Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε μία από αυτές τις μεσημεριανές εκπομπές, όπου μια σειρά τηλεοπτικοί σταθμοί ισχυρίζονται, ούτε λίγο ούτε πολύ πως, δίνουν «καταφύγιο» στον «ανθρώπινο πόνο», αλλά στην πραγματικότητα εξευτελίζουν την προσωπική αξιοπρέπεια, παρουσιάστηκε προχτές διαγωνισμός με έπαθλο...«τους μισθούς μιας χρονιάς», όπως εξήγησε στον «Ρ» αναγνώστης που επικοινώνησε με την εφημερίδα. Ο τηλεθεατής ή η τηλεθεάτρια μπορούσε να τηλεφωνήσει στην εκπομπή πληρώνοντας - μόνο για μία κλήση - 2,38 ευρώ(!) και να δηλώσει συμμετοχή στην κλήρωση από την οποία μπορεί και να κερδίσει τους μισθούς μιας χρονιάς, όπως διαφήμιζε η εκπομπή!

Τέτοια «αντανακλαστικά» θέλουν να καλλιεργήσουν στους σημερινούς ή αυριανούς ανέργους και εργαζόμενους. Για να υιοθετούν τη λογική της «ευκαιρίας», να προσκυνούν το θεό της «τύχης» και τη νοοτροπία της ζητιανιάς. Να ελπίζουν και μαζί να ευγνωμονούν, επειδή «τους χάρισαν», «έδωσαν», «προσέφεραν» κάποιοι επίδοξοι «σωτήρες» μια χούφτα ψίχουλα απ' τα πλούτη που ανήκουν στους εργαζόμενους. Δε θα τους βγει το «σενάριο» που πάνε να διαμορφώσουν. Αργά ή γρήγορα θα πάρουν την απάντηση που τους πρέπει. Οσο φαρμάκι και υπνωτικό κι αν επιχειρήσουν να ρίξουν στο μυαλό των εργαζομένων.

«Η ΚΕΔΚΕ στηρίζει τη διοικητική μεταρρύθμιση», δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου ο δήμαρχος της Αθήνας και πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας, Νικήτας Κακλαμάνης. Και για να το ξεκαθαρίσουμε: «Διοικητική μεταρρύθμιση» ή αλλιώς «Καποδίστριας 2» σημαίνει παραπέρα διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, όπως η Παιδεία, η Υγεία και η Πρόνοια. Σημαίνει παραπέρα εμπορευματοποίηση και ελεύθερη είσοδος των επιχειρηματιών στους παραπάνω ευαίσθητους, για τα λαϊκά στρώματα, τομείς. Σημαίνει, ακόμη δημιουργία των πιο καλών προϋποθέσεων για την κερδοφορία του κεφαλαίου με νέες επενδύσεις. Και, φυσικά, φρόντισε να το κάνει σαφές και ο Νικ. Κακλαμάνης, ο οποίος συμπλήρωσε ότι η ΚΕΔΚΕ θέτει «δύο βασικές προϋποθέσεις: Πρώτον, μεταφορά κρατικών αρμοδιοτήτων από πάνω προς τα κάτω. Και δεύτερον, πόροι οι οποίοι θα διασφαλίσουν την επιτυχή έκβαση αυτού του εγχειρήματος». Και, φυσικά, δε διευκρίνισε από πού θα προέρχονται αυτοί οι πόροι. Γιατί εκείνο που μας λέει είναι ότι αν τυχόν δε δώσει η κυβέρνηση τους πόρους, τουλάχιστον να μπορούν οι δήμοι να βάλουν νέους φόρους...

Η καταγγελία του δημάρχου Αθήνας, Νικήτα Κακλαμάνη, ότι η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης ΑΕ «δεν έχει ανταποκριθεί στο ρόλο της σύστασής της» και η σκέψη ότι, μαζί με το Δήμο Πειραιά, θα «σπάσει το μονοπώλιο» της Εταιρείας, με τη σύσταση μιας άλλης εταιρείας για ανακύκλωση, είναι απλά η «κορυφή του παγόβουνου».

