρθε η 13η Απρίλη, και ενάντια στα υγειονομικά κριτήρια, αποφάσισε ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και εργαζόμενες επιστρέφουν στην παραγωγή χωρίς να είναι εγγυημένη η διάθεση του βασικού προστατευτικού εξοπλισμού, αναγκάζοντάς τους να συνωστίζονται ξανά στις δημόσιες συγκοινωνίες και χωρίς οι εταιρείες να υιοθετήσουν τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας.

Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, μπροστά στο δίλημμα υγεία του πληθυσμού ή συνέχιση της παραγωγής, επέλεξε το δεύτερο, τοποθετώντας οριστικά τον εαυτό της στο πλευρό των καπιταλιστών και δίνοντας προτεραιότητα στα επιχειρηματικά κέρδη έναντι της υγείας και της ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων.

Για να καλύψει αυτήν τη νέα χρεοκοπία, ζυμώνει το επιχείρημα περί «ενότητας μεταξύ των τάξεων». Το σύνθημα της κυβέρνησης και των εργοδοτών είναι «θα βγούμε από αυτήν την κρίση μαζί». Αυτή η συζήτηση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, καθώς συνεπάγεται ξανά την υποταγή των συμφερόντων τους στα συμφέροντα της αστικής τάξης. Αυτό σημαίνει καταδίκη των εργαζομένων σε νέα σοβαρά πλήγματα.

Η εργατική - λαϊκή πάλη δεν έχει σταματήσει, αλλά οι περιορισμοί είναι προφανείς. Η «κατάσταση ετοιμότητας» σήμαινε περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Σήμερα στην Ισπανία είναι δυνατόν να μετακινηθεί κάποιος προς τη δουλειά ή για να αγοράσει τα απαραίτητα, αλλά τίποτα περισσότερο. Το δικαίωμα συγκέντρωσης και διαδήλωσης έχει ντε φάκτο ανασταλεί και αυτό εμποδίζει το έργο των κομμουνιστών, των εργατικών - λαϊκών οργανώσεων. Ενώ αναπτύσσουμε και προσαρμόζουμε τη δουλειά μας μέσα στις μάζες, αντιλαμβανόμαστε ότι πολλά από τα έκτακτα μέτρα που λαμβάνονται με το πρόσχημα της κρίσης θα παραμείνουν και μετά την πανδημία. Οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους θα θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν ενάντια στο εργατικό κίνημα όταν εναντιωθεί στις εξαιρετικά σκληρές επιθέσεις που ήδη εξελίσσονται και σε αυτές που θα έρθουν στο άμεσο μέλλον.

Οι συνθήκες μπορεί να αλλάξουν, αλλά η ταξική πάλη δεν έχει σταματήσει στην Ισπανία. Μόνο διατηρώντας την πλήρη ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια του Κομμουνιστικού Κόμματος μπορούμε να πολεμήσουμε ενάντια στα ψεύτικα διλήμματα που βάζει η σοσιαλδημοκρατία στην τάξη μας και στο λαό μας. Ο ταξικός αγώνας δεν έχει σταματήσει στην Ισπανία ούτε ο αγώνας των κομμουνιστών για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας.

Παραπομπή

1. Το πρώτο από τα 3 επίπεδα κατάστασης έκτακτης ανάγκης που εξουσιοδοτείται η κυβέρνηση να κηρύξει βάσει του ισπανικού Συντάγματος.

Από τις παρεμβάσεις σε νοσοκομεία...

Τα παραπάνω σημείωνε η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) σε ανακοίνωσή της στα μέσα Μάρτη. Τα αιτήματα για την προστασία της υγείας του λαού και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, μαζί με την οργάνωση της αλληλεγγύης, αποτελούν τον βασικό άξονα γύρω από τον οποίο ξεδιπλώνεται η δράση των Συλλόγων και των Ομάδων Γυναικών.

Οι Σύλλογοι και οι Ομάδες της ΟΓΕ είχαν τη δική τους συμμετοχή στις αγωνιστικές παρεμβάσεις που οργανώθηκαν το προηγούμενο διάστημα σε νοσοκομεία, σε δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σε σούπερ μάρκετ. Οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες αλληλεγγύης δένουν με μορφές και τρόπους επικοινωνίας και συζήτησης με τις γυναίκες στις εργατικές - λαϊκές γειτονιές.

Με τις κεντρικές ανακοινώσεις της ΟΓΕ, την αφίσα, τις πικέτες, το βίντεο της Ομοσπονδίας, τα σποτ από συλλόγους γυναικών, τα τρικάκια που έπεσαν έξω από σούπερ μάρκετ, μπαίνουν στο επίκεντρο του προβληματισμού οι επιπτώσεις για τις γυναίκες από την πανδημία και τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση στο όνομα της αντιμετώπισής της: Εργαζόμενες βλέπουν τους μισθούς, τα δικαιώματα, τις θέσεις εργασίας τους να βρίσκονται «στον αέρα», σε μια σειρά από κλάδους αντιμετωπίζουν τις απολύσεις, την εκ περιτροπής εργασία, σε άλλους την εντατικοποίηση της δουλειάς, την τηλεργασία.

...και σούπερ μάρκετ

Ολες οι γυναίκες, από τις συνταξιούχους μέχρι τις νέες, ανησυχούν για την υγεία των ίδιων και των οικογενειών τους, αντιλαμβανόμενες τα κενά και τις ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας που έχει διαμορφώσει η πολιτική όλων των κυβερνήσεων.

Η ΟΓΕ με τους Συλλόγους και τις Ομάδες της επιδιώκει μέσα από τη δράση της στις νέες συνθήκες να καλλιεργήσει ταξικό κριτήριο στις γυναίκες εργατικών - λαϊκών δυνάμεων για τις συνέπειες της πανδημίας, αναχαιτίζοντας το κλίμα ωραιοποίησης των κυβερνητικών μέτρων. Σε αυτό το έδαφος αναπτύσσει τις αγωνιστικές διεκδικήσεις της, ενισχύει την αλληλεγγύη για να αποκρουστεί το κλίμα φόβου. Από την πρώτη στιγμή έστειλε το μήνυμα ότι η δράση της όχι μόνο δεν αναστέλλεται, αλλά συνεχίζεται και εντείνεται στις νέες συνθήκες, προετοιμάζοντας τις πρωτοβουλίες για την επόμενη μέρα.

Ενωσαν τη φωνή τους μαζί τους δυναμώνοντας τα αιτήματα για μαζικές προσλήψεις γιατρών όλων των ειδικοτήτων και νοσηλευτικού προσωπικού με μόνιμη και σταθερή εργασία, άμεση ενίσχυσή τους με μέσα ατομικής προστασίας, επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, των κλινών ΜΕΘ, των διαγνωστικών και εργαστηριακών κέντρων και των ιδιωτών γιατρών, ενίσχυση των δομών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και επαρκή υλικοτεχνική υποδομή.

Το γεγονός ότι σταθερά η ΟΓΕ αναδεικνύει με θέσεις και αιτήματα τα ζητήματα της Υγείας, ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με αγωνιστικές παρεμβάσεις σε Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, Τοπικές Μονάδες Υγείας και άλλες δομές ΠΦΥ, συνέβαλε στην άμεση ανταπόκριση των Συλλόγων. Εδωσαν συνέχεια στην αγωνιστική διεκδίκηση με πολύμορφο και πρωτόβουλο τρόπο.

Σε μια σειρά περιπτώσεων συγκεντρώθηκαν υπογραφές κάτω από συγκεκριμένα αιτήματα και διεκδικήσεις. Στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, οι Σύλλογοι σε Τούμπα και Καλαμαριά συγκέντρωσαν υπογραφές διεκδικώντας την επαναλειτουργία και επίταξη των πρώην Νοσοκομείων Λοιμωδών και «Παναγία» αντίστοιχα. Στη Σάμο, η πρωτοβουλία του Συλλόγου για τη συγκέντρωση υπογραφών με αίτημα τη στελέχωση των δομών Υγείας του νησιού είχε ξεκινήσει από το Φλεβάρη και στις συνθήκες της πανδημίας έγινε ακόμα πιο επίκαιρη.

Στην Ικαρία, ο Σύλλογος Γυναικών ανάμεσα σε άλλα διεκδικεί την ανάκληση της απόφασης για αναστολή των προγραμματισμένων τοκετών στο νοσοκομείο του νησιού «για λόγους ασφαλείας», απόφαση που αναγκάζει τις εγκύους και τους συγγενείς τους να μετακινούνται σε νοσοκομείο στη Σάμο ή στην Αθήνα για να γεννήσουν.

Οι κινητοποιήσεις για την Υγεία έγιναν αφορμή για ευρηματικές πρωτοβουλίες από συλλόγους που συνδύασαν τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες με την ανάγκη για δημιουργική απασχόληση των παιδιών. Ετσι, κάλεσαν τα παιδιά να ζωγραφίσουν με θέμα τη μεγάλη μάχη που δίνουν οι υγειονομικοί για να κρατήσουν όρθιο το σύστημα Υγείας και παρέδωσαν τις παιδικές δημιουργίες στα σωματεία των εργαζομένων στα νοσοκομεία τη μέρα των κινητοποιήσεων.

Μια τέτοια πρωτοβουλία πήραν στη Θεσσαλία ο Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας και οι Ομάδες Γυναικών Σέκλιζας - Ταμασίου. Αντίστοιχα, στον Πειραιά, οι Σύλλογοι Γυναικών Κορυδαλλού και Νίκαιας συμμετείχαν στην κινητοποίηση στο Νοσοκομείο Νίκαιας, παραδίδοντας στους υγειονομικούς τις παιδικές ζωγραφιές, ενώ ανάλογες πρωτοβουλίες πήραν οι Ομάδες Γυναικών στις Μοίρες Κρήτης και στη Ρόδο.

Τη δική τους συμβολή είχαν οι Σύλλογοι και οι Ομάδες της ΟΓΕ και στη μέρα δράσης για τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ που οργάνωσαν πάνω από 50 σωματεία στον κλάδο του Εμπορίου σε όλη τη χώρα. Με δεδομένο ότι καταστήματα των αλυσίδων σούπερ μάρκετ βρίσκονται σε κάθε πόλη, συνοικία και γειτονιά, οι Σύλλογοι απευθύνονται σταθερά στις εργαζόμενες σε αυτά, έχουν συναντηθεί μαζί τους σε κινητοποιήσεις για την κυριακάτικη αργία, ενάντια στα ωράρια - λάστιχο.

Στις 15 Απρίλη βρέθηκαν για μια ακόμα φορά έξω από δεκάδες καταστήματα, μοιράζοντας ανακοινώσεις σε εργαζόμενες και καταναλωτές, καλώντας σε αγώνα ώστε να μη γίνει η διαχείριση της πανδημίας αφορμή ώστε να παγιωθούν μια σειρά από αντεργατικά μέτρα που αφορούν το ωράριο εργασίας, την Κυριακή αργία, τους μισθούς και τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο.

Εκτός από τη συμμετοχή σε κεντρικές παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις, μια σειρά Συλλόγων οργάνωσαν δικές τους πρωτοβουλίες με βάση τα οξυμένα προβλήματα στις περιοχές τους. Ξεχωρίζει η δράση της Ομάδας Γυναικών Νέας Μάκρης, που το Μεγάλο Σάββατο βρέθηκε έξω από το κτίριο του γηροκομείου όπου παρουσιάστηκαν κρούσματα κορονοϊού, εκφράζοντας με ανακοινώσεις και πικέτες τη συμπαράστασή της στους τρόφιμους και τους εργαζόμενους.

Ξεχωριστό «χρώμα» στην πρωτοβουλία έδωσαν οι ζωγραφιές που ετοίμασαν παιδιά, ενώ εργαζόμενες και εργαζόμενοι βγήκαν στην είσοδο και στα μπαλκόνια του κτιρίου, χαιρετίζοντας την πρωτοβουλία.

Στην Κρήτη, οι Σύλλογοι Γυναικών Ρεθύμνου, Χανίων και Σητείας και οι Ομάδες Γυναικών Ηρακλείου, Μαλεβιζίου και Μεσσαράς απευθύνθηκαν με κοινή τους ανακοίνωση στις εργαζόμενες στον Επισιτισμό - Τουρισμό και στα ξενοδοχεία. Πρόκειται για εποχικές στην πλειοψηφία τους εργαζόμενες, που δουλεύουν χωρίς ανάσα τους μήνες της τουριστικής σεζόν και στη συνέχεια πετιούνται στην ανεργία, ενώ πολλές από αυτές βρίσκονται σήμερα αποκλεισμένες ακόμα και από τα ελάχιστα μέτρα στήριξης που έχουν ανακοινωθεί. «Η αλληλεγγύη είναι η δύναμή μας», τονίζουν οι έξι Σύλλογοι και Ομάδες και στέλνουν στις εργαζόμενες μήνυμα πως στον αγώνα για τα δικαιώματά τους θα έχουν στο πλευρό τους την ΟΓΕ.

«Καμία καραντίνα στα δικαιώματά μας!». Το μήνυμα που στέλνουν οι Σύλλογοι και οι Ομάδες με τη δράση και τις πρωτοβουλίες τους μεταφέρεται και μέσα από το βίντεο που έχει ετοιμάσει η Ομοσπονδία και είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα της. Οι διεκδικήσεις για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων του λαού προβάλλονται με φόντο τις εικόνες και τα πλάνα από τις παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις σε νοσοκομεία και δομές Υγείας της χώρας, στο πλευρό των υγειονομικών.

«Δεν κλείνουμε τα μάτια στις αιτίες που απαξιώνουν τις ζωές μας», τονίζει η ΟΓΕ και υπογραμμίζει πως η σημερινή τραγική κατάσταση σε όλο τον κόσμο, όπως στις ΗΠΑ και σε κράτη - μέλη της ΕΕ, «είναι αποτέλεσμα της πολιτικής επιλογής που λογαριάζει την προστασία της υγείας και της ανθρώπινης ζωής ως "κόστος"».

Στην ίδια κατεύθυνση, σχολιάζει τις ...οδηγίες της ελληνικής κυβέρνησης που εξαντλούνται στον «αυτοπεριορισμό» και την «ατομική ευθύνη», τη στιγμή που δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για το δημόσιο σύστημα Υγείας:

«Μας λέει "μη συνωστίζεστε στα νοσοκομεία", αλλά δεν έχει εξασφαλίσει τις υποδομές Κέντρων Υγείας για να απευθυνθούμε. Μας λέει "απευθύνσου στον οικογενειακό γιατρό", αλλά το υποβαθμισμένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας δεν τον εξασφαλίζει. Μας λέει "μην κάνετε χρήση φαρμάκων μόνοι σας", αλλά κατά τ' άλλα είμαστε υποχρεωμένες μόνες μας να παρακολουθούμε την πορεία της υγείας μας, με ή χωρίς κορονοϊό, και να χρυσοπληρώνουμε για το τεστ και τις άλλες εξετάσεις στα ιδιωτικά κέντρα Υγείας», σημειώνει ανάμεσα σε άλλα.

«Μας λέει ότι "ο κορονοϊός δεν κάνει ταξικές επιλογές"», συνεχίζει η ΟΓΕ, αλλά «μας κρύβει ότι οι δυνατότητες αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας στην υγεία, στην εκπαίδευση, στις συνθήκες της ζωής μας, έχουν ταξικό χαρακτήρα».

«Δεν συμβιβαζόμαστε με το να είναι οι ανάγκες μας στο περιθώριο ενώ υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε όλοι και όλες σταθερή δουλειά με ικανοποιητικό εισόδημα, να έχουμε ελεύθερο χρόνο και δημόσιες, δωρεάν, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας», καταλήγει η ΟΓΕ και απευθύνει στις γυναίκες κάλεσμα με το βλέμμα στραμμένο στους σημερινούς και αυριανούς αγώνες: «Η επόμενη μέρα δεν πρέπει να μας βρει παροπλισμένες και απογοητευμένες. Η επόμενη μέρα πρέπει να μας βρει δυνατές και μαχητικές. Να πάρουμε θέση στον συλλογικό αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα».