ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εταιρική ευλογία της κερδοφορίας

«Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΤΕ) κυρίως αποτελεί μια νέα φιλοσοφία, ένα νέο τρόπο να αντιλαμβάνονται οι επιχειρήσεις την παρουσία τους εντός της κοινωνίας, στο πλαίσιο των πολύπλοκων σχέσεων που διαμορφώνονται στην εποχή μας».

Τα παραπάνω αναφέρθηκαν χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, στην οποία παρουσιάστηκε το απολογιστικό έργο της EUROMEDICA για την ΕΤΕ, για να τονιστεί: «Σήμερα μια επιχείρηση δε δύναται να θεωρεί την επιχειρηματική της δραστηριότητα ανεξάρτητη και αποδεσμευμένη από το κοινωνικό σύνολο, στο οποίο δραστηριοποιείται. Είμαστε κομμάτι της κοινωνίας, στην οποία λειτουργούμε. Οι άνθρωποί της μας στηρίζουν όταν εμπιστεύονται τις υπηρεσίες μας».

Οι επιχειρηματίες στο χώρο της Υγείας εκλαμβάνουν - και παρουσιάζουν - ως προτίμηση την αδήριτη ανάγκη στην οποία φτάνουν τα λαϊκά στρώματα στις δύσκολες ώρες της αρρώστιας και αναγκάζονται, αφού το δημόσιο σύστημα δεν επαρκεί να προσφύγουν στον ιδιωτικό τομέα, πληρώνοντας μεγάλα χαράτσια είτε άμεσα, είτε συμπληρώνοντας εκείνα που καταβάλλουν τα Ταμεία τους. Μέσα από αυτή την κατάσταση διασφαλίζουν εκείνη την κερδοφορία που τους επιτρέπει να έχουν αλυσίδες διαγνωστικών κέντρων και νοσοκομείων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και να έχουν τις μετοχές τους στο χρηματιστήριο.

Και με όλο αυτό το ατέλειωτο κερδοσκοπικό νταλαβέρι επιχειρούν να εμφανιστούν ότι κάνουν και κοινωνικό έργο, κάνοντας χορηγίες όπως π.χ. η δωρεά ενός ασθενοφόρου. «Να σε κάψω Γιάννη να σ' αλείψω λάδι...» Ομως, τα κέρδη είναι ασύμβατα με το αγαθό της Υγείας και γι' αυτό η πάλη για δωρεάν και δημόσιες υπηρεσίες Υγείας είναι συνυφασμένη με το αίτημα για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο της Υγείας.

Ζητούν να μη ... ριχτεί ο δικός τους εργοδότης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διαπιστευτήρια στο αφεντικό των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου Σύρου, ότι θα συνεχίσουν να παίζουν το ρόλο μάνατζερ, προκειμένου να μετέχει στο φαγοπότι των εξοπλιστικών προγραμμάτων δίνουν, για μια ακόμα φορά, τα Σωματεία Εργαζομένων στους δύο χώρους, στων οποίων τη διοίκηση πλειοψηφεί η ΠΑΣΚΕ.

Μετά την κοινή τους ανακοίνωση που εξέφραζαν στην κυβέρνηση «ανησυχία» για δημοσιεύματα που αμφισβητούσαν την ανάθεση του προγράμματος φρεγατών στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, προχτές επανήλθαν με νέο δελτίο Τύπου. Αυτή τη φορά, εκφράζουν την «ικανοποίησή» τους, γιατί όπως σημειώνουν στο σχέδιο νόμου που αφορά το Σκαραμαγκά περιλαμβάνει άρθρο που λέει ότι: «Το μέλλον των Ναυπηγείων Ελευσίνας - Σύρου είναι για το ελληνικό δημόσιο πρόβλημα εξίσου σημαντικό με το μέλλον των ναυπηγείων Σκαραμαγκά». Και πατώντας πάνω σε αυτό το άρθρο, ζητάνε φυσικά από την κυβέρνηση «άμεση αναγγελία ανάθεσης του προγράμματος φρεγατών στα ναυπηγεία μας».

Επανέρχονται ουσιαστικά οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στα δύο ναυπηγεία, για να ξεκαθαρίσουν ότι ο «αγώνας» που θα δώσουν αφορά στο να μπει και το δικό τους αφεντικό στη μοιρασιά της πίτας των 10 δισ. ευρώ των μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Ο ρόλος που παίζουν είναι διπλά επικίνδυνος. Από τη μια, υιοθετούν την πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ που επιφυλάσσει τη συρρίκνωση των ναυπηγείων, εξασφαλίζοντας όμως στους ιδιοκτήτες υπερκέρδη. Από την άλλη, η κατεύθυνση που δίνουν στους εργαζόμενους είναι ότι το μέλλον των ναυπηγείων και το δικό τους είναι συνδεδεμένο με το κυνήγι για κέρδη των ιδιοκτητών. Πέρα και μακριά, δηλαδή, από τις πραγματικές ανάγκες που πρέπει να ικανοποιούν τα ναυπηγεία, δεμένες με τις ανάγκες για πλοία χωρίς εφοπλιστές όπως και ναυπηγεία χωρίς επιχειρηματίες, δηλαδή να είναι όλα λαϊκή περιουσία. Η ταχτική αυτών των ηγεσιών δείχνει υποταγή των εργατικών συμφερόντων στα αφεντικά. Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι δεν πρέπει απλά να τους γυρίσουν την πλάτη, αλλά να εντάξουν ακόμα πιο αποφασιστικά στην πάλη τους την προοπτική δημιουργίας δημόσιου Ενιαίου Φορέα Ναυπηγικής Βιομηχανίας, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας, όπου η οικονομία θα εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.

Αντεργατικός «πιλότος»

Στην πρόσληψη ωρομίσθιων εργαζόμενων προχωράει η διοίκηση του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) λίγες μέρες αφού απολύθηκαν έντεκα συμβασιούχοι εργαζόμενοι της «Πρωτοπορίας», της Αστικής Εταιρείας που λειτουργεί στα πλαίσια του ΚΕΑΤ και επιχειρήθηκε η απόλυση δυο ψυχολόγων (τελικά ανακλήθηκε η απόλυση της μιας ψυχολόγου γιατί είναι τεσσάρων μηνών έγκυος). Το διάστημα αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία για την πρόσληψη κοινωνικού λειτουργού για 4ωρη απασχόληση. Ενώ στο Διοικητικό Συμβούλιο έχει περάσει πρόταση για την πρόσληψη ωρομίσθιων εκπαιδευτικών απ' το υπουργείο Παιδείας για την εκπαίδευση των τυφλών παιδιών, που προϊδεάζει για την απόλυση των εξειδικευμένων εκπαιδευτικών του ΚΕΑΤ.

Διαχρονικά, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, η μια μετά την άλλη, χειροτερεύουν τις εργασιακές σχέσεις στο ΚΕΑΤ και βέβαια και τις υπηρεσίες που παρέχονται στα τυφλά παιδιά. Από το 1976 που πέρασε το ΚΕΑΤ στο δημόσιο όλοι οι εργαζόμενοι ήταν μόνιμοι υπάλληλοι. Το 1995 σταμάτησαν οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Το 1999 φτιάχτηκε η «Πρωτοπορία» και ξεκίνησαν οι προσλήψεις εργαζομένων αορίστου χρόνου με πολύ χειρότερους μισθούς από αυτούς των μονίμων υπαλλήλων και με ελαστική απασχόληση για πολλούς από αυτούς, αφού δουλεύουν ως εργαζόμενοι γενικών καθηκόντων. Τα τελευταία χρόνια οι προσλήψεις που γίνονταν απ' την «Πρωτοπορία» ήταν ορισμένου χρόνου, για να καταλήξουμε σήμερα στις απολύσεις των συμβασιούχων και την πρόσληψη ωρομισθίων. Πρακτικές που όχι μόνο δεν θυμίζουν δημόσιο ίδρυμα για τη φροντίδα των τυφλών παιδιών, αλλά πολυεθνική επιχείρηση.

Οι εξελίξεις αυτές κάνουν ακόμα πιο αναγκαία την πάλη για να μην περάσουν οι απολύσεις, ενάντια στη διάλυση του ΚΕΑΤ και για την αναβάθμισή του, αλλά και με κεντρικό αίτημα αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία- Πρόνοια-Παιδεία-Ειδική Αγωγή, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης, μόνιμη δουλειά και πλήρη δικαιώματα για τους εργαζόμενους.

Ενα ... τοπικό «παραμύθι» χωρίς δράκο

Το ΚΚΕ λέει ξεκάθαρα ότι οι εκλογές του Νοέμβρη είναι ισοδύναμες με τις βουλευτικές εκλογές κι ας μην εκλέγεται κυβέρνηση. Στην κάλπη θα ψηφίσουν νέοι εργάτες, που παίρνουν μισθό 500 ευρώ, ηλικιωμένοι που παίρνουν σύνταξη 200 ή 300 ευρώ, άνεργοι, φτωχοί αγρότες που δεν μπορούν να ζήσουν την οικογένειά τους, νέοι γονείς που παλεύουν για το μεροκάματο και δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε το παιδί τους στον παιδικό σταθμό. Με την ψήφο τους θα κρίνουν την πολιτική που τους έφτασε σε αυτό το σημείο. Είναι για το συμφέρον τους, λοιπόν, για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους, να καταδικάσουν αυτήν την πολιτική. Να αφαιρέσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δύναμη από τους κύριους εκφραστές αυτής της πολιτικής που είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλά και όσοι έβαλαν πλάτη για να περάσει και να υλοποιηθεί η αντιλαϊκή λαίλαπα.

Για να γίνει πραγματικότητα αυτή η πολιτική, έβαλαν και τα δύο τους τα χέρια, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑ.Ο.Σ., στην τοπική διοίκηση. Από όποια θέση κι αν κατείχαν είτε σε δήμους και νομαρχίες είτε στα συλλογικά όργανα (ΚΕΔΚΕ, ΤΕΔΚΝΑ, ΕΝΑΕ), είπαν «ναι» στην καθιέρωση της μερικής απασχόλησης που καταδικάζει σε μισή δουλειά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Είπαν «ναι» στην επιβολή ακόμα μεγαλύτερων φόρων και τελών στα λαϊκά νοικοκυριά. Με δεδομένη τη νέα διοικητική δομή, τον λεγόμενο «Καλλικράτη», αν εκλεγούν ξανά θα υλοποιήσουν την ίδια πολιτική σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. «Καλλικράτης» σημαίνει διαμόρφωση ενός αποτελεσματικότερου μηχανισμού, σε επίπεδο τοπικής διοίκησης, με συγκεκριμένη αποστολή την εφαρμογή της κεντρικής πολιτικής. Επιπλέον, ο «Καλλικράτης» θα χρησιμοποιηθεί σαν το βασικό εργαλείο για την υλοποίηση και του μνημονίου. Ακόμα κι αν με τον «Καλλικράτη» λυθούν κάποια προβλήματα (π.χ. αποχετευτικό σύστημα σε περιοχές που δεν έχουν, διαμόρφωση ελεύθερων χώρων σε πυκνοκατοικημένες πόλεις κ.ά.) αυτά τα έργα θα γίνουν με χρήματα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων μέσω της επιβολής κι άλλων φόρων.

Με δεδομένα τα παραπάνω, μπορεί εύκολα να καταλάβει ο καθένας, γιατί αρκετοί υποψήφιοι αυτών των κομμάτων κάνουν πολύ λόγο για τα λεγόμενα «τοπικά προβλήματα» και «τοπικά κριτήρια». Στην πραγματικότητα, τέτοια δεν υπάρχουν. Η ίδια η ζωή και όσα βιώνουν τα λαϊκά στρώματα σήμερα, αποκαλύπτει ότι «καλό το .."τοπικό" παραμύθι αλλά δεν έχει δράκο». Κάθε τοπικό πρόβλημα καταλήγει στη γενική πολιτική. Αλλωστε, προβλήματα σαν το αποχετευτικό, τη διαχείριση νερού, την αντισεισμική θωράκιση, τη διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ., απαιτούν σχεδιασμό και μάλιστα κεντρικό σχεδιασμό. Που δεν μπορεί να γίνει στο πλαίσιο της επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας, ή αν θα γίνει θα σημάνει παραπέρα πτώχευση του λαού, αφού θα πληρώνονται αδρά και μόνιμα στους επιχειρηματίες, σαν τα διόδια.

Η πλειοψηφία των εργατών, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών που όλο αυτό το διάστημα έρχονται σε επαφή με τους υποψήφιους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ, εκφράζουν αγωνίες για το μισθό, τη σύνταξη, το χωράφι, το μικρομάγαζό τους, το μεγάλωμα των παιδιών τους. Με αυτό το κριτήριο, αυτές τις αγωνίες και αυτά τα προβλήματα, πρέπει να πάνε στις κάλπες το Νοέμβρη και να δώσουν τη δική τους απάντηση...

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Λαϊκή αντεπίθεση...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΙ ΕΤΣΙ οι κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών πληροφορήθηκαν μέσω του πρωθυπουργού μας από την ομιλία του στη Νέα Υόρκη ότι... οι Ελληνες «αποφασίσαμε να αλλάξουμε».

Και γι' αυτό εμπιστευτήκαμε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου.

Με άλλα λόγια, ακόμη και οι Αμερικανοί θα μας θεωρούν ...εντελώς ηλίθιους.

Γιατί εάν πιστέψουν ότι από μόνοι μας θελήσαμε να περικόψουμε τους μισθούς μας, να ξεπουλήσουμε τη χώρα, να καταστρέψουμε την Κοινωνική Ασφάλιση και να εξαφανίσουμε κάθε εργασιακό δικαίωμα, σε ποιο άλλο συμπέρασμα μπορεί να καταλήξουν;

Ας ελπίσουμε ότι όσοι ήταν παρόντες στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ - όπου μίλησε ο Γ. Παπανδρέου - δε θα τον πάρουν στα σοβαρά και δε θα μεταφέρουν τέτοια πράγματα στις χώρες τους.

Το μόνο θετικό στην όλη ιστορία είναι ότι ο πρωθυπουργός θα δυσκολευθεί να εξηγήσει το πώς «κολλάει» η υποτιθέμενη σύμπνοια των Ελλήνων στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς με το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι αντιδρούν και κινητοποιούνται.

Γι' αυτό, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να κοντράρουμε τις εφαρμοζόμενες αντεργατικές πολιτικές, όχι μόνο γιατί έτσι μόνο υπάρχει ελπίδα αλλά και για να μη ...μας «βγει τ' όνομα»

Οσο για την πρωθυπουργική αναφορά περί του ότι από την όλη ιστορία «θα εξέλθουμε ενισχυμένοι» δε θα την διαψεύσουμε. Αλλωστε, σε κάθε κρίση υπάρχουν οι κερδισμένοι και οι χαμένοι.

Ετσι και από αυτήν θα υπάρξουν - και υπάρχουν ήδη - «ενισχυμένοι», μόνο που σε αυτούς δε συγκαταλέγεται ο ελληνικός λαός αλλά το μεγάλο κεφάλαιο.

Η ελπίδα του λαού βρίσκεται στην αντεπίθεση μέχρι την οριστική απαλλαγή από την εξουσία των μονοπωλίων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μεσογειακό... «Λας Βέγκας»!

Γρηγοριάδης Κώστας

«Το στοίχημα δεν είναι αυτό που ήταν. Εχει δώσει τη θέση του σε μια βιομηχανία με τεράστιες προοπτικές και ευκαιρίες. Μια βιομηχανία που έχει περισσότερα κοινά με την ψυχαγωγία (...) Σήμερα το Λας Βέγκας δεν είναι αυτό που ήταν (...) Ο παλιός γκρουπιέρης της Πάρνηθας είναι σήμερα στο διαδίκτυο και στο τραπέζι του κάθονται παίχτες από όλη τη Γη (...) Γύρω από αυτό έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη βιομηχανία στην οποία δραστηριοποιούνται μεγάλοι, σοβαροί και ισχυροί πρωταγωνιστές (...) Το στοίχημα έγινε διασκέδαση, έγινε ψυχαγωγία και έγινε αναψυχή (...) Ο ΟΠΑΠ μπορεί και θα γίνει πηγή ανάπτυξης (...) Θέσεις εργασίας για νέους με πτυχία γύρω από τις νέες τεχνολογίες, τις νέες δημιουργίες, ακόμη και τον κινηματογράφο (...) Ηδη η Ελλάδα γίνεται τουριστικός προορισμός για ανθρώπους που θέλουν να επισκεφθούν τα καζίνο μας και γύρω από αυτές τις μονάδες μπορούν να αναπτυχθούν δράσεις ικανές να στηρίξουν ολόκληρες βιομηχανίες (...)».

Τα παραπάνω είναι αποσπάσματα από την ομιλία του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλου Γερουλάνου, στην ημερίδα για τη «ρύθμιση της αγοράς των παιγνίων στην Ελλάδα». Είναι, ταυτόχρονα, μια «κωδικοποίηση» του «οράματος» (και) αυτής της κυβέρνησης για το «αναπτυξιακό», «πολιτιστικό», εργασιακό μέλλον της Ελλάδας: Ενα μεσογειακό... «Λας Βέγκας». Με την ανάλογη «αξιακή» ιεράρχηση. Αυτό είναι το μέλλον που προτείνουν στα παιδιά μας. Αλλά δεν είναι καν το τέρμα της κατηφόρας τους. Να τους σταματήσουμε!

«Ψάχνουν» και άλλα κρατικά πακέτα

Τη διαμόρφωση «ενός κοινού σχεδίου σωτηρίας του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας», προκειμένου να αποτραπεί «το ενδεχόμενο μιας άναρχης, χωρίς αρχές και κανόνες, αναδιάρθρωση», προτείνει ως προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση και το μνημόνιο ο Α. Καρακούσης στο χτεσινό σχόλιό του στο «Βήμα». Το πρώτο εύλογο ερώτημα βέβαια είναι: Καλά, το σχέδιο σωτηρίας που εφαρμόζεται από την αρχή της κρίσης υπέρ τίνος είναι; Τα πακέτα διάσωσης των τραπεζών δεν είναι υπέρ του ιδιωτικού τομέα; Τα δεκάδες δισεκατομμύρια που έχουν δοθεί για κίνητρα προς επιχειρήσεις, για «σχέδια στήριξης της απασχόλησης», για ΤΕΜΠΜΕ, για ΣΔΙΤ, κ.ο.κ., όλα αυτά δεν ήταν υπέρ της διάσωσης του ιδιωτικού τομέα, δηλαδή υπέρ στήριξης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και της διασφάλισης της κερδοφορίας τους; Κι ακόμα: Το πρόγραμμα του μνημονίου που εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση, που ο ίδιος και η εφημερίδα του το έχουν χαρακτηρίσει μονόδρομο, δεν κινείται στην ίδια κατεύθυνση; Δεν αποσκοπούν στη σωτηρία της πλουτοκρατίας και του αστικού πολιτικού συστήματος; Αυτό, λοιπόν, που στην πραγματικότητα επιδιώκει ο αρθρογράφος και τα αφεντικά του είναι αφενός να δοθούν περισσότερα κρατικά πακέτα για τη στήριξη του κεφαλαίου και ταυτόχρονα να καλλιεργηθούν ψευδαισθήσεις ότι τάχα μέσα από ένα νέο «κοινό σχέδιο» μπορούν να επιβιώσουν περισσότεροι από τη λεγόμενη «μεσαία τάξη». Σε κάθε περίπτωση πάντως, το σίγουρο είναι ότι θέλουν να βουλιάξουν πιο βαθιά στη φτώχεια και την ανέχεια τον εργαζόμενο λαό.

Υπερπαραγωγή αντιλαϊκών προτάσεων

«Συγκεκριμένες προτάσεις» ζητά από τον Αντ. Σαμαρά η «Καθημερινή». Οι εγχώριοι και ξένοι οικονομικοί παράγοντες περιμένουν από τον πρόεδρο της ΝΔ «να δώσει απολύτως συγκεκριμένες απαντήσεις για το πώς θα καταφέρει, όπως λέει, να ξαναβγεί στις αγορές η Ελλάδα για να δανεισθεί το 2011», γράφει χαρακτηριστικά στο χτεσινό κύριο άρθρο της. Ανοιχτές πόρτες παραβιάζει η συντηρητική εφημερίδα. Μόνο για έλλειψη προτάσεων δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Αντ. Σαμαράς. Αρκεί να σημειωθεί ότι πολλές από τις προτάσεις που παρουσίασε προχτές στη Γουόλ Στριτ o Γ. Παπανδρέου για να προσελκύσει «επενδύσεις», ήταν προτάσεις που πρώτος είχε καταθέσει ο πρόεδρος της ΝΔ. Η πρόταση, για παράδειγμα, αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, που πρώτος ανέφερε ότι ανέρχεται στα 300 δισ. ευρώ, την παρουσίασε ο Αντ. Σαμαράς στις 7 του Ιούλη στο Ζάππειο, και μάλιστα ως «ισχυρό χαρτί» της δήθεν «εναλλακτικής πρότασής» του που θα οδηγήσει στην ταχύτερη απαλλαγή από το μνημόνιο. Επίσης, η ψήφιση νέου επενδυτικού νόμου, η υπαγωγή των μεγάλων επενδύσεων απευθείας στο γραφείο του πρωθυπουργού, η μείωση των φορολογικών συντελεστών στα επίπεδα των γειτονικών χωρών, ήταν ορισμένες από τις προτάσεις που πρώτος λάνσαρε ο Αντ. Σαμαράς, ανοίγοντας το δρόμο και συμβάλλοντας στην καλλιέργεια κλίματος συναίνεσης στα λαϊκά στρώματα στη στρατηγική της πλουτοκρατίας, που εμφανίζει ως μονόδρομο για την έξοδο από την κρίση και το μνημόνιο...

Με την ορμή του Φεστιβάλ

Για τρεις μέρες το Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Αθήνα αγκαλιάστηκε από δεκάδες χιλιάδες κόσμο. Οσοι ανταμώσαμε εκεί, νιώσαμε τη δύναμη αυτής της λαοσύναξης, νιώσαμε τη συγκίνηση για τους χιλιάδες των νέων με τα κόκκινα λάβαρα. Νιώσαμε την ελπίδα για τους χιλιάδες των νέων αλλά και μεγαλύτερων που πρωτοδιάβηκαν φέτος τις πύλες του Φεστιβάλ, όχι μόνο μπαίνοντας σε μια μεγάλη πολιτική γιορτή, αλλά κάνοντας ένα βήμα πιο κοντά στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Να γιατί αυτό ήταν ένα Φεστιβάλ σταθμός: Γιατί φανέρωσε τις νέες δυνατότητες που ξανοίγονται για το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Φανέρωσε την άνοδο του κύρους του Κόμματος στην κοινωνία και - ιδιαίτερα σημαντικό - στη νέα γενιά.

Αυτή η πολιτική γιορτή, που σηματοδοτήθηκε από τόση επιτυχία, είχε ένα συγκεκριμένο σύνθημα - κάλεσμα: «Με το ΚΚΕ υπάρχει λύση - Να συναντηθούμε στο δρόμο της ανατροπής». Αυτός είναι ο λόγος που σκόπιμα και συνειδητά «θάφτηκε» από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της πλουτοκρατίας. Και είναι ακόμα πιο προκλητική αυτή η σιωπή των καναλιών και εφημερίδων για την κοσμοπλημμύρα του Φεστιβάλ αν αναλογιστεί κανείς ότι τα ίδια μέσα, δε χάνουν ευκαιρία να «βροντοφωνάζουν» για τη μια ή την άλλη συναυλία των «σταρ» της νυχτερινής Αθήνας ή ακόμα και για τα «απόκρυφα» της προσωπικής τους ζωής. Δείγμα της ξεφτίλας τους είναι αυτό, αλλά και δείγμα της συνολικότερης αντιμετώπισής τους για το ΚΚΕ, τις θέσεις και την πολιτική του.

Το κεντρικό σύνθημα του Φεστιβάλ όμως, είναι δείγμα και για κάτι ακόμα: Μπορούμε ακόμα πιο αποφασιστικά, με μεγαλύτερο ενθουσιασμό, με μεγαλύτερη δύναμη να απευθυνθούμε πλατιά στο λαό και τη νεολαία, με την πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Η επιτυχία αυτή του Φεστιβάλ, στην Αθήνα αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα με τις εκδηλώσεις που προηγήθηκαν, δεν έρχεται σε μια τυχαία στιγμή. Ερχεται ενάμιση μήνα πριν τις εκλογές που έχουν γενικευμένο πολιτικό χαρακτήρα. Ερχεται στην αυγή μιας περιόδου που νέα αντιλαϊκά μέτρα δρομολογούνται για να μειώσουν κι άλλο το λαϊκό εισόδημα, για να τσακίσουν δικαιώματα και κατακτήσεις, για να καθυποτάξουν συνειδήσεις. Σ' αυτή την περίοδο λοιπόν, η επιτυχία του Φεστιβάλ αποπνέει ελπίδα όχι μόνο ότι μπορεί να μεγαλώσει η αντίσταση, αλλά ότι μπορεί όλο και πιο έντονα να φωτίζεται ο δρόμος της προοπτικής, η δυνατότητα να αλλάξει ο λαός σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας του.

Εμπρός, λοιπόν! Αμεσα, τώρα, με την ορμή που μας δίνει η μεγάλη λαοσύναξη της Κομμουνιστικής Νεολαίας, να εξορμήσουμε στον κόσμο της δουλειάς, στους ανθρώπους του μόχθου: Από το να μεταφέρουμε παντού το κάλεσμα για τα αυριανά συλλαλητήρια, από το να πρωτοστατήσουμε για την οργάνωση της πάλης του λαού σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε συνοικία, από το να απευθυνθούμε πιο πλατιά κι αποφασιστικά με το κουπόνι της Οικονομικής Εξόρμησης του ΚΚΕ, από το να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό για την ενίσχυση των ψηφοδελτίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε όλη τη χώρα... Από όλα αυτά που είναι αναγκαία σήμερα, για να μεγαλώσει η ίδια η δύναμη του λαού, για να ανοίξει αύριο ο άλλος δρόμος ανάπτυξης.