Στην πραγματικότητα, το χρήμα που ρέει για την υπόθεση «ανακύκλωση» είναι άφθονο. Και είναι χρήμα που πληρώνει ο καθένας από εμάς, κάθε φορά που αγοράζει οποιοδήποτε συσκευασμένο προϊόν, μια και το κόστος της ανακύκλωσης έχει ήδη ενσωματωθεί στην τιμή του κάθε προϊόντος και το πληρώνουν οι καταναλωτές. Ο Νικ. Κακλαμάνης, λοιπόν, με την ...πρότασή του, όχι μόνο δε δίνει λύση, αλλά «χτυπάει το σαμάρι και όχι το γάιδαρο». Αντί να διεκδικήσει τα τεράστια αυτά ποσά που καταλήγουν στα ταμεία της Εταιρείας Ανακύκλωσης, για να αναπτύξει την ανακύκλωση στο δήμο, αντιθέτως ...απειλεί ότι θα φτιάξει μια δική του εταιρεία, η οποία, για να μπορέσει να λειτουργήσει, επίσης θα παίρνει χρήματα από τους εργαζόμενους. Το αποτέλεσμα, όπως και να έχει, είναι σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, των εργαζομένων, αφού, θα πληρώνουν ...εις διπλούν την ανακύκλωση.

Εκείνο, που τελικά αναδεικνύεται, πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, είναι η ανάγκη να δημιουργηθεί ένας ενιαίος, αποκλειστικά δημόσιος φορέας για την ανακύκλωση χωρίς να υπάρχει ούτε άμεση, ούτε έμμεση ιδιωτικοποίησή της, κάτι που σήμερα συμβαίνει...

Καθημερινά επιβεβαιώνεται ότι τα «γραφεία ευρέσεως εργασίας», ή αλλιώς «ενοικίασης εργαζομένων», κοινώς δουλεμπορικά, αποτελούν σημαντικό εργαλείο για την αύξηση των κερδών του κεφαλαίου. Αυτά τα γραφεία διαπραγματεύονται με τους εργοδότες την πρόσληψη, «απαλλαγμένων» από δικαιώματα, εργατών. Δηλαδή διαπραγματεύονται την πρόσληψη εργαζομένων με κάθε μορφή ελαστικής εργασίας, με μισθούς πείνας και χωρίς ασφάλιση!

Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί το ξενοδοχείο «Κλαμπ Μεντιτερανέ», στην Κω, γαλλικών συμφερόντων, στο οποίο αποκαλύφθηκε ύστερα από καταγγελία, ότι 23 καθαριστές, καθαρίστριες και κηπουροί, οι οποίοι «νοικιάζονται» στο ξενοδοχείο από την εταιρεία παροχής υπηρεσιών «Iss Facility Services ΑΕ», δεν είναι ασφαλισμένοι στο Ταμείο Ασφάλισης Ξενοδοχοϋπαλλήλων (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πρόνοια). Επίσης για αυτούς δεν ισχύει η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του κλάδου καθώς αμείβονται με μισθούς που καθορίζει το δουλεμπορικό γραφείο και σε καμία περίπτωση δεν ξεπερνούν τα 650 ευρώ. Σημειώνεται μάλιστα ότι αυτοί αποτελούσαν προσωπικό του ξενοδοχείου τους οποίους η διεύθυνση απέλυσε για να τους προσλάβει μετά μέσω του δουλεμπορικού γραφείου!

Ανάλογη περίπτωση αποκαλύφθηκε και στο ξενοδοχείο «Resident George» («Ρέζιντεντ Τζορτζ») στην πλατεία Κάνιγγος, στο οποίο μέσω του γραφείου «Κώτσης Α και ΣΙΑ ΕΕ» εργάζονται 6 με 8 εργαζόμενοι οι οποίοι επίσης δεν είναι ασφαλισμένοι στο ΤΑΞΥ. Για αυτά τα γραφεία οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έδωσαν «μάχη» ώστε να μη λειτουργούν παράνομα και με τη «βούλα και την υπογραφή» τους τα νομιμοποίησαν. Και, βέβαια, η ΝΔ φρόντισε να τα διατηρήσει, αναγνωρίζοντας το ρόλο που παίζουν στην εξεύρεση φτηνής δύναμης για το κεφάλαιο. Ο ένας κόβει, ο άλλος ράβει και οι μεγαλοεργοδότες τρίβουν τα χέρια τους...

