ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εγκυμονούν νέες περιπέτειες

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί η κυβέρνηση να εξαναγκάστηκε να αποχωρήσει από τη ΝΑΤΟική άσκηση Destined Glory, αλλά κάθε άλλο παρά έβγαλε τα απαραίτητα συμπεράσματα. Αντίθετα, επιχειρεί να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασής της για αποχώρηση, γεγονός, που λένε εν χορωδία τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, δεν πρόκειται να αλλάξει σε τίποτα ούτε την «ορθή» πολιτική για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ούτε βέβαια στις σχέσεις με το ΝΑΤΟ. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι προσδοκούν πως η «καλή διαγωγή» και η επίδειξη υποτέλειας θα «εκτιμηθούν» από τα αφεντικά της νέας τάξης, τα οποία θα «πιέσουν» την Αγκυρα να μην «παρενοχλεί» την πιστή και αφοσιωμένη σύμμαχό τους, δηλαδή την κυβέρνηση Σημίτη. Ωστόσο, τα ερωτήματα είναι αμείλικτα. Σε ποια βάση οικοδομεί την ελληνοτουρκική φιλία η κυβέρνηση; Ποια είναι η τύχη που επιφυλάσσει στο Αιγαίο;

Η μέχρι τώρα πολιτική και στάση της υποδηλώνει με σαφήνεια ότι η κυβέρνηση έχει εναποθέσει στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ την επίλυση των παραπάνω προβλημάτων, στη βάση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της νέας τάξης στην περιοχή, θεωρώντας δευτερεύον ζήτημα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Το σίγουρο είναι ότι μια τέτοια πολιτική, που βασίζεται στο δίκαιο της νέας τάξης, εγκυμονεί για τη χώρα εμπλοκή σε νέες περιπέτειες, ιδιαίτερα επικίνδυνες για την ειρήνη στην περιοχή.

Ο ... τίτλος

Προφανώς, ο Ν. Μπερνς πιστεύει ότι περιποιεί τιμή στη χώρα μας, όταν δηλώνει: «Δεν υπάρχει άλλη χώρα, πλην του Ισραήλ, που να έχει την ίδια σχέση με τις ΗΠΑ» (συνέντευξη στο Κυριακάτικο «Βήμα»). Οταν, δηλαδή, αποδίδει στην Ελλάδα τον «τίτλο» του καλύτερου (πλην του Ισραήλ) χωροφύλακα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον κόσμο. Το γεγονός δεν είναι περίεργο, ούτε, πολύ περισσότερο, αφύσικο και παράλογο. Στο κάτω κάτω της γραφής και σε τελευταία ανάλυση, τη δουλιά του επαινεί ο άνθρωπος...

Το τεράστιο και σοβαρότατο θέμα βρίσκεται στο γεγονός πως, για την ίδια ακριβώς «σχέση με τις ΗΠΑ», καμαρώνουν και οι Ελληνες κυβερνώντες. Και όχι μόνο καμαρώνουν, αλλά σ' αυτήν ακριβώς τη «σχέση» εναποθέτουν και την αντιμετώπιση των λεγόμενων εθνικών θεμάτων, όπως το Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά...

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα

Κι επειδή κάποιοι - όπως ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου - θέλουν να χρεώνουν τις τελευταίες εξελίξεις, σχετικά με τη ΝΑΤΟική άσκηση «Destined Glory», αποκλειστικά και μόνο σε «αντι-ευρωπαϊκές» και «οπισθοδρομικές» δυνάμεις της Τουρκίας, που αντιστέκονται στον «εξευρωπαϊσμό και τον εκδημοκρατισμό της χώρας», εμείς θα φέρουμε ένα άλλο, επίκαιρο και εξίσου χαρακτηριστικό των αμερικανικών σχεδίων για την περιοχή, παράδειγμα.

