-- Στο Τμήμα ΕΜΜΕ του Παντείου, στις 8 μ.μ. η ΠΚΣ διοργανώνει προβολή της ταινίας «Καληνύχτα και καλή τύχη» και συζήτηση για το ρόλο και την προοπτική των νέων δημοσιογράφων.

-- Στο Διεθνολογικό και το Πολιτικό του Παντείου, στις 8 μ.μ. η ΠΚΣ διοργανώνει προβολή του ντοκιμαντέρ «Κομαντάντε» και συζήτηση για την πάλη των λαών της Λατινικής Αμερικής.

-- Στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου, στις 8 μ.μ., η ΠΚΣ διοργανώνει προβολή της ταινίας «Στο μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς» και συζήτηση για το αντικείμενο σπουδών.

Την αντίθεσή της στην προώθηση ρύθμισης που θα επιτρέπει την ίδρυση τμημάτων Νηπιαγωγείων στους παιδικούς σταθμούς των ιδιωτικών σχολείων και των δήμων εξέφρασε χτες η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ) σε συνέντευξη Τύπου, δηλώνοντας ότι κάτι τέτοιο ευνοεί τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης. Ωστόσο, η πλειοψηφία της ΔΟΕ για άλλη μια φορά απέφυγε να μιλήσει για την παραπέρα προώθηση της «αποκέντρωσης» μέσα από την παραπάνω ρύθμιση και δεν απαιτεί κατάργηση του πανίσχυρου θεσμικού οπλοστασίου για την «αποκέντρωση», που αποτελεί μια από τις στρατηγικές επιλογές της ΕΕ και εφαρμόζεται σιγά - σιγά από τους ήδη ισχύοντες νόμους.

Οπως επανειλημμένα έχει επισημάνει το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, η υπαγωγή των νηπιαγωγείων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μοναχά ένα κομμάτι στο παζλ της επιχείρησης «Αποκέντρωση», δηλαδή: διαφοροποίηση προγραμμάτων, ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων, έμμεση ιδιωτικοποίηση, περαιτέρω ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών.

Ανάλογη είναι η στάση της πλειοψηφίας της ΔΟΕ και στο θέμα των ωρομισθίων, που είναι απλήρωτοι για πέντε μήνες (το υπουργείο ισχυρίζεται ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε διαδικαστικά προβλήματα), ενώ τώρα τους ζητούν να επιστρέψουν και τα δεδουλευμένα τους (για τους μήνες Νοέμβρη, Δεκέμβρη, Δώρο Χριστουγέννων και του 1ου τριμήνου του 2007), με το πρόσχημα ότι «δεν πρέπει να ξεπερνιούνται οι 12 ώρες ωρομίσθιας απασχόλησης ανά βαθμίδα εκπαίδευσης»! Ομως οι ωρομίσθιοι στην ουσία κάνουν 24ωρα καθώς έχουν υπογράψει δύο συμβάσεις 12ωρης διδασκαλίας την εβδομάδα. Για το θέμα αυτό το υπουργείο Παιδείας πετάει το μπαλάκι στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

Είναι επιλογή της κυβέρνησης (παρόλο που έλεγε ότι θα μειώσει την ωρομισθία) να καλύπτει με τέτοιο τρόπο, με εργαζόμενους σε καθεστώς γαλέρας δηλαδή, τις αυξημένες ανάγκες σε εκπαιδευτικούς. Ωστόσο, η ΔΟΕ αποσιωπεί την ανάγκη και το αίτημα για σταθερή και μόνιμη εργασία, για μαζικούς διορισμούς μέσα από την επαναφορά μιας νέας σύγχρονης επετηρίδας. Υπενθυμίζεται ότι η κατάργηση της επετηρίδας υπαγορεύτηκε από την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ, με στόχο την απαξίωση των πτυχίων και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Κάλεσμα στη νεολαία να γυρίσει την πλάτη στην προσπάθεια συγκρότησης των λεγόμενων Τοπικών Συμβουλίων Νέων, να δυναμώσει τον αγώνα της, να κάνει δική της υπόθεση την κοινή δράση και το συντονισμό, απευθύνει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο του ΚΣ της ΚΝΕ. Στην ανακοίνωσή του σημειώνει τα εξής:

«Σε αρκετούς δήμους της χώρας έχει ξεκινήσει η διαδικασία συγκρότησης των λεγόμενων Τοπικών Συμβουλίων Νέων με βάση το σχετικό νόμο που έχει ψηφιστεί από το Φλεβάρη του 2006, με τις ψήφους της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, στο όνομα της δήθεν συμμετοχής και έκφρασης των προβλημάτων της νεολαίας.

Τη στιγμή που χιλιάδες φοιτητές μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων τους αγωνίζονται, βαφτίζονται από την κυβέρνηση κίνημα μειοψηφίας και δέχονται την πολύμορφη καταστολή. Τα ίδια αντιμετωπίζει το κίνημα των μαθητών. Νέοι εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι με την εργοδοτική τρομοκρατία, εκβιάζονται με απόλυση για να μη συμμετέχουν στο σωματείο τους, για να μην απεργήσουν.

Τη στιγμή που οι νέοι βλέπουν τα δικαιώματά τους για μόρφωση, υγεία, πρόνοια, δημιουργικό ελεύθερο χρόνο να καταπατούνται, να ακρωτηριάζονται όλο και περισσότερο.

Τη στιγμή που όλα εμπορευματοποιούνται στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου...

Την ίδια στιγμή επιχειρείται η πλήρης ενσωμάτωση του νεολαιίστικου κινήματος, με τις λιγότερες αντιδράσεις, στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται, με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Αξιοποιείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως κυματοθραύστης των αντιδράσεων προς την κεντρική εξουσία και ως μέσο χειραγώγησης. Κατά συνέπεια, στόχος αυτών των συμβουλίων δεν είναι η συμμετοχή και η έκφραση της νεολαίας.

Τα διαμορφωμένα από την κυβέρνηση "Τοπικά Συμβούλια Νέων", από τη φύση, τον τρόπο λειτουργίας και τους σκοπούς τους, δεν έχουν να κάνουν με την πραγματική συμμετοχή, με την έκφραση της πραγματικής γνώμης των νέων. Είναι μηχανισμός για τη στήριξη προγραμμάτων που στόχο έχουν να προπαγανδίζουν στους νέους ανθρώπους τα "ιδεώδη" της ΕΕ, δηλαδή τον ανταγωνισμό μεταξύ των νέων για την καλύτερη εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και την κατακρεούργηση των δικαιωμάτων, την αποδοχή των ιμπεριαλιστικών πολέμων, το χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων.

Συγκροτούν μηχανισμούς που με τη συμμετοχή της η νεολαία θα νομιμοποιεί όλα τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης. Τα "Τοπικά Συμβούλια Νέων" δεν έχουν διεκδικητικό ρόλο. Η συμμετοχή των νέων θα είναι διακοσμητική και θα παρέχει το άλλοθι διαλόγου στην επιβολή των αντιλαϊκών μέτρων. Είναι κατ' επίφαση δημοκρατικά: Αποκλείουν τη συμμετοχή σε πολιτικές νεολαίες και παρατάξεις, θα εκλέγουν ολιγομελή συμβούλια (11 μέλη για δήμο άνω των 100.000).

Το κίνημα της νεολαίας έχει φορείς. Τις Μαθητικές Κοινότητες και τα Συντονιστικά των Μαθητών, τους Φοιτητικούς Συλλόγους, τις Επιτροπές Νέων εργατικών σωματείων. Το κίνημα της νεολαίας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του λαϊκού κινήματος και των φορέων του.

Καλούμε τη νεολαία να γυρίσει την πλάτη σε τέτοιους μηχανισμούς, να δυναμώσει τον αγώνα της, να κάνει δική της υπόθεση την κοινή δράση και το συντονισμό των κομματιών του νεολαιίστικου κινήματος και στο χώρο της κατοικίας. Η ΚΝΕ θα συμβάλει με όλες τις δυνάμεις σε αυτή την κατεύθυνση, ώστε και στον τόπο κατοικίας να συναντιούνται Μαθητικά Συμβούλια, Φοιτητικοί Σύλλογοι, Σωματεία Εργαζομένων. Να δίνεται η ευκαιρία για επικοινωνία και συντονισμό ανάμεσα σε νεανικούς φορείς στην αγωνιστική δράση, για σταθερή δουλιά με δικαιώματα, για δημόσια δωρεάν Παιδεία, Πολιτισμό, Αθλητισμό, ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Καλούμε τη νεολαία και μέσα από τους φορείς της στη γειτονιά, στο δήμο να διεκδικήσει και να απαιτήσει από τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να αγωνιστεί:

Για το δικαίωμα στη μόρφωση. Να αντισταθεί στην προώθηση μέσω των δήμων της ανταποδοτικής λειτουργίας του σχολείου μέσω της "αποκέντρωσης". Να ενισχύσει την πάλη για Ενιαίο 12χρονο δημόσιο, δωρεάν και κοινό για όλους τους νέους, δίχρονη δωρεάν προσχολική αγωγή. Να στηρίξουν τα αιτήματα για τη σχολική στέγη.

Για το δικαίωμα στη σταθερή δουλιά για όλους, για δουλιά με δικαιώματα, ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και την εργοδοτική τρομοκρατία.

Να προωθήσει την πάλη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, ενάντια στις απόψεις διαχωρισμού, ενάντια στη μετατροπή του κράτους σε "έμπορο" ναρκωτικών. Να προβάλει την αγωνιστική στάση ζωής χωρίς εξαρτήσεις. Να ενισχύσει την κοινωνική αλληλεγγύη, την απεξάρτηση και την επανένταξη των χρηστών.

Για την ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού αθλητισμού, να διεκδικήσει τη δωρεάν χρήση όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων. Τη δημιουργία και νέων χώρων άθλησης και φυσικής αγωγής.

Τη στήριξη του δικαιώματος στον πολιτισμό, ώστε ο κάθε νέος να μην είναι μόνο παθητικός δέκτης, αλλά δημιουργικός συμμέτοχος. Την ανάδειξη του πολιτισμού της εργατικής τάξης. Τη δημιουργία χώρων και υποδομών και τη χρήση τους από τους νέους χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση».

(Ιστορία Στ' Δημοτικού, 1η Ενότητα, «Η Ευρώπη στα νεότερα χρόνια», σελ. 2).

Οξεία ταξική και πολιτική διαπάλη ανάμεσα στην αριστοκρατία και την αστική τάξη - οπωσδήποτε προοδευτική την εποχή αυτή. Πόλεμοι και καταχτήσεις των νέων χωρών που διεξάγονται με αγριότητα όχι λιγότερη από αυτή του Μεσαίωνα: γενικευμένες επιδημίες, ληστρικές μέθοδοι συσσώρευσης, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων και την πειρατεία. Η Αναγέννηση, όπως κάθε τι καινούριο, φέρνει οπωσδήποτε μαζί της ένα νέο, προοδευτικό, φιλελεύθερο σε σχέση με τα μεσαιωνικά χρόνια πνεύμα, αλλά φέρνει μαζί της και όλα τα παραπάνω, όπως σε τελευταία ανάλυση κάθε εποχή μετάβασης από τον ένα κοινωνικο-οικονομικό σχηματισμό στον επόμενο. Δε θα πρέπει βέβαια μ' αυτήν ακριβώς την ορολογία να διδάσκεται η ιστορία της περιόδου σε δωδεκάχρονα παιδιά, αλλά και αυτή η «ατμόσφαιρα χαράς» και η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στις κοινωνικές δομές και στον ταξικό φορέα της Αναγέννησης, μάλλον δεν ανταποκρίνεται στην επιστημονικότητα του πονήματος, για την οποία κόπτονται συντάκτες και υποστηρικτές του.

(Ως πηγή χρησιμοποιήθηκε άρθρο της Δώρας Μόσχου, εκπαιδευτικού - ιστορικού - μέλους του ΔΣ του ΚΜΕ, το οποίο θα δημοσιευτεί στο τεύχος 27 του περιοδικού «Θέματα Παιδείας»).

-- Η Νομαρχιακή Επιτροπή Κοζάνης του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση με θέμα: «Η σχέση εκπαίδευσης και οικονομίας και η πρόταση του ΚΚΕ», σήμερα Πέμπτη, 7 μ.μ., στην αίθουσα του Νομαρχιακού Συμβουλίου. Θα μιλήσει ο Κώστας Παπλωματάς, συνεργάτης του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ, μέλος του ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας.

-- Η ΚΟΒ Αμαλιάδας του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση με θέμα: «Αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία - Σχολικά βιβλία - Οι θέσεις του ΚΚΕ», σήμερα Πέμπτη, 8 μ.μ., στην αίθουσα του Εμπορικού Συλλόγου (Ανεμόμυλος Αμαλιάδας). Θα μιλήσει ο Αλέκος Αρβανιτίδης, μέλος του Τμήματος Παιδείας της ΕΠ Πελοποννήσου του ΚΚΕ.

-- Η Ενωση Γονέων Ε΄ Διαμερίσματος Πειραιά και ο Σύλλογος Γονέων του 5ου Δημοτικού Σχολείου διοργανώνουν εκδήλωση με θέμα: «Τα νέα βιβλία στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο», σήμερα Πέμπτη, 6.30 μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου (Π. Βλαχάκου 99 και Κουμουνδούρου). Θα μιλήσουν ο Μ. Δούκας, μαθηματικός και ο Γ. Ηρακλέους, φιλόλογος.

Φοιτητές του Φυσικού, της Παντείου, του Πολυτεχνείου, της Φιλοσοφικής, της Νομικής, της Γεωπονικής, του Πανεπιστημίου Πειραιά, σπουδαστές των ΤΕΙ και άλλων φοιτητικών συλλόγων, που δεν «παραμυθιάζονται» από κανένα ελιγμό της κυβέρνησης ή του ΠΑΣΟΚ, ούτε μπαίνουν σε ψευτοδιλήμματα, δήλωσαν έτοιμοι να αντιπαλέψουν μέχρι τέλους τα αντιδραστικά σχέδια που γίνονται νόμοι του κράτους. «Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, με μέτωπο απαντάμε στις πολυεθνικές» και «Αγώνας, ρήξη, ανατροπή, η ιστορία γράφεται με ανυπακοή», ακουγόταν δυνατά από τα φοιτητικά και σπουδαστικά μπλοκ, για να δείξουν, ότι ο λαός μαζί με τη νεολαία μπορεί να μπλοκάρει και να ανατρέψει αντιλαϊκούς νόμους.

Στο πλευρό τους είχαν το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, τις ταξικές δυνάμεις των εργαζομένων στο Δημόσιο, το Συντονιστικό Εργαζομένων Λεκανοπεδίου Αττικής στους ΟΤΑ του ΠΑΜΕ, και τις Ομοσπονδίες των Εκπαιδευτικών.

Η πορεία ξεκίνησε από τα Προπύλαια, τα συνθήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο, και στη συντριπτική τους πλειοψηφία έβαζαν στο «στόχαστρο» την πολιτική της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. «Μέχρι τις Βρυξέλλες να ακουστεί καλά, αυτός ο νόμος - πλαίσιο θα μείνει στα χαρτιά» και «Η Παιδεία είναι όλου του λαού, μομφή και στο ΠΑΣΟΚ, μομφή και στη ΝΔ», φώναζαν διαρκώς οι φοιτητές, ενώ το δικό του μήνυμα έστελνε και το πανό του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών: «ΟΧΙ στην αποκέντρωση - ιδιωτικοποίηση. 2χρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή. Ενιαίο 12χρονο σχολείο».

Στη Βουλή τα συνθήματα πυκνώνουν, ο παλμός δυναμώνει. Φωνάζουν για να ακουστούν καλά: «Ο νόμος - πλαίσιο θα ανατραπεί, δωρεάν σπουδές για κάθε φοιτητή», «φοιτητές - εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά» και «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», φωνάζουν από κοινού φοιτητές και εργαζόμενοι.

Μετά το συλλαλητήριο φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι προχώρησαν σε συνάντηση συντονισμού, όπου επανέλαβαν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν τον αγώνα για να ανατραπεί, να μην εφαρμοστεί ο νέος νόμος - πλαίσιο, δυναμικά, με όλες τις μορφές, με όλους τους τρόπους, μέσα και έξω απ' τις σχολές.

Προτού αρχίσει η πορεία, στα Προπύλαια, χαιρετισμό απηύθυναν εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ, της ΠΟΣΔΕΠ, του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και της ΑΔΕΔΥ.

Φοιτητές, σπουδαστές (με αποφάσεις 16 γενικών συνελεύσεων), εκπαιδευτικοί με το πανό του ΠΑΜΕ για Ενιαία Λαϊκή Παιδεία και εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα διαδήλωσαν χτες και στη Θεσσαλονίκη δηλώνοντας: «Συνεχίζουμε τον αγώνα. Οχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Ο νέος νόμος - πλαίσιο να καταργηθεί. Εναντιωνόμαστε στην πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΕΕ».

Αντίστοιχα, μαχητικές κινητοποιήσεις έγιναν και σε Αλεξανδρούπολη, Βόλο, Γιάννενα και αλλού.

Ως παιδιά λαϊκών - εργατικών οικογενειών, καταλαβαίνουν ότι η ήδη εκρηκτική κατάσταση των σχολών, θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο αν περάσουν τα νέα μέτρα. Βλέπουν ότι για μια ακόμα φορά η πλουτοκρατία θα τρίβει τα χέρια της, και οι οικογένειές τους θα βάλουν ακόμα βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, για να ακριβοπληρώσουν την αμάθεια, το υποβαθμισμένο πτυχίο, τη συμμετοχή τους στις αυριανές λίστες του ΟΑΕΔ. Καταλαβαίνουν ότι η ακόμα μεγαλύτερη σύνδεση των ΑΕΙ με τις επιχειρήσεις, θα οξύνει την ταξικότητα και στην εκπαίδευση. Αυτοί είναι οι λόγοι που οδηγούν τους χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές να βγαίνουν στους δρόμους, να παίρνουν μέρος μαζικά στις γενικές συνελεύσεις και να παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις.

Παράλληλα με την ανάπτυξη του κινήματος αναπτύσσεται και η ιδεολογική και πολιτική διαπάλη στο εσωτερικό του, για τα αιτήματα και τον προσανατολισμό του. Πράγμα απολύτως αναγκαίο και λογικό αφού πάντα δυο γραμμές συγκρούονται: η γραμμή της ρήξης και της ανατροπής και η γραμμή της ενσωμάτωσης στην κυρίαρχη πολιτική, του «εφικτού».

Η παράταξη της ΝΔ στα πανεπιστήμια και ΤΕΙ, η ΔΑΠ, προσπαθεί να πείσει φοιτητές και σπουδαστές για τα θετικά του νόμου - πλαισίου και της αναθεώρησης. Από θέσεις μειοψηφίας στα ΑΕΙ της Κρήτης στήριξε και ψήφισε όλα τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα στα συλλογικά όργανα των ιδρυμάτων, ενώ υλοποιεί και τη γραμμή «όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει τρομοκρατία...» (πριν λίγες μέρες τραμπούκοι της ΔΑΠ προσπάθησαν να σπάσουν την κατάληψη της ΣΤΕΦ Ηρακλείου, χωρίς αποτέλεσμα).

Τα πρωτεία βέβαια στην Κρήτη τα κρατάει η παράταξη του ΠΑΣΟΚ, η ΠΑΣΠ, που ως πρώτη δύναμη (σε φιλοσοφική, παιδαγωγικά και ΤΕΙ Χανίων με αυτοδυναμία!), και λειτουργώντας ως συγκοινωνούν δοχείο με τον έτερο «Καπαδόκη», τη ΔΑΠ, όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να ενημερώσει και να κινητοποιήσει τους φοιτητές και τους σπουδαστές, αλλά αντίθετα αρνιόταν ακόμα και τη σύγκληση γενικής συνέλευσης (ΔΣ Φιλοσοφικής - Δεκέμβρης, ΔΣ ΤΕΙ Χανίων - Γενάρης, Ψυχολογία Ρεθύμνου όπου υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την πρακτική άσκηση και τα εργαστήρια - Μάρτης), έκανε ό,τι περνούσε απ' το χέρι της για να «μην κουνηθεί φύλλο στις σχολές».

Σκοπός της είναι να αθωώσει στη συνείδηση των φοιτητών την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, ώστε να περάσει αυτό από πλευράς κυβέρνησης τα ίδια μέτρα. Ας κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση στα έργα και τις ημέρες της ΠΑΣΠ στην Κρήτη:

• Ψήφισε σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις Τμημάτων και τα συμβούλια τμημάτων της Κρήτης, όλες τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές που προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ (αξιολόγηση, Ινστιτούτα Διά βίου Εκπαίδευσης κλπ.). Ακόμα, πετώντας και το τελευταίο «φύλλο συκής», ψήφισε στη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Κρήτης, την ιδιωτικοποίηση του κυλικείου στο Ρέθυμνο!
• Αρνείται στα λόγια το νέο νόμο - πλαίσιο, αλλά σε όλα της τα πλαίσια υπερασπίζεται την ανταγωνιστικότητα των ΑΕΙ. Ανταγωνιστικά πανεπιστήμια σημαίνει: Φτηνό κόστος σπουδών και αν συνοδευτεί και από τις τετραετείς συμβάσεις που ορίζει ο νέος νόμος - πλαίσιο και την εξεύρεση από τα ίδια της χρηματοδότησής τους για τη λειτουργία τους, δε σημαίνει καθόλου αναβαθμισμένα ιδρύματα, αλλά το αντίθετο, υποβάθμιση των σπουδών. Δηλαδή τι θέλει η ηγεσία της ΠΑΣΠ; Να περάσει εδώ και τώρα ο νέος νόμος - πλαίσιο και να αναθεωρηθεί το άρθρο 16 (βλέπε και δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου ότι «το άρθρο 16 είναι ένα μετεμφυλιακό κατάλοιπο»). Επίσης, κάνει κριτική στη ΝΔ για «φλύαρο νόμο» και όχι λιτό. Από αυτή τη σκοπιά διαφωνεί με το νόμο (όχι απ' τη σκοπιά της ιδιωτικοποίησης και υποβάθμισης των σχολών).
• «Σκίζει τα ρούχα της» η ηγεσία της ΠΑΣΠ «υπερασπιζόμενη» το άσυλο, μέχρι που σκάει η «βόμβα» του Πάγκαλου περί «αστυνόμευσης των Πανεπιστημίων». Οσο κι αν ήθελαν οι συνάδελφοι να τα κουκουλώσουν, ήταν εκτεθειμένοι αφού πέρσι η ΠΑΣΠ στο Ρέθυμνο είχε ως κεντρικό ομιλητή για την επέτειο του Πολυτεχνείου τον κ. Πάγκαλο, που προφανώς τα ίδια έλεγε και τότε και «κάποιοι» τον χειροκροτούσαν...
• Σε μια έξαρση αντικομμουνισμού στα ΤΕΙ (Χανιά), έφτασαν στο σημείο να κατεβάσουν πλαίσιο σε γενική συνέλευση του Ιούνη, για καταδίκη της πολιτικής του ΚΚΕ στην παιδεία (αυτός είναι ο εχθρός τους!) δίνοντας γραμμή για αντικομμουνιστικό ντελίριο από τότε και μετά σε όλες τις σχολές της Κρήτης.
• Ακόμα σε μια στιγμή αναπόλησης των «ζιβάγκο», έφτασαν στο σημείο στη γενική συνέλευση του Πολυτεχνείου στις 27/2, να κατεβάζουν πλαίσιο για την ανάγκη του «σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας», ενώ την ίδια στιγμή υλοποιούσαν τη γραμμή Παπανδρέου και Γρυσπολάκη (πρύτανης του ιδρύματος), για να «σπάσουν οι καταλήψεις ΤΩΡΑ που ψηφίζεται ο νόμος - πλαίσιο»...
• Σκόπιμα οι ΠΑΣΠίτες καλλιεργούν αυταπάτες για την αλλαγή του ΠΑΣΟΚ σε φιλολαϊκό κόμμα, επειδή δήθεν άλλαξε στάση στο ζήτημα της αναθεώρησης. Ούτε άλλαξε στάση (βλ. δηλώσεις Παπανδρέου), ούτε μπορεί, αφού είναι κόμμα - δέσμιο του μεγάλου κεφαλαίου, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, και τα δικά τους συμφέροντα προωθεί. Γι' αυτό δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη για το ρόλο του!

Σοβαρές όμως ευθύνες φέρει και η ΕΑΑΚ (και τσόντα από δίπλα και ο ΣΥΝ με το Δίκτυο), τα στελέχη της οποίας χαρακτηρίζοντας «νίκη» του κινήματος τον ελιγμό της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, έδωσαν πάτημα στην ΠΑΣΠ να διαλαλεί ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να γίνει φιλολαϊκό κόμμα. Τα στελέχη των παραπάνω παρατάξεων καλλιέργησαν τόσες αυταπάτες, με τα περί «νίκης του κινήματος» ώστε τις επόμενες μέρες η ΠΑΣΠ κατάφερε να κερδίσει τις γενικές συνελεύσεις σε Πολυτεχνείο και Ρέθυμνο.

Η στάση της ΕΑΑΚ και των ΣΥΝοδοιπόρων της, αποδυναμώνει και υπονομεύει τη σύγκρουση με την καρδιά της πολιτικής ΕΕ - ΝΔ -ΠΑΣΟΚ. Πίσω από μεγαλοστομίες για «συγκρουσιακές» μορφές πάλης, προβάλλουν αιτήματα που χωράνε άνετα στην πολιτική αυτή. Στη γενική συνέλευση του Πολυτεχνείου (Χανιά) κατέβασαν πλαίσιο με αίτημα να παραιτηθεί η Γιαννάκου και η κυβέρνηση, λες και πρόκειται για επιλογές μιας αδιάλλακτης υπουργού και όχι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, λες και αν έρθει το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση δε θα ακολουθήσει την ίδια πολιτική... Εκτός αν πραγματικά η ηγεσία της ΕΑΑΚ πιστεύει ότι το ΠΑΣΟΚ «έσπασε τη συναίνεση». Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή δεν άκουσαν τις δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου ή πιο πιθανόν, καλλιεργούν αυταπάτες.

Οι συνάδελφοι της ΕΑΑΚ τώρα τελευταία θυμήθηκαν τη συμπόρευση του φοιτητικού με το εργατικό κίνημα. Οταν λένε συμπόρευση εννοούν τη συμμετοχή τους στις συγκεντρώσεις των ξεπουλημένων πλειοψηφιών των Εργατικών Κέντρων της Κρήτης; Και γιατί φοβούνται «όπως ο διάολος το λιβάνι» τη συμπόρευση με το συνεπή - ταξικό - αγωνιστικό πόλο στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ; Γιατί προφανώς τους εκφράζουν τα αιτήματα των ξεπουλημένων πλειοψηφιών (ακαδημία εργασίας, 0,77 λεπτά αυξήσεις, διάλογος με τους βιομηχάνους για την παιδεία στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ)...

Ακόμα, με την τακτική τους υπονομεύουν την κοινή δράση των συλλόγων. Ας δούμε μερικά παραδείγματα: λίγο μετά τα Χριστούγεννα, καλείται Παγκρήτιο Συντονιστικό στο Ρέθυμνο, με τη συμμετοχή δεκάδων συλλόγων. Επειδή δεν «της έβγαιναν τα κουκιά», η ηγεσία της ΕΑΑΚ έκανε πρόταση για «διαπαραταξιακή μάζωξη», γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τις αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων. Ακόμα, άλλαξαν την απόφαση του Πανηρακλειώτικου συντονιστικού στην Πανελλαδική πορεία της Αθήνας και διέσπασαν το ενιαίο μπλοκ της Κρήτης, επιλέγοντας διαφορετικό μέρος να στήσουν ένα δικό τους πανό.

Ετσι το σύνθημά τους «όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις» το κάνουν «όλη η εξουσία στα συντονιστικά» και καταλήγει στο... «όλη η εξουσία στο μαγαζάκι μας».

Σήμερα χρειάζεται να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να μην εφαρμοστεί ο νόμος - πλαίσιο, με πολύμορφες δραστηριότητες, με αξιοποίηση όλων των μορφών πάλης, μέσα και έξω απ' τις σχολές. Ο αγώνας να γίνει ακόμα πιο μαζικός, πιο αποτελεσματικός.

Αν θέλουμε το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να πάει ένα βήμα πιο μπροστά, να αντιπαλεύει αυτή τη βάρβαρη πολιτική και να εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα και τις ανάγκες φοιτητών και σπουδαστών, χρειάζεται μαζικός απεγκλωβισμός από τα κόμματα της πλουτοκρατίας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, και τις παρατάξεις τους σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ. Οποιος σήμερα στηρίζει ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, στηρίζει το νόμο - πλαίσιο, την αναθεώρηση του άρθρου 16, την εξαθλίωση των ΤΕΙ και την υποβάθμιση των πανεπιστημίων. Καμιά εμπιστοσύνη στην ΕΑΑΚ και στο Δίκτυο (ΣΥΝ) που υπονομεύουν στην ουσία την ολόπλευρη σύγκρουση μ' αυτή την πολιτική, που αποπροσανατολίζουν τον αγώνα των φοιτητών σε ανέξοδα μονοπάτια και ανώδυνα κανάλια για την κυρίαρχη πολιτική.

Σήμερα, πολύ περισσότερο από χτες, χρειάζεται συσπείρωση στην Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας, για να μπορέσει να δοθεί αποφασιστική συνέχεια και να κλιμακωθεί η πάλη για να μην περάσει και να μην εφαρμοστεί η αντιεκπαιδευτική πολιτική. Η ΠΚΣ συνέβαλε αποφασιστικά στο να ισχυροποιηθούν σε κάθε τμήμα οι αντιστάσεις. Η παρέμβασή της ήταν και είναι καθοριστική, όχι μόνο για να πάρουν μαζικό χαρακτήρα οι κινητοποιήσεις, αλλά και για να στριμώξουν την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ.

Η Πανσπουδαστική υπηρέτησε αυτή την κατεύθυνση και είχε αποφασιστική συμβολή στα βήματα που έγιναν το προηγούμενο διάστημα, στη μαζικοποίηση του κινήματος και στον προσανατολισμό του. Για να συνεχίσουν να υπάρχουν αυτά τα χαρακτηριστικά στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, απαιτούν άλλο συσχετισμό δύναμης, αποδυνάμωση της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ και όσων υπονομεύουν το κίνημα και τον προσανατολισμό του, απαιτούν ισχυροποίηση της ΠΚΣ. Η πρότασή μας άλλωστε για τις σπουδές, τη ζωή και την προοπτική του απόφοιτου αποτελεί μια συνολική απάντηση που εναρμονίζεται με τις σύγχρονες ανάγκες, βρίσκεται στον αντίποδα των αναδιαρθρώσεων, δείχνει το δρόμο για τη συνέχιση της πάλης και την προοπτική της, μπορεί να κάνει τον αγώνα πιο αποτελεσματικό. Η Πανσπουδαστική αποτελεί τη μόνη συνεπή δύναμη στις σχολές, τη δύναμη ανατροπής.