Επίσης, με τα γνωστά επιχειρήματα περί ανταγωνιστικής οικονομίας ετοιμάζει νέες αλλαγές στο Φορολογικό, όπου οι ΑΕ θα έχουν πλήθος φοροαπαλλαγών ενώ οι μισθωτοί μια ακόμη αύξηση του ΦΠΑ.

Ποιος δεν τα βλέπει όλα αυτά; Μα φυσικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος υποστήριξε χτες πως η ΝΔ λειτουργεί ...«χωρίς σχέδιο».

Αν όλα τα παραπάνω δεν είναι «σχέδιο», και μάλιστα σχέδιο που άμεσα πρέπει να αντιμετωπιστεί από τους αγώνες των εργαζομένων, τότε τι είναι;

Θα τους αποδίδαμε εκεί στο ΠΑΣΟΚ το ελαφρυντικό ότι ασχολούνται με τα εσωκομματικά τους, οπότε για τα υπόλοιπα θέματα απλούστατα δεν ξέρουν τι λένε. Ομως, δεν έχουν έτσι τα πράγματα.

Γιατί και πριν περιπέσουν σε κρίση πάλι την ίδια ανούσια κριτική ασκούσαν στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Κώστας Σκανδαλίδης και όλα τους τα στελέχη ...γενικώς.

Βλέπετε, η συναίνεση στις βασικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και όσα θέλουν οι κεφαλαιοκράτες δεν τους επιτρέπουν ακόμη και τώρα να κριτικάρουν επί της ουσίας την πολιτική της ΝΔ. Ετσι για ...εσωτερική (τους) κατανάλωση.

ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ δήλωσε ότι θα προσέρχεται στη Βουλή ο Κώστας Καραμανλής για την «Ωρα του Πρωθυπουργού». Ετσι τουλάχιστον διαμήνυσε στον νέο πρόεδρο του Κοινοβουλίου, Δημήτρη Σιούφα.

Αν συνεχίσει να έρχεται βέβαια με τη συχνότητα που το έκανε στην προηγούμενη διακυβέρνηση διαβλέπουμε ότι η καρέκλα του θα πιάσει τουλάχιστον δυο δάχτυλα σκόνη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ευκαιρία να θριαμβολογήσει βρήκε ο Γ. Αλογοσκούφης επειδή η Κομισιόν, όπως αναμενόταν, ενέκρινε το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων. «Δικαιώνεται μια μεγάλη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης», δήλωσε χτες περιχαρής, ισχυριζόμενος ταυτόχρονα ότι αυτή οδηγεί «σε ένα πιο δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα, αλλά και στην αποτελεσματικότητα του τραπεζικού συστήματος». Προφανώς, απευθύνεται σε αδαείς. Σε όσους δηλαδή δε γνωρίζουν ότι οι επιπτώσεις της εφαρμογής του νόμου για το Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων (ν. 3371/05) ήταν ολέθριες για τους εργαζόμενους στις τράπεζες που εντάχθηκαν στο νόμο: Αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης που σε ορισμένα Ταμεία φτάνει μέχρι 7 χρόνια για τους άντρες και διπλάσια σχεδόν για τις γυναίκες, δραστική μείωση των συντάξεων μέχρι και 20% (!) κ.ά. Την ίδια στιγμή, οι «ενδιαφερόμενες» τράπεζες απαλλάχτηκαν μέχρι και 50%(!) από τις ασφαλιστικές εισφορές, γεγονός που αποτελεί έναν από τους σημαντικούς παράγοντες για την αειφόρο κερδοφορία τους... Οι εργαζόμενοι όμως δεν πρέπει να ξεχνούν ότι ο νόμος για το Ασφαλιστικό των τραπεζών είναι προάγγελος των ανατροπών που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τους υπόλοιπους... ΥΓ: Το πιο ανησυχητικό είναι πως δε φαίνεται να έβγαλαν κανένα συμπέρασμα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες που προσέφυγαν στην Κομισιόν για το νόμο, καλλιεργώντας ψευδαισθήσεις στους εργαζόμενους...

