Η εξαθλίωση στην οποία σπρώχνουν τους εργαζόμενους δεν αφορά μόνο τους υλικούς όρους μέσα στους οποίους πρέπει να επιβιώσουν. Αυτή είναι η μία πλευρά. Η άλλη - που ίσως είναι και πιο επικίνδυνη, γιατί στοχεύει κατευθείαν στη συνείδηση - αφορά στην καθίζηση των αντιστάσεων και των απαιτήσεών τους.

Σε μία από αυτές τις μεσημεριανές εκπομπές, όπου μια σειρά τηλεοπτικοί σταθμοί ισχυρίζονται, ούτε λίγο ούτε πολύ πως, δίνουν «καταφύγιο» στον «ανθρώπινο πόνο», αλλά στην πραγματικότητα εξευτελίζουν την προσωπική αξιοπρέπεια, παρουσιάστηκε προχτές διαγωνισμός με έπαθλο...«τους μισθούς μιας χρονιάς», όπως εξήγησε στον «Ρ» αναγνώστης που επικοινώνησε με την εφημερίδα. Ο τηλεθεατής ή η τηλεθεάτρια μπορούσε να τηλεφωνήσει στην εκπομπή πληρώνοντας - μόνο για μία κλήση - 2,38 ευρώ(!) και να δηλώσει συμμετοχή στην κλήρωση από την οποία μπορεί και να κερδίσει τους μισθούς μιας χρονιάς, όπως διαφήμιζε η εκπομπή!

Τέτοια «αντανακλαστικά» θέλουν να καλλιεργήσουν στους σημερινούς ή αυριανούς ανέργους και εργαζόμενους. Για να υιοθετούν τη λογική της «ευκαιρίας», να προσκυνούν το θεό της «τύχης» και τη νοοτροπία της ζητιανιάς. Να ελπίζουν και μαζί να ευγνωμονούν, επειδή «τους χάρισαν», «έδωσαν», «προσέφεραν» κάποιοι επίδοξοι «σωτήρες» μια χούφτα ψίχουλα απ' τα πλούτη που ανήκουν στους εργαζόμενους. Δε θα τους βγει το «σενάριο» που πάνε να διαμορφώσουν. Αργά ή γρήγορα θα πάρουν την απάντηση που τους πρέπει. Οσο φαρμάκι και υπνωτικό κι αν επιχειρήσουν να ρίξουν στο μυαλό των εργαζομένων.