Το Σάββατο συνεδρίασε η Κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων και με το δίκιο της έκανε αυστηρή κριτική, τόσο στη διαβόητη δήλωση του Κόφι Ανάν, όσο και στις ιδέες του Ντε Σότο, αφού οδηγούν σε «λύση» συνομοσπονδίας, παρά και ενάντια στις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ και του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ε, λοιπόν, την Κυριακή, μια μέρα μετά τη συνεδρίαση της Κυπριακής Βουλής, ο Ντε Σότο επανερχόταν και με δηλώσεις του ισχυριζόταν πως, τόσο η δήλωση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, όσο και οι δικές του ιδέες, δε βρίσκονται εκτός των ψηφισμάτων του Οργανισμού και του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ουσιαστικά, δηλαδή, έκανε καθαρή την εμμονή των πραγματικών εμπνευστών των ιδεών του, στην προώθηση και υλοποίησή τους...

Αναμενόμενες συνέπειες

Αποκαλυπτικά των συνεχώς διευρυνόμενων μορφωτικών και εκπαιδευτικών ανισοτήτων στην Ελλάδα είναι τα στοιχεία πανελλαδικής έρευνας της ΟΛΜΕ, που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας. Σύμφωνα, με τα στοιχεία αυτά, τα ποσοστά απόρριψης μαθητών της Β` Λυκείου, που προέρχονται από τα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα, είναι πολύ υψηλότερα των μαθητών από ανώτερα οικονομικά στρώματα. Για παράδειγμα, το ποσοστό απόρριψης σε 73 ορεινά και απομακρυσμένα λύκεια ανέρχεται στο 47% περίπου, ενώ ο μέσος πανελλαδικός όρος βρίσκεται στο 18,4%. Το ποσοστό απόρριψης στις εργατοσυνοικίες του Λεκανοπεδίου και στις απομακρυσμένες περιοχές της Αττικής κυμαίνεται μεταξύ του 20 και του 45%, ενώ στις περιοχές που κατοικούνται από μεσαία και ανώτερα οικονομικά στρώματα κυμαίνεται από 2 έως 10,4%.

Οι εξελίξεις αυτές, βέβαια, δεν είναι απρόσμενες. Ηταν φανερό και είχε καταγγελθεί από το ΚΚΕ και άλλους φορείς ότι οι μέχρι πρότινος συνέπειες από τις υπάρχουσες, έτσι κι αλλιώς, κοινωνικές και μορφωτικές ανισότητες, θα πολλαπλασιαστούν και θα ενταθούν ακόμη περισσότερο από τη διαβόητη κυβερνητική μεταρρύθμιση στην Παιδεία και, ιδιαίτερα, την ενίσχυση του ανταγωνισμού στο Λύκειο.

Και μπορεί, ο υπουργός Παιδείας και οι άλλοι κυβερνητικοί αρμόδιοι συχνά πυκνά να αναφέρονται στο δικαίωμα όλων των παιδιών στη μόρφωση, κλπ., κλπ., αλλά τα στοιχεία κάνουν ολοφάνερο πως η πολιτική τους μόνον αυτό δεν εξασφαλίζει.

Τα φανερά σκάνδαλα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΝΤΙ ΝΑ ΨΑΧΝΟΥΜΕ σκάνδαλα του τύπου ποιος συγγενής στελέχους του ΠΑΣΟΚ είναι μέτοχος σε χρηματιστηριακές και διαφημιστικές εταιρίες, δεν κοιτάμε καλύτερα τα σκάνδαλα του ποιοι μπαίνουν «μέτοχοι» στους δημόσιους οργανισμούς, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων;

`Η, μήπως, επειδή τα τελευταία γίνονται στα φανερά και με τυμπανοκρουσίες σημαίνει ότι δεν είναι σκανδαλώδη;

Καλώς ή κακώς έχουμε φτάσει στην εποχή που η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος γίνεται με τον πιο φανερό τρόπο. Εντελώς απροκάλυπτα!