Το πλήθος των αρχαιολόγων, των συντηρητών και των εργαζομένων που βρίσκονται «πίσω» από τη μεταφορά των αρχαιοτήτων από το παλιό στο νέο μουσείο Ακρόπολης (βλ. ρεπορτάζ στη σελίδα του Πολιτισμού) αποτελούν τους «συνήθεις» «αφανείς ήρωες». Ενας δημοσιογράφος ρώτησε χτες τον υπουργό Πολιτισμού, Μιχ. Λιάπη, αν σε αυτούς περιλαμβάνονται και οι απλήρωτοι εργαζόμενοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. «Εγώ είμαι νέος υπουργός, δεν ξέρω από αυτά», ήταν η κυνική απάντηση!

Ως διά «μαγείας» αυτή η απάντηση εξαφανίστηκε στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο και αντικαταστάθηκε ως εξής: «Δεν έχω ενημερωθεί πλήρως. Το θέμα πάντως θα λυθεί σύντομα. Οσοι πρέπει να πληρωθούν θα πληρωθούν»!

Σε άλλη ερώτηση για το αν το ΥΠΠΟ θα επιμείνει στον αποχαρακτηρισμό των κτιρίων επί της Δ. Αρεοπαγίτου, ο υπουργός επανέλαβε πως «για το ΥΠΠΟ το θέμα κρίθηκε αμετάκλητα» και ότι «σέβεται τη νομιμότητα και το κράτος δικαίου»!

Την Τρίτη, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γνωμοδοτούσε υπέρ της καγκελόφραξης του λόφου του Φιλοπάππου.

Ετσι, μέσα σε δύο 24ωρα, η κυβέρνηση έδωσε απτά δείγματα της πολιτιστικής της πολιτικής: 1) Αδιαφορία για τους εργαζόμενους. 2) Εμμονή στην καταστροφή διατηρητέων κτιρίων ώστε οι θαμώνες του εστιατορίου του νέου μουσείου να απολαμβάνουν την Ακρόπολη χωρίς «εμπόδια». 3) «Μάντρωμα» ενός επί αιώνες ελεύθερου χώρου στο κέντρο της πόλης...

Σε μια νέα της έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η αποστολή του ΟΗΕ στο Ιράκ καλεί «τις αμερικανικές αρχές να ερευνήσουν τις πληροφορίες για θανάτους που προκαλούνται από ιδιωτικές εταιρείες παροχής υπηρεσιών και να δημιουργήσουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς, οι οποίοι θα εξασφαλίζουν ότι θα λογοδοτούν στη Δικαιοσύνη όσοι ευθύνονται για θανάτους που σημειώνονται σε συνθήκες που δεν τους "δικαιολογούν"». Δηλαδή για όποιον δεν κατάλαβε, ο ΟΗΕ που θεωρητικά δεν έχει εγκρίνει την επέμβαση και κατοχή στο Ιράκ: 1) Αποδέχεται την ύπαρξη και δράση των ιδιωτικών εταιρειών δολοφόνων που καθημερινά εγκληματούν σε βάρος του ιρακινού λαού. 2) Προτείνει εφαρμογή νόμων για την παράνομη δράση αυτών των εταιρειών έτσι που να τη νομιμοποιήσουν. 3) Αποδέχεται τη δυνατότητα αυτών των εγκληματιών να δολοφονούν, αρκεί να είναι σε συνθήκες που να τις «δικαιολογούν»... Ο ΟΗΕ και η πολιτική που εφαρμόζει είναι συνάρτηση των συσχετισμών που έχουν επιβληθεί στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Αρα θα ήταν μάλλον αυταπάτη να περιμένουμε τίποτα διαφορετικό από τον σημερινό ΟΗΕ. Το δίκιο τους οι λαοί θα το επιβάλουν με τον αγώνα τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα όργανά του.