Προ ολίγων ημερών, στις 30 του Γενάρη, ο Γ. Μπαλάφας, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ, δήλωνε: «Είναι θετική ενέργεια το κλείσιμο του κολαστηρίου του Γκουαντάναμο (...). Ωστόσο, είμαστε πολύ επιφυλακτικοί αν και κατά πόσο η χώρα μας πρέπει να δεχτεί κρατούμενους, ή πώς θα αντιμετωπίσει ένα πιθανό αίτημα των Αμερικανών (...). Χρειάζεται να δούμε ορισμένους όρους οποιασδήποτε σχετικής συμφωνίας (...) πριν διαμορφωθεί μια πρόταση». Σαφέστατα προκύπτει ότι ο ΣΥΝ όχι μόνο δεν απορρίπτει ασυζητητί ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όχι μόνο δε ζητά ξεκάθαρα να αφεθούν αμέσως ελεύθεροι όλοι οι κρατούμενοι που έχουν παράνομα συλληφθεί και φυλακιστεί στο κολαστήριο, αλλά ζητά να ...διαπραγματευτεί η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ με τους Αμερικανούς τους ...όρους με τους οποίους θα γίνει δεκτό το αίτημά τους.
Χτες, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε ανακοίνωση για το ίδιο θέμα, όπου αναφέρει: «Να κλείσει το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο - Να αφεθούν ελεύθεροι όλοι οι κρατούμενοι (...). Ως ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούμε απόλυτα με τη μεταφορά κρατουμένων του Γκουαντάναμο στην Ελλάδα. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γκουαντάναμο πρέπει να κλείσει και οι εκεί κρατούμενοι πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι».
Ποια απ' τις δύο τοποθετήσεις ισχύει; Του ΣΥΝ ή του ΣΥΡΙΖΑ; Αγνωστο. Βλέπετε, η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει βολευτεί τόσο με τη διγλωσσία που δεν την απαρνείται ποτέ. Και ύστερα όταν χαρακτηρίζουν την πολιτική τους καιροσκοπική και τυχοδιωκτική κλαίνε ότι τους αδικούν. Αλλά, απ' ό,τι φαίνεται, στα σάλτα από δω και από κει είναι μανούλες. Να γιατί είναι αφερέγγυοι πολιτικά...
Το ημερολόγιο της Μονής Βατοπεδίου
Οταν δημοσιεύαμε το πρωτοσέλιδο του ημερολογίου για το 2009 της Μονής Βατοπεδίου, με τη φίρμα της πολυεθνικής «ΜακΝτόναλντς», στις 16 Γενάρη, δε φανταζόμασταν λεπτομέρειες χρηματικής ενίσχυσης της Μονής μέσω της «πώλησης» ημερολογίων, προς 15 ευρώ το τεμάχιο, τις οποίες μας αποκάλυψε ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος της εταιρείας στην Κύπρο (γι' αυτό και στο εξώφυλλο είχε τη φίρμα των «ΜακΝτόναλντς»), με επιστολή που έστειλε στην εφημερίδα μας για να εκθέσει τις απόψεις του επί του δημοσιεύματος του «Ρ».
Συγκεκριμένα, λέει, μεταξύ άλλων: «Στα πλαίσια των επισκέψεών μου και με προφανή διάθεση να προσφέρω και εγώ στο θεάρεστο έργο που επιτελεί ο Γέροντας Εφραίμ και η αδελφότητα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου, τα τελευταία 15 χρόνια, μου αποστέλλονται - κατόπιν δικής μου παρακλήσεως - περί τα 100 ημερολόγια της Μονής, κάθε χρόνο, τα οποία διανέμω σε δικούς μου ανθρώπους και συνεργάτες.
Τα συγκεκριμένα 100 ημερολόγια, προς 15 ευρώ το καθένα (συνολικής αξίας 1.500 ευρώ) μου αποστέλλονται κάθε χρόνο (ανελλιπώς τα τελευταία 14 χρόνια) και εγώ καταβάλλω το αντίτιμό τους ως δική μου ευγενική χορηγία προς τη Μονή, η οποία σε αντάλλαγμα αυτής της χειρονομίας μου, συμπεριλαμβάνει το λογότυπο της εταιρείας μου στο ημερολόγιο, όπως κάνει με όλους τους προσκυνητές και φίλους όπως εγώ, που αγοράζουμε κάθε χρόνο έναν ανάλογο αριθμό ημερολογίων και οι οποίοι φιλοξενούνται στις σελίδες του ημερολογίου, ως ανταπόδοση της χειρονομίας μας».
Σαφής, σαφέστατος. Τόσο που δε χωρά το παραμικρό σχόλιο...
Η λογική «βιωσιμότητας» του ΒΕΑ
Τόσες απογοητεύσεις έχουν υποστεί οι μικροί βιοτέχνες από την εφαρμοζόμενη φιλομονοπωλιακή πολιτική, αλλά το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας επιμένει σε δευτερεύουσες επισημάνσεις και επιβραβεύει τις γενικές κατευθύνσεις της.
Πλήθος μέτρων έχουν ληφθεί στο όνομα των «μικρομεσαίων», χωρίς αντίκρισμα και προοπτική, αλλά κανένα πάθημα δε γίνεται μάθημα.
Τώρα, το Επιμελητήριο, έρχεται να δηλώσει, αναφορικά με το «πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης», ότι «οι άξονες της οικονομικής πολιτικής είναι απόλυτα ορθοί»!
Για να προσθέσει ότι «το ΒΕΑ θα χαρακτήριζε (σ.σ. αλλά δεν το κάνει;) τις κυβερνητικές επιλογές από έλλειμμα αναπτυξιακού χαρακτήρα». Σ' αυτή τη βάση ζητάει «ολοκληρωμένο σχεδιασμό στήριξης» των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.
Και το ερώτημα είναι απλό: Γιατί να το κάνει αυτό η κυβέρνηση; Γιατί να το κάνει η ΕΕ, όταν η πολιτική που εφαρμόζεται στηρίζει αποκλειστικά το μεγάλο κεφάλαιο; Πολύ περισσότερο όταν φορείς όπως το ΒΕΑ επικροτούν τις γενικές κατευθύνσεις;
`Η θα αγωνιστείς για τη στήριξη της μικρής βιοτεχνίας ή θα μπεις στη λογική της «βιωσιμότητας». Διαλέγεις και παίρνεις...
Για τον αγώνα στα «Τζάμπο»
Η δράση των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών το περασμένο Σάββατο, όπου για ακόμα μια φορά το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα σε όλη τη χώρα έδωσε μια σοβαρή μάχη, αποκλείοντας καταστήματα της πολυεθνικής «ΤΖΑΜΠΟ», με αίτημα την ανάκληση της απόλυσης του εργαζόμενου Ν. Νικολόπουλου, ενάντια στην τρομοκρατία και τις απολύσεις, απέδειξε ότι υπάρχει ένα οργανωμένο και καλά προετοιμασμένο σχέδιο από κυβέρνηση και εργοδοσία για την ποινικοποίηση του αγώνα. Αυτό επιβεβαιώνει η προσπάθεια των αστυνομικών δυνάμεων να εφαρμόσουν την πολιτική και εισαγγελική εντολή και να εμποδίσουν τις κινητοποιήσεις. Αλλά και το κυνηγητό που εξαπέλυσαν, τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά το τέλος των κινητοποιήσεων, προχωρώντας σε συλλήψεις, αφού νωρίτερα είχαν «σταμπάρει» πρόσωπα, είχαν φωτογραφίσει πινακίδες αυτοκινήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε Αστυνομικό Τμήμα του Πειραιά υπάρχει λίστα με δεκάδες ονόματα συνδικαλιστών και εργαζομένων, με στόχο να γίνουν μαζικές συλλήψεις. Αυτό επιβεβαιώνει η εισβολή στο σπίτι εργαζόμενης και η σύλληψή της, την επομένη της κινητοποίησης, στο Πέραμα.
Σ' αυτήν τη γραμμή κινείται όλο αυτό το διάστημα και η «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη. Ακόμα δεν έχει αντιδράσει στις αλλεπάλληλες καταγγελίες από τα ταξικά συνδικάτα για τις μαφιόζικες μεθόδους που χρησιμοποίησε η εργοδοσία, προσπαθώντας να εξαγοράσει τον Ν. Νικολόπουλο με 50.000 ευρώ και να τον υποχρεώσει σε παραίτηση, απειλώντας τον, μάλιστα, ότι, σε διαφορετική περίπτωση, κινδυνεύει ακόμα και η οικογένειά του. Η κυβέρνηση με τους κρατικούς μηχανισμούς και η εργοδοσία επιχειρούν να τρομοκρατήσουν συνολικά τους εργαζόμενους, για να μην αντιδρούν, να μη διεκδικούν. Γι' αυτό και τα «αντανακλαστικά» της Δικαιοσύνης λειτούργησαν τέλεια όταν η εργοδοσία απαίτησε μαζικές συλλήψεις με τη διαδικασία του αυτοφώρου, υπέβαλε μηνύσεις, ζήτησε «προστασία» από τα ΜΑΤ για να λειτουργήσουν τα καταστήματά της.
Η πολυεθνική «ΤΖΑΜΠΟ», τα συμφέροντα της οποίας εξυπηρετούν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, έχει αυτήν τη στιγμή 41 καταστήματα στην Ελλάδα, 2 στην Κύπρο και 1 στη Βουλγαρία. Απασχολεί περίπου 2.500 εργαζόμενους. Ο συνδικαλισμός, η διεκδίκηση μισθολογικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ανθρώπινων συνθηκών δουλειάς, δε «χωρούν» στο πλάνο της για την παραπέρα ανάπτυξη των δραστηριοτήτων της και την αύξηση της κερδοφορίας της. Η συνδικαλιστική δράση του Ν. Νικολόπουλου ήταν «κακό» παράδειγμα για τους εργαζόμενους τόσο στη συγκεκριμένη επιχείρηση, όσο και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις. Γι' αυτό και η «ΤΖΑΜΠΟ», υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα συνολικά της τάξης της, θέλησε να ξεμπερδέψει με τον συγκεκριμένο εργαζόμενο και ό,τι αυτός αντιπροσωπεύει και εκπροσωπεί. Γι' αυτό επιδιώκει, με κάθε μέσο και τρόπο, να ανακόψει τον αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Σ' αυτήν την προσπάθεια, συνδράμει η κυβέρνηση με τους μηχανισμούς της, δίνοντας για ακόμα μια φορά εξετάσεις στη μεγαλοεργοδοσία.
Ο αγώνας που δίνουν όλο αυτό το διάστημα οι ταξικές δυνάμεις, οργανωμένα, περιφρουρημένα, σε όλη τη χώρα, είναι αγώνας που στρέφεται συνολικά ενάντια στο κεφάλαιο. Γι' αυτό και ο αγώνας που βρίσκεται σε εξέλιξη πρέπει να γίνει υπόθεση συνολικά των εργαζομένων, τόσο στα «ΤΖΑΜΠΟ», όσο και σε όλες τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Για να χτυπηθεί η τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς. Για να μπει φραγμός στις απολύσεις. Για το μεροκάματο και την ασφάλιση, για όλα εκείνα τα αιτήματα που απαντούν στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες τους.
Γιώτα ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗ
Χρέη πλουσίων στο δημόσιο...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΔΕΝ ΠΑΣ ΦΥΛΑΚΗ αν χρωστάς στο δημόσιο έως 150.000 ευρώ, σύμφωνα με τροπολογία που «σπρώχνει» το υπουργείο Οικονομίας. (Εδώ που τα λέμε δεν ...έχει και χώρο).
Το ερώτημα όμως είναι τι γίνεται αν χρωστάς όχι 150.000 ευρώ αλλά ...1.500.000 ευρώ και βάλε στο δημόσιο. Ιδίως στα ασφαλιστικά ταμεία.
Σε αυτή την περίπτωση όχι απλά δεν πας φυλακή, αλλά διαχρονικά οι υπουργοί Οικονομίας («γαλάζιοι» και «πράσινοι») «σκίζονται» για το πώς θα σε διευκολύνουν μέχρι ...παραγραφής του χρέους.
Γιατί αν χρωστάς πολλά δεν είσαι όποιος όποιος. Είσαι τράπεζα, βιομήχανος, εφοπλιστής, μεγάλη πολυεθνική, ΠΑΕ ή ΚΑΕ, ίδρυμα, ακόμη και μη κυβερνητική οργάνωση.
Δηλαδή, είσαι ...παράγοντας ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας και έτσι πρέπει να σου φέρονται με το γάντι.
Ενίοτε μπορεί και να σου δώσουν κανένα βραβείο για την ανιδιοτελή προσφορά σου στην εθνική πρόοδο.
ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΟΜΩΣ που υπάρχει και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ο Δ. Δασκαλόπουλος, και μας ενώνει ως έθνος.
Δεν πρέπει να πηγαίνει - λέει - η κάθε ομάδα στην κυβέρνηση να πιέζει και να διεκδικεί τα δικά της.
Πρέπει όλοι μαζί να βρεθούμε να συνεννοηθούμε για τις δυνατότητες που υπάρχουν και ο καθένας να πάρει ό,τι είναι «εφικτό» και συνεπές με τις ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις.
Κι αν δεν το καταλάβατε να σας το μεταφράσουμε: Να μαζευτούμε για να αποφασίσουμε πόσα θα ...δώσουν οι εργαζόμενοι και πώς θα τα μοιράσουν μεταξύ τους οι (ταξικοί) φίλοι του προέδρου του ΣΕΒ.
Ας δώσουμε εμείς και μετά «σφάζονται» αυτοί με την ησυχία τους για το ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα.
(Παρεμπιπτόντως, ο έτερος «κοινωνικός συμβουλάτορας», ο Βγενόπουλος, έχει χαθεί τελευταία. Πώς και δεν παρεμβαίνει στη δύσκολη αυτή συγκυρία;)
Γρηγοριάδης Κώστας
«Εκτροπα» στο λιμάνι ανακάλυψε το ΠΑΣΟΚ
Γρηγοριάδης Κώστας
Περίσσεψαν ο φαρισαϊσμός και η προκλητικότητα από την πλευρά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, κατά τη χτεσινή επίσκεψή του στο λιμάνι του Πειραιά, όπου εξελισσόταν το όργιο καταστολής σε βάρος των αγροτών της Κρήτης. Στη σύντομη παρουσία του στο λιμάνι, ο Γ. Παπανδρέου δήλωσε πως «είναι απαράδεκτο σε μια δημοκρατική χώρα να μην μπορούμε να μιλήσουμε για τα προβλήματα που απασχολούν τον τόπο και να σημειώνονται τέτοια έκτροπα». Προφανώς, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «ξέχασε» πως στον ίδιο χώρο, στο λιμάνι του Πειραιά, στις 29 Μάη του 2002, τα «τάγματα εφόδου» των ειδικών δυνάμεων του Λιμενικού και των ΜΑΤ, που τότε έπαιρναν εντολές από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ματοκύλισαν τους απεργούς ναυτεργάτες και τους εργάτες που είχαν συμπαραταχτεί μαζί τους στους καταπέλτες, στο πλαίσιο της τότε απεργίας για το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ηταν εκείνη η μέρα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε δώσει με τον πιο βίαιο τρόπο τα διαπιστευτήριά της στο εφοπλιστικό, συνολικά στο μεγάλο κεφάλαιο, στέλνοντας στα νοσοκομεία του Πειραιά 47 εργάτες σοβαρά τραυματισμένους από το ποδοπάτημα των «Ράμπο» του Λιμενικού. Προφανώς, αυτά τα «έκτροπα» αποτελούν μιαν ακόμη απόδειξη της πολιτικής σύμπλευσης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στο ζήτημα της αντιμετώπισης των εργατικών αγώνων και γι' αυτό το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί - μάταια - με κινήσεις εντυπωσιοθηρίας να τα διαγράψει από τη μνήμη των εργαζόμενων. Λες και το ΠΑΣΟΚ προέρχεται από παρθενογένεση. Ετσι κάνει. Λες και δεν κυβέρνησε 20 χρόνια τον τόπο, με όλες τις «αμαρτίες» ενός κόμματος του κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού και της αντίδρασης, του αυταρχισμού και της καταστολής.
Ο καθένας στο πόστο του...
Τα κλομπ και τα δακρυγόνα επιστρατεύει το αστικό κράτος για να καταστείλει τις δίκαιες λαϊκές διεκδικήσεις, όπως αποδείχτηκε και στην κινητοποίηση των αγροτών από την Κρήτη στο λιμάνι του Πειραιά. Εκεί, όμως, που σταματάει η κρατική καταστολή, τη σκυτάλη παίρνει η τακτική των οπορτουνιστών, που συστηματικά και με συνέπεια προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν αυτές τις διεκδικήσεις σε άσφαιρα αιτήματα και βολικούς για το σύστημα στόχους. Σημειώνουμε τα παραπάνω με αφορμή τις δηλώσεις Τσίπρα, στο λιμάνι του Πειραιά, λίγο μετά την επίθεση με κλομπ και χημικά που δέχτηκαν από τις δυνάμεις των ΜΑΤ οι Κρητικοί αγρότες.
Τι δήλωσε, λοιπόν, ο πρόεδρος του ΣΥΝ; Οτι «η κυβέρνηση είναι υπόλογη. Διότι δεν κάνει τίποτε προκειμένου να αναθεωρηθεί η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Κανένα βήμα, προκειμένου να υπάρξει μια εθνική στρατηγική για μια βιώσιμη γεωργία και προκειμένου να δοθούν άμεσα ενισχύσεις για να συνεχίσετε με αξιοπρέπεια το επάγγελμα του αγρότη». Μα, δε γνωρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΝ ότι η ΚΑΠ αναθεωρείται διαρκώς - από το 1992 μέχρι σήμερα και έρχεται και νέα αναθεώρηση το 2013 - πάντα σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος των πολυεθνικών και των μεγάλων καπιταλιστών αγροτών; Οτι «εθνική στρατηγική» για τη γεωργία υπάρχει και είναι ακριβώς αυτή που προβλέπει η ευρω-ενωσιακή πολιτική, που και το κόμμα του, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, στηρίζει, για το βίαιο ξεκλήρισμα των φτωχομεσαίων αγροτών και τη δημιουργία των σύγχρονων τσιφλικιών;
Φυσικά και το ξέρει. Οπως γνωρίζει ότι «οι ενισχύσεις», που δήθεν καλεί άμεσα την κυβέρνηση να δώσει προς τους αγρότες, έρχονται σε άμεση αντίθεση με αυτήν ακριβώς την ΚΑΠ, που το κόμμα του ούτε να ακούει δε θέλει για κατάργησή της. Αλλωστε, και τα ψίχουλα που υποσχέθηκε έως τώρα ότι θα δώσει από λεφτά των αγροτών προέρχονται. Συμπέρασμα: Τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου βαδίζουν χέρι - χέρι για το «πνίξιμο» των λαϊκών διεκδικήσεων. Μόνο που ο καθένας δουλεύει από το δικό του πόστο...
Το «μέτωπο» που καταρρέει
Τόσο καιρό τώρα, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ διακηρύσσουν σε όλους τους τόνους την ανάγκη συμπόρευσης των ομοσπονδιών τους σε ένα «πανεκπαιδευτικό μέτωπο». Διακηρύσσοντας αυτή την ανάγκη συμπόρευσης (κόντρα πάντα στην ανάγκη κοινού ταξικού βηματισμού και των εκπαιδευτικών μαζί με όλους τους εργαζόμενους), καταφέρνουν να κωλυσιεργούν τα όποια αγωνιστικά βήματα σε κάθε ομοσπονδία ξεχωριστά, περιμένοντας οι μεν τι θα αποφασίσουν οι δε, και τούμπαλιν...
Οταν όμως, η όποια επίκληση «μετώπων» γίνεται μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει μικροκομματικές και συντεχνιακές σκοπιμότητες και κυβερνητικές εναλλαγές (κι όχι αγώνες ρήξης και αντεπίθεσης στην κυρίαρχη πολιτική), τότε τα «μέτωπα» καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι. Ετσι έγινε και τώρα που η ΠΑΣΚ στη ΔΟΕ είπε «ναι» στο «διάλογο» της κυβέρνησης για το Εξεταστικό, ενώ στην ΟΛΜΕ η ίδια παράταξη είπε «όχι».
Αυτά είναι χρήσιμα για να βγάζουν συμπεράσματα οι εκπαιδευτικοί και, μάλιστα, να βγάζουν συμπεράσματα όχι μόνο για τη διγλωσσία μιας παράταξης όπως η ΠΑΣΚ, αλλά και για τις παρατάξεις του οπορτουνισμού (Αγωνιστική Συνεργασία και Παρεμβάσεις), που στη βάση «για το καλό των εκπαιδευτικών» διαμορφώνουν τυχοδιωκτικές συνεργασίες με τις παρατάξεις του δικομματισμού.
Καλύψαμε το πλάνο, πάμε για υπερκάλυψη
Ηταν μια μεγάλη και δύσκολη μάχη για τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ η δίμηνη Οικονομική Εξόρμηση που προκήρυξε η ΚΕ του Κόμματός μας προς τιμήν του 18ου Συνεδρίου του. Και την κέρδισαν, δεκαπέντε μέρες πριν τη λήξη της, καλύπτοντας κατά 100,52% το πανελλαδικό πλάνο. Το διάστημα που απομένει ως τη λήξη της εξόρμησης, παραμονές έναρξης του Συνεδρίου, είναι βέβαιο ότι θα κορυφωθούν οι προσπάθειες απ' όλους ώστε όλες οι Οργανώσεις να υπερκαλύψουν τα πλάνα τους και το τελικό ποσοστό της υπερκάλυψης να είναι ακόμα υψηλότερο.
Ο ιδιαίτερος σκοπός αυτής της οικονομικής εξόρμησης της προσέδωσε ξεχωριστό χαρακτήρα και ενισχύοντας το πείσμα και την αποφασιστικότητα χιλιάδων μελών και φίλων σε όλη τη χώρα, να τα καταφέρουν, να ανταποκριθούν, να υπερνικήσουν υπαρκτές αντικειμενικές δυσκολίες. Αναφερόμαστε βεβαίως στο σκοπό, στον οποίο θα κατευθυνθεί ο κύριος όγκος των εσόδων της εξόρμησης, της ολοκλήρωσης της διάσωσης του ιστορικού αρχείου του Κόμματος, το οποίο δέχτηκε καταστροφικό πλήγμα απ' τις πλημμύρες του 1994. Η πλέρια αποκατάστασή του, που δε θα ήταν ποτέ δυνατή χωρίς την τιτάνια προσπάθεια από τότε έως σήμερα χιλιάδων ανθρώπων, με τη στέγασή του σε ένα σύγχρονο και ασφαλές κτίριο, ήταν ο στόχος που ευαισθητοποίησε πλατιά ανθρώπους με διαφορετικές πολιτικές αναφορές, ακόμα και μαζικούς φορείς και συνδικαλιστικές οργανώσεις που συνέδραμαν στην οικονομική εξόρμηση.
Ο στόχος αυτός θα υπηρετηθεί ακόμα καλύτερα αν τις μέρες που απομένουν ενταθούν οι προσπάθειές μας για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα. Υπάρχουν ακόμα αναξιοποίητες δυνατότητες πολλές, πολλοί άνθρωποι του μόχθου που με προθυμία θα ενισχύσουν το Κόμμα μας. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, και το πιο μικρό ποσό έχει τεράστια αξία. Και θα το κάνουν αναγνωρίζοντας στο ΚΚΕ τον συνεπή μαχητή για τα δίκια τους, τον αταλάντευτο σύμμαχό τους, που πριν και πάνω απ' όλα θέτει τα συμφέροντά τους. Θα το κάνουν γιατί έχουν πειστεί για την ορθότητα της πολιτικής του πρότασης. Αλλά και γιατί κατανοούν πως η διάσωση του αρχείου είναι υπόθεση που αφορά τους ίδιους, την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Είναι το αρχείο του κινήματός τους, των αγώνων τους, της περήφανης ιστορίας τους.
Με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, με τον «αέρα» της υπερκάλυψης, συνεχίζουμε το επόμενο διάστημα το πλατύ μας άνοιγμα στον ελληνικό λαό με το κουπόνι στο χέρι. Χωρίς δισταγμό απευθυνόμαστε παντού. Τιμάμε έτσι με τον καλύτερο τρόπο το Κόμμα μας, την 90χρονη ιστορία του, το 18ο Συνέδριό του. Και δεσμευόμαστε απέναντι στους χιλιάδες που κατέθεσαν και θα καταθέσουν τον οβολό τους πως η συνεισφορά τους θα πιάσει τόπο, θα επιστρέψει πολλαπλάσια στους ίδιους, γιατί η δύναμη του ΚΚΕ είναι δύναμη του λαού. Δεσμευόμαστε πως θα συνεχίσουμε στην ίδια ρότα, αταλάντευτα, πιο δυναμικά, πιο ορμητικά την πάλη για το δίκιο τους.
Feeds