Γι' αυτό σας λέμε, αφήστε τις μετοχές της Πόπης και κοιτάχτε καλύτερα τις μετοχές του ΟΤΕ, όπου γίνεται... «της Πόπης», όπως λέγεται στην αργκό!!!

ΠΑΝΤΩΣ τα «πόθεν έσχες» των βουλευτών θα τα δείτε σήμερα στις εφημερίδες ή μπορεί να τα είδατε από χτες στα κανάλια, και βέβαια όπως θα διαπιστώσετε οι «πρωτοκλασάτοι» των δυο μεγάλων κομμάτων έχουν... το κομπόδεμά τους.

Είναι, που... μας ορκίζονταν στις τελευταίες εκλογές ότι ουδείς υπερέβη το πλαφόν των 25 εκατομμυρίων για την προσωπική του προβολή. Δηλαδή, εσείς αυτό το πιστεύετε; Γιατί εμείς δυσκολευόμαστε...

Ε, πώς να το κάνουμε τώρα... Οταν έχεις ένα εισόδημα μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών, δεν αφήνεις το ενδεχόμενο της εκλογής σου στη... διακριτική ευχέρεια είκοσι και τριάντα εκατομμυρίων. Ξοδεύεις περισσότερα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Κι επειδή διαπιστώσαμε ότι πολλοί μίλησαν για πρωτιά σε χρήματα του Παναγιώτη Φασούλα, να σημειώσουμε ότι για τον συγκεκριμένο, αν μη τι άλλο, γνωρίζουμε από πού προέρχονται!

ΤΩΡΑ ΔΗΛΑΔΗ νομίζει ότι του... κάνει κακό του Μητσοτάκη ο Σαμαράς, που μέσω του «περιβάλλοντος του» (γνωστός τρόπος να μην απαντάς ευθέως) του «κολλάει» για την υπόθεση της πτώσης της κυβέρνησης της ΝΔ το 1993;

Αλλο που δε θέλει ο επίτιμος να γίνεται θόρυβος γύρω από την υπόθεση, προκειμένου να θυμούνται μετά λύπης τους τα στελέχη της ΝΔ ότι κάποτε... χάσανε την κουτάλα.

Είναι φανερό ότι ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει ξεχάσει την... τέχνη του. Ρίχνει δολώματα στον Σαμαρά κι αυτός «τσιμπάει» χωρίς καθυστέρηση! Τι να γίνει είναι... θέμα πείρας.

Ο «Δούρειος Ιππος»

Σε «Δούρειο Ιππο» του ΝΑΤΟ, αλλά και των τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, έχει αναδειχτεί η νέα δομή της «ατλαντικής συμμαχίας». Ενός «Δούρειου Ιππου», όμως, του οποίου τα ηνία τραβά η κυβερνητική πολιτική της ολοένα και μεγαλύτερης εμπλοκής της χώρας στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς. Χαρακτηριστική απόδειξη είναι τα όσα έγιναν σχετικά με την άσκηση «DESTINED GLORY» και τα οποία έφεραν το «Δούρειο Ιππο» καταμεσής του Αιγαίου.

Η ίδια η πραγματικότητα έρχεται με δραματικό τρόπο να διαψεύσει την κυβερνητική προπαγάνδα σε σχέση με το τι είναι η νέα δομή του ΝΑΤΟ, αλλά και τις εκτιμήσεις που διατυπώνονται από στελέχη της κυβέρνησης περί ωφελειών της χώρας από τη συμμετοχή στην εν λόγω άσκηση, έστω κι αν αποχώρησε λίγο πριν τη λήξη της. Σήμερα, είναι περισσότερο από φανερό ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στη νέα δομή του ΝΑΤΟ οδηγεί στη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, με την ανάληψη της επιχειρησιακής ευθύνης από το στρατηγείο της Νότιας Πτέρυγας του ΝΑΤΟ στη Νάπολη, που με τη σειρά του την αναθέτει όπου βολεύει την αμερικανοΝΑΤΟική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Τούτη τη φορά και για την εν λόγω άσκηση, στα τουρκικά επιτελεία.

Ηάσκηση αυτή καθ' αυτή, σε επίπεδο σχεδιασμού αλλά και εκτέλεσης, συνοδεύτηκε από μια συνεχή διαπραγμάτευση της Ελλάδας με την Τουρκία με διαμεσολαβητή τα αμερικαΝΑΤΟικά επιτελεία πάνω στις τουρκικές διεκδικήσεις. Τις μέρες αυτές άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο υπό την υψηλή εποπτεία των Αμερικανών. Μπήκαν λοιπόν στο τραπέζι: Η αμφισβήτηση του δικαιώματος άμυνας των νησιών, μέσω της άρνησης πτήσης των ελληνικών μαχητικών πάνω από τη Λήμνο και την Ικαρία και άλλα νησιά. Η άρνηση του πλάτους του ελληνικού εναέριου χώρου των 10 μιλίων, καθώς οι Τούρκοι δε δέχονται σχέδια πτήσης των ελληνικών αεροσκαφών που εμφανίζουν ελληνικό εναέριο χώρο μεγαλύτερο των 6 μιλίων. Η μη αναγνώριση της αρμοδιότητας των ελληνικών αρχών να ελέγχουν τις πτήσεις των μαχητικών αεροσκαφών εντός του ελληνικού FIR στο Αιγαίο. Κατά τ' άλλα η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δε συζητάει για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας με κανέναν...

Από την άλλη το όλο ζήτημα των αεροδιαδρόμων πάνω από τα νησιά και η δυνατότητα χρησιμοποίησής τους από τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη σκίασε, αν δε συγκάλυψε, το κύριο, που είναι η εκχώρηση του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο στο στρατηγείο της Νότιας Πτέρυγας του ΝΑΤΟ στη Νάπολη, το οποίο τον ανέθεσε στην Τουρκία. Η εδραίωση, δηλαδή, στο Αιγαίο ενός νέου καθεστώτος περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας.

Σε τελική ανάλυση, αυτό που έγινε ολοφάνερο δεν ήταν η χρήση ή όχι των αεροδιαδρόμων πάνω από τα ελληνικά νησιά, κόντρα στον τουρκικό ισχυρισμό περί αποστρατιωτικοποίησής τους - αυτό είναι ένα παλιό θέμα που επανέρχεται με κάθε ευκαιρία - αλλά ο βαθιά ζημιογόνος χαρακτήρας της ίδιας της συμμετοχής της Ελλάδας στη νέα δομή του ΝΑΤΟ. Εγινε φανερό στους πάντες ότι μια τέτοια συμμετοχή συνεπάγεται εγκατάλειψη των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου, με παράλληλη ανάθεση στην Τουρκία ρόλου τοποτηρητή του επικυρίαρχου. Εγινε ακόμα πιο επιτακτική, ζωτική η ανάγκη για αποδέσμευση της Ελλάδας από τη νέα δομή του ΝΑΤΟ.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Συνέπειες βομβαρδισμών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδιαίτερα καταστροφικοί αποδεικνύονται οι περσινοί ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί κατά της Γιουγκοσλαβίας και για τις οικονομικές ελληνογιουγκοσλαβικές σχέσεις. Οπως αποκαλύπτεται σε ενημερωτικό σημείωμα του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδας, οι εξαγωγές της χώρας μας προς τη γείτονα, από τα τέλη του 1998, όταν άρχισε η κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών μεθοδεύσεων κατά του λαού της Γιουγκοσλαβίας, πήραν την κατιούσα.

Οι ελληνικές εξαγωγές το 1997 είχαν ξεπεράσει τα 181 εκατομμύρια ευρώ. Πρόπερσι «έπεσαν» στα 166 εκατ., ενώ το 1999 ήταν μόλις 99,8 εκατομμύρια. Με δυο λόγια: Το ποσοστό μείωσης των εξαγωγών μας έφτασε το 45%.

Βέβαια, αυτό που δε λένε οι εξαγωγείς είναι το γεγονός ότι οι ίδιοι και η ελληνική οικονομία πράγματι επλήγησαν από την ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια σε μια ανεξάρτητη χώρα, ωστόσο η ντόπια ολιγαρχία μάλλον τρίβει τα χέρια της από την καταστροφή που επήλθε. Το γιατί είναι πασιφανές. Οι εκπρόσωποί της δε στοχεύουν κύρια στην εξαγωγή εμπορευμάτων, αλλά αποβλέπουν στη μαζική εξαγωγή κεφαλαίων, κάτι που τους αποφέρει ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Μόνο που από τέτοιες δραστηριότητες το κέρδος για την ελληνική οικονομία και τους εργαζόμενους της χώρας μας, όχι μόνο είναι μηδενικό, αλλά έχει και ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις.

Εκσυγχρονιστικό ξεπούλημα

Στο «ΧΑΑος» του εκσυγχρονισμού πασχίζουν να ρίξουν τις συνεταιριστικές βιομηχανίες «Δωδώνη» και «ΣΕΚΑΠ», τα επιτελεία της κυβέρνησης, με πρωτεργάτη τη διοίκηση της ΑΤΕ. Μαζί με την ΑΤΕ, που ήδη πορεύεται προς τη Σοφοκλέους και τις «αγκάλες» του ιδιωτικού κεφαλαίου, «θυσιάζονται» στο ναό της «αρπαχτής» και δύο από τις σημαντικότερες συνεταιριστικές βιομηχανίες. Το κόλπο στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε να έχει κάλλιστα τον τίτλο: Μετοχοποίηση για «μουλωχτή» ιδιωτικοποίηση. Μάλιστα, σχετικές πληροφορίες φέρουν τη διοίκηση να έχει βγει προς άγραν αγοραστών πακέτων μετοχών τόσο στο εσωτερικό όσο και κυρίως στο εξωτερικό. Και αν τα σχέδια της εισαγωγής στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (ΧΑΑ) γίνουν πραγματικότητα οι ωφελημένοι, βεβαίως, δε θα είναι οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, όπως ψευδώς θέλει να εμφανίσει η κυβέρνηση, αλλά διάφορες μεγαλοεπιχειρήσεις ντόπιες και ξένες.

Πάντως, από ό,τι δείχνουν τα πράγματα «προτεραιότητα» στην ιδιωτικοποίηση έχει η ΣΕΚΑΠ. Αυτό συμπεραίνεται και από το γεγονός ότι στις 10 του Νοέμβρη προγραμματίστηκε γενική συνέλευση, όπου η διοίκηση της καπνοβιομηχανίας, δηλαδή η διοίκηση της ΑΤΕ, θα προτείνει την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΣΕΚΑΠ. Θα τα επιτρέψουν όλα αυτά οι αγρότες;

Ο ... καημός των ΜΜΕ...

Και ξαφνικά, πλήθος αθηναϊκών και τοπικών ΜΜΕ άρχισαν να ασχολούνται με το ΚΚΕ, σημειώνει σε σχόλιό της η ΝΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ και συνεχίζει: Μεγάλος καημός, αγιάτρευτος πόνος, κροκοδείλια δάκρυα για τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του Κόμματός μας. Μ' έναν εκπληκτικά συντονισμένο, ταυτόχρονο και πανομοιότυπο τρόπο, αθηναϊκά και τοπικά ΜΜΕ, «φιλοξενούν» το Κόμμα μας στα πρωτοσέλιδα, με τίτλους «Αλληλοσπαραγμός στο ΚΚΕ..!», «Σε αποσύνθεση το ΚΚΕ...», «Η αμαρτωλή ιστορία του ΚΚΕ...», κλπ.

Λυπούμαστε που θα το πούμε, αλλά η εμπάθειά τους είναι προφανής. Αλήθεια, πότε όλοι ετούτοι, που κόπτονται για την πορεία του ΚΚΕ, είπαν έναν καλό λόγο, πότε έκαναν, έστω, ένα τόσο δα θετικό σχόλιο για τη δράση του ΚΚΕ στην ελληνική κοινωνία; Εχει ξεχειλίσει πια η λάσπη, η συκοφαντία, η κατασκευή ψευδών και επιλεγμένων ειδήσεων σε βάρος του ΚΚΕ.

Τους ενοχλεί αφάνταστα το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν έχει συμβιβαστεί με το νέο οικονομικό και πολιτικό Μεσαίωνα, όπως έχουν, ήδη, κάνει οι διάφοροι - κοινώς λεγόμενοι - σοσιαλδημοκράτες, κεντροαριστεροί ή αριστεροί κατ' επίφαση. Τους ενοχλεί ότι δεν είμαστε κόμμα του συρμού, ούτε της μιας χρήσης. Τους ενοχλεί που δε χαϊδεύουμε αυτιά και δεν είμαστε υποχείρια των Αμερικανών, ούτε του κάθε Κόκκαλη, Τσουκάτου, Λαμπράκη, Σαλαλέ ή Πολυζωγόπουλου...

... και μια απάντηση

Ο κόσμος έχει ήδη αντιληφθεί, συνεχίζει το σχόλιο της ΝΕ Ηρακλείου του ΚΚΕ, την αγαστή συνεργασία (διαπλοκή) μεταξύ του οικονομικού, πολιτικού και επικοινωνιακού κατεστημένου, που επιχειρεί να επιβάλει ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και προσέγγισης των γεγονότων, αφήνοντας απ' έξω τη διαφορετική φωνή που εκφράζεται από το ΚΚΕ.

Το «αγκάθι» που λέγεται ΚΚΕ, πρέπει πάση θυσία να δεχτεί απανωτά πλήγματα, να σπάσει το αρραγές μέτωπο στο εσωτερικό του, να αναγκαστεί σε αναθεώρηση της βασικής του πολιτικής κατεύθυνσης, που είναι η σύγκρουση, η ρήξη και εν τέλει η ανατροπή της δικτατορίας των πολυεθνικών και της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.

Ενα τους λέμε. Οπως διαψεύδονται καθημερινά εδώ και 82 χρόνια, όση και η ιστορία του ΚΚΕ, έτσι θα διαψευστούν και τώρα. Τα χιλιάδες μέλη και στελέχη του ΚΚΕ θα πάνε στο 16ο Συνέδριο του Κόμματος ενωμένοι και θα βγουν απ' αυτό ακόμη πιο αποφασισμένοι, να δώσουν στην κοινωνία τη μάχη για τη δημιουργία του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης.

Κρύβουν ό,τι τους τρομάζει

Συνέχεια από σελίδα 1

Ηεξαφάνιση της διαδήλωσης του Σαββάτου από τα ΜΜΕ δεν έγινε επειδή κάποιοι δημοσιογράφοι δεν έκαναν καλά τη δουλιά τους, ή είχαν στρεβλή αντίληψη για το τι είναι είδηση. Ηταν προγραμματισμένη εξαφάνιση. Δύο μόνο ιδιωτικά κανάλια έστειλαν κάμερα. Το ένα γιατί ήταν υποχρεωμένο (έχει σύμβαση με το Ρόιτερ, που του επιβάλλει να στέλνει έξω όλες τις εικόνες) και το άλλο έκανε χτες το «ντεμπούτο» του στην ειδησεογραφία. Η πλειοψηφία των συντακτών του αντίστοιχου ρεπορτάζ και πριν απ' όλους αυτοί ακριβώς που κόπτονται με άρθρα και σχόλια για την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος και τους δήθεν κινδύνους γι' αυτήν από τις θέσεις του ΚΚΕ, απλά, δεν πάτησαν στο Πεδίον του Αρεως. Γιατί; Δεν υπήρχε θέμα; Ακόμα κι αν δεχτούμε το μέτρημα της Αστυνομίας, από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 3.30, 12.000 άνθρωποι είχαν κλείσει το κέντρο της πόλης. Ηταν λίγοι; Ηταν αδιάφοροι; Ηταν τρελοί, που είχαν καταλάβει το οδόστρωμα από το Σύνταγμα ως το Πολυτεχνείο; Ακόμα κι έτσι, συνιστούν είδηση. Αυτό που είδαμε στα κανάλια, ήταν πως δεν έγινε καμιά διαδήλωση!

Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα είναι πως έγινε μια διαδήλωση εξαιρετικά επικίνδυνη. Με πολύ λίγες λέξεις, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο περιγράφει τι έγινε: «Ο λαός ήθελε, το ΠΑΜΕ μπόρεσε να συσπειρώσει τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους νεολαίους από όλη την Ελλάδα σε ένα επιτυχημένο παλλαϊκό ταξικό συλλαλητήριο και να διατρανώσει έτσι την αποφασιστικότητα για αγώνες διαμαρτυρίας και αντίστασης». Κάθε λέξη από αυτό το απόσπασμα της ανακοίνωσης μαρτυρά ακριβώς γιατί αυτή η διαδήλωση, από τη στιγμή που οργανώθηκε, ήταν «καμένη από χέρι», σε ό,τι αφορά την προβολή της από τα ΜΜΕ. «Ο λαός ήθελε» και η άρχουσα τάξη το γνωρίζει αυτό. Γνωρίζει πως μέσα στον κόσμο βράζει η αγανάκτηση. Κι όχι μόνο αυτό, γνωρίζουν οι αστοί πως όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού βάζουν στην άκρη τα διάφορα κάλπικα διαχωριστικά διλήμματα και ψάχνουν να βρουν τρόπους και δρόμους ενωμένης αγωνιστικής αντίδρασης. «Το ΠΑΜΕ μπόρεσε». Κι αυτό το γνωρίζει η άρχουσα τάξη... Και όχι μόνο το γνωρίζει, αλλά και αντιμετωπίζει με δέος το ενδεχόμενο οι δεκάδες χιλιάδες να γίνουν πολύ περισσότεροι. Τρέμει τη δύναμη του αγωνιστικού παραδείγματος.

Πριν ακόμα γίνει η διαδήλωση, ήταν καθαρό σε όσους αμφισβητείται η εξουσία τους πως η γραμμή της μετωπικής ρήξης με τη σημερινή πραγματικότητα και της επίσης μετωπικής ενωτικής αντίστασης πατάει στην ίδια την ανάγκη, που καθημερινά προβάλλει η λαϊκή αγωνία στις γειτονιές, στους χώρους δουλιάς, παντού. Αυτή τη γραμμή - μπούσουλα για το λαϊκό κίνημα πασχίζουν να εξαφανίσουν από το δημόσιο χώρο. Με δεδομένο πως η γνώση οδηγεί στην επανάσταση, ε, δε θα μας δώσουν και το σχοινί να τους κρεμάσουμε...

Ξέρουν τι κάνουν. Οπως ξέρουμε κι εμείς. Δε διαμαρτυρόμαστε για την εξαφάνιση της διαδήλωσης. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τα όρια της αστικής δημοκρατίας. Αυτό που τονίζουμε είναι τον τρόμο της άρχουσας τάξης, όταν ο λαός είναι στο δρόμο. Και επιμένουμε στη θέση πως όποιος με όποιο τρόπο βάζει δυναμίτη στα θεμέλια αυτού του όμορφου αγώνα δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να δηλώνει «παρών» στο άλλο στρατόπεδο.

Ως εδώ!

- Θέλω ψωμί,

θέλω δουλιά

ζητώ να ζήσω

μια σταλιά.

- Σκασμός, κοσμάκη

και μιλιά,

που σου φορέσαμε

θηλιά!

- Δεν έχω φράγκο,

είμαι ταπί

απ' τη μεγάλη σας