• Στοιχεία για τους μισθούς και την απασχόληση: Αποτυπώνουν την εντεινόμενη αντεργατική επίθεση πίσω από τα περί «προστασίας της εργασίας»
• Σωματείο Εργαζομένων Επιχειρήσεων «Ζούρα»: Ο αγώνας τους αφορά τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων στον κλάδο
• Γραμματεία Μεταναστών - Προσφύγων του ΠΑΜΕ: Περιοδεία στους εργάτες γης στη Μανωλάδα
• Αρθρο: Με αφορμή την υπόθεση της αδιανόητης φυλάκισης της εργαζόμενης καθαρίστριας στον Βόλο
• Σωματεία - φορείς: Συνεχίζονται οι εκδηλώσεις για τα παιδιά

Από παλιότερη κινητοποίηση των εργαζομένων και του Σωματείου τους στο υπουργείο Εργασίας

Οι εργαζόμενοι στις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις συμφερόντων «ΖΟΥΡΑ» παλεύουν σε αυτές τις συνθήκες για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους. Οι εργαζόμενοι και το επιχειρησιακό Σωματείο προχώρησαν μέσα στο Δεκέμβρη σε παρέμβαση στο υπουργείο Εργασίας ενάντια στην απληρωσιά, όπως και τη στοχοποίηση του Σωματείου και του Διοικητικού Συμβουλίου του από την εργοδοσία. Πήραν επίσης μέρος σε συγκέντρωση αλληλεγγύης που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του κλαδικού Συνδικάτου, στο Εργατικό Κέντρο στη Χαλκίδα.

«Ο αγώνας μας είναι αγώνας για όλους τους εργαζόμενους», τονίζουν οι εργάτες στον «ΖΟΥΡΑ» και το Σωματείο τους στις πρωτοβουλίες και τις ανακοινώσεις τους, καθώς τα προβλήματα ενάντια στα οποία παλεύουν είναι προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι σε όλες τις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις.

Ενδεικτικές είναι οι πρόσφατες καταγγελίες του Συνδικάτου Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας - Βοιωτίας για μια σειρά από χώρους δουλειάς: Στην επιχείρηση «ΜΙΜΙΚΟΣ» (όμιλος Φιλίππου) η χρονιά ολοκληρώθηκε με κύμα απολύσεων, μέσα από τις οποίες βρέθηκαν στο στόχαστρο εργαζόμενοι με πολλά χρόνια δουλειάς και αποδοχές που ξεπερνούσαν τα ψίχουλα που δίνονται στους νεοπροσλαμβανόμενους. Στην εταιρεία «ΒΟΚΤΑΣ» («Κελαϊδίτης ΕΠΕ», «ΜΑΖΑΡΑΚΙ», «ΣΚΑΛΕΖΑ» κ.ά.) οι εργαζόμενοι δεν έχουν ένσημα, παρότι δουλεύουν και υπόκεινται σε κρατήσεις, τις οποίες η εργοδοσία δεν καταβάλλει στον ΕΦΚΑ.

Την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου έχει καταγγείλει πολλές φορές η Ομοσπονδία Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών. Στον «ΝΙΤΣΙΑΚΟ» κυριαρχούν η τρομοκρατία, η δουλειά με εξευτελιστικά μεροκάματα, συχνά χωρίς διάλειμμα. Στην «ΠΙΝΔΟ» οι εργολάβοι είναι παρόντες σε όλα τα τμήματα. Στον «ΑΓΓΕΛΑΚΗ» έχει επιβληθεί εκ περιτροπής εργασία. Στο πτηνοσφαγείο της επιχείρησης «Αμβροσιάδης» στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας, οι εργαζόμενοι βρίσκονται στο έλεος των επιχειρηματικών σχεδιασμών, αντιμετωπίζοντας την αναστολή της λειτουργίας της μονάδας.

Η νέα χρονιά βρίσκει τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις συμφερόντων «ΖΟΥΡΑ» («ΕΛΙΖΑ», «ΒΙΟΚΟΤ», «ΑΛΚΟΤ», «ΖΟΥΡΑΣ ΦΑΡΜ», «AGROFER» κ.ά.) αντιμέτωπους με μια σειρά από προβλήματα.

Η απληρωσιά χτυπά για μια ακόμα φορά «κόκκινο», καθώς τους οφείλονται δεδουλευμένα έξι μηνών. Ακόμα χειρότερη είναι η κατάσταση για τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου, λόγω της εκδικητικής στάσης της εργοδοσίας. Με δεδομένα τα παραπάνω, τα μέλη του ΔΣ έχουν προχωρήσει από τον Αύγουστο σε επίσχεση εργασίας.

Το πρόβλημα της απληρωσιάς βασανίζει μόνιμα τους εργαζόμενους. Ολα τα προηγούμενα χρόνια έχουν γίνει δεκάδες τριμερείς συναντήσεις, στις οποίες η επιχείρηση καταθέτει καταστάσεις οφειλών, προγράμματα για την εξόφληση των οφειλόμενων και χρονοδιαγράμματα για την αποπληρωμή των εργαζομένων, τα οποία στην πράξη μετατρέπονται σε κουρελόχαρτα. Στην πρόσφατη τριμερή συνάντηση, στις 20 Δεκέμβρη, οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας ισχυρίστηκαν προκλητικά ότι υπάρχει «σημαντική βελτίωση», τη στιγμή που τα οφειλόμενα δεδουλευμένα ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Η εργοδοσία δεν καταβάλλει τις ασφαλιστικές εισφορές, ούτε αυτές που βαρύνουν την ίδια, αλλά ούτε και τις εισφορές των εργαζομένων που παρακρατεί. Μέρος των εργαζομένων κινδυνεύει το επόμενο διάστημα να βρεθεί χωρίς ασφαλιστική κάλυψη για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, ζητήματα προκύπτουν για εργαζόμενους που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση, που δικαιούνται επιδόματα ασθενείας ή άλλες παροχές από τον ασφαλιστικό φορέα.

Είναι ενδεικτικό ότι το επίδομα επίσχεσης δεν έχει δοθεί στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που έχουν προχωρήσει σε σχετικές ενέργειες ή έχει δοθεί σε κάποια μέλη για μικρότερο διάστημα από αυτό που κανονικά δικαιούνται, λόγω των ενσήμων που δεν τους έχουν αποδοθεί.

Το πρόβλημα της απληρωσιάς είχε γίνει η αφορμή ώστε οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη για οργάνωση και συλλογική διεκδίκηση και να συστήσουν το 2012 το επιχειρησιακό τους Σωματείο. Με τον αγώνα τους και με όπλο το Σωματείο, οι εργαζόμενοι είχαν καταφέρει να περιορίσουν το φαινόμενο.

Ωστόσο, από την άνοιξη του 2015 το πρόβλημα άρχισε και πάλι να διογκώνεται. Καθόλου τυχαία, αυτήν τη φορά, η εργοδοσία φρόντισε παράλληλα με τα δικαιώματα των εργαζομένων να θέσει στο στόχαστρό της και το ίδιο το Σωματείο, το Διοικητικό του Συμβούλιο και εργαζόμενους που πρωτοστατούσαν στην οργάνωση των συναδέλφων τους.

Συγκεκριμένα, η εργοδοσία έχει προσπαθήσει να απολύσει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, αλλά και να τα εξαγοράσει. Οταν τα σχέδια αυτά ναυάγησαν, επέλεξε να τους θέσει σε «καραντίνα» και απομόνωση από τους συναδέλφους τους. Αρχικά αρνήθηκε να τους δώσει αντικείμενο εργασίας και στη συνέχεια τους κάλεσε να δουλέψουν ως φύλακες σε εγκαταστάσεις «φαντάσματα», σε χώρους χωρίς φως, νερό, τουαλέτα και θέρμανση, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας. Παράλληλα, εφαρμόζει σύστημα εκ περιτροπής εργασίας, επιλεκτικά και εκδικητικά μόνο στα μέλη του ΔΣ.

Στην επίθεση ενάντια στο Σωματείο έχουν χρησιμοποιηθεί όλα τα μέσα: Οι εργαζόμενοι έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με εκβιασμούς και απειλές, με «σωματώδεις αγνώστους», που μάλιστα στη διάρκεια της απεργίας το καλοκαίρι του 2015 οπλοφορούσαν. Συνδικαλιστές και εργαζόμενοι έχουν συλληφθεί επανειλημμένα και εκκρεμούν σε βάρος τους ανυπόστατες μηνύσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέλος της διοίκησης του Παραρτήματος Εβρου του Σωματείου, που τραυματίστηκε το Γενάρη του 2014 σοβαρά στο χέρι σε εργατικό «ατύχημα», παρά το αναγνωρισμένο ποσοστό αναπηρίας 30%, έχει τοποθετηθεί σε πόστο ακατάλληλο και επικίνδυνο για την υγεία του, ενώ έχει γίνει και στόχος απειλών και επιθέσεων. Μετά από αίτημα του Σωματείου προς το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, καταγγέλλοντας τα παραπάνω, έχει οριστεί συνάντηση με τον γενικό του γραμματέα στις 9 Γενάρη στη Λαμία.

Επίσης, το Σωματείο προχώρησε χτες Τετάρτη σε παρέμβαση στην πακιστανική πρεσβεία. Καθώς μεγάλο μέρος των εργατών είναι πακιστανικής καταγωγής, ενημέρωσε τους εκπροσώπους της για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν, ζητώντας να πάρουν θέση και να προχωρήσουν σε ενέργειες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.

«Η επίθεση της εργοδοσίας στα δικαιώματα κλιμακώνεται σε όλη την πτηνοτροφία, σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Το μένος του συγκεκριμένου βιομήχανου έχει να κάνει με τα εμπόδια που βάζουμε στους σχεδιασμούς για να εντείνει την εκμετάλλευσή μας», σημειώνει το Σωματείο.

Τονίζει ότι η κατάσταση είναι ίδια ή παρόμοια σε όλο τον κλάδο, με τη μόνη διαφορά ότι στον «ΖΟΥΡΑ» υπάρχει Σωματείο που αναδεικνύει την επίθεση, αναπτύσσει δράση που συμβάλλει στο να διατηρούνται ακόμα και σήμερα δικαιώματα που στις άλλες επιχειρήσεις έχουν απολεσθεί εδώ και καιρό, η παρέμβασή του έχει αποτελέσματα ακόμα και σήμερα.

Το Σωματείο καλεί τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν στις γραμμές του για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους, να παλέψουν ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα που προσπαθεί να επιβάλει η εργοδοσία στον «ΖΟΥΡΑ» και συνολικά στον κλάδο.

Το Σωματείο διεκδικεί:

• Να καταβληθούν όλα τα δεδουλευμένα που οφείλονται σε όλους τους εργαζόμενους.
• Να επανέλθουν οι μισθοί στους συναδέλφους στους οποίους έχουν γίνει μειώσεις. Ο κατώτατος μισθός να ορίζεται σύμφωνα με την τελευταία ΣΣΕ που είχε υπογραφεί στις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις (περίπου 810 ευρώ).
• Να τηρούνται όλοι οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.
• Να χορηγηθεί το επίδομα επίσχεσης που ο ΟΑΕΔ αρνείται να εγκρίνει σε όσους άσκησαν αυτό το δικαίωμά τους. Να χορηγηθεί έκτακτο επίδομα.
• Να καταχωρηθούν όλα τα ένσημα σε όλους τους εργαζόμενους.
• Επιστροφή φόρου για τα ποσά για τα οποία οι εργαζόμενοι έχουν φορολογηθεί αλλά δεν τα έχουν λάβει, καθώς η εργοδοσία δήλωνε τους μισθούς μεγαλύτερους από αυτούς που κατέβαλλε.
• Πάγωμα χρεών σε εφορία, τράπεζες, χωρίς προσαυξήσεις και τόκους, για όσους είναι απλήρωτοι. Να σταματήσουν άμεσα οι όποιες διαδικασίες κατάσχεσης.
• Απαλλαγή από τέλη, ΕΝΦΙΑ, καμιά διακοπή σε ρεύμα, νερό, τηλέφωνο για τους απλήρωτους εργαζόμενους.

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση, συνεχίζοντας το αντιλαϊκό έργο των προκατόχων της, διατηρεί στο ακέραιο και εμπλουτίζει παραπέρα όλο το αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που επιτρέπει στη μεγαλοεργοδοσία να επιβάλλει αυτήν την εργασιακή ζούγκλα, επιβεβαιώνει ότι τα περί «ανάπτυξης» και «επιστροφής στην κανονικότητα» αφορούν την ενίσχυση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, που σημαίνει βαρβαρότητα για τους εργαζόμενους και το λαό.

Τα στοιχεία που παρουσιάζει σήμερα ο «Ριζοσπάστης» επιβεβαιώνουν την ένταση της επίθεσης του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, η οποία επιταχύνθηκε στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης και διαμόρφωσε το αντεργατικό πλαίσιο για τις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάκαμψης, μεταξύ άλλων με περαιτέρω συρρίκνωση της μόνιμης και σταθερής εργασίας, γενίκευση μορφών εργασίας όπως η μερική και η προσωρινή απασχόληση, σφοδρή μείωση των μισθών κ.ά. Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι αναγκάζονται να περνούν διαρκώς από μια κατάσταση εργασίας στην ανεργία και το αντίστροφο, να ημιαπασχολούνται και να πληρώνονται με ψίχουλα. Γεγονός που έχει επιπτώσεις, άμεσες και έμμεσες, στην οικογενειακή ζωή τους, στη μη κάλυψη στοιχειωδών αναγκών, στην ασφάλισή τους, τόσο σε ό,τι αφορά τις παροχές που λαμβάνουν σήμερα, όσο και μελλοντικά στις συντάξεις τους.

Τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν είναι τα εξής:

Την περίοδο 2011 - 2017 οι θέσεις μερικής απασχόλησης αυξήθηκαν κατά 106,4%, δηλαδή υπερδιπλασιάστηκαν, φτάνοντας τις 622.799! Την ίδια περίοδο, η συνολική απασχόληση αυξάνεται κατά 38,6% (φτάνοντας τις 1.460.879) και οι θέσεις πλήρους απασχόλησης μόλις κατά 21,77%.

Ετσι, το 2011 η αναλογία των θέσεων πλήρους - μερικής απασχόλησης στο σύνολο της απασχόλησης ήταν περίπου 81% - 19%. Το 2017 η αναλογία αυτή γίνεται 70% - 30% (Πίνακας 1).

Να σημειωθεί εδώ ότι το ποσοστό των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης επί της συνολικής απασχόλησης είναι ακόμα μεγαλύτερο, καθώς στον υπολογισμό τους δεν περιλαμβάνονται οι θέσεις εκ περιτροπής απασχόλησης, που λόγω του τρόπου καταγραφής τους λογίζονται ως θέσεις πλήρους απασχόλησης.

Σύμφωνα με αυτά, οι προσλήψεις πλήρους απασχόλησης το 2013 αντιστοιχούσαν στο 53,85% επί του συνόλου των νέων προσλήψεων, έναντι 46,15% των προσλήψεων μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης. Τα επόμενα χρόνια καταγράφεται συνεχής μείωση των προσλήψεων πλήρους απασχόλησης: Ετσι το 2017 οι νέες προσλήψεις πλήρους απασχόλησης έφτασαν το 45,13%, έναντι 54,87% των προσλήψεων μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης.

Ταυτόχρονα, υπάρχει ένα ποσοστό «μαύρης εργασίας» που κρύβεται πίσω από τις συμβάσεις μερικής απασχόλησης. Εργαζόμενοι που δουλεύουν 8ωρα και 10ωρα εμφανίζονται να δουλεύουν με μερική απασχόληση, με τους εργοδότες να γλιτώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν στην πλήρη απασχόληση αλλά και στην υπεργασία - υπερωρίες.

Την ίδια στιγμή, τα στοιχεία απολύσεων - προσλήψεων δείχνουν το μεγάλο βαθμό προσωρινότητας της απασχόλησης, την «απογείωση» της «κινητικότητας» των εργαζομένων, με βάση τις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου (Πίνακας 2).

Σύμφωνα με την «Εργάνη», από το 2014 και μετά, για κάθε 100 προσλήψεις γίνονται πάνω από 90 απολύσεις, γεγονός που αναδεικνύει το δραματικό χτύπημα που έχει υποστεί η μόνιμη και σταθερή εργασία.

Η προσωρινότητα και η «κινητικότητα» αποτυπώνονται και στην «απογείωση» των καταγραφόμενων προσλήψεων και απολύσεων: Οι προσλήψεις από 1,04 εκατομμύρια το 2013 φτάνουν στα 2,4 εκατ. το 2017, ενώ οι απολύσεις από 890 χιλιάδες το 2013 φτάνουν τα 2,22 εκατ. το 2017!

Σε όλο αυτό το διάστημα, οι απολύσεις που προέρχονται από λήξεις συμβάσεων ορισμένου χρόνου κυμαίνονται μεταξύ 40% και 43% του συνόλου των απολύσεων. Συνεχής είναι η αύξηση των λεγόμενων «οικειοθελών αποχωρήσεων» (από 33% το 2013 στο 43% το 2017), αποτυπώνοντας το μέγεθος της εργοδοτικής ασυδοσίας και τις άθλιες συνθήκες εργασίας που αναγκάζουν εργαζόμενους να σταματήσουν τη δουλειά τους.

Την προσωρινότητα της απασχόλησης επιβεβαιώνει από την ανάποδη το στοιχείο για τις απολύσεις που προέρχονται από καταγγελίες συμβάσεων αορίστου χρόνου, οι οποίες είναι το μικρότερο ποσοστό επί του συνόλου των απολύσεων και μειώνονται χρόνο με το χρόνο (από 23% το 2013 έπεσαν στο 16% το 2017).

Η πορεία των μισθών από το 2011 έως το 2017 είναι συνεχώς φθίνουσα. Το 2012 αποτελεί έτος - ορόσημο, καθώς με την ΠΥΣ 6/2012 της προηγούμενης κυβέρνησης, την οποία διατήρησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για άλλα 4 χρόνια, ο κατώτατος μισθός «έσπασε» σε κατώτατο και «υποκατώτατο» για τους νέους κάτω των 25 ετών, επιβάλλοντας ταυτόχρονη μείωσή τους κατά 22% και 32% αντίστοιχα.

Ετσι, όπως επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία του ΕΦΚΑ (Πίνακας 3), παρά την αύξηση της συνολικής απασχόλησης καταγράφεται μείωση της συνολικής μισθολογικής δαπάνης.

Αναλυτικότερα, ο μέσος μεικτός μισθός της συνολικής απασχόλησης από 1.264 ευρώ που ήταν το 2011 κατακρημνίστηκε στα 933 ευρώ το 2017 (μείωση 331 ευρώ ή 26%). Ο μέσος μισθός στις θέσεις πλήρους απασχόλησης μειώθηκε κατά 18% και ο μέσος μισθός στις θέσεις μερικής απασχόλησης μειώθηκε κατά 35%.

Το χτύπημα στο εισόδημα των εργαζομένων, βέβαια, είναι πολύ μεγαλύτερο, αφού εκτός από τη μείωση των μισθών περιλαμβάνει την ολομέτωπη ένταση της αντιλαϊκής φοροληστείας για να πιάνονται οι στόχοι του κεφαλαίου.

Σε ό,τι αφορά τη μισθολογική δαπάνη της συνολικής απασχόλησης, παρατηρείται το εξής: Η μέση συνολική απασχόληση το 2011 ήταν 1.640.156 άτομα και η μέση συνολική μισθολογική δαπάνη ήταν σχεδόν 2,07 δισ. ευρώ. Το 2017 η μέση συνολική απασχόληση ήταν 2.082.146 εργαζόμενοι και η συνολική μισθολογική δαπάνη ήταν 1,94 δισ. ευρώ. Ετσι, ενώ η απασχόληση αυξήθηκε κατά 27%, η μισθολογική δαπάνη μειώθηκε κατά 6,3% (!), επιβεβαιώνοντας τα τεράστια περιθώρια έντασης της εκμετάλλευσης που διαμόρφωσαν για το κεφάλαιο η σημερινή κυβέρνηση και οι προκάτοχοί της.

Ανάλογη εικόνα παρουσιάζουν τα στοιχεία της «Εργάνης». Οι εργαζόμενοι που παίρνουν μέχρι 1.000 ευρώ μεικτά το μήνα, δηλαδή κάτω από 800 ευρώ καθαρά (αφαιρώντας ασφαλιστικές εισφορές και φόρο), το 2013 ήταν το 57% του συνόλου των εργαζομένων, για να φτάσουν το 2018 το 64%.

Με τη συμμετοχή δεκάδων παιδιών έγινε η γιορτή στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 28/12 η γιορτή για τα παιδιά που συνδιοργάνωσαν το Εργατικό Κέντρο Πάτρας και ο Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών (μέλος ΟΓΕ). Η αίθουσα του Εργατικού Κέντρου, που φιλοξένησε τη γιορτή, είχε στολιστεί με ευχές για τα παιδιά όλου του κόσμου, για το δικαίωμά τους στη μόρφωση, στο σχολείο, στην ξέγνοιαστη παιδική ηλικία, αλλά και την ευχή να μη μείνει κανένα παιδί χωρίς δώρα αγάπης και αλληλεγγύης.

Τα παιδιά ζωγράφισαν κάρτες, γεύτηκαν λιχουδιές και γλυκίσματα, άκουσαν μουσική, έπαιξαν με έναν «άτακτο τάρανδο» και διασκέδασαν με το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα», ακούγοντας παράλληλα κάλαντα από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Ξεχωριστή στιγμή ήταν όταν η «Μπαντίνα» του δήμου Πατρέων πλημμύρισε την αίθουσα με μουσικούς κάθε ηλικίας, κάθε λογής όργανα και χριστουγεννιάτικες μελωδίες, αλλά και η άφιξη του Αγιου Βασίλη, που μοίρασε δώρα και μίλησε με τα παιδιά.

Δώρα στα παιδιά που νοσηλεύονται μοίρασε το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, το Σωματείο δώρισε παιχνίδια στα παιδιά που νοσηλεύονται στις κλινικές του νοσοκομείου (Παιδιατρική, Παιδοχειρουργική, Παιδοαιματολογική, Παιδοψυχιατρική και ΜΕΘ Παίδων). Μαζί με τον Αγιο Βασίλη, τα μέλη του Σωματείου μοίρασαν δώρα και ευχές στα παιδιά και στους γονείς τους για γρήγορη ανάρρωση. «Ευχόμαστε για τη νέα χρονιά που έρχεται, να μην υπάρχει ασθένεια και φτώχεια και στα πρόσωπα να παιδιών μας να βλέπουμε μόνο χαμόγελα, όπως θα έπρεπε να έχουν όλα τα παιδιά!», τονίζει το Σωματείο.

-- Αύριο Παρασκευή, ο Σύλλογος Γυναικών Κιλκίς προσκαλεί σε παράσταση Καραγκιόζη του Αγάπιου Αγαπίου, στις 6 μ.μ., στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου.

-- Το Σάββατο 5/1, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας διοργανώνει παιδική γιορτή, στις 5.30 μ.μ., στα γραφεία της ΟΓΕ (Βερανζέρου 1, 4ος όροφος).

Από την επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΠΑΜΕ την περασμένη Κυριακή

Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, στο πλαίσιο της επίσκεψής τους, ευχήθηκαν στους μετανάστες εργάτες καλή αγωνιστική χρονιά προσφέροντάς τους τρόφιμα για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι.

Μέσα από τις συζητήσεις με τους μετανάστες εργάτες γης αναδείχθηκε για μια ακόμα φορά το μέγεθος της εκμετάλλευσης, του εκβιασμού που υφίστανται, της εξαθλίωσης, αναδείχθηκαν οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και διαβίωσής τους.

Οι συνδικαλιστές επισήμαναν τις τεράστιες ευθύνες των εργοδοτών, των πρεσβειών των χωρών καταγωγής τους, αλλά κυρίως της ελληνικής κυβέρνησης, που στην ουσία είπε ψέματα στους μετανάστες εργάτες, μην κάνοντας το παραμικρό για την καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσής τους. Ακόμα και η έκτακτη οικονομική βοήθεια που υποσχέθηκε η υπουργός Εργασίας σε αυτούς που έχασαν τα πάντα το περασμένο καλοκαίρι στην πυρκαγιά του καταυλισμού τους (χρήματα, προσωπικά έγγραφα κ.λπ.), δεν έχει δοθεί, επιτείνοντας την κοροϊδία που υφίστανται οι εργάτες γης.

Η αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ υπογράμμισε ότι η καλύτερη απάντηση στην απαράδεκτη τακτική κυβέρνησης - μεγαλοεργοδοσίας είναι η οργάνωση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, σε κοινό αγώνα με τους Ελληνες εργαζόμενους.

Για το σκοπό αυτόν, Ομοσπονδίες και σωματεία ετοιμάζουν κινητοποίηση στις αρχές Γενάρη στα υπουργεία Εργασίας και Μεταναστευτικής Πολιτικής, με την παρουσία εργατών γης από την Νέα Μανωλάδα.

Η επίσκεψη της περασμένης Κυριακής αποτελεί συνέχεια μιας σειράς δραστηριοτήτων που αναπτύσσουν το ΠΑΜΕ και τα συνδικάτα που συσπειρώνονται σε αυτό για την έκφραση αλληλεγγύης και την οργάνωση των μεταναστών εργατών γης στη Νέα Μανωλάδα.

Τον Ιούνη του 2018, μετά από την πυρκαγιά που ξέσπασε σε καταυλισμό των εργατών γης, η Γραμματεία Μεταναστών και Προσφύγων του ΠΑΜΕ είχε επισκεφθεί και πάλι την περιοχή, μαζί με συνδικαλιστές από τοπικά Σωματεία. Λίγες μέρες μετά, το ΠΑΜΕ, η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) και η FISE (Διεθνής Συνδικαλιστική Οργάνωση Εκπαιδευτικών, μέλος της ΠΣΟ) παρέδωσαν τρόφιμα, νερά και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, σε μια ακόμα κίνηση έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης.

Τον Ιούλη του 2018, η Γραμματεία Μεταναστών και Προσφύγων του ΠΑΜΕ από κοινού με το Εργατικό Κέντρο Αμαλιάδας οργάνωσαν μαζικές συσκέψεις με μετανάστες εργάτες γης, για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα και των διεκδικήσεων.

Το Σεπτέμβρη του 2018, οι μετανάστες εργάτες γης έκαναν κινητοποίηση ζητώντας να δοθούν λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, στα υπουργεία Εργασίας και Μεταναστευτικής Πολιτικής. Την κινητοποίηση οργάνωσαν οι Ομοσπονδίες Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), Οικοδόμων και Φαρμάκου, μαζί με το Εργατικό Κέντρο Αμαλιάδας.

Οι συνθήκες εργασίας και διαμονής των μεταναστών εργατών γης στη Νέα Μανωλάδα παραπέμπουν στον Μεσαίωνα. Πενιχρό μεροκάματο για ασταμάτητη 7ωρη και 8ωρη εργασία, σε επικίνδυνες και επίπονες συνθήκες μέσα στα θερμοκήπια, αθέτηση των αρχικών συμφωνιών από τους εργοδότες, καθεστώς εκβιασμού με παρακράτηση των χαρτιών και απειλές, συνθέτουν την εργασιακή καθημερινότητα των μεταναστών εργατών, ενώ ούτε λόγος δεν γίνεται για κάποια οργανωμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Το ανθυγιεινό των συγκεκριμένων κατασκευών, μαζί με τα δηλητήρια απ' τα φάρμακα που υπάρχουν στα χωράφια, δημιουργούν έναν επικίνδυνο συνδυασμό για την υγεία των εργαζομένων. Η λέξη διάλειμμα ακόμα και για νερό είναι άγνωστη.

Εξίσου άθλια κατάσταση επικρατεί και στις συνθήκες διαμονής. Για το πλήθος των μεταναστών εργατών που δουλεύουν στη Νέα Μανωλάδα στήνονται καταυλισμοί πρόχειρων παραπηγμάτων, ακατάλληλων και άκρως επικίνδυνων, που στο καθένα από αυτά στοιβάζονται από 10 έως 30 άτομα.

Η διαμονή, ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες, δεν είναι χωρίς κόστος, αφού οι μετανάστες εργάτες πληρώνουν ενοίκιο, με το κεφάλι, στους κατόχους των χωραφιών που έχουν στηθεί αυτοί οι καταυλισμοί. Στην περίπτωση της δυνατότητας ενοικίασης σπιτιού εντός του χωριού, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, αφού το κόστος ενοικίασης (300 - 350 ευρώ ακόμα και για μια μικρή κατοικία) οδηγεί και πάλι στο στοίβαγμα αρκετών ατόμων στον ίδιο χώρο, προκειμένου να μοιραστούν τα έξοδα.

Στην ημερίδα θα μιλήσουν οι: Χρήστος Παπάζογλου, ειδικός γιατρός Εργασίας, μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου. Εύη Γεωργιάδου, δρ. μηχανικός Ασφαλείας, μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ. Βασίλης Οψιμος, τεχνικός επιθεωρητής Εργασίας. Μάκης Τσελέντης, αντιπρόεδρος του Συνδικάτου ΟΤΑ και μέλος της Επιτροπής του ΠΑΜΕ για την Υγιεινή και Ασφάλεια.

Το Συνδικάτο παίρνει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, με αφορμή τα δεκάδες θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» και τους εκατοντάδες σακατεμένους που μετρά ο κλάδος τα τελευταία χρόνια.

«Η εντατικοποίηση της δουλειάς, η έλλειψη προσωπικού, ο γερασμένος και ελλιπώς συντηρημένος εξοπλισμός και οχήματα οδηγούν στην πρόκληση σοβαρών ή και θανατηφόρων εργατικών "ατυχημάτων", καθώς και στην εκδήλωση επαγγελματικών ασθενειών. Μόνο το τελευταίο διάστημα, στον κλάδο μας μετράμε 50 εργάτες που έχουν χάσει τη ζωή τους και εκατοντάδες σακατεύονται καθημερινά», αναφέρει στην ανακοίνωσή του.

Το κλαδικό Συνδικάτο καλεί τα Διοικητικά Συμβούλια των Σωματείων Εργαζομένων στους δήμους, τις Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας αλλά και κάθε συνειδητοποιημένο συνδικαλιστή να συμμετάσχουν στην ημερίδα, προκειμένου να ανταλλάξουν απόψεις και να πάρουν μέτρα υπεράσπισης της ζωής των εργαζομένων.

Στο μεταξύ, άλλο ένα εργατικό «ατύχημα» που σημειώθηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Ιεράπετρα, ήρθε να επιβεβαιώσει την επικαιρότητα του θέματος της ημερίδας. Συγκεκριμένα, υπάλληλος καθαριότητας τραυματίστηκε και υπέστη πολλαπλά κατάγματα όταν έπεσε από ύψος.

Από τη διαμαρτυρία που οργάνωσαν συνδικάτα στο υπουργείο Δικαιοσύνης, απαιτώντας την αποφυλάκιση της καθαρίστριας και την αναίρεση της ποινής

Κατά πρώτον, αξίζει να σημειωθεί πως η περίπτωση της εργαζόμενης καθαρίστριας στον Βόλο - παρά την ιδιαιτερότητά της - δεν είναι μεμονωμένη. Αφορά εκατοντάδες εργαζόμενους οι οποίοι τα προηγούμενα έτη είχαν καταφύγει σε αντίστοιχες ενέργειες, με σκοπό να καταφέρουν να βρουν μια δουλειά σε κάποια θέση στο Δημόσιο, με την ανοχή - αν όχι και τη στήριξη - διαφόρων παραγόντων των αστικών κομμάτων, που εκμεταλλεύονταν την ανάγκη τους για εργασία, στο πλαίσιο της ενίσχυσης των πελατειακών τους σχέσεων.

Περί το 2012, εξαγγέλθηκε έλεγχος διασταύρωσης της νομιμότητας των υποβαλλόμενων πτυχίων σε υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΟΤΑ κ.λπ. Οι εξαγγελίες αυτές, μάλιστα, αξιοποιήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια ποικιλοτρόπως από τις αστικές κυβερνήσεις, τόσο για την «ηθική εξυγίανση» του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος, στο όνομα του πολέμου κατά της διαφθοράς, όσο και για τη συσκότιση των αιτιών που δημιούργησαν την κρίση και το δημόσιο χρέος, βάζοντας στο στόχαστρο αυτές τις κατηγορίες των εργαζομένων, αποκρύπτοντας την ίδια στιγμή τον πακτωλό των «νόμιμων» - για να περιοριστούμε μόνο σε αυτές - επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών σε μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές, τράπεζες κτλ. Αντίστοιχη στοχοποίηση, άλλωστε, υπήρξε ενάντια στους δικαιούχους διαφόρων επιδομάτων, συντάξεων αναπηρίας κ.λπ.

Οι ποινικές διώξεις που ασκούνται στους εργαζομένους που προσλήφθηκαν με πλαστό πτυχίο επισύρουν ποινές πολυετούς έως και ισόβιας κάθειρξης, ανάλογα με το νομικό χαρακτηρισμό που προσδίδεται σε κάθε περίπτωση.

Παρ' όλα αυτά, κοινός τόπος σε όλες τις ασκηθείσες διώξεις αποτελεί η «παράνομη» ιδιοποίηση του συνόλου των μισθών που έλαβε ο εργαζόμενος κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι καλούνται να δικαστούν με την κατηγορία ότι εισέπραξαν παράνομα, σε βάρος του Δημοσίου, τους μισθούς τους. Μάλιστα, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι ασκηθείσες ποινικές διώξεις αφορούν εργαζόμενους οι οποίοι απασχολούνταν σε χειρωνακτικές εργασίες, για τις οποίες δεν απαιτούνταν καμία ιδιαίτερη ειδίκευση γνώσεων.

Οι αποφάσεις των δικαστηρίων που έχουν χειριστεί κατά καιρούς τέτοιες υποθέσεις ποικίλλουν.

Αρκετές αποφάσεις εξαντλούν τα όρια της αυστηρότητας του νομοθετικού πλαισίου, επιβάλλοντας εξοντωτικές ποινές κάθειρξης και στέλνοντας στη φυλακή τους κατηγορούμενους - εργαζόμενους. Εκτός από την περίπτωση της καθαρίστριας που καταδικάστηκε σε 10 έτη κάθειρξη, εξίσου χαρακτηριστική είναι και εκείνη του οδηγού ασθενοφόρου του ΕΚΑΒ, ο οποίος καταδικάστηκε σε 13 έτη κάθειρξης και βρίσκεται στη φυλακή.

Αλλες αποφάσεις δικαστηρίων επιβάλλουν ποινές φυλάκισης οι οποίες είτε είναι εξαγοράσιμες είτε πληρούν τις προϋποθέσεις της αναστολής, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να καταδικάζονται μεν αλλά να μην οδηγούνται στη φυλακή.

Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι υπάρχουν και αποφάσεις δικαστηρίων οι οποίες απαλλάσσουν πλήρως τους εργαζόμενους, αποδεχόμενες το αυτονόητο: Οτι σε κάθε περίπτωση το Δημόσιο δεν υπέστη κάποια ζημία, εφόσον οι καταβαλλόμενοι μισθοί αντισταθμίστηκαν από την παρεχόμενη εργασία που προσέφερε ο εκάστοτε εργαζόμενος.

Αποφάσεις με τέτοιο σκεπτικό αποδεικνύουν τη δυνατότητα που έχουν οι δικαστές να κρίνουν και να αποφασίζουν με βάση τη συνείδησή τους, λαμβάνοντας υπόψη και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, παρά το προβληματικό και αντιλαϊκό στην ουσία, ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει στο συγκεκριμένο ζήτημα. Ως εκ τούτου, έχουν σοβαρή ευθύνη όσοι δικαστές, μένοντας πιστοί στο γράμμα του νόμου, επιβάλλουν εξοντωτικές ποινές στους εργαζόμενους - κατηγορούμενους. Απόλυτα δικαιολογημένα, λοιπόν, τέτοιες αποφάσεις προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, όταν την ίδια στιγμή μεγαλοεπιχειρηματίες απολαμβάνουν παρόμοια αν όχι ευνοϊκότερη μεταχείριση, σε υποθέσεις με απάτες εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ευρώ.

Το «ενδιαφέρον» των στελεχών της κυβέρνησης και των λοιπών αστικών κομμάτων για την περίπτωση της καθαρίστριας στον Βόλο ήταν υποκριτικό και ψεύτικο, καθώς επί των ημερών τους έχουν δικαστεί και καταδικαστεί δεκάδες εργαζόμενοι σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Το πλέον αποκαλυπτικό στοιχείο της υποκρισίας τους, φυσικά, είναι η στάση τους απέναντι στο ζήτημα του καταλογισμού των μισθών των εργαζομένων από τους εισπρακτικούς μηχανισμούς του Δημοσίου, για το οποίο τόσο η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έχουν προβεί σε καμία νομοθετική παρέμβαση.

Εκτός από τις εξοντωτικές ποινές φυλάκισης και κάθειρξης που επιβάλλονται στους εργαζόμενους από τα ποινικά δικαστήρια, οι εργαζόμενοι καλούνται να επιστρέψουν πίσω το σύνολο των χρημάτων που έλαβαν ως μισθούς για το διάστημα που εργάζονταν!

Ηδη, το διάστημα που μιλάμε, σε δεκάδες εργαζόμενους έχει βεβαιωθεί στις εφορίες ως οφειλή το συνολικό ποσό των μισθών τους, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίζουν όχι μόνο τον κίνδυνο των κατασχέσεων και πλειστηριασμών της περιουσίας τους, αλλά ακόμη και τον κίνδυνο άσκησης νέων ποινικών διώξεων εις βάρος τους για οφειλές και χρέη προς το Δημόσιο, το οποίο αποτελεί αυτοτελές αδίκημα.

Χαρακτηριστικά, αξίζει να αναφέρουμε περίπτωση εργαζόμενου ο οποίος αθωώθηκε από ποινικό δικαστήριο για την κατάρτιση και χρήση πλαστού πτυχίου κατά την πρόσληψή του στον τομέα της καθαριότητας του δήμου Αθηναίων. Παρ' όλα αυτά, έχει καταλογιστεί σε βάρος του το ποσό των 163.000 ευρώ, δηλαδή το σύνολο των μισθών που έλαβε για τα 13 έτη απασχόλησής του.

Ως εκ τούτου, ο υπουργός Δικαιοσύνης και η κυβέρνησή του, αντί να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την περίπτωση της καθαρίστριας από τον Βόλο, οφείλουν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα συνολικά, παίρνοντας συγκεκριμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες.