Ας υποθέσουμε ότι τελειώσαμε το φαγητό, για λουκούλλειο δείπνο επρόκειτο, ότι θέλουμε να πιούμε κάτι για να ηρεμήσουμε το στομάχι μας που κάπως έχει βαρύνει. Ας ετοιμάσουμε, λοιπόν, ένα ποτό, ένα «after dinner», βαφτίζοντάς το όπως εμείς επιθυμούμε.

Χριστουγεννιάτικη γαλήνη: 2/3 Τσέρι Μπράντι, 1/3 Γκραν μαρνιέ, μια κουταλιά της σούπας χυμός λεμονιού και παγάκια. Τα χτυπάμε όλα μαζί στο σέικερ, τα σερβίρουμε και πίνουμε εις υγείαν της Ευγενίας και του Ευγένιου, που σήμερα γιορτάζουν, αλλά και του Χρήστου, της Χριστίνας, της Χρυσούλας που ετοιμάζονται να πάρουν τα δώρα τους και τις ευχές σας.

Μετά τη γιορτή: 2/3 Εϊπρικοτ Μπράντι, ή γκραν μαρνιέ βερίκοκο, 1/3 κουραχάο, μια κουταλιά της σούπας Γκραν μαρνιέ απλό, λίγες σταγόνες χυμό από λεμόνι και πολλά παγάκια. Τα χτυπάμε όλα μαζί στο σέικερ, τα σερβίρουμε και πίνουμε στην υγεία του Μανώλη και του Παναγιώτη. Τι σχέση έχει ο Παναγιώτης; Εχει και παραέχει. Διότι αν κάποιον φίλος ονόματι Παναγιώτης τυγχάνει να κατάγεται από ένα συγκεκριμένο μέρος της Πελοποννήσου τότε γιορτάζει στις 26 Δεκέμβρη. Ας το πάρουμε απόφαση, επιτέλους. Με τους Παναγιώτες ποτέ να μην είμαστε σίγουροι. Χρόνια πολλά.

Ομως, φυσικά υπάρχουν και μερικοί δημοσιογράφοι που είναι γεννημένοι συγγραφείς και που κάποια μέρα, αργά η γρήγορα θα αποκαλύψουν και δημόσια τη δεύτερη φύση τους.

Ανάμεσα στους τελευταίους ανήκει και η Κατερίνα Δασκαλάκη, η οποία με το πρώτο της μυθιστόρημα «Ο Αλλος Πλους» (Εκδόσεις «Εστία») απέδειξε ότι ανήκει σε εκείνη τη μικρή κατηγορία των ανθρώπων, που, ταυτόχρονα, είναι και καλοί δημοσιογράφοι και καλοί συγγραφείς. Απλώς η δημοσιογραφία προηγήθηκε. Ηταν θέμα χρόνου...

Φυσικά και δεν ξεχνάμε ποτέ και την εξαιρετική συνάδελφο που όταν έγραφε το χρονογράφημά της, μετέτρεπε με τα δάχτυλά της την απλή γραφομηχανή της σε "μαγικό" αυτόματο πολυβόλο. Φυσικά και δεν ξεχνάμε την ευγένεια, την ταχύτητα, την αντικειμενικότητα, την ετοιμότητα αλλά και τη δημοσιογραφική εντιμότητα που πάντα τη διέκρινε.

Ομως, σήμερα θα μιλήσουμε για τη συγγραφέα Κατερίνα Δασκαλάκη, η οποία μας σύστησε στον ήρωα της, τον νεραϊδοπαρμένο Αλόισιο Μπομπαρδούρη γόνο "τέως καλής οικογένειας" και άτομο "ήσσονος προσπαθείας", με αποτέλεσμα να τον ακολουθήσουμε στην εξορία του σε ένα νησί στο μέσο του πουθενά. Στην Αγία Χαρά. Με λίγα λόγια κάναμε ένα συναρπαστικό ταξίδι, που με αρκετή δόση μελαγχολίας είδαμε κάποτε να τελειώνει. Διακόσιες ενενήντα σελίδες κράτησε μόνο η παραμονή μας στην Αγία Χαρά. Στο φανταστικό, το μαγικό και μαγεμένο νησάκι που το βρέχει το Λιβυκό πέλαγος και που δημιουργήθηκε στο χάρτη του μυαλού της συγγραφέως. Εκεί πιάσαμε φιλίες με όλους τους ντόπιους, μάθαμε τα μεγάλα και μικρά μυστικά τους. Μοιραστήκαμε τα όνειρά τους και συμμεριστήκαμε τις αγωνίες τους σε σημείο τέτοιο ώστε να πιστέψουμε πως είχαμε γίνει και εμείς μόνιμοι κάτοικοί της.

Η Κατερίνα Δασκαλάκη κατάφερε αυτό που επιθυμεί ένας συγγραφέας: να αιχμαλωτίσει τον αναγνώστη. Με γλώσσα ρέουσα και καθαρή, με χιούμορ, πότε καυστικό και άλλοτε ανάλαφρο, με τρομερή ευαισθησία, αλλά και με τρομερή συναίσθηση του καθήκοντος της γοητευτικής αφήγησης, η συγγραφέας, μας παρέσυρε μέσα στη μικρή αγνή κοινωνία της Αγίας Χαράς. Μας παρέσυρε και μας μάγεψε τόσο που να φύγουμε δε θέλαμε. Και «Ο άλλος πλους» τελειώνει έτσι: «Εγινε «ντίσκο» το σχολείο και μάλιστα κακόφημη. Κι έτσι εκπληρώθηκε και η κάποτε οργισμένη εξαγγελία του κοινοτάρχη. Εγινε εν μέρει και μπουρδέλο».

Ισως πίσω από αυτές, τις δήθεν απλές και ανατρεπτικές λέξεις, να κρύβεται και η αγωνία και η απαισιοδοξία της συγγραφέως για το μέλλον της Παιδείας μας. Ας το διαβάσει ο Υπουργός, θα του αρέσει.

«Πού είναι ο νεογέννητος βασιλιάς; Είδαμε το άστρο του ν' ανατέλλει κι ήρθαμε να προσκυνήσουμε».

Ταράχτηκε ο Βασιλιάς Ηρώδης όταν έμαθε το νέο, φοβήθηκε μη χάσει το θρόνο του και κάλεσε τους μάγους στο παλάτι του.

Από τις «Εκδόσεις Κίρκη» κυκλοφόρησε πριν λίγες μόνον μέρες το καλαίσθητο βιβλίο «Χρόνια Πολλά», σε κείμενο και εικονογράφηση Αννας Χατζημανώλη και εικονογράφηση Μιχάλη Καζάζη. Μέσα στις σελίδες θα βρούμε τα ελληνικά κάλαντα και τραγούδια, τα ήθη και τα έθιμα των γιορτών, τις λαϊκές παραδόσεις, αλλά και συνταγές για κουραμπιέδες, μελομακάρονα και βασιλόπιτα. Ενα εξαιρετικό δώρο για μικρά παιδιά, που πρέπει να είναι οι πρωταγωνιστές αυτών των ημερών. Γιατί πώς να το κάνουμε: Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά δεν είναι για τους μεγάλους παρά μια ευκαιρία να ξεκουραστούν, να θυμηθούν τα παλιά, τα χρόνια της αθωότητάς τους, και φυσικά να ασχοληθούν με εκείνα τα μικροσκοπικά παιδάκια, που διανύουν τα δικά τους τρυφερά, αθώα χρόνια.

Για Παραμονή σήμερα. Και σίγουρα θα υπάρχουν μερικοί που τα θυμούνται την τελευταία στιγμή. Κουραμπιέδες ετοιμάσατε; Αν όχι τότε υπάρχει ακόμη χρόνος. Σας δίνουμε τη συνταγή της φίλης μας Χαράς. Διότι, όπως εκείνη υποστηρίζει: Χριστούγεννα χωρίς κουραμπιέδες, δε νοούνται. Τα υλικά που θα χρειαστείτε και ο τρόπος παρασκευής τους είναι:

Μισό κιλό φρέσκο βούτυρο γάλακτος κατσικίσιο και πρόβειο.1κιλό ζάχαρη άχνη.1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις. Αμύγδαλα μισό κιλό.1/2 φλιντζανάκι οινόπνευμα καθαρό και μισό φλιντζανάκι ούζο.1 φλιντζανάκι ροδόνερο, 2 κρόκους αυγών, 2 βανίλιες,1 πιατάκι του καφέ κοφτό ζάχαρη.

Χτυπάτε το βούτυρο με τη ζάχαρη με το χέρι ή με το σύρμα, μέχρι να ασπρίσει. Στη συνέχεια, προσθέτετε τα υπόλοιπα υλικά: αλεύρι, τους κρόκους από τα αβγά, τις βανίλιες, το οινόπνευμα με το ούζο, τη ζάχαρη και τα αμύγδαλα, αφού πρώτα τα κόψετε σε μεγάλα κομμάτια και τα καβουρδίσετε λίγο για να πάρουν χρώμα.

Αφού πλάσετε όλα τα υλικά και σχηματίσετε τη ζύμη, δίνετε στους κουραμπιέδες σας το σχήμα που θέλετε, μισοφέγγαρο, στρογγυλούς, αστεράκια ή όποιο σχήμα προτιμάτε. Στη συνέχεια τούς τοποθετείτε σε ταψί που έχετε πριν βουτυρώσει και ψήνετε στους 180 βαθμούς μέχρι να πάρουν χρώμα. Βγάζετε τους κουραμπιέδες από το φούρνο και ενώ είναι ακόμα ζεστοί, τους ραντίζεται με το ροδόνερο, ώστε να πιάσει μετά η άχνη ζάχαρη, που θα τους πασπαλίσετε από πάνω.

Η διαδικασία είναι απλή και το αποτέλεσμα είναι ακόμα καλύτερο. Η συνταγή είναι εγγυημένη, δοκιμασμένη και επιτυχημένη. Ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες και τη δοσολογία που σας δίνουμε και είμαι σίγουρη πως, όποιοι φάνε φέτος κουραμπιέδ`ες από τα χεράκια σας, θα εκπλαγούν.

Σας εύχομαι, καλή επιτυχία και καλές γιορτές.

Η Βασιλόπιτα της κυρίας Βασιλικής από τον Αλμυρό

Ετοιμαστείτε από τώρα, η Πρωτοχρονιά πλησιάζει...

Υλικά:

4 αβγά, 1 πακέτο βιτάμ, 2 βανίλιες, 1 ποτήρι ζάχαρη, 1 πακέτο αλεύρι για κέικ, αμύγδαλα, καρύδια, ξύσμα πορτοκαλιού κανέλα, γαρίφαλα τριμμένα.

Χτυπάμε με το μίξερ το βούτυρο έως ότου λιώσει καλά. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, τα αβγά και συνεχίζουμε το χτύπημα για πέντε λεπτά. Στη συνέχεια ρίχνουμε τη

βανίλια και το αλεύρι. Αλέθουμε σε ένα μιξεράκι 4 κουταλιές της σούπας μύγδαλα,4 καρύδια και τα βάζουμε σε ένα πιάτο βαθύ. Προσθέτουμε το ξύσμα ενός πορτοκαλιού, 1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα, μισό κουταλάκι του γλυκού αλεσμένα γαρίφαλα, και 1 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη. Τα ρίχνουμε στο μείγμα και τα χτυπάμε όλα μαζί για 2 λεπτά. το βάζουμε στο φούρνο και ψήνουμε για τρία τέταρτα. Στο τέλος βάζουμε από πάνω ζάχαρη άχνη

Καλή όρεξη

Η πρέσβειρα της Κούβας Αννα Μαρία Γκονζάλες χορεύει στην εκδήλωση που έγινε στο Al Adar

Επίσης, στις 14, 15 και 16 του Φλεβάρη θα γίνουν σεμινάρια με θέμα «Ρυθμός της Αφρικής και Καραϊβικής» με τη Maria Mentez. H Maria Mentez γεννήθηκε στη Γουατεμάλα το 1955 και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Raris X Nanterre και αποφοίτησε το 1980. Ταυτόχρονα, σπούδασε πειραματικό θέατρο και συμμετείχε σε εργαστήρια φωνητικής, χρήσης της ουδέτερης μάσκας και της Κομέντια ντελ Αρτε. Επίσης, έχει ασχοληθεί με την ανεξάρτητη, έχει χορογραφήσει πολλές κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικά έργα και από το 1996 ως σήμερα διδάσκει Αφρικανικό Χορό στο εργαστήριο «Κίνηση, έκφραση ρυθμός» στα Χανιά της Κρήτης.

Αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες τηλεφωνήστε στον αριθμό 6454047 ή περάσετε από το Al Andar (Χαριλάου Τρικούπη 170).