Β. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Δεν είναι λίγοι οι τραπεζοϋπάλληλοι που έρχονται σε δύσκολη θέση, ιδίως όταν γνωρίζουν και τον ενδιαφερόμενο από προηγούμενες συναλλαγές του με την τράπεζα.

Η πρακτική των τραπεζών είναι αποκαλυπτική. Αυτές ελέγχουν τα πράγματα σε κάθε περίπτωση και η κυβέρνηση αρκείται και με το παραπάνω να κερδίζει πολιτικές εντυπώσεις, ενώ εκεί που θέλει να δώσει χρήμα ξέρει και το κάνει και το διασφαλίζει.

Μ' αυτή την πολιτική, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί ΕΒΕ είναι καταδικασμένοι. Για να δουν άσπρη μέρα, χρειάζεται να εφαρμοστεί μια τέτοια πολιτική, χρειάζεται και μια οικονομία που να υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, στη βάση μιας αντιμονοπωλιακής πολιτικής. Δηλαδή, χρειάζεται κατάργηση των μονοπωλίων, λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Ξεκάθαρα πράγματα, μην κοροϊδευόμαστε...

Η χώρα μας, με 1.500 περίπου νεκρούς κάθε χρόνο στην άσφαλτο, παραμένει τα τελευταία χρόνια ουραγός και από πλευράς οδικής ασφάλειας. Κι αυτό παρά τον πακτωλό των χρημάτων που διοχετεύτηκαν - κυρίως σε μια δράκα μεγάλων τεχνικών ομίλων - για να κατασκευαστούν οδικά έργα.

Οι οδηγοί μάλιστα - σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας - πιστεύουν σε ποσοστό 90%, ότι μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την πρόκληση τροχαίων ατυχημάτων έχει η ποιότητα των δρόμων (κακή κατάσταση του οδοστρώματος κ.ά.).

Παράλληλα:

• Οπως επισήμανε πρόσφατα το Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας του ΤΕΕ, με αφορμή το δεύτερο μέσα σε ένα εξάμηνο ατύχημα με βυτιοφόρο στην ίδια εθνική οδό Αντιρρίου - Ιωαννίνων, οι κυβερνήσεις αρνούνται να λειτουργήσουν ακόμη και Σταθμούς Ελέγχου Επικίνδυνων Εμπορευμάτων, αν και έχουν νομοθετηθεί από το 2003!
• Παραδίδοντας οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στους ιδιωτικούς Ομίλους τις εισπράξεις των σταθμών διοδίων, έχουν αφήσει «ορφανό» από χρηματοδότηση για τη συντήρησή του το 90% του εθνικού, επαρχιακού και νομαρχιακού οδικού δικτύου!

Την ίδια στιγμή, ο λαός πληρώνει πανάκριβα και την εκτέλεση των έργων και τη συντήρησή τους: Μετά την περσινή έως και 179% αύξηση που επέβαλαν οι ιδιωτικοί όμιλοι στα διόδια, σε μερικές μέρες πρόκειται να ανακοινωθούν νέες αυξήσεις στα διόδια της γέφυρας του Ρίου - Αντιρρίου, ενώ σε λίγο διάστημα θα μπουν διόδια και στην Εγνατία Οδό...

Με τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους να μετρούν τις απώλειες στον τζίρο τους για άλλη μια χρονιά - καθώς τα εισοδήματα των νοικοκυριών δεν ήταν δυνατό για τους περισσότερους από αυτούς να προσφέρουν έστω και μια προσωρινή αναθέρμανση - ξεκινούν επισήμως οι εκπτώσεις στις 15 του Γενάρη. Αυτό προβλέπει, μεν, ο σχετικός νόμος, ωστόσο, τα μεγάλα εμπορικά έχουν από καιρό ανοίξει το χορό με διάφορες «προωθητικές ενέργειες», με στόχο να αποσπάσουν και το ελάχιστο μέρος του εισοδήματος των εργαζομένων που μπορεί να προορίζεται για αναγκαίες αγορές. Αλλωστε, η ίδια η κυβέρνηση δίνει αυτή τη δυνατότητα στους μεγαλεμπόρους, όταν, για παράδειγμα, με την τελευταία εγκύκλιο του υπουργείου Ανάπτυξης επιχειρούνταν ένας κάλπικος και παραπλανητικός διαχωρισμός ανάμεσα στις «προσφορές» που απαγορεύονται πριν από τις εκπτώσεις και τις «προωθητικές ενέργειες» που ...επιτρέπονται. Δηλαδή, «δεν είναι Γιάννης είναι Γιαννάκης»...

Β. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Τι θέλει; Μα την ...κοινή συνιστώσα των πολιτικών κομμάτων ...ιδίως για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως λέει κι ο ίδιος.

Το τι εννοεί δε χρειάζεται και πολύ μυαλό για να το καταλάβουμε. Συναίνεση στην ακόμη μεγαλύτερη διείσδυση των επιχειρήσεων στις σχολές και συνολικά ιδιωτικοποίηση ζητά και ξέρει πολύ καλά ότι υφίστανται οι προϋποθέσεις γι' αυτό...

Για το ΠΑΣΟΚ δε συζητάμε. Και υπέρ των επιχειρήσεων στις σχολές είναι και υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι χωρίς συζήτηση, ανεξαρτήτως του τι έκανε με το άρθρο 16.

Αλλωστε, ακόμη και με το άρθρο 16 σε ισχύ αποδεικνύεται πως μπορούν ωραιότατα να προωθηθούν οι κατευθύνσεις της ΕΕ και της Διακήρυξης της Μπολόνια.

Βλέπετε, όπου έχουν μπει σε σύγκριση οι διατάξεις του Συντάγματος και η θέληση της ΕΕ ξέρουμε το αποτέλεσμα. (Θυμάστε άλλωστε τι έγινε με τον Βασικό Μέτοχο).

Γι' αυτό τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ προτείνουν να ...μη φθάνουμε σε τέτοια σημεία και να κάνουμε ότι δε βλέπουμε τι πραγματικά συμβαίνει.

Οσο για τον ΣΥΝ, καλές οι ρητορείες περί «νέας γενιάς» και «γενιάς του άρθρου 16». Στο διά ταύτα όμως; Εκεί η «ευρωπαϊκή προοπτική» υπερτερεί των πάντων και τα παχιά λόγια δεν μπορούν να κρύψουν την ουσία.

Πολλά «αντιδεξιά» αναμένεται να ακούσουμε στο άμεσο μέλλον για την όλη ιστορία. Με την πραγματικά δεξιά πολιτική όμως πόσοι πραγματικά θα τα βάλουν;

ΤΟ 2008 θα χαρακτηριστεί από τους ιστορικούς ως «έτος της Αρκούδας» για τα χρηματιστήριά μας, διευκρίνισε ο πρόεδρος του ΧΑΑ...

Προφανώς γιατί οι πολυεθνικές και οι γνωστοί μεγάλοι παίχτες δεν κέρδισαν όσα είχαν προϋπολογίσει.

Β. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Β. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Σύντομα τα μέτρα στήριξης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση θα πάρουν το δρόμο για τη Βουλή. Αλλά οι μικροί επιχειρηματίες, μικροξενοδόχοι, ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων, κάποιοι που έχουν μια καφετέρια ή μια ταβέρνα, που τώρα πανηγυρίζουν για τη μείωση του τέλους παρεπιδημούντων, μπορεί να βρεθούν μπροστά σε εκπλήξεις.

Η κυβέρνηση στηρίζει πρώτα απ' όλα τα μεγάλα τουριστικά έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη. Και όταν θα αρχίσουν να λειτουργούν τα πρώτα μεγαθήρια σε κάποιες περιοχές, θα έρθει η ώρα που κανένας τουρίστας δε θα ξεμυτίζει από τις τουριστικές πολιτείες που θα έχουν φτιαχτεί. Που οι τιμές θα είναι πολύ μικρότερες από αυτές που μπορεί να προσφέρει ο «μικρός» του τουρισμού, σε σχέση και με τις υπηρεσίες. Που δε θα μένει ούτε 1 ευρώ για τους μικρούς σε περιοχές οι οποίες βασίζουν το μέλλον τους στον τουρισμό. Γι' αυτό όσο είναι καιρός μαζί με τους εργάτες και τους φτωχούς αγρότες να τσακίσουμε το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματά του.

Αύξηση ωρών εργασίας και πάγωμα των εργατικών αγώνων ζήτησε - ανάμεσα σε άλλα εξίσου απαράδεκτα - ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., Καρατζαφέρης, στην τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη για τη χρονιά που έφυγε: «Εδώ δε χρειαζόμαστε λιγότερη δουλειά, χρειαζόμαστε περισσότερη δουλειά. Εγώ αυτό το οποίο θα έλεγα, μια ώρα παραπάνω δουλειά. Παραπάνω δουλειά. Για να μπορέσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί». Και για να γίνει αυτό, πιπίλισε τη γνωστή καραμέλα: «Εθνική συνεννόηση ρε παιδιά! Να μαζευτούμε υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (...) Δεν μπορεί τώρα σε αυτή την αντάρα την οικονομική, όπου τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, να πηγαίνουμε σε διεκδικήσεις οικονομικές, διαδηλώσεις, που επιβραδύνουν την κατάσταση και επιδεινώνουν την κατάσταση (...) Εσύ Αριστερά, εργασιακή ειρήνη, σταμάτα τους»!

Κατάργηση δικαιωμάτων, λοιπόν, κατακτημένων με αγώνες αιώνων και αίμα (όπως το ωράριο), απαγόρευση εργατικών κινητοποιήσεων και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες να εξασφαλίζουν την κοινωνική ευπείθεια, φυσικά προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και της διαιώνισης της κερδοφορίας του. Αυτό είναι το σχέδιο του ΛΑ.Ο.Σ., αυτή και η δουλειά του: Πίσω από αποπροσανατολιστική φρασεολογία, να υπηρετεί το καπιταλιστικό σύστημα και την κυρίαρχη πολιτική. Εξ ου και πρέπει να αποδοκιμάζεται πολιτικά σε κάθε ευκαιρία, από κάθε λαϊκό άνθρωπο, κάθε άνθρωπο του μόχθου. Οχι μόνο καμιά εμπιστοσύνη στους δήθεν αντιπολιτευτικούς λαϊκισμούς του, αλλά καταδίκη του ως επικίνδυνου για τις λαϊκές ανάγκες και συμφέροντα.

Λίγα λόγια και μεστά, βιοπαλαιστή ψημένου από τη ζωή, που από πάνω του πέρασαν όχι μόνο τα χρόνια, αλλά και όλες οι «δράσεις», τα «προγράμματα» και οι «πολιτικές» των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και της ΕΕ. Κι αυτός, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι, με μόνη - αποδεδειγμένα κι αναντίρρητα - διέξοδο την οργανωμένη ταξική πάλη, με πυρήνα συσπείρωσης το ΚΚΕ και την πρότασή του για λαϊκή εξουσία και οικονομία, για την επιβίωση και προκοπή της μικρομεσαίας αγροτιάς. Για να έχει σύνταξη και να ζει με αξιοπρέπεια. Για να καλλιεργεί ο φτωχός αγρότης συνεταιρισμένος στον παραγωγικό συνεταιρισμό, πλάι στην κοινωνικοποιημένη παραγωγή και να 'χει εισόδημα και να ικανοποιούνται όλες οι ανάγκες της οικογένειάς του.

Με την εμπειρία των αγώνων που έγιναν τη χρονιά που πέρασε, με το αγωνιστικό πλαίσιο στόχων και αιτημάτων του ΠΑΜΕ, με ξεκάθαρο μέτωπο απέναντι στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό για τον ύπουλο και καταστροφικό του ρόλο, με πίστη στη δύναμη της εργατικής τάξης, οι εργαζόμενοι της χώρας μας μπορούν να ματαιώσουν τα νέα αντιλαϊκά σχέδια. Με εμπιστοσύνη στη γραμμή της ρήξης και της ανατροπής, πάντα σταθερά ενάντια στην πλουτοκρατία και στα κόμματά της, η εργατική τάξη μπορεί να κάνει αποφασιστικά βήματα στην οργάνωση της πάλης της, να βάλει τη σφραγίδα της στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις της χώρας